Στο κατώφλι της νέας χρονιάς ...

Ελάχιστες ώρες απομένουν να αποχαιρετήσουμε και αυτή τη χρονιά . Και σκέψη μου σήμερα ... όχι άλλες μέριμνες , όχι άλλα τρεχάματα , όχι άλλες σκοτούρες . Μονάχα δυό μεγάλες " συγνώμες " . Η πρώτη και σημαντικότερη , στον Πλάστη και Τον Δημιουργό μου . Για κάθε σκέψη , πράξη , λόγο , που Σε πόνεσαν. Που Σου ξανακάρφωσαν τα καρφιά στις παλάμες , που Σου ξαναλόγχισαν Την πλευρά , που Σου ξαναπότισαν το ξύδι και τη χολή , που Σου ξαναμάτωσαν Την Καρδιά . Συγνώμη ! Η δεύτερη , εξίσου σημαντική , σ΄ εσένα . Σ΄ εσένα τον σύντροφο , τον φίλο , τον αδελφό , το παιδί , τον πατέρα , την μητέρα , τον κάθε διπλανό , μα και μακρινό συνοδοιπόρο , στην πορεία της ζωής , που πίκρανα , που στεναχώρεσα , που πόνεσα , που λύπησα , είτε θεληματικά, είτε άθελά μου . Συγνώμη . Το κάθε φταίξιμο είναι δικό μου , που πηγάζει μέσα απ΄ τον ανελέητο εγωισμό μου , που καλλιεργώ , με τα πάθη και τα θέλω μες την ψυχή μου , και μου στερεί τη χαρά και την αγάπη απ΄ τη ζωή . Με την συναίσθηση της ευθύνης , απέναντι Στον Θεό , και στον αδελφό μου , με αυτές τις σκέψεις , και αυτές τις δύο μεγάλες "Συγνώμες " , θέλω να αποχαιρετήσω αυτή τη χρονιά που μας φεύγει . Ας έχει ο καθένας μιαν ευόγημένη και γεμάτη αγάπη χρονιά . ( Πολύ προσωπικές σκέψεις από το ημερολόγιό μου - Διαβάτης )

Πως κλείνεται το ρήμα " Εγώ " !

Πως κλείνετε το ρήμα "EΓΩ";
" .... Προσωπική εμπειρία με τον γέροντα Παίσιο, αρχές της δεκαετίας του 80... - Βρε παιδί μου μού λέει, δεν πάμε καλά γιατί κλείνουμε λάθος το ρήμα ΕΓΩ.- Δηλαδή γέροντα;- Να, εμείς το κλείνουμε ΕΓΩ, ΕΣΥ, ΑΥΤΟΣ, ενώ το σωστό είναι ΑΥΤΟΣ, ΕΣΥ, ΕΓΩ ! Και θαύμασα τότε ..."φιλολογικώς", την ευφυολογία του - πολλοί από εμάς πού τον βλέπαμε τότε αρκετές φορές τον χρόνο, γιατί πεταγόμαστε ένα 24ωρο στο Άγιο Όρος, -1979 κι αργότερα, δεν είχαμε καταλάβει συνειδητά την Αγιότητα του, και το διηγιόμουν σε όλους τούς φίλους μου, πολλά χρόνια όμως αργότερα, - ευτυχώς ζούσε, αν και άρρωστος ακόμη, κατάλαβα, "παιδαγωγικώ τω τρόπω " γιατί το είπε σε εμένα [ ή και σε μένα] αυτό.. Μεγάλος προορατικός και διακριτικός Γέροντας ! Την ευχή του να έχουμε..." (παρμένο από το ιστολόγιο gero-paisios.blogspot.com )

Χωρίς Σχόλια ...

Αυτές τις μέρες ...

Αυτές τις μέρες ας σκεφτούμε , κάποια παιδιά που πεινάνε , κάποια παιδιά που πονάνε , κάποιες ψυχές , σε κάποιες γωνιές του πλανήτη μας , όμως όχι πολύ μακρυά , μπορεί και δίπλα μας , που διψούν για στοργή , αγάπη , τρυφερότητα , ζεστασιά . Ας ανοίξουμε ένα παράθυρο στην καρδιά μας και γι΄ αυτά . Το όφελος , θάνε πρώτα δικό μας , και μετά αυτονών . Καλημέρα σας .

...

"Πάντα ανοικτά , πάντα άγρυπνα τα μάτια σου ψυχή μου ... " Να έχετε όλοι σας μιαν ευλογημένη , όμορφη , χαρούμενη και ειρηνική μέρα . Με ζεστή καρδιά , και χαμόγελο στα χείλη , για τον κάθε συνάνθρωπο και αδελφό σας . Το Θείο Βρέφος , χαμογέλασε σαν άνοιξε τα μάτια του μέσα στο παγωμένο σπήλαιο της Βηθλεέμ . Και το χαμόγελό Του , σκόρπισε ζεστασιά παντού ... Την καλημέρα μου από την μεγαλόνησο .

Καλά Χριστούγεννα

Εκ βάθους καρδίας , στέλνω στις ολόθερμες ευχές μου στον κάθε περαστικό αναγνώστη από τούτο το σοκάκι . Καλά Χριστούγεννα , με ζεστές καρδιές .

Το παιδί που ζει κρυμμένο μέσα μας ...

Mόνο όταν εισχωρήσουμε στο παιδί που ζει κρυμμένο μέσα μας, μπορούμε να κάνουμε δικό μας το χαρμόσυνο μυστήριο του Θεού που έρχεται προς εμάς «ως παιδίον». Το παιδί δε διαθέτει ούτε κύρος ούτε εξουσία, όμως η απουσία ακριβώς του κύρους το αναδεικνύει σε βασιλιά, πηγή της βαθιάς του δύναμης είναι η ανικανότητα να υπερασπιστεί τον εαυτό του και η τρωτότητά του. Το παιδί σ’ αυτή τη μακρινή σπηλιά της Βηθλεέμ δεν έχει επιθυμία ώστε να το φοβόμαστε, εισέρχεται στις καρδιές μας χωρίς να μας εκφοβίζει, χωρίς να επιδεικνύει το κύρος και τη δύναμή του, αλλά μόνο με την αγάπη. Μάς δίνεται ως παιδί, και μόνο ως παιδιά μπορούμε με τη σειρά μας να το αγαπήσουμε και να δοθούμε σ’ αυτό. Ο κόσμος κυβερνάται από τη δύναμη και την εξουσία, μάς απελευθερώνει απ’ όλα αυτά. Το μόνο που επιθυμεί από μας είναι η αγάπη μας, που προσφέρεται με ελευθερία και χαρά, το μόνο που επιθυμεί από μας είναι να του δώσουμε την καρδιά μας. Και τη δίνουμε σ’ ένα ανυπεράσπιστο παιδί, που εμπνέει όμως τεράστια εμπιστοσύνη. Με τη γιορτή των Χριστουγέννων η Εκκλησία μάς αποκαλύπτει ένα μυστήριο χαράς: το μυστήριο μιάς ελεύθερα προσφερόμενης αγάπης που δεν επιβάλλεται σε κανένα. Μιας αγάπης ικανής να δει, να αναγνωρίσει και να αγαπήσει το Θεό στο πρόσωπο του θείου Παιδιού, και να γίνει έτσι δώρο μιας νέας ζωής.
π. Αλέξανδρος Σμέμαν

Περιμένοντας Τον Χριστό ...

Περιμένοντας τα Χριστούγεννα ...

Περιμένουμε τη γέννηση της ελπίδας του κόσμου… Περιμένουμε το άκουσμα της ειρήνης στις καρδιές μας… Περιμένουμε το φως του ήλιου του νοητού… Περιμένουμε την αγάπη μέσα από τη φτώχεια… Περιμένουμε να σκιρτήσει η παγωμένη καρδιά μας… Περιμένουμε τη λάμψη του αστεριού στο ουρανό… Περιμένουμε το μικρό και ταπεινό Ιησού.. Κι ακούμε το κτύπημα στην πόρτα μας… Κι ο μικρός Χριστός μας καλεί κοντά του… Κι όταν ανοίγουμε την πόρτα …όταν τον αναζητάμε … Βλέπουμε μπροστά μας τον φτωχό και το ζητιάνο… Βλέπουμε τον εχθρό μας …κι αυτόν που μας ζημίωσε… Κι αυτόν που μας φθόνησε …και μας κατηγόρησε… Και μας έστειλε στο δικαστήριο…και μας δίκασε… Και τον βλέπουμε …και τον ακούμε να μας ψελλίζει… Και τον βλέπουμε να κλαίει…και να ζητά βοήθεια… Αυτός που μας ζημίωσε…ο εχθρός μας… Ο φτωχός και ζητιάνος ,που μας φθόνησε και μας κατηγόρησε… Και μας δίκασε στο δικαστήριο…αυτός είναι μπροστά μας… Έτσι νομίζουμε…αυτό πιστεύουμε…αυτό βλέπουμε… Κι ο φτωχός κι ο ζητιάνος κλαίει …και μας εκλιπαρεί… Και περιμένει να ανοίξουμε την καρδιά μας… Αυτές τις μέρες…περιμένοντας τα Χριστούγεννα…

2008 Χρόνια πριν ...

Νάμουν του σταύλου έν' άχυρο, ένα φτωχό κομμάτι την ώρα π' άνοιγ' ο Χριστός στον ήλιο του το μάτι. Να ιδώ την πρώτη του ματιά και το χαμόγελό του, το στέμμα των ακτίνων του γύρω στο μέτωπό του. Να λάμψω από τη λάμψη του κι' εγώ σαν διαμαντάκι κι' από τη θεία του πνοή να γίνω λουλουδάκι. Να μοσκοβοληθώ κι' εγώ από την ευωδία, που άναψε στα πόδια του των Μάγων η λατρεία. Νάμουν του σταύλου ένα άχυρο ένα φτωχό κομμάτι Την ώρα π' άνοιγ' ο Χριστός στον ήλιο του το μάτι. (Κωστης Παλαμας )

Τι δώρο θα κάνεις Εσύ στο Χριστό;

+ Ο Άγιος Ιερώνυμος στη Βηθλεέμ.

Τέσσερις αιώνες περίπου μετά τη γέννηση του Χριστού, μια νύχτα των Χριστουγέννων, ο Άγιος Ιερώνυμος έρχεται προσκυνητής στη Βηθλεέμ.

Λαχταράει να προσκυνήσει το μέρος όπου γεννήθηκε ο Χριστός. Έρχεται στο σπήλαιο της γεννήσεως ταπεινά και προσεύχεται.Ο ίδιος μιλάει αργότερα για τη θεϊκή εμπειρία που είχε. Άκουσε σε όραμα τη γλυκιά φωνή του Θείου Βρέφους να απευθύνεται σ΄ αυτόν και αναρρίγησε.

- Ιερώνυμε τι θα μου προσφέρεις σήμερα, την ημέρα της γεννήσεώς μου;

* Ω θείο Βρέφος, το γνωρίζεις, για Σένα τα έχω εγκαταλείψει όλα... και την αυλή των Αρχιερέων, και τα μεγαλεία της Ρώμης, και τις ηδονές και τα πλούτη... Και αυτή την ώρα ο νους μου, όλη μου η καρδιά, οι σκέψεις μου και η ζωή μου ακόμη, τα πάντα ανήκουν σε Σένα! Τι άλλο θα μπορούσα να σου δώσω; Δεν έχω τίποτε άλλο... σήμερα την ημέρα της γιορτής σου...

Ακούει τότε τη φωνή του Θείου Βρέφους να του λέει:


- Έχεις Ιερώνυμε, έχεις κάτι που το λησμονείς και θέλω σήμερα να το καταθέσεις στα πόδια μου.

* Τι είναι αυτό ουράνιε Βασιλιά, αγάπη της αγάπης μου και ψυχή της ζωής μου, έχω πράγματι άλλο τίποτε για να σου δώσω; Θα ήμουν τόσο ταλαίπωρος ώστε να φυλάξω κάτι για μένα ! Πες μου γλυκύτατε Ιησού, τι ημπορώ να σου δώσω ακόμη;

(Και μετά από μια στιγμή σιγής άκουσε τη φωνή του παιδίου Ιησού, νατου απαντά!)


- Ιερώνυμε, δώσε μου... τις αμαρτίες σου!


* Τις αμαρτίες μου Αγιώτατε Θεέ ; ! Τι να τις κάνεις τις αμαρτίες μου;


- Ιερώνυμε δώσε μου όλες τις αμαρτίες σου, για να τις συγχωρήσω όλες.


Και ο Άγιος Γέρων αναλύθηκε σε δάκρυα, ευτυχίας και αγάπης και προσκύνησε το θείο Βρέφος.

Αδελφέ μου, όπως άλλοτε ο Άγιος Ιερώνυμος πλησιάζουμε και μείς σήμερα το Σωτήρα να Τον προσκυνήσουμε και να του προσφέρουμε λέγοντας:«Αγρυπνούμε και μεις Κύριε, για να σε δοξολογήσουμε, ανάψαμε τις λαμπάδεςμας, νηστέψαμε και θα κοινωνήσουμε... τι άλλο να σου χαρίσουμε Χριστέ;» Και κείνος θα μας κοιτάξει στα μάτια και θα μας πεί: «παιδί μου, καλά όλα αυτά αλλά εγώ ήρθα κοντά σας επειδή θέλω να μου χαρίσετε, όχι αυτά που εγώ σας έδωσα, αλλά κάτι δικό σας, αποκλειστικά δικό σας, ... τις αμαρτίες σας».

Αφήστε τις στα πόδια μου να τις συγχωρέσω και να αποκτήστε καθαρήψυχή, χωρίς αυτό δεν μπορείτε να πλησιάσετε τον Άγιο Θεό, χωρίς τηνκαθαρότητα δεν εισακούονται οι προσευχές σας.

Περάστε από το μυστήριο της εξομολόγησης για να καθαριστείτε και έπειτα χαρίστε μου την ψυχή σας καθαρή, ώστε να μπορέσω μετά να γεννηθώ και στην καρδιά σας και να μπείτε έτσι για πάντα στη βασιλεία των ουρανών.

Και μεις ας του απαντήσουμε Ψυχή μου:


Γενηθήτω Κύριε το θέλημά Σου !


Α μ ή ν.

Με Δέος ...

Μπροστά στο μεγάλο μυστήριο του θανάτου , στεκόμαστε με δέος !... " Βοήθα Θεέ μου να κατανοήσουμε αυτό το μυστήριο , και το ότι αυτή είναι η πύλη και το κατώφλι της Αιώνιας Ζωής μαζί Σου !... Δέξου με το Άπειρο Έλεός Σου αυτούς που " φεύγουν " , και απάλυνε τον πόνο αυτών που " μένουν " ...

Πλησιάζουμε ...

2008 χρόνια τώρα γεννιέται… στα σπήλαια και τις φάτνες των ταπεινών, στους δρόμους με τους ανάπηρους, τα παιδιά των κάθε λογής φαναριών, στα νοσοκομεία με τους αρρώστους, στα γηροκομεία με τους παππούδες, στις φυλακές με τους κρατουμένους, στα όνειρα του κοριτσιού με τα σπίρτα, στα καρδιές αυτών που τον κοινωνούν στις Εκκλησιές Του, σε όσους προσεύχονται, σε όσους αγαπούν, σε όσους μετανοούν… 2008 χρόνια τώρα Τον θέλουμε να γεννιέται στα ρεβεγιόν μας, στα χριστουγεννιάτικα δέντρα μας, στα φαγητά, στα άθλια σόου των διασκεδαστών μας, στις δηλώσεις των Ισχυρών, στα όπλα και τις κραυγές των πολέμων, στις θλιβερές αμαρτίες μας, σε μια Ιστορία καμωμένη από χρήμα, εγωισμούς, ψέμα, θάνατο, γεμάτη Ηρώδηδες που θέλουν να Τον θανατώσουν, για να μη χάσουν το προνόμιο να δυναστεύουν τη ζωή μας… 2008 χρόνια τώρα είναι εδώ, δίπλα μας, μαζί μας, σε ό,τι κάνουμε, σε ό,τι θα θέλαμε να κάνουμε, στο χαμόγελο που χαρίζουμε στον διπλανό μας, στο δάκρυ που κυλά απ’ τα μάτια μας για κάθε τι που πεθαίνει, στην απλότητα, στη ζεστασιά, στη σκέψη, στο άγγιγμα της καμπάνας, στο πιάτο φαγητό που δίνουμε, στην κουβέντα που θα πούμε απ’ την καρδιά μας, στην μια προσευχή που θα πούμε, στο ξεπέρασμα της αμαρτίας και του μίσους προς τους Άλλους… 2008 χρόνια τώρα ζητά να γεννηθεί σε σένα, σε μένα, σε όλους μας. Θα Του ανοίξουμε φέτος; Η απάντηση θα δοθεί χαράματα, 25 Δεκεμβρίου 2008. Και θα είναι προσωπική. Γιατί δεν παύει να είναι ο προσωπικός Θεός του καθενός μας. Ο Χριστός μας! Το δικό μας νεογέννητο Θείο Βρέφος ! …

Είναι κάποιες ψυχές ...

Είναι κάποιες ψυχές , που αθόρυβα , σιωπηλά , προσευχητικά , ακόμη και αυστηρά κάποιες φορές , στέκουν στον πόνο σου , στέκουν στις πτώσεις σου , στέκουν στις ανασφάλειές σου , και με το λυχναράκι της δικής τους ψυχής , σου φωτίζουν το δικό σου σκοτάδι , σε ξυπνούν από το λήθαργο , σε βοηθούν να σηκωθείς και να σταθείς στα πόδια σου . Σ΄αυτές τις αφανείς σιωπηλές υπάρξεις : ένα μεγάλο ευχαριστώ μέσ΄ από την καρδιά μου ! Διαβάτης .

ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ

Σεμινάρια Ορθοδόξου Πίστεως.
Αποστόλου Παύλου 10.Ενορία Αγίας Παρασκευής Αττικής.Εκλεκτοί Ομιλιτές Θεολόγοι , Ιερείς , Μοναχοί, Δάσκαλοι, Αγιογράφοι, Καθηγητές Πανεπιστημίων, Επίσκοποι, Κατηχητές, Ηγούμενοι, κ.λ.π. ομιλούν και αναλύουν τα κείμενατα δόγματα τα προβλήματα και άλλα θέματα της Ορθοδόξου Πίστεως.
Με την ευλογία της Αρχιεπισκοπής Αθηνών και του πρωτοπρεσβύτερου Κυριακού Τσουρού.
Εις μνήμην Πατρός Αντωνίου Αλεβιζόπουλου.

1) Η συμβολή της εκκλησίας στην επιβίωσει του έθνους. Κ. Χολέβας.
2) Το κίνημα τον κολλιβάδων π. Χρυσόστομος Μαιδώνης
3) Αιρέσεις και αντιμετώπιση κατά Βασίλειο. Α. Βλιαγκόφτης. Α
4) Αιρέσεις και αντιμετώπιση κατά Μ. Βασίλειο.Α. Βλιαγκόφτη. Β
5) Οι Ιουδαίζοντες Σκόλοψ του Απ. Παύλου . Χρυσ. Μαιδώνης. Α
6) Οι Ιουδαίζοντες Σκόλοψ του Απ. Παύλου . Χρυσ. Μαιδώνης . Β
7) Η κατάκριση αρχιμ. Ανδρέας Κονάνος 6-10-02.
8) Πρώτα ο άνθρωπος και μετά ο Θεός. Ιερ. Βενέδικτος Α
9) Πρώτα ο άνθρωπος και μετά ο Θεός. Ιερ. Βενέδικτος Β
10) Η αυτού μεγαλειότης το Εγώ. Αρχ. Μελέτιος Κουράκις Α
11) Η αυτού μεγαλειότης το Εγώ. Αρχ. Μελέτιος Κουράκις Β
12) Ο θάνατος σαν παιδαγωγία γέρων Χριστόδουλος Ι.Μ.ΣΥΜΕΩΝ. Α
13) Ο θάνατος σαν παιδαγωγία γέρων Χριστόδουλος Ι.Μ.ΣΥΜΕΩΝ. Β
14) Ο φόβος του Θεού. Πρωτ. Κυριακός Τσούρος Α
15) Ο φόβος του Θεού. Πρωτ. Κυριακός Τσούρος Β
16) Η παιδαγωγική διάσταση της Ορθοδοξίας εικόνας . Κορδής Α
17) Η παιδαγωγική διάσταση της Ορθοδοξίας εικόνας . Κορδής Α
18) Το μυστήριο της εναθρωπήσεως του Κυρίου. Καθ. Ι. Λάππας
19) Ο Θεός ωφθεί εν σαρκί. Καθ. Κων/νος Γρηγοριάδης Α
20) Ο Θεός ωφθεί εν σαρκί. Καθ. Κων/νος Γρηγοριάδης Β.
21) Ο Στρατ. Μακρυγιάννης δάσκαλος της ρωμιοσύνης.Βλιαγκόφτης Α
22) Ο Στρατ. Μακρυγιάννης δάσκαλος της ρωμιοσύνης.Βλιαγκόφτης Β
23) Διάλογος με την χριστιανική μου ταυτότητα. Ιωάν. Κορναράκης 2-12-2000
24) Εσεσθαι τέλειοι. Π Γεώργιος Ευθύμιος. 25-04-01_Α
25) Εσεσθαι τέλειοι. Π Γεώργιος Ευθύμιος. 25-04-01_Β
26) Ενορία ένα ευχαριστιακό συμπόσιο Π. Ματθαίος Χάλαρης 25-04-01_Α
27) Ενορία ένα ευχαριστιακό συμπόσιο Π. Ματθαίος Χάλαρης 25-04-01_Β
28) Περί Θεογνώσιας κατά τον Ιωάννη της Κλίμακος π.Νικ. Σκιαδαρέσης _ Α
29) Περί Θεογνώσιας κατά τον Ιωάννη της Κλίμακος π. Ν. Σκιαδαρέσης _Β
30) Η σωτηρία του ανθρωπίνου προσώπου Π Β. Λαμπρόπουλος _Α
31) Η σωτηρία του ανθρωπίνου προσώπου Π Β. Λαμπρόπουλος _Β
32) Αμαρτία και μετάνοια Αρχ. Μαρσανίδης Ευστάθιος 03-03-2002_Α
33) Αμαρτία και μετάνοια Αρχ. Μαρσανίδης Ευστάθιος 03-03-2002_Β
34) Αμαρτίες τον άλλων . Κων. Γανωτής . 3-11-01. _Α
35) Αμαρτίες τον άλλων . Κων. Γανωτής . 3-11-01. _Β
36) Ερωτήματα επί θεολογικών θεμάτων . Καθ. Παν. Μπούμης 11-11-01
37) Ιωάννης Θεολόγος πλήρης αγάπης . Πρωτ. Ι. Φωτόπουλος _Α
38) Ιωάννης Θεολόγος πλήρης αγάπης . Πρωτ. Ι. Φωτόπουλος _Α
39) Γέρων Πορφύριος . π. Δανιήλ Γούβαλης_Α
40) Γέρων Πορφύριος . π. Δανιήλ Γούβαλης_Β
41) Επεφάνη ο Σωτήρ .Ευχές του Μ. Αγιασμού. Π. Ι. Φωτόπουλος. Α
42) Επεφάνη ο Σωτήρ .Ευχές του Μ. Αγιασμού. Π. Ι. Φωτόπουλος.Β
43) Η κατάσταση του ελληνισμού ,του 3-2Π.Χ αιώνα. Π. Δανιήλ Γούβαλης_Α
44) Η κατάσταση του ελληνισμού ,του 3-2Π.Χ αιώνα. Π. Δανιήλ Γούβαλης_Β
45) Στο Χάρι Πότερ λέμε όχι _Α
46) Στο Χάρι Πότερ λέμε όχι _Β
47) Η φανέρωση της Αγίας Τριάδος. Π. Φωτόπουλος.12-01-03_Α
48) Η φανέρωση της Αγίας Τριάδος. Π. Φωτόπουλος.12-01-03_Β
49) Η Αγία Γραφή κατά άγιο Κύριλλο Π. Βασ. Γεωργόπουλο 8-12-02_Α
50) Η Αγία Γραφή κατά άγιο Κύριλλο Π .Βασ. Γεωργόπουλο 8-12-02_Β
51) Γέρων Νίκων με αίμα και πνεύμα Νέα Σκήτη.
52) Το όρος της Σιωπής Μαρκίδης.
53) Σωτηριώδεις αλήθειες περίοδο του Πεντηκοστάριου κ. Γρηγοριάδης _Α
54) Σωτηριώδεις αλήθειες περίοδο του Πεντηκοστάριου κ. Γρηγοριάδης _Β
55) Σχόλια στα Ευαγγέλια τις Μ.Σαρακοστής κ. Γρηγοριάδης _Α
56) Σχόλια στα Ευαγγέλια τις Μ.Σαρακοστής κ. Γρηγοριάδης _Β
57) Τα ονόματα του Χριστού.Αρχ. Χρυσ. Παπαθανασίου 24-11-02_Α
58) Τα ονόματα του Χριστού.Αρχ. Χρυσ. Παπαθανασίου 24-11-02_Β
59) Πάτερ Ιωήλ. Μητροπ. Μελέτιος_Α
60) Πάτερ Ιωήλ. Μητροπ. Μελέτιος_Β
61) Τα Θεοφάνεια στην ορθόδοξη υμνολογία Κ. Γρηγοριάδης_7-1-01_Α
62) Τα Θεοφάνεια στην ορθόδοξη υμνολογία Κ. Γρηγοριάδης_7-1-01_Β
63) Το σύνδρομο του αυτόκλητου σωτήρα Αρχ. Β. Λαμπρόπουλος _Α
64) Το σύνδρομο του αυτόκλητου σωτήρα Αρχ. Β. Λαμπρόπουλος _Β
65) Το κατά εικόνα του ανθρώπου . Π. Ιγνάτιος Γεωργακόπουλος_Α
66) Το κατά εικόνα του ανθρώπου . Π. Ιγνάτιος Γεωργακόπουλος_Β
67) Το αληθινό νόημα της ζωής του ανθρώπου. Μεταλληνός._Α
68) Το αληθινό νόημα της ζωής του ανθρώπου. Μεταλληνός._Β
69) Η ενανθρώπηση του Χριστού . Κ. Γρηγοριάδης. _Α
70) Η ενανθρώπηση του Χριστού . Κ. Γρηγοριάδης. _Β
71) Αιρέσεις και η νομική αντιμετωπίσεις τους .Δρ.Γ. Κρίππας .9-02-02_Α
72) Αιρέσεις και η νομική αντιμετωπίσεις τους .Δρ. Γ. Κρίππας .9-02-02_Β
73) Η ανοιχτή αγκαλιά του δίκαιου Συμεών Π. Ιερ. Καλογερόπουλος _Α
74) Η ανοιχτή αγκαλιά του δίκαιου Συμεών Π. Ιερ.Καλογερόπουλος _Β
75) Οι Αθηναίοι άγιοι 18-11-01 Π. Χρ. Παπαθανασίου_Α
76) Οι Αθηναίοι άγιοι 18-11-01 Π. Χρ. Παπαθανασίου_Β
77) Η γνώση του Θεού. Πρ. Κυριάκος Τσούρος . 16-02-03_Α
78) Η γνώση του Θεού. Πρ. Κυριάκος Τσούρος . 16-02-03_Β
79) Η στολή της ψυχής . Βασίλειος Σκιαδάς. 26-09-99_Α
80) Η στολή της ψυχής . Βασίλειος Σκιαδάς. 26-09-99_Β
81) Οι ιεροί κανόνες . Χρ. Παπαθανασίου. 10-12-2000_Α
82) Οι ιεροί κανόνες . Χρ. Παπαθανασίου. 10-12-2000_Β
83) Λύπη – Δάκρια .07-04-02. Ι. Χατζηθανασίου _Α
84) Λύπη – Δάκρια .07-04-02. Ι. Χατζηθανασίου _Β
85) Ο άσωτος Υιός πρότυπο μετανοούντος ανθρώπου.Γερ. Ευθυμίου _Α
86) Ο άσωτος Υιός πρότυπο μετανοούντος ανθρώπου.Γερ. Ευθυμίου _Β
87) Ο έλεγχος στη ζωή της Εκκλησίας 9-02-03.Πρ. Ι. Χατζηθανάσης_Α
88) Ο έλεγχος στη ζωή της Εκκλησίας 9-02-03.Πρ. Ι. Χατζηθανάσης_Β
89) Ο καρπός του πνεύματος Π. Ρωμανός Κανιτάκης . 20-12-98_Α
90) Ο καρπός του πνεύματος Π. Ρωμανός Κανιτάκης. 20-12-98_Β
91) Αναζητώντας την ορθόδοξη πίστη.Π. Αυγουστίνος Μύρων . 01-04-01. _Α
92) Αναζητώντας την ορθόδοξη πίστη .Π. Αυγουστίνος Μύρων.01-04-01 _Β
93) Εισαγωγή στο Τριώδιο- Μ. Σαρακοστή .02-03-03. Κ.Γρηγοριάδης_Α
94) Εισαγωγή στο Τριώδιο- Μ. Σαρακοστή .02-03-03. Κ.Γρηγοριάδης_Β
95) Η πορεία μας προς το Πάσχα. 17-02-02. Κων. Γρηγοριάδης_Α
96) Η πορεία μας προς το Πάσχα. 17-02-02. Κων. Γρηγοριάδης_Β
97) Η πορεία μας προς το Πάσχα. 17-02-02. Κων. Γρηγοριάδης_Γ
98) Η πορεία μας προς το Πάσχα. 17-02-02. Κων. Γρηγοριάδης_Δ
99) Ο γ. Ιάκωβος και ο άνθρωπος .Καθ. Στυλ. Παπαδόπουλος. 18-11-92_Α
100) Ο γ. Ιάκωβος και ο άνθρωπος .Καθ. Στυλ. Παπαδόπουλος. 18-11-92_Β
.

Προσευχόμαστε ...

Εδώ και 4 μέρες , πανάει η ψυχή μας με όσα συμβαίνουν και ταλαιπωρούν την αγαπημένη μας Ελλάδα . Καταλαμβαίνουμε τον πόνο σας και την οργή σας , για το τραγικό γεγονός του θανάτου του 15χρονου μαθητή από σφαίρα κάποιου αστυνομικού . Προσοχή όμως , αγαπημένα μας αδέλφια . Τι φταίει ο απλός κόσμος , ο κάθε καταστηματάρχης που δουλεύει τίμια για να βγάλει το ψωμί του , και του γκρεμμίζετε το μαγαζί ; Τι φταίνε τα κτίρια , τα αυτοκίνητα , τα δέντρα , οι περιουσίες του απλού κοσμάκη ; Τι φταίει η Ελλάδα σας και την γκεμμίζεται , και την καταστρέφετε με τέτοιο βάνδαλο τρόπο ; Φτάνει βρε παιδιά ! Δεν είν΄ αυτός τρόπος ... Εμείς , εδώ στην μεγαλόνησο , προσευχόμαστε για σας ... Να σας φωτίσει ο Θεός ... Να γαληνέψουν οι ψυχές σας . Έρχονται Χριστούγεννα ... Σε 15 μέρες από σήμερα . Πού θάβρει κατάλημμα για να γεννηθεί ; Σε ποια ψυχή ; ...

πρεσβυτέρα Καλυψώ Δημητριάδη

Συλλογές απο το έργο της πρεσβυτέρας...

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Το πρώτο ταξίδι μου στο Θεοβάδιστο ορός Σινά, ήταν ό μεγαλύτερος σταθμός στην πνευματική μου πορεία. Ή αγιότητα του χώρου με καθήλωσε και με δίδαξε μυστικά, ότι είμαστε περαστικοί απ' αυτή τη ζωή. Το μόνο πού θα πάρουμε μαζί μας είναι ή πίστη και ή αγάπη στο Χριστό μας, ή καλοσύνη μας και τα καλά μας έργα. Τα υπέροχα και δυνατά αισθήματα πού έζησα εκεί, ήθελα ή δυνατόν να τα μοιραστώ μ' όλο τον κόσμο!

Ό πανάγαθος Κύριος, άρχισε να κάνει το ταπεινό μου αίτημα πραγματικότητα.

Με το τάλαντο της ποίησης πού τόσο ξαφνικά μου χάρισε, περιγράφω και μοιράζω τα αισθήματά μου για Κείνον αυθόρμητα, με απέραντη αγάπη σ' όλα τα αδέλφια μου, σε σας!

Το πρώτο μου βιβλίο ταπεινά αφιερώνω στον Αρχιεπίσκοπο Σινά, Φαράν και Ραίθώ κ.κ. Δαμιανό, στον Δίκαιο της Ιεράς Μονής και πνευματικό μου πατέρα Παύλο πού με στήριξε και με προέτρεψε να γράφω και σε όλους τους ευσεβείς Σιναΐτες πού με βοήθησαν σ' αυτή μου την προσπάθεια.

Ευχαριστίες ανήκουν στον Ιερέα σύζυγο μου π. Νεκτάριο Δημητριάδη καθώς και στα αγαπημένα μου παιδιά Μαργαρίτα, Παρασκευά και Βαλσάμω.

Προσευχές αναπέμπω στον Δωροδότη Κύριο, για όσους οικονομικά και ηθικά συμπαραστάθηκαν στην έκδοση αυτού του βιβλίου και την αναπαραγωγή και διάθεση των ψηφιακών δίσκων (CD).
Μακαρίζω δε τους αειμνήστους γονείς μου, Γεώργιο και Αθηνά, πού με μεγάλωσαν και με προίκισαν με τα πλούτη της δυνατής πίστης προς τον αληθινό Θεό.Θα τους ευγνωμονώ αιώνια γιατί μου χάρισαν το ιερότερο και μεγαλύτερο δώρο.

Το βιβλίο μου ξεκινώ ποιητικά, με το βίο και το μαρτύριο Εκείνης πού προσκυνώ στα ταξίδια μου και πού υποδέχεται πάντα με άρρητη ευωδία, όχι μόνο εμένα, μα και τον κάθε ευλαβή προσκυνητή.

Ακολουθούν ποιήματα πού έγραψα εκεί, πού περιγράφουν ό,τι έχω νοιώσει στο Όρος πού ό Θεός αγίασε περισσότερο απ' όλα τα όρη της γης.

Το άγιο και Θεοβάδιστο Σινά.Το όρος πού ακούμπησα την ψυχή μου.

Με αγάπη Χριστού αφιερώνω κάθε μου ποίημα σε όσους αγαπούν αληθινά και ενσυνείδητα τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό.

1) Έμμετρα λόγια ψυχής

2) Έμμετρα λόγια - Έμμετρα λόγια 2

3) Η ζωή και το έργο του Αγίου Νεκταρίου

4) Βίος και μαρτύριο της Αγίας Αικατερίνης

5) Bίος και μαρτύριο του Αγίου Γεωργίου

6) Η ζωή της Παναγίας

7) Ο Βίος και το μαρτύριο της Αγίας Παρασκευής

8) Ο Βίος και το μαρτύριο της Αγίας Αναστασίας Φαρμακολύτριας

9) Ο Νεομάρτυς Άγιος Κωνσταντίνος Υδραίος

10) Ο Ιερομάρτυς Άγιος Χαράλαμπος

11) Ο Άγιος και Ιαματικός Παντελεήμων

12) Μητέρα και αγέννητο παιδί

13) Ιερατική κλίση

14) Σαρακοστιανά ποιήματα

15) Διηγήσεις ασκητών

ΚΑΛΗ ΑΚΡΟΑΣΗ

Προσκύνημα στον ΑΘΩ

Μία παραγωγή του BBC και του SKY 100,4
5 προγράμματα για το ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ

Προσκύνημα στον ΑΘΩ
Ξενάγηση στη Μεγίστη Λαύρα
Εικόνες - Συντήρηση
Αθωνίτες προσκυνητές
Αθωνίτικα στιγμιότυπα

http://rapidshare.com/files/170759010/odoiporiko_ag_oros_bbc.rar

Ο πόνος στη ζωή μας

Λίγοι φίλοι είναι τόσο πιστοί στη ζωή του κάθε ανθρώπου, όσο ο ανθρώπινος πόνος. Ο πόνος μιας μάνας μάς φέρνει στη ζωή, με πόνο της δικής μας ψυχής την αποχαιρετούμε. Και στο ενδιάμεσο, ο πόνος, ο κάθε είδους πόνος, πάντα παρών. Πολλές φορές μάλιστα παρών, έστω και απών, καθώς ο φόβος και η αγωνία για τον ερχομό του σφραγίζει ακόμη και την ώρα της χαράς ή της ανάπαυσης.
Διαχρονικό και πανανθρώπινο το ερώτημα: Γιατί ο πόνος στη ζωή μας; Γιατί τόσο μεγάλη η δύναμη του, ώστε και ο θάνατος να φαντάζει πολλές φορές ως λύτρωση; και αν ο κοσμικός άνθρωπος, ο ξεκομμένος από κάθε μεταφυσική αναζήτηση, ο εμπλεγμένος μόνο στις διαδικασίες της καθημερινότητας πνίγεται από την αγωνία του ερχομού του η τα βάζει με την κακοτυχία του όταν νιώσει την επίσκεψη του ή, τέλος, μαθαίνει να υπομένει στωικά την παρουσία του, ο πιστός χριστιανός βρίσκεται αντιμέτωπος με μία θεμελιώδη αντίφαση: πως συμβιβάζεται η παρουσία του πόνου και της πάσης φύσεως οδύνης στη ζωή του άνθρωπου με την άπειρη αγάπη και φιλανθρωπία του Δημιουργού;
Από το ερώτημα αυτό ίσως να ξεκινάει η αναζήτηση της ουσίας της χριστιανικής θεολογίας. Μία σειρά από «γιατί» θα μάς φέρουν αργά η γρήγορα στην πύλη της Εδέμ, που μόλις έχει κλείσει, αφήνοντας έξω τους πρωτοπλάστους. την ώρα που η Εύα και ο Αδάμ στέκονται αμήχανοι μπροστά στο ξεκίνημα της νέας τους ζωής, ο κύκλος της οδύνης έχει ανοίξει. Κι όσο κι αν ακούγεται σκληρό και περίεργο, οι πατέρες της Εκκλησίας συμφωνούν, πως ο Θεός δεν τιμωρεί άλλα προικίζει τον άνθρωπο με τη φθορά και το θάνατο. Γιατί; Γιατί τόση σκληρότητα, θα ρωτήσουν πολλοί. Κι όμως! Όσοι κρατήσουν στην ψυχή τους ακλόνητη την πίστη σε ένα Θεό αγάπης και ελέους, θα καταφέρουν, αν όχι να καταλάβουν, τουλάχιστον να υποψιαστούν το τι πασκίζει ο Θεός να καταφέρει.
Δε θέλει ο Θεός να ξεχαστεί ο παράδεισος. Δε θέλει να δει τον άνθρωπο να συμφιλιώνεται με την αποτυχία και να θεωρεί φυσιολογικό το λάθος. δεν ευλογεί ο Θεός την αιωνιότητα του «τίποτα». Αυτού του «τίποτα» τη γεύση είχε ο καρπός του δέντρου. Και η ίδια αυτή πικρή γεύση διαπότισε, μέσα από την προπατορική αμαρτία όλη την Κτίση. Με πόνο και όχι με οργή ανακοινώνει στον Αδάμ την προπατορική συνέπεια. Πικρό το ψωμί που θα τρως, τον κύκλο του θανάτου θα κινεί. Πικρός κι ο ερχομός της ζωής για τη γυναίκα σου. Με πόνο θα γεννάει.
Όποιος ακούσει μόνο αυτά, δε θα μπορέσει να καταλάβει το σχέδιο της αγάπης του Θεού. Και είναι η πίστη εκείνη που κάνει τον άνθρωπο ικανό να ακούσει τα υπόλοιπα. Ναί, ο πόνος και ο θάνατος είναι η πιο απτή, η πιο βέβαιη πραγματικότητα. Ναί, το κορμί μας πονάει και γερνάει. Ναί, είμαστε όντα με αρχή και τέλος. Δεν είναι όμως αυτά η μοίρα μας. δεν είναι η καταδίκη μας. Είναι το υλικό να κρατηθεί ζωντανή η πυρά της μνήμης. Ο πόνος δεν αφήνει την ψυχή να ξεχάσει την ποιότητα της ζωής για την οποία ήταν πλασμένη. Η οδύνη της ψυχής και του σώματος είναι το απτό ανθρώπινο παράπονο για μία ζωή που δε μάς αξίζει και το αίτημα για κάτι που κάποτε μάς χαρίστηκε σαν δώρο και που ποτέ δε μάς αφαιρέθηκε.
Δεν πλαστήκαμε για να πεθάνουμε. δεν πλαστήκαμε για να πονάμε. Κι όμως. Όσο κι αν η νοσταλγία δεν έσβησε, όσο κι αν το αίτημα παρέμενε, έπρεπε ο Θεός να γίνει άνθρωπος, για να φανεί πως ο δρόμος της επιστροφής ήταν αδιάβατος. Έπρεπε ο Θεός να γίνει άνθρωπος, για να περπατήσει μέσα από τον πόνο και το θάνατο και να οδηγήσει το ανθρώπινο γένος «εις αναψυχήν». Πέρασαν παιδαγωγοί και συμβουλάτορες πολλοί από την ιστορία. Άλλοι ξόρκισαν τον πόνο με χίλιους δυό τρόπους. Άλλοι τον είδαν σαν βάρος ασήκωτο κι άλλοι σαν φάντασμα. Πάντα με φόβο, πάντα με πανικό, πάντα με εκείνη την ηρεμία του κατάδικου. Παιδαγωγοί δεν έλειψαν ποτέ, ούτε λείπουν.
Πάντα έλειψαν και πάντα λείπουν τα χέρια να στηρίξουν και να τραβήξουν από το τέλμα. Έπρεπε ο Θεός να γίνει άνθρωπος για να καταλάβουμε, όσο καταλάβουμε, πως πιστεύουνε σε θεό σύν-πόνιας. Έπρεπε ο Θεός να γίνει άνθρωπος για να φανεί ο πόνος και ο θάνατος σαν δρόμος και σαν σκιά. Δρόμος με τέλος όχι τον Γολγοθά, άλλα πιο πέρα κι από κει. Με τέλος το κενό μνημείο. Και σκιά ανίκανη να βλάψει αυτόν που με πίστη και γενναιότητα κρατάει το χέρι του εσταυρωμένου, το χέρι του Μεγάλου Συμπονετικού, που δεν εγκατέλειψε ούτε στιγμή το σχέδιο Του: να μάς δει να γευόμαστε τη Ζώη, ξεχείλισμα ζωής, βυθισμένη στη χαρά και την αιωνιότητα!
Τα σεπτά Πάθη του Θεανθρώπου πριν λίγο καιρό, μάς υπέδειξαν την σύν-πάθεια και την σύν-πόνια που καλούμαστε να δείξουμε στον πλησίον. Αυτά είναι ο δρόμος πού οδηγεί στην Ανάσταση κάθε κυττάρου της ύπαρξης μας κάθε μέρα, κάθε στιγμή, για όλη μας τη ζωή και πέρα απ’ αυτήν. Ας είναι το συμπόσιο αυτό ένα βήμα κοντύτερα προς αυτόν τον προορισμό.
Του ΗΛΙΑ ΛΙΑΜΗ, Μουσικού - Θεολόγου Προέδρου της Συνοδικής Επιτροπής Καλλιτεχνικών ΕκδηλώσεωνΠεριοδικό Πειραϊκή Εκκλησία, τ. 171, Μάιος 2006

ΜΑΘΗΜΑ ΖΩΗΣ ....

Ένας πατέρας γυρίζει σπίτι από την εργασία αργά, κουρασμένος και εκνευρισμένος , για να βρει τον πέντε ετών γιο του να τον περιμένει στην πόρτα.

ΥΙΟΣ : « Μπαμπά , μπορώ να σε ρωτήσω κάτι ; »

ΠΑΤΕΡΑΣ : « Ναι βεβαίως , τι είναι ; »

ΥΙΟΣ : « Μπαμπά , πόσα παίρνεις στη μια ώρα ; »

ΠΑΤΕΡΑΣ : « Αυτό δεν είναι δική σου δουλειά . Γιατί ρωτάς ένα τέτοιο πράγμα ; » ρώτησε θυμωμένα .

ΥΙΟΣ : « Θέλω ακριβώς να ξέρω . Παρακαλώ πες μου , πόσα παίρνεις στη μια ώρα ; »ΠΑΤΕΡΑΣ : « Εάν πρέπει να ξέρεις παίρνω €50 την ώρα .

ΥΙΟΣ : « Ωχ » ... , απάντησε το παιδί , με το κεφάλι του κάτω καί συνέχισε : « Μπαμπά σε παρακαλώ μπορείς να μου δανείσεις €25 ; »Ο πατέρας εξαγριωμένος του απήντησε : «εάν ο μόνος λόγος που εσύ ρώτησες είναι , ώστε να δανειστείς κάποια χρήματα για να αγοράσεις ένα ανόητο παιχνίδι ή κάποιες άλλες αηδίες , τότε να πας κατ' ευθείαν στο δωμάτιό σου και στο κρεββάτι σου. Σκέψου γιατί είσαι τόσο εγωιστής. Δεν εργάζομαι σκληρά καθημερινά για τέτοιες παιδαριώδεις επιπολαιότητες.»Το μικρό παιδί πήγε ήσυχα στο δωμάτιό του και έκλεισε την πόρτα .Ο μπαμπάς κάθισε σκεπτόμενος την ερώτηση του παιδιού και νευρίαζε περισσότερο. Πώς τόλμησε να υποβάλλει τέτοια ερώτηση για να πάρει μόνο κάποια χρήματα;Μετά από μια περίπου ώρα, ο μπαμπάς είχε ηρεμήσει και είχε αρχίσει να σκέφτεται:Ίσως είναι κάτι που πρέπει πραγματικά να αγοράσει ο μικρός με τα €25.00 και δεν ζητάει χρήματα πολύ συχνά. Πήγε στην πόρτα του δωματίου του παιδιού και άνοιξε την πόρτα.

ΠΑΤΕΡΑΣ :« Κοιμάσαι γιε μου ; »

Ρώτησε .ΥΙΟΣ :« Δεν κοιμάμαι » απάντησε το αγόρι .
ΠΑΤΕΡΑΣ :« Σκεφτόμουν , ότι ίσως ήμουν πάρα πολύ σκληρός μαζί σου νωρίτερα » είπε ο μπαμπάς . «Ήταν μια μεγάλη ημέρα και έβγαλα την κούραση μου σε σένα . Εδώ είναι τα €25 που μου ζήτησες » .Το παιδί έτρεξε κατ' ευθείαν επάνω του χαμογελώντας . « Σε ευχαριστώ μπαμπά ! » φώναξε . Κατόπιν , πάει στο μαξιλάρι του και βγάζει από κάτω κάποια τσαλακωμένα χρήματα .Ο πατέρας μόλις βλέπει ότι το παιδί έχει ήδη κάποια χρήματα , αρχίζει να νευριάζει .Το μικρό παιδί αρχίζει να μετράει σιγά τα χρήματά του , και κοιτάζει τον μπαμπά του .«Γιατί θέλεις περισσότερα χρήματα εφόσον έχεις ήδη μερικά ; » ο πατέρας του γκρινιάζει .« Επειδή δεν είχα αρκετά , αλλά τώρα έχω » , το μικρό παιδί απήντησε .«Μπαμπά , έχω €50 τώρα . Μπορώ να αγοράσω μια ώρα του χρόνου σου ;Σε παρακαλώ έλα νωρίς αύριο σπίτι . Θα ήθελα πολύ να φάμε μαζί » .Ο πατέρας συντρίφθηκε . Αγκάλιασε τον μικρό γιο του και ικέτευσε για τη συγχώρεσή του .Είναι ακριβώς μια σύντομη υπενθύμιση σε όλους σας που εργάζεστε τόσο σκληρά στη ζωή. Δεν πρέπει να αφήσουμε το χρόνο να περνάει από τα χέρια μας χωρίς να περνάμε χρόνο με εκείνους που πραγματικά σημαίνουν κάτι για εμάς , εκείνους που είναι κοντά στις καρδιές μας . Θυμηθείτε να μοιραστείτε εκείνη την αξία €50 του χρόνου σας με κάποιους που αγαπάτε. Εάν πεθάνουμε αύριο , η επιχείρηση για την οποία εργαζόμαστε θα μπορέσει εύκολα να μας αντικαταστήσει μέσα σε λίγες ώρες . Αλλά η οικογένεια & οι φίλοι που αφήνουμε πίσω θα αισθανθούν την απώλεια για το υπόλοιπο της ζωής τους...

1η Δεκεμβρίου ...

1η Δεκεμβρίου σήμερα ... κι΄ οδεύουμε προς τα Χριστούγεννα . 25 μόλις μέρες απομένουν . Ας αναλογιστούμε όμως ... κάναμε ότι μπορούμε για ένα καλύτερο κόσμο ... Ας ακούσουμε ένα παιδί του τρίτου κόσμου τι έχει να μας πει : "Κυρίες και κύριοι της Δύσης,
Μιλώ σε εσάς που μεγαλώσατε με σαπουνόπερες και χολιγουντιανές παραγωγές, σ’ εσάς που μετράτε τα δικαιώματα των ανθρώπων από την ποιότητα των ρούχων που φορούν και την αξία τους από τα μηδενικά στους τραπεζικούς τους λογαριασμούς. Μιλώ σε σας που θεωρείτε τη φιλανθρωπία μια καλή τακτική κοινωνικής καταξίωσης, σ’ εσάς που γνωρίζετε τις χώρες του κόσμου μόνο μέσα από τις εικόνες των τουριστικών καταλόγων και των διαφημίσεων. Μιλώ σε σας, τους χορτάτους για να σας πω λέξεις που δεν τολμάτε να φανταστείτε: πεινάω, διψάω. Είμαι παιδί ακόμα, δεν έχω περάσει ακόμα στην εφηβεία και μάλλον δε θα την γνωρίσω. Ζω κάπου στον τρίτο κόσμο, εκεί όπου ο ήλιος κατακαίγει κάθε ελπίδα, εκεί όπου η βροχή σπάνια πέφτει και πάντα με μανία, εκεί όπου το μόνο υγρό που έχει αξία είναι μαύρο, βγαίνει από τα έγκατα της γης και συγκεντρώνει σαν τις μύγες, τους τυράννους τούτου του πλανήτη. Πεινάω! Η τροφή δεν ήταν ποτέ αρκετή στο σπίτι μου ή στο χωριό μου και ο ουρανίσκος μου δεν έχει ποτέ συμμετάσχει σ’ αυτή τη διαδικασία που κάνει το φαγητό απόλαυση. Τίποτα από ό,τι έχω φάει ως τώρα δεν με εντυπωσίασε. Στον τρίτο κόσμο, δεν τρώμε από εντυπωσιασμό μα από την ανάγκη να κρατηθούμε στη ζωή. Διψάω! Το νερό είναι πάντα πολύ λίγο εδώ και σπάνια είναι άχρωμο και άγευστο. Έχει άσχημο χρώμα και ασχημότερη γεύση, μα είναι το μοναδικό νερό που μπορώ να απαιτήσω όποτε με λυπηθεί ο Θεός. Μάλλον όμως ούτε ο Θεός με λυπάται, γιατί όπου κι αν γυρίσω το πρόσωπό μου μυρίζω θάνατο. Η μαμά μου σκοτώθηκε στους βομβαρδισμούς στη διάρκεια ενός πολέμου, η καλύτερή μου φίλη σκοτώθηκε κατά λάθος στη διάρκεια μιας ειρήνης και προχθές πέθανε ο μικρός μου αδερφός. Δεν λυπήθηκα που τον είδα να φεύγει. Η κοιλίτσα του είχε πρηστεί, τα μάτια του είχαν θαμπώσει, στο κορμί του μπορούσες να μετρήσεις τα οστά ένα προς ένα. Δεν τον λυπήθηκα, τον ζήλεψα. Με κλειστά τα μάτια, έμοιαζε να κοιμάται και αυτή τη γαλήνη τη ζήλεψα. Όταν πεινάς, ο ύπνος δεν σε επισκέπτεται, μόνο η αδυναμία. Τουλάχιστο ο αδερφός μου τώρα κοιμάται κι αυτό είναι ζηλευτό. Δεν μπορώ να πω ψέματα, φοβάμαι το Θάνατο, μα πιο πολύ φοβάμαι την πορεία μου προς αυτόν. Πεινάω, Διψάω και είμαι θυμωμένη μαζί σας. Μερικές φορές κλείνω τα μάτια μου δυνατά και παρακαλώ να συμβεί και σε σας αυτό που συνέβη στη μαμά μου, στη φίλη μου, στον αδερφό μου. Άλλες φορές πάλι, μετανιώνω για τις άσχημες σκέψεις και κλαίω, παρακαλώντας να σταματήσει για όλους τούτο το κακό.
Θέλω να παίξω στο δρόμο χωρίς να φοβάμαι τα λάθη των σωτήρων που μου στείλατε, θέλω να πιω νερό, να φάω ένα ζουμερό πορτοκάλι, θέλω να ξεπρηστεί η κοιλιά μου, θέλω να μεγαλώσω, να ερωτευτώ, να κάνω παιδιά και να ξέρω πως μπορώ να τα ταΐσω. Θέλω να ζήσω, μα δεν ξέρω εάν θα αντέξω: Πεινάω! Πεινάω! Προχθές πέθανε ο αδερφός μου, αύριο μπορεί να είναι η σειρά μου. Αισθάνομαι πως δεν έχω πολύ χρόνο, γι’ αυτό βιάζομαι να μιλήσω μαζί σας. Ίσως να είναι αυτή η τελευταία μου ευκαιρία. Δεν περιμένω τίποτε περισσότερο από τη σκέψη σας. Δεν περιμένω να μου στείλετε φαΐ και νερό, δεν είμαι τόσο αφελής. Την επόμενη φορά όμως που θα πετάξετε το μπαγιάτικο φαγητό στα σκουπίδια, σκεφτείτε πως αυτό το μπαγιάτικο φαγητό που εσείς έχετε κι εγώ δεν έχω, είναι αυτό που κάνει τον κόσμο σας πρώτο και τον δικό μου, τρίτο! Την επόμενη φορά που θα αισθανθείτε πως θέλετε να κάνετε κάτι για ένα συνάνθρωπο, σκεφτείτε πως το ένα ευρό που έχετε σκοπό να διαθέσετε, ίσως μου εξασφαλίσει το φαγητό και το νερό λίγων ημερών. Και για όνομα του Θεού, την επόμενη φορά που θα ψηφίσετε έναν πολιτικό , μην τον κρίνετε μόνο με βάση τις γνωριμίες σας ή τις υποχρεώσεις. Σκεφτείτε πως πλέον ο κόσμος μας είναι ένα μεγάλο χωριό κι εγώ, η μαμά μου, ο αδερφός μου, η φίλη μου δεν είμαστε εντελώς μακριά σας. Σκεφτείτε πως οι αποφάσεις εκείνων, στα χέρια των οποίων δίνετε τη ζωή σας, ίσως επηρεάσουν και τις δικές μας ζωές. Η σιωπή και η υποταγή τους στους τυράννους του πλανήτη, δεν μας έκαναν πιο ευτυχισμένους, μας έκαναν σκλάβους ή νεκρούς. Φωνάξτε εσείς για μας, γιατί εμείς δεν έχουμε αντοχή να φωνάξουμε. Κλάψτε εσείς για μας, γιατί αφυδατωμένα κορμιά δεν μπορούν να διαθέσουν δάκρια. Μα πάνω απ’ όλα, πείτε μια προσευχή για κάποιο παιδί σε κάποιο σημείο της γης, μήπως και ο Θεός ακούσει εσάς τους κατοίκους του πρώτου κόσμου, μια και ο τρίτος κόσμος βρίσκεται πολύ μακριά από τον Παράδεισο…
Με σεβασμό
Ένα παιδί που Πεινάει… "
Σημείωση: Με κάθε χτύπο του ρολογιού μας, κάπου στον κόσμο μια παιδική καρδιά χτυπάει για τελευταία φορά εξαιτίας της πείνας, της δίψας και του πολέμου. Κάθε τικ ίσως είναι το ύστατο τικ ενός παιδιού… ( Κείμενο : Μάρω Σιδέρη )