Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2014

Πώς μοιάζει η ψυχή !

 
 
Η ψυχή είναι ένας κήπος χωρισμένος σε δύο μέρη.
Στον μισό φυτρώνουν αγκάθια, στον άλλο μισό λουλούδια·
και έχουμε μια δεξαμενή νερού ,
( που δεν είναι άλλες από τις δυνάμεις της ψυχής )
με δύο βρύσες και δύο αυλάκια.
Η μία κατευθύνει το νερό στα αγκάθια
και η άλλη στα λουλούδια.
Κάθε φορά μόνο μια βρύση μπορώ ν' ανοίξω.
Αφήνω απότιστα τα αγκάθια και μαραίνονται,
ποτίζω τα λουλούδια και ανθίζουν.
Ας διαλέγουμε τι πρέπει να ποτίζουμε λοιπόν .
 
 
                                                                                                 (  Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης )



 
 
 
 
 
 

Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2014

Το άρωμα Του Θεού εντός σου !

 
 
 
Αν θες να δείξεις την Αλήθεια της θρησκευτικής σου πίστης
μην αναφέρεις εδάφια από κείμενα ιερά
ούτε να παλεύεις με επιχειρήματα λογικά
να πείσεις τον συνομιλητή σου.
Άσε το άρωμα του Θεού που κατοικεί στην ψυχή σου

να μαλακώσει την ταραχή της ψυχής του άλλου
και αγκάλιασέ τον στοργικά
σαν αδελφό σου πολυαγαπημένο ...


                                                                                                                                  Νικήτας Καυκιός
 
 
 
 
 

Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2014

Για σένα !!!

 
 
 
" Κοριτσάκι μου,
θέλω νὰ σοῦ φέρω
τὰ φαναράκια τῶν κρίνων
νὰ σοῦ φέγγουν τὸν ὕπνο σου.

Θέλω νὰ σοῦ φέρω ἕνα περιβολάκι
ζωγραφισμένο μὲ λουλουδόσκονη
πάνω στὸ φτερὸ μιᾶς πεταλούδας
νὰ σεργιανάει τὸ γαλανὸ ὄνειρό σου.

Θέλω νὰ σοῦ φέρω
ἕνα σταυρουλάκι αὐγινὸ φῶς
δυὸ ἀχτίνες σταυρωτὲς ἀπὸ τοὺς στίχους μου
νὰ σοῦ ξορκίζουν τὸ κακὸ
νὰ σοῦ φωτᾶνε μὴ σκοντάψεις . "
 
                                                              ( Γιάννης Ρίτσος )
***

" Οι ωραιότερες θάλασσες , είναι αυτές
που δεν έχεις ακόμα ταξιδέψει ! "

***

Σ ε   α γ α π ώ  !
 
Χρόνια Πολλά κοριτσάκι μου !

                                                                             Διαβάτης
 
 
 
 
 
 
 

 

Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2014

Πώς φεύγει το σκοτάδι !

 
 
 

Μην αγωνίζεσθε να διώξετε το σκοτάδι. Βρίσκεσθε στο σκοτάδι και θέλετε να απαλλαγείτε; Εσείς τι κάνετε; Διώχνετε με δύναμη το σκοτάδι, το χτυπάτε, αλλ' αυτό δεν φεύγει. Θέλετε φως; Ανοίξτε μια τρυπίτσα και θα έλθει μια ακτίνα του ήλιου, θα έλθει το φως. Αντί να διώχνετε το σκοτάδι, αντί να διώχνετε τον εχθρό, να μην μπει μέσα σας, ανοίξτε τα χέρια στην αγκάλη του Χριστού. Αυτός είναι ο πιο τέλειος τρόπος, να μην πολεμάτε, δηλαδή, απευθείας το κακό, αλλά να αγαπήσετε τον Χριστό, το φως Του, και το κακό θα υποχωρήσει.
  

                                                                                               Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου.
Βίος και Λόγοι
 



 
 

Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2014

Αγγελάκι !

 


 ( Σόνια Θεοδωρίδου )

Περπατάει πάνω στα νερά.
Έχει και στους ώμους του φτερά.
Παίζει με τ’ αστέρια μουσική
και χορεύει στη βροχή.

Βγαίνει απ’ τα μάτια του το φως
κι είναι η καρδιά του ουρανός.
Αγγελάκι, σαν τα σκαλιστά,
κάθε βράδυ σε φυλά.

Κάθε βράδυ σε φυλά,
κοιμάσαι και ξυπνά,
να μη φοβάσαι πια.
Είν’ αυτός, είμαι κι εγώ,
φυλάμε και οι δυο
το ίδιο « σ’ αγαπώ ».

Τρέχει μες στους κήπους της Εδέμ,
τραγουδάει χίλια τεριρέμ.
Παίζει με το φως κυνηγητό,
με τον άνεμο κρυφτό.

Έχει μια μεγάλη αγκαλιά,
έχει κι έναν ήλιο στα μαλλιά,
Αγγελάκι, σαν τα σκαλιστά,
κάθε βράδυ σε φυλά.
  


***


Μυστικά και τρυφερά ,  σήμερα σε θυμάμαι γιασεμάκι μου ...


 
 
 
 

Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2014

Μην αναβάλλεις τη χαρά !

 
 
" Μια από την βασικές αιτίες που δεν χαιρόμαστε στην ζωή μας, είναι ότι περιμένουμε να συμβεί κάτι σπουδαίο, μεγάλο, φοβερό και εκπληκτικό, για να πούμε έχω αιτία να είμαι χαρούμενος.
Όμως δεν πρόκειται να συμβεί τίποτα. Άδικα περιμένουμε.
Η ζωή είναι μικρά πολύ μικρά καθημερινά πράγματα. Εκεί είναι η ομορφιά της.
Μαθαίνουμε να μην αναβάλουμε την χαρά, περιμένοντας μια μεγάλη στιγμή.
Η χαρά είνα...
ι κρυμμένη στο πρωινό ξύπνημα, στην χαραυγή, στο καφέ ή τσάι που φτιάχνεις ή πίνεις.
Στην προσευχή που έχει ευχαριστία και δοξολογία. Σε ένα καντήλι που θα ανάψεις, σε ένα λιβάνι που θα μυρίσεις, στο φαγητό που ετοιμάζεις για σένα ή την οικογένεια σου.
Στην δουλειά που κάνεις ή μοιράζεσαι με άλλους ανθρώπους.
Στον περίπατο με έναν φίλο, με ένα ζώο ή με έναν καλό φίλο.
Στην βροχή που σε πλένει, στην γη που σε κρατά, στον αέρα που σε σκορπά, στην φωτιά που μέσα σου κεντά.
Στην χειραψία που είσαι παρών. Στην αγκαλιά που δεν είσαι απών. Στο φιλί που λαχταράς, στην ψυχή που αγαπάς στο έρωτα που δεν ρωτά.
Πάψε να τα αναβάλεις όλα για μετά, δεν υπάρχει παρά μόνο στον νου σου, το μόνο που υπάρχει είναι το τώρα, και εσύ δυστυχώς έμεινες στο πουθενά. "
 
                                                                                        π . Λίβυος
 


 

Καλό Σαββατοκυρίακο !

 

 
Αυτό το Σαββατοκυρίακο
ας κρατήσουμε την πιο πάνω συμβουλή
του αγαπημένου μας παππούλη .
Ας μην κατακρίνουμε κανένα
και ας αγκαλιάσουμε όλους με την αγάπη μας .
 
Καλό Σαββατοκυρίακο !
 
 

Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2014

Ελλάδα !

 
 
Δεν είναι απλά μια πολύβουη πόλη
Δεν είναι μια συνηθισμένη χώρα ...
 
Είναι η ωραιότερη πόλη
Η ομορφότερη Χώρα
 
Ελλάδα !
Αθήνα !
Φως !
Ομορφιά !
Πολιτισμός !
Θρησκεία !
Ιδέα !
 
Καλημέρα σας !
 
 
 
 

 


 

Τετάρτη 8 Οκτωβρίου 2014

Κυρίως Αγάπη !




" Πριν χρόνια, για να πω δυο λόγια στην Εκκλησία, ετοιμαζόμουν ώρες ατέλειωτες. Για να μιλήσω 15 λεπτά, ετοιμαζόμουν 5 ώρες και παραπάνω!! Ίσως δεν το πιστεύεις, μα δεν υπερβάλω καθόλου. 5 ώρες και βάλε.
Και διάβασμα, και πρόβες στον καθρέφτη, και πήγαινε έλα μέσα στο δωμάτιο, σε σημείο που ζαλιζόμουν. Και ξανά επανάληψη, και διορθώσεις και αφαιρέσεις, και προσθέσεις και ίδρωνα. Και άγ
χος μεγάλο.
Τώρα άλλαξαν τα πράγματα. Μόνα τους. Με το χρόνο και τις πολλές επαναλήψεις κι ασκήσεις.

Τώρα, στο πρώτο φανάρι καθώς πηγαίνω στο ναό, σκέφτομαι περίπου τι θα πω. Στο δεύτερο το εμπλουτίζω.
Κι όταν παρκάρω, έχω ζωγραφίσει το θέμα.

Μα τα πιο πολλά τα σκέφτομαι την ίδια την ώρα της ομιλίας. Για την ακρίβεια, βγαίνουν μόνα τους, χωρίς να τα έχω σκεφτεί έτσι ακριβώς. Είναι κάτι πέρα απ' το δικό μου έλεγχο.Κι αυτή είναι η ευχή μου: Να μην ελέγχω αυτά που λέω! Να μην πηγαίνω εγώ το λόγο κάπου, μα να μας πηγαίνει ο Θεός όλους μαζί στην αγάπη Του. Για να 'ναι κάτι σαν έμπνευση καινούργιο, φρέσκο σαν τον καφέ που μόλις άλεσες και μύρισε ο τόπος όλος, τωρινό, που δεν μπαίνει σε καλούπι και σύστημα επανάληψης.

Όταν βλέπω πρόσωπα μες στο σκοτάδι της βραδινής Λειτουργίας, όταν ακούω αναστεναγμούς πόνου, χαρτομάντιλα που σκουπίζουν μύτες υγρές.

Και κυρίως όταν έρχονται τα πρόσφορα με το χαρτάκι τα ονόματα. Και δίπλα απ’ τα ονόματα, με μαύρο μαρκαδόρο λέξεις - πληγές: καρκίνος, άνεργος, διαζύγιο, μωράκι μεταμόσχευση, ναρκωτικά, ανύπαντρη, ψυχολογικά, χημειοθεραπεία.
Τότε, όσα σκέφτηκα στα φανάρια και στο παρκινγκ πάνε περίπατο, κι αλλάζουν όλα.
Η παλέτα του λόγου υπάρχει ακόμα, μα τα χρώματα δεν είναι πια τα ίδια.
Διότι σκέφτομαι ότι θα μιλήσω σ’ αυτούς που έγραψαν αυτά τα χαρτάκια, που ζουν την πραγματική ζωή, κι όχι τη ζωή της θεωρίας, της υψηλής άπιαστης φιλοσοφίας και θεολογίας στο γραφείο ή τον καναπέ.
Τους σκέφτομαι, και ντρέπομαι. Νιώθω ότι τα λόγια μου πρέπει ν’ αγγίξουν αυτές τις καρδιές που στάζουν.
Θέλω να μιλήσω όπως θα μίλαγα σε δικό μου άνθρωπο, στο παιδί μου, στη γυναίκα μου, τον αδερφό μου, στη μάνα και τον πατέρα μου.
Με την καρδιά μου.

Όχι σκεπτόμενος, μα ζώντας κι αναπνέοντας το Θεό. Προσπαθώντας όχι να δώσω επιχειρήματα λογικής, μα αίσθηση ζωής αληθινής. Κάτι που θα περάσει το μυαλό και θα πάει βαθύτερα.
Και πιο πολύ, θέλω να μιλάει την ώρα αυτή ο Θεός σε όλους μας, να μπούμε όλοι στο δικό Του Λόγο, τη δική Του ατμόσφαιρα. Να ζαλιστούμε, να μεθύσουμε, να απογειωθούμε στην αγκαλιά Του, να νιώσουμε το θεϊκό μας προορισμό, την ένθεη ομορφιά μας μέσα Του. Να αιματωθούν τα κύτταρά μας και να δυναμώσουμε.
Επιτυχία μιας ομιλίας είναι τελικά να μιλήσει μέσα σ' όλους μας ο ίδιος ο Θεός, σε σημείο που να ξεχνιέται κι ο ομιλητής, και να μένει μόνο ο Χριστός που πάλλεται σ' όλων τις καρδιές και δίνει το φιλί της ζωής Του!

Νιώθω πως είμαι στο διάδρομο της εντατικής, όταν μιλώ. Εκεί που κανείς δε θα νοιαστεί για τα πτυχία και τα χαρτιά σου, μα μόνο για της καρδιάς σου το σφυγμό, την αγάπη και συμπόνια σου.
Εκεί που ζητείται επειγόντως ελπίς. Εκεί που η γνώση καλείται να γίνει σωστός χειρισμός κι άγγιγμα, όχι βιβλίων και συγγραμμάτων, μα ζωντανών κορμιών που σφαδάζουν.

Εκεί που γίνεσαι ένα κι εσύ με τον πόνο, την αγωνία και το θάνατο που φλερτάρει τα πάντα, μα και με το Χριστό που κρύβεται στα πάντα και ζητά να γλιστρήσει στην παρέα μας μέσα από ένα βλέμμα, ένα άγγιγμα, ένα δάκρυ.Και να δώσει ζωή αληθινή.
Αίσθηση αθανασίας, νίκη στον όποιο θάνατο.
Κι ανάσταση !

Και κυρίως αγάπη.
Μια αγάπη,
που γεννά γνώση αληθινή
κι αιώνια
κι ενοποιό...

Αυτός είναι ο τρόπος που θα 'θελα να μιλώ . Λάθος ...  να ζω ! "


                                                                                                                        (  π. Ανδρέας Κονάνος  )










 

Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2014

Αβίαστα και απλά !



" Η προσευχή δε μετριέται. Ξεπηδάει ! Όπως το νερό που αναβλύζει από την πηγή . Έτσι και η καρδιά μας , μοιάζει με πηγή ! Και η προσευχή μέσ΄ απ΄ αυτήν ξεχύνεται όπως τα δάκρυα στη συγκίνηση, χωρίς εσκεμμένη προσπάθεια. Καί όμως χρειάζεται και για την προσευχή κάποια εργασία, αλλά αυτή δεν είναι βίαιη και καταναγκαστική.
 
Πρέπει να δημιουργήσουμε την ατμόσφαιρα. Να διαβάσουμε κάτι πνευματικό, να θυμιάσουμε, να ψάλλομε, να ανάψουμε το καντηλάκι μας, να συγκεντρωθούμε, να ευχαριστήσουμε, να δοξολογήσουμε, να παρακαλέσουμε και όλα αυτά απλά και αβίαστα, εν απλότητι καρδίας. "
 

                                                                                                  ( Όσιος Πορφύριος ο καυσοκαλυβήτης )


 
 
 
 
 
 
 
 

Τετάρτη 1 Οκτωβρίου 2014

Σαν το κερί !

 
 
 
Εύχομαι ένα όμορφο κι΄ ευλογημένο μήνα
σε κάθε Διαβάτη και Οδοιπόρο της ζωής .
Πάντα υπό την σκέπη και προστασία
Της Γλυκειάς μας Παναγιάς
και όλων των Αγίων μας
 
Καλό Μήνα !
 
«  Μεθ΄ ημών Ο Θεός !  »

                                                                               Διαβάτης