Πέμπτη 31 Ιουλίου 2014

Στις δυσκολίες της ζωής ...

 
 
 

«   Ιησού μου ,
Εσύ που είσαι
η τέλεια λύση κάθε προβλήματος,
έλα να λύσεις και το δικό μου πρόβλημα,
τούτης της στιγμής.
Σωματικό,
ψυχικό, οικογενειακό,
συναισθηματικό, ερωτικό,
οικονομικό, εργασιακό,...

ή άλλο.
Και φέρε
το πιο αίσιο αποτέλεσμα.
Μακάρι, Κύριε,
η λύση σου να είναι ευχάριστη
και ξεκούραστη.
Για να τη δεχτώ χαρούμενα
και βολικά,
χωρίς αντίδραση κι αντίσταση.

Αν όμως μου φέρεις
πόνο και δάκρυ,
θύμισέ μου να κοιτώ πέρα απ’ αυτά,
στο τέλος.
Βοήθα με να σκέφτομαι
το συμφέρον
που κρύβεται πίσω απ’ αυτή τη στενότητα.

Όταν πονάω, Κύριε,
χάνομαι,
παραλύω και ξεχνάω…
Θύμισε μου,
ότι όλες Σου οι επεμβάσεις
ελευθερώνουν τελικά την ψυχή μου
από κάθε εξάρτηση
που φθείρει και καθηλώνει.

Θύμιζέ μου…

Ότι η καρδιά μου
σίγουρα θα δυναμώσει
στον πόνο αυτό που περνώ.
Με όσα μου συμβαίνουν, Χριστέ μου,
προσεγγίζω τη σοφία και αγιότητα.


Κι όταν,
φτάνω στον πάτο της όποιας δοκιμασίας,
και παραιτούμαι τελείως και αφήνομαι,
τότε είναι που έρχομαι σε επαφή
με την απόλυτη μακαριότητα.
Που ήδη υπάρχει μέσα μου
βαθιά.

Τότε αγγίζω το άγιο Πνεύμα Σου.
Τότε συναντιέμαι μ’ Εσένα τον Ίδιο,
που ντύθηκα στο Βάπτισμά μου.
Και μια ειρήνη παράδοξη
και υπερκόσμια
που δεν στηρίζεται σε κάτι,
ανθίζει
μέσα στο χάος
της ψυχής μου.


Διότι πλέον,
μες στο σκοτάδι της απόγνωσής μου,
ακούστηκε η δική Σου
καταρρακτώδης φωνή:
" γενηθήτω Φως
και ειρήνη και δύναμη και χαρά " !
Και γίνεται.
Αμήν ! »
 
                                                                                                    (  π. Ανδρέας Κονάνος  )
 
 
 
 

 


 

Τετάρτη 30 Ιουλίου 2014

Συνομιλώντας με τον γέροντα Πορφύριο ...

 
 

" Τίποτε δεν είναι τυχαίο . Στενοχώρια και ασθένειες ...
Να ξέρεις, παιδί μου, τίποτε δεν έγινε ως να έτυχε.
Όλα έχουν τον σκοπό τους. Και τίποτα δεν γίνεται χωρίς να υπάρχει αιτία.
Ούτε μια πευκοβελόνα δεν πέφτει από το πεύκο αν δεν θέλει ο Θεός.
Γι’ αυτό θα πρέπει να μη στενοχωριέσαι για ό,τι σου γίνεται. Έτσι αγιαζόμαστε.

Να! Εσύ στενοχωριέσαι με τα πρόσωπα του σπιτιού σου και βασανίζεσαι

πότε με τη γυναίκα σου και πότε με τα παιδιά σου.
Αυτά είναι όμως που σε κάνουν και ανεβαίνεις πνευματικά ψηλά…
Αν δεν ήσαν αυτοί, εσύ δεν θα προχωρούσες καθόλου.
Σου τους έχει δώσει ο Θεός για σένα.
Μα θα μου πεις - συνέχισε ο Γέροντας -
είναι καλό να υποφέρουμε από τους αγαπημένους μας ;
Ε ! Έτσι το θέλει ο Θεός. Και εσύ είσαι ευαίσθητος πολύ,
και από τη στενοχώρια σου, σου πονάει το στομάχι σου και η κοιλιά σου .

– Ναι, μα είναι κακό, Παππούλη, να είναι κάποιος ευαίσθητος ;

– Ναι, είναι κακό να είναι κανείς πολύ ευαίσθητος σαν εσένα,

γιατί με τη στενοχώρια δημιουργείς διάφορες σωματικές αρρώστιες.
Δεν ξέρεις ακόμα ότι και όλες οι ψυχικές αρρώστιες είναι από τον πονηρό ;

– Όχι…

– Ε, μάθε το τώρα από μένα… "


                                                                                                                            ( γέροντας Πορφύριος )
 
 
 
 
 
( Λίγα λουλούδια απ΄ το περιβόλι της καρδιάς μου αφήνω σιωπηλά  ,
στο ταπεινό κελλάκι σου παππούλη ,
γιατί απαλύνεις τον πόνο της ψυχής μας με τα λόγια σου ,
και σαν βάλσαμο , μας θεραπεύεις τις πληγές ...
ας έχουμε την ευχούλα σου )
 
 
 

Παρασκευή 25 Ιουλίου 2014

Σανίδα Σωτηρίας !

 
 
 
Κύριε , Εσύ μονάχα ξέρεις το πώς ...
Δώσε μας Κύριε Εσύ τις λύσεις
σε όλα τα αδιέξοδα της ζωής ...
Σε όλες τις θλίψεις και στεναχώριες ...
Μονάχα Εσύ Κύριε ...
 
Αμήν !
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Τετάρτη 23 Ιουλίου 2014

Απ΄ το σκοτάδι ... στο Φως !

 
 
Από την θλίψη κάποιες φορές νιώθεις μέσα σε τάφο...
Τάφο σφραγισμένο χωρίς οξυγόνο!
Μνήμα κατασκότεινο...
Θέλεις να το ανοίξεις , θέλεις να ανασάνεις....
Νοιώθεις σαν να πέθανε η ελπίδα, σαν να ...κηδεύτηκε η χαρά,
σαν να μαυροφορέθηκε η αισιοδοξία και έγινε πένθιμη...

Σαν να έφυγε η πίστη.....με την νεκροφόρα...
κι ακόμα ,....σαν να πέθανε κι ο Θεός ! 

Κανένα ίχνος Του πουθενά ...
 "Μα....πάτερ ; εσύ μας τα λές αυτά; ..."
Κι όμως , έτσι είναι κάποιες στιγμές για όλους μας...
και στο ξαφνικό ένα Φως !
Νά'σου Εκείνος ...μέσα στο μαύρο σου σκοτάδι,
και σου ανοίγει , σου σηκώνει την βαριά ταφόπλακα !
- Κύριε μου.....μην ξαναφύγεις!
Σε θέλω.....,
Σε χρειάζομαι,
Δεν αντέχω να μου κρύβεσαι.......
Εσύ είσαι Θεός.....το μπορείς ,το αντέχεις !
Εγώ ,το χώμα , τι θα κάνω ;
Μην απουσιάζεις Χριστέ μου....μη ...
Σε παρακαλώ.....Ιησού μου γλυκέ !
 
γέροντας Ιγνάτιος
Ιερουσαλήμ - Ιούλιος 2014

( Ο πατέρας Ιγνάτιος διακονεί στην Μονή των Ποιμένων ,
στην Αγία Γη της Ιερουσαλήμ )

 
 
 
 

Εφόσον μιλάς με Το Θεό !

 

 
Παππούλη χάρισε μας αυτή τη δύναμη  ...
Να εναποθέτουμε ολόκληρη τη ζωή μας Στα Χέρια Του !
Χωρίς να Τον πιέζουμε για τίποτα ...
μονάχα ν΄ αφηνόμαστε μ΄ εμπιστοσύνη...
Κι΄ Εκείνος σίγουρα ξέρει ...
 
Εύχομαι ένα όμορφο κι΄ ευλογημένο απόγευμα
σε κάθε Διαβάτη και Οδοιπόρο της ζωής !
 
 
 

Δευτέρα 21 Ιουλίου 2014

Δέηση Στην Παναγία !

 
 
 
Γλυκειά μας Παναγιά ,
καθώς ατενίζεις Τον Αγαπημένο Σου Υιό ,
μεσήτευσε και για όλους εμάς ,
που στης ζωής το πέλαγο ,
τα κύματα μας κτυπούν αλύπητα ,
και δεν μας αφήνουν σε ησυχία ...
Οι πειρασμοί ασταμάτητοι ...
Ο πονηρός δεν τα βάζει κάτω ,
αλλά μας πολεμά βάναυσα ,
θέλοντας να μας δει να λυγίζουμε
να παρατάμε τα όπλα ,
να εγκαταλείπουμε τη μάχη ...
Γι΄ αυτό Παναγία μου ,
δεν έχουμε άλλη καταφυγή εκτός από Εσένα .
Κλίνουμε το γόνυ της ψυχής και του σώματος ενώπιών Σου ,
και σε ικετεύουμε θερμά :
 
" Καὶ σὲ μεσίτριαν ἔχω, πρὸς τὸν φιλάνθρωπον Θεόν,
μή μου ἐλέγξῃ τὰς πράξεις, ἐνώπιον τῶν Ἀγγέλων,
παρακαλῶ σε, Παρθένε, βοήθησόν μοι ἐν τάχει. "
 
 
Εύχομαι η Γλυκειά μας Παναγιά
νάναι καταφυγή και προστασία
για κάθε Διαβάτη και Οδοιπόρο της ζωής .
 
 
( Η Αγιογραφία από το Ησυχαστήριο που ανοικοδομεί
ο πάτερ Ανδρέας Κονάνος στο Γαλαξίδι Φωκίδος ,
Παναγία η Γάλαξα , η Θαλασσοκρατούσα )
 
 
 
 
 
 
 

Σάββατο 19 Ιουλίου 2014

Μυστικές Αναμνήσεις !

 
 
 
 
Εύχομαι ένα ευλογημένο σαββατοκυρίακο
σε κάθε Διαβάτη και Οδοιπόρο της ζωής !
 
***
 
" Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με ! "
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Τι να ζητιανέψω από Σένα Κύριε ...

 
 
 
 
" Κύριε, δὲν ξέρω τί νὰ ζητιανέψω ἀπὸ Ἐσένα.
Μόνον Ἐσὺ γνωρίζεις τί μοῦ χρειάζεται.
Σὺ μὲ ἀγαπᾶς περισσότερο ἀπὸ ὅσο ἐγὼ
ξέρω νὰ ἀγαπῶ τὸν ἑαυτό μου.
Πατέρα, δῶσε στὸ δοῦλο Σου
ἐκεῖνο ποὺ οὔτε νὰ ζητήσω δὲν μπορῶ.
Δὲν τολμῶ νὰ σοῦ ζητιανέψω οὔτε πάθη οὔτε ἀπόλαυση, ...

παρὰ μόνο στέκομαι μπροστά Σου
μὲ τὴν καρδιά μου ἀνοικτὴ ἀπέναντί Σου.
Σὺ βλέπεις τὶς ἀνάγκες ποὺ ἐγὼ δὲ βλέπω,
κοίταξέ με καὶ πράξε κατὰ τὸ ἔλεός Σου.
Χτύπησε καὶ θεράπευσε, ρίξε με καὶ ἀνύψωσέ με.
Πάλλομαι καὶ σιωπῶ μπροστὰ στὴν ἅγια θέλησή Σου κ
αὶ μπροστὰ στὶς κρίσεις Σου γιὰ μένα.
Προσφέρω τὸν ἑαυτό μου ὡς θυσία πρὸς Ἐσένα.
Δὲν ὑπάρχει μέσα μου ἄλλη ἐπιθυμία
παρὰ μόνο νὰ ἐκπληρώσω τὸ θέλημά Σου.
Μάθε με νὰ προσεύχομαι.
Ἔλα Ἐσὺ ὁ Ἴδιος μέσα μου νὰ προσεύχεσαι.
Ἀμήν ! "
 
 
 
 
 
 

Τετάρτη 16 Ιουλίου 2014

Ιούλιος 1974 ...

 
 
 
40 Χρόνια στη σιωπή ...
 
 
 
 

Δευτέρα 14 Ιουλίου 2014

... ψάχνω το παραμύθι μου !

 
 
 


 ...τα όσα είναι γραμμένα σ’ αυτό το νέο μας βιβλίο, δεν είναι μόνο
δικά μου.
Είμαι ο πατέρας τους ίσως. Μα η μάνα τους η αληθινή, η μήτρα που με τράβηξε κοντά της για μια σύλληψη, είσαι εσύ. Τα όσα μου είπες, κι όσα δεν είπες. Αυτά που είδα κι όσα διαισθάνθηκα....

Για τις ανθρώπινες σχέσεις, τη μοναξιά και τα διαζύγια.
Την κρίση, τη φτώχεια στο πορτοφόλι, μα και στην καρδιά μας.
Τη χαρά και τη λύπη τής ζωής.
Τη δίψα του απολύτου, και το απόλυτο του θανάτου
που μας περιβάλλει.
Την αθωότητα της καρδιάς μας που ψάχνει ευκαιρία να επιστρέψει.
Για το Θεό-είδωλο που πιπιλίζουμε διαρκώς στο στόμα μας, αγνοώντας εν πολλοίς παντελώς την αγάπη και αλήθεια Του.
Για το Χριστό που διψάμε όταν μεθάμε με αλκοόλ και ουσίες.
Για τον έρωτα που χάσαμε επειδή μεγαλώσαμε και σκληρύναμε, πνίγοντας αισθήματα, ευαισθησίες, λέξεις, αλήθειες.
Για την πίστη, που σε κάνει να βλέπεις αλλιώς τη ζωή.
Για την αξία σου, που είναι εντελώς πέρα απ’ το τι λένε οι άλλοι για σένα.
Για φοβίες, αμαρτίες, καημούς κι επιτυχίες.
Για λάθη που έκαναν επάνω μας «χριστιανοί» μονάχα της ταυτότητας.
Για τα δύσκολα που τελικά είναι απλά.
Και τα απλά που όμως μας δυσκολεύουν τόσο.
Ποιήματα, σκέψεις, και λογισμοί μου.
Εύχομαι να σε αγγίξουν.
Να κάνουν μέσα σου ρωγμές, σεισμούς και κραδασμούς.
Για να ‘ρθει Αυτός που αρέσκεται να μπαίνει μέσα
από σχισμές ταπείνωσης και ν’ αγκαλιάζει τα συντρίμμια μας.
Να παίρνει τα κομμάτια μας
ώστε μ’ αυτά να χτίζει της καρδιάς μας το ναό.
Χωρίς να κατακρίνει,
χωρίς να κρατά λίθο αναθέματος και κόλαση στο
χέρι Του.
Ο Ιησούς
Της αγάπης
Της αλήθειας
Της ενότητας
Της παραμυθίας

 
 
π. Ανδρέας Κονάνος
(από τον πρόλογο του νέου μας βιβλίου)
 
 

Σάββατο 12 Ιουλίου 2014

Προσευχή σιωπής !

 
 
 
" Κύριε,
Σ’ ευχαριστώ που τούτη τη στιγμή
ακούς
την προσευχή μου πάλι,
και βάζεις
τη σφραγίδα του ελέους Σου
στην καρδιά μου.
Σημάδι
αιώνιας συμφωνίας αγάπης
κι ενότητας.
Δεν θέλω κάτι να ζητήσω.
Θέλω απλά να σταθώ ενώπιόν Σου.
Στέκομαι μπροστά Σου
και απλά αφήνομαι,
και δέχομαι την αγάπη Σου,
το βλέμμα Σου,
τις φωτιστικές Σου ακτίνες.
Τη θεραπεία Σου.
Την άφεσή Σου.
Σιωπώ.
Δεν κάνω κάτι.
Και νιώθω ότι κάνω Το Παν.
Είμαι μέσα Σου κι είσαι μέσα μου.
Είσαι μέσα μου κι είμαι μέσα Σου.
Λέω αυτό συνέχεια.
Είμαι μέσα Σου κι είσαι μέσα μου.
Περιμένοντας Το Έλεός Σου.
Αμήν. "
 
                                                                                                                ( π. Ανδρέας Κονάνος )
 
 
 
 

Παρασκευή 4 Ιουλίου 2014

Όταν σωπαίνω ...

 
 
 

" Όταν σωπαίνω δεν σημαίνει πως δεν ξέρω τι θα πω ...
 
απλά ξέρω ακριβώς τι δεν πρέπει να πω ... "
 
 
 Και τέτοιες στιγμές δεν σου αφήνουν άλλο περιθώριο
από το να πάρεις το κομποσχοίνι σου
και ν΄ αφαιθείς Στα Χέρια Του Δημιουργού σου ...
Να Τον αφήσεις να σε κρατήσει στοργικά ...
να σου γλυκάνει την κάθε πίκρα
με το γλυκό νεράκι της ελπίδας ...
της δικής Του παρηγοριάς ...
της δικής Του στοργικής αγκαλιάς ! ...
 
 
Εύχομαι ένα όμορφο κι΄ ευλογημένο σαββατοκυρίακο
σε κάθε Διαβάτη και Οδοιπόρο της ζωής !
 
 
«  Μεθ΄ ημών Ο Θεός !  »
 
 

                                                                              Διαβάτης   

 

 
 

Τρίτη 1 Ιουλίου 2014

Σκέψεις προσευχής !

 
 
 
Άμα αφήσουμε τη καρδιά μας
να δροσισθεί με Το Πανάγιο Όνομα Του Ιησού ,
στον πνευματικό καύσωνα που διανύουμε ...
Άμα Του πούμε 33 φορές ότι Τον Αγαπάμε ...
Ιησού μου σ΄ αγαπώ , Ιησού μου σ΄ αγαπώ ,
Ιησού μου σ΄ αγαπώ ...
Υπάρχει πιθανότητα να μην εκπληρώσει
κάθε όμορφο πόθο της καρδιάς μας ;
Φτάνει ν΄ ακουμπήσουμε τον πόθο μας
μ΄ εμπιστοσύνη Στα Πανάγια Χέρια Του ...
Κι΄ Αυτός ξέρει , το πότε , και το πώς ...
Ο Θεός απαντάει πάντα Στο δικό Του χρόνο !
Καμία προσευχή δεν μένει αναπάντητη !
 
Εύχομαι η Χάρις Του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού
να σκεπάζει όλους μας !



«  Μεθ΄ ημών Ο Θεός !  »

 
                                                                              Διαβάτης