Τρίτη 31 Μαρτίου 2009

Του Ανδρειωμένου ο θάνατος ...



«Αγαπητέ αδελφέ,
Όταν θα πάρης το γράμμα μου αυτό θα έχω φύγει για πάντα.
Η ώρα του θανάτου πλησιάζει μα στην ψυχή μας φωληάζει η ηρεμία. Τη στιγμή αυτή ακούμε την Ηρωική Συμφωνία του Μπετόβεν. Στη θέση που βρισκόμαστε τώρα ούτε με το μικροσκόπιο δεν μπορούμε ν' ανακαλύψουμε, πού υπάρχει τραγωδία στο θάνατο. Τότε μόνο θα αισθανόμουνα λύπη, αν ήξερα ότι θα μπορούσα να μείνω για πάντα νέος κι αθάνατος, αν απέφευγα την εκτέλεση. Νομίζω ότι μόνο με την εκτέλεση θα μπορέσω να μείνω πάντα νέος κι αθάνατος. Πρώτα ή ύστερα έπρεπε να διαθέσω τη ζωή μου. ΔΕ ΒΛΕΠΩ ΠΙΟ ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΠΕΡΙΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΩΡΙΝΗ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ.
Δίνε θάρρος στην οικογένεια. Προσπάθησε να παρηγορήσης τη μητέρα μας. Ο πρώτος της γυιός από τώρα και στο εξής θα είσαι εσύ και όχι εγώ.
Σε φιλώ,ο αδελφός σου Ανδρέας».

Η επιστολή που έγραψε ο 24χρονος Ανδρέας Ζάκος την τελευταία ημέρα πριν από την εκτέλεσή του από τους άγγλους ,στον αδελφό του, είναι γεμάτη ηρεμία, γαλήνη, αφοβία, πίστη στην αθανασία.

......

Λένε, πως ο τρόπος, με τον οποίον αντικρίζει κανείς το θάνατο, χαρακτηρίζει το ποιόν της ψυχής του. Αν η ψυχή ζει αληθινά τις μεγάλες ιδέες της Πίστης και της Πατρίδας αν δεν ψιθυρίζει μονάχα τόνομα της Ελευθερίας, αλλά συγκλονίζεται απ' αυτό, τότε αντικρίζει τον θάνατο ηρωικά.
Αν είναι σωστά αυτά, τότε η Κύπρος, μπορεί να καυχάται για τις ψυχές των παιδιών της, που έπεσαν στον αγώνα του 1955-59. Γιατί απέδειξαν, πως ήταν πυρακτωμένες ψυχές, αφοσιωμένες στα ιδανικά, για τα οποία πολέμησαν. Με πίστη Στο Θεό και στην πατρίδα,
στάθηκαν γενναίοι μπροστά στην αγχώνη ...
.....
Ας ταξιδέψουμε σήμερα με τη μνήμη μας 54 χρόνια πριν ...
Ας δούμε τι ιδανικά είχαν αυτά τα παλληκάρια ,
που με την πίστη τους στο Θεό , έδωσαν τη ζωή τους για την Κύπρο μας,
για να την βρούμε εμείς αργότερα ελεύθερη , και να τη χαρούμε ...
Δυστυχώς όμως δεν τη χαρήκαμε για πολύ , γιατί εδώ και 35 χρόνια
στενάζει κάτω απ΄ τη μπότα του τούρκου κατακτητή ...
.

Η αρρώστια και η προσευχή


" Να παρακαλάς το Θεό να συγχωρήσει τις αμαρτίες σου.
Κι ο Θεός, επειδή θα τον παρακαλάς πονεμένος και ταπεινωμένος,
θα σου συγχωρήσει τις αμαρτίες σου και θα σε κάνει καλά και στο σώμα.
Όταν προσεύχεσαι, να ξεχνάς την σωματική σου αρρώστια,
να την αποδέχεσαι σαν κανόνα, σαν επιτίμιο, για την άφεση των αμαρτιών σου.
Για τα παραπέρα μην ανησυχείς, άφησέ τα στο Θεό κι ο Θεός ξέρει τη δουλειά Του.
Οι ασθένειες μας βγάζουν σε καλό, όταν τις υπομένουμε αγόγγυστα,
παρακαλώντας το Θεό να μας συγχωρήσει τις αμαρτίες και δοξάζοντας το όνομά Του.
Η μεγάλη λύπη και η στενοχώρια δεν είναι από το Θεό, είναι παγίδα του διαβόλου.
Να γεμίσεις την ψυχή σου με Χριστό, με θείο έρωτα, με χαρά.
Η χαρά του Χριστού θα σε γιατρέψει.
Ο Θεός φροντίζει ακόμη και για τις πιο μικρές λεπτομέρειες της ζωής μας.
Δεν αδιαφορεί για μας, δεν είμαστε μόνοι στον κόσμο.
Ο Θεός μας αγαπάει πολύ, μας έχει στο νου Του κάθε στιγμή και μας προστατεύει.
Πρέπει να το καταλάβουμε αυτό και να μή φοβούμαστε τίποτε... "
.
( γέροντας Πορφύριος )

.......

Τις πιο πάνω σοφές νουθεσίες από τον γέροντα Πορφύριο ,

μια πολύ ευγενική ψυχή , θέλησε να μου θυμίσει σήμερα ,
.
και την οποία ευχαριστώ εκ βάθους καρδίας .

Και είναι πραγματικά , τόσο αληθινά και τόσο ουσιώδη

αυτά τα λόγια για τη ζωή μας , και την πνευματική μας

πορεία , στις μέρες όπου ζούμε σήμερα .

Να δεχόμαστε την κάθε αρρώστια, και τον κάθε πόνο ,

της ζωής μας σαν κανόνα, σαν επιτίμιο, για την άφεση

των αμαρτιών μας.

Να σκεφτόμαστε πως η αναξιότητά μας δεν μας επιτρέπει

ν΄ απολάύσουμε και να ζήσουμε κάτι άλλο , και διά αυτού

που βιώνουμε , θα κερδίσουμε , με υπομονή και ταπείνωση,

την λύτρωση και τον εξαγνισμό της της ψυχής μας.


Εύχομαι καλή συνέχεια στην πορεία του κάθε διαβάτη ,

οδοιπόρου , και συνοδοιπόρων της ζωής ,

σε κάθε γωνίτσα του πλανήτη μας .

Καλή μέρα να έχουμε όλοι μας , με Τον Κύριο πάντα

συνοδοιπόρο στο πλάι μας ...

.

Δευτέρα 30 Μαρτίου 2009

Σαν θησαυρό !


Ό,τι έχεις μέσα σου παιδιάστικο
σαν θησαυρό να το φυλάξεις
τους λογισμούς , τους πόθους σου άλλαξε
μ΄ αυτό ποτέ μην το αλλάξεις .

Κι΄ όταν χλωμοφυλιάσει η όψη σου
και στα μαλιά σου πέσουν χιόνια
μόνο ό,τι φύλαξες παιδιάστικο
θα μείνει απείρακτο απ΄ τα χρόνια !

( Γ. Δροσίνης )

.

.....

.

Το πιο πάνω αφιερωμένο στον καθένα , από παιδί , έφηβο , κι΄ ενήλικο,

που άσχετα κι΄ αν τα χρόνια περνούν και φεύγουν , και αφήνουν πίσω

τους τα σημάδια τους , εξακολουθεί να νοιώθει παιδί μες τη ψυχή ,

και εύχομαι να μείνει ο καθένας παιδί για πάντα ...
.
γιατί σ΄ αυτά ανήκει η Βασιλεία των Ουρανών ! ...

Καλή συνέχεια στην πορεία σας προς το πάσχα ...

.

Κυριακή 29 Μαρτίου 2009

Η Εκδρομούλα μας !


Στιγμές μοναδικές και ανεπανάληπτες !

Ανάμεσα σε παιδικές,αγνές , τρυφερές , όμορφες

ψυχούλες , χθες ,γίναμε κι΄ εμείς παιδιά ...

Ξεφύγαμε λίγο από τη ρουτίνα της

καθημερινότητας , και αποδράσαμεσε ένα

.όμορφο , και γαλήνιο μέρος , λίγο έξω από τη

Λευκωσία .

Μια προσευχή , και μια ευχή , μέσα στο απλό , κατανυκτικό εκκλησάκι

του Μοναστηριού του Αγίου Νικολάου .

Όμορφα Χριστιανικά ταγουδάκια ακολούθως στο αρχονταρίκι της Μονής,

κέρασμα από τις αδελφές , και λίγα λόγια από την αδελφή

που μας ξενάγησε,για την ιστορία του Μοναστηριού...

Όλα φιλόξενα και όμορφα !

Η φύση γύρω μιλούσε από μόνη της , για την απλότητα και τη λιτότητα του χώρου.

Μετά παιχνίδι και χαλάρωση ...

Και η ώρα πέρασε τόσο γρήγορα...

Έπρεπε να επιστρέψουμε πίσω στην πραγματικότητα .

Πόσο μας λείπουν αυτά τα όμορφα , απλά , μα τόσο σημαντικά πράγματα απ΄τη ζωή μας.

Για να μας δίνουν δύναμη και ώθηση να συνεχίζουμε την πορεία της ζωής μας ,

σ΄ αυτές τις δύσκολες μέρες , με τους τρελλούς ρυθμούς που βιώνουμε ...

Πήραμε πάντως μιαν ανάσα χθές ... και ήταν όμορφα , καταπληκτικά.

Ό,τι πραγματικά χρειαζόντουσαν οι ψυχές μας σ΄ αυτή την περίοδο της

Μεγάλης Τεσσαρακοστής που διανύουμε τώρα ...

Παρασκευή 27 Μαρτίου 2009

Στα παιδιά της ομάδας μου ...



Αγαπημένα μου παιδιά , παιδιά της καρδιάς μου ...

Νικόλα , Αλέξανδρε , Νέμο , Σταύρο , Βασίλη , Νίκο , Ναθαναήλ , Νικόλα, Ραφαήλ , Πέτρο , Αντώνη , Αλέξανδρε , Θεόδωρε , Χρίστο , Θάνο ,
Χαράλαμπε …
.
Μαργαρίτα , Ελευθερία , Μαριέλλα , Μαριάννα , Ελέν ,Μαρία ,Νικολέττα ,Κατερίνα , Έλενα , Σταυριάνα , Νίκη , Ελίτα , Χρίστια , Μυρτώ , Γεωργία ,Άννα-Μαρία ,Νικολέττα , Μαριάννα , Νάταλη …



.


Συνεχίζουμε την όμορφη μας πορεία μαζί , και ζούμε όμορφες στιγμές κάθε βδομάδα .

Αύριο θα έχουμε την εκδρομούλα μας . Θα περάσουμε όμορφα .

Θα πάρουμε μια όμορφη ανάσα όλοι μαζί , και από βδομάδας και πάλιν στον αγώνα .

Στο όμορφο στάδιο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής όπου βρισκόμαστε , εδώ και τέσσερεις

βδομάδες .

Να συνεχίσουμε ... να αποκτήσουμε όσα θέλει ο Χριστός ,

και να απαλλαγούμε από όσα δεν θέλει ο Χριστός ...

Είναι δύσκολο , το ξέρω . Όμως δεν είμαστε μόνοι .

Έχουμε μαζί μας σύντροφο και συνοδοιπόρο την Γλυκειά Μανούλα

Του Χριστού μας , και μας δίνει δύναμη , και μας κρατά γερά πό το χέρι ,

και μας προστατεύει από κάθε πτώση και από κάθε δυσκολία .

Ας μείνουμε κι΄ εμείς κοντά της , και ας αγωνιστούμε άξια μέχρι το τέλος .

Και πιστέψτε με , αγαπημένα μου παιδιά , θα είναι όμορφο το τέρμα ,

γιατί εκεί θα μας περιμένει ο αναστημένος Ιησούς !

Ο Χριστός , μας καλεί να αγωνιστούμε , όσο μπορεί ο καθένας μας .

Ν΄ αγαπήσουμε περισσότερο , να μην μισούμε και να μην κακολογούμε κανένα .

Νάχουμε πάντα στο νου μας το καλό , και να αποφεύγουμε το κακό .

Και έτσι θα νοιώθουμε πολύ όμορφα . Και θάχουμε ειρήνη στη ψυχή μας .


Σας αγαπώ πολύ , και σας έχω μες την καρδιά μου , αγαπημένα μου παιδιά .

Ο θεός να ευλογά τον καθένα και την καθεμιά σας ξεχωριστά .

.

Στήριξέ με Κύριε ...



«Ήμαρτον, Κύριε, δεν τα κατάφερα.


Βοήθησέ με. Παράμεινε μαζί μου.


Συ είπες: " χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν ".


Ακριβώς αυτό το έχω καταλάβει. Το έκαμα συνείδησι.


Γι' αυτό επιμένω. Κρούω, ζητώ, αιτώ, δεν θα παύσω να ενοχλώ.


.
.
Δεν μπορώ χωρίς Εσένα. Δεν πρόκειται να φύγω.


Εάν δεν βαρύνονται τα ώτα Σου να με ακούουν,


δεν θα βαρεθή και το στόμα μου να φωνάζη.
.

Επιμένω, ειναι αλάνθαστος η κρίσι Σου ,


στο να με ανακαλέσης σε μετάνοια.


Τούτο το έκανες Συ, θεία Παναγαθότης, δεν το έκανα εγώ.


Ούτε ήξερα τον Θεό, ούτε ήταν δυνατό να τον ανακαλύψω.


Συ, Κύριε, Πανάγαθε, ήρθες και με ευρήκες


και με εφώναξες να σε ακολουθήσω.


Αυτό το επήρα, το θέλω, το επιθυμώ...


Δεν τα καταφέρνω όμως.


Γι' αυτό επιμένω, θέλω να με βοηθήσης.


Πρέπει αυτό που εχάρησες να μην το απολέσω».



(Γέροντος Ιωσήφ του Ησυχαστή)

.......
.
Εύχομαι μια όμορφη και ευλογημένη μέρα ,
.
και ένα ειρηνικό και ευλογημένο σαββατοκυρίακο ,
.
στον κάθε διαβάτη, οδοιπόρο , και συνοδοιπόρους της ζωής.
.
Καλή συνέχεια στην πορεία ολονών μας , προς το Πάσχα και Την
.
Ανάσταση Του Χριστού μας .

.
.

Πέμπτη 26 Μαρτίου 2009

Προς Το Πανάγιο Πνεύμα

.

Έλα, φως αληθινό.

Έλα, ζωή αιώνια.

Έλα, κρυμένο μυστήριο.

Έλα, ακατανόμαστε θησαυρέ.

Έλα, πραγματικότητα πέρ' από κάθε λόγο.Έ

λα, πρόσωπο πέρ'από κατανόηση.

Έλα, ατελεύτητη αγαλλίαση.

Έλα, άδυτο φως.

Έλα, αδιάψευστη προσδοκία των σωσμένων.

Έλα, ανύψωση των πεσμένων.

Έλα, ανάσταση των νεκρών.

Έλα, παντοδύναμε, γιατί ακατάπαυστα δημιουργείς,

μεταμορφώνεις και αλλάζεις όλα τα πράγματα με μόνη τη θέλησή σου.

Έλα, αόρατε, που κανείς δεν μπορεί ν' αγγίξει και να ψηλαφήσει.

Έλα, γιατί συνεχίζεις πάντα να είσαι ακίνητος,

κι όμως σε κάθε στιγμή βρίσκεσαι ολοκληρωτικά σε κίνηση·

έρχεσαι κοντά σε μας που είμαστε στην κόλαση,

αλλά παραμένεις πιο πάνω κι απ' τον ουρανό.

Έλα, γιατί το όνομά σου γεμίζει τις καρδιές μας μ' επιθυμία

και είναι πάντα στα χείλη μας·

κι όμως, ποιος είσαι και ποια είναι η φύση σου,

δεν μπορούμε να πούμε ή να γνωρίζουμε.

Έλα, Μόνε στο μόνο.

Έλα, γιατί συ ο ίδιος είσαι η επιθυμία που βρίσκεται μέσα μου.

Έλα, αναπνοή μου και ζωή μου.

Έλα, η παρηγοριά της ταπεινής μου ψυχής.

Έλα, χαρά μου, δόξα μου, ατέλειωτή μου απόλαυση.

.(Άγ. Συμεών ο Νέος Θεολόγος).
.
.......
.
Εύχομαι στον κάθε διαβάτη , οδοιπόρο και συνοδοιπόρους της ζωής ,
.
μιαν όμορφη κι΄ ευλογημένη μέρα , πλούσια γεμάτη από την χάρη
.
και την ευλογία Του Παναγίου Πνεύματος .
.

Τετάρτη 25 Μαρτίου 2009

Του Ευαγγελισμού ...


Σήμερα μέρα γιορτινή

μέρα ευλογημένη ,

Άγγελος ήρθε από ψηλά

στην Κεχαριτωμένη.


Της έφερε το μήνυμα ,

ημών της σωτηρίας ,

κι΄ έγινε δέκτης Θεϊκής ,

κι΄ Ουράνιας ευλογίας .


Το δέκτηκε μ΄ απλότητα

και ταπεινοφροσύνη ,

κι΄ απάντησε στον Άγγελο,

το θέλημά Του ας γίνει!


Κι΄ από εκείνη τη στιγμή,

η ανθρωπότητα όλη

οδεύει προς τον Ουρανό,

στο Ουράνιο Περιβόλι.


Ο δρόμος είναι δύσκολος

δεν είν΄ ανθοσπαρμένος ,

Κι΄ είν΄ ο αγώνας συνεχής,

μα θα ΄χει ωραίο τέλος ...


Τον Πλάστη και Δημιουργό

κάποια στιγμή θα ιδούμε ,

άμα εμείς θελήσουμε ,

κι΄ ολόθερμα ποθούμε.
.
.....
.
Από το σημερινό προσωπικό μου ημερολόγιο οι πιο πάνω στίχοι,
.
και απ΄ τις λίγες φορές που τους καταθέτω δημόσια ...
.
Εύχομαι το ελπιδοφόρο μήνυμα Του Ευαγγελισμού Της Θεοτόκου ,
.
να γεμίσει τις ψυχές του κάθε διαβάτη και οδοιπόρου και συνοδοιπόρων της ζωής.
.

Τρίτη 24 Μαρτίου 2009

Πανάγια Βλέμματα ! ...





























Τα μάτια , ο καθρέπτης της ψυχής , εξωτερικεύουν και απεικονίζουν με τρόπο θαυμάσιο τις περισσότερες φορές τα άδηλα και τα κρύφια του ταλαίπωρου ανθρώπου.
Πόσο πόνεσαν αυτά τα γλυκά , στοργικά μάτια , ατενίζοντας Τον Υιό της πάνω στον Σταυρό!
Γι΄ αυτό , γνωρίζουν από πόνο,θλίψη και στεναγμό ...
Τα ζωγραφισμένα βλέμματα Της Παναγιάς Μητέρας μας , μοιάζουν με διόπτρες πνευματικής ανατάσεως, εκφράσεις Γλυκύτατες , του προσώπου της Υπεραγίας Θεοτόκου, της Μητέρας του Ιησού, Μαρίας, της Γλυκύτατης ύπαρξης της Παναγίας μας. Αντικατοπτρίσεις ικετικές, παρακλητικές, πνευματικής συντριβής ενός ψυχοσωματικού αγώνα με ποικίλα αδιέξοδα, όπου αναζητά κανείς τη δική του λύτρωση κρεμάμενος από τα άδολα και αγνά μάτια Εκείνης που πρωταντίκρισε τον Ανορθωτή και Ανακαινιστή του ανθρώπου, και του σύμπαντος κόσμου ,ελπίζοντας στον λόγο Του «μακάριοι οι μη ιδόντες και πιστεύσαντες».

Γλυκειά Μητέρα των θλιμμένων, και στήριγμα των Χριστιανών , δος στις ψυχές των πονεμένων , λίγη δροσιά των ουρανών. Λίγη γαλήνη απ΄ Το Πανάγιο βλέμμα σου ,λίγη στοργή απ΄ τη ζεστή αγκαλιά σου , λίγη απ΄ την Αγάπη της μεγάλης καρδιάς Σου !
.
Μην εγκαταλείπεις τον κόσμο σου , Δέσποινα Παναγία μου ,
σκέπασέ μας , και κράτησέ μας , στην στοργική σου αγκάλη ,
και παρηγόρησέ μας από κάθε θλίψη και πειρασμό ,
και προστάτευσέ μας από τα ασταμάτητα βέλη του πονηρού ...
..

Ας πλησιάσουμε ο ένας τον άλλον ! ...




«Να αγαπάς όλους, να τους ευγνωμονείς, να τους εκτιμάς, να τους θεωρείς αγίους, να εύχεσαι να προκόψουν, να είσαι ήσυχος, γιατί όλοι βρίσκονται στην αγάπη του Θεού».


(Αρχιμ. Βασίλειος, Κάλλος και ησυχία στην αγιορείτικη Πολιτεία.)
.

.
( Ο τρούλος της Του Θεού Σοφίας στην Κωσταντινούπολη )
.
Φροντίστε όσο μπορεί ο καθένας να ενωθείτε μεταξύ σας.
Γιατί όσο ενώνεται κανείς με τον πλησίον, τόσο ενώνεται και με το Θεό.
Και για να καταλάβετε τη σημασία αυτού του λόγου θα σας πω ένα παράδειγμα από τους Πατέρες. Φανταστείτε ένα κύκλο πάνω στη γη, σαν ένα σχήμα στρογγυλό που χάραξε κάποιος με διαβήτη από ένα κέντρο. Κέντρο λέγεται το μέσο του κύκλου. Προσέξτε τώρα. Υποθέστε ότι ο κύκλος αυτός είναι ο κόσμος και ότι το κέντρο του κύκλου είναι ο Θεός.

Οι ακτίνες του κύκλου από την περιφέρεια προς το κέντρο είναι οι δρόμοι για το Θεό, δηλαδή οι τρόποι ζωής των ανθρώπων. Προχωρούν λοιπόν οι άγιοι προς το εσωτερικό του κύκλου επιθυμώντας να πλησιάσουν το Θεό. Και όσο προχωρούν προς το κέντρο τόσο πλησιάζουν και το Θεό και μεταξύ τους. Το ίδιο σκεφθείτε και για το χωρισμό. Γιατί όταν μακραίνουν από το Θεό και στρέφονται προς τα έξω, είναι φανερό πως όσο βγαίνουν και απομακρύνονται από το Θεό τόσο απομακρύνονται και από τους άλλους. Και αντίστοιχα, όσο απομακρύνονται από τους άλλους τόσο απομακρύνονται και από το Θεό.

Να λοιπόν ποια είναι η φύση της αγάπης. Όταν είμαστε έξω και δεν αγαπάμε το Θεό, τότε είμαστε και απομακρυσμένοι ο καθένας από τον πλησίον. Αν όμως αγαπήσουμε το Θεό, όσο πλησιάζουμε το Θεό με την αγάπη για Kείνον, τόσο ενωνόμαστε με την αγάπη για τον πλησίον, και όσο ενωνόμαστε με τον πλησίον, τόσο ενωνόμαστε και με το Θεό.

(Αββάς Δωρόθεος .Έργα Ασκητικά, ΣΤ΄Διδασκαλία 77,31-78,25)

.....

Θέλοντας λοιπόν να αγαπήσουμε Τον Θεό , αυτό μπορούμε
να το κατορθώσουμε , μόνο πλησιάζοντας ο ένας τον άλλον.
Γιατί όσο απομακρυνόμαστε μεταξύ μας , τόσο πιο πολύ απομακρυνόμαστε
και από Τον Θεό Πατέρα .
.
Εύχομαι μιαν όμορφη κι΄ ευλογημένη μέρα στον καθένα μας
.

Δευτέρα 23 Μαρτίου 2009

Με το κομποσχοίνι ...


"... Όταν προσευχόμαστε με το Κομποσχοίνι
.
και σκεφτόμαστε αυτούς για τους οποίους θέλουμε να
.
προσευχηθούμε, κίνητρό μας να είναι η αγάπη.

"Θεέ μου, Εσύ ξέρεις πόσο αγαπώ αυτόν τον άνθρωπο.

Η αγάπη μου αυτή δεν είναι δική μου, γιατί Εσύ είσαι η
.
Πηγή της Αγάπης.

Απ' αυτήν την Πηγή της Αγάπης παίρνω κι εγώ, και Σου τον
.
προσφέρω αυτόν τον άνθρωπο. Και Σε παρακαλώ να του δώσεις Φώτιση, να του δώσεις
.
Πίστη, να του δώσεις όλα τα πλούσια Ελέη Σου που Εσύ δίνεις.

Εγώ, μόνο την ταπεινή μου αγάπη μπορώ να προσφέρω.

Και Σε παρακαλώ για (τον τάδε)...., την τάδε κ.ά" ...

Και να φέρνεις νοερά στα πόδια του Χριστού αυτά τα πρόσωπα,

σαν να είναι γονατιστοί και να προσεύχονται μπροστά Του,

αυτοί οι ίδιοι πραγματικά, όπως λέει ο Προσκυνητής.

Έχω εμπειρία πολλών ετών, ότι κάνει ο Θεός πολλά θαύματα μ' αυτήν την προσευχή.

Γιατί ο Θεός μας θέλει Συνεργούς. Όσο τιποτένιοι κι αν είμαστε, γιατί είμαστε τα Πλάσματά
.
Του και μ' αυτά τα Πλάσματα έχει να δουλέψει..... "

(Γερόντισσα Γαβριηλία)

....

Εύχομαι μιαν όμορφη και ευλογημένη μέρα και βδομάδα

στον κάθε διαβάτη και συνοδοιπόρο της ζωής ,

σε κάθε γωνιά του πλανήτη μας .

Κυριακή 22 Μαρτίου 2009

Το Μεγαλείον Του Σταυρού !


Μυριάδες πέρασαν καρδιές

κάτω απ΄ Τον Σταυρό Σου

κι΄ αναρωτήθηκαν το πως,

πονάς για τον εχθρό σου...


Τον άνθρωπο που μ΄ απονιά

Σε κρέμμασε στο ξύλο ,

την ώρα που τον έκραζες

για αδελφό και φίλο .


Και αποκρίθηκε η καρδιά

που είναι Φως γεμάτη ,

όλα του πόνου τα καρφιά

τα δέχετ΄ η Αγάπη !
.
......
.
Εύχομαι μιαν όμορφη και ευλογημένη μέρα
.
για την κάθε αγωνιζόμενη ψυχή ,
.
και ο Τίμιος και Ζωοποιός Σταυρός ,
.
στήριγμα και βοηθός για τον καθένα μας .
.

Σάββατο 21 Μαρτίου 2009

Να μην ξεχάσουμε ...


Αυτό το σαββατοκυρίακο , ας μην ξεχάσουμε

τον μικρό μας φίλο Κυριάκο , ο οποίος ξεκίνησε

από την Δευτέρα τον βράδυ τον δικό του αγώνα

και την δική του μάχη .

Χρειάζεται τις προσευχές μας.

Ας μην του τις στερήσουμε.

Ας του δώσουμε απλόχερα αυτό που μπορούμε.

Ας ζητήσουμε θερμά απ΄ Την Μητέρα του Χριστού,

και Την Μητέρα όλου του κόσμου , να απλώσει

να απλώσει Τα Πανάγια Χέρια Της και να σκεπάσει το εννιάχρονο

μικρό μας αγγελούδι , και να το προστατεύσει από κάθε

κίνδυνο , απαλύνοντας κάθε του πόνο , και ελαφρύνοντας

το φορτίο από τους ώμους των γονέων του .

Είναι σίγουρο ότι η Γλυκειά μας Παναγιά δεν θα μας αρνηθεί

τις θερμές ικεσίες μας...

....

Εύχομαι ένα όμορφο και ευλογημένο σαββατοκυρίακο

να έχει ο καθένας μας .

Η Παναγιά να σκεπάζει όλους μας .

.

Παρασκευή 20 Μαρτίου 2009

Γ΄ Στάση Χαιρετισμών


Γλυκειά Μητέρα των θλιμμένων


και στήριγμα των χριστιανών


δος στις ψυχές των πονεμένων


λίγη δροσιά των Ουρανών !
..
..
..
..
..
..
..
.
Βασίλισσα των ουρανών, παντάνασσα παρθένε,
.
Λαόν πιστόν και κλήρον σου και πόλιν μη παρίδης,
.
Αργύπνοις όμμασιν ημάς αεί περιφρουρούσα,
.
Χειρών αθέων λυτρώσαι, πικράς αιχμαλωσίας.
.
Εκτείνον χείρας, αγαθή, προς τον εκ σου τεχθέντα.
.
Ρήξον χειρόγραφον δεινών πολλών αμαρτημάτων,
.
Νεύσον εξ ύψους ευμενώς ημών τη παρακλήσει,
.
Αντιλαβού των δούλων σου, θεογεννήτορ κόρη.
..

Γράμμα ...


Μητέρα, αν το βρεις βαρύ το γράμμα μου,
είναι που σκύβει απάνω του ο Πενταδάκτυλος
φορτωμένος Τούρκο,

αν το βρεις ασήκωτο,
είναι που γονατίζει απάνω του ο Πενταδάκτυλος φορτωμένος Τούρκο.

Είναι ένα μεγάλο πρόβλημα ο Πενταδάκτυλος, μητέρα.

.


Στο κάτω-κάτω το Μόρφου δεν το βλέπουμε,

στο κάτω-κάτω την Κερύνεια δεν τη βλέπουμε,

την Αμμόχωστο δεν τη βλέπουμε,

όμως αυτός είν' εκεί απέναντί μας ,

όμως αυτός είναι διαρκώς εκεί απέναντί μας ,

και μας κοιτάζει και μας κοιτάζει μ' ένα τρόπο ...

και κάθεται βραχνάς και μολύβι στο στήθος μας,

όμως αυτός είν' εκεί απέναντί μας ,

και δεν μπορεί να κρυβεί σαν το Μόρφου,

και δε μπορεί να κρυβεί σαν την Κερύνεια

και σαν την Αμμόχωστο.

Και λέει: "Λοιπόν";

και μας ρωτά: "Λοιπόν";

(Κώστας Μόντης)

....

Ανασήκωσε την πλάτη κι΄ απόσισέ τους , Πενταδάκτυλέ μου...

Μη στέκεις άλλο βουβός , και σιωπηλός ,

αυτή η σιωπή σου μας πνίγει ...
....

Την καλημέρα μου σε κάθε διαβάτη και συνοδοιπόρο της ζωής
.
σε κάθε γωνιά της γης μας ,
.
και ένα όμορφο , ειρηνικό και ευλογημένο σαββατοκυρίακο
.
να έχουμε όλοι μας , χωρίς να ξεχνάμε , πως για 35 χρόνια
.
η Κύπρος μας συνεχίζει ακόμα να στενάζει ...
..

Πέμπτη 19 Μαρτίου 2009

Τελικά ...


Το νάχεις φίλους είναι πολύ σημαντικό δώρο από τον Θεό !

Δώρο με ανεκτίμητη αξία !

" είναι σαν να' χεις αδελφό

που στέκεται κοντά σου ,

έστω κι αν ο πραγματικός

θα φύγει μακριά σου !... "



.

Το να αποκτήσεις ένα φίλο είναι ευλογία Θεού !

Το να έχεις ένα φίλο είναι Δώρο Θεού !

Το να κρατήσεις ένα φίλο είναι Αρετή !

Το να είναι καποιος φίλος σου , είναι Τιμή για σένα , μα και γι΄ αυτόν !

....

Ευχαριστώ με όλη μου την καρδιά Τον Ουράνιο Πατέρα ,

για κάθε φίλο κι΄ αδελφό που έχει φέρει στον δρόμο μου

και στη ζωή μου.

Κι΄ ευχαριστώ και όλους εσάς , που παρ΄ όλες τις αδυναμίες μου

εξακολουθείτε ακόμη και με ανέχεστε ...

Εύχομαι ένα όμορφο , ευλογημένο , ειρηνικό απόγευμα

να έχει ο καθένας μας ,σε όποια γωνιά της γης κι΄ αν βρίσκεται !

.

Υπεράνω όλων η Αγάπη !


"Υπεράνω όλων η αγάπη.

Εκείνο που πρέπει να μας απασχολεί,

είναι η αγάπη για τον άλλον. Η ψυχή του.

Ό,τι κάνουμε... προσευχή, συμβουλή, υπόδειξη,

να το κάνουμε με αγάπη.

Χωρίς την αγάπη ...
.
η προσευχή δεν ωφελεί,
.
.
...
η συμβουλή πληγώνει,
.
η υπόδειξη βλάπτει και καταστρέφει τον άλλον,

που διερωτάται αν τον αγαπάμε ,

ή δεν τον αγαπάμε και αντιδρά αναλόγως.

Αγάπη , αγάπη , αγάπη !

Η αγάπη στον αδελφό μας,

μας προετοιμάζει ν΄ αγαπήσουμε περισσότερο τον Χριστό !

Ωραίο δεν είναι; ... "

γ. Πορφύριος

.....

Στα πιο πάνω , τα δικά μας σχόλια περισσεύουν...

Εύχομαι στον καθένα μας , μιαν όμορφη κι΄ ευλογημένη μέρα,

με τις καρδιές μας γεμάτες φως , Χριστό , αγάπη και χαμόγελο .

.

Τετάρτη 18 Μαρτίου 2009

Από το βιβλίο " Αργά βαδίζει ο Χριστός"


Όμορφο , και απλά γραμμένο το βιβλίο ,

" Αργά βαδίζει ο Χριστός " , σε ξεκουράζει

και σε τρέφει ταυτόχρονα , με όμορφα μηνύματα.

.
Ο Χριστός βαδίζει αργά μέσα στην ιστορία.

Αργά σαν βαθύ ποτάμι, που κάποιο παιδί θα το νόμιζε ακίνητο,

αλλά που ο άνθρωπος δεν θα μπορούσε να του φτιάξει φράγμα,

Αργά σαν σιτάρι, που σπέρνεις το φθινόπωρο

και το χειμώνα νομίζεις ότι είναι νεκρό.

Ακόμα δεν ήρθε η άνοιξη για το σπόρο του Χριστού.

Ο δρόμος Του είναι δύσκολος.

Γι΄ αυτό βαδίζει αργά. Πορέυεται μέσα από λακκούβες αίματος,

μέσα από το σκοτάδι των αμαρτιών, και μέσα από τα αγκάθια των ληστών.

Είναι στενός ο δρόμος Του και πολλοί πεσμένοι αμαρτωλοί

βρίσκονται στον γκρεμό και στις δύο πλευρές του δρόμου Του.

Εκείνος πρέπει να σκύβει και στις δύο πλευρές του δρόμου Του.

Εκείνος , να τους σηκώνει και να τους τραβά πίσω Του

και να περπατά προς τα μπρος.

Γι’αυτό βαδίζει αργά.

Βαδίζει αργά, γιατί το πλήρωμα Του είναι μακριά.

Το πλήρωμα Του εκτείνεται στα πέρατα της ιστορίας

και η θέση Του είναι στα έσχατα….

.

Από το βιβλιο "Αργά βαδίζει ο Χριστός"

του σύγχρονου Σέρβου άγιου Επισκόπου Nικολάου Βελιμιροβιτσ

(εν πλω) .


Ευχαριστώ πολύ κάποιον αγαπημένο φίλο που φρόντισε

να φτάσει αυτό το βιβλίο στα χέρια μου.


Εύχομαι μιαν όμορφη κι΄ ευλογημένη μέρα

στον κάθε διαβάτη και συνοδοιπόρο σε κάθε γωνιά της γης μας.
.

Τρίτη 17 Μαρτίου 2009

Μπροστά στον ανθρώπινο πόνο ...


Μπροστά στον ανθρώπινο πόνο , απλά σιωπάς…
και αφήνεις την προσευχή σου να μιλήσει
Στον Θεό !
… και στην συνέχεια , την Αγάπη Του Θεού
να ενεργήσει και να μιλήσει στις ψυχές των
ανθρώπων . Των ψυχών αυτών που πονούν .
Τα λόγια δεν απαλύνουν τον ανθρώπινο πόνο.
Ίσως να τον επιδεινώνουν κιόλας .

Γι΄ αυτό εναποθέτουμε την πάσαν ελπίδα μας
στον Πλάστη και Τον Δημιουργό μας ,
και στην στοργική Του Μητέρα , και δεν θα μας
εγκαταλείψουν ποτέ .

.
.
.
.
Ευχαριστούμε όλους για την κάθε προσευχή
και τον κάθε ενισχυτικό λόγο .
Είθε ο Κύριος να εισακούσει την ικεσία ολονών μας ,
και να δώσει το Έλεος Του , και την θεραπεία στον μικρό Κυριάκο.


.

Δευτέρα 16 Μαρτίου 2009

Ένα δάκρυ και μια προσευχή


Ο εννιάχρονος Κυριάκος εισήχθει άμεσα στο Νοσοκομείο για εντατική θεραπεία.
Η διάγνωση έγινε τελικά σήμερα , και τα αποτελέσματα δυσάρεστα.
Οξεία Λευχαιμία.

Στην αποψινή παράκληση προς την Παναγιά , Την ικετεύσαμε θερμά ,
για το εννιάχρονο αγγελούδι , το οποίο χρειάζεται επειγόντως τις προσευχές μας .

Ένα δάκρυ και μια προσευχή , και μια ικεσία μυστική, στην Μάνα όλων των παιδιών .
Το ίδιο , μικρό κι΄ αδύναμο , λιγάκι δύσκολο να
συνειδητοποιήσει και πολλά πράγματα.
.
.

Ας αναπέμψουμε εμείς τις προσευχές μας προς Τον Κύριο ,
και την Γλυκειά μας Παναγιά , γι΄ αυτόν.
Τις έχει πολλή ανάγκη ...
...

Μια προσευχή για τον Κυριάκο ...



H Συνοδοιπόρος , άφησε ένα σχόλιο :

Καλημέρα, Δοξα να έχει ο Υψιστος που μας αξίωσε να είμαστε μέσα στους Ζωντανούς .

Ευχομαι η Παναγιά να μας καθοδηγά και να μας Προστατεύει .

Σήμερα είμαι συγκλονισμένη και θέλω την βοήθεια όσον αδελφών Ψυχών διαβάσουν το μύνημα μου.

Το παιδάκι κάποιο συναδέλφου μου πιθανόν να διαγνωστεί με λευχαιμία.

Είναι μόλις 9 χρονών......Προσευχηθείτε...
.
Το όνομά του είναι Κυριάκος .
.
Προσευχηθείτε διοτί ο Κύριος θέλησε να τους φανερωθεί μέσα από τον πόνο.

Καλεί τους γονείς να ταπεινωθούν και να στραφούν κοντά του .

Κύριε Ιησού Ελεησε τους.

Καλημέρα και η Παναγιά μαζί μας.

Θα έρθεις στο Απόδειπνο απόψε να προσευχηθούμε για τον μικρό;
.
......
.
Σας έχω μεταφέρει αυτούσιο το πιο πάνω σχόλιο ,
.
το οποίο είναι από μόνο του μια έκκληση για προσευχή .
.

Η Σιωπή ...


Ο Θεός είναι σιωπή!

Και η σιωπή είναι μέγα μυστήριο!

Ο Θεός κάνει εμφανή την παρουσίαν Του
και την αισθανόμεθα και την ακούομεν μέσα εις την σιωπήν.

Τον Ιησού όταν τον ρώτησαν «Τι εστιν Αλήθεια»; Σιώπησε !

Η σιωπή ακολουθεί τον Θεόν και συνοδεύει την δημιουργίαν.

Η σιωπή χύνει την γοητείαν της εις τον έναστρον ουρανόν,
εις την νύκτα, επάνω εις τα άνθη.

Σιωπή εμπρός εις την μεγάλη χαρά και σιωπή εμπρός εις τον βαθύ πόνο.

Η σιωπή φρουρεί την θύρα του αγίου, την αγρυπνία του σοφού,
την απόφαση του αληθινού μάρτυρος.

Πίσω και κάτω από την σιωπή ετοιμάζονται
και τελεσιουργούνται "αι μεγάλαι ώραι της ανθρωπότητας".

Η σιωπή είναι συμπάρεδρος κάθε μεγάλης αξίας της ζωής.

Πρέπει κανείς να έχει βιώσει το μυστήριον της σιγής,
για μπρορεί να καταλάβει τη σημασία της .
.
Ο δρόμος προς την τελείωση είναι αυτός της σιωπής !
.
.....
.
Εύχομαι μιαν όμορφη κι΄ ευλογημένη μέρα και βδομάδα
.
στον κάθε διαβάτη και συνοδοιπόρο της ζωής .
.

Σάββατο 14 Μαρτίου 2009

Η Σπουδαία Δουλειά


Στα γεγονότα της καθημερινής ζωής.

Αυτή είναι μια ιστορία τεσσάρων ανθρώπων που ονομάζονταν:

Ο Καθένας, ο Κάποιος, ο Τυχαίος και ο Κανένας.

Ήταν, λοιπόν, να γίνει μια σπουδαία δουλειά και...

Ο Καθένας ήταν βέβαιος ότι ο Κάποιος θα την κάνει.

Ο Τυχαίος θα μπορούσε να την κάνει αλλά ο Κανένας την έκανε.

Ο Κάποιος θύμωσε γι' αυτό, γιατί ήταν δουλειά του Καθένα.

Ο Καθένας σκέφθηκε ότι ο Τυχαίος θα μπορούσε να την κάνει.

Αλλά ο Κανένας διαπίστωσε ότι ο Καθένας μπορούσε να την κάνει.

Τελικά ο Καθένας κατηγόρησε τον Κάποιο όταν ο Κανένας έκανε ότι

ο Τυχαίος μπορούσε να κάνει.

ΠΟΥ ΒΡΗΣΚΕΤΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ;

.....


Σας μπέρδεψα ; ...

Δεν πειράζει . Κι΄ εγώ κάπως έτσι μπερδέυτηκα διαβάζοντας το .

Ένα όμορφο και ευλογημένο σαββατοκυρίακο σε όλους .

.

Παρασκευή 13 Μαρτίου 2009

Ένας Σπουδαίος Δεκάλογος


Το πιο κάτω είναι αφιερωμένο από έναν άλλο διαβάτη.. του.. διαδικτύου.. για ..την ..δική μας γωνίτσα " οδεύοντας ".

Όμορφο , για να το κρατήσω μόνο για μένα .
Το μοιράζομαι με όλους όσους το διαβάσουν ,
και εύχομαι ένα όμορφο και ευλογημένο σαββατοκυρίακο να έχουμε.
Ευχαριστούμε τον καλό και ευγενικό φίλο "Eagle" , .γι΄ αυτή την ευγενική του ανάρτηση.
.

" Ο Θεός δεν θα μας ρωτήσει τι μάρκα αυτοκίνητο οδηγούμε. Θα μας ρωτήσει πόσους ανθρώπους μεταφέραμε με το αυτοκίνητό μας, όταν δεν είχαν μέσο συγκοινωνίας να μετακινηθούν.

Ο Θεός δεν θα μας ρωτήσει πόσα τετραγωνικά είναι το σπίτι μας. Θα μας ρωτήσει πόσους ανθρώπους φιλοξενήσαμε σ’ αυτό.

Ο Θεός δεν θα μας ρωτήσει για τις επώνυμες τουαλέτες και τα ακριβά ρούχα που έχουμε στις ντουλάπες μας. Θα μας ρωτήσει πόσους φτωχούς ντύσαμε.

Ο Θεός δεν θα μας ρωτήσει πόσο μεγάλο μισθό παίρνουμε. Θα μας ρωτήσει εάν συμβιβάσαμε τον χαρακτήρα μας για να τον αποκτήσουμε.

Ο Θεός δεν θα μας ρωτήσει τον τίτλο ή τα αξιώματα της εργασίας μας. Θα μας ρωτήσει εάν εκτελέσαμε την εργασία μας με ήθος και με προσοχή.

Ο Θεός δεν θα μας ρωτήσει πόσους φίλους έχουμε. Θα μας ρωτήσει με πόσους ανθρώπους είμαστε φίλοι.

Ο Θεός δεν θα μας ρωτήσει σε ποια γειτονιά μένουμε. Θα μας ρωτήσει πώς φερθήκαμε στους γειτόνους μας.

Ο Θεός δεν θα μας ρωτήσει για το χρώμα του δέρματός μας. Θα μας ρωτήσει για το περιεχόμενο της καρδιάς μας.

Ο Θεός δεν θα μας ρωτήσει σε πόσα μέρη του κόσμου ταξιδεύσαμε και διασκεδάσαμε. Θα μας ρωτήσει εάν επισκεφτήκαμε φτωχικές συνοικίες και αν προσφερθήκαμε να βοηθήσουμε.

Ο Θεός δεν θα μας ρωτήσει αν είμαστε επώνυμοι και ισχυροί. Θα μας ρωτήσει αν είμαστε ταπεινοί και εάν συγχωρούμε τον πλησίον. "

.

Προσευχή και Σιωπή ...


" ... Όταν προσεύχεσαι εσύ ο ίδιος οφείλεις να σιωπάς…
άφησε να μιλήσει η προσευχή σου...
Το να πετύχεις την σιωπή, είναι το πιο δύσκολο, το πιο αποφασιστικό απ’ όλα τα πράγματα στην τέχνη της προσευχής. Η σιωπή δεν είναι απλώς αρνητική – μια παύση δηλαδή ανάμεσα στις λέξεις, μια χρονική διακοπή του λόγου – αλλά, όταν την καταλάβουμε σωστά, είναι πολύ θετική: είναι μια στάση προσεχτικής εγρήγορσης, επαγρύπνησης και πάνω απ’ όλα προσοχής ν’ ακούσουμε. Ο ησυχαστής, δηλαδή ο άνθρωπος που έχει πετύχει την ησυχία, την εσωτερική ηρεμία ή σιωπή, είναι ο κατ’ εξοχήν προετοιμασμένος ν’ ακούει. Ακούει τη φωνή της προσευχής μέσα στη δική του καρδιά και καταλαβαίνει ότι αυτή η φωνή δεν είναι η δικιά του αλλά κάποιου Άλλου που μιλάει μέσα του.
Στην προσευχή το πρωταρχικό είναι να σταθείς μπροστά στον Θεό με το νου στην καρδιά, και να συνεχίζεις να στέκεσαι μπροστά Του ακατάπαυστα μέρα και νύχτα, μέχρι το τέλος της ζωής σου.


Η προσευχή σύμφωνα μ’ αυτόν τον ορισμό δε σημαίνει απλώς να κάνουμε ορισμένες «ιερές αιτήσεις»∙ και μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς τη χρήση οποιωνδήποτε λέξεων. Δεν είναι τόσο μια στιγμιαία ενέργεια, όσο μια συνεχής κατάσταση. Να προσεύχεσαι σημαίνει να στέκεσαι μπροστά στον Θεό, να έρχεσαι σε άμεση και προσωπική σχέση με Αυτόν ∙ είναι να γνωρίζεις σε κάθε επίπεδο της ύπαρξής σου, από το ενστικτώδες μέχρι το διανοητικό, από το υπό-, μέχρι το υπέρ- συνειδητό, ότι υπάρχεις μέσα στο Θεό και Αυτός είναι εντός σου. Για να επιβεβαιώσουμε και να βαθύνουμε τις διαπροσωπικές μας σχέσεις με τους άλλους ανθρώπους δε χρειάζεται να θέτουμε συνεχώς αιτήματα ή να χρησιμοποιούμε λέξεις ∙ όσο πιο καλά γνωρίζουμε και αγαπάμε ο ένας τον άλλο, τόσο πιο λίγο έχουμε ανάγκη από λόγια για να συνεννοούμαστε. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και στην σχέση μας με τον Θεό.


Στην προσωπική σχέση της προσευχής, εκείνος που παίρνει την πρωτοβουλία και του οποίου η ενέργεια είναι θεμελιακή, είναι ο ουράνιος σύντροφος και όχι ο άνθρωπος.
Προσευχή είναι ο Θεός, που κατεργάζεται όλα τα πράγματα σε όλους τους ανθρώπους. Προσευχή είναι ο Θεός – όχι δηλαδή κάτι που εγώ αρχίζω αλλά κάτι στο οποίο συμμετέχω ∙ πρώτιστα δεν είναι κάτι που εγώ κάνω αλλά κάτι που ο Θεός κάνει μέσα μου. «Ζω δέ ουκέτι εγώ, ζη δε εν εμοί Χριστός» (Απ. Παύλος).


Να προσευχόμαστε σημαίνει να σιωπούμε.

Εσύ ο ίδιος οφείλεις να σιωπάς∙ άφησε να μιλήσει η προσευχή σου – πιο σωστά άφησε να μιλήσει ο Θεός. Aληθινή εσωτερική προσευχή σημαίνει να σταματάμε να μιλάμε και να αφουγκραζόμαστε στην καρδιά μας τη χωρίς λόγια φωνή του Θεού ∙ σημαίνει να πάψουμε να ενεργούμε από μόνοι μας και να εισερχόμαστε στο χώρο της δράσης του Θεού. «Καιρός του ποιήσαι τω Κυρίω» 0 καιρός για να δράσει ο Κύριος.


Ο σκοπός της προσευχής μπορεί να συνοψιστεί με τη φράση «γίνε ό,τι είσαι». Γίνε, συνειδητά κι ενεργά, αυτό που ήδη είσαι εν δυνάμει και μυστικά, επειδή έχεις πλαστεί σύμφωνα με την ιερή εικόνα και έχεις ξαναγεννηθεί με το Βάπτισμα. Γίνε ό,τι είσαι: ακριβέστερα, ξαναγύρισε στον εαυτό σου ∙ ανακάλυψε Αυτόν που είναι ήδη δικός σου ∙ άκουσε Αυτόν που ποτέ δεν παύει να μιλάει μέσα σου ∙ κάνε κτήμα σου Αυτόν, που ακόμα και τώρα σε έχει για δικό Του. Τούτο είναι το μήνυμα του Θεού σε όποιον θέλει να προσευχηθεί: «Δε θα μ’ αναζητούσες αν δε με είχες ήδη βρει» (Πασκάλ) ... "

(Αποσπάσματα από το βιβλίο του Κάλλιστου Γουέαρ, Η Δύναμη του Ονόματος Του.)


Διαβάζοντας το πιο πάνω κείμενο χθες ,

σκέφτηκα να το μοιραστώ σήμερα μαζί σας .


Μια ειρηνική μέρα ,και ένα ευλογημένο σαββατοκυρίακο ,

σε κάθε διαβάτη και συνοδοιπόρο της ζωής,

σε κάθε γωνιά της γης μας .

.

Πέμπτη 12 Μαρτίου 2009

Μικρές φράσεις ... μεγάλα νοήματα !


Μην βάζεις ερωτηματικό, όπου ο Θεός έβαλε τελεία.
.
Δώσε στο Θεό αυτό που Του ανήκει, όχι αυτό που σου περισσεύει.

Όταν κάποιος σου προκαλεί θυμό, να το ξέρεις,είναι δυνατότερός σου.

Να ασκείσαι καθημερινά : Περπάτα με τον Κύριο !

Τίποτα δεν παραμορφώνει την αλήθεια περισσότεροαπό την προσπάθεια να την ισιώσουμε!

Ο Θεός υπόσχεται ασφαλή προσγείωση, όχι ομαλό ταξίδι.
.

Εκείνος που είναι καλός στο να βρίσκει δικαιολογίες,είναι σπάνια καλός σε oτιδήποτε άλλο.

Όποιος γονατίζει μπροστά στο Θεό, μπορεί να σταθεί μπροστά σε οποιονδήποτε άλλο !

Είναι δύσκολο να δώσεις την καλοσύνη, γιατί συνέχεια επιστρέφει σ' εσένα.

Οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν να υπηρετήσουν το Θεό, όμως μόνο σε μια συμβουλευτική θέση.

Ποτέ μην πάρεις το διάβολο για μια βόλτα! Γιατί θα θέλει πάντα να οδηγεί εκείνος.

Να βλέπεις μακριά. Δεν έβρεχε όταν ο Νώε έφτιαξε την κιβωτό.

Το θέλημα του Θεού δεν θα σε οδηγήσει ποτέ εκεί , όπου η χάρη Του δεν θα σε προστατεύει !
.
Το να είσαι σχεδόν σωσμένος, είναι το ίδιο με το να είσαι εντελώς χαμένος.

Δεν αλλάζουμε το μήνυμα, το μήνυμα μας αλλάζει.

Εμείς σηκώνουμε πανιά , ο Θεός βάζει τον άνεμο.

Είμαστε πολύ ευλογημένοι για να λυπόμαστε.

Η σοφία αποτελείται από δύο μέρη:

1) Να έχεις πολλά να πεις από τη ζωή σου , και

2) Να μην τα λες.

Παραχώρησε στο διάβολο ένα χιλιοστό και θα φύγει παίρνοντας μαζί του από τη ζωή σου πολλά χιλιόμετρα.

Υπάρχουν "οι καρποί του Πνεύματος" και "οι ξηροί καρποί της θρησκείας".

Ο Θεός δεν καλεί τους ικανούς. Κάνει ικανούς αυτούς που κάλεσε.

Όταν προσεύχεσαι, μη δίνεις στο Θεό οδηγίες, απλώς δήλωνε παρών και έτοιμος !
.

Τα σύννεφα των λογισμών ...


"Πικραίνεται η καρδιά μας από το δηλητήριο και τα σύννεφα των πονηρών λογισμών ,
όταν από την αμέλειά μας απομακρυνόμαστε πολύ από την προσευχή και την Ευχή Του Ιησού .

Γλυκαινόμαστε όμως πάλιν με την αίσθηση μιας γλυκύτητας ή μιας μακαρίας αγαλλιάσεως , όταν πρόθυμα λέμε την Ευχή μέσα στο εργαστήριο της διανοίας μας με επιμέλεια και Θείο Έρωτα ! "
.
.
..
.
.

( Άγιος Ησύχιος , Φιλοκαλία , 1ος τόμος )
.
.....
.
Αυτή την περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής ,
.
ένας από τους ισχυρότερους εχθρούς μας είναι
.
ο πόλεμος που μας γίνεται από τους λογισμούς .
.
Κοιτάζοντας την πιο πάνω εικόνα , νοιώθω πως το μυαλό μου
.
πολλές φορές , μοιάζει κάπως έτσι ... τόσο θολωμένο ... τόσο σκοτισμένο ...
.
τόσο συννεφιασμένο ...
..
Το όπλο μας και η ασπίδα μας , μόνο Το Όνομα Του Ιησού !
.
" Κύριε Ιησού Χριστέ , ελέησέ με "
.
Δεν υπάρχει άλλο τρόπος . Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ασπίδα προστασίας .
.
Και είναι ένα όπλο που το έχουμε πάντα μαζί μας .
.
Κάθε ώρα και κάθε στιγμή .
.
......
.
Την καλημέρα μου από τη μεγαλόνησο ,
.
σε κάθε διαβάτη και συνοδοιπόρο της ζωής.
.

Τετάρτη 11 Μαρτίου 2009

"Δώρησαί μοι του οράν τα εμά πταίσματα!"



«Κύριε και Δέσποτα της ζωής μου,
Πνεύμα αργίας, περιεργείας,
φιλαρχίας και αργολογίας
μη μοι δως.
Πνεύμα δε σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης,
υπομονής και αγάπης
χαρισαί μοι τω σω δούλω.
Ναί, Κύριε, Βασιλεύ,
δώρησαί μοι του οράν
τα εμά πταίσματα,
και μη κατακρίνειν τον αδελφόν μου
ότι ευλογητός ει
εις τους αιώνας των αιώνων.
Αμήν».



Κάθε φορά που τη διαβάζω, μένω σ' αυτό :

« Δωρησαί μοι του οράν τα εμά πταίσματα ».

Δηλαδή, το να βλέπουμε τα δικά μας φταιξίματα, μικρότητες, δειλίες

ή το να μην κατακρίνουμε τον αδελφό μας,

«έργω, λόγω ή διανοία»,

είναι τόσο ακατόρθωτο από εμάς ,

που μόνον ως Θείο δώρο μας δίνεται

......

Την καλημέρα μου από τη μεγαλόνησο ,

σε κάθε διαβάτη και συνοδοιπόρο της ζωής.

.....

Τρίτη 10 Μαρτίου 2009

Συγκρίσεις ...


Διαθέτουμε υψηλότερα κτίρια αλλά χαμηλότερους ναούς.

Ξοδεύουμε περισσότερα αλλά έχουμε λιγότερα

Αγοράζουμε περισσότερα αλλά χαιρόμαστε λιγότερο

Διαθετουμε μεγαλύτερα σπίτια αλλά έχουμε μικρότερες οικογένειες

Ζουμε μέσα στις ανέσεις αλλά για λίγότερο καιρό

Έχουμε περισσότερες γνώσεις αλλά λιγότερη διάκριση

Έχουμε περισσότερους ειδικούς αλλά λιγότερες λύσεις

Έχουμε περισσότερα φάρμακα αλλά λογότερη υγεία.

Έχουμε πολλαπλασιάσει τα υπάρχοντά μας αλλά εχουμε χάσει τις αξίες μας

Ενώ μιλάμε πολύ δεν μιλάμε για την αγάπη και μισούμε πιο συχνά.

Μάθαμε πως να βγάζουμε τα προς το ζειν αλλά όχι πως να ζούμε.

Προσθέσαμε χρόνια στη ζωή μας αλλά όχι ζωή στα χρόνια μας.

Φτάσαμε στο φεγγάρι αλλά φοβόμαστε να περάσουμε το πεζοδρόμιο απέναντι.

Καθαρίσαμε τον αέρα αλλά μολύναμε την ψυχή μας.

Διασπάσαμε το άτομο αλλά όχι τις προλήψεις μας.

Έχουμε υψηλότερα εισοδήματα αλλά χαμηλότερη ηθική.

Έχουμε ποσότητα και όχι ποιότητα.

Είναι ο καιρός των ψηλών ανδρών με κοντούς χαρακτήρες.

Αυξήσαμε τα κέρδη μας αλλά μειώσαμε τις σχέσεις μας.

Είναι ο καιρός της παγκόσμιας ειρήνης και των εμφύλιων πολέμων,

Έχουμε χρόνο για ξεχούραση αλλά πέρνουμε λιγότερη χαρά,

Έχουμε περισσότερη τροφή και πολλά προβλήματα διατροφής.

Είναι ο καιρός των δύο εισοδημάτων αλλά των περισσότερων διαζυγίων

Έχουμε φανταχτερα σπίτια και διαλυμένες οικογένειες.

Ζούμε μέσα στο πλήθος και βιώνουμε τη μοναξιά !
....

Ήταν όμορφα ψες ...


Ήταν όμορφο το απόδειπνο ψες ...

Ατμόσφαιρα μυστική , κατανυκτική !

Ήταν σαν τις στιγμές εκείνες που το σώμα σου είναι εκεί ,

αλλά η ψυχή σου ταξιδεύει , κι΄ ανεβαίνει

μπροστά στο Θρόνο Του Θεού , κι΄ ενώνεται μυστικά μαζί Του ,

και Τον δοξολογείς , και γίνεσαι ένα τους Αγγέλους ,

και δεν θέλεις να τελειώσουν ποτέ τούτες οι στιγμές ,

οι μοναδικές , οι ανεπανάληπτες !...

Δίνε μας Θεέ μου , τέτοιες στιγμές αμέτρητες μες τη ζωή μας ,

ως την στιγμή, που θα γίνουμε ένα ,

που δεν θα ζούμε μόνο τέτοιες στιγμές ,

αλλά που θα θα ζούμε την αιωνιότητα μαζί σου , στην Βασιλεία Σου !

....

Εύχομαι στην κάθε μια αγωνιζόμενη ψυχή ,

στον κάθε διαβάτη και συνοδοιπόρο της ζωής ,

μιαν όμορφη κι΄ ευλογημένη μέρα ,

και καλή συνέχεια στην πορεία μας προς το Πάσχα .
.

Δευτέρα 9 Μαρτίου 2009

Πείνα και δίψα της ψυχής μας...


Όλοι πονάμε , από τα πάθη μας.

Όλοι διψάμε , για την αγάπη Σου.

Όλοι πεινάμε , τη Θεϊκή τροφή Σου , Κύριε.

Όλοι ζητάμε , το έλεός Σου.

Δώσε μας Κύριε ...

Θεία παρηγοριά, να απαλύνεις τον πόνο μας .


Το ύδωρ το ζων , να ξεδιψάσεις τη δίψα μας.

Το δικό Σου Μάννα, να θρέψεις τις ψυχές μας.

Το άπειρο Σου Έλεος , να δροσίσεις τις υπάρξεις μας...
.....
( Σκέψεις απ΄ το προσωπικό μου ημερολόγιο )
Την καλημέρα μου ...

Κυριακή 8 Μαρτίου 2009

Μεγαλυνάρι ...


T’ όνομα σου: ψωμί στο τραπέζι

T’ όνομα σου: νερό στη πηγή

T’ όνομα σου: αγιόκλημα αναρριχώμενων άστρων

T’ όνομα σου: παράθυρο ανοιγμένο τη νύχτα στη πρώτη του Μάη

T’ όνομα σου: ρινίσματα ήλιου

T’ όνομα σου: στροφή από φλάουτο τη νύχτα

T’ όνομα σου: στα χείλη των αγγέλων τριαντάφυλλο

T’ όνομα σου: κουδούνισμα αλόγων που σέρνουν την άνοιξη πίσω τους

T’ όνομα σου: βροχούλα στου σπορέα το μέτωπο

T’ όνομα σου: περίσσευμα στου βοσκού την καλύβα

T’ όνομα σου: τοπίο χωρισμένο με χρώματα

T’ όνομα σου: δύο δρύς που το ουράνιο τόξο στηρίζει τις άκρες του

T’ όνομα σου: ένας ψίθυρος απ’ αστέρι σ’ αστέρι

T’ όνομα σου: ομιλία δύο ρυακιών μεταξύ τους

T’ όνομα σου: μονόλογος ενός πεύκου στο Σούνιο

T’ όνομα σου: ένα ελάφι βουτηγμένο ως το γόνατο σε μια άμπωτη ήλιου

T’ όνομα σου: ροδόφυλλο σ’ ενός βρέφους το μάγουλο

T’ όνομα σου: πεντάγραμμο στις κεραίες των γρύλλων

T’ όνομα σου: ο Ηνίοχος στην άμαξα του ήλιου

T’ όνομα σου: πορεία πέντε κύκνων που σέρνουν την πούλια μεσούρανα

T’ όνομα σου: Ειρήνη στα κλωνάρια του δάσους

T’ όνομα σου: Ειρήνη στους δρόμους των πόλεων

T’ όνομα σου: Ειρήνη στις ρότες των πλοίων

T’ όνομα σου: ένας άρτος , βαλμένος στην άκρη της γης που περίσσεψε

T’ όνομα σου: αέτωμα περιστεριών στον ορίζοντα

T’ όνομα σου: αλληλούια πάνω στο Έβερεστ.

( Νικηφόρος Βρεττάκος)

.....

Την καλημέρα μου από την μεγαλόνησο , σε κάθε διαβάτη και συνοδοιπόρο

της ζωής .

Κι΄ ευχαριστούμε την Αλεξία για τούτους τους υπέροχους στίχους

του Νικηφόρου Βρεττάκου που μοιράστηκε μαζί μας .
.....

Παρασκευή 6 Μαρτίου 2009

Χαίροις Παρθενομήτωρ Aγνή


(Αγίου Μάρκου του Ευγενικού)
Χαίροις Παρθενομήτωρ αγνή
η απλοτάτη και αμίαντος δάμαλις
τον μόσχον η τετοκυία
τον μυστικόν του Θεού
αμνάς καθαρά τε και πανάσπιλος
δορκάς εν τοις όρεσι
αρωμάτων η βόσκουσα
και νεμομένη εν τοις κρίνοις
αείποτε θείαις χάρισι
και τρυφαίς ταις του Πνεύματος.
Ελαφος η ταχύδρομος
τους όφεις η κτείνουσα
τους νοητούς και σων δούλων
πόρροθεν τούτων ελαύνουσα
Χριστού χαίρε Μήτηρ
του παρέχοντος τω κόσμω
το μέγα έλεος.

Γλυκειά μου Παναγιά …


Αν δεν ήσουν Εσύ, τι θα ήταν αλήθεια η ζωή μας ; …
Εσύ ! Η πιο μεγάλη μας χαρά, η πρώτη χαρά του κόσμου όλου. Η πρώτη!
Αν δεν ήσουν Εσύ, Παναγία μας, ποια θα είχαμε Μάνα τέτοιας αγάπης εμείς;
Ποια χαρά θα μπορούσε να νιώσει η καρδιά μας ; …
Ποια αγκαλιά θα μας έκλεινε στοργική στις μεγάλες και κρίσιμες ώρες των πόνων;
Και ποιο χέρι απαλό με γλυκύτατο χάδι θα σκούπιζε ανάλαφρο των ματιών μας το δάκρυ;
Αν δεν ήσουν Εσύ, Παναγία, αν δεν ήσουν Εσύ, η χαρά των αγγέλων,
η γλυκειά χαρμονή, η στοργή και η ελπίδα και το φως στην ασέληνη νύχτα,
στο πυκνότατο σκότος των πολλών πειρασμών της θλιμμένης ζωής μας ; …
Αν δεν ήσουν Εσύ, οδηγός των βημάτων μας, ασταθών και τρεμάμενων,
οδηγός προς Εκείνον που είναι η ζωή και η μόνη ατελείωτη κι αιώνια χαρά μας,
τον Υιό και Θεό σου, και δικό μας Σωτήρα ; …
Αν δεν ήσουν Εσύ…
Αλλά είσαι ! Είσαι Εσύ! Η γλυκειά μας Μητέρα !
Καθημερινά στη ζωή μας .
Εσύ ! Η χαρά μας !
Έλα πάλι, σκύψε με την τόση σου αγάπη σου , ζέστανε τη ψυχή μας ,
και κάνε μας έτοιμους, κράτησέ μας κοντά σου , στη ζεστή αγκαλιά σου .
Αλλά και τότε, στον καιρό της εξόδου μας, κράτησέ μας κοντά Σου,
για να ‘μαστε πάντα μες στο φως και τη δόξα του δικού σου Υιού,
του απείρου Θεού μας, Του Πλάστη και Του Δημιουργού μας .

.....

Πρώτη Στάση των Χαιρετισμών απόψε .

Και ποιό άλλο πρόσωπο θα μπορούσε να κυριαρχήσει στη σκέψη μας σήμερα ,

εκτός από τη Γλυκειά μας Μανούλα , την Παναγιά .

Ας είμαστε όλοι υπό την σκέπη και την προστασία Της .

Την καλημέρα μου σε κάθε διαβάτη και συνοδοιπόρο της ζωής.

.

Πέμπτη 5 Μαρτίου 2009

"Ο χρόνος και το ποτάμι"


Κύριε!!

Γείτονα!

Άνοιξε γείτονα!

Άν τυχόν και παραπονέθηκα σε παρακαλώ να με συγχωρήσεις.

Αν είπα αν έκλαψα, άν ζήτησα αγάπη,

αν χάϊδεψα των παιδιών μου τα χέρια σαν κάτι δικό μου,

άν δεν στάθηκα όσο περήφανος θά πρεπε μέσα στη γύμνια μου,

άν είπα στον ήλιο πως τίποτα δεν του χρωστάω ,

σε παρακαλώ να με συγχωρήσεις.

Κι αν θαρρείς πως δεν τ' άξιζα ξεχασέ με

ως το απόβραδο ,

σαν τα πουλιά που περνάνε,

σαν τα σύνεφα τ' ουρανού

που δεν τα βρίσκει το απόγευμα,

σαν τη χλόη που μαραίνεται

και δεν τη θυμάται κανείς πια την ίδια.

Σβήσε τα ίχνη μου.

Σβήσε τους στίχους μου που σημαδεύουν το πέρασμά μου.

Δεν τόθελα.

Ή ψυχή μου φουτούνιαζε και τότες δεν όριζα το χερι Σου, Κύριε!

Κι αν τυχόν και δεν κράτησα τον πόνο σου

όμορφα πάνω στον ώμο μου ,

άν τρέκλισα κάτω άπ' το βάρος του,

αν λύγισα, άν έφυγα γείτονα, σε παρακαλώ να με συγχωρέσεις!


Νικηφόρος Βρεττάκος

......


Το πιο πάνω ποίημα ήταν στα σχόλια χθες από την

αγαπημένη φίλη Αλεξία.

Το άρωμά του ... υπέροχο !!!
Σ΄ ευχαριστούμε Αλεξία μου ...

Θάταν όμορφο να το μοιραστούμε όλη η παρέα της γειτονιάς μου.


Μια καλημέρα , για μια όμορφη και ευλογημένη μέρα

σε κάθε διαβάτη , και συνοδοιπόρο της ζωής ,

σε κάθε γωνίτσα του πλανήτη μας .

Τετάρτη 4 Μαρτίου 2009

Μην κάνεις, αυτό που δεν θα ήθελες, να σου κάνουν!


Tον Χρυσό Κανόνα μας τον έδωσε ο Αγαπημένος Ιησούς Χριστός :
«Μην κάνεις αυτό που δεν θα ήθελες να σου κάνουν»!

Γι’ αυτό :
Αν δεν θέλουμε να μας στεναχωρήσουν, ας μην στεναχωρήσουμε τον άλλο εμείς πρώτοι,
Αν θέλουμε να μας κατανοήσουνε σε αυτό που πρεσβεύουμε, ας κατανοήσουμε τους άλλους πρώτοι,
Αν θέλουμε να μας σέβονται, ας σεβαστούμε εμείς τους άλλους πρώτα,
Αν θέλουμε να μην μας κρίνουν, ας μην κρίνουμε εμείς τους αλλούς πρώτα,
Αν θέλουμε να μας φροντίζουν, ας φροντίζουμε εμείς τους άλλους πρώτα,
Αν θέλουμε να μας νοιάζονται, ας νοιαζόμαστε εμείς πρώτα για τους άλλους,
Αν θέλουμε καλούς γονείς, ας είμαστε εμείς πρώτα καλά παιδιά,
Αν θέλουμε καλά παιδιά, ας είμαστε εμείς πρώτα καλοί γονείς,
Αν θέλουμε να έχουμε φίλους, ας είμαστε εμείς πρώτα φίλοι,
Αν θέλουμε να έχουμε καλούς συντρόφους, ας είμαστε εμείς πρώτα εμείς καλοί σύντροφοι,
Aν θέλουμε καλούς συναδέλφους, ας είμαστε εμείς πρώτα καλοί συνάδελφοι,
Αν θέλουμε ο ερωτικός μας σύντροφος να μας σέβεται, ας τον σεβαστούμε εμείς πρώτα.
Αν θέλουμε ο ερωτικός μας σύντροφος να μας είναι πιστός, ας είμαστε πιστοί εμείς πρώτα.
Αν θέλουμε να μην μας θυμώνουν οι άλλοι, ας μην θυμώνουμε εμείς πρώτα με τους άλλους,
Αν θέλουμε να μας συγχωρούνε, ας ζητάμε εμείς πρώτοι συγγνώμη,
Αν θέλουμε να μας χαμογελάνε, ας χαμογελάμε εμείς πρώτοι,
Αν θέλουμε να μας αγαπάνε, ας αγαπάμε εμείς πρώτοι...

Έτσι λοιπόν,
Να μην πω, η γράψω αυτή τη λέξη, γιατί πληγώνει.
Να μην υπενθυμίζω εκείνο το γεγονός, γιατί στεναχωρεί.
Να μην μιλήσω απότομα, γιατί θα μετανιώσω.
Να μην πω κακό για τον άλλο, γιατί είναι κουτσομπολιό.
Να μην διακόψω τον άλλο, όταν μιλάει, γιατί είναι αγενές.
Να μην πω αυτό το αστείο, γιατί είναι χυδαίο.
Να μην πετιέμαι σαν τον κόρακα, γιατί αυτό λέγεται προπέτεια.
Να μη φλυαρώ, γιατί αυτό δείχνει ελαφρότητα.
Να μη μεταφέρω μια ανεξέλεγκτη πληροφορία, γιατί υπάρχει φόβος να
μην είναι αληθινή και οι άλλοι να την πιστέψουν.
Να μη χρησιμοποιώ υπονοούμενα, γιατί αυτό δεν είναι ευθύ.
Να μη μιλάω, και να μην γράφω όταν είμαι θυμωμένος, γιατί θα μετανιώσω
για όσα πω.
Να φροντίζω να μιλάω και να γράφω, όταν πρέπει και όσο πρέπει.
Να λέω εύκολα κάτι καλό για τον άλλο.
Να δικαιολογώ κάπως τους διπλανούς μου στο φταίξιμό τους.
Να βρίσκω πάντα ένα ενισχυτικό λόγο για τους μειονεκτικούς,
αδύναμους, τους πονεμένους.
Να προσπαθώ να μιλάω, και να γράφω ευγενικά σε όλους.
Να κάνω ότι μπορώ για να δημιουργώ ευχάριστη ατμόσφαιρα.
Να μιλάω με ειλικρίνεια, καθαρά, σταράτα, αθόρυβα.
Να αγωνιστώ να ακούω περισσότερο και να μιλάω και να γράφω λιγότερο.
Να μην πω αυτή τη λέξη η λόγο, η να μην γράψω κάτι, γιατί ότι
λέμε και γράφουμε δεν μπορούμε να το πάρουμε πίσω.
Να προσπαθώ να μιλάω και με τη σιωπή μου. Και όχι με τα γραπτά μου.
Να εκφράζομαι πάντοτε με γλυκύτητα, με μετριοφροσύνη, με σύνεση, με
αγάπη.
Ποτέ με θυμό, με νεύρα, με φθόνο, με φιληδονία, με εξ-ουσιαστικότητα, με
αυτό δικαίωση.
Με το λόγο και την γραφή, άλλες φορές χτίζουμε γέφυρες,
και άλλες φορές τις γκρεμίζουμε.

Ας σκεφτόμαστε με Αγάπη, ας μιλάμε με Αγάπη, ας βλέπουμε με Αγάπη, ας αισθανόμαστε με Αγάπη, ας ενεργούμε με Αγάπη προς όλα όσα μας περιβάλλουν, σε οποιοδήποτε βασίλειο της δημιουργίας και αν ανήκουν.

Είναι μια Γλυκιά Καλημέρα και μια Γλυκιά Καληνύχτα. Μια Ευχή Χριστού.
Μια γλυκιά καλημέρα σε όλους.

Το πιο πάνω κείμενο , δανεικό από το ημερολόγιο κάποιου πολύ καλού φίλου.

Πηγή : Από το Ημερολόγιο του Δημήτριου Ευγενικού: (Αναζητώντας Το Μόνο Φως, Η Εστία της Ψυχής μου).
.....

Η αποδοχή του συνανθρώπου μας ...


Στεκόμαστε «υπεράνω», κοιτάζοντάς τον «αφ’ υψηλού», βέβαιοι για την ανωτερότητά μας; Στεκόμαστε «πιο μπροστά» του, όταν βλέπουμε να λυγίζει από το βάρος της οικονομικής ανέχειας μέσα σε μια κοινωνία που αναγνωρίζει όσους ευημερούν οικονομικά;

Στεκόμαστε «πιο πίσω» του, όταν αναγνωρίζουμε ζηλόφθονα την εμφανή του ανωτερότητα; Ή μήπως στεκόμαστε «στο πλάι» του, χαιρόμαστε στη χαρά του, συμπάσχουμε στη θλίψη του, καυχόμαστε για τις αρετές του σαν να ήταν παιδί μας, συντρέχουμε στις δυσκολίες του σαν να ήταν αδελφός μας και σεβόμαστε την παρουσία του σαν να ήταν πατέρας μας;
Η αποδοχή του συνανθρώπου μας «είναι μια στάση στο πλάι»·

Μια στάση που αγκαλιάζει το διπλανό τον «πλησίον» και αναγνωρίζει την αξία του. «Αποδέχομαι» σημαίνει μακροθυμώ όταν με δυσκολεύει, υποχωρώ όταν αισθάνομαι ότι με αδικεί, συγχωρώ όταν νιώθω την παρουσία του να με συνθλίβει.

Τρία ρήματα: μακροθυμώ, υποχωρώ, συγχωρώ –τρεις βασικές συνιστώσες της αποδοχής του συνανθρώπου.
«Μακροθυμώ» δεν σημαίνει υπομένω ή ανέχομαι – στέκομαι δηλαδή αναγκαστικά κάτω από τη συντριπτική παρουσία του πλησίον.

Μακροθυμώ σημαίνει δίνω χρόνο στη σχέση μου με το διπλανό μου, ώστε να καταλάβει αυτός το λάθος του, ή να αισθανθώ εγώ την υπαιτιότητά μου· σημαίνει πως δεν αντιδρώ βίαια και «εν βρασμώ», αλλά αφήνω το χρόνο και το Θεό να με οδηγήσουν στην αποκάλυψη των αιτίων που προκάλεσαν μια σύγκρουση, και της ωφέλειας που μπορεί να προκύψει τελικά από αυτήν.

«Υποχωρώ» σημαίνει κάνω λίγο πίσω το εγώ μου. Αρνούμαι τον εγωκεντρισμό μου, «μεριάζω» (κάνω χώρο) στην καρδιά μου για να χωρέσουν μέσα μου όλα: η στεναχώρια που μου προξενεί ο διπλανός μας, η φιλία μας που δοκιμάζεται, η συγγνώμη που του οφείλω, ο θυμός που δεν πρέπει να αφήσω να εκδηλωθεί, η αγάπη που δεν καλλιεργώ όσο θα ‘πρεπε.

«Συγχωρώ» σημαίνει να μπορώ τελικά να χωράω μέσα στο τόπο της καρδιάς μου μαζί με τον συνάνθρωπό μου· να έχω τόσο συστείλει το εγώ μου, ώστε όχι μόνο να έχω κάνει χώρο για το διπλανό μου, αλλά και να τον προσκαλώ στην καρδιά μου, να τον αποδέχομαι, να τον φιλοξενώ στον τόπο της.
Ο στίβος του καθημερινού μας βίου δεν ορίζεται μόνο με λόγια.
Θέλει αγώνα, άσκηση και άθληση.
Αυτή είναι η δυσκολία του , αλλά και αυτή και η γοητεία του.

Την καλημέρα μου σε κάθε διαβάτη και συνοδοιπόρο της ζωής ,
σε κάθε γωνιά της γης μας ,
σε κάθε φίλο κι΄ αδελφό ,
σε κάθε γνωστό και άγνωστο συνάνθρωπό μας .
.....

Τρίτη 3 Μαρτίου 2009

Προσευχή για τα παιδιά μας

Βλέποντας τις παγίδες και τους κινδύνους που εκτίθονται καθημερινά τα παιδιά μας , ας προσευχηθούμε αυτές τις μέρες ολόθερμα στον Κύριο γι΄ αυτά .
Για να τους δώσει φώτιση ,
για να τα προστατεύσει από κάθε κίνδυνο ,
για να τα θωρακίσει μπροστά σε κάθε πειρασμό .

Αλλά και για μας , για να μας κάνει καλύτερους γονείς ,
να τα διδάδουμε με σύνεση και ταπεινοφροσύνη ,
να τους μεταγγίσουμε αρετές χαράς , αρετές ουράνιες ,
πνεύμα αγάπης , υπομονής , πραότητας , συγχωρητικότητας ,
Να τους μεταγγίσουμε Τον Ιησού Χριστό μες τις καρδιές τους .







«Κύριε, κάνε μας καλύτερους γονείς.
Δίδαξε μας να καταλαβαίνουμε τα παιδιά μας.
Να ακούμε υπομονετικά ό,τι έχουν να μας πουν και να απαντάμε ευγενικά, όταν μας ρωτούν.
Προφύλαξέ μας από τον κίνδυνο να φερόμαστε απότομα.
Βοήθησέ μας να μην πληγώνουμε τα αισθήματά τους, να μην τραυματίζουμε τη φιλοτιμία τους, να μην τα τιμωρούμε σε ώρες εξάψεως και θυμού.
Φώτισε μας να τα νουθετούμε με ηρεμία και πραότητα και σε κάθε στιγμή να τα εμπνέουμε με το παράδειγμά μας.
Κάνε μας να παραβλέπουμε τα μικρά και ασήμαντα σφάλματα των παιδιών μας και βοήθησέ μας να κοιτάζουμε τα προτερήματά τους και τα καλά έργα που κάνουν.
Δώσε μας την κατάλληλη λέξη για έναν δίκαιο έπαινο.
Βοήθησέ μας να τα συμπαραστεκόμαστε, να τα φερόμαστε όπως ταιριάζει στην ηλικία τους και να μην έχουμε υπερβολικές απαιτήσεις από αυτά.
Να τα βοηθάμε στην πραγμάτωση όλων των καλών τους επιθυμιών.
Κάνε μας καλούς και δίκαιους, συνετούς και κοινωνικούς.
Κάνε μας να είμαστε αγαπητοί και να τα προσφέρουμε ένα αληθινό χριστιανικό παράδειγμα.
Κάνε τέλος με τη ζωή μας και όλες τις εκδηλώσεις μας, να τα δείχνουμε τον δρόμο που οδηγεί σε ΣΕΝΑ.

Φώτισε το μυαλό τους και το δρόμο τους Κύριε.
Δίδαξέ τα , καθοδήγησέ τα , ενίσχυσέ τα .
Μην τα εγκαταλείπεις Κύριε ,
περιφρούρισε τις αγνές και αγαθές τους ψυχούλες,
και προστάτευσέ τα από κάθε κίνδυνο και πειρασμό ,
και από κάθε παγίδα του πονηρού .
Αμήν ».

.....

Την καλημέρα μου σε κάθε διαβάτη και συνοδοιπόρο της ζωής .
Μιαν ευλογημένη μέρα και βδομάδα στον καθένα , σε κάθε γωνιά της γης .
Και μιαν όμορφη κι΄ ευλογημένη πορεία προς το Πάσχα.

.....

Δευτέρα 2 Μαρτίου 2009

Καλή Πορεία προς το Πάσχα ...


Κεριά ...

Του μέλλοντος οι μέρες στέκοντ' εμπροστά μας
σα μιά σειρά κεράκια αναμένα -
χρυσά, ζεστά, και ζωηρά κεράκια.

Οι περασμένες μέρες πίσω μένουν,
μια θλιβερή γραμμή κεριών σβησμένων·
τα πιο κοντά βγάζουν καπνόν ακόμη,
κρύα κεριά, λιωμένα, και κυρτά.

Δεν θέλω να τα βλέπω· με λυπεί η μορφή των,
και με λυπεί το πρώτο φως των να θυμούμαι.
Εμπρός κυττάζω τ' αναμένα μου κεριά.
Δεν θέλω να γυρίσω να μη διω και φρίξω
τι γρήγορα που η σκοτεινή γραμμή μακραίνει,
τι γρήγορα που τα σβυστά κεριά πληθαίνουν.


Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

......

Μιαν όμορφη κι΄ ευλογημένη πορεία προς το Πάσχα .

Καλή σαρακοστή σε όλους τους διαβάτες και συνοδοιπόρους της ζωής,

και καλή Δύναμη στον πνευματικό αγώνα όλων μας .

......