Δευτέρα 29 Ιουνίου 2009

Είμαστε στα χέρια Του ...

.

Μπροστά στο μεγαλείο της Αγάπης Σου ,Ιησού μου ,

όσο πόνο κι΄ αν βιώσουμε είτε με τη σάρκα μας ,

μα είτε και με τη ψυχή μας ,

η αγάπη μας για Σένα , Τον Πλάστη και τον Δημιουργό μας ,

αυξάνει και πολλαπλασιάζεται ,

με ένα τρόπο ανεξήγητο , όμορφο , μοναδικό ...

Ιησού Χριστέ , δίνε μας δύναμη να υπομένουμε

την όποια δοκιμασία βρεθεί στο δρόμο μας ...


.
.
Ιησού Χριστέ , είτε σε θλίψεις βρεθούμε ,

είτε σε χαρές , κάνε μας κάθε μέρα ,

να σ΄ αγαπούμε περισσότερο ,

γιατί τίποτα δεν θα επέτρεπες που δεν θα το αντέχαμε ,

εκτός απ΄ την άπειρη Αγάπη Σου ...

που είναι τόσο πολλή , τόσο μεγάλη , τόσο θεραπευτική ...

Απάλυνε Ιησού μου τον πόνο και την θλίψη

κάθε ανθρώπινης ύπαρξης ,

με τον τρόπο που Εσύ γνωρίζεις σαν καρδιογνώστης ,

και ποιητής των πάντων .

Δίνε μας υπομονή , και την πίστη ότι όλα είναι

βγαλμένα μέσα από Το δικό Σου Πάνσοφο σχέδιο

για την δική μας σωτηρία ...
.
για την δική μας πορεία προς τον Ουρανό και την Αιωνιότητα ,
.
κοντά Σου , Χριστέ μου ...
.

" Η αγάπη για το Θεό είναι εκστατική,

και μας κάνει να βγούμε από τον εαυτό μας·

δεν επιτρέπει στον εραστή ν' ανήκει στον εαυτό του,

αλλ' ανήκει μόνο στον Αγαπημένο."

Αμην .

Κυριακή 28 Ιουνίου 2009

Στις ώρες της εγκατάλειψης

.
Ως πότε , Θεέ μου , θα με λησμονείς ;

Ως πότε δεν θα με επισκέπτεσαι ;

Ως πότε θα αποστρέφεις το πανάγαθο και αμνησίκακο πρόσωπό Σου από μένα τον ξένο και ορφανό ;

Ως πότε θα με βασανίζουν σκέψεις , χωρίς να βρίσκω ανάπαυση και καταφύγιο ;

Ως πότε ο εχθρός μου θα είναι πιο δυνατός από μένα ;

.
Άκουσέ με τον ταπεινό και φτωχό , που δεν έχω πουθενά αλλού την ελπίδα της σωτηρίας μου , παρά μονάχα σε Σένα ,

Εύσπλαχνε , Συ , Καρδιογνώστη , τα ξέρεις όλα πριν από τη δημιουργία τους,
γιατί δεν υπάρχει τίποτα στην κτίση που να είναι αφανές και αδιόρατο
σε Σένα .

Συ κυβερνάς καρδιές και νεφρούς.

Συ ξέρεις πολύ καλά ότι δεν υπάρχει για μένα καμιά άλλη ελπίδα.

Ότι δεν βρίσκεται εκείνος που θα με παρηγορήσει στον πειρασμό
και στην δοκιμασία που περνώ .

Ούτε πατέρας , ούτε μητέρα , ούτε αδελφός , ούτε φίλος ,
ούτε συγγενής . Κανείς !

Συ όμως Κύριε , μη με εγκαταλείπεις , αλλά παράβλεψε τα βαρειά μου πλημμελήματα και ελέησέ με .

Γιατί , Συ , Δέσποτα , είχες δώσει εντολή με τους προφήτες Σου ,
να μην εγκαταλείψουν χήρα και ορφανό , και αδύνατο και πονεμένο .

Και αν διέταξες σε μας τους πονηρούς να κάνουμε το καλό ,
που περισσότερο αρμόζει στη δική Σου αγαθότητα να το πραγματοποιείς ,

θυμήσου με λοιπόν , Άγιε , και μη απομακρύνεσαι , μη με περιφρονείς ,
αλλά για Το Όνομά Σου Το Άγιο , έλα πάλι κοντά μου ,

για να πάψω να αισθάνομαι μόνος και αβοήθητος ,
για να μπορέσω να μαζέψω τα συντρίμια της ζωής μου ,
για να μπορέσω να παρηγορηθώ στην φιλάνθρωπη παρουσία Σου .

Αμήν .

( Από το Αγιοπατερικό Προσευχητάριο , σελ. 67-68 )
.

Σάββατο 27 Ιουνίου 2009

Σκηνές ...

.
Τέτοιες σκηνές , και τέτοιες εικόνες

όλοι μας έχουμε κάποτε αντικρύσει,

και νοιώθουμε φρίκη και οδύνη .

΄Οταν όμως αυτές οι εικόνες

είναι το σκηνικό μιας ψυχής ,

τότε είναι πολύ οδυνηρό .

Με κάτι τέτοιο μοιάζει η ψυχή μου ,

και ο εσσωτερικός μου κόσμος αυτές τις μέρες ...

Με συντρίμια και χαλάσματα .

Ιησού Χριστέ , Αγαπημένε μου Σωτήρα και Διδάσκαλε ,

βοήθησέ με να ανασυγκροτηθώ ,

να μαζέψω τα συντρίμια της ψυχής μου ,

και να συνεχίσω την πορεία μου .

Δώσε μου τη δύναμη που χρειάζομαι για να το κάνω αυτό .

Μονάχα από Σένα μπορώ να την αντλήσω ...

Μην μου το αρνηθείς Χριστέ μου , και μην αργήσεις .

Παρασκευή 26 Ιουνίου 2009

Στης ζωής την πορεία ...

.

Τόσα κτυπήματα η ζωή

κι΄ ήταν σαν ένα χάδι ,

και τ΄ άντεξα ...

γιατί ήσουν Εσύ !

Εσύ προστάτης , κι΄ οδηγός ,

και σύντροφος και φίλος.

.
.
Και όταν ήρθε το βαρύ ,

δεν τ΄ άντεξα ,

και λύγισα ...

και πόνεσα ...

και μάτωσε η καρδιά μου.

Κι΄ απεγνωσμένα Σου ζητώ Χριστέ,

Θεία παρηγοριά , και στήριγμα ,

Εσύ , και πάλιν να μου δώσεις.

Είναι βαρύς ο πόνος μου Χριστέ μου .

Και νοιώθω τόσο ανήμπορή ν΄ αντέξω το φορτίο .

Στάσου στο πλάι μου , λιγάκι ν΄ ακουμπήσω ,

να ξαποστάσω λίγο τη ψυχή ,

για να μπορέσω ύστερα να συνεχίσω...

Γιατί είναι κάποιες άλλες ψυχούλες ...

που αναμένουμε σε μένα ν΄ ακουμπήσουν ,

κι΄ όλες μαζί να συνεχίσουν ,

το δρόμο της ζωής ...

Έλα Χριστέ , κι΄ απάλυνε

τον πόνο της ψυχής μου ,

και με το άγιο Χάδι Σου ,

τη στοργική Αγκαλιά Σου ,

κάθε ψυχή όπου πονά ,

γερά κράτα κοντά Σου ...

.

Πέμπτη 25 Ιουνίου 2009

Στήριγμα ...

.

Σήμερα ξύπνησα και πάλιν δακρυσμένη ...

Είναι αβάστακτο ... βαρύ ... του πόνου το φορτίο ,

Και μέσα απ΄ τα δάκρια Χριστέ μου σε αντίκρυσα ,

εκεί στο εικονοστάσι , να με κοιτάς , με το γαλήνιο ύφος σου ,

σαν νάθελες να το κρατήσεις Εσύ ,

να γίνεις ο δικός μου Σίμωνας ο Κυρηναίος ,

να μου σκουπίσεις το μέτωπο , και να με κρατήσεις απ΄ το χέρι ,

συνοδοιπόρος της ζωής , με έναν διαβάτη κουρασμένο ,

..

.που ν΄ ακουμπήσει κάπου αποζητά ,

.και δεν είν ΄ Άλλος που να μπορεί να του προσφέρει αυτά ,

.εκτός από Σένα Κύριε ...

.που ξέρεις τι θα πει ο πόνος , που πόνεσες πάνω απ΄ όλους μας πιο πολύ

.που σήκωσες το αβάστακτο φορτίο των αμαρτιών όλης της οικουμένης .

.Γίνε Ιησού παρηγοριά για τη ψυχή κάθε πονεμένου ανθρώπου .

.Μείνε δίπλα μας , να Σ΄ ακουμπήσουμε , να στηρικτούμε απ΄ την αγάπη Σου ,

.να ξαποστάσουμε στην μεγάλη Σου αγκαλιά ,

.να πάρουμε δύναμη , να συνεχίσουμε την πορεία μας ,

.μέχρι να φτάσουμε στο τέρμα , στον προορισμό μας ...

.μέχρι μια μέρα να Σου ψάλλουμε , μαζί με τους αγγέλους ,

.ύμνους δοξολογίας και χάρας , για Σε Τον Πλάστη και Τον Δημιουργό μας !

.Μέχρι τέτε Χριστέ μου , δίνε μας δύναμη ,

.και βάδιζε μαζί μας ... μην μας εγκαταλείπεις ...

..

Τετάρτη 24 Ιουνίου 2009

Μαζί με τον πόνο ...

.
Δεν τον αρνούμαι Χριστέ μου τον πόνο

που επιτρέπεις στη πορεία μου ,

τον δέχομαι σαν ένα επιτίμιο για την άθλια ζωή μου .

Σου ζητώ όμως μέσα από την καρδιά μου ,

δώσε μου Κύριε μαζί , και την δύναμη να τον αντέξω ,

και μέσα απ΄ αυτό το μονοπάτι ,

.
αν και λαβωμένη , αν και με τσακισμένα τα φτερά ,

ένας είναι ο πόθος της ψυχής μου ,

να Σ΄ αντικρύσω μια μέρα ,

σε μιαν Αιωνιότητα χωρίς τέλος ,

και ανάμεσα σ΄ Αγγέλους ,νάναι και οι ψυχές ,

αυτών που δεν χαρήκαμε , μαζί τους σ΄ αυτή τη γη .

Δώσε μου Κύριε τη δύναμη να συνεχίχω ,

και άπλωσε Τα Πανάγια Χέρια Σου ,

και δώσε μας χάδι παρηγοριάς ,

και δρόσισε λιγάκι τις πυρωμένες μας υπάρξεις ...
.
Την ώρα του πόνου Χριστέ μου ,
.
δίνε μας και την δύναμη και την αντοχή να τον υπομένουμε ,
.
και μέσα απ΄ αυτόν , να βγαίνει δοξολογία απ΄ την ψυχή μας ,
.
προς Σε , Τον Πλάστη και Τον Δημιουργό μας .
.
.

Δευτέρα 22 Ιουνίου 2009

Κύριε ...

.
Κύριε Ιησού Χριστέ,
γλυκέ μου Ιησού,

Σου προσφέρω την τραυματισμένη μου ύπαρξη
μεγάλε Iατρέ Ιησού Χριστέ.

Μαλάκωσε την ψυχή μου,
απάλυνε την καρδιά μου Κύριε.

Απομάκρυνε κάθε κακή σκέψη, συναίσθημα,
βίωμα από τον έκπτωτο εαυτό μου.

Χάρισέ μου την αιώνια χαρά,
το άπειρο φως, την ατέλειωτη γλυκύτητα της Χάρις Σου.

Δώσε μου το βάλσαμο της αγάπης Σου, αγαπημένε Ιησού
και οδήγησέ με στην οδό της σωτηρίας.


Μην επιτρέψεις να με προσβάλλει το κακό Ιησού,
το οποίο με κυνηγά ,

και με τα βέλη του ο πονηρός με κατακυριεύει .
Θωράκισε με με τη δική Σου προστασία ,

και χάρισέ μου την ειρήνη και την γαλήνη
της Παρουσίας Σου.
.
Αγαπημένε Ιησού,
πλήγωσα με τον εγωισμό μου
το τερπνό φως της Αγάπης Σου
.
αλλά Εσύ απειροτέλειε Κύριε,
ξεχείλισε με το Αγιο Σου Πνεύμα την ύπαρξή μου
.
και αξίωσέ με τον ανάξιο να ενωθώ μ' Εσένα
τον ακατάληπτο και υπεράγαθο Θεό ,

μέσα από όποιονδήποτε δρόμο
ανοίξεις Εσύ μπροστά μου Κύριε .
.
.

Σάββατο 20 Ιουνίου 2009

Γιατί ; ; ; . . .

..
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
..... . . έπρεπε να πονέσω τόσο Χριστέ μου . . .
.
....για να καταλάβω , πόσο μ΄ αγαπάς ; ; ; . . .
.
.
.

Πέμπτη 18 Ιουνίου 2009

Στην Παναγιά ...

.

Ω, Παναγιά μου, Δέσποινα, γλυκύτατη Παρθένα
εις τον αγώνα της ζωής, βοήθα με και εμένα.

Βοήθησε με Δέσποινα , γλυκειά μου Παναγία,
γιατί η ζωή είναι θάλασσα, μεγάλη τρικυμία..

Και ναυαγός ευρίσκομαι μέσα στη βιοπάλη,
στη χάρη σου στηρίζομαι, Παρθένα τη μεγάλη.

Και σαν μητέρα ευσπλαχνική, ελπίζω να μας σώσεις,
κι΄ από ορατούς και αόρατους , εχθρούς να μας γλιτώσεις.

Στη σκέπη των πτερύγων σου σκέπασε Παναγιά μου,
όλου του κόσμου τα παιδιά και ύστερα τα δικά μου.

Και φώτισέ τα, Παναγιά, Χριστό να ακολουθήσουν
και στον αγώνα της ζωής με πίστη να βαδίσουν.

Την πίστη, την πραότητα, να μην την αμελήσουν,
καθώς και την εγκράτεια μην την καταπατήσουν.

Ναι, Παναγιά μου, Δέσποινα, λυπήσου και ευσπλαχνίσου
και άφεση αμαρτιών ζήτησε απ’ το Παιδί Σου.

Να συγχωρήσει πταίσματα και τα αμαρτήματά μας,
να οδηγήσει στο καλό και εμάς και τα παιδιά μας.
.
................................................................................................
.
Απόψε ας στραφούμε προς Αυτήν ! ...
.
Ας Την ικετευσουμε θερμά για όλους εμάς ,
.
τους διαβάτες και οδοιπόρους της ζωής ,
.
και κάθε συνοδοιπόρο που έχουμε δίπλα μας ,
.
κάθε γνωστή και άγνωστη ψυχή ,
.
κάθε φίλο και αδελφό , κάθε συνάνθρωπό μας ,
.
να μας κρατά γερά , και να μας δείχνει το δρόμο ,
.
να μας φωτίζει τις ψυχές , νάναι κι΄ Αυτή με τον καθένα μας ,
.
συνοδοιπόρος και σύντροφος , και στήριγμα γερό ,
.
σε κάθε δυσκολία της ζωής .
.
.............................................................................................
.
«Την πάσαν ελπίδα μου εις Σε ανατίθημι.
.
Μήτηρ του Θεού, φύλαξόν με υπό την Σκέπην Σου».
.
.

Τετάρτη 17 Ιουνίου 2009

Ας προσευχηθούμε ...

.
" Τέλειωσε η μέρα; Ας ευχαρίστησουμε Τον Θεό που µας χάρισε τον ήλιο να µας υπηρετεί στα ημερήσια έργα µας, το φως να φωτίζει τη νύχτα και να υπηρετεί άλλες ανάγκες της ζωής µας. »
.
Η νύχτα πάλι, πόσες αφορμές για προσευχή μπορεί να µας δώσει… Υψώνεις το βλέµµα στον ουρανό και γοητεύεσαι από το κάλλος της αστρικής πληµµυρίδας που ατενίζεις· πες ένα λόγο δοξολογίας στον Κύριο των όλων, προσκύνησε τον άριστο τεχνίτη όλης αυτής της σοφίας που αποκαλύπτεται στη δημιουργία.
.
Κοιτάζεις ένα γύρω και βλέπεις να ησυχάζουν όλα τα όντα· δόξασε αυτόν που, κι αν ακόμα δεν θέλουμε, με τον ύπνο µας αναπαύει από τους κόπους της ημέρας, και με νέες δυνάμεις μετά µας επαναφέρει στις υποχρεώσεις της επομένης. »
.
Ακόμα, μη θεωρήσεις ότι ολόκληρη η νύχτα έγινε αποκλειστικά για τον ύπνο.
Μην το δεχτείς αυτό και αχρηστέψεις το μισό χρόνο της ζωής σου παραδίνοντάς τον σ’ αυτή την ιδιότυπη αναισθησία, μοίρασέ τον ανάμεσα σε ύπνο και προσευχή.
Αφήνω ότι και αυτός ο ύπνος μπορεί να γίνει κάτι σαν σπουδή στην ευσέβεια.
Τα όνειρα από τη φύση τους απηχούν συνήθως τις φροντίδες και τα ενδιαφέροντα της ημέρας. Ό,τι λογής είναι τα έργα της ζωής µας τη μέρα, ανάλογα είναι και τα όνειρά µας.
Αυτό σημαίνει ότι και την ώρα που θα κοιμάσαι και δε θα προσεύχεσαι με λόγια, η προσευχή σου θα συνεχίζεται με τις εικόνες που θα απηχούν την ατμόσφαιρα σχέσης με τον Θεό που ανέπτυξες στη διάρκεια της ημέρας. Με τον τρόπο αυτό η ζωή σου θα εκτυλίσσεται σαν μια συνεχής και αδιάλειπτη προσευχή».

( Μέγας Βασίλειος )
.

Υπόσχεση !

.
«Ο Θεός δεν υποσχέθηκε ,

μέρες χωρίς πόνο,

γέλιο χωρίς θλίψη,

ήλιο χωρίς βροχή,

αλλά υποσχέθηκε ,

δύναμη για κάθε μέρα,

ανακούφιση στα δάκρια


και φως για τον δρόμο.»


« Προσέχετε να μην δυσανασχετήσετε μπροστά σε οποιαδήποτε δυσκολία.

Οι θλίψεις δεν παρουσιάζονται τυχαία στη ζωή μας,

αλλά παραχωρούνται από την πρόνοια του Θεού,

με σκοπό τον αγιασμό και τη σωτηρία μας.

Γι’ αυτόν το σκοπό παραχωρήθηκε και στον Απόστολο Παύλο

να βρεθεί μπροστά σε μύριους κινδύνους:

Κινδύνοις ποταμών, κινδύνοις ληστών,

κινδύνοις εκ γένους, κινδύνοις εξ εθνών, κινδύνοις εν πόλει,

κινδύνοις εν ερημία, κινδύνοις εν θαλάσση, κινδύνοις εν ψευδαδέλφοις ...»


Ο πόνος και η στεναχώρια ,είναι η πνοή του Θεού στη ζωή μας !


Καλοδεχούμενο ότι επιτρέπει ο Θεός που... γνωρίζει περισσότερα!
.
Φυσικά εμείς θα κάνουμε το καλύτερο δυνατό σαν άνθρωποι , δεν θα μένουμε αδρανείς...

.................................................................................................

Καλημέρα στον κάθε διαβάτη και οδοιπόρο της ζωής ,

μιαν όμορφη κι΄ ευλογημένη μέρα εύχομαι στον καθένα ,

γεμάτη καλοσύνη , φως , και αγάπη από την Πηγή της ζωής ,

Τον Αγαπημένο μας Ιησού Χριστό .
.

Τρίτη 16 Ιουνίου 2009

Σαν σήμερα ...

.
. . . εδώ και 18 χρόνια ,
.
συμπορευόμαστε υπό τον ίδιο ζυγό
.
κάτω από την ίδια στέγη ,
.
με τις ίδιες ανησυχίες …
.
πορευόμενοι στον δρόμο που ο Ιησούς θέλησε
.
να βρεθούμε συνοδοιπόροι της ζωής ,
.
και οδεύουμε… και συνεχίζουμε …
.
και αγωνιζόμαστε …
.
και η ζωή , μας επιφυλάσσει εκπλήξεις καθημερινά ,
.
και εκείνο που έχουμε να κάνουμε είναι να τις αποδεχόμαστε ,
.
και να ευχαριστούμε και να δοξολογούμε
.
Τον Πλάστη και Τον Δημιουργό μας ,
.
που μας κρατά ενωμένους και μας δείχνει Το φως ,
.
που φαίνεται από μακρυά , να ξεπροβάλλει ,
.
και νάναι σαν την αυγή μετά από κάθε δύση …
.

1991 – 2009 , 18 χρόνια κοινού αγώνα ,
.
ή 216 μήνες , ή 936 βδομάδες , ή 6570 ημέρες ,
.
ή 157680 ώρες , ή 9460800 λεπτά , ή 657648000 δευτερόλεπτα ,
.
όπως και να το πεις ... δεν είναι λίγος ο καιρός ,
.
όμως , αν αυτός ο δρόμος θα μας οδηγήσει στην αιώνια μακαριότητα ,
.
κοντα Στον Ποιητή των πάντων , είναι απλά μια μικρή σταγόνα κοντά στο άπειρο …
.

Συνοδοιπόρε της ζωής , σ΄ ευχαριστώ που είσαι δίπλα μου,
.
που μοιραζόμαστε …
.
που δεν έχουμε δικά μου και δικά σου …
.
που είναι όλα κοινά , και όλα προς Δόξαν Του Υψίστου !
.
Που παρ΄ όλη τη διαφορετικότητά μας ,
.
οδεύουμε στον ίδιο δρόμο , και με τον ίδιο προορισμό …
.
Καλή συνέχεια στο υπόλοιπο της πορείας μας …
.
Όσο δύσκολο ή εύκολο , κι΄ αν είναι αυτό ,

προς τον Ουρανό και Τον Αιώνιο Αγαπημένο ! …
..

Δευτέρα 15 Ιουνίου 2009

Σε σένα ...

.
" Όποιος κι αν είσαι, λέει ο Κύριος - Αγάπη, σε σένα αυτή τη στιγμή ακουμπάει το χέρι μου. Αυτή η κίνηση θέλει να σου πει ότι σε αγαπώ και σε καλώ με τ' όνομά σου.

Ποτέ δεν έπαψα να σε αγαπώ, να σου μιλώ, να σε φωνάζω με τ' όνομά σου.

Άλλοτε μέσα στη σιωπή και στη μοναξιά. Άλλοτε εκεί όπου κι άλλοι ήταν συγκεντρωμένοι στο όνομά μου.Αυτή τη φωνή πολλές φορές δεν την κατάλαβες, διότι δεν άκουγες.

Άλλοτε πάλι την έπιανες, άλλα μ' ένα τρόπο αόριστο και συγκεχυμένο.

Μερικές φορές πλησίαζες να μου δώσεις την απάντηση της αποδοχής.

Άλλες φορές μου έδωσες αυτή την απάντηση, αλλά χωρίς μόνιμη συνέπεια.

Σταματούσες στη συγκίνηση του να μ' ακούς. Οπισθοχωρούσες μπροστά στην απόφαση.

Ποτέ ακόμη δεν πήρες την αποφασιστική στάση ν' ακούς, ολοκληρωτικά και απόλυτα, την Αγάπη.Να πού και τώρα έρχομαι σε σένα. Θέλω ξανά να σου μιλήσω. Σε θέλω ολόκληρον.

Το επαναλαμβάνω, η Αγάπη σε θέλει μ' ένα τρόπο ολοκληρωτικό και απόλυτο.

Θα σου μιλήσω μυστικά, εμπιστευτικά, στην καρδιά. Βάζω το στόμα μου πολύ κοντά στ' αυτί σου. Άκουσε αυτό που τα χείλη μου θα σου πουν με χαμηλή φωνή, αυτό πού θέλουν να ψιθυρίσουν για σένα.Είμαι η Αγάπη, ο Κύριός σου. Θέλεις να μπεις στη ζωή της Αγάπης;

Δεν πρόκειται για μια ατμόσφαιρα χλιαρής τρυφερότητος. Πρόκειται να μπεις μεσ΄ τη φλόγα της Αγάπης. Εδώ είναι η αληθινή επιστροφή, η επιστροφή στην πυρακτωμένη Αγάπη.

Θέλεις να γίνεις άλλος από εκείνον πού ήσουν, από εκείνον πού είσαι;

θέλεις να είσαι και να υπάρχεις για τους άλλους και πρώτα για κείνον τον Άλλον και μαζί με αυτόν τον Άλλον, απ' τον οποίον κάθε ον έχει την ύπαρξη; Θέλεις να είσαι ο παγκόσμιος αδελφός, ο αδελφός του σύμπαντος;

Άκουσε αυτό που η Αγάπη μου θα ήθελε να σου πει ..."

(π. Lev Gillet (1893 - 1980))


(Αναδημοσίευση από " Αρχαγγέλων Τόπος ")

Παιδί μου ...

.
"Παιδί μου, δεν έχεις γνωρίσει τι είσαι. Δεν γνω­ρίζεις ακόμη τον εαυτό σου. θέλω να πω: δεν έχεις αληθινά νοιώσει τον εαυτό σου σαν αντικείμενο της Αγάπης μου. Και στη συνέχεια δεν έχεις γνωρίσει τι είσαι για μένα και όλες τις δυνατότητες πού είναι μέσα σου.
Ξύπνα απ' αυτό τον ύπνο και από τα κακά όνειρα. Δεν βλέπεις από τον εαυτό σου, σε μερικές ώρες αλήθειας, παρά τις αποτυχίες και τις ήττες, τις πτώσεις, τις σκου­ριές, ίσως και τα εγκλήματα. Αλλά όλα αυτά δεν είσαι συ. Δεν είναι το αληθινό σου «εγώ», το «εγώ» σου το πιο βαθύ.

Κάτω απ' όλα αυτά, πίσω απ' όλα αυτά, κάτω από την αμαρτία σου, πίσω από όλες τις παραβάσεις και όλες τις ελλείψεις, εγώ βλέπω ε σ έ ν α.
Σε βλέπω και σε αγαπώ. Αγαπώ εσένα τον ίδιον. Όχι το κακό που κάνεις, αυτό το κακό που δεν πρέπει κανείς ούτε ν’ αγνοεί, ούτε να αρνείται, ούτε να ελαφρύνει (το μαύρο μπορεί να είναι άσπρο). Αλλά από κάτω, σ΄ ένα μεγάλο βάθος, βλέπω κάτι άλλο, πού ζει ακόμη.

Οι μάσκες που φοράς, οι μεταμφιέσεις πού παίρνεις, μπορούν βέβαια vα σε κρύψουν στα μάτια των άλλων κι' ακόμη στα δικά σου τα μάτια. Όμως δεν μπορούν vα σε κρύψουν από μένα. Σε κυνηγάω μέχρις εκεί που κανένας ποτέ δεν σε κυνήγησε.

Αυτό το βλέμμα, το βλέμμα σου, πού δεν είναι πια καθαρό, και η ξαναμμένη ασθμαίνουσα ενοχή σου για ό,τι έντονο, και όλοι οι άστατοι σπασμοί σου και η σκληρότης σου και η φιλαργυρία της καρδιάς σου, όλα αυτά τα ξε­χωρίζω από σένα. Τα κόβω από σένα. Τα πετάω μακρυά σου.

Άκουσε. Κανένας δεν σε καταλαβαίνει αληθινά. Ε­γώ όμως σε καταλαβαίνω, θα μπορούσα να πω για σένα πράγματα τόσο μεγάλα, τόσο ωραία! Για σένα θα μπο­ρούσα να τα πω: όχι γι' αυτό το «συ», που η δύναμη του σκότους τόσες φορές αποπλάνησε, αλλά για το «συ» όπως το επεθύμησα να είναι, για το «συ» που είναι για μένα σκέψη και διάθεση αγάπης.

Γίνε αισθητά αυτό που είσαι μεσ' στη σκέψη μου. Γίνε η υπέρτατη πραγματικότητα του εαυτού σου. Ενερ­γοποίησε τις δυνάμεις που έβαλα μέσα σου.
Δεν υπάρχει, σε κανέναν άνδρα και σε καμιά γυναίκα, καμιά δυνατότητα εσωτερικής ομορφιάς και καλωσύνης πού να μην υπάρχει και σε σένα. Δεν υπάρχει κανένα θεϊκό δώρο, το οποίο δεν μπορείς να επιδιώξεις, θα τα α­ποκτήσεις όλα μαζί, αν αγαπάς μαζί με μένα και κοντά σε μένα.

Ό,τι κι αν έκανες στο παρελθόν σου, εγώ σπάζω τα δεσμά σου.
Κι αν εγώ σπάζω τα δεσμά σου, ποιος σε εμ­ποδίζει να σηκωθείς και να βαδίσεις ; ... "

(π. Lev Gillet (1893 - 1980))

(Αναδημοσίευση από " Αρχαγγέλων Τόπος ")

.....................................................................................................

Διαβάζοντας το πιο πάνω κείμενο , ένοιωσα την μεγάλη αγκαλιά ,

Του Ουράνιου Πατέρα , ορθάνοικτη για μένα , μα και για τον καθένα μας,

για τον κάθε διαβάτη , και κουρασμένο οδοιπόρο της ζωής .

Γι΄ αυτό , ας τρέξουμε κοντα Του , ας Τον εμπιστευθούμε ,

κι΄ ας ζητήσουμε τη Θεία παρηγοριά Του , και την αμέτρητη αγάπη Του .

Ας έχουμε όλοι μιαν όμορφη και ευλογημένη βδομάδα ,

σ΄ αυτήν μας την συνεχή πορεία που οδεύουμε ... από τη γη , στον Ουρανό !

.

Παρασκευή 12 Ιουνίου 2009

Θυμήσου όταν ...

.
Η ζωή μας δεν είναι σπαρμένη με "ρόδα". Είναι όμως σπαρμένη με "νάρκες".

Με συχνά επώδυνες ευκαιρίες, που σε μια καλοπροαίρετη καρδιά, μπορούν να ανάψουν "σπίθες" μετανοίας, και να φουντώσουν τη φωτιά της "Όντως Ζωής", όσο αυτή η καρδιά χτυπάει ακόμα!


Όταν... νιώθεις τα πάντα να καταρρέουν γύρω σου, όταν νιώθεις να πνίγεσαι και δεν έχεις κάπου να κρατηθείς, όταν η απελπισία σε κυριεύει, και πουθενά δεν βλέπεις τη λύση...

.... Θυμίσου τότε που κορόϊδευες κάποιους ανθρώπους ως "γραφικούς", επειδή νιώθουν ότι υπάρχει Κάποιος στον οποίο μπορούν να στραφούν στις δυσκολίες της ζωής, Κάποιος που απαντάει σε προσευχές. Αυτούς που ξεπερνούν προβλήματα σαν τα δικά σου, με χαμόγελο και ελπίδα!

Όταν... βλέπεις το παιδί σου να κατρακυλάει στα χαμηλά σκαλοπάτια της κοινωνίας, και οι συμβουλές σου πάνε στο βρόντο, όταν δεν βρίσκεις τον τρόπο να το συγκρατήσεις, και βλέπεις όλους σου τους κόπους να χάνονται μαζί του...

... Θυμίσου αν ποτέ το δίδαξες τις υψηλές αρχές της πίστης, την αγάπη προς τον Θεό και τον πλησίον. Θυμίσου πόσο χρόνο αφιέρωσες να του μιλήσεις για τη σοφία του Θεού που μας αποκαλύφθηκε απ' Αυτόν. Θυμίσου αν το δίδαξες να προσεύχεται, και τι παράδειγμα του έδωσες εσύ ο ίδιος γι' αυτό. Θυμίσου τότε που μπροστά του κορόιδευες όσους πιστεύουν "ακόμα" σε Θεό.

Όταν... αυτά για τα οποία κοπίασες γίνονται συντρίμια, και βλέπεις ότι όλη σου η ζωή χάθηκε γύρω από τα υλικά για τα οποία εργάσθηκες, αυτά που τώρα πλέον γκρεμίστηκαν, και άφησαν το κενό μιας εξ ίσου κενής και άδικης ζωής...

... Θυμίσου αν ποτέ οικοδόμησες στην αφθαρσία, για πράγματα που η φωτιά, το σκουλήκι και ο κλέφτης δεν τα φθείρουν, για πράγματα που μένουν απείραχτα από κάθε φθορά και καταστροφή, που ακολουθούν την ψυχή στην αιωνιότητα. Θυμίσου πόσο χρόνο αφιέρωσες γι' αυτά, και κλάψε για το χρόνο που έχασες!

Όταν... ανησυχείς για τη βία γύρω σου και φοβάσαι να κοιμηθείς αν δεν ελέγξεις την κλειδαριά...

... Θυμίσου ότι ΕΣΥ ήσουν αυτός που υποτιμούσες (ή πολεμούσες) όσους έχουν ακόμα ιδανικά και ζουν με συνείδηση ακέραια, και βαδίζουν "με το σταυρό στο χέρι". Εσύ ήσουν αυτός που ζητούσες την "απελευθέρωση" του ανθρώπου από την πίστη στον Θεό. Και τώρα που τόσοι σε ακολούθησαν σε μια ζωή χωρίς συνείδηση, τι παραπονιέσαι;

Όταν... παρατηρείς την οργή της φύσης γύρω σου, και ανησυχείς για τον κόσμο που θα παραδώσεις στα παιδιά σου, ακόμα και για τον κόσμο που θα ζήσεις εσύ ο ίδιος τα επόμενα χρόνια...

... Θυμίσου αν σεβάστηκες ποτέ αυτή την κτίση. Αν την έβλεπες ως δώρο του Θεού, ή ως αντικείμενο εκμετάλλευσης. Θυμίσου ότι εσύ ήσουν αυτός που πίστευες στην παντοδυναμία του ανθρώπου πάνω στη φύση και στην αυτοδιαχείρησή του, μακριά από τον Θεό.

Όταν... αγανακτείς για την ανθρώπινη ανοησία και μυωπισμό, και μοιάζουν όλοι γύρω σου παράλογοι...

... Θυμίσου ότι έζησες μια ζωή στη ματαιότητα, χωρίς σκοπό που να διαμένει. Θυμίσου ότι όλοι οι στόχοι που έθεσες τριγύρω σου, δεν καρποφόρησαν για πάντα, και ούτε μοιάζει να καρποφορήσουν στο μέλλον... Για όσο μέλλον σου μένει ακόμα...

Όταν... οι άνθρωποι που αγαπάς σε προδίδουν και σε απογοητεύουν με την υποκρισία και την αχαριστία τους...

... Θυμίσου, με ποιο κριτήριο επέλεξες τη συντροφιά τους; Θυμίσου αν ποτέ κι εσύ ευχαρίστησες Εκείνον που σου χάρισε όλα όσα έχεις.

Όταν... βυθίζεσαι στα προβλήματα και στις ασθένειες που σου δημιούργησε μια "ανέμελη" και ηδονοθηρική ζωή...

... Θυμίσου τότε που θεωρούσες τον εαυτό σου "απελευθερωμένο", και γελούσες με όσους ζούσαν τη ζωή τους στην εγκράτεια και στον αγώνα της πίστης. Τώρα ποιος είναι πιο ελεύθερος;

Όταν... νιώθεις τον θάνατο να έρχεται, και πανικόβλητος ακούς την ανάσα του να σε πλησιάζει, όταν η ζωή σου, (όσο καλή ή κακή, μεγάλη ή σύντομη κι αν ήταν), φθάνει στο τέλος της, όταν απ' όσα έζησες και χάρηκες (ή δεν χάρηκες), τίποτα πια δεν απομένει ως μέλλον ή ελπίδα για σένα, όταν νιώθεις να σε κυριεύει ΤΟ ΤΕΛΟΣ, (αυτό που για όλους μας φθάνει κάποτε μοιραία), και αντιλαμβάνεσαι ότι ΟΥΤΕ ΕΣΥ θα ξεφύγεις από τη μοίρα κάθε ανθρώπου, τότε...

... Θυμίσου τη ζωή που έζησες μακριά απ' Αυτόν ΤΟΝ ΜΟΝΟ που μπορεί να σε λυτρώσει. Αυτόν που σ' έπλασε, και που σε άφησε να ζήσεις τόσο καιρό στη μεγάλη και υπέροχη περιπέτεια της ζωής. Ίσως να την έζησες μακριά Του, μα τώρα ο χρόνος σου τελειώνει. Φοβάσαι, και ίσως ντρέπεσαι να Του ζητήσεις βοήθεια. Ίσως νιώθεις την αχαριστία σου και το κενό μιας ζωής χωρίς νόημα, χωρίς Θεό, μα πλέον είναι για σένα αργά!

...Θυμίσου τη στιγμή εκείνη τα λόγια μου. Γιατί όσο ακόμα η καρδιά σου χτυπάει, κι όσο μπορείς ακόμα να σκεφθείς, όπως κι αν έζησες, και όσο κι αν ντρέπεσαι, θυμίσου τον ληστή.

Εκείνος που σε κάλεσε σε ύπαρξη, σε ξέρει, και σ' ακούει, και σε περιμένει! Ξέχνα τις προκαταλήψεις μιας ζωής, ξέχνα τη ντροπή και τον εγωισμό σου, και ζήτα του βοήθεια! Επικαλέσου τον! Πού ξέρεις; Ίσως δεν χάθηκαν ακόμα όλα! Ίσως μια σπίθα αληθινής μετάνοιας να είναι αρκετή, για να ξαναφουντώσει η ελπίδα και η Ζωή. Όσο ακόμα χτυπάει η καρδιά σου!
Μην το αμελήσεις!

( Αναδημοσίευση από Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής έρευνας )
.
...............................................................................................................
.
Με το πιο πάνω κείμενο θα ήθελα να ευχηθώ στον κάθε διαβάτη και οδοιπόρο
.
της ζωής , ένα όμορφο , ειρηνικό , ευλογημένο , ξεκούραστο , σαββατοκυρίακο,
.
απαλλαγμένο από κάθετι που μας απομακρύνει από την πηγή της ζωής ,
.
και την Αγάπη Του Ιησού Χριστού !
.
Να έχετε όλοι αγάπη και καλοσύνη στις καρδιές σας .
.
Καλό σαββατοκυρίακο !
.

Πέμπτη 11 Ιουνίου 2009

Καθημερινά ...

.

... φεύγουν από ανάμεσά μας σιωπηλά και αθόρυβα ,

κάποιες ψυχές , πέρνοντας το μακάριο ταξίδι της αιωνιότητας ...

Ευχόμαστε , η Παναγιά να τις συνοδεύει σ΄ αυτό το τελευταίο τους

ταξίδι , και να τους κάνει εύκολη την πορεία τους προς Τα Ουράνια ,

και την συνάντησή τους με Τον Πλάστη και Τον Δημιουργό μας .

Σήμερα , μια απ΄ αυτές τις ψυχούλες , οδεύει προς Το Φως ...

Προς την Αιώνια , Ουράνια πατρίδα !

Καλό Παράδεισο , ... απελευθερωμένη ψυχή ,

απ΄ τα δεσμά της ύλης .

Καλή συνάντηση με Τον Πλάστη και Τον Δημιουργό σου ...

.

Τετάρτη 10 Ιουνίου 2009

Ποιός Είσαι ; ...

.

Ποιος είσαι;
Γιατί μιλάς σε μένα;
Γιατί τώρα;
Εδώ γείτονες ένα καλημέρα,
και πέρα απ αυτό κανείς δε μιλάει.
Κανείς τον πόνο του άλλου δε κοιτάει.

Δε νοιάζεται και δεν χαλά τη μέρα του για κάποιον που πονάει.
Γλυκός μου φαίνεσαι….. Θυμήθηκα!
Πάνε κάποιες μέρες τώρα ,
«ώ γλυκύ μου έαρ γλυκύτατο μου τέκνον»
Είναι δυνατόν! Όχι! Όχι! Γιατί μιλάς σε μένα;

Γιατί τώρα; Ποιος είσαι τέλος πάντων;
Ξαφνικά ένας χείμαρρος από μέσα μου πηδάει.
Τι κλάμα κι αυτό!
Σπάραξα απ΄ το κλάμα!

Ίσως τα λόγια σου, η εικόνα που σχημάτισα στο νου για σένα.
Δεν ξέρω.

Ένα ξέρω, πως ο χείμαρρος τα πήρε όλα, τα ανακάτεψε,
έφερε μνήμες και θύμησες παλιές και όχι μόνο.

Αυτές με πόνεσαν, ξανά ξανά στο κλάμα.
Παιδί του Θεού εγώ! Κάποιο λάθος κάνεις!
Εμένα η ζωή μου δεν είναι καλή,

και ξαφνικά εμφανίζεσαι Σύ κι αναρωτιέμαι γιατί μιλάς σε μένα και γιατί τώρα;
Αχ μάνα μου , πες μου ποιος είναι αυτός, εσύ ίσως Τον ξέρεις.
Έλα πατέρα μίλα μου πες μου γι αυτόν ποιος είναι.

Άγγελος μήπως, είναι ψέμα!
Βαρέθηκα, κουράστηκα, σε τούτη τη γη το ψέμα.
Τόση αγάπη, τόσο φώς, τόση ελπίδα,
δεν έχω δει ποτέ σ αυτή μου τη πατρίδα.
Χριστέ Σου άνοιξα!

Εσύ εδώ! Πως και γιατί δεν ξέρω!
.
Σ΄ευχαριστώ όμως πραγματικά για όλα σου τα δώρα!

(π.Ανδρέας Θεμιστοκλέους)

..................................................................................................

Με το πιο πάνω γλυκύτατο ποιήμα του πατρός Ανδρέα Θεμιστοκλέους

του ιερέα και ποιητή , που αινεί και υμνεί με τους στίχους του ,

τον Πλάστη και Τον Δημιουργό μας ,

εύχομαι στον κάθε διαβάτη και οδοιπόρο της ζωής ένα όμορφο

και ευλογημένο απόγευμα , με συντροφιά Την Γλυκειά μας Παναγιά.

.

Τρίτη 9 Ιουνίου 2009

Ο Σταυρός μας

.

" Πρίν σοῦ στείλει ὁ Θεός τό Σταυρό πού σηκώνεις ,

τόν κοίταξε μέ τήν ἀτελείωτη δικαιοσύνη Του,

τόν θέρμανε στή γεμάτη αγάπη καρδιά Του,

τόν ζύγησε καλά μέ τά στοργικά Του χέρια,

μῆ τυχόν καί πέσει βαρύτερος ἀπ’ ὅσο μπορεῖς νά σηκώσεις,

καί ἀφοῦ ὑπελόγισε τό θάρρος σου,

τόν εὐλόγησε καί τόν τοποθέτησε προσεκτικά στούς ὥμους σου.

Μπορεῖς νά τόν σηκώσεις Κρατησέ τον

καί ἀνέβαινε ἀπό τό Γολγοθᾶ πρός τήν Ανάσταση ! "

Τόσα χρόνια, τόσοι αἰῶνες, τόσοι ἄνθρωποι…
Ἆραγε βρέθηκε ποτέ κανείς ἀνάμεσά τους πού νά ἰσχυρισθῆ ὅτι δέν ἔχει δοκιμασίες, βάσανα, ὅτι δέν σηκώνει σταυρό; Σίγουρα ὄχι!
Κάθε ἄνθρωπος, σέ ὅποια ἐποχή κι ἄν ἔζησε, σέ ὅποιον τόπο κι ἄν κατοικῆ, ὅποια θέσι κι ἄν κατέχη, ὅποιο ἐπάγγελμα κι ἄν ἀσκῆ, σηκώνει τόν δικό του σταυρό.
Ὅσοι ἄνθρωποι, τόσοι σταυροί! Κανένας ἴδιος μέ τόν ἄλλο. Καθένας φτιαγμένος ἀποκλειστικά γιά τόν δικό του κάτοχο, καθόλου μεγαλύτερος ἤ μικρότερος ἀπό ὅ,τι μπορεῖ ἐκεῖνος νά σηκώση.
Σταυρός τά πάθη μας, σταυρός κάποιες φορές τό οἰκογενειακό περιβάλλον, ὁ γείτονας, ὁ συνάδελφος, σταυρός ἡ ἀρρώστια, ὁ θάνατος ἀγαπημένων προσώπων· σταυρός ἡ ὀρφάνεια, ἡ φτώχεια, ὁ πόλεμος. Σταυρός μεγάλος καί μικρός.
Ἄς μήν κοιτᾶμε ζηλότυπα τους “μικρότερους” καί “ἐλαφρύτερους” σταυρούς τῶν συνανθρώπων μας. Δέν γνωρίζουμε τίς συνθῆκες τῆς ζωῆς τους, δέν γνωρίζουμε τά ὅρια τῆς ἀντοχῆς τους καί, ὁπωσδήποτε, δέν γνωρίζουμε τίς ἀνεξιχνίαστες βουλές τοῦ Κυρίου.
Ἄς μήν κρίνουμε μέ εὐκολία τίς δοκιμασίες τῶν ἀδελφῶν μας κι ἄς μήν “ζητοῦμε τόν λόγο” ἀπό τόν Δίκαιο καί Πανοικτίρμονα Θεό γιά τόν “βαρύ” σταυρό πού ἀνέθεσε σ’ ἐμᾶς νά σηκώσουμε. 0 Κύριος, μᾶς πληροφορεῖ τό ἱερό Εὐαγγέλιο, δέν θά ἐπιτρέψη νά δοκιμασθοῦμε περισσότερο ἀπό ὅσο δυνάμεθα, ἀλλά μαζί μέ τήν δοκιμασία θά μᾶς δώση καί τήν δύναμι νά τήν ὑποστοῦμε. Λοιπόν, γιατί βαρυγγομοῦμε;
Ο σταυρός μᾶς καθιστά μιμητές τοῦ πρώτου Σταυροφόρου, τοῦ Κυρίου μας.

Πῶς ἐμεῖς θά ἐπιζητήσουμε τήν εὔκολη, ξεκούραστη ὁδό, ὅταν ὁ Ἀρχηγός μας ἀνέβηκε τόν Γολγοθᾶ;
Αὐτός μᾶς ταπεινώνει, μᾶς καθαρίζει, μᾶς ἐξαγνίζει. Μᾶς βοηθᾶ νά ἀπαλλαγοῦμε ἀπό τήν ὑψηλοφροσύνη, τήν ματαιοδοξία, τήν ἔπαρσι, τόν ἐγωισμό.
Καί κυρίως, ὁ σταυρός εἶναι ἐντελῶς ἀπαραίτητος γιά τόν ἁγιασμό, τήν σωτηρία, τήν θέωσί μας. 0 Λόγος τοῦ Θεοῦ, τό Εὐαγγέλιο, τό λέει καθαρά: «Διά πολλῶν θλίψεων δεῖ ἡμᾶς εἰσελθεῖν εἰς τήν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ». Μόνο σηκώνοντας τόν σταυρό μας ἀγόγγυστα, ὑπομένοντας στίς θλίψεις, ἐλπίζοντας στίς δοκιμασίες, πολεμώντας τούς πειρασμούς, θά βροῦμε ἀνοιχτές τίς πύλες τῆς Αἰωνιότητος.
Λοιπόν, ὅποιος κι ἄν εἶναι ὁ δικός μας, προσωπικός σταυρός, ἄς τόν ἀποδεχτοῦμε. Ἄς τόν σηκώσουμε μέ θάρρος, μέ καρτερία καί ὑπομονή. Κι ἄς πορευθοῦμε ἀχώριστοι μαζί του μέχρι τήν ὕστατη στιγμή τῆς ἐπιγείου ζωῆς μας, γιατί αὐτός θά μᾶς ὁδηγήση στήν Ἄνω Ἱερουσαλήμ, τήν αἰώνια Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.

(Από το περιοδικό Λυδία)
.

Πίστη έχεις ...

.
.
.
.
Δεν εχεις πίστη όταν τα στάχυα σου

προσμένεις να γενούν σιτάρι

κι' απ' τ' άκαρπο δεντρί που κέντρωσες

προσμένεις καρπερό βλαστάρι.



.
.
.


Πίστη εχεις οταν απ' το χέρσωμα

και τ' αστραποκαμένα ξύλα

προσμένεις τους καρπούς ολόδροσους

και καταπράσινα τα φύλλα.


Δεν έχεις πίστη όταν τ' απόβραδο

προσμένεις να προβάλλουν τ' άστρα

και με του πετεινού το λάλημα

να φέξει η αυγή ροδογελάστρα.


Πίστη έχεις όταν όσο αλογιστο

και πλάνο ο νους σου κι αν το ξέρει

προσμένεις ήλιο τα μεσάνυχτα

κι αστροφεγγιά το μεσημέρι.


Δεν εχεις πίστη όταν πιστεύοντας

ρωτάς την κρίση και τη γνώση

Δεν έχεις πίστη όταν την πίστη σου

στη λογική εχεις θεμελιώσει.


Πίστη έχεις όταν κάθε σου όνειρο

τ' άνάφτεις στο βωμό της τάμα

κι άν κάποιο τάμα σου είν' αδύνατο

προσμένεις να γενεί το θάμα.

(Γ. Δροσίνης)


Για σένα αγαπημένη συνοδοιπόρε ,

απλά γιατί μου το θύμισες ...


.

Η πίστη μας ...

.

"Στα έργα μας, στα λόγια μας, στους λογισμούς μας να φαίνεται η πίστη μας.
.
Για να καρποφορήσει η προσευχή πρέπει να στηρίζεται στην πίστη.

Με την ελπίδα στον θεό φεύγουν οι λογισμοί της απογνώσεως.

Οσο περισσότερο αγωνίζεσαι να αγαπάς τον Θεό,
τόσο περισσότερο Αυτός σου αποκαλύπτεται!
.
Οταν φοβούμεθα τον Θεό, τότε ακριβώς είναι που δεν φοβούμεθα,
ούτε ανθρώπους, ούτε δαίμονες!
..
..
Η προσευχή σου να πηγάζη μέσα από την καρδιά σου.

Ψυχρή προσευχή σημαίνει υπερηφάνεια.
.
Να ζητής με επιμονή από τον Θεό, να σου δωρήση το χάρισμα
της εσωτερικής αυτομεμψίας και ταπείνωσης.
.
Συνεχής μετάνοια είναι ο τρόπος της ζωής των Αγίων.

Οι φιλήδονοι καταντούν και αιρετικοί!
Η φιληδονία και η φιλοσαρκία ψυχραίνει και εξαφανίζει την αγάπη στον Θεό."

( Γέροντας Γερμανός Σταυροβουνιώτης )
.
.............................................................................................
.
Εύχομαι μιαν όμορφη κι΄ ευλογημένη μέρα
.
στον κάθε διαβάτη και οδοιπόρο της ζωής .
.
Εύχομαι Το Πανάγιο Πνεύμα , που έγινε πηγή ζωής
.
σοφίας και πίστεως για τους Μαθητές ,
.
να φωτίζει και τις δικές μας υπάρξεις ,
.
και να τις προστατεύει από τα βέλη του πονηρού ,
.
που ακατάπαυστα και αλύπητα μας κτυπούν στην καθημερινή μας πορεία .
.
Καλή δύναμη σε όλους μας .
.

Παρασκευή 5 Ιουνίου 2009

Στις ψυχές που έφυγαν ...

.


Ο πραγματικός θάνατος είναι μόνον ο χωρισμός της ψυχής από τον Θεό.


Τα «λατρευτά» μας πρόσωπα που η ψυχή τους χωρίστηκε από το σώμα τους, ούτε που καταλαβαίνουν θάνατο, αλλά αυτόματα, σαν να κοιμήθηκαν λίγο και ξύπνησαν,
φθάνουν στην Ανάσταση των νεκρών για την οποία λέμε στο Σύμβολο της Πίστεως ότι την προσδοκούμε, για να ζήσουμε την Αιώνια Ζωή.
.
Όσοι έφυγαν για το ταξίδι της αιωνιότητας πριν από μας, θα μας προλάβουν, όσους ζούμε Εκείνη την Ημέρα, λέει ο απόστολος Παύλος, θα μας προλάβουν στην προϋπάντηση του Χριστού που έρχεται, στο «ουράνιο» ραντεβού, θα μας προλάβουν σωματικά, αναστημένοι!
Αιωνία η μνήμη σε κάθε ψυχή ...


῾Ο σωματικός θάνατος , δέν εἶναι τό τέλος, ἀλλά ἡ ἀρχή. Εἶναι ἡ γέννα σέ μιά καινούργια ζωή, ζωή πού μᾶς χάρισε ὁ Χριστός, μέ τό Σταυρό καί τή δική Του ἁγία ᾿Ανάσταση.
.
Μετά τήν ᾿Ανάσταση τοῦ Χριστοῦ, ὁ πιστός δέν λυπᾶται πιά γι᾿ αὐτούς ποῦ ἔχουν ἤδη φύγει ἀπό αὐτή τή ζωή, οὔτε ἀγωνιᾶ γιά τό τί θά συμβεῖ μετά τή δική του ἔξοδο ἀπό τά ἐφήμερα, ἀλλά μόνο ζεῖ καί ἁγιάζεται, γιά χάρη τοῦ «Παθόντος καί ᾿Αναστάντος Κυρίου του».

Αύριο είναι ψυχοσάββατο . Η σκέψη μας είναι κοντά σας ,
και στο Άπειρο Έλεος Του Πλάστη και Του Δημιουργού μας .
Καλό Παράδεισο στην κάθε ψυχή που πέρασε και έφυγε από τη γη μας ,
και καλή προσδοκία Αναστάσεως σε όλους μας , που οδεύουμε εν τη οδώ Του Κυρίου,
με τα μάτια στραμμένα προς Τον Ουρανό και την Αιωνιότητα ...
...


.

Η πορεία της ζωής μας ...

.

Πείθουμε τους εαυτούς μας ότι η ζωή θα είναι καλύτερη μόλις παντρευτούμε , αποκτήσουμε ένα μωρό και μετά ένα άλλο.
.
Μετά απογοητευόμαστε επειδή τα παιδιά μας δεν είναι αρκετά μεγάλα , και ότι όλα θα είναι καλά όταν μεγαλώσουν.

Έπειτα απογοητευόμαστε επειδή φτάνουν στην εφηβεία και πρέπει να ασχοληθούμε με αυτό. Σίγουρα θα είμαστε περισσότερο χαρούμενοι όταν περάσουν τα εφηβικά χρόνια.

Λέμε στους εαυτούς μας ότι η ζωή μας θα είναι καλύτερη όταν ο συντροφός μας

πάρει τη δράση του μαζί του/της , όταν αποκτήσουμε ένα καλύτερο αυτοκίνητο , όταν μπορέσουμε να πάμε διακοπές , όταν τελικά θα πάρουμε σύνταξη.
.

Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει καλύτερος χρόνος να είσαι χαρούμενος

από ότι τώρα ακριβώς. Αν όχι , τότε πότε ;

Η ζωή σου θα είναι πάντα γεμάτη από προκλήσεις.

Είναι καλύτερα να το αποδεχτείς όσο περισσότερο

και να αποφασίσεις να είσαι χαρούμενος παρά όλα αυτά.

Για πολύ μακρύ χρόνο, φαινόταν ότι η ζωή ήταν έτοιμη να ξεκινήσει.

Η αληθινή ζωή. Όμως πάντα υπήρχε κάποιο εμπόδιο στο δρόμο ,

μια δοκιμασία να περάσεις , κάποια δουλειά να τελειώσεις ,

κάποιος χρόνος να δοθεί , ένας λογαριασμός να πληρωθεί.

Έπειτα θα ξεκινούσε η ζωή.

Τελικά έφτασα να καταλάβω ότι αυτά τα εμπόδια ήταν η ζωή.

Αυτή η άποψη με βοήθησε να δω ότι δεν υπάρχει κανένας δρόμος για την ευτυχία.

Η ευτυχία ΕΙΝΑΙ ο δρόμος.

Επομένως, απόλαυσε κάθε στιγμή.

Σταμάτα να περιμένεις για να τελειώσει το σχολείο , για να επιστρέψεις στο σχολείο ,

να χάσεις 10 κιλά, να πάρεις 10 κιλά, για να ξεκινήσει η δουλειά,

για να παντρευτείς , για το απόγευμα Παρασκευής , για το πρωινό Κυριακής ,

να περιμένεις για νέο αυτοκίνητο , για την άνοιξη , για το καλοκαίρι ,

για το φθινόπωρο , για το χειμώνα, για τον πρώτο ή τον δεκατοπέμπτο μήνα ,

για το τραγούδι σου να ακουστεί στο ραδιόφωνο, να πεθάνεις , να ξαναγεννηθείς…

πριν αποφασίσεις να είσαι χαρούμενος.

Η ευτυχία είναι ένα ταξίδι , όχι ένας προορισμός.

Δεν υπάρχει καλύτερη στιγμή να είσαι χαρούμενος από…ΤΩΡΑ!

Ζήσε και απόλαυσε τη στιγμή.

......................................................................................................

Εύχομαι ένα όμορφο και ευλογημένο σαββατοκυρίακο ,

και η Χάρις και η ευλογία του Παναγίου Πνεύματος ,

να σκεπάζει και να φωτίζει τον κάθε διαβάτη και οδοιπόρο της ζωής .

.

Πέμπτη 4 Ιουνίου 2009

Από την " Ασκητική της Αγάπης "

.

.
"Κάθε πρωί ανοίγω μια λευκή σελίδα Στον Κύριο ... ότι θέλει Εκείνος ας γράψει ...
.

Να σκέπτεστε και να βλέπετε μόνο το ΦΩΣ.
Όλα τα άλλα είναι παρενθέσεις που δεν πρέπει να αφήνουν ούτε ίχνος πάνω σας...
.

Ποτέ να μην λές «γιατί περνώ αυτό»; Ή όταν βλέπεις τόν άλλο με τη γάγγραινα, τον καρκίνο ή την τύφλωση, να μην λές «γιατί το περνά αυτό»; Αλλά να παρακαλείς τον Θεό να σου χαρίσει το όραμα της άλλης όχθης...
.
Τότε θα βλέπεις όπως οι Άγγελοι τα γινόμενα εδώ όπως πραγματικά είναι: ΟΛΑ στο σχέδιο τού Θεού. ΟΛΑ.

.
Δεν πρέπει να παραδοθούμε στο Θέλημά Του. Αυτό το κάνουν οι στρατιώτες. Εμείς τα Παιδιά Του, πρέπει να Του το προσφέρωμε το θέλημά μας μαζί με όλον τον εαυτό μας. Στο χάλι του. και να Του πούμε: «Σου προσφέρω όλα μου τα στραβά και τα ατελή. Κάνε τα ίσια».

Ολοκληρωτική παράδωση Σ΄ Αυτόν ! "

( Πρόκειται για την γνωστή σε πολλούς μοναχή, γερόντισσα Γαβριηλία (1897-1992).
"ανάργυρη, νηπτική, ασκήτρια και ιεραπόστολος των λεπρών, των τυφλών και των απολωλότων..." )
......
.................................................................................................
.

Η γερόντισσα Γαβριηλία , γνωστή σε όλους μας απ΄ το βιβλίο " Η Ασκητική της Αγάπης "
.
μας αφυπνίζει κάθε φορά που διαβάζουμε τα λόγια και τις νουθεσίες της .
.
Ο γλυκός και ταπεινός της λόγος , η παράδωσή της εξ΄ ολοκλήρου Στο Θέλημα Του Θεού ,
.
μας κάνει να νοιώθουμε δέος μπροστά στο μεγαλείο της ψυχής και της ύπαρξής της .
.
Εύχομαι κοντά Στον Κύριο , να ικετεύει και να μεσιτεύει για όλους εμάς ,
.
που έχουμε τόσο ανάγκη τις προσευχές της ...
.
Εύχομαι μια όμορφη κι΄ ευλογημένη μέρα στον κάθε διαβάτη και οδοιπόρο της ζωής .
.
.

Τρίτη 2 Ιουνίου 2009

Σ΄ ευχαριστώ και Σε δοξολογώ Θεέ μου

.

Θεέ μου και Κύριε του κόσμου, Συ ο αγαθότατος πατέρας των ανθρώπων,

Σύ που είσαι άναρχος και αιώνιος και αναλλοίωτος και αμετάβλητος,

Σύ που η ουσία σου και το μέγεθός σου και η αγαθότητά σου η άπειρη,

δεν χωρεί στον μικρό και περιορισμένο νου μας,

Σύ που είσαι η πλουσιώτατη πηγή και η απερίγραπτη άβυσσος

της δύναμης και της σοφίας,

Σ΄ευχαριστώ και σε δοξάζω που είδες με συμπάθεια και αγάπη
κι εμένα το μικρό και αδύνατο και αμαρτωλό.

Σ΄ευχαριστώ που με λύτρωσες από σκέψεις και πράξεις κακές,

μοχθηρές και μάταιες και με έσωσες από τις πολλές και διάφορες

παγίδες του διαβόλου, που είναι ο άρχοντας του σκότους και της πλάνης.

Σ΄ευχαριστώ, Κύριε, και σε δοξολογώ γιατί έδειξες με θαυμαστό τρόπο

την αγάπη σου σε μένα και έγινες ο φιλανθρωπότατος τροφοδότης μου

σε όλες τις περιπτώσεις, καί κυβερνήτης, καί φύλακας, καί προστάτης,

καί καταφύγιο, καί σωτήρας, καί κηδεμόνας της ψυχής και του σώματός μου.

Σ΄ευχαριστώ, πού, παρ΄όλη την απροσεξία και την αμέλειά μου,

με αρπάζεις και με γλυτώνεις από το κακό, όπως η μητέρα το μικρό της παιδί.

Σ΄ευχαριστώ και σε δοξολογώ που βάζεις μέσα μου θέληση μετανοίας

για τις αμαρτίες μου και μου χαρίζεις μύριες ευκαιρίες για να επιστρέφω σε Σένα.
.
Σ΄ευχαριστώ και σε δοξολογώ που με δυναμώνεις στις ώρες της αδυναμίας

και δεν μ΄αφήνεις να πέσω, αλλά απλώνεις το παντοδύναμο χέρι Σου

και με σηκώνεις και με φέρνεις κοντά Σου.

Τί να ανταποδώσω, Πανάγαθε Θεέ μου, για όλες τις ευεργεσίες που μου έκανες

και εξακολουθείς να μου κάνεις;

Ποιες ευχαριστίες να σου πώ;

Γι΄αυτό σαν το γλυκόλαλο αηδόνι θα σε υμνώ και θα σε δοξολογώ.

Και όλες τις ημέρες της ζωής μου θα ευλογώ το Άγιο Όνομα Σου,

Δημιουργέ και Ευεργέτη και Προστάτη μου άγρυπνε,

μολονότι δεν είμαι άξιος να μιλώ μαζί Σου στις προσευχές.

Η δική σου όμως αγάπη για μένα και η μακροθυμία Σου,

μου δίνει το θάρρος να σου μιλώ, να σ΄ευχαριστώ και να σε δοξολογώ.

Και θα το κάνω πάντοτε, γιατί μου κάνει πολύ καλό.

(Μ.Βασίλειος)

( Από το Αγιοπατερικό Προσευχητάριο , αναδημοσίευση από το

ιστολόγιο μια αγαπημένης φίλης από τη Θεσσαλονίκη ,


την οποία και ολόθερμα ευχαριστούμε )

.......................................................................................................

Αγαπημένοι διαβάτες και οδοιπόροι της ζωής ,

εύχομαι με το καλό να πορευόμαστε στο καλοκαίρι ,

και εύχομαι στον καθένα όμορφες και μοναδικές στιγμές ,

που να χαρίζουν στις ψυχές μας ηρεμία και πραότητα ,

και να τις γεμίζουν με Την Αγάπη Του Ζωοδότη Χριστού.

Αυτό φυσικά θα μπορέσουμε να το επιτύχουμε ,

αν είμαστε και παραμένουμε ενωμένοι με τη συχνότητα Του Ουρανού ,

όπως λέει και ο Μητροπολίτης Λεμεσού , γέροντας Αθανάσιος .

Και σ΄ αυτη την συχνότητα , ένας τρόπος υπάρχει να παραμείνουμε ενωμένοι.

Η Προσευχή , και η συνομιλία μας με Τον Κυβερνήτη του Σύμπαντος κόσμου !

Ας την έχουμε σαν ασπίδα και προστασία μας καθημερινά .

Ας είναι η κεραία που θα μας κρατά συντονισμένους με Τον Ουρανό !

Μια όμορφη κι΄ ευλογημένη μέρα ας έχουμε όλοι μας .
..

Δευτέρα 1 Ιουνίου 2009

Στην Παναγία ...

.

Στο εικονοστάσι Σου μπροστά ,

στέκω και Σ΄ αντικρύζω ,

με δάκρυα και κατάνυξη ,

Μητέρα και δακρύζω .


Δακρύζω για την άθλια

ψυχή μου που πονάει ,

και να δει λιγάκι φως ,

Εσένα λακταράει ...


.
Να δώσεις Συ λίγη δροσιά ,

Γλυκειά μου Παναγία ,

να διώξεις κάθε πειρασμό ,

και κάθε ανησυχία .

..
Να δώσεις στην καρδιά μας φως ,

να φέρεις τη γαλήνη ,

και την Αγάπη Του Ιησού ,

που τα σκοτάδια σβήνει .

.
Σ΄ ευχαριστώ Μανούλα μου

Γλυκειά μου Παναγία ,

που είσαι ΄κει Ακοίμητη ,

σε κάθε δυσκολία .

.
Ανοίγεις την Αγκάλη σου ,

μας δέχεσαι μ΄ Αγάπη ,

και Τ΄ Ουρανού Τ΄ Ολόφωτο ,

μας δείχνεις το Παλάτι !


Γίνε λοιπόν παρηγοριά ,

Σκέπη και Μεσιτεία

και με Το Άγιο Χάδι Σου ,

δώσε μας ευλογία .
.
.
( Απ΄ το δικό μου προσωπικό ημερολόγιο ,
.
οι πιο πάνω στίχοι , γραμμένοι προς Την
.
Γλυκειά Κυρά Μακεδονίτισσα , εκ βάθους καρδίας )
.
( Η πιο πάνω εικόνα , είναι η Εικόνα της Παναγίας ,
.
..από την Μονή Παναγίας Μακεδονίτισσας , Λευκωσία )
.
..............................................................................

Βρισκόμαστε ήδη από σήμερα στην αρχή του καλοκαιριού .

Πρώτη Ιουνίου , και εύχομαι στον κάθε διαβάτη και οδοιπόρο της ζωής ,

ένα όμορφο κι΄ ευλογημένο μήνα , καλό , ξεκούραστο και ειρηνικό καλοκαιρι ,

πλούσια γεμάτο με Την Χάρη και τις Δωρεές Του Παναγίου Πνεύματος ,

και Την Αγάπη Του Ιησού Χριστού ,

και πάντα και παντού υπό Την σκέπη και Την προστασία ,

Της Γλυκειάς μας Μανούλας Παναγιάς , που εκεί Ατρόμητος Φρουρός ,

μας προστατεύει από κάθε κίνδυνο και κάθε πειρασμό .

.