Στήριγμα ...

.

Σήμερα ξύπνησα και πάλιν δακρυσμένη ...

Είναι αβάστακτο ... βαρύ ... του πόνου το φορτίο ,

Και μέσα απ΄ τα δάκρια Χριστέ μου σε αντίκρυσα ,

εκεί στο εικονοστάσι , να με κοιτάς , με το γαλήνιο ύφος σου ,

σαν νάθελες να το κρατήσεις Εσύ ,

να γίνεις ο δικός μου Σίμωνας ο Κυρηναίος ,

να μου σκουπίσεις το μέτωπο , και να με κρατήσεις απ΄ το χέρι ,

συνοδοιπόρος της ζωής , με έναν διαβάτη κουρασμένο ,

..

.που ν΄ ακουμπήσει κάπου αποζητά ,

.και δεν είν ΄ Άλλος που να μπορεί να του προσφέρει αυτά ,

.εκτός από Σένα Κύριε ...

.που ξέρεις τι θα πει ο πόνος , που πόνεσες πάνω απ΄ όλους μας πιο πολύ

.που σήκωσες το αβάστακτο φορτίο των αμαρτιών όλης της οικουμένης .

.Γίνε Ιησού παρηγοριά για τη ψυχή κάθε πονεμένου ανθρώπου .

.Μείνε δίπλα μας , να Σ΄ ακουμπήσουμε , να στηρικτούμε απ΄ την αγάπη Σου ,

.να ξαποστάσουμε στην μεγάλη Σου αγκαλιά ,

.να πάρουμε δύναμη , να συνεχίσουμε την πορεία μας ,

.μέχρι να φτάσουμε στο τέρμα , στον προορισμό μας ...

.μέχρι μια μέρα να Σου ψάλλουμε , μαζί με τους αγγέλους ,

.ύμνους δοξολογίας και χάρας , για Σε Τον Πλάστη και Τον Δημιουργό μας !

.Μέχρι τέτε Χριστέ μου , δίνε μας δύναμη ,

.και βάδιζε μαζί μας ... μην μας εγκαταλείπεις ...

..