Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2011

Στο κατώφλι της Νέας Χρονιάς !

...

Ελάχιστες ώρες απομένουν να αποχαιρετήσουμε και αυτή τη χρονιά .


Και σκέψη μου σήμερα ... όχι άλλες μέριμνες , όχι άλλα τρεχάματα , όχι άλλες σκοτούρες .


Μονάχα δυό μεγάλες " συγνώμες " .


Η πρώτη και σημαντικότερη , στον Πλάστη και Τον Δημιουργό μου. Για κάθε σκέψη , πράξη , λόγο , που Σε πόνεσαν. Που Σου ξανακάρφωσαν τα καρφιά στις παλάμες , που Σου ξαναλόγχισαν Την πλευρά , που Σου ξαναπότισαν το ξύδι και τη χολή , που Σου ξαναμάτωσαν Την Καρδιά . Συγνώμη !


Η δεύτερη , εξίσου σημαντική , σ΄ εσένα .


Σ΄ εσένα τον σύζυγο , τον σύντροφο , τον φίλο , τον αδελφό , την αδελφή , το παιδί , τον πατέρα , την μητέρα , τον κάθε διπλανό , μα και μακρινό συνοδοιπόρο , στην πορεία της ζωής , που πίκρανα , που στεναχώρεσα , που πόνεσα , που λύπησα , είτε θεληματικά, είτε άθελά μου .


Συγνώμη σε όλους εσάς , για 'ο,τι έσφαλα απέναντί σας !

Που δεν σας ανέκτηκα όσο έπρεπε , που δεν υπέμεινα με υπομονή .

Το κάθε φταίξιμο είναι δικό μου , που πηγάζει μέσα απ΄ τον ανελέητο εγωισμό μου , που καλλιεργώ , με τα πάθη και τα θέλω μες την ψυχή μου , και μου στερεί τη χαρά και την αγάπη απ΄ τη ζωή .


Με την συναίσθηση της ευθύνης , απέναντι Στον Θεό , και στον αδελφό μου , με αυτές τις σκέψεις , και αυτές τις δύο μεγάλες "Συγνώμες " , θέλω να αποχαιρετήσω αυτή τη χρονιά που μας φεύγει .


Ας έχει ο καθένας μιαν ευλόγημένη και γεμάτη αγάπη χρονιά .


Διαβάτης


( Πολύ προσωπικές σκέψεις από το ημερολόγιό μου )

,

,

Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2011

Ήρθες ...

,,,

Ήρθες αργά, πολύ αργά…
Δεν έχει τόπο η καρδιά να σου χαρίσει.
Ήρθαν εδώ απ’ το πρωί
ξένοι πολλοί, περαστικοί κι έχει γεμίσει.
,

Μα στάσου…έχω μια σπηλιά
σε μιαν απόμερη γωνιά
εκεί πιο πέρα.
Μπορείς για λίγο να σταθείς,
μα άλλο πια μη μ’ ενοχλείς,
θα φτάσει η μέρα.
,

Πώς με κοιτάς; πώς να στο πω
δεν έχω μέρος πιό καλό,
πιό βολεμένο…
Άγνωστε, σήμερα στη γη
γιορτάζουνε το θείο παιδί
και δεν προφταίνω.
,

Να! θα σ’ ανάψω εδώ φωτιά
με λίγα φρύγανα ξερά…
μα Συ, δακρύζεις;
Οι ξένοι μου με καρτερούν
-δεν τους ακούς που τραγουδούν;
μη μ’ εμποδίζεις.
,

Ξένε, παράξενα κοιτάς…
Πες μου, ποιός είσαι, τί ζητάς;
Δε σε γνωρίζω.
Μια Βηθλεέμ μικρή, φτωχή
σαν τότε πούχες γεννηθεί, λες, σου θυμίζω ; …
,

Μίλησε κι άλλο, αγνή φωνή·
να φτερουγίζει μου η ψυχή
νιώθω βαθειά μου·
έλα πιο μέσα, στην καρδιά
μη φεύγεις, μη … Μορφή γλυκειά,
μείνε κοντά μου.
,

(Μ. Λαμπρινού)


Εύχομαι σε κάθε Διαβάτη και Οδοιπόρο της ζωής Ευλογημένα , Ειρηνικά Χριστούγεννα , πλημμυρισμένα Θείο Φως Του Ουρανού , ζεστές καρδιές , αγάπη , στοργή , καλοσύνη ...


Διαβάτης


,

Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 2011

Χρέος !

...

Λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα
και αισθάνομαι έντονα ένα αξεπλήρωτο χρέος προς τον καθένα σας ...


Σε σένα , που τόσο αυθόρμητα σε κατακρίνω ...


Σε σένα , που με τα απότομα λόγια μου σε πίκρανα...


Σε σένα , που με τον φουντωμένο μου εγωϊσμό , δεν αποδέκτηκα την διαφορετική γνώμη σου ...


Σε σένα , που με την ιδιομορφία του χαρακτήρα σου , δεν σε ανέχομαι με αγάπη ...


Σε σένα , που με την άπρεπη συμπεριφορά μου , σε πλήγωσα ανεπανόρθωτα ...


Σε σένα , που ενώ τόσο με νοιάζεσαι , ποτέ δεν σου έδωσα την ανάλογη αξία και σημασία...


Σε σένα , που τόσο υποφέρεις με τα δικά σου προβλήματα , όμως ποτέ μου δεν κάθησα να σε ακούσω με υπομονή ....


Σε σένα , που ενώ μου δίνεις τόση αγάπη και κατανόηση , ποτέ μου δεν το εκτίμησα...


Σε σένα , που προσεύχεσαι και αγωνιάς για μένα ...


Σε σένα , που νοιάζεσαι και ρωτάς για μένα ...


Σε σένα , που ποτέ δεν σου 'δωσα σημασία ...


Σε σένα , που προσπέρασα αδιαφορώντας , βλέποντάς σε στο δρόμο να ζητάς ελεημοσύνη...
,
Μα και σε σένα , που δεν σ΄αγάπησα όσο έπρεπε , ώστε να γίνει η αγάπη μου φωλιά να σε ζεστάνει και να σε μεγαλώσει εντός της ...

Σε σένα , αγαπημένο μου παιδί , αγαπημένε σύντροφε και συνοδοιπόρε της ζωής μου , αγαπημένε μου φίλε και φίλη, αγαπημένοι μου γονείς , αγαπημένα μου αδέλφια , αγαπημένε μου συνάδελφε , αγαπημένε μου γνωστέ και άγνωστε , αγαπημένοι μου αναγνώστες ...

Σε όλους εσάς , οφείλω μια μεγάλη συγνώμη , γιατί ο εγωϊσμός μου δεν με άφησε να ανταποκριθώ στην αγάπη σας , και στην ευγένεια της καρδιάς σας .

Οφείλω μια μεγάλη συγνώμη , απέναντι σ΄ ένα αξεπλήρωτο χρέος που συσσωρεύθηκε στο ταμείο της καρδιάς μου .

Εύχομαι ο Κύριος να μου χαρίσει Το Μέγα Του Έλεος , και να συγχωρέσει την αθλιότητα της ψυχής μου .

Σας ευχαριστώ για άλλη μια φορά που για τρία χρόνια με ανέχεστε .

Εύχομαι Ειρηνικά και ευλογημένα Χριστούγεννα σε κάθε Διαβάτη και Οδοιπόρο της ζωής , στον καθένα ξεχωριστά .

Ο Ιησούς Χριστός να πλημμυρίζει τις ψυχές όλων με Το Ουράνιο Φως Της Αγάπης Του !

Διαβάτης
,
,

Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2011

Εξομολογητική Προσευχή

...

"Κύριέ μου, Κύριε, γλυκύτατέ μου Ιησού Χριστέ, που είσαι ο Θεός των οικτιρμών, η άβυσσος του ελέους, που αλλάζεις από συμπάθεια γνώμη για τις κακίες των ανθρώπων, κ' εμένα, που τελευταία μετανόησα και προσέρχομαι σε σένα με πίστη, δέξου με και ελέησέ με τον αμαρτωλό, τον άσωτο, τον ακάθαρτο, τον πανάθλιο, τον βλάστημο, τον επίορκο, τον ψεύτη, τον λοίδορο, τον υβριστή, τον κατάλαλο, τον οργίλο, τον μνησίκακο, τον φθονερό, το σκανδαλοποιό, τον άσπλαχνο, τον μη ελεήμονα, τον φιλάργυρο, τον φιλόδοξο, τον φιλήδονο, τον κοιλιόδουλο, τον μέθυσο, τον τεμπέλη, τον γελωτοποιό, τον ασταθή, τον κενόδοξο, τον υπερήφανο, τον περιφρονητή των θείων εντολών σου, και μη θελήσεις να με παραδώσεις σε πλήθος τιμωριών, εξαιτίας του πλήθους των εγκλημάτων που ανέφερα πιο πριν.
Αλλά εσύ, Κύριε Ιησού, ο Θεός μου, που είσαι μακρόθυμος και φιλεύσπλαχνος, λυπήσου την καρδιά μου, που είναι συντριμμένη, μέσα στις τόσες αμαρτίες και καταδικασμένη από την ίδια μου συνείδηση, γιατί δεν φύλαξα τις ιερές υποσχέσεις του αγίου Βαπτίσματος και του θείου και αγγελικού Σχήματος των Μοναχών. Και τώρα, για τις διπλές αυτές υποσχέσεις πονώ κι αναστενάζω, να μου χαρίσεις το έλεός σου, κι ας μην το αξίζω, ελπίζοντας και παρακαλώντας μόνο την αγαθότητά σου να με συγχωρήσει και να μ' ελευθερώσει από τις τιμωρίες που με περιμένουν τη φοβερή ήμερα της Κρίσεως. Ναι, Κύριέ μου, Κύριε, γλυκύτατέ μου Ιησού, σώσε με από τη βαθειά απελπισία μου και μην αφήσεις να πάνε χαμένες η ελπίδα και η προσδοκία μου. Σπλαχνίσου με τώρα που επικαλούμαι την ευσπλαχνία σου. Καθάρισέ με, τον καταλερωμένο. Λεύκανε πάλι τον κατασπιλωμένο χιτώνα μου, και σώσε με τον άσωτο. Μη με κατακρίνεις, τον ήδη καταδικασμένο. Μη παραδώσεις στα νοητά θηρία τη ψυχή που τώρα σε ικετεύει. Μη με καταδικάσεις στις φλόγες της κολάσεως, εξαιτίας της παραβάσεως των ιερών υποσχέσεων του αγίου Βαπτίσματος .
Κύριέ μου Κύριε, γλυκύτατε μου Ιησού, που είσαι μακρόθυμος και ανεξίκακος και δεν μετανιώνεις για όσα μας χαρίζεις, αξίωσέ με, από σήμερα, να σου προσφέρω ειλικρινή λατρεία με αγαθά έργα, για να μπορέσω έτσι ν' αποδώσω κάποιο καρπό άξιο μετανοίας και να εκπληρώσω καθαρές και ολόκληρες τις ιερές υποσχέσεις μου.
Κύριέ μου Κύριε, γλυκύτατε μου Ιησού, που είσαι κραταιός, μεγαλοδύναμος και παντοκράτωρ, φύτεψε μέσα στη καρδιά μου το σωτήριο φόβο σου και την αγάπη για τις εντολές σου. Φώτισε το νου μου με τις αχτίνες των χαρισμάτων σου. Υπόταξε τις αισθήσεις μου στο λόγο σου. Στρέψε τη θέλησή μου προς εσένα, τον μόνο αληθινό κ' επιθυμητό. Εκπαίδευσε τη γλώσσα μου να στρέφεται κάθε μέρα προς εσένα, λέγοντας: «Κύριε Ιησού Χριστέ, Γιέ του Θεού, με τις πρεσβείες της αγίας και αειπάρθενου Θεοτόκου, λυπήσου με τον αμαρτωλό και σώσε με. Κύριε, με τη δύναμη του τιμίου και ζωοποιού Σταύρου σου, φύλαξέ με. Περιτείχισέ με, Κύριε, με τα φτερά των αγίων Αγγέλων σου. Όπλισέ με καλά ν' αγωνίζομαι πάντα, με τη μεσιτεία των αγίων Αποστόλων σου και των Μαρτύρων. Με τις πρεσβείες πάντων των Αγίων σου, Κύριε, στείλε το μέγα έλεός σου και σ' εμένα και σώσε με, τον ανάξιο, που μ' εξαγόρασες με το πάντιμο αίμα σου.
Εξάλειψε τις πολυχρόνιες κηλίδες των αμαρτιών μου. Διώξε από πάνω μου τα δαιμόνια της λαγνείας και της πονηρίας- απάλλαξέ με από τις μάταιες φροντίδες του παρόντος αιώνος. Έλκυσέ με ολόκληρο προς την αιώνια αγάπη σου. Δυνάμωσέ με να περπατώ τη στενή και τεθλιμμένη οδό ως την έσχατή μου ήμερα, ώρα και αναπνοή, και να μπορέσω έτσι ν' αποθέσω τη ψυχή μου στους αγαθούς Αγγέλους, ελευθερωμένος από τα πονηρά τελώνια, που παραμονεύουν στον αέρα, και ν' αξιωθώ τα αιώνια αγαθά σου, μαζί με όλους τους Αγίους σου. Παναγία, ευσπλαχνικότατη μητέρα του γλυκύτατου Ιησού μου, πρέσβευε σε παρακαλώ για μένα, τον άθλιο και αμαρτωλό, για να εισακούσει την φτωχή δέησή μου ο Γιος και Θεός σου.
Πανσεβάσμιε Σταυρέ του Χριστού, που είσαι το όπλο και το σύμβολο της σωτηρίας μας, δίωξε από πάνω μου κάθε πονηρό λογισμό και κάθε πανούργα επίθεση της εχθρικής δύναμης, που μπορεί να έρχεται είτε από δαίμονες είτε από ανθρώπους.
Παμμέγιστοι Αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ, που είστε ελευθερωτές και εγγυητές μου,
Άγιε Άγγελέ μου, φύλακα και φρουρέ μου, και όλοι οι Άγγελοι του Θεού, σας παρακαλώ να με οδηγείτε στο πανάγιο θέλημα του Θεού, και βοηθήστε με στην αδυναμία μου που αγγίζει το σώμα και το πνεύμα μου‡ φυλάγετε με πάντοτε από τις επιθέσεις του εχθρού, και παρακαλέστε τον εύσπλαχνο Δημιουργό, να ελεήσει κ' εμένα, που παραβαίνω συνεχώς τις άγιες εντολές του, και να δώσει να περάσω τη ζωή μου ως τις τελευταίες μου ήμερες με ειρήνη ψυχική και αληθινή μετάνοια. Σας παρακαλώ, ακόμη, άγιοι Άγγελοι, να μου παρασταθείτε και στην ώρα της εξόδου της ψυχής μου απ' το σώμα, να 'στε κοντά και να με στηρίζετε, περιθάλποντας, περιφρουρώντας και βοηθώντας την απαλλαγή μου από τις υπόγειες σατανικές δυνάμεις, μόνο χάρη στο έλεος του Θεού.
Άγιε Ιωάννη ένδοξε, προφήτη και Πρόδρομε και βαπτιστή του Κυρίου μας Ιησού Χρίστου, πρέσβευε για μένα τον αμαρτωλό.
Άγιοι ένδοξοι θεοκήρυκες και πρωτοκορυφαίοι Απόστολοι, Πέτρο, Παύλε, Ιωάννη Θεολόγε, μαζί με τους άλλους Ευαγγελιστές και Αποστόλους, πρεσβεύσατε για μένα τον αμαρτωλό.
Άγιοι και Δίκαιοι Θεοπάτορες Ιωακείμ και Άννα, μαζί με τον Ιωσήφ τον μνήστορα και τον θεοδόχο Συμεών, πρεσβεύ­σατε για μένα τον αμαρτωλό.
Άγιοι Προφήτες και κήρυκες της παρουσίας Χριστού του Θεού, πρεσβεύσατε για μένα τον αμαρτωλό.
Άγιοι Πατέρες, ποιμένες και διδάσκαλοι της Οικουμένης, Βασίλειε, Γρηγόριε, Ιωάννη Χρυσόστομε, Αθανάσιε, Κύριλλε, Νικόλαε, Σπυρίδων, και όλοι οι άγιοι Ιεράρχες, πρεσβεύσατε για μένα τον αμαρτωλό.
Άγιοι Ιερομάρτυρες, Οσιομάρτυρες και Ομολογητές, πρεσβεύσατε για μένα τον αμαρτωλό.
Άγιοι μεγαλομάρτυρες, Δημήτριε, Γεώργιε, Θεόδωρε, Αρτέμιε, Προκόπιε, οι Τεσσαράκοντα και όλοι οι άγιοι Μάρτυρες, πρεσβεύσατε για μένα τον αμαρτωλό.
Άγιοι Ανάργυροι και θαυματουργοί, Κοσμά και Δαμιανέ, Κύρε και Ιωάννη, μαζί με τον Παντελεήμονα και τον Ερμόλαο και όλους τους άλλους ΆγιουςΑναργύρους, πρεσβεύσατε για μένα τον αμαρτωλό.
Όσιοι θεοφόροι πατέρες, Αντώνιε, Παύλε, Ευθύμιε, Σάββα, Αρσένιε, Ονούφριε, Παχώμιε, Θεοδόσιε, Εφραίμ, Ιωάννη Δαμασκηνέ, Ιωάννη της Κλίμακος, Πέτρο, Αθανάσιε, και όλοι οι Όσιοι, πρεσβεύσατε για μένα τον αμαρτωλό.
Οσία Μαρία η Αιγύπτια και όλες οι τίμιες και Όσιες γυναίκες, οι καλές αθλήτριες και ασκήτριες, που ομολογήσατε το Χριστό με το βίο σας, πρεσβεύσατε για μένα τον αμαρτωλό.
Άγιοι Πάντες, που δουλέψατε πιστά το Κύριό μας, πρεσβεύσατε για μένα τον αναπολόγητο αμαρτωλό, που έχω ξεπεράσει σε αμαρτίες όλους τους αμαρτωλούς όλων των αιώνων. Άγιε Λουκά Ιατρέ πρέσβευε και μεσίτευε να βρω το δρόμο της αληθινής μετανοίας , και λύτρωσέ με από τα πάθη που βαραίνουν τη ψυχή μου.
Εισακούοντας όλων αυτών των Αγίων τις ικεσίες και δεχόμενος τις παρακλήσεις τους, Κύριέ μου Κύριε, γλυκύτατε Ιησού μου, συγχώρεσε μου όλες τις αμαρτίες που έκαμα από τη γέννησή μου ως αυτή την ημέρα και την ώρα, είτε με το νου και τη διάνοιά μου, είτε με όλες τις αισθήσεις μου. Σε παρακαλώ, επίσης, να σπλαχνιστείς και να συγχωρήσεις και τους γονείς και αδελφούς μου, καθώς και όλους τους Αρχιερείς και ιερείς, όπου κι αν βρίσκονται, τους Μοναχούς και ορθοδόξους Χριστιανούς, κ' εκείνους που με μισούν κ' εκείνους που με αγαπούν, εκείνους που μ' ελεούν κ' εκείνους που με διακονούν, καθώς κ' εκείνους που έχουν την ευθύνη να με προσέχουν και να με συμβουλεύουν εμένα την ανάξια, για όλους δώσε να προσεύχομαι. Καθώς και για κείνους που έβλαψα ή στενοχώρησα ή καταράστηκα, μα και για όσους μου κάνουν ή μου έκαμαν τα ίδια. Και χάρισε, Κύριε, όσα συμφέρουν στις ψυχές μας, και στον παρόντα αιώνα και εις τον μέλλοντα, όπως επιθυμεί η μεγάλη φιλευσπλαχνία σου. Ανάπαυσε και τις ψυχές των απελθόντων πατέρων και αδελφών μας, και, με τις ευχές όλων εκείνων, σπλαχνίσου και τη δική μου αθλιότητα. Και κάνε με τέτοιον που εσύ θέλεις και όπως θέλεις - είτε το θέλω είτε δεν το θέλω.
Και κάνε με άξια, Κύριε, ως να μην έχω ένοχες πράξεις και, δίχως να κατακριθώ, να μεταλάβω τ' άχραντα και ζωοποιά σου Μυστήρια, και να μη μου γίνει τούτο αιτία να κατακριθώ και να καταδικαστώ, στην περίπτωση που προσέρχομαι σ' αυτά ως ανάξια, αλλά δώσε η μετάληψη να γίνει για τη θεραπεία της ψυχής και του σώματος, και γι' απαλλαγή μου από τις αιώνιες τιμωρίες। Και δώσε, Κύριε, τούτο να γίνει αρραβώνας και πρόγευση της μακάριας και αιώνιας ζωής, στην οποία σε παρακαλώ να με εντάξεις κ' εμένα, μαζί με όλους εκείνους που σ' ευχαρίστησαν με το βίο τους, Κύριέ μου Κύριε, γλυκύτατε μου Ιησού. Διότι, σε σένα πρέπει η δόξα, η τιμή και η προσκύνηση, μαζί με τον άναρχό σου Πατέρα και το πανάγιο Πνεύμα, τώρα και πάντοτε και στους απέραντους αιώνες των αιώνων.


Κύριε Ιησού Χριστέ , ελέησε την άθλια ψυχή μου , και οδήγησέ με Στην Θεία Βηθλεέμ , να μπορέσω να σε συναντήσω εκεί , Βασιλιά και Λυτρωτή μου . Αμήν ."


Εύχομαι σε όλους μια ευλογημένη πορεία προς της Βηθλεέμ Το Άγιο Σπήλαιο .


Διαβάτης


,

Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2011

Η υποκρισία μας ...

...

"Προσοχή στα μεγάλα
Να τα προσέχεις τα μεγάλα κομποσχοίνια!
Όλα τα μεγάλα να τα προσέχεις.
Τα μεγάλα λόγια
τα μεγάλα δώρα, τις μεγάλες ευχές,
τις μεγάλες μετάνοιες,
τους μεγάλους κανόνες,
- πλην του ενός εκείνου, του Ανδρέου Κρήτης-
τις μεγάλες ευλάβειες,
τις μεγάλες αρετές.
Και πριν απ’ όλα,
και πάνω απ’ όλα,
τις μεγάλες σιγουριές ! "



( Μητροπολίτη Προικονήσου Ιωσήφ )

Την καλύτερη ερμηνεία ενός ποιήματος, αυτός που το έγραψε μπορεί να την δώσει. Με τον Ο,άγιος Προικονήσου είναι Επίσκοπος όχι απλά καταρτισμένος Θεολογικά, Φιλολογικά, κοινωνικά, αλλά και αγωνίζεται να ζει την πίστη των πατέρων μας. Ως εκ τούτου τα γραφόμενά του έχουν τη σφραγίδα της προσωπικής εμπειρίας. Γι’ αυτό και μπορούν να μιλούν στο σύγχρονο άνθρωπο.

Λέγεται ότι η Αμερική είναι η χώρα των μεγάλων πραγμάτων. Όλα είναι μεγάλα, πληθωρικά: οι ανέσεις, τα κτήρια, τα αυτοκίνητα και αεροπλάνα, τα λεφτά και οι απολαύσεις. Αυτά δεν είναι ξένα προς εμάς, αφού άλλωστε η πληθωρική τάση χαρακτηρίζει και το δικό μας τόπο.

Μέσα από αυτό το πνεύμα, ξεπηδά ο σημερινός χριστιανός προσπαθώντας να ζήσει την πίστη του, που όμως δεν έχει Πατερική βάση η οποία εδράζεται στην άσκηση, τη σιωπή, την ταπείνωση. Προσπαθεί δηλαδή, χωρίς να το καταλαβαίνει, να αποδείξει στον εαυτό του και στους άλλους ότι ζει ως πιστός χριστιανός. Επειδή όμως του λείπει η ουσία της πνευματικής ζωής, καταφεύγει στις υπερβολές.

Ο Απόστολος Παύλος, γράφοντας στο μαθητή του Τιμόθεο, τον προτρέπει να αποφεύγει, μεταξύ άλλων και όσους «έχοντες μόρφωσιν ευσεβείας, την δε δύναμιν αυτής ηρνημένοι» (Β΄ Τιμ. 3,5). Δηλαδή «θα δείχνουν ότι έχουν ευσέβεια, αλλά θα έχουν αρνηθεί τη δύναμή της με τις πράξεις τους».

Ο Σκοτ Πεκ στο βιβλίο του «Άνθρωποι του ψεύδους» γράφει κάπου: «Από τη στιγμή που το βασικό μοτίβο του κακού είναι η μεταμφίεση, ένα από τα πιθανότερα μέρη για να βρει κανείς κακούς ανθρώπους είναι μέσα στην Εκκλησία». Αυτό ασφαλώς δεν αφορά όλους τους «ανθρώπους της Εκκλησίας», αλλά όσους προσπαθούν την πνευματική τους οκνηρία να την παρουσιάσουν με «μεγάλα κομποσχοίνια, λόγια, δώρα, ευχές, μετάνοιες, κανόνες, ευλάβειες, αρετές». Ουσιαστικά απουσιάζει η ειλικρίνεια, η αλήθεια, η θέα του εαυτού τους «καθώς εστίν».

Χρειάζεται τόλμη για να παραδεκτούμε στον εαυτό μας ότι δεν είμαστε αυτό που φαινόμαστε και νομίζουν οι άλλοι για μας. Γιατί η συνειδητοποίηση της αμαρτωλής μας κατάστασης, θα γκρεμίσει τη σιγουριά της αυτάρκειας. Ενδεχομένως όμως να μας οδηγήσει στη μετάνοια, που αναπλάθει την πεπτωκυία φύση μας και ζωογονεί την ύπαρξη. Μια μετάνοια, όπως περιγράφεται τόσο ωραία και ουσιαστικά από τον άγιο Ανδρέα Κρήτης στο μεγάλο κανόνα, που ψάλλεται προς το τέλος της Σαρακοστής.

Ελπίζω να απέδωσα το νόημα που ο αγαπητός φίλος έγραψε αληθινά και εγκάρδια. Για τις παραλήψεις ή αλλοιώσεις ζητώ τη συγνώμη και την ευλογία του.

π. Ανδρέας Αγαθοκλέους


,

Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2011

Προς τίνα καταφύγω άλλην Αγνή; . . .

,,,

"Προς τίνα καταφύγω άλλην Αγνή;

Που προσδράμω λοιπόν και σωθήσομαι;

Που πορευθώ;

Ποίαν δε εφεύρω καταφυγήν;

Ποίαν θερμήν αντίληψιν;

Ποίον εν ταις θλίψεσι βοηθόν;

Εις σε μόνην ελπίζω .

Εις σε μόνην καυχώμαι.

Και επί σε θαρρών κατέφυγον. "




,(Από τον Μέγα Παρακλητικό Κανόνα προς Την Υπεραγία Θεοτόκο )




,




,

Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2011

Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2011

Τρία χρόνια " Οδεύοντας " !

... ...
Σε μια πορεία , από τη γη Στον Ουρανό,
πορευόμαστε , αγωνιζόμαστε , πέφτουμε , σηκωνόμαστε, και προχωράμε ...
Συνδέθηκα μαζί σας ...
γνώρισα ψυχές μοναδικές και υπέροχες ,
που μου απόδειξαν ότι η Αγάπη Του Ιησού Χριστού δεν έχει σύνορα , απλώνεται παντού , στα πέρατα της οικουμένης ...
Κύπρος , Ελλάδα , Συρία , Κάϊρο , Αμερική ...
Τόποι που ποτέ δεν περπάτησα σωματικά ,
με ταξιδεύετε όμως , με την αγάπη σας , με τη συντροφιά σας ,
με την καρδιά σας , με την προσευχή σας ...
Κι΄ εγώ ακολουθώ ...
Εύχομαι , μια μέρα αυτή η πορεία να μας οδηγήσει κοντά Του !
Να Τον αγαπήσουμε λίγο περισσότερο ,
να Τον πλησιάσουμε λίγο καλυτερα ,
να αφεθούμε με περισσότερη εμπιστοσύνη Στα Πανάγια Χέρια Του ...
,

Όλα αυτά γίνονται προσευχή Προς Τον Ουρανό ,
και η ψυχή μου ξεχειλίζει ευγνωμοσύνη προς όλους σας ...
,
Σας ευχαριστώ !

Διαβάτης
,
,

Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2011

Χειμώνας στη ψυχή μου !

...


Τα μάτια γέμισαν βροχή ...
Τ' Ουρανού η εξήγηση ανύπαρκτη ...
Συμβιβάζεσαι με τα γεγονότα , με τον πόνο , με τη θλίψη ...
Όλα σ΄ οδηγούν σε αδιέξοδα ...
Και είσαι κουρασμένος
για απαντήσεις ,για εξηγήσεις
ακόμα και για παρηγοριά ...
,
Είναι όλα τόσο μπερδεμένα ...
Όσα παρουσιάζονται κατά μεσής του πέλαγου ...

Κι΄ απλώνουν ενώπιών σου το χαλί του χειμώνα .
Έτσι λοιπόν ακουμπάς το βιβλίο στο στήθος
στήριγμα στην ψυχή σου...
Κι΄ αφήνεσαι
... στο Άπειρο Έλεος Του Δημιουργού σου !

Καλό Χειμώνα Συνοδοιπόροι μου .

Διαβάτης

,

,