Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2010

Ο άγνωστος μου εαυτός !

...
" Κύριε γνώρισέ μου αυτόν τον άγνωστο.
Ξέρω το όνομά μου, την ηλικία μου, το βάρος μου, το χρώμα των μαλλιών μου, όμως τον εαυτό μου δεν τον γνωρίζω.
Αυτός σε μένα τον ίδιο, παραμένει κρυμμένος και άγνωστος. Εσύ όμως Χριστέ μου, που «εξετάζεις νεφρούς και καρδιές» τον γνωρίζεις.
Εσύ γνωρίζεις κάθε άνθρωπο ερχόμενο εις τον κόσμο, «εκ κοιλίας μητρός αυτού».
Εσύ κρατάς στα πλαστουργικά σου χέρια την φωτογραφία του μυστικού και αγνώστου εαυτού μου, σε όλες τις λεπτομέρειες.
Τι δεν θα έδινα να αποκτήσω αυτή την φωτογραφία Κύριέ μου!
Να την κρατήσω μπροστά στα μάτια μου.
Να δω επί τέλους ποιός είμαι.
Μια μυστική φωνή μου λέει πως δεν θα άντεχα να δω τη φωτογραφία μου αυτή.
Και αν την έβλεπα, πως δεν θα μπορούσα να αναγνωρίσω τον εαυτό μου.
Γι’ αυτό Κύριε είμαι ευχαριστημένος που Εσύ, γεμάτος αγάπη για μένα, κρατάς αποκλειστικά δική σου την φωτογραφία του πραγματικού εαυτού μου.
Γιατί ξέρω πως Εσύ θα δουλέψεις μέσα μου για να αποκαταστήσεις την πραγματική εικόνα του εαυτού μου και να την παρουσιάσεις μη έχουσα σπίλο ή ρυτίδα αλλά ίνα αγία και άμωμος.
Κύριε θέλω να σου δώσω την δυνατότητα να επεξεργασθείς μέσα μου τον εαυτό μου...

Εαυτέ μου ,

Σκάβε βαθειά το πηγάδι της αυτογνωσίας, της αυτομελέτης. Ερεύνα το θέλημα του Θεού για τη ζωή σου. Γίνου αναζητητής για βρεις μαργαριτάρια και ψηγμάτων χρυσού από το χρυσορυχείο του λόγου του Θεού . (Ματθαίος ικ΄ 44-46)
Σκάβε και άνοιξε το χώρο της υπάρξεώς σου, για να αυξάνονται ποιο πολύ μέσα σου τα αποθέματα της χάριτος του θεού.
Βάλε όλο και ποιο βαθειά μέσα σου «τον θεμέλιον…ως έστιν Ιησούς Χριστός»
(Α. Κορινθίους 3:2)
Αν θέλεις να ανέβεις «ψηλά», χαμήλωνε, σκάβε. Σκάβε όλο και ποιο βαθειά.
Άνοιγε Κύριέ μου βαθειά το πηγάδι της αυτογνωσίας και της ταπείνωσης.

Γιατί προσεύχομαι ;

Όχι βέβαια για να απαριθμήσω στον Θεό τις αμαρτίες μου.
Όχι για να καυχηθώ για τα έργα μου.
Όχι για να ικανοποιήσω την συνείδησή μου, ότι δεν παρέλειψα το «καθήκον» της προσευχής.
Όχι για να κατακρίνω τους άλλους «αμαρτωλούς» που συνάντησα στο δρόμο μου.
Ούτε για να αρχίσω ή να τελειώσω «θρησκευτικά» τη μέρα μου.
Αλλά για να ζητήσω από τον πολυεύσπλαχνο Κύριο να καλύψει με το πολύ έλεός του, τα πολλά σφάλματά μου, τα ατελή και ελλιπή έργα μου, την έλλειψη αγάπης και κατανοήσεως των αδελφών μου, τις πολλές αμαρτίες μου.

Για αυτό προσεύχομαι !

Για να ανανεώσω τη συναίσθηση της αμαρτωλότητάς μου, αλλά και την εμπιστοσύνη μου στο έλεός του Θεού.
Και όταν προσεύχομαι αισθάνομαι πως είμαι μπροστά στον Άγιο Θεό ! "

( Μοναχού Ιωσήφ Γρηγοριάτη , 1915 - 2008 )
.
..

Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010

Παιδί μου , άκουσέ με . . .

...
" Παιδί μου, ρίχνω το βλέμμα μου πάνω σου και καταλαβαίνω πόσο έχεις μεγαλώσει. Όταν σε κοιτώ γίνομαι τρυφερή και στοργική και ξεχνώ τα λογής προβλήματα που έχω να αντιμετωπίσω. Τη στιγμή που μου χαμογελάς, η ψυχή μου γεμίζει γλυκές μελωδίες. Μόλις όμως λυπάσαι, η ψυχή μου βασανίζεται περισσότερο από τη δική σου.

Αν διάβαζες την καρδιά μου, θα έβλεπες πως θέλω να γλυκάνω τους πόνους σου και να απαλύνω τα βάσανά σου. Εσύ όμως δεν έχεις χρόνο για μένα. Απομονώνεσαι μέσα στο δωμάτιό σου, απαιτείς να είναι πάντα κλειστή η πόρτα σου και η μόνη σκέψη σου είναι το ίντερνετ. Προσπαθώ να ανακαλύψω τον κόσμο σου και με αφήνεις μονίμως απέξω. Έχεις τους φίλους σου κι επικοινωνείς μαζί τους. Αλλά εγώ δεν ξέρω να μιλήσω στη γλώσσα σου. Συγχώρεσέ με.

Ξέρω ότι κάνω λάθη. Εργάζομαι πολλές ώρες και συχνά σε παραμελώ. Δεν δικαιολογούμαι, αλλά γνωρίζεις πως είμαι άνθρωπος, όχι Θεός. Όλη μου η σκέψη είσαι εσύ και τα αδέλφια σου, η οικογένειά μου, τα αγγελούδια μου. Μπορεί να μην είμαι το υπόδειγμα μάνας. Όμως ένα ξέρω: είμαι περήφανη για σένα, όπως η Σπαρτιάτισσα μάνα: ο γιος της τραυματίστηκε στη μάχη με ηρωισμό κι έμεινε κουτσός. Η μητέρα του παρηγορώντας τον του έλεγε ότι δεν πρέπει να στενοχωριέται, εφόσον κάθε βήμα του θα της θυμίζει την ανδρεία του, αλλά και κάθε δρασκελιά του την προσφορά του στην πατρίδα. Κι εγώ, παιδί μου, είμαι περήφανη για σένα. Κι ας μην το πιστεύεις.

Ένα καλό παράδειγμα αξίζει όσο εκατό προτροπές. Έτσι, από μικρή ηλικία θέλησα να σου δώσω χριστιανική αγωγή, διδάσκοντάς σου -ακόμα και με το παράδειγμά μου- τη σημασία της προσευχής, της αγάπης, της διάκρισης και της ευγένειας. Πολλές φορές σιωπώ και σε αφήνω να ξεσπάσεις πάνω μου τα νεύρα σου.

Κι εκείνη τη στιγμή πονάω, μια και δεν μπορώ να σε βοηθήσω. Κι αν κάποιες φορές σου φωνάζω, ομολογώ πως είναι λάθος μου. Προσπαθώ να σου δείξω πως θέλω να γίνεις ώριμο παιδί και με υπευθυνότητα. Άνθρωπος είμαι, αλλά αγωνίζομαι να βρω το δρόμο, για να γιατρεύω τα πάθη μου. Άλλωστε, ξεχνώ να σου λέω ευχαριστώ, παρακαλώ, με συγχωρείς. .

Δεν σε κρίνω και πολύ περισσότερο δεν σε συγκρίνω με τα αδέλφια σου. Ο καθένας από εσάς είναι για μένα ξεχωριστός. Καλύτερο είναι να αποφεύγεις κι εσύ να κρίνεις τους άλλους, μια κι όταν το επιδιώκεις, δεν σου μένει καιρός να τους αγαπήσεις. Ο Αριστοτέλης έλεγε ότι τρία πράγματα χρειάζονται για τη μόρφωση και την ψυχική καλλιέργεια των ανθρώπων: η φύση, η μάθηση και η άσκηση. Το πρώτο προσφέρεται. Τα άλλα δυο κατακτώνται.

Να ξέρεις, πως η πρώτη μάχη για την αρετή και το καλό γίνεται πρώτα μέσα μας: για τον εαυτό μας, με τον εαυτό μας και εναντίον του εαυτού μας.

Πρέπει να γνωρίζεις πως ο άνθρωπος, όταν είναι παιδί, πρέπει να είναι κόσμιος, στην εφηβεία του εγκρατής, δίκαιος στο μέσον της ζωής του, αλλά κι επιεικής στο τέλος της ζωής του.

Ο γέροντας Παΐσιος έλεγε : «Έρχονται τα παιδιά και λένε : δεν μας καταλαβαίνουν οι γονείς. Έρχονται οι γονείς και λένε : δεν μας καταλαβαίνουν τα παιδιά. Ε! άμα δεν κάνουμε εμείς υπακοή στα παιδιά και τα παιδιά σε μας, πώς θα τα βρούμε;»

Παιδί μου, θέλω να αποκτήσεις ταυτότητα κι ανεξαρτησία στη ζωή σου και να στηρίζεσαι στα δικά σου τα πόδια. Μην ξεχνάς όμως πως βρίσκομαι εδώ πάντα, στήριγμα και ασπίδα σου! Να θυμάσαι πως κανείς δεν μπορεί να σε αγαπήσει περισσότερο από ό, τι εγώ. Η ζωή σου είναι ο ήλιος μου, αλλά κάθε φορά που με αποφεύγεις, εγώ βλέπω τη δύση.

Λένε πως όταν ο Νίτσε έχασε τα λογικά του, μόνο μια λέξη δεν ξέχασε: μάνα. Γιατί όπως έλεγε ο Πολ Κλοντέλ, ο άνθρωπος γερνάει τη μέρα που χάνει τη μητέρα του.

Παιδί μου, ο ιερός Χρυσόστομος έλεγε ότι η αγάπη είναι σύζυγος των αγγέλων, σύντροφος των πατέρων, ομοτράπεζη των προφητών, συναθλήτρια των μαρτύρων.

Δεν υπάρχει καλύτερος πρεσβευτής μετάνοιας από τα δάκρυά μου. Και να θυμάσαι: ο μόνος τρόπος να κερδίσει κάποιος μια ανθρώπινη καρδιά είναι να χαρίσει πρώτα τη δική του, όπως εγώ έκανα σε σένα δώρο τη δική μου καρδιά.

Σ' αγαπώ, να προσέχεις ! "

(Γράμμα μιας μητέρας στο έφηβο παιδί της)

.
Αναδημοσίευση απ΄ το ιστολόγιο της Αγαπημένης φίλης Ανθής ,
την οποία ολόθερμα ευχαριστώ !

.

.

Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2010

Χαστούκι !

...
.
Σε μια έκρηξη θυμού και εγωισμού μου ,
δέχθηκα το πιο κάτω σχόλιο ...

." Ο χειρότερος απ΄ όλους τους κακούς ανθρώπους ,
είναι ο Χριστιανός κακός ! "

Για μένα ήταν ένα δυνατό χαστούκι
για περισυλλογή , και αναθεώρησης του κακού μου εαυτού !

Τι πρόσωπο δείχνουμε άραγε ; . . .
.
Ποιον Θεό αντικατοπτρίζουμε ; . . .
.
Μήπως είμαστε καλοί μόνο με τους καλούς ;
.
Μήπως σε συνθήκες που πρέπει να εξασκήσουμε υπομονή και πραότητα εκρηγυόμαστε όπως ένα σιγοβράζων ηφαίστειο ; . . .
.
Μήπως εκεί που πρέπει να δώσουμε εξετάσεις για υπομονή , πραότητα , αγάπη ,
εγκράτεια στη γλώσσα και στα λόγια μας ,
δύσκολα τα καταφέρνουμε να τις περάσουμε ; . . .

Μήπως ξεχνάμε πως είμαστε παιδιά ενός Θεού ,
που ενώ Τον κτυπούσαν , γύρισε και το άλλο μάγουλο ,
και δεν έβγαλε από το στόμα Του να πει μια λέξη ; . . .

Μήπως ξεχνάμε πως μας είπε να αγαπάμε τους εχθρούς μας ,
και πως στο τέλος γινόμαστε εμείς οι ίδιοι εχθροί ;

" Κύριε Ιησού Χριστέ πόσο πολύ απέχουμε απ΄ όλα εκείνα τα οποία
με την ίδια τη ζωή σου μας εδίδαξες !
Πόσο πολύ ξένοι είμαστε ακόμα μαζί σου ...
Κύριε , φώτισε το σκοτισμένο μας μυαλό ,
χάρισε μας , αγάπη από την αγάπη σου ,
δώσε μας πραότητα απ΄ την πραότητά σου .
Κάνε ν΄ ανθίσει στις καρδιές μας
εκείνο το ομορφότερο απ΄ τα λουλούδια Του Παραδείσου
που λέγαμε , η Ταπείνωση !
Ενίσχυσέ μας με υπομονή , καλοσύνη , συγχωτητικότητα .
Κάνε την καρδιά μας ευρύχωρη , να χωρά σ΄ αυτήν ο αδελφός μας ,
ανεκτική , καταδεκτική , καλοσυνάτη ...
Κύριε , δίδαξε μας Εσύ , πως να συμπεριφερόμαστε σε κάθε περίπτωση ,
γιατί ο εγωισμός μας , μας οδηγεί σε λάθος ενέργειες ,
και κάθε φορά γινόμαστε τα άτακτα πρόβατα ,
που ξεγλιστρούν και φεύγουν από την ποίμνη Σου .
Καθοδήγησε Κύριε τα διαβήματά μας ,
προς εργασίαν των Θείων Εντολών Σου ! Αμήν ! "

.
Καλή Κυριακή σε όλους !

.
Διαβάτης

.

.

Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010

Αυτός που αγαπάς . . .

...
" Τι πιο υπέροχο ,

από το να μιλάς όλη νύκτα ,

μ΄ Αυτόν που αγαπάς . . .

Και να μιλάς όλη μέρα ,

γι΄ Αυτόν που αγαπάς ! . . .

Τον Ιησού Χριστό ! "

( π. Α . Κονάνος )

.

Εύχομαι ένα όμορφο , ξεκούραστο και ευλογημένο σαββατοκυρίακο

σε κάθε Διαβάτη και Οδοιπόριο της ζωής.
.
Ο Θεός να σκεπάζει και να κοθοδηγεί τον καθένα μας.
.
.
Διαβάτης
.
.

Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2010

Πόσο δύσκολα αποκτάμε την Ταπείνωση . . .

...
Τελικά , για να αποκτήσουμε ταπείνωση

χρειάζεται πολύς αγώνας και πολλή προσπάθεια ...

Χρειάζεται πολλά δάκρυα να χύσουμε ,

πολλά " εγώ " να παραμερίσουμε ,

πολλά γόνατα να μουδιάσουμε στην προσευχή ,

και μαζί μ΄ αυτά και την καρδιά μας ...

Δύσκολα ανεχόμαστε μια προσβολή , ένα εξευτελισμό , μια προδοσία ...

Εύκολα αρεσκόμαστε στους επαίνους , στις κολακίες , στις ωραιολογίες ...

Στα λόγια , και στις σκέψεις τα βλέπουμε όλα εύκολα .

Νομίζουμε ότι η ταπείνωση είναι από τις αρετές που εύκολα μπορούμε να κατακτήσουμε ,

όμως τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά .

Η ταπείνωση , είναι το ωραιότερο απ΄ τα λουλούδια που μοσχοβολούν μες τον Παράδεισο !

Δύσκολα μπορεί να το κατακτήσει κανείς ,

γιατί ακριβώς χρειάζεται κόπος και προσπάθεια ...

.
"Η ταπείνωση είναι μία σκάλα με εκατομμύρια σκαλοπάτια.

Το πρώτο σκαλοπάτι πατά στη γη, και το τελευταίο, αν υπάρχει, ακουμπά στον ουρανό ! "
.

"Η οσία ταπείνωση δεν καταδικάζει τους άλλους , αλλά καταδικάζει εν διανοία συνεχώς και ειλικρινώς τον εαυτό μας "

Η υπερηφάνεια εμποδίζει την ψυχή να μπει στο δρόμο της ταπείνωσης !

Αν είχαμε ταπείνωση , ο Κύριος από αγάπη θα μας απεκάλυπτε όλα τα μυστήρια .

Αλλά η συμφορά μας είναι πώς δεν είμαστε ταπεινοί , υπερηφανευόμαστε και είμαστε ματαιόδοξοι για κάθε τι ασήμαντο κι έτσι βασανίζομε τον εαυτό μας και τους άλλους . ...

Όταν σε ταπεινώνει ο άλλος και το δέχεσαι, τότε έχεις πραγματική ταπείνωση, γιατί πραγματική ταπείνωση είναι η ταπείνωση στην πράξη, όχι στα λόγια , μας λέει πολύ όμορφα ο γέροντας Παϊσιος .

Μέχρι να αποκτήσουμε αυτή τη θεάρεστη αρετή της Ταπείνωσης
έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας .
Ας μην τα βάζουμε κάτω . Ο πονηρός μας πολεμά , όμως ο Κύριος συμπορεύεται μαζί μας .
Έχουμε δυνατό υπόδειγμα ταπεινώσεως Την Γλυκιά μας Μάνα Παναγιά ,
ας την επικαλούμαστε να στέκει δίπλα μας , και να μας ενισχύει στον αγώνα μας .

Εύχομαι καλή Δύναμη στου κάθε Διαβάτη και Οδοιπόρου την πορεία προς Τον Ουρανό.

Διαβάτης

,

,

Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2010

" Ταις πρεσβείες της Θεοτόκου , Cώτερ cώcoν ημας "

.....


"Στην πορεία , η Μάνα δεν μένει εκτός .
Προσκαλείται , έρχεται , συμπορεύεται.
Δεν έχουμε άλλο πρόσωπο πιο δυνατό ,
αλλά και πιο αγαπητό από Τη Θεοτόκο .
Η Μάνα Του και η Μάνα μας .
Μεσιτεύει προς Τον Υιό και Θεό Της ,
για τα παιδιά Της τα αδύναμα και αμαρτωλά.
Με τη στοργή και την κατανόηση Της Μάνας.
Με τη δυναμική Της όντως Θεοτόκου.
Παρακαλούμε για τις πρςσβείες Της ,
με τη βεβαιώτητα του άτακτου παιδιού ,
που ζητά την κατανόηση Της Μάνας του ,
την ανοχή και επιείκειά Της .
Πορευόμαστε με την ασφάλεια Των Πρεσβειών Της.
Όχι προς Δικαστή , όχι προς Δυνάστη Κύριο ,
αλλά προς Σωτήρα που πεθαίνει " για να ζήσει ο κόσμος " .
Δεν γίνεται στο μεγάλο γεγονός της Λειτουργίας ,
η Θεοτόκος Μητέρα Του Κυρίου να μην καλείται !
Είναι παρούσα δυναμικά , στοργικά , αθόρυβα .
Όπως η δυνατή αγάπη εν ελευθερία ,
που κρύβεται και ζωογονεί ."
.
.
( Απόσπασμα από το βιβλίο " Λειτουργική Πορεία " ,
του πατρός Ανδρέα Αγαθοκλέους ,
από το Ησυχαστήριο Αγίας Τριάδας στον Λυθροδόντα ,
που με όλη του την καλοσύνη μας έδωσε την ευλογία του
για την αναδημοσίευση αποσπασμάτων από ο βιβλίο του ,
και τον οποίο θερμά ευχαριστούμε.)
.
Εύχεσθε για όλους τους Διαβάτες και Οδοιπόρους της ζωής
πάτερ Ανδρέα .
.
Εύχομαι η Παναγιά Μητέρα μας , να συμπορεύεται μαζί μας ,
όλες τις μέρες της ζωής μας , και να μας διδάσκει και να μας καθοδηγεί ,
προς το συμφέρον των ψυχών ημών .


Χρόνια πολλά σε όσους και όσες έχουν σήμερα την ονομαστική τους γιορτή .
.
Υπεραγία Θεοτόκε πρέσβευε υπέρ ημών , των αναξίων δούλων Σου .
.
.
Διαβάτης


.

Παρασκευή 19 Νοεμβρίου 2010

Σήμερα . . .

...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Τώρα πια ... έπαψα να ρωτώ " γιατί " ...
.
... γιατί , ήταν για ν΄ αγαπήσω περισσότερο Τον Κύριο ,
.
και με το πιο πολύτιμο μύρο της καρδιάς μου,
.
ν΄ αλοίψω Τα Πανάχραντα Πόδια Του !
.
.
Τώρα πια , κλείνω τα μάτια , κι΄ ατενίζω ,
.
το δικό μου γιασεμάκι ν΄ ανθίζει και να μοσχοβολά
.
μες Του Παράδεισου τον κήπο !
.
.
Διαβάτης
.
.
.

Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010

Δύο Χρόνια " Οδεύοντας " !

...


Παρόλο που όλες οι μέρες είναι οι ίδιες ,
.

είναι ένα δώρο Του Θεού , ξεχωριστή κι΄ ανεπανάληπτη .


Κάποιες απ΄ αυτές τις μέρες χαράσσονται βαθειά


στης καρδιάς μας τα τοιχώματα ,


και τίποτα δεν μπορεί , και με κανένα τρόπο να τις διαγράψει !

Συνάμα κάθε καινούργια μέρα είναι μια νέα ευκαιρία


για Μετάνοια , ταπείνωση , προσφορά κι΄ Αγάπη !

Μια νέα ευκαιρία για επιστροφή στο σπίτι Του Πατέρα ,

για ανάκτηση του χαμένου κάλλους ,

για ανασυγκρότηση και συνέχιση της πορείας μας ,

στο διάβα της επίγειας ζωής μας , " Οδεύοντας " από τη γη Στον Ουρανό ,

από τα πρόσκαιρα Στα Ουράνια , από τα μάταια Στα Αιώνια .

Η σημερινή μέρα , είναι ξεχωριστή και για το σοκάκι μας !

Το " Οδεύοντας " , συμπληρώνει σήμερα , δύο χρόνια διαδικτυακής πορείας . . .

Ξεκινώντας , είχα τους δισταγμούς μου .

Δύσκολο να εκφράζεται κανείς δημόσια .

Στα δύο όμως αυτά χρόνια διαδικτυακής πορείας , διαβήκαμε μαζί πολλά μονοπάτια ...

Δεν ξέρω αν ανεβήκαμε έστω και ένα σκαλοπατάκι προς Τον Ουρανό ...

Ξέρω όμως , πως συνάντησα διαβάτες κι΄ οδοιπόρους αγωνιστές στο δρόμο μου .

Συνάντησα ψυχές αγνές , όμορφες , γεμάτες καλοσύνη , ομορφιά κι΄ Αγάπη !

Ψυχές που νοιάζονται , που ξέρουν να σιωπούν ,

και ταυτόχρονα που ξέρουν και μιλούν με τη σιωπή τους και την προσευχή τους .


Όλους εσάς , τους διαβάτες , οδοιπόρους και ταξιδευτές της ζωής ,

που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο αφήσατε με το πέρασμά σας ,

τα άνθη της ψυχής σας να ομορφύνουν τον κήπο της δικής μου ψυχής ,

σας Ε Υ Χ Α Ρ Ι Σ Τ Ω από καρδιάς , και εύχομαι σε όλους ,

και στον καθένα ξεχωριστά , να έχετε μια ψυχή

γεμάτη Φως , Χριστό , χαμόγελο , κι΄ Αγάπη !


Κι΄ όσο μας το επιτρέπουν οι συνθήκες της καθημερινής μας ζωής ,

θα συνεχίσουμε αυτή τη διαδικτυακή μας πορεία , " Οδεύοντας " από τη γη

Στον Ουρανό , σε μια πορεία προς Το Φως ,

ξεκινώντας ο καθένας από τον μυστικό κήπο της ψυχής μας ,

από αυτά που έχει , μέχρι να αποκτήσει αυτό που δεν έχει :

Το χάραγμα μεσ΄ την ψυχή μας Του Ονόματος Ιησούς !
.
Το γέμισμα του κήπου μας , με άνθη Αγάπης , καλοσύνης , προσφοράς . . .

Καλή δύναμη και καλή συνέχεια σε όλους μας .


Διαβάτης


.


.

Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010

Άξιον Εστίν !

...
.
.
"Αξιον εστίν ως αληθώς
μακαρίζειν σε την Θεοτόκον,
την αειμακάριστον και παναμώμητον
και μητέρα του Θεού ημών.
.
Την τιμιωτέραν των Χερουβείμ
και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ
την αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν,
την όντως Θεοτόκον, Σε μεγαλύνομεν".
..
..
.
.
.
.
.
« Η σκέπη και του ανθρώπου Εσύ, τ’ αγγέλου Εσύ και η δόξα,
με τη χαρά Σου χαίρεται, Χαριτωμένη η κτίση !
Μητέρα των ανέλπιδων κι όλου του κόσμου Σκέπη,
κάτω από Σε και οι ανέλπιδοι κι όλος ο κόσμος ίσοι !
.
Μπρος στην εικόνα Σου γυρτός ο κόσμος με το στόμα
τρεμουλιαστό, κρεμάμενο μόνο απ’ τ' Όνομά Σου
κι από τη σκέψη Σου, Κυρά, κι από τ’ ανάβλεμμά Σου,
μ’ ένα τροπάρι μυστικό, με μια πνιχτή μουρμούρα
δυό απέραντα μονόλογα : Χαίρε Χαριτωμένη ! ...»
.
.

Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010

Αυτές τις μέρες . . .

...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Ας φροντίσουμε για την επιμέλεια της της ψυχής μας τούτες τις μέρες της Σαρακοστής .
.
Το έχει μεγάλη ανάγκη η ψυχούλα μας να ξαλαφρώσει . . .
.
Καλή Δύναμη σε κάθε Διαβάτη και Οδοιπόρο της ζωής .
.
Ο Θεός να δίνει δύναμη σε όλους μας.
.
.
Διαβάτης
.
.

Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2010

Πορεία ...

...
.
Το ταξίδι μας προς την νοητή Βηθλεέμ της καρδιάς μας ξεκινάει από σήμερα .

Για σαράντα μέρες έχουμε να κάνουμε ένα αγώνα , για να φτάσουμε έτοιμοι εκείνη τη μέρα να συναντήσουμε Τον Λυτρωτή μας, που για ακόμα μια φορά θα ρθει να γεννηθεί στην γη μας .

.
Ο Μέγας Φώτιος μας λέει :
« Νηστεία δεκτή από τον Θεό είναι αυτή που μαζί με την αποχή των τροφών συνδυάζει και την αποστροφή προς τη φλυαρία, το φθόνο, το μίσος και όλα τα πάθη και τα αμαρτήματα. Αυτός που νηστεύει από τροφές, αλλά δεν εγκρατεύεται από τα πάθη, μοιάζει με εκείνον που έβαλε λαμπρά θεμέλια στο σπίτι, που το έκτισε, αλλά αφήνει να συγκατοικούν μαζί του φίδια, σκορπιοί και κάθε φαρμακερό ερπετό ».

Ας ξεκινήσουμε αυτή την πορεία προς την Βηθλεέμ ,
ικετεύοντας Τον Κύριο να μας ενισχύσει με δύναμη πνευματική ,
να ανταπεξέλθουμε στον πόλεμο από τον πονηρό ,
και σε κάθε πειρασμό που θα συναντούμε καθημερινά στο δρόμο μας.

Η προσευχή θα μας κρατά όρθιους ,
η συμμετοχή μας Στα Μυστήρια της εκκλησίας μας ,
θα μας κρατά ενωμένους με Τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό ,
η διάθεσή μας για πνευματικό αγώνα , για Μετάνοια ,
θα μας δίνει ώθηση να συνεχίζουμε , και να πλησιάζουμε το στόχο μας ...

Εύχομαι καλή Δύναμη και πολλή υπομονή
σε κάθε Διαβάτη και Οδοιπόρο της ζωής ...
Δεν είμαστε μόνοι , είμαστε πολλοί ,
αλλά ταυτόχρονα έχουμε και Δυνατό Συνοδοιπόρο .

Καλή Δύναμη , και Ο Κύριος να ενισχύει τον αγώνα ολονών μας.

.
Διαβάτης

.

Παρασκευή 12 Νοεμβρίου 2010

Μερικές Νουθεσίες από ευλογημένες ψυχές για το σαββατοκυρίακο !

...
.
"Αυτά που θέλετε να πείτε στα παιδιά σας, να τα λέτε με την προσευχή σας. Τα παιδιά δεν ακούν με τα αυτιά, μόνο όταν έρχεται η Θεία Χάρις που τα φωτίζει, τότε ακούνε αυτά που θέλουμε να τους πούμε. Όταν θέλετε να πείτε κάτι στα παιδιά σας, πέστε το στην Παναγία κι αυτή θα ενεργήσει. Η προσευχή σας αυτή θα γίνει ζωογόνος πνοή, πνευματικό χάδι, που χαϊδεύει, αγκαλιάζει, έλκει τα παιδιά".

(Γέρων Πορφύριος)
.

"Κατάφευγε πάντοτε προς τον Θεό δια προσευχής και νηστείας και δακρύων κατανύξεως, δια να λυτρωθείς από πάντων των σκανδάλων και των παγίδων και των παθών"

(Άγιος Εφραίμ ο Σύρος)

.
"Πόσοι αμαρτωλοί επέστρεψαν; Πόσοι φταίχτες μετανόησαν; Πόσοι αμαρτωλοί μετέβαλαν γνώμη; Πόσοι κακότροποι μετανόησαν; Καί όμως όλους αυτούς τους εδέχθη. Τι παράξενο είναι εάν δεχθεί και εμέ; Θεός είναι καί δέχεται τους αμαρτωλούς. Ας εγερθώ και ας υπάγω και εγώ".
.
(Δαμασκηνού Στουδίτου)


"Η Βασιλεία του Ιησού Χριστού δεν είναι η βασιλεία του κόσμου τούτου, είναι η Βασιλεία των Ουρανών, είναι η μακαριότητα του Θεού, είναι η δόξα η ατελεύτητος, είναι η ζωή η αθάνατος, είναι με ένα λόγο ο Παράδεισος. Παράδεισος! μόνον να τον συλλογισθώ, ευφραίνεται η ψυχή μου. Παράδεισος! Η ευτυχισμένη πατρίς των Προπατόρων μου, ο γλυκύς λιμήν της ελπίδος μου, ο μοναδικός σκοπός της αγάπης μου, το ύστερον βραβείο της Πίστεώς μου..."

( Ηλία Μηνιάτη,
Επισκόπου Κερνίκης κ΄ Καλαβρύτων )
.

" Όσοι αληθινά απεφάσισαν να υπηρετήσουν τον Κύριο, πρέπει να καταγίνονται στη μνήμη του Θεού και στην αδιάλειπτη και νοερά επίκληση του ονόματος Του: «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με τον αμαρτωλό». Τις ώρες που ακολουθούν μετά το γεύμα μπορεί κανείς να προσεύχεται ως εξής: «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, πρεσβείαις της Θεοτόκου ελέησόν με τον αμαρτωλό». Μπορεί επίσης να καταφεύγει ιδιαιτέρως στη Θεοτόκο: «Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς» ή να λέει τον αρχαγγελικό ασπασμό: «Θεοτόκε Παρθένε, χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία…» Με αύτη την απασχόληση όχι μόνο διατηρούμε ειρηνική τη συνείδησή μας, αλλά μπορούμε να πλησιάσουμε τον Θεό και να ενωθούμε μαζί Του. Διότι, κατά τον άγιο Ισαάκ τον Σύρο, δεν μπορούμε να πλησιάσουμε με άλλο τρόπο τον Θεό, έκτος από την αδιάλειπτη προσευχή. "

(Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ)

.

Εύχομαι σε κάθε Διαβάτη και Οδοιπόρο της ζωής
ένα όμορφο , ειρηνικό και ευλογημένο σαββατοκυρίακο.
Ο Ιησούς Χριστός να συντροφεύει τον καθένα μας.

.
Διαβάτης

.

Πέμπτη 11 Νοεμβρίου 2010

Ενώνοντας τις προσευχές μας και την αγάπη μας ...

...
Φίλες και φίλοι μου, σας απευθύνω μια επείγουσα έκκληση για ένα ζήτημα Ζωής και Θανάτου !

Πρόκειται για μιά ψυχούλα , από τη Λευκωσία, τη Μαρία Δημητρίου, η οποία είναι 25 ετών και πάσχει από μία σπάνια νευρολογική νόσο, το σύνδρομο Behcet-Αδαμαντιάδη ή “Neurobehcet disease”, που προσβάλλει ταυτόχρονα πολλά όργανα του ανθρώπινου σώματος. Η νόσος αυτή της έχει προκαλέσει ρευματοειδή αρθρίτιδα, σκλήρυνση κατά πλάκας, επιληπτικές κρίσεις, χρόνια εγκεφαλίτιδα λόγω φλεγμονής του εγκεφαλονωτιαίου υγρού, καθώς και μειωμένη όραση και ακοή.

Επιπλέον, έχουν κάνει την εμφάνισή τους μια σειρά από καρκινικοί όγκοι κοντά στην υπόφυση, αλλά και στην κοιλιακή χώρα, πράγμα που κάνει την κατάσταση ακόμα πιο απελπιστική.

Η Μαρία έχει κάνει μια σειρά από χειρουργικές επεμβάσεις στην Κύπρο και στην Αγγλία, χωρίς θεαματικά αποτελέσματα, ενώ αναγκάζεται να παίρνει σχεδόν σε καθημερινή βάση ισχυρά παυσίπονα, μορφίνη και κορτιζόνη, προκειμένου να αντέχει τους φρικτούς πόνους. Μέχρι στιγμής η μόνη ελπίδα φαίνεται πως έρχεται από το Mayo Clinic των Η.Π.Α., μια κλινική με ιδιαίτερη εξειδίκευση στη συγκεκριμένη νόσο.

Το πρόβλημα είναι πως το υπουργείο Υγείας δεν μπορεί να καλύψει τα υψηλά έξοδα νοσηλείας, με αποτέλεσμα να χάνεται πολύτιμος χρόνος, κατά τη διάρκεια του οποίου η υγεία της Μαρίας επιδεινώνεται δραματικά.

Για το λόγο αυτό, η οικογένεια της Μαρίας αναγκάστηκε (μετά από προτροπή των γιατρών και πολλών φίλων) να ανοίξει λογαριασμούς στην Ελληνική Τράπεζα , στη Νέα ΣΠΕ ( Νέα Συνεργατική Πιστωτική Εταιρεία) Αγλαντζιάς, και στην Τράπεζα Κύπρου , προκειμένου να συγκεντρωθεί το χρηματικό ποσό που απαιτείται για να μεταφερθεί η Μαρία στο Mayo Clinic και να υποβληθεί στις απαραίτητες εξετάσεις και επεμβάσεις. Οι γιατροί που την παρακολουθούν τονίζουν πως το ταξίδι πρέπει να γίνει μέσα στον Νοέμβριο , καθώς δεν υπάρχει πλέον καιρός για χάσιμο και τα περιθώρια συνεχώς στενεύουν.
Η ζωή της κοπέλας αυτής κρέμεται πλέον από μια κλωστή.

Η ίδια η Μαρία γνωρίζει πολύ καλά την κρισιμότητα της κατάστασής της , και το μόνο που ζητάει είναι όση ζωή της απομένει να είναι κατά το δυνατό ποιοτική, πράγμα που σημαίνει να μην πονάει και να μπορεί να εκτελεί βασικές λειτουργίες και να αυτοσυντηρείται.
Ό,τι δηλαδή για όλους εμάς θεωρείται δεδομένο και αυτονόητο, για εκείνη είναι το στοίχημα και το όνειρό της ζωής της…

Θέλω επίσης να τονίσω πως η Μαρία είναι μια κοπέλα περήφανη και αξιοπρεπής και δεν ήθελε να ανοιχθούν λογαριασμοί εράνου γι' αυτήν . Τον τελευταίο μήνα όμως η επιδείνωση της υγείας της ήταν αλματώδης, έτσι αναγκάστηκε να συμφωνήσει, με μοναδικό όρο να μη δημοσιευτεί η φωτογραφία της.

Γνωρίζοντας πόσο δύσκολο είναι, στην άσχημη οικονομική συγκυρία που διανύουμε, να στερηθούμε οποιοδήποτε χρηματικό ποσό, σας ζητώ να αγκαλιάσουμε όλοι μαζί αυτό το γενναίο κορίτσι, που παλεύει καθημερινά με τις ασθένειες και το θάνατο κι όμως μπορεί ακόμα να γελά και να ονειρεύεται, δίνοντας μας κουράγιο, δύναμη ψυχής και παράδειγμα ζωής. Όσοι επιθυμούν να συνεισφέρουν, μπορούν να καταθέσουν την οικονομική τους βοήθεια στους παρακάτω λογαριασμούς:

1]. Νέα ΣΠΕ Αγλαντζιάς : CY14007042100000000020162227
SWIFT NUMBER: CCBKCY2N

2]. Ελληνική Τράπεζα: CY43005001120001121054591900
SWIFT NUMBER: HEBACY2N

3]. Τράπεζα Κύπρου : 0107-00-021363-00
IBAN: CY65 0020 0107 0000 0000 0213 6300
Swift number (code BIC) – BCYPCY2N


Όνομα Δικαιούχου : Μαρία Δημητρίου


Ας πάμε, παιδιά, να κάνουμε όλοι μαζί την προσπάθειά μας!

Πιστεύω στη δύναμη της συλλογικότητας που μπορεί να κάνει θαύματα με τη βοήθεια της τεχνολογίας!

Έχουμε αποδείξει ότι το διαδίκτυο μας φέρνει πιο κοντά και μας ενώνει. Ας αποδείξουμε τώρα πως δε μας ενώνουν μόνο φιλοσοφικές ανησυχίες, μουσικές προτιμήσεις και η απλή ανάγκη για επικοινωνία!

Ας κάνουμε μαζί την υπέρβαση ! Το ξέρω ότι μπορούμε !

Δώστε ό,τι θέλει ο καθένας απ’ το υστέρημά του και διαδώστε την εκστρατεία μας σε γνωστούς και άγνωστους! Ίσως έχει κάποιος πρόσβαση σε τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς και σε εφημερίδες. Αν δώσουμε μεγάλη δημοσιότητα, θα το σώσουμε το κορίτσι!

Όσοι θέλετε να επισκεφτείτε το αρχικό μπλογκ της Μαρίας, μπείτε στο:

http://www.mariatweety.blogspot.com/

Αν θέλετε να μάθετε περισσότερες πληροφορίες για την κατάστασή της και να επικοινωνήσετε προσωπικά με την ίδια, μπορείτε να της στείλετε e-mail στην ηλεκτρονική διεύθυνση:

mariademetriou@ymail.com

Με τον τρόπο αυτό, μπορεί να σας στείλει και μια πρόσκληση για να μπείτε στο δεύτερο μπλογκ, το οποίο λειτουργεί μόνο για φίλους που επιλέγει η ίδια η Μαρία, γιατί θέλει να αποφύγει διάφορους ενοχλητικούς που έγραφαν ανοησίες στο αρχικό μπλογκ.

Με αυτά σας αφήνω και σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για την προσπάθειά σας!

( Καπετάν-Φώτης )

Αναδημοσίευση από ένα φιλικό μπλογκ , " Εσσωτερικά Μονοπάτια "
http://internalpaths.blogspot.com/
.


.

Τετάρτη 10 Νοεμβρίου 2010

Πόθοι ψυχής . . .

...
«..Θάθελα νάχα . . .
.
την ηρεμία της θάλασσας ,
.
την γαλήνη της νυκτιάς ,
.
την αρμονία της φύσης ,
.
την καλοσύνη των μικρών παιδιών ,
.
την αγνότητα ενός λευκού κρίνου ,
.
την Αγάπη Του Ιησού !!! . . . »

.

.

Εύχομαι ένα όμορφο και ευλογημένο απόγευμα

σε κάθε Διαβάτη και Οδοιπόρο της ζωής .

.
Οι πόθοι μας , και τα θέλω μας ,

ας γίνουν προσευχή , και της ψυχής μας ικεσία Στα πόδια Του Κυρίου.

.
Διαβάτης

.

Τρίτη 9 Νοεμβρίου 2010

Τι θα μου έλεγε ο Ιησούς σήμερα ; . . .

...
«Ψυχή, που λαχταράς να ακούσεις το λόγο μου, δεν είναι ανάγκη να ξέρεις πολλά ούτε να κάνεις κάποιες ειδικές σπουδές ή να πάς σε κάποια σεμινάρια, για να ευαρεστήσεις ενώπιον μου. Αρκεί να με αγαπάς πολύ Και να είσαι έτοιμη να κάνεις το θέλημα μου, γιατί αυτό είναι για σένα σωτήριο. »
.
-Ναι, Κύριε μου Ιησού. Έτσι είναι. Κι εγώ αυτό προσπαθώ να κάνω, όσο κι αν πέφτω.
Όμως φροντίζω να σηκώνομαι με τη χάρη Σου. Λοιπόν Σε ακούω, Κύριε.
.
« Μίλα μου, ψυχή αγαπημένη, που λες πώς με αγαπάς, όπως θα μιλούσες στη γλυκειά σου μανούλα , όταν σε είχε στη θερμή της αγκαλιά , ή στα γόνατα του αγαπημένου σου πατέρα και ένιωθες τους χτύπους της καρδιάς τους της γεμάτης αγάπη για σένα ».
.
Και σε ρωτώ:

Δεν έχεις κάποια παραγγελία να μου κάνεις ; . . .

Πες μου τα ονόματα των γονιών σου, των συγγενών σου, των φιλικών σου προσώπων, των προσώπων, πού έτσι ή αλλιώς βρίσκονται στο περιβάλλον σου ,στη δουλειά σου, στις κοινωνικές σου σχέσεις. Και μετά τα ονόματα ανάφερε μου τι θέλεις να κάνω για το καθένα. Δεν έκανε το ίδιο ο Ίάειρος ; . . .
Δεν έκανε το ίδιο ένας πονεμένος πατέρας για τον δαιμονισμένο γιο του ;
Δεν μου ανέφερε δακρυσμένη ή Χαναναία μάνα για την κόρη της ;
Δεν έκραξαν σε μένα οι δυο τυφλοί ζητώντας να τους χαρίσω το φως τους ;
Το ίδιο Και τόσοι άλλοι, τόσοι άλλοι ;
Πες μου λοιπόν τι θέλεις για αυτούς , και ζήτα το με θέρμη πολλή και πίστη ταπεινά και επίμονα.
Αγαπώ πολύ τις ευγενικές καρδιές, πού λησμονούν τον εαυτό τους χάριν των άλλων.
.
Μίλα μου ,
για τους φτωχούς, πού θέλεις να ελαφρύνεις την κατάσταση τους
για τους αδικημένους, πού καταπιέζονται
για τους συκοφαντημένους, πού δεν μπορούν να αποδείξουν την αθωότητα τους
για τους αρρώστους, πού υποφέρουν
γιο τους κακούς, πού θα ήθελες να μεταστραφούν στο καλό
για τους μοναχικούς, πού μαραζώνουν στη μοναξιά τους
για τους απογοητευμένους από τη ζωή
για τους βυθισμένους στο βούρκο της αμαρτίας
και περικλεισμένους στη φυλακή των παθών τους.
για τους ποικίλως ψυχικά άρρωστους
για τα πρόσωπα, πού κάποτε σε αγαπούσαν, αλλά τώρα απομακρύνθηκαν από σένα,
αλλά τόσο πολύ θα ήθελες να ξανάρθουν πάλι κοντά σου .
Για όλους, για όλους και όλα, πού νιώθεις την ανάγκη να πεις θερμόν έναν λόγο, ένα αίτημα ιερό, μια ικεσία ολοκάρδια.
.
Μην ξεχνάς πώς έχω υποσχεθεί να ακούω κάθε προσευχή, πού αναδύεται από τα βάθη της καρδίας , και που με τα φτερά της αγάπης με ταχύτητα αφάνταστα πιο μεγάλη από το φως διασχίζει τα άπειρα ύψη και φτάνει μπρος στον Ουράνιο θρόνο μου ως ευαρεστη και ιερή προσφορά.
.
Δεν έχεις να μου ζήτησης κάποιες χαρές ; . . .

Γράψε, αν έτσι το θέλεις, έναν κατάλογο, όσο μακρύς κι αν είναι, όλων όσα λαχταράς, όλων των αναγκών σου και ανάφερε της στην αγάπη μου.
Όχι πώς δεν τα ξέρω όλα. Τα ξέρω όλα προτού καν να τα έχεις συνειδητοποιήσει.
Όμως θέλω να τα ακούσω με τη δική σου φωνή.
Θέλω να μου πεις ελεύθερα και άγαπητικά ότι και όπως το νιώθεις, ότι και όπως και όσο το λαχταράς.
Και πες μου, ψυχή αγαπημένη, με όλη την απλότητα,
ότι είσαι δούλη των αισθήσεων σου,
σκλάβα των παθών σου,
δέσμια της υπερηφάνειας σου,
πληγωμένη από την ευθιξία σου,
εγωιστική όσο δεν το φαντάζεσαι,
χαλαρή χωρίς προηγούμενο,
φιλύποπτη χωρίς λόγο,
φίλαυτη χωρίς όρια,
αδιάφορη και αμελής,
δυσκίνητη σαν παράλυτη,
δεμένη πολύ με τον κόσμο,
ολιγόπιστη στις δοκιμασίες σου,
πάμφτωχη σε αρετές,
με ασήμαντη πνευματική πρόοδο και ό,τι άλλο.
.
Και ζήτα μου να έρθω να σε βοηθήσω στις προσπάθειες, που κατάβάλλεις,
στις πτώσεις σου, στις αγωνίες σου, στις απογοητεύσεις σου.
Φτωχό μου παιδί, ξέρω την κατάσταση σου πιο καλά από σένα,
αλλά πρέπει εσύ να έκθεσεις τον εαυτό σου ενώπιών μου .
Διστάζεις; Μα γιατί; Λησμονείς πώς πολλοί άγιοι μου, πού τώρα ζουν ένδοξοι στον ουρανό μαζί μου, είχαν τα ίδια ή και χειρότερα πάθη και ίδιες και σημαντικότερες πτώσεις και αμαρτίες;
Μη ξεχνάς κάποια Μαρία Αιγύπτια, κάποια Ταισία κάποια Πελαγία, κάποιους Ζακχαίους και ασώτους, κάποιους μεγάλους αμαρτωλούς όλοι αυτοί σιγά σιγά διορθώθηκαν, αγιάστηκαν , σώθηκαν, δοξάστηκαν.
.
Μη διάτασεις ακόμη να μου ζήτησεις ό,τι καλό και για το σώμα σου, το μυαλό σου, ολόκληρο το είναι , δηλαδή υγεία, ευεξία, σωστή λειτουργία του λογικού σου, εσωτερική ισορροπία, αισιοδοξία, δυναμισμό, επιτυχία στις τίμιες προσπάθειες σου και ότι άλλο νιώθεις ως πιεστική ανάγκη.
Μπορώ όλα να σου τα δώσω, αρκεί όλα, ή κάποια από αυτά,
να είναι όντως απαραίτητα για τον αγιασμό και τη σωτηρία σου.
.
Πρόσεξε όμως τα μέτρα μου δεν είναι γήινα, αλλά Ουράνια.
Μετρώ με μέτρο τη μακαριότητα του Ουρανού, με έκταση την αιωνιότητα...
Τι θέλεις όμως για σήμερα; Πες μου το. Και αν σε συμφέρει αληθινά, θα το έχεις.
Και ξέρεις πόσο θέλω το καλό σου!

Δεν έχεις κάποια σχέδια και προοπτικές ; ...

Ανάφερε μου τα όλα. ,
Αφορούν το τώρα
το μέλλον σου,
τη δουλειά σου,
την τακτοποίηση σου στη ζωή,
θέλεις να προσφέρεις κάποια χαρά στους γονείς σου,
στα μέλη της οικογένειας σου,
σε ψυχές, πού συνδέονται μαζί σου,
σε κάποιους, πού δοκιμάζονται πολύ;
Σε ότι τέλος πάντων; Κάνε το χωρίς δισταγμό.
.
Ως προς εμένα δε, ψυχή μου αγαπημένη, δεν έχεις κάποιο ενδιαφέρον ιδιαίτερο για την μαζί μου σχέση τους; Δεν θέλεις να κάνεις κάτι πολύ καλό για τα φιλικά σου πρόσωπα, για όσους αγαπάς πολύ, αλλά με έχουν ξεχάσει;
Πες μου ποια είναι τα ενδιαφέροντα σου και τα κίνητρα, πού σε ωθούν, και ποια μέσα θα ήθελες να χρησιμοποίησεις για το καλό τους...
.
Κατάθεσε μου τις αποτυχίες σου και ζήτα μου να σου υποδείξω τις αιτίες τους.
Τι σε ενδιαφέρει για το έργο σου;
Είμαι, παιδί μου, Κύριος των καρδιών και μπορώ να τις οδηγήσω, όπου θέλεις, σύμφωνα βέβαια πάντα με τις αρχές, πού κατέγραψα με το αίμα μου πάνω στον σταυρό.
Και θα τους φέρω σιγά σιγά κοντά σου, συνοδοιπόρους σου, αρκεί να μην προβάλλουν πεισματικά εμπόδια, γιατί ποτέ δεν καταπατώ το δώρο της ελευθερίας, πού τους χάρισα.

Δεν έχεις στεναχώριες , Ω ! Παιδί μου αγαπημένο ...
.
Πες μου τις στενοχώριες σου με κάθε λεπτομέρεια.
Τι σε κάνει να κουράζεσαι,
να απογοητεύεσαι,
να δυσκολεύεσαι,
να στενοχωριέσαι;
τι ή ποιος τσαλακώνει την καρδιά σου;
Ποιος έχει συντρίψει τη φιλαυτία σου;
Ποιος σε υποτίμησε ή σε περιφρόνησε;
Πες μου τα όλα, όλα χωρίς δισταγμό.
.
Θα σε ανακουφίσει αυτό. Και τελειώνοντας την αναφορά σου αυτήν πρόσθεσε μου, ότι συγχωρείς όλα και όλους, ότι τα λησμονείς όλα, ότι δεν θα επιτρέψεις να σου διώξουν αυτά την ειρήνη σου και δεν θα μειώσουν την αγάπη, πού όλα τα συγχωρεί. Και εγώ θα σε ευλογώ.
.
Μήπως σε φοβίζουν κάποια κουραστικά ζητήματα; Υπάρχουν στην ψυχή, είναι αλήθεια, κάποιοι ακαθόριστοι φόβοι, πού ενώ είναι αδικαιολόγητοι, όμως σε κάνουν να τρομάζεις;
.
Εμπιστέψου τον εαυτό σου πλήρως σε μένα και την πρόνοια μου για σένα.
Βρίσκομαι παντού, ιδιαίτερα όμως πολύ κοντά σου, μέσα σου.
Τα βλέπω όλα, όσα σε αφορούν. Τα ξέρω όλα. Και μπορώ τα πάντα ως παντοδύναμος.
Μη φοβάσαι επομένως. Δεν θα σε αφήσω.
.
Μήπως υπάρχουν γύρω σου καρδιές, πού σου φαίνονται λιγότερες καλές από άλλοτε και πού ή αδιαφορία τους ή το ότι ίσως σε λησμόνησαν τις έκαναν να απομακρυνθούν από κοντά σου, αν και εσύ δεν έκανες τίποτε για αυτή τους την απομάκρυνση;
Παρακάλεσε με θερμά από τα βάθη της ψυχής σου και εγώ θα ξαναφέρω κοντά σου,
αρκεί να σου είναι χρήσιμες αναγκαία ή παρουσία τους για τον αγιασμό σου.
Λησμόνησε τες καλύτερα κι εσύ, όσο κι αν αυτό σου κοστίζει.
.
Τέλος . . .
Δεν έχεις κάποιες χαρές να μου ανακοίνωσεις;
Γιατί, αλήθεια, να μη με κάνεις μέτοχον κάθε χαρά σου;
Πες μου ποιος από χτες ή προχτές ή τέλος παντών τελευταία ήρθε
να σε παρηγόρησει ,
να σε ενθαρρύνει,
να σε βοηθήσει σε κάποια δυσκολία σου,
να σου χαρίσει ένα χαμόγελο,
ποιος και πώς σε έκανε να χάρεις;
Μπορεί να είναι κάποια επίσκεψη απρόσμενη,
κάποιο γράμμα ενθαρρυντικό,
μια αγγελία πού σε έκανε ευτυχισμένη,
ένας φόβος, πού ξαφνικά εξαφανίσθηκε,
μια επιτυχία, πού αμφέβαλλες, ότι θα πραγματοποιηθεί,
ένα δείγμα αγάπης δυνατό,
ένα ενθύμιο ή δώρο ακριβό αγάπης και φιλίας,
μια δοκιμασία, πού σε δυνάμωσε τελικά.
.
Όλα αυτά και τόσα άλλα εγώ τα φρόντισα
και τα φροντίζω για σένα, ψυχή αγαπημένη.
Πώς λοιπόν να μη μου δείξεις την χαρά σου, την ευγνωμοσύνη σου και να μη μου επαναλαμβάνεις ασταμάτητα τις «εκ βαθέων» ευχαριστίες σου;
.
Μην ξεχνάς, ψυχή αγαπημένη, ότι ή ευγνωμοσύνη τραβάει την ευεργεσία κοντά της.
Μη λησμονείς, ότι ή ευγνωμοσύνη συγκινεί τον ευεργέτη.
Μη σου ξεφεύγει πώς ή ευγνωμοσύνη εξευγενίζει και ομορφαίνει αφάνταστα την ψυχή,
την κάνει ιδιαίτερα χαριτωμένη και πάρα πολύ αξία περισσότερων χαρίτων και ελέους!».
.
Αυτά δεν θα μου έλεγες σήμερα, Ιησού γλυκύτατε;
Τα άκουσα με αφάνταστη χαρά.
Για όλα αυτά Σε ευχαριστώ Και θα Σε ευχαριστώ πάντα «εκ ψυχής», Κύριε μου.
Κύριε της αγάπης και του ελέους, και θα συμμορφωθώ με όλες τις υποδείξεις Σου.
Είναι τόσο όμορφες Και πηγή ευλογιών Σου για μένα! Αμήν !

Βιβλιογραφια : Προσευχητικές και Εξομολογητικές Πατρικές Ικεσίες
Ιερομόναχου Ευσέβιου Βίττη
Πηγή : http://eusebiosvittis.pblogs.gr

.
.

Σάββατο 6 Νοεμβρίου 2010

Ενώπιών τους ...

....
.
Μάτια δακρυσμένα …
Πρόσωπα ρυδιασμένα …
Κορμιά κουρασμένα …
Μα όλοι τους εκεί …
γύρω απ΄ Την Αγία Τράπεζα ,
με διψασμένες τις ψυχούλες τους ,
ανέμεναν Το Μεγάλο Δείπνο , Το Δείπνο Του Το Μυστικό ,
να θρέψουν την πείνα τους , να ξεδιψάσουν την δίψα τους ,
με Τον Άρτο Της Ζωής , με Το Ύδωρ Το Ζων !
.
Άλλη μια μοναδική Θεία Λειτουργία , που έκανε την καρδιά μου να γεμίσει από μύρια συναισθήματα …
.
Κάποια πρόσωπα που αναζήτησα , απ΄ την προηγούμενη φορά , έλειπαν ...
Βρίσκονται ήδη στην Αιώνια , Ουράνια Πατρίδα , και απολαμβάνουν τουτο Το Δείπνο με Τον Πλάστη και Θεό Τους .
.
Κάποιοι άλλοι , τους βλέπεις και αισθάνεσαι ότι θέλουν τόσα να σου πουν ...
Πόσα έζησαν στου βίου την πορεία , πόσες πίκρες , πόσες θλίψεις , πόσο πόνο έζησαν , πόσα δινά και βάσανα αντιμετώπισαν ...
πως όμως η ζωή παρόλα τούτα ήταν γλυκειά και όμορφη ,
γιατί έζησαν ταυτόχρονα και χαρές , ολοκλήρωσαν τον κύκλο της επίγειας ζωής τους,
και τώρα μπροστά στο κατώφλι της Αιωνιότητας , αναμένουν την πιο Γλυκειά Συνάντηση !
Εκείνη που θα τους χαρίσει γαλήνη και ανάπαυση !
Την Συνάντηση με Τον Σωτήρα Χριστό !
.
Δεν μπορείς να μην σταθείς με δέος μπροστά σε τέτοια πρόσωπα .
Δεν μπορείς να μην δακρύσεις μπροστά σ΄ αυτά τα κουρασμένα κορμιά .
Μπροστά σ΄ αυτά τα δακρυσμένα μάτια ,μπροστά σ΄ αυτές τις διψασμένες ψυχές !
,
Τους βλέπεις με πόση δίψα στις ψυχές τους περιμένουν ...
Συμμετέχουν στην Θεία Λειτουργία , ο καθένας με τον δικό του τρόπο .
Άλλοι ψάλλουν , άλλοι κάνουν συνεχώς τον Σταυρό τους ,κοιτούν τον παπά , περιμένοντας το αποκορύφωμα της θείας Λειτουργίας ,
περιμένοντας Εκείνο Το Δείπνο το Μοναδικό , Το Δείπνο Του Το Μυστικό !
Να ρθεί η ώρα που θα βάλουν μες τις ψυχές τους Τον Κύριο .
Που θα κοινωνήσουν Το Σώμα και Το Αίμα Του Λυτρωτή !
Ποιος ξέρει , ίσως για κάποιους απ΄ αυτούς νάναι η τελευταία φορά ...
Βρίσκονται στον τελευταίο σταθμό της ζωής τους .
Το γνωρίζουν ... και ίσως αυτός είναι και ο πιο δυνατός πόνος όλων τους .
Μετά το Μέλαθρο Ευγηρείας ... η Αιωνιότητα !
.
Η Λάμψη στα πρόσωπά τους απερίγραπτη , μετά Την Θεία Κοινωνία !
Στα πρόσωπα αυτών των ανθρώπων έχουν τόσα πολλά να μας διδάξουν με την μοναδική σιωπή τους , και την απερίγραπτη τους γλυκύτητα ...
.
Εύχομαι σ΄ όλες αυτές τις ψυχούλες , μια μέρα να απολαμβάνουν Το Υπέροχο Δείπνο Στην Βασιλεία Των Ουρανών , με Τον Ουράνιο Θεό Πατέρα .
Καλό Παράδεισο σε όλους σας παππούδες και γιαγιάδες !
.
.
Διαβάτης
.
.

Τρίτη 2 Νοεμβρίου 2010

Το Αλφαβητάρι της φιλίας !

...
Ο Αληθινός φίλος . . .
.
(Α) λλοιώνει το θυμό σου
(Β) οηθάει όποτε και όταν τον χρειαστείς
(Γ) αληνεύει τις ταραχές σου
(Δ) ωρίζει ακατάπαυστα πράγματα και συναισθήματα
(Ε) λευθερώνει αισθήματα αγάπης και χαράς
(Ζ) ωντανεύει την ζωή σου

.
.

(Ή) λιος είναι σε περιόδους θλίψεων
(Θ) υσίες κάνει για να σ΄έχει στο πλευρό του

(Ι) λαρότητα εκπέμπει όταν σε κοιτάει
(Κ) ολυμπάει στις τρικυμίες της ζωής μαζί σου
(Λ) ιώνει την μοναξιά απο την ζωή σου
(Μ) οιράζεται τα όνειρα μαζί σου
(Ν) ιώθει τον πόνο σου
(Ξ) εχνάει την άσχημη συμπεριφορά σου
(Ο) ραματίζεται την πληρότητα σου
(Π) ροσφέρει την καρδιά του
(Ρ) ωμαλαία σε υπερασπίζεται
(Σ) υγχωρεί τα λάθη σου
(Τ) ρέφει το πνεύμα σου
(Υ) πολογίζει σε εσένα
(Φ) ωνάζει όταν δεν θέλεις να ακούσεις
(Χ) αίρεται όταν προοδεύεις
(Ψ) ηλά κοιτά για να σε συναντήσει
(Ω) ! φίλε της καρδιάς μου , πόσο στ΄ αλήθεια κοντά Στο Θεό κατοικείς ( ; ) !
...

.
Μοναδικές εκφράσεις για το πολύτιμο δώρο της φιλίας
που χαρίζεται από Το Θεό στον άνθρωπο ,
γραμμένες από τον αρχιμανδρίτη Δαμιανό Ζαφείρη .

Από μένα , αφιερωμένη η σημερινή ανάρτηση
σε ψυχές υπέροχες , μοναδικές , που και για μένα
δώρο μοναδικό απ΄ Το Θεό στου βίου την πορεία ,
ομόρφυναν και ομορφαίνουν με την παρουσία τους
και την προσφορά τους τη ζωή μου και την πορεία μου ,
χαρίζοντάς μου ανάσες οξυγόνου , ακτίδες φωτός Ουράνιου ,
αίσθηση ζωής αιωνίου ! . . .

Σε όλες εσάς τις μοναδικές , υπέροχες υπάρξεις , ένα ολόθερμο " Ευχαριστώ " ,
απ΄ τον Διαβάτη !
.
Ο Θεός να φωτίζει το δρόμο σας και τη ψυχή σας .
.
.


.

Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010

Καλό Μήνα !

...
" Κοίτα πίσω σου . . . και ευχαρίστησε Το Θεό !

Κοίτα μπροστά σου . . . και εμπιστεύσου Το Θεό !

Κοίτα γύρω σου . . . και υπηρέτησε Το Θεό !

Κοίτα μέσα σου . . . και θα βρεις Το Θεό ! "
.


.
Εύχομαι ολόθερμα ένα όμορφο και ευλογημένο μήνα
σε κάθε Διαβάτη και Οδοιπόρο της ζωής .