Δευτέρα 27 Αυγούστου 2012

" Γεννηθήτω Το Θέλημά Σου ! "




Όταν μαζί με τη χαρά , στην πορεία της ζωής ,
ξεπροβάλλει και η θλίψη ...
όταν μαζί με την επιτυχία , αισθάνεσαι ότι στην πραγματικότητα
έχεις αποτύχει , γιατί δεν ήταν αυτός πραγματικά ο στόχος σου ...
όταν μαζί με το χαμόγελο ,
ανακαλύπτεις ότι τα δάκρυα είναι περισσότερα
που πλημμυρίζουν την καρδιά σου ...
ότι παρόλο που ο ήλιος ανατέλλει ,
εντούτοις ξεσπάει μια ξαφνική καταιγίδα ,
και σκοτεινιάζουν όλα γύρω σου ...
.
Τότε πραγματικά Κύριε ,
παραδίνομαι Στα Χέρια Σου ,
και λέω μυστικά :

" Γεννηθήτω Το Θέλημά Σου ! "

                                                                                                            Διαβάτης

( Αφιερωμένο με πολλή πολλή αγάπη στη Μαρία μου )





Παρασκευή 24 Αυγούστου 2012

Στους Δελφούς



Αν και ειδωλολατρικός χώρος το Μαντείο των Δελφών ,
όμως θάταν μεγάλη μας παράληψη να μην το επισκεπτόμαστε
μια και βρεθήκαμε με την εκδρομή μας εκεί κοντά ,
μόλις 15 χιλιόμετρα από το ξενοδοχείο μας στην Αράχωβα .
Η επίσκεψη στο Μαντείο των Δελφών ήταν προαιρετική ,
έτσι όσοι τελικά αποφασίσαμε το επισκεφθήκαμε
το απόγευμα του Σαββάτου , της πρώτης μέρας που φθάσαμε .
Η συνταξιδιώτισσα μας Ανθή , και πολυαγαπημένη μας φίλη ,
φιλόλογος στο επάγγελμα , ανάλαβε μετά από δική μου παράκληση
τη ξενάγησή μας στο χώρο , την οποία ολόθερμα ευχαριστούμε ,
για τις γνώσεις της που μοιράστηκε μαζί μας σχετικά μ το Μαντείο των Δελφών .

Πανέμορφος ο χώρος και επιβλητικά θεόρατα βουνά περιτιγυρίζουν το χώρο.

Ο "Ομφαλός", το κέντρο της Γης,
όπως οι αρχαίοι πίστευαν, ήταν στους Δελφούς.

Ο Ομφαλός είναι καλυμμένος με ένα πλέξιμο από μάλλινες
κορδέλες, το ονομαζόμενο "αγρηνόν". Σύμφωνα με την
παράδοση, ο Ομφαλός ήταν ο τάφος του δράκοντα Πύθωνα,
 γιου της Γης, τον οποίον σκότωσε ο θεός Απόλλων, για να
καταλάβει το Μαντείο. Σύμφωνα με άλλους, ο Δίας άφησε
ελεύθερους δύο αετούς από τα πέρατα του σύμπαντος, για
 να βρουν το κέντρο της γης. Πέταξαν και συναντήθηκαν
στους Δελφούς, στον Ομφαλό.

Οι Δελφοί ήταν αρχαία ελληνική πόλη στην οποία λειτούργησε το σημαντικότερο μαντείο του αρχαιοελληνικού κόσμου. Η πόλη αναφέρεται από τους ομηρικούς χρόνους με την ονομασία Πυθώ. Στην αρχή των ιστορικών χρόνων ήταν μία από τις πόλεις της αρχαίας Φωκίδας, αλλά σταδιακά ο ρόλος της πόλης ενισχύθηκε και εξελίχθηκε σε πανελλήνιο κέντρο και ιερή πόλη των αρχαίων Ελλήνων. Οι Δελφοί διατήρησαν τη σημαντική τους θέση μέχρι τα τέλη του 4ου αιώνα μ.Χ., οπότε δόθηκε οριστικό τέλος στη λειτουργία του μαντείου με διάταγμα του αυτοκράτορα Θεοδοσίου Α΄.






Όταν ζούσε ο γέροντας Παϊσιος και έτυχε κάποια φορά
και περνούσε από το δρόμο έξω από το Μαντείο των Δελφών ,
χωρίς να γνωρίζει τι τόπος ήταν εκεί , είπε :
" Μα τι χώρος είναι αυτός που περνούμε τώρα ,
υπάρχουν πολλά δαιμόνια σ΄ αυτό τον χώρο ... "
Και του είπαν αυτοί που ταξίδευαν μαζί του , ότι περνούσαν
έξω από το Μαντείο των Δελφών ...

... συνεχίζεται

( Από τις σελίδες του προσωπικού ημερολογίου μου ,
από την εκδρομή μας της " Κιβωτού " 21 - 24 Ιουλίου 2012 .)
Διαβάτης





Τετάρτη 22 Αυγούστου 2012

Στην Ναύπακτο

.
Αναχωρόντας από το Μοναστήρι του Αγίου Νεκταρίου και Αγίου Φανουρίου , μετά από μια κουραστική μέρα , επόμενος προορισμός μας , η Ναύπακτος !

Εκεί συναντήσαμε την αγαπημένη μας φίλη Ακυλίνα , που με τόση χαρά και προθυμία μας ξενάγησε στην πόλη της . Η φιλοξενία ζωγραφισμένη στο πρόσωπό της . Ολόθερμα όλοι μας την ευχαριστούμε , και επιφυλασσόμαστε να την ξεναγήσουμε κι΄ εμείς στην δική μας πατρίδα , την αγαπημένη μας Κύπρο .


Η Ναύπακτος είναι μια όμορφη πόλη, κτισμένη αμφιθεατρικά σε πευκόφυτη πλαγιά. Με 19.768 μόνιμους κατοίκους είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του νομού Αιτωλοακαρνανίας και απέχει 42 χιλιόμετρα από το Μεσολόγγι και 10 χιλιόμετρα από το πορθμείο Ρίου Αντιρρίου. Τα τελευταία χρόνια η πόλη εκσυγχρονίζεται με ταχείς ρυθμούς και είναι σε θέση να ικανοποιήσει όλες τις απαιτήσεις των επισκεπτών της ενώ παράλληλα διατηρεί σε μεγάλο βαθμό το παραδοσιακό ύφος της. Το παλιό κυκλικό λιμάνι με τους δύο γραφικούς πύργους στην είσοδό του γοητεύει και τους πιο απαιτητικούς επισκέπτες. Το βενετσιάνικο καλοδιατηρημένο κάστρο με τις αλλεπάλληλες σειρές τειχών στην κορυφή του λόφου, είναι από τα πιο όμορφα της Ελλάδας και πραγματικό στολίδι για την πόλη. Η Ναύπακτος είναι πόλη με πολλή κίνηση κατά τη διάρκεια όλου του χρόνου, που αυξάνεται όμως τους καλοκαιρινούς μήνες.



Ανεβήκαμε στον λόφο της Ναυπάκτου , ψηλά στο κάστρο , και απ΄ εκεί η θέα ήταν μοναδική !!!

Το Κάστρο βρίσκεται στην κορυφή του λόφου που δεσπόζει στη πόλη. Στα Δυτικά αυτής σε υψόμετρο περίπου 200 μέτρων. Ο λόφος αυτός έχει σχήμα πυραμίδας. Οι μεγαλοπρεπείς οχυρώσεις της Ναυπάκτου που οφείλονται με διαδοχικές κατασκευαστικές φάσεις και κλιμακώνονται από την αρχαιότητα έως και την τουρκοκρατία, παρά τις καταστροφές και φθορές που έχουν υποστεί αποτελούν ένα από τα πιο σημαντικά και καλοδιατηρημένα παραδείγματα φρουριακής αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα.
Ποία ήταν η μορφή του κάστρου στους αρχαίους χρόνους δεν μπορούμε με ακρίβεια να ξέρουμε. Είναι βέβαιο όμως ότι υπήρχαν τα τείχη. Υπολείμματα αρχαίων τειχών βρίσκονται και σήμερα κατά τη μεριά της θάλασσας και στη δυτική πλευρά. Το πιθανότερο είναι το κάστρο να μην είχε τη σημερινή του μορφή με τα πέντε διαζώματα. Αυτή τη μορφή την έλαβε κυρίως κατά τη βενετική κυριαρχία.



Κατεβαίνοντας βλέπαμε το λιμάνι της Ναυπάκτου , και απέναντι φαινόταν η γέφυρα του Ρίο που πηγαίνει στην Πάτρα .

Οι δύο βραχίονες του κάστρου, οι οποίοι ξεκινούν από την κορυφή του λόφου καταλήγουν στη θάλασσα, όπου με δύο πύργους κλείνουν την είσοδο του λιμανιού. Το μικρό και γραφικό αυτό λιμάνι έχει σχήμα πετάλου με άνοιγμα εισόδου 35 m. Δεξιά και αριστερά της εισόδου του υπάρχουν δύο πύργοι.


Αναχωρήσαμε από τη Ναύπακτο με επόμενο προορισμό μας Το Γαλαξίδι ,
και την ξενάγησή μας εκεί ...

... συνεχίζεται

( Από τις σελίδες του προσωπικού ημερολογίου μου ,
από την εκδρομή μας της " Κιβωτού " 21 - 24 Ιουλίου 2012 .)
Διαβάτης

Η Μύγα & η Μέλισσα...


.
«Γνώρισα ἐκ πείρας ὅτι σ' αὐτὴ τὴ ζωὴ οἱ ἄνθρωποι εἶναι χωρισμένοι σὲ δύο κατηγορίες.

 Ἡ μία, λοιπόν, κατηγορία τῶν ἀνθρώπων μοιάζει μὲ τὴ μύγα.

Ἡ μύγα ἔχει τὴν ἑξῆς ἰδιότητα: νὰ πηγαίνει πάντα καὶ νὰ ...
κάθεται σὲ ὅ,τι βρώμικο ὑπάρχει.
Γιὰ παράδειγμα, ἂν ἕνα περιβόλι εἶναι γεμάτο λουλούδια, ποὺ εὐωδιάζουν, καὶ σὲ μία ἄκρη τοῦ περιβολιοῦ κάποιο ζῶο ἔχει κάνει μία ἀκαθαρσία, τότε μιὰ μύγα, πετώντας μέσα σ' αὐτὸ τὸ πανέμορφο περιβόλι, θὰ πετάξει πάνω ἀπὸ ὅλα τὰ ἄνθη καὶ σὲ κανένα δὲν θὰ καθίσει. Μόνο ὅταν δεῖ τὴν ἀκαθαρσία, τότε ἀμέσως θὰ κατέβει καὶ θὰ καθίσει πάνω σ' αὐτὴν καὶ θὰ ἀρχίσει νὰ τὴν ἀνασκαλεύει, ἀναπαυόμενη στὴ δυσωδία ποὺ προκαλεῖται ἀπὸ τὸ ἀνακάτεμα αὐτὸ καὶ δὲ θὰ ξεκολλᾶ ἀπὸ ἐκεῖ.
Ἂν τώρα ἔπιανες μιὰ μύγα, καὶ αὐτὴ μποροῦσε νὰ μιλήσει καὶ τὴ ρωτοῦσες νὰ σοῦ πεῖ μήπως ξέρει ἂν πουθενὰ ὑπάρχουν τριαντάφυλλα, τότε ἐκείνη θὰ ἀπαντοῦσε πὼς δὲ γνωρίζει κἄν τί εἶναι αὐτά. "Ἐγώ, θὰ σοῦ πεῖ, ξέρω πὼς ὑπάρχουν σκουπίδια, τουαλέτες, ἀκαθαρσίες ζώων, μαγειρεῖα, βρωμιές."

Ἡ μία λοιπὸν μερίδα τῶν ἀνθρώπων μοιάζει μὲ τὴ μύγα. Εἶναι ἡ κατηγορία τῶν ἀνθρώπων ποὺ ἔχει μάθει πάντα νὰ σκέφτεται καὶ νὰ ψάχνει νὰ βρεῖ ὅ,τι κακὸ ὑπάρχει, ἀγνοώντας καὶ μὴ θέλοντας ποτὲ νὰ σταθεῖ στὸ καλό.
.
.
Ἡ ἄλλη κατηγορία τῶν ἀνθρώπων μοιάζει μὲ τὴ μέλισσα.
Ἡ ἰδιότητα τῆς μέλισσας εἶναι νὰ βρίσκει καὶ νὰ κάθεται σὲ ὅ,τι καλὸ καὶ γλυκὸ ὑπάρχει.
Ἂς ποῦμε, γιὰ παράδειγμα, πὼς σὲ μία αἴθουσα, ποὺ εἶναι γεμάτη ἀκαθαρσίες ἔχει κάποιος τοποθετήσει σὲ μία γωνιὰ ἕνα λουκούμι. Ἂν φέρουμε ἐκεῖ μία μέλισσα, ἐκείνη θὰ πετάξει και δὲν θὰ καθήσει πουθενὰ ἕως ὅτου βρεῖ τὸ λουκούμι καὶ μόνον ἐκεῖ θὰ σταθεῖ.
Ἂν πιάσεις τώρα τὴ μέλισσα καὶ τὴ ρωτήσεις ποῦ ὑπάρχουν σκουπίδια, αὐτὴ θὰ σοῦ πεῖ ὅτι δὲ γνωρίζει, "θὰ σοῦ πεῖ ἐκεῖ ὑπάρχουν γαρδένιες, ἐκεῖ τριανταφυλλιές, ἐκεῖ θυμάρι, ἐκεῖ μέλι, ἐκεῖ ζάχαρη, ἐκεῖ λουκούμια καὶ γενικὰ θὰ εἶναι γνώστης ὅλων τῶν καλῶν καὶ θὰ ἔχει παντελῆ ἄγνοια ὅλων τῶν κακῶν."

Αὐτὴ εἶναι ἡ δεύτερη ὁμάδα, τῶν ἀνθρώπων ἐκείνων ποὺ ἔχουν καλοὺς λογισμοὺς καὶ σκέπτονται καὶ βλέπουν τὰ καλά.

Ὅταν σ' ἕνα δρόμο βρεθοῦν νὰ περπατοῦν δύο ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι ἀνήκουν στὶς δύο αὐτὲς κατηγορίες, τότε φτάνοντας στὸ σημεῖο ἐκεῖνο ὅπου ἕνας τρίτος ἔκανε τὴν «ἀνάγκη» του, ὁ ἄνθρωπος τῆς πρώτης κατηγορίας, θὰ πάρει ἕνα ξύλο καὶ θ' ἀρχίσει νὰ σκαλίζει τὶς ἀκαθαρσίες.

Ὅταν, ὅμως περάσει ὁ ἄλλος, τῆς δεύτερης κατηγορίας, ποὺ μοιάζει μὲ τὴ μέλισσα, προσπαθεῖ νὰ βρεῖ τρόπο νὰ τὶς σκεπάσει μὲ χῶμα καὶ μὲ μία πλάκα, γιὰ νὰ μὴν αἰσθανθοῦν καὶ οἱ ἄλλοι περαστικοὶ τὴ δυσωδία αὐτή, ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὶς βρωμιές».

                                                                                                   Γέροντaς Παΐσιοs
***
Ας επιλέξουμε φίλοι μου , Διαβάτες και Οδοιπόροι της ζωής , σε ποια κατηγορία ανθρώπων είναι όμορφο να ανήκουμε ... η επιλογή εναπόκειται στον καθένα μας ...
Καλή σας μέρα !
Διαβάτης

Δευτέρα 20 Αυγούστου 2012

Στην Μονή του Αγίου Νεκταρίου και Αγίου Φανουρίου Τρικόρφου Φωκίδος - Η συνέχεια στο Οδοιπορικό μας


Φεύγοντας από τη Μονή του Οσίου Σεραφείμ και του Αγίου Αυγουστίνου θα κατευθυνόμαστε στην Ναύπακτο , όπου εκεί μια φίλη μας περίμενε για ξενάγηση .
Μετά όμως από προτροπή του γέροντα Νεκτάριου , βγαίνοντας από το Τρίκορφο , επισκευθήκαμε την γυναικεία Μονή του Αγίου Νεκταρίου και Αγίου Φανουρίου .
Η ανέγερση της Μονής άρχισε από το μηδέν μόλις πριν από 17 χρόνια, όταν οι πρώτες μοναχές ξεκίνησαν εδώ στο άγριο αρχικά και αφιλόξενο τόπο, ο οποίος όμως με την βοήθεια του Θεού και των Αγίων , μεταμορφώνεται σ' ένα μικρό παράδεισο.
Καθημερινά η ζωή είναι ένας αγώνας, τόσο πνευματικός, όσο και σωματικός, διότι εκ του μηδενός, με πολλούς κόπους και μόχθους έχει ανεγερθεί αυτό το Μοναστήρι . Οι ανάγκες είναι πολλές και επιτακτικές. Ήδη μέχρι σήμερα 16 μοναχές αποτελούν την αδελφότητα της Μονής , ανάμεσα σ΄ αυτές και μια Κύπρια Μοναχή , η αδελφή Νεκταρία , της οποίας ήταν πολύ έκδηλη η χαρά όταν μας συνάντησε .


Στο Μοναστήρι υπάρχουν φτιαγμένες κατακόμβες για να αισθάνεται ο προσκυνητής
συγκίνηση, και ευγνωμοσύνη προς τον Θεό γι᾽ αυτό που είμαστε, ορθόδοξοι χριστιανοί και με το ζήλο προπαντός να μοιάσουμε στους μάρτυρες, που κυνηγημένοι, διωγμένοι, κακουχούμενοι, πολεμούμενοι με ακατανόμαστους και αφάνταστους διωγμούς και θανατώσεις, υπέμειναν, άντεξαν, μαρτύρησαν με χαρά για την αγάπη του Χριστού.



Αφού προσκυνήσαμε και ξεναγηθήκαμε στην Μονή , μας μίλησε για λίγο η γερόντισσα στον πολύ περιορισμένο χρόνο που είχαμε μπροστά μας , μα τα λόγια της ήταν μια πραγματική ανάσα δροσιά για όλους μας .
Πραγματικά ο χώρος εδώ στο Μοναστήρι μοιάζει με Παράδεισο . Τόσο όμορφα περιποιημένο , και με τόση φιλοξενεία και χαρά στα πρόσωπα των Μοναζουσών .

Ευχόμαστε ο Κύριος να τις ενισχύσει στον μοναχικό βίο που επέλεξαν να διαβούν .







Αναχωρήσαμε από το Μοναστήρι κατευθυνόμενοι προς την Ναύπακτο ...

... συνεχίζεται

( Από τις σελίδες του προσωπικού ημερολογίου μου ,
από την εκδρομή μας της " Κιβωτού " 21 - 24 Ιουλίου 2012 .)

Διαβάτης

Παρασκευή 17 Αυγούστου 2012

Θεωρία και πράξη ! ... Εμπειρίες ... ( Η συνέχεια στο οδοιπορικό μας )



Κύρια πνευματική τροφή στην προσκυνηματική μας εκδρομή στην Αράχωβα , στο Γαλαξίδι , και σε όλα τα άλλα μέρη όπου επισκεφθήκαμε αυτές τις τέσσερεις μέρες ήταν οι ομιλίες και οι συναντήσεις που είχαμε με τον Αρχιμανδρίτη πατέρα Ανδρέα Κονάνο .
Τον συναντήσουμε από την πρώτη μας μέρα που φθάσαμε στο ξενοδοχείο μας στην Αράχωβα το Σάββατο 21 Ιουλίου 2012 . Όλοι μας διψούσαμε να τον ακούσουμε , να ενισχυθούμε και να πάρουμε την ευχή του . Ο λόγος του τόσο απλός και κατανοητός από όλους μας . Μας μίλησε για την υπομονή , την αγάπη την ταπείνωση …
Την επόμενη μέρα το πρωί θα είχαμε εκκλησιασμό στην Παναγία τη Γάλαξα τη Θαλασσοκρατούσα !
Στην διαδρομή συναντήσαμε κάποια πρακτικά προβλήματα . Ευκαιρία για εφαρμογή των όσων ακούσαμε το προηγούμενο βράδυ από τον πάτερ Ανδρέα . Για εξάσκηση της υπομονής μας όταν διαπιστώσαμε ότι οι οδηγοί μας δεν γνώριζαν κάλα τη διαδρομή προς την Παναγία Γάλαξα . Για να προσευχηθούμε ώστε να ξεπεράσουμε τα εμπόδια που συναντήσαμε στο δρόμο , για να ταπεινωθούμε και να μην τα βάλουμε με κανένα , για να νοιώσουμε τόσο μικροί και αδύναμοι μπροστά στην Παντοδυναμία Του Θεού , και να ζητήσουμε την βοήθειά Του και την προστασία Του . Για να δαμάσουμε τα πάθη μας , την οργή μας , το θυμό μας , και να διατηρήσουμε την ειρήνη στις καρδιές μας …
Όλα αυτά ήταν οι εξετάσεις που δίναμε μετά από την ομιλία του πατήρ Ανδρέα το προηγούμενο βράδυ …
Οι πειρασμοί και τα εμπόδια στη ζωή μας δεν μπορούν να μην υπάρξουν . Εκεί θα φανεί πραγματικά πόσο αγωνιστές είμαστε . Αν πραγματικά μπορούμε να εφαρμόσουμε στην πράξη Τον Λόγο Του Κυρίου . Μπροστά στους πειρασμούς θα φανεί αν μπορούμε να ταπεινωθούμε , αν έχουμε υπομονή , πίστη ,  ελπίδα , πραότητα , αγάπη

... συνεχίζεται

( Από τις σελίδες του προσωπικού ημερολογίου μου ,
από την εκδρομή μας της " Κιβωτού " 21 - 24 Ιουλίου 2012.
..
.

***



Κυριακή 12 Αυγούστου 2012

Προσευχή Στην Μεσήτρια μεταξύ Ουρανού και γης !

Εικόνα της Παναγία η Κυκκώτισσα

Υπεραγία Θεοτόκε Παρθένε, σκέπε με, και διαφύλαττε τον δούλο σου από παντός κακού ψυχής τε και σώματος,και από παντός εχθρού ορατού και αοράτου.
Χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία, ο Κύριος μετά σου. Ευλογημένη συ εν γυναιξί και ευλογημένος ο καρπός της κοιλιάς σου, ότι Σωτήρα έτεκες των ψυχών ημών.

Χαίρε και ευφραίνου, Θεοτόκε Παρθένε, και πρέσβευε υπέρ του δούλου σου Κυρία και Δέσποινα των Αγγέλων και Μήτηρ των χριστιανών, βοήθησόν μοι τω δούλω σου.
Ω Μαρία παναμώμητε, χαίρε νύμφη ανύμφευτε, χαίρε η χαρά των θλιβομένων και η παραμυθία των λυπουμένων.

Χαίρε η τροφή των πεινώντων και ο λιμήν των χειμαζομένων, χαίρε των αγίων αγιωτέρα και πάσης κτίσεως τιμιωτέρα, χαίρε του Πατρός αγίασμα, του Υιού το σκήνωμα, και του Αγίου Πνεύματος το επισκίασμα.

Χαίρε του πάντων Βασιλέως Χριστού του Θεού ημών το τερπνόν παλάτιον, χαίρε η Μήτηρ των ορφανών και η βακτηρία των τυφλών, χαίρε το καύχημα των χριστιανών και των προσκαλουμένων σε ο έτοιμος βοηθός.

Παναγία Δέσποινά μου, φύλαξόν με υπό την σκέπην σου, ότι εις τας παναχράντους χείρας σου παρατίθημι το πνεύμα μου.
Γενού βοηθός και σκέπη της ψυχής μου εν τη φοβερά ημέρα της κρίσεως, και πρέσβευε υπέρ εμού του αναξίου ίνα εισέλθω καθαρός και αγνός εις τον Παράδεισον.

Μη απορρίψης με, Κυρία μου, τον δούλον σου, αλλά βοήθησόν μοι, και δος μοι το συμφέρον της αιτήσεως. Λύτρωσαί με παντός κινδύνου, επιβουλής, ανάγκης και ασθενείας, και δώρησαί μοι προ του τέλους μετάνοιαν, ίνα σωζόμενος τη μεσιτεία και βοηθεία σου, εν μεν τω παρόντι βίω από παντός εχθρού ορατού και αοράτου, πορευόμενος θεαρέστως εν τοις θελήμασι του αγαπητού σου Υιού και Θεού ημών, εν δε τη φοβερά ημέρα της κρίσεως από της αιωνίου και φοβεράς κολάσεως προσκυνώ, ευχαριστώ και δοξάζω το πανάγιόν σου όνομα εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

.
(Του μητροπολίτου Ροστοβίας Δημητρίου - του Ρώσου νεοφανούς αγίου και θαυματουργού, την οποία έλεγε καθημερινά).

***

( Η συνέχεια του οδοιπορικού μας μετά τις 20 Αυγούστου . Δεν έχω internet εδώ που βρίσκομαι .
Καλή συνέχεια στις διακοπές σας , και Καλό Δεκαπενταύγουστο .
Η Παναγία Δέσποινα πάντα μαζί με όλους σας )

Διαβάτης




Παρασκευή 3 Αυγούστου 2012

Η επίσκεψη μας στην Μονή Οσίου Σεραφείμ Σάρωφ και Αγίου Αυγουστίνου Ιππώνος στο Τρίκορφο Φωκίδος




Τρίτη μέρα της εκδρομής μας , Δευτέρα 23 Ιουλίου 2012
και αναχωρούμε νωρίς το πρωί για το Μοναστήρι του Οσίου Σεραφείμ του Σάρωφ
και Αγίου Αυγουστίνου Ιππώνος και της Μητρός αυτού Αγίας Μόνικας ,
στο Τρίκορφο της Φωκίδος .
Πανέμορφη η διαδρομή μας μέχρι το Μοναστήρι ,
παρόλο που οι δρόμοι ήταν πολύ στενοί και ανηφορικοί
και τα λεοφορεία μας μόλις που τα χωρούσε να περάσουν .



Μας υποδέχθηκε ο ηγούμενος του Μοναστηριού
γέροντας Νεκτάριος Μουλατσιώτης , μαζί με άλλους μοναχούς
οι οποίοι μας κέρασαν καφέ και δροσερό νερό ,μια και είχαμε ένα δύσκολο και κουραστικό ταξίδι δυομισι περίπου ωρών από την Αράχωβα μέχρι το Τρίκορφο .

" Χριστός Ανέστη Χαρά μου ! "

Μας χαιρέτισε με τον χαιρετισμό του Αγίου Σεραφείμ .



***



Μπήκαμε στον Ναό όπου μας μίλησε ο γέροντας Νεκτάριος
και στην συνέχεια ξεναγηθήκαμε στο Μοναστήρι ,
προσκυνήσαμε Τα Ιερά Λείψανα του Οσίου Σεραφείμ ,
και ακούσαμε να κτυπούν τόσο χαρμόσυνα
τα 400 σήμαντρα και οι 62 καμπάνες του Μοναστηριού ,
όπου έχουν δημιουργηθεί όπως ακριβώς το ιστορικό καμπαναριό της Αγίας του Θεού Σοφίας ,
για να θυμίζει τις χαμένες μας πατρίδες ,την Αγιά Σοφιά ,την Μικρά Ασία, τον Πόντο και τη Θράκη , την Κερύνια , την Αμμόχωστο και όλη την κατεχόμενη βόρεια πλευρά της Κύπρου μας , οι οποίες αν και προ πολλού έχουν εξασθενήσει , όμως ποτέ δεν ξεχάστηκαν και πάντα θα βρίσκονται μέσα στις καρδιές μας , ως εκεί που ο Θεός το επιτρέπει να βρίσκονται σε ξένα χέρια .



Κάθε φορά που κτυπούν οι καμπάνες και ηχούν τα σήμαντρα, δάκρυα γεμίζουν τα μάτια των προσκυνητών . Τα σήμαντρα κτυπούν κάθε 5 χρόνια στην εορτή του Αγίου Σεραφείμ, όπου ανεβαίνουν επάνω στο καμπαναριό 400 πιστοί και τα κτυπούν με το χέρι. Οι 62 καμπάνες κτυπούν όλες μαζί στην εορτή του Αγίου Αυγουστίνου στις 15 Ιουνίου και του Αγίου Σεραφείμ στις 19 Ιουλίου, στην Κοίμηση της Θεοτόκου στις 15 Αυγούστου, του Αγίου Νεκταρίου στις 9 Νοεμβρίου, τα Χριστούγεννα και το βράδυ της Ανάστασης. Το καμπαναριό αυτό , έγινε πόλος έλξεως χιλιάδων προσκυνητών, στέκεται εδώ θυμίζοντάς μας τις ένδοξες βυζαντινές σελίδες της ιστορίας μας και σε κάθε χτύπο του μας βεβαιώνει ότι "πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά μας θα ‘ναι".


Κατά το προσκύνημά μας είχαμε την ευλογία από τον γέροντα να ακούσουμε κι΄ εμείς αυτούς τους χαρμόσυνους ήχους από τα 400 σήμαντρα και τις 62 καμπάνες , το οποίο ήταν κάτι μοναδικό !!!


***



***


***

... συνεχίζεται

( Από τις σελίδες του προσωπικού ημερολογίου μου ,
από την εκδρομή μας της " Κιβωτού " 21 - 24 Ιουλίου 2012 .
.
Η συνέχεια του Οδοιπορικού μας , μετά από ολιγοήμερη απουσία μου λόγω διακοπών .
Εύχομαι καλές διακοπές , καλή ξεκούραση , και πλούσια πνευματική ανοικοδόμηση σε κάθε Διαβάτη και Οδοιπόρο της ζωής . Η Παναγιά μας να σκεπάζει ολονών την πορεία .
Θα συναντιώμαστε στις προσευχές και στις δεκαπενταυγουστιάτικες παρακλήσεις νοερώς ) 

Διαβάτης

***


(  Ευχαριστώ Θερμά όλους τους συνταξιδιώτες μας σ΄ αυτήν την εκδρομή
για τις φωτογραφίες που μου στέλνουν για να μοιραζόμαστε με όλους
εσάς τους φίλους και αναγνώστες μας )

***

Πέμπτη 2 Αυγούστου 2012

Μια γεύση με φωτογραφίες από το ταξίδι μας !





Από τον περίβολο της Γυναικίας Μονής Αγίου Νεκταρίου
και Αγίου Φανουρίου στο Τρίκορφο Φωκίδος

***


Από την ξενάγησή μας στην Ναύπακτο , στο κάστρο ,
από την αγαπημένη μας Ακυλίνα , που με πολλή
υπομονή μας περίμενε , και την οποία ολόθερμα ευχαριστούμε .

***



Περιμένοντας για την αναχώρησή μας
από το Ξενοδοχείο " Ανεμόλια " στην Αράχωβα
για την επιστροφή μας στην Κύπρο .

***

Ευχαριστώ πολύ την Μαριάννα για τις πιο πάνω φωτογραφίες ,
τις οποίες μου έστειλε με το πιο κάτω σχόλιο :

"  Πρέπει κάποιος να το ζήσει νομίζω για να καταλάβει
το μέγεθος όλων αυτών των συναισθημάτων που βιώσαμε !!! "

***



" Σ΄ ευχαριστούμε Θεέ μου , για όλα τα Δώρα που γέμισες
τις ψυχές μας με αυτό το ολιγοήμερο ταξίδι "



... συνεχίζεται

( Από τις σελίδες του προσωπικού ημερολογίου μου ,
από την εκδρομή μας της " Κιβωτού " 21 - 24 Ιουλίου 2012 )


Διαβάτης


Τετάρτη 1 Αυγούστου 2012

Συνέχεια στο οδοιπορικό της εκδρομής μας ...




Αναχωρώντας από την Παναγία την Γάλαξα
είχαμε προορισμό την Ιερά Μονή Οσίου Λουκά Στειριώτη .

Η Μονή Οσίου Λουκά είναι χτισμένη στις δυτικές υπώρειες του Ελικώνα κάτω από την ακρόπολη της αρχαίας Στείριδας , κοντά στο χωριό Στείρι , στη Βοιωτία . Αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα μνημεία της Μεσοβυζαντινής Τέχνης και αρχιτεκτονικής και περιλαμβάνεται στην κατάλογο τόπων παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της Ουνέσκο .
Το μοναστήρι του Οσίου Λουκά βρίσκεται σε γραφική πλαγιά του Ελικώνα σε τοποθεσία όπου βρισκόταν άλλοτε ναός της Στειρίτιδας Δήμητρας και περιβάλλεται από οροπέδιο που καλύπτεται από ελαιώνα.
Το μοναστήρι με τις δύο μεγάλες εκκλησίες , το ναό της Παναγίας και το Καθολικό , την Κρύπτη, το καμπαναριό, τα κελλιά και τα άλλα κτίσματα, αφιερωμένο στον θαυματουργό τοπικό άγιο, απέκτησε σύντομα μοναδική ακτινοβολία και τούτο γιατί η μορφή της τέχνης του θεωρείται πρότυπο για τα βυζαντινά μνημεία του 11ου αιώνα σε όλη την Ελλάδα .
Η προσωνυμία « Βασιλομονάστηρο » αποδίδει την αυτοκρατορική καταγωγή της Μονής, καθώς και την αίσθηση του πλούτου και της τελειότητας του μνημείου από τους μεταγενέστερους.
Η φιλοξενία που δεχθήκαμε στο Μοναστήρι , ήταν απερίγραπτη . Ο νεαρός και ευγενέστατος ξεναγός , ο Ανδρέας , μας ξενάγησε στο Μοναστήρι , τόσο κατατοπιστικά , που αν και είχαμε λίγο κουραστεί στην διαδρομή , μας ξεκούρασαν τα όσα ακούσαμε , και η κατάνυξη που αισθανθήκαμε μέσα σ΄ Αυτό το πανέμορφο Μοναστήρι , χάρισε δροσιά στις ψυχές μας .
Είναι τόσο όμορφη η αρχιτεκτονική του Μοναστηριού , η γραφικότητα , και το γεγονός ότι δεν αλλοιώθηκε από το πέρασμα των αιώνων , αυτό του χαρίζει μια ξεχωριστή ομορφιά !
Η επίσκεψη στο Μοναστήρι Του Οσίου Λουκά μας ξεκούρασε όλους . Αναχωρούμε για την επιστροφή μας στο ξενοδοχείο μας στην Αράχωβα , έχοντας ήδη αρχίσει να γεμίζουμε τις αποσκευές μας με πανέμορφες αναμνήσεις !
... συνεχίζεται

( Από τις σελίδες του προσωπικού ημερολογίου μου , από την εκδρομή μας στην Παναγία Γάλαξα τη Θαλασσοκρατούσα και στην Μονή του Οσίου Λουκά Στειριώτη ,την Κυριακή 22 Ιουλίου 2012 )


Διαβάτης
 






***

( Οι φωτογραφίες από το προσωπικό μου αρχείο , και της συνταξιδιώτισσας μας Ροζίτας Ευσταθίου , την οποία ολόθερμα ευχαρστούμε που τις μοιράστηκε μαζί μας )

***