Καλές Διακοπές !

.
Μετά από μια κουραστική πορεία ,
ο διαβάτης θέλει λιγάκι να ξεκουραστεί .
.
Είναι καιρός λοιπόν , τώρα που η ζέστη
βρίσκεται στο αποκορύφωμά της ,
και τα θερμόμετρα φτάνουν στην κορυφή
ξεπερνόντας τους 40 βαθμούς θερμοκρασία ,
.
να κάνουμε μια ανάπαυλα από την καθημερινότητά μας , να αφήσουμε τα τρεχάματα κατά μέρος ,
να ξεχάσουμε αριθμούς , λογαριασμούς , υποθέσεις ,
και να χαλαρώσουμε σε ρυθμούς καλοκαιρινούς .
.
.
.
Από αυρίο λοιπόν , και για όλο σχεδόν τον Αύγουστο ,
ο διαβάτης , θα βρίσκεται σε διακοπές .
.
Ως επακόλουθο , το αγαπημένο μας σοκάκι « Οδεύοντας » ,
θα παραμείνει κι΄ αυτό σε αδράνεια για λίγες μέρες .
.
Καιρός για ανεφοδιασμό και ανασυγκρότηση .
Όλοι μας το χρειαζόμαστε κάποια στιγμή .
.
Η σωματική κούραση , μας εμποδίζει πολλές φορές ,
σε πολλά σημαντικά και ουδιώδη καθήκοντα.
Γι΄ αυτό δεν πρέπει να την βάζουμε σε δεύτερη θέση .
.
Ας ξεκουραστούμε λοιπόν , για να αναζωογονηθούμε ,
και να πάρουμε δυνάμεις για τη συνέχεια …

Έναν ολόκληρο χρόνο περιμένουμε τις μέρες των καλοκαιρινών μας διακοπών.
Βουνό ή θάλασσα, ήλιος ή σκιά, δεν έχει σημασία.

Αυτό που "μετράει" είναι οι μέρες αυτές να είναι όμορφες, ξένοιαστες, ξεκούραστες,
αλλά και γεμάτες με την Γλυκειά παρουσία Του Αγαπημένου μας Ιησού Χριστού ...

Ας σκεφτούμε κάποια πράγματα , που θα μας βοηθήσουν να κάνουμε τις διακοπές μας πιο ευχάριστες και δημιουργικές:

-Οι ημέρες των διακοπών είναι μέρες ξεκούρασης. Ας προσπαθήσουμε όσο το δυνατόν να αποφύγουμε τις υπερβολές σε ό,τι κι΄ αν έχουμε προγραμματίσει .

-Ας μην πάρουμε μαζί μας όπου και αν πάμε , έννοιες και σκοτούρες της καθημερινότητας.
Ας ξέχασουμε κάθε τι που μπορεί να μας πάρει τη ηρεμία και την καλή διάθεση.

-Όσο περισσότερο περιορίσουμε τις μετακινήσεις μας τόσο περισσότερο θα ξεκουράσουμε το σώμα μας.

-Ας απόλαυσουμε την όμορφη φύση που έχει δημιουργήσει ο Θεός. Οι παραλίες και τα δάση είναι δοσμένα από τον Δημιουργό για να τα χαρούμε.

-Ας δώσουμε αρκετό χρόνο στον εαυτό μας για περισυλλογή. Οι προσωπικές ώρες χαλάρωσης, ιδιαίτερα τις ήσυχες ώρες του βραδινού ή του πρωινού θα μας βοηθήσουν σ' αυτό.

-Ας διάβασουμε ένα χριστιανικό βιβλίο. Οι σκέψεις και οι εμπειρίες ενός χριστιανού συγγραφέα είναι πάντα χρήσιμες στην πνευματική μας πορεία.

-Ας μην ξεχνάμε να μελετάμε καθημερινά την Αγία Γραφή.
Η πνευματική μας τροφή δεν πρέπει να κάνει διακοπές!

-Η προσευχή στις ήσυχες ώρες των διακοπών θα ανεβάσουν το πνεύμα μας ψηλά. Ας μην αμελήσουμε να έχουμε ώρες πνευματικής περισυλλογής και επικοινωνίας με Τον Θεό .

-Ας χαρίσουμε ένα χαμόγελο, ας πούμε δύο λόγια σε κάποιον, ας δώσουμε τη χριστιανική μας μαρτυρία.
Το πιθανότερο είναι να μην μας δοθεί ποτέ η ευκαιρία να ξαναδούμε κάποιους.

-Ας οραματιστούμε και ας σχεδιάσουμε για το μέλλον. Μετά τις διακοπές η ζωή συνεχίζεται. Και θα είναι τόσο όμορφη και δημιουργική η συνέχεια , εάν στις διακοπές μας δεν ξεχάσουμε Τον Θεό.
.
Εύχομαι και κάθε διαβάτη και οδοιπόρο της ζωής όμορφο , ειρηνικό και ευλογημένο καλοκαίρι!

Ο Ιησούς Χριστός νάναι συνοδοιπόρος και σύντροφος με όλους μας .

Διαβάτης




.

Αν δεν ήσουν Εσύ ! ...

.

Αν δεν ήσουν Εσύ, τι θα ήταν αλήθεια η ζωή μας ; …

Εσύ ! Η πιο μεγάλη μας χαρά, η πρώτη χαρά του κόσμου όλου.

Η πρώτη ! Αν δεν ήσουν Εσύ, Παναγία μας, ποια θα είχαμε

Μάνα τέτοιας αγάπης εμείς;

Ποια χαρά θα μπορούσε να νιώσει η καρδιά μας ; …

Ποια αγκαλιά θα μας έκλεινε στοργική στις μεγάλες

και κρίσιμες ώρες των πόνων;

Και ποιο χέρι απαλό με γλυκύτατο χάδι

θα σκούπιζε ανάλαφρο των ματιών μας το δάκρυ;

Αν δεν ήσουν Εσύ, Παναγία, αν δεν ήσουν Εσύ,

η χαρά των αγγέλων,η γλυκειά χαρμονή,

η στοργή και η ελπίδα και το φως στην ασέληνη νύχτα,

στο πυκνότατο σκότος των πολλών πειρασμών

της θλιμμένης ζωής μας ; …

.
Αν δεν ήσουν Εσύ, οδηγός των βημάτων μας,

ασταθών και τρεμάμενων,

οδηγός προς Εκείνον που είναι η ζωή

και η μόνη ατελείωτη κι αιώνια χαρά μας,

Τον Υιό και Θεό σου, και δικό μας Σωτήρα ; …

Αν δεν ήσουν Εσύ … Αλλά είσαι ! Είσαι Εσύ!

Η γλυκειά μας Μητέρα !

Καθημερινά στη ζωή μας .

Εσύ ! Η χαρά μας !

Έλα πάλι, σκύψε με την τόση σου αγάπη ,

ζέστανε τη ψυχή μας ,και κάνε μας έτοιμους,

κράτησέ μας κοντά σου , στη ζεστή αγκαλιά σου .

Αλλά και τότε, στον καιρό της εξόδου μας,

κράτησέ μας κοντά Σου , για να ‘μαστε πάντα

μες στο φως και τη δόξα του δικού σου Υιού,

Του απείρου Θεού μας , Του Πλάστη και Του Δημιουργού μας .

.

Παναγία Μητέρα , Γλυκειά παρουσία στη ζωή μας,

.

κράτησε μας γερά απ΄ το χέρι ,

.

μείνε πάντα κοντά μας ,

,

θωράκισέ μας ενάντια στον κάθε εχθρό και πειρασμό

.

της ψυχής μας , και δίνε μας δύναμη και παρηγοριά ,

.

για τον καθημερινό ασταμάτητό μας αγώνα .

.

...........................................................................

.

Πλησιάζουμε τον Άγιο Αύγουστο , τον μήνα της Παναγίας μας ,

.

με τις καθημερινές παρακλησεις προς Αυτήν ,

.

Αυτήν που χώρεσε τον Αχώρητο στα σπλάχνα της ,

.

για τη δική μας σωτηρία .

.

Αυτήν που πόνεσε όσο καμιά άλλη Μάνα στον κόσμο ,

.

ατενίζοντας τον υιό Της πάνω στο Σταυρό ,

.

να δίνει τη ζωή Του για Τον Άνθρωπο .

.

Αυτήν που δεν μας εγκαταλείπει ούτε στιγμή ,

.

και που πονά με τον πόνο μας ,

.

χαίρεται με την χαρά μας .

.

Γλυκειά μας Παναγιά , μείνε πάντα κοντά μας ,

.

συνοδοιπόρος και σύντροφος σε κάθε στιγμή της ζωής μας .

.

.

Εύχομαι μιαν όμορφη κι΄ ευλογημένη μέρα

.

σε κάθε διαβάτη και οδοιπόρο της ζωής.

.

Και κάθε ευλογία και χαρά ,

.

να χαρίζει η Γλυκειά Παναγιά στον καθένα μας .

.

.

Διαβάτης

.

.

Τα ωραιότερα έρχονται !

.


" Οι ωραιότερες θάλασσες ,

είναι αυτές , που δεν αρμενίσαμε ακόμα ...

Τα πιο όμορφα παιδιά ,

δεν έχουν μεγαλώσει ακόμα ...

Το πιο όμορφο τραγούδι ,

δεν έχει ακόμη τραγουδηθεί ...

Τις πιο όμορφες μέρες μας ,

δεν τις έχουμε ακόμα ζήσει ...
.
.

Κι αυτό που θέλω να σου πω ,
.
το πιο όμορφο απ' όλα,
.
δεν στο 'χω πει ακόμα ...

Μάθε να περιμένεις με υπομονή,

τα ωραιότερα , ειν΄ αυτά που έρχονται ! ... "


( Ναζίμ Χικμέτ )


Η πιο πάνω ανάρτηση έχει για σήμερα τον δικό της αποδέκτη.
.
Καλή συνέχεια στον κάθε διαβάτη και οδοιπόρο της ζωής.
.
Συνοδοιπόρος με τον καθένα νάναι πάντα ο Χριστός μας .
.
.
Διαβάτης
.

Εκ βάθους καρδίας …

.
Γλυκύτατε Ιησού Χριστέ …

Ένα μεγάλο « ευχαριστώ » ξεχειλίζει

μέσ΄ από τη ψυχή μου ,την ύπαρξή μου για Σένα .

Τα έργα και οι πράξεις μου μηδαμινά και άθλια

μπροστά στο μεγαλείο της Αγάπης Σου .

Όλη η ζωή μου ένα λάθος , μια αστοχιά

μπροστά στον Λόγο και τα Διδάγματά Σου.

Κι΄ αυτό το ξεχείλισμα , κι΄ αυτό το « ευχαριστώ » μου ,

κι΄ ας είναι μές΄ απ΄ την ψυχή μου ,

είναι τόσο μικρό ,τόσο ανάξιο ,

μπροστά στην Άπειρη Αγάπη σου .

Και απορώ μαζί Σου Χριστέ μου !

.

Πώς συνεχίζεις να μ΄ ανέχεσαι ; ...

Πώς δίνεις τόσα πολλά σε μένα την ανάξια ;

Πώς μπορώ , με τα ίδια χείλη που κατακρίνω τον αδελφό μου , να σε υμνώ ;

.

.

Με τα ίδια χείλη , που ο λόγος τους σε πληγώνει ,

να σε ευχαριστώ ;

Πώς μπορώ , με μια καρδιά γεμάτη πάθη ,

να έρχομαι σε Σένα ,για να σου πω « ευχαριστώ » ; ...

Τι υποκρισία , Χριστέ μου , σου προσφέρω !

.

Κι Εσύ εξακολουθείς ακόμη να με δέχεσαι .

Εξακολουθείς ν΄ ανατέλεις τον ήλιο σου για μένα !

Να φωτίζεις τον ουρανό με τ΄ αστέρια Σου για μένα !

Να ζεσταίνεις την παγωμένη μου καρδιά με την Άπειρη Αγάπη σου !

Να χαιδεύεις την αναξιότητά μου , με τα Πανάγια χέρια Σου !

Να δροσίζεις τον πυρετό των παθών μου , με τη δική Σου δροσιά !

Χριστέ μου , το μεγαλείο της Αγάπης Σου ,

δεν μπορεί να χωρέσει στο ταλαιπωρημένο μου μυαλό .

Δέξου το « ε υ χ α ρ ι σ τ ώ » μου ,

Κι΄ ας είναι μικρό …

Κι΄ ας είναι ανάξιο …

Κι΄ ας είναι τιποτένιο …

Πάρ' το , και καθάρισέ το από κάθε σκιά

και κηλίδα εγωισμού και πάθους .

.

Σ ή μ ε ρ α , για ακόμα μια φορά ,

μου απόδειξες πόσο μ΄ αγαπάς , Χριστέ μου .

Το " ε υ χ α ρ ι σ τ ώ " μου είμαι πολύ μικρό

για να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου .

..

Δώσε στη ψυχή μου , Κύριε ,

απλότητα και ταπεινοφροσύνη ,

χάρισέ μου ειρήνη και πραότητα ,

πίστη και καρτερία ,

υπομονή και αγάπη ,

για να μπορώ να Σε δοξάζω ,

μέσ΄ από την αναξιότητά μου ,

και να μπορεί να φτάνει η δοξολογία μου ,

εκ βάθους καρδίας , « ως θυμίαμα ενώπιών Σου »

.

.

Διαβάτης

.

.

( Το πιο πάνω από το δικό μου προσωπικό ημερολόγιο )

.

.

Δρόμοι ...

.


.
Πόσοι είν’ οι δρόμοι που οδηγούν στον ουρανό;

κανείς ποτέ δεν μπόρεσε να τους μετρήσει

όχι στο σύνολο του κόσμου των θνητών

αλλά και στου ενός ανθρώπου απλώς τη ζήση

.

Πόσοι είν’ οι δρόμοι που οδηγούν στον ουρανό;

είναι με θλίψη όλοι σπαρμένοι και μ’ αγκάθια;

ή μήπως οδηγούν στον Ποθητό

και κάποια άλλα, ανθισμένα, μονοπάτια;



Πόσοι και ποιοι είν’ οι δρόμοι που οδηγούν στον ουρανό;

ποιον τάχα να τραβήξω με συμφέρει ;

θα φτάσω άραγε σ’ Εκείνον που ζητώ

ή μήπως στην καταστροφή θε να με φέρει;



Οι δρόμοι που οδηγούν στον ουρανό

είναι δισμύριοι όσες της ζωής σου οι ώρες

και άλλοι τόσοι που οδηγούνε στο χαμό

και στις μεγάλες γλιστερές τις κατηφόρες.



Αν ένας δρόμος που οδηγεί στον ουρανό

θες στην καταστροφή να σ’ οδηγήσει

τότε αρκεί σ’ Εκείνου το σχεδιασμό

η θέλησή σου να υπερισχύσει.


(Αλεξανδρεύς)
.
.

Η προσευχή της αγάπης

.
Κύριε,

Κάνε με ὄργανο τῆς εἰρήνης.

Κάνε στὴ θέση τοῦ μίσους, νὰ βάζω τὴν ἀγάπη.

Στὴ θέση τῆς ὕβρης, νὰ βάζω τὴν συγγνώμη.

Στὴ θέση τῆς πλάνης, νὰ βάζω τὴν πίστη.

Στὴ θέση τῆς διχόνοιας, νὰ βάζω τὴν ἕνωση.

Στὴ θέση τῆς ἀπελπισίας, νὰ βάζω τὴν ἐλπίδα.

Στὴ θέση τῆς λύπης, νὰ δίνω τὴ χαρά.


Κύριε,

Κάνε νὰ μὴ ζητῶ τόσο νὰ παρηγορηθῶ, ὅσο νὰ παρηγορῶ.

Νὰ μὴ ζητῶ τόσο νὰ ἀγαποῦμαι, ὅσο νὰ ἀγαπῶ.

Γιατὶ ὅταν δίνουμε λαβαίνουμε.

Ὅταν λησμονοῦμε τὸν ἑαυτό μας, τὸν ξαναβρίσκουμε.

Ὅταν συγχωροῦμε λαβαίνουμε τὴν ἄφεση.

Ὅταν ἀποθνῄσκουμε, βρίσκουμε τὴν αἰώνια ζωή.

.............................................................................


Εύχομαι στον κάθε διαβάτη και οδοιπόρο της ζωής

μιαν όμορφη κι΄ ευλογημένη μέρα ,

γεμάτη με αγάπη , καλοσύνη , προσφορά ...

Εύχομαι ο Άγιος Παντελεήμονας , να σκεπάζει τον καθένα μας ,

και Ο Αγαπημένος μας Διδάσκαλος να μας φωτίζει το δρόμο ,

που πορευόμαστε , για να Τον πλησιάσουμε και να Τον αγαπήσουμε

λιγάκι περισσότερο , ξεχνόντας τον εαυτό μας , και αποστρεφόμενοι

τα πάθη και τις κακίες μας .


..

Α γ α π ώ . . .

.
"Αγαπώ χωρίς να κοιτώ ποιός μ' αγαπά.
.
Αγαπώ χωρίς να κοιτώ ποιός με μισεί.
.
Αγαπώ χωρίς να ερευνώ τη ζωή του άλλου.
.
Αγαπώ χωρίς να ελέγχω.
.
Αγαπώ χωρίς θυμό.
.
Αγαπώ χωρίς εγωϊσμό.
.
Αγαπώ χωρίς περιέργεια.
.
Αγαπώ χωρίς κέρδος.
.
Αγαπώ χωρίς ανταλλάγματα.
.
.
.
Αγαπώ για να αγαπώ αληθινά.
.
Αγαπώ για να αγαπώ το Θεό.
.
Αγαπώ για να ταπεινώνομαι.
.
Αγαπώ για να σιωπώ.
.
Αγαπώ για να προσεύχομαι καρδιακά.
.
Αγαπώ στοργικά.
.
Αγαπώ καρδιακά.
.
Αγαπώ υπομονετικά.
.
Αγαπώ χωρίς όρια.
.
Αγαπώ χωρίς τον εαυτό μου.

Αγαπώ κοιτώντας τον κάθε ένα με αγάπη Θεού ,
.
για να ζήσει και ο καθένας την αγάπη του Θεού

που τη ζώ κι΄ εγώ μέσα στην καρδιά μου ! "

.........................................................

Το δυσκολότερο έργο του ανθρώπου

αγαπημένοι μου διαβάτες, οδοιπόροι ,

και συνοδοιπόροι της ζωής ,

είναι η αγάπη στην πράξη .

Ας κάνουμε ένα βήμα ,

ας προσπαθήσουμε ν΄ ανοίξουμε την καρδιά μας στην αγάπη .

Ο άνθρωπος είναι πλασμένος για ν΄ αγαπάει !


Εύχομαι μιαν όμορφη μέρα στον καθένα .

Και ένα όμορφο , ειρηνικό , γλυκό σαββατοκυρίακο σε όλους .


Διαβάτης
.
.

.

Τον Είδα ...

.

Τον είδα που διάβαινε μέσα απʼ τον ελαιώνα

με τον λευκό χιτώνα του και αγκάθινο στεφάνι ,

έσκυψε και άγγιξε χαμαί μια ταπεινή ανεμώνα

στοχαστικός και αλλόκοτος στου κόσμου το ροδάνι.

Είδα το βλέμμα του υγρό , τα χέρια του να στάζουν

δάκρυα και άλλα δάκρυα και ιδρώτα αδερφικό ,

τα μάτια του αβασίλευτοι ήλιοι και με κοιτάζουν

σαν μία κούπα αγίασμα και χάδι πατρικό.

.

Στʼ αλήθεια δεν εγνώριζα αν ήμουν γητεμένος

Ή ένας θυμός παράξενος μʼ έτρωγε σαν φωτιά

Την ηδονή της αύρας του ρούφαγα μαγεμένος

Με μία θλίψη απέραντη και ανείπωτη χαρά.

Μου λέει : «Βλέπω από ψηλά αίμα και αδικία

Φουσκώνουν και ματώνουνε οι πέντε μου πληγές ,

Κοίτα τον κόσμο κυβερνά το μίσος και η κακία

πλαστών θεών ανάθεμα και οχιές φαρμακερές.

Κατέβηκα απʼ το θρόνο μου και από την ερημιά μου

και ψάχνω πάλι γολγοθά να ξανακαρφωθώ ,

η πείνα και το διάφορο έφαγαν τα παιδιά μου

οι φαρισαίοι έπλεψαν και πού να αναστηθώ;

Ο δαίμονας κυρίεψε το σύμπαν και αφεντεύει

πέντε χορτάτοι μοναχά και χίλιοι νηστικοί ,

το αίμα άγρια πλήθεψε και o Άδης διαφεντεύει

άρματα βαβυλώνια οργώνουνε την γη.

Και τώρα αυτούς που έπλασα σκέφτομαι να δικάσω

σε ένα καμίνι άσβεστο και τρόμο οδυνηρό ,

με λένε όμως μακρόθυμο και πώς να το ξεχάσω

και αντί ρομφαία ζεύομαι ξανά βαρύ σταυρό ».

Έκλαψα ευθύς τον κόσμο μου και όλη τη γενιά μου

Πλάνταξα και απέμεινα νεκρός κατάχαμα στη γη .

Ήρθε ... γλυκό μου έδωσε στα χείλια μου φιλί

Και με βαρύ περπάτημα χάθηκε από μπροστά μου.

( Παντελεήμων Κρ. 2008 )

Πηγή : http://clubs.pathfinder.gr/emmaous

.

.

Βρες Χρόνο ...

.
Βρες Χρόνο να γελάσεις !
Το γέλιο είναι η μουσική της ψυχής.

Βρες Χρόνο να στοχαστείς !
Ο στοχασμός είναι πηγή γαλήνης.

Βρες Χρόνο να διαβάσεις !
Η μελέτη είναι πηγή σοφίας.

Βρες Χρόνο να προσευχηθείς !
Η προσευχή θα σου δώσει δύναμη.
.
.
.

Βρες Χρόνο να προσφέρεις στον συνάνθρωπό σου !
Το δόσιμο και η συμπόνια είναι δρόμος ευτυχίας.

Βρες χρόνο για ένα χαμόγελο !
Ίσως να κάνεις κάποιο ευτυχισμένο .

Βρες χρόνο για Το Θεό !
Είναι ο Μόνος που μπορεί να σε κατανοήσει .

Βρες χρόνο να μοιραστείς σκέψεις , ιδέες , συναισθήματα !
Είναι ο τρόπος για να νοιώσεις όμορφα .

Βρες χρόνο για αυτοκριτική !
Είναι ο μόνος τρόπος για να δεις τα λάθη σου .

Βρες χρόνο ν΄ αγαπήσεις . . . το σύντροφό σου , το παιδί σου ,
τον φίλο σου , τον αδελφό σου !
Η αγάπη θα σε κάνει να ξεχωρίσεις και να νοιώσεις μοναδικά .

Βρες χρόνο ν΄ απολάυσεις τις καθημερινές ομορφιές της ζωής !
Θα καταλάβεις πόσο πολύ σε αγαπάει ο Θεός ,
και σου χαρίζει αμέτρητα τα δώρα Του .

Μην τρέχεις τόσο πολύ , διαβάτη κι΄ οδοιπόρε της ζωής .
Στάσου λιγάκι ... κοίταξε γύρω σου ... μέσα σου ...

Απόλαυσε κάθε στιγμή της ζωής σου που ΄ναι μοναδική
κι΄ ανεπανάληπτη , και πες με όλη σου την καρδιά :

"Ευχαριστώ , Στον Ουράνιο Πατέρα .
Δόξα Στον Πλάστη και Δημιουργό μου .
Αξίζω άραγε τόσης γενναιοδωρίας και αγάπης από Σένα ; ... "

.
Διαβάτης


. .

Εν τη Οδώ !

.


Οι πειρασμοί είναι πολλοί,
πολλές κι΄ οι καταιγίδες ,
ο πονηρός δεν σταματά
να στήνει τις παγίδες .


.
Γι΄ αυτό πολύ προσεκτικά
ας διαβαίνουμε το δρόμο ,
που θα μας φέρει πιο κοντά
Στου Πλάστη μας Το Θρόνο .


.
.
Εν τη Οδώ , πολλά θα βρεις ,
πολλά θα συναντήσεις ,
όμως μια μέρα , ω ! ψυχή
Εκείνον θ΄ αντικρύσεις !

Ψυχή μου , μη βαρυγγωμάς ,
ποτέ σου μην λυγίζεις ,
γιατί με Τον Ιησού Χριστό ,
αιώνια θα ζήσεις !
.
..................................................
.
Εύχομαι μιαν όμορφη κι΄ ευλογημένη μέρα ,
.
σε κάθε διαβάτη και οδοιπόρο της ζωής
.
σε κάθε γωνιά της γης μας.
.
( Το πιο πάνω ποιήμα από το δικό μου
.
προσωπικό ημερολόγιο )
.
..
Διαβάτης
.

Αμμόχωστος ...

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Στό συρματόπλεγμα φωνάζω χρόνια τώρα

ἡ Σαλαμίνα εἶναι αὐτή, τοῦ Εὐαγόρα

τῶν Ναϊτῶν, ἄν θές ἀκόμα ἡ Φαμαγκούστα

καί ἡ Ἀμμόχωστος, ὁ τόπος ὁ γνωστός.



Δέν εἶναι φάντασμα ἡ πόλη αὐτή πού στέκει.

Φάντασμα εἶναι ἡ λογική πού τήν ξεχνᾶ.

Ἡ Σαλαμίνα ἀπό τά χώματα ξυπνᾶ

γιά νά ξορκίσει τῶν ἐθνῶν τόν ἐφιάλτη.



Στέκει στόν ἥλιο ἀπό τά χρόνια τοῦ χαλκοῦ

κι ἔχει τοῦ μπρούτζου τή σκουριά στό ὄνομά της

μά δέν ἀλλάζει σ΄ἕνα χρόνο ἤ σ’ ἕνα μῆνα

ἡ Αμμόχωστος, ἡ Φαμαγκούστα, ἡ Σαλαμίνα.


.....................................................................
.
35 Χρόνια μετά . . .
.
και η πιο πάνω φωτογραφία είναι
.
από την περιφραγμένη πόλη της Αμμοχώστου .
.
.....................................................................
.
@ Αλεξία ,
.
Σ΄ ευχαριστούμε πολύ για το πιο πάνω ποιήμα .
.
.

Το Γράμμα . . .

.

Μητέρα, αν το βρεις βαρύ το γράμμα μου,

είναι που σκύβει απάνω του ο Πενταδάκτυλος φορτωμένος Τούρκο,

αν το βρεις ασήκωτο,

είναι που γονατίζει απάνω του ο Πενταδάκτυλος φορτωμένος Τούρκο.

Είναι ένα μεγάλο πρόβλημα ο Πενταδάκτυλος, μητέρα..

.

.

.

.
Στο κάτω-κάτω το Μόρφου δεν το βλέπουμε,

στο κάτω-κάτω την Κερύνεια δεν τη βλέπουμε,

την Αμμόχωστο δεν τη βλέπουμε,

όμως αυτός είν' εκεί απέναντί μας ,

όμως αυτός είναι διαρκώς εκεί απέναντί μας ,

και μας κοιτάζει , και μας κοιτάζει μ' ένα τρόπο ...

και κάθεται βραχνάς και μολύβι στο στήθος μας,

όμως αυτός είν' εκεί απέναντί μας ,

και δεν μπορεί να κρυβεί σαν το Μόρφου,

και δε μπορεί να κρυβεί σαν την Κερύνεια

και σαν την Αμμόχωστο.

Και λέει: "Λοιπόν";

και μας ρωτά: "Λοιπόν";

(Κώστας Μόντης)

.......

.

Ανασήκωσε την πλάτη κι΄ απόσισέ τους , Πενταδάκτυλέ μου...

Μη στέκεις άλλο βουβός , και σιωπηλός . . .

αυτή η σιωπή σου μας πνίγει .

.......

Την καλημέρα μου σε κάθε διαβάτη , οδοιπόρο και συνοδοιπόρους της ζωής,

σε κάθε γωνιά της γης μας .

Χωρίς να ξεχνάμε , πως για 35 χρόνια

η Κύπρος μας συνεχίζει ακόμα να στενάζει ...

.

.

20 Ιουλίου 1974 ...

.

35 Χρόνια μετά . . .

κι΄ εξακολουθούμε ακόμα να θάβουμε τους νεκρούς μας ,

κι΄ εξακολουθούμε ακόμα να αγωνιούμε για τους αγνοούμενους αδελφούς μας ,

κι΄ εξακολουθούμε ακόμα να πονάμε γι΄ αυτούς που δώσαν τη ζωή τους ,

εξακολουθούμε ν΄ αντικρύζουμε βουβό τον Πενταδάκτυλο να καρτερά . . .

.

.

.

35 Χρόνια μετά . . .

κι΄ η ψυχή μας ακόμα πονά ,

για μια πατρίδα που πονά ,

για μια πατρίδα που στενάζει ,

για μια πατρίδα που καρτερά ,

τη λευτεριά να δει . . .

τον ήλίο ν΄ ανατέλλει στις ακτές της Κερύνειας ,

το νερό να κυλά στις πηγές του κεφαλόβρυσου ,

τις καμπάνες να κτυπήσουν στις σκλαβωμένες εκκλησιές και μοναστήρια μας . . .

.

35 Χρόνια μετά . . .

.

.

Νησί μου ...

.
Με το σίδερο έκοψαν τη μέρα στα δυο.
.
Με τ' άδικο έκοψαν την Κύπρο στα δυο.
.
Εκείνη δε μίλησε.
.
Έσταξε μόνο καυτές σταγόνες
.
από αίμα σκοτωμένου παλικαριού
.
και κράτησε το κεφάλι στις απαλάμες.
.
Κι ο ήλιος απαράτησε τον ουρανό
.
κι έσκυψε να της δέσει την πληγή
.
.
.
μ' ένα γλυκόλαλο τραγούδι
.
που μίλαγε για Λευτεριά.
.
Κι ο Τεύκρος . . .
.
κι ο Κίμωνας . . .
.
κι ο Ευαγόρας . . .
.
σμίξαν τους αιώνες τους
.
μες στα δεμένα φρύδια τους
.
και κάθονται και συλλογιούνται
.
τα περασμένα και τα μελλούμενα.
.
Ανηφορίζουν τη ματιά στον Πενταδάκτυλο
.
και σφίγγουν τη γροθιά. . .
.

Πηγή : http://durabond.ca/gdouridas/stavrou.html
.
( ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ « ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ ΜΟΥ » )
.
.

Η Διαφορά !

.


« Ξύπνησα νωρίς ένα πρωί ,
και βιάστηκα ν΄ αρχίσω τη μέρα μου .
Είχα τόοοσα πολλά να κάνω ,
που … δεν είχα χρόνο να προσευχηθώ .


Τα προβλήματα που με βρήκαν ήταν πολλά
και τα καθήκοντά μου ασήκωτα .
Γιατί (;) δεν με βοηθά ο Θεός , αναρωτήθηκα ; ...
Και μου απάντησε : « Μα δεν μου το ζήτησες » !!!


Προσπάθησα να έρθω κοντά Στον Θεό ,
χρησιμοποίησα όλα τα κλειδιά στην κλειδαριά ,
ο Θεός με επέπληξε με ηρεμία :
« Παιδί μου , δεν μου κτύπησες την πόρτα » !!!


Ξύπνησα νωρίς το επόμενο πρωί , και …
σταμάτησα , πριν αρχίσω τη μέρα μου ,
σκέφτηκα …
είχα τόσα πολλά να κάνω , που …
έπρεπε πρώτα να βρω χρόνο να … προσευχηθώ !!! »

..............................................................................................
.
Αγαπημένοι μου διαβάτες , οδοιπόροι , και συνοδοιπόροι της ζωής ,
.
ο Ουράνιος Πατέρας , είναι εκεί , κάθε στιγμή , και περιμένει
.
τον καθένα μας , να εναποθέσουμε Στα Χέρια Του ,
.
τις φροντίδες και τις μέρινμες της ζωής μας ,
.
να Του μιλήσουμε για τους πόνους και τις αγωνίες μας ,
.
για τα προβλήματα και τις στεναχώριες μας ,
.
κι΄ Εκείνος σαν στοργικός Πατέρας , να μας χαρίσει
.
το Άπειρο Έλεός Του , και να μας δώσει στήριγμα και παρηγοριά ,
.
ελαφρύνοντας έτσι το βαρύ φορτίο του βίου μας .

Ας αποδεχθούμε με Αγάπη αυτό Το Θείο Δώρο και προνόμοιο

της προσευχής που ο Σπλαχνικός Πατέρας μας προσφέρει ,

και θα δούμε μεγάλη ωφέλεια στη ζωή μας ,

και θα ενισχυθούμε με αμέτρητη δύναμη .

Εύχομαι ένα όμορφο , καλοκαιρινό σαββατοκυρίακο σε όλους μας .

( Διαβάτης )

Υπομονή θα πει ...

.
Να πονάς, αλλά να μην καταβάλλεσαι.
Να πονάς, αλλά να μην παραφέρεσαι.
Να πονάς, αλλά να μην μεμψιμοιρείς.
Να πονάς, αλλά να μην γκρινιάζεις.
Να πονάς, αλλά να μην γίνεσαι αντικοινωνικός.
Να πονάς, αλλά να μην γίνεσαι πρόβλημα στο περιβάλλον σου.
Να πονάς, αλλά να μένεις ολόρθος.
Να πονάς, αλλά να χαμογελάς.
Να πονάς, αλλά να δοξολογείς.
Να πονάς, αλλά να προσφέρεις.
Να πονάς, αλλά να προσεύχεσαι.

Και συμπληρώνω :

Να πονάς, αλλά να αναζητάς την αιτία του πόνου σου, μην μένεις αδρανής .
Να πονάς, αλλά να γίνεσαι σοφότερος απ’ τον πόνο σου αυτό.
Να πονάς, αλλά να μην μένεις προσκολλημένος στον πόνο σου.
Να πονάς, αλλά να αγωνίζεσαι…
Να πονάς , αλλά να κρατάς γερά Τον Ιησού Χριστό απ΄ το ιμάτιο .
... να αγωνίζεσαι επίμονα για να εξαλείψεις την αιτία που σε κάνει να πονάς...
... ώστε να νοιώθεις τον πόνο σου σαν νάναι φάρμακο ,
....και σαν την δύναμη που σε φέρνει πιο κοντά Στον Ιησού , και να μην πονάς πιά !
... ώστε να γίνεσαι κι΄ εσύ δύναμη και στήριγμα για άλλους που πονούν και υποφέρουν .

....................................................................................................

Εύχομαι μιαν όμορφη , γλυκειά μέρα σε κάθε διαβάτη και οδοιπόρο της ζωής ,

με υπομονή πολλή , πίστη κι΄ ελπίδα , πως για ότι συμβεί στο δρόμο μας ,

τίποτα δεν είναι τυχαίο , αλλά τα πάντα έχουν τον σκοπό τους ,

για το δικό μας προσωπικό συμφέρον , και της κάθε μιας ψυχής ξεχωριστά.

Καλή δύναμη και καλή συνέχεια σε όλους .


( Διαβάτης )


.

Κερύνεια , να 'μουν...

.

Κερύνεια στα μπαλκόνια σου, ψηλά στ΄αρχοντικά σου

να΄μουν πουλί ν΄αγροίκαγα το θρήνο της καρδιάς σου.

Γλάρος, ν΄αλαφροπέταγα, να σμίγω στον αφρό σου,

τον ήλιο σου να χαιρετώ, να λιώνω στ' άγιο φως σου.

(Ανδρούλα Ν. Μούζουρου)

.

.

.

Θύμισες ...

.


Η σημερινή μέρα , δεν χωρά και πολλά ,
εκτός από θύμισες ...
Θύμισες πικρές που ματώνουν την καρδιά .

15 Ιουλίου 1974 . Μια μαύρη σελίδα στην ιστορία της Κύπρου .


.
.
.


1974 – 2009 35 χρόνια μετά !
Και η πατρίδα μας ακόμα πονά ...
Και μεις ; ...
.
Βολευόμαστε στην καλοπέρασή μας .
Υπογράφουμε και περνούμε στα κατεχόμενα .
Ψωνίζουμε και τρώμε από τον τούρκο κατακτητή .

Επισκεπτόμαστε σαν τουρίστες τα κατεχόμενα χωριά και τα μέρη μας ,
και επιστρέφουμε με ήσυχη τη συνείδησή μας το βραδάκι στα σπίτια μας .

Ποιά λύση ποθούμε και θέλουμε τώρα πια ; . . .
Είμαστε όλοι βολεμένοι στην ησυχία μας και στην ανεμελιά μας .

Δεν έχουμε παιδί , άνδρα , πατέρα , αγνοούμενο . . .
Καλά είμαστε όπως είμαστε .
Μια λύση θα μας αναστατώσει και πάλιν .

Πάψαμε να πονάμε για τις εκκλησίες και τα μοναστήρια μας που βεβηλώθηκαν .

Τώρα πια τι να θέλουμε ; . . .

Ξεθώριασαν οι μνήμες με τον καιρό . 35 χρόνια . . .

Κι΄ όμως , κάποτε δίναμε υποσχέσεις και όρκους ,
πως δεν θα ξεχάσουμε ποτέ .

Πως η ψυχή μας θα παλεύει μέχρι να πάρουμε και το τελευταίο
κομμάτι γης πίσω .

Εκείνο το « Δεν Ξεχνω » αντηχεί ακόμη μες το μυαλό μου ,
από παιδί που το λέγαμε σαν σύνθημα στα σχολεία.

Βοήθα Θεέ μου να μην συμβεί αυτό .
Να μην επέλθει αυτή η λήθη στις ψυχές μας .
.
Οι εκκλησιές μας καρτερούν . . .
και οι καμπάνες . . . βουβές , για να ξανακτυπήσουν ! . . .
.
15 Ιουλίου . . . θυμάμαι την προδοσία . . .
20 Ιουλίου . . . δεν ξεχνώ την κατοχή . . .
.
Θυμάμαι αυτές τις δυό μέρες με πόνο .
.
ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ! . . .
.
Όσο οι άλλοι κι΄ αν ξεχάσουν , είναι κάποιες ψυχές που δεν μπορούν ! . . .

.
( Διαβάτης )
.
.

Η Ασπίδα μου σήμερα ...

.

Η ασπίδα μου σήμερα,

.
μια αμάχητη δύναμη,

.

η επίκληση της Τριάδας,

.
στην βεβαίωση της τριαδικότητας,

.
στην ομολογία της μοναδικότητας

.
του δημιουργού των πάντων,

.
δια της αγάπης.

.

.

.

Ασπίδα μου σήμερα

.
η δύναμη της αγάπης των Χερουβίμ,

.
η υπακοή των αγγέλων.

.

η διακονία των αρχαγγέλων,

.
των αγίων ο ένδοξος αναστάσιμος χορός,

.
οι προσευχές των πατριαρχών,

.
των προφητών οι οράσεις,

.
των αποστολών οι διδαχές,

.
των ομολογητών η πίστη,

.
των παρθένων η αγνότητα,

.
των δικαίων τα παλαίσματα.

.
*
Η ασπίδα μου σήμερα

.
η δύναμη του ουρανού,

.
το απαύγασμα του ήλιου,

.
η ασπράδα του φεγγαριού,

.
της φωτιάς το σελάγισμα,

.
της αστραπής το τάχος,

.
η σφοδρότητα του ανέμου,

.
το βάθος του ωκεανού,

.
της γης η σταθερότητα,

.
η ακινησία των βράχων.

.
*
Ο Χριστός δίπλα μου, ο Χριστός εμπρός μου,

.
Ο Χριστός πίσω μου, ο Χριστός εντός μου,

.

Ο Χριστός πάνω και κάτω,

.
Ο Χριστός παραμυθεί και ανακαινίζει,

.
Ο Χριστός στην ειρήνη, ο Χριστός στον κίνδυνο,

.

Ο Χριστός στην καρδιά αυτών που μου μιλούν.

.

( Ο Ύμνος του Αγίου Πατρικίου - 8ος αιώνας μ.Χ)

............................................................................................

Εύχομαι ο κάθε διαβάτης και οδοιπόρος της ζωής

μιαν όμορφη κι΄ ευλογημένη μέρα να διανύσουμε

στην επί γης πορεία μας , με ακατανίκητη ασπίδα μας

.

Τον Αγαπημένο μας Διδάσκαλο Ιησού Χριστό.

.

Καλιεργόντας κάθε μέρα , όλο και περισσότερο

.

μες την ψυχή μας την αγάπη μας κάθετα , και οριζόντια ...

..

κάθετα προς Τον Θεό Πατέρα ,

και οριζόντια προς τον κάθε συνάνθρωπο και αδελφό μας ,

και να παίρνει έτσι το σώμα μας , το σημείο του σταυρού ,

όπως πολύ εύστοχα λέει η γερόντισσα Γαβριηλία .

.

Στην Χρυσοκουρδαλιώτισσα

.

Απλό και ταπεινό και όμορφο ...

το κατανυκτικό Σου Εκκλησάκι ,

Παναγία Χρυσοκουρδαλιώτισσα !

.

Πρώτη φορά βρέθηκα εκεί ,

.

χάρη σε μια γλυκύτατη ύπαρξη .

.

Σ΄ ένα τοπίο μαγευτικό και όμορφο,

ήρεμο , απόμερο , σιωπηλό ...

Γαλήνη , και κατάνυξη , και Θεία Μελωδία ,

που απ΄ τα γιήνα σ΄ ανεβάζει στα Ουράνια ,

μέσα σε μια στιγμή που θα βρεθείς εκεί ...

Κι΄ είναι στιγμή μοναδική και όμορφη,

γιατί θ΄ ακουμπήσεις την καρδιά σου ,

μπροστά Στη Μάνα Του Θεού σου ,

Στη μάνα των μανάδων ,

Στη μάνα τ΄ ουρανού και της γης ,

και θα της πεις ικετευτικά :

" Μητέρα , ανάλαβέ την ύπαρξή μου ,

και ό,τι θες Εσύ , Παναγιά μου .

Εσύ γνωρίζεις τους κτύπους της

καλύτερα από μένα ... "

.

.

Τα δύο τοπία ...

.

... εκεί στον βυθό της ψυχής σου σαν κατέβεις ,

και γαληνέψουν τα νερα ,

είτε θα δεις κογχύλια και μαργαριτάρια ,

και ομορφιές απίστευτες ,

είτε θα δεις τενεκέδες και σπασμένα σαπιοκάραβα ,

και ακαθαρσίες όλων των λογιών .

Σαν γαληνέψουν τα νερά ...

και δεις καθαρά τον βυθό της ψυχής σου ,

.

τότε μπορείς να πάρεις αποφάσεις

για αλλαγές ριζικές στη ζωή σου.

Είτε τον καθαρίζεις τον βυθό ,

και ζεις μέσα στην γαληνεμένη ομορφιά,

Είτε γίνεσαι ένα με τα σκουπίδια

και μολύνεις κι΄ εσύ μαζί μ΄ αυτά ,

κάθε ομορφιά και μαγεία της ζωής.

Πιο απ΄ τα δυο τοπία προτιμάς ψυχή μου ;

Τον πεντακάθαρο και πανέμορφο βυθό ;

Ή τον ακατάστατο , ακάθαρτο , φουτρουνιασμένο ;

Μονάχα μην αργείς ... σαν είδες το τοπίο ,

πάρε γρήγορα τις αποφάσεις σου ,

κι΄ αρχίνα τη δουλειά ...

Καλή Δύναμη , Διαβάτη , και κάθε διαβάτη ,

και οδοιπόρε της ζωής .

.

.

Ανασυγκρότηση ...

.

Πολλές φορές τα καθημερινά κουράζουν ,

και θέλουμε όλοι μας κάποια αλλαγή .

Λίγη σιωπή και περισυλλογή ...

λίγο να κατεβούμε στο βυθό της ψυχής μας ,

και να ψάξουμε τον εσσωτερικό μας κόσμο ...

πάμε καλά ; ... δεν πάμε ; ...

φταίει κάτι ; ... κάνω κάτι λάθος ; ...

χρειάζομαι μιάν ανασυγκρότηση άραγε ; ...

.

.

Με αυτές τις σκέψεις , θα ήθελα να κλειστώ

λιγάκι στο καλυβάκι της ψυχής μου ,

μόνη με τον εαυτό μου ... και με Τον Θεό μου .

Εύχομαι καλή πορεία στον κάθε διαβάτη και οδοιπόρο

της ζωής .

.

Κι΄ αν για κάποιο λόγο στεναχώρησα κάποιον ή κάποιαν ,

.

σ΄ αυτό το διάστημα της διαδικτυακής μας πορείας , ζητώ συγνώμη .

Εύχομαι ο Ουράνιος Πατέρας να δίνει δύναμη

και φώτιση στον κάθε άνθρωπο ,

για να αντιμετωπίζει με νηφαλιότητα και πίστη

κάθετι που έρχεται αντιμέτωπος στη ζωή του.

Μετά αυτήν την ανασυγκρότηση θα επανέλθουμε

και πάλιν στο σοκάκι μας ,

και σίγουρα ως τότε θα έχουμε πολλά όμορφα να μοιραστούμε ...

Μήν ανησυχείτε , λίγη ξεκούραση χρειάζομαι ,

δεν θα μου πάρει και πολύ , πιστεύω ...

Μέχρι τότε , ας ευχόμαστε ο ένας για τον άλλο ,

και όλοι για όλους , να μας κρατά κοντά Του ο Κύριος ...

.

Διαβάτης

.

Μακροθυμώ - Υποχωρώ - Συγχωρώ

.

"Μακροθυμώ" σημαίνει δίνω χρόνο στη σχέση μου με το διπλανό μου, ώστε να καταλάβει αυτός το λάθος του, ή να αισθανθώ εγώ την υπαιτιότητά μου; Σημαίνει πως δεν αντιδρώ βίαια και "εν βρασμώ", αλλά αφήνω το χρόνο και τον Θεό να με οδηγήσουν στην αποκάλυψη των αιτιών που προκάλεσαν μια σύγκρουση, και της ωφέλειας που μπορεί να προκύψει τελικά από αυτήν.

.

.

..

..
"Υποχωρώ" σημαίνει κάνω λίγο πίσω το εγώ μου. Αρνούμαι τον εγωκεντρισμό μου, "μεριάζω" (κάνω χώρο) στην καρδιά μου για να χωρέσουν μέσα μου όλα; Η στεναχώρια που μου προξενεί ο διπλανός μας, η φιλία μας που δοκιμάζεται, η συγνώμη που του οφείλω, ο θυμός που δεν πρέπει να εκδηλωθεί, η αγάπη που δεν καλλιεργώ όσο θά έπρεπε.

"Συγχωρώ" σημαίνει να μπορώ τελικά να χωράω μέσα στον τόπο της καρδιάς μου μαζί με τον συνάνθρωπό μου; Να έχω τόσο συστείλει το εγώ μου, ώστε όχι μόνο να έχω κάνει χώρο για το διπλανό μου, αλλά και να τον προσκαλώ στην καρδιά μου, να τον αποδέχομαι, να τον φιλοξενώ στον τόπο της...

Ο στίβος του καθημερινού μας βίου δεν ορίζεται μόνο με λόγια. Θέλει αγώνα, άσκηση και άθληση.
Αυτή είναι η δυσκολία του αυτή και η γοητεία του!

.

.

Ευχαριστώ την αγαπημένη φίλη από τη Θεσσαλονίκη για το πιο πάνω υπέροχο σχόλιο

.

που άφησε για την χθεσινή μας ανάρτηση .

.

Ίσως τελικά πρέπει ο καθένας , να ρίξει το δικό του τείχος ,

.

που έχει στημένο μέσα στη δική του ψυχή ,

.

και δεν είναι άλλο από το τείχος του εγωισμού ,

.

που δεν μας αφήνει να δούμε πάραπέρα , παρά μόνο

.

τον δικό μας κακομαθημένο εαυτό .

.

Καλημέρα σε κάθε διαβάτη και οδοιπόρο της ζωής .

..

.

Τα τείχη της ψυχής μας ...

.

« Κτίζουμε τοίχους …

… για να μην συναντιώμαστε ! …

...Και ταβάνια …

… για να μην βλέπουμε Ουρανό ! … »

.

.

.

.

.

..

.

.

Εύχομαι , μιαν όμορφη κι΄ ευλογημένη μέρα

.

σε κάθε διαβάτη και οδοιπόρο της ζωής.

.

Καλή δύναμη στον καθένα .

.

.

Υπόσχεση !

.

Περνόντας , απ΄ το ευλογημένο πρωινό μου καταφύγιο,

ο ναός ήταν ολότελα άδειος ...

Μια ησυχία μοναδική ... και ένα δέος ...

Μια μυστική κατάνυξη , λες και με περίμενε ...

Μισοσκότεινα μπροστά στο τέμπλο ,

μονάχα απ΄ τα καντύλια λίγο φως ...

Γονάτισα μπροστά της ,

και θερμά την ικέτευσα ...

"πάρε λίγο απ΄ το βάρος , να μπορέσω

να πορευθώ ... να μπορέσω να συνεχίσω ,

αυτήν την πορεία ... προς τον Ουρανό "

Κι΄ εκείνη μ΄ άκουσε , είμαι σίγουρη ,

το είδα στο βλέμμα Της , έγινε πιο ήπιο ,

σαν να μούλεγε , " μην ανησυχείς ... όλα θα πάνε καλά "΄...

Έφυγα με μια γλύκα στη ψυχή μου , μοναδική ...

γιατί ποτέ δεν με ξεγέλασε ,

κρατούσε πάντα τις υποσχέσεις Της ,

κι΄ αυτό το πρωινό , μια υπόσχεση ήταν αυτό το ήπιο βλέμμα Της .

Διαβάτης

( Η εικόνα απ΄ τη Μονή της Παναγίας Μακεδονίτισσας , Λευκωσία )

.

Το Μεγαλείο της Αγάπης Σου !

.

Μπροστά στο μεγαλείο της Αγάπης Σου

με δέος υποκλίνεται η κάθε ύπαρξη ,

η κάθε μια ψυχή .

Ιησού , Αγαπημένε μου , Γλυκύτατε Χριστέ ,

τα δώρα Σου αμέτρητα στην άθλια ζωή μας ,

κι΄ οι ευγεργεσίες σου μεγάλες και αμέτρητες ...

.

...

.

Όσο κι΄ αν Σε πικράναμε ...

Όσο κι΄ αν Σε πληγώσαμε ...

Όσο κι΄ αν Σε πονέσαμε ...

Όσο κι΄ αν Σε εγκαταλείψαμε ...

Όσο κι΄ αν Σε προδώσαμε ...

ΕΣΥ , εξακολουθείς ακόμα ...

να μας ανέχεσαι ,

να μας φροντίζεις ,

να μας παρηγορείς ,

να μας νοιάζεσαι ,

να μας προστατεύεις ,

να μας ψάχνεις ,

να μας αγαπάς !

Τι Μεγαλείο Χριστέ μου η Αγάπη Σου !

Σ΄ Ευχαριστούμε !
.

(Διαβάτης)
.
.

Τα " Όχι " Του Θεού !

.

-Παρακάλεσα το Θεό να μου αφαιρέσει την αλαζονεία και ο Θεός μου είπε, ΟΧΙ!

Μου είπε, ότι δεν αφαιρούν την αλαζονεία, αλλά την απαρνούνται!


-Παρακάλεσα το Θεό να με θεραπεύσει από τον σωματικό πόνο , Και ο Θεός μου είπε, ΟΧΙ!

Η ψυχή θεραπεύεται όταν το σώμα πονά ,έτσι κι αλλιώς , το σώμα θα πεθάνει!


-Παρακάλεσα το Θεό να μου χαρίσει την υπομονή και ο Θεός μου είπε, ΟΧΙ!

Μου είπε, ότι η υπομονή έρχεται μετά την δοκιμασία, δεν χαρίζεται, αλλά κατακτείται.


-Παρακάλεσα το Θεό να μου χαρίσει την ευτυχία και ο Θεός μου είπε- ΟΧΙ!

Μου είπε, ότι μου δίνει την ευλογία Του και αν θα γίνω ευτυχής η όχι- εξαρτάται μόνο από μένα!


-Παρακάλεσα το Θεό να με προφυλάξει από τον πόνο και ο Θεός μου είπε, ΟΧΙ!

Μου είπε, πως τα βάσανα απομακρύνουν τον άνθρωπο από τις έννοιες αυτού του κόσμου και τον οδηγούν σ' Αυτόν!


-Παρακάλεσα το Θεό να μεγαλώσει το πνεύμα μου και ο Θεός μου είπε, ΟΧΙ!

Μου είπε, πως το πνεύμα οφείλει να μεγαλώσει μόνο του.

.

........................................................................................................................

Αυτά τα " ΟΧΙ " , Του Θεού , με έκαμαν να Τον αγαπήσω πιο πολύ ,

και η ψυχή μου να Τον ποθήσει περισσότερο ! ...

.

Εύχομαι , μιαν όμορφη κι΄ ευλογημένη μέρα ,

στον κάθε διαβάτη και οδοιπόρο της ζωής,

και ένα γλυκό σαββατοκυρίακο να έχει ο καθένας σας .

Σας ευχαριστώ όλους σας , για την αγάπη σας .

.

Διαβάτης

.

Γλυκειά μου Παναγιά !

.

.
Γλυκειά μου μανα Παναγιά ,
Δέσποινα Παναγία ,
στον πόνο , μα και στη χαρά ,
δώσε μας προστασία .

Έλα Μανούλα μας Γλυκειά ,
κι΄ απάλυνε τον πόνο
που έχω μέσα στην καρδιά
σε Σε προστρέχω μόνο .

Φέρε ειρήνη στις ψυχές ,
όλων όσων πονάνε ,
και τρέχουν στην αγκάλη σου
και σε παρακαλάνε .

.
. .
Κάνε να δούμε πως μ΄ αυτόν ,
τον πόνο που περνούμε ,
είναι για νάρθουμε κοντά
σ΄ Αυτόν που λακταρούμε.

Σ΄ ευχαριστώ από καρδιάς ,
Γλυκειά μου Παναγία
που κάθε πόνο της καρδιάς ,
τον κάνεις ευλογία !

Κι΄ αν Του Υιού Σου θέλημα
ήταν , να το περάσω ,
χωρίς πολλά « γιατί » να πω ,
μονάχα « Δόξα τω Θεώ »
μ΄ αγάπη να εκφράσω .
.
.............................................................................................................


Την καλημέρα μου σε κάθε διαβάτη και οδοιπόρο της ζωής ,

και εύχομαι η Μάνα Παναγιά νάναι Σκέπη , Παρηγοριά και Προστασία ,
.
για την κάθε ανθρώπινη ψυχή , και είτε στον πόνο , είτε στην χαρά ,

νάναι πάντα κοντά μας και να φωτίζει το μυαλό και την ψυχή μας .

..............................................................................................................

( Το πιο πάνω ποιήμα , απ΄ το δικό μου , προσωπικό ημερολόγιο )
..
Διαβάτης
.

.

Είναι κάποιες ψυχές ...

.

Είναι κάποιες ψυχές ,

είτε κοντά , είτε μακρυά ,

- όταν υπάρχει στη μέση η Αγάπη Του Ιησού,

οι αποστάσεις εκμηδενίζονται -

που αθόρυβα , σιωπηλά , προσευχητικά ,

στέκουν στον πόνο σου ,


.
στέκουν στην θλίψη σου ,

στέκουν στις πτώσεις σου ,

στέκουν στις ανασφάλειές σου ,

και με το λυχναράκι της δικής τους ψυχής ,

με τη δύναμη που αυτές αντλούν απ΄ Τον Αγαπημένο ,

σου φωτίζουν το δικό σου σκοτάδι ,

σε ξυπνούν από το λήθαργο ,

σου απαλύνουν κάθε πόνο , ψυχικό και σωματικό ,

σε βοηθούν να σηκωθείς και να σταθείς στα πόδια σου ,

για να μπορέσεις να συνεχίσεις στην πορεία της ζωής ...

Σ΄αυτές τις υπέροχες , όμορφες υπάρξεις :

" ένα μεγάλο ευχαριστώ μέσ΄ από την καρδιά μου " !

Εύχομαι ο Θεός να σας έχει πάντα καλά ,

και η Γλυκειά μας Παναγιά , υπό την σκέπη και προστασία Της .

Διαβάτης .


.