Δευτέρα 12 Ιουλίου 2010

Τα βάσανα και οι σκοτούρες της ζωής !

...

Πέρασα όλη μου τη ζωή με άγχος , θλίψη , στενοχώριες ...

.
Πέρασαν τα χρόνια , έφυγε η νιότη , έγινα ένας γέρος άνθρωπος ,

.
κουβαλόντας στην πλάτη μου και στο μυαλό μου πολλά βάσανα και σκοτούρες ,

.
από τα οποία . . . τα περισσότερα δεν συνέβηκαν ποτέ !!!
.
.
Υστερόγραφο :
.
Διαβάζοντας τα σχόλια της παρούσης ανάρτησης ,
ένα από αυτά ξεχώρισε και μίλησε περισσότερο στην καρδιά μου.
Έτσι το μεταφέρω εδώ , γιατί πιστεύω έχει να προσθέσει
περισσότερα σ΄ αυτά που έχω γράψει εδώ , και ακόμα πιο πολλά .
Σ΄ ευχαριστούμε Greenwich για όσα όμορφα κατάθεσες ενώπιών μας .
.
" Πέρασα τη ζωή μου με άγχος , προβλήματα , συκοφαντίες , θλίψεις ...
Τώρα στην ηλικία που είμαι κατάλαβα ότι πολλά από αυτά θα μπορούσα
να τα αποφύγω , αλλά τότε υπήρξα ανώριμος .
Τώρα βλέπω τα πράγματα πιο καθαρά , λογικά .
Το συναίσθημα έχει φύγει .
Μπήκε στη ζωή μου Ο Χριστός .
Τώρα πια συμπορεύομαι μ΄ Αυτόν .
Βλέπω πως ακόμη και στα λάθη μου μπορώ να δώσω μια άλλη διάσταση .
Στα λάθη των άλλων , το ίδιο !
Έτσι λοιπόν , βαδίζω στο μονοπάτι της ζωής , γιατί να ,
από μακρυά πια αντικρύζω κάτι που πριν χρόνια δεν έβλεπα .
Κι΄ αυτό το κάτι είναι ο προορισμός μου , ο προορισμός σου , ο προορισμός μας ...
Τα χρόνια περνούν ... "
.
.

8 σχόλια:

Συνοδοιπόρος είπε...

Αγαπημένη ,

Ο καθένας μας θα σηκώσει τον ΣΤΑΥΡΟ του, είναι αλήθεια όμως ότι μετά τον Γολγοθά ,υπάρχει Ανάσταση .
Ευχαριστούμε τον Κύριο για όλα όσα μας στέλνει για να γινόμαστε καλύτεροι και να Τον πλησιάζουμε και να Τον αγαπάμε Περισσότερο.

Ευχαριστώ που είσαι δίπλα μου .Θα ήθελα να ερχόσουν χτες αλλά δεν πειράζει μπορεί να κανουμε και άλλες παραστάσεις και να μπορέσεις να μας δεις.Ξέρω ότι έχεις πολλά μεσα στο μυαλό σου αυτές τις ημέρες... .Απλά ήθελα να σε βοηθήσω να ξεφύγεις απο την καθημερινότητα και τις σκέψεις σου.Αν καποιες φορές γίνομαι πιεστική είναι απο ενδιαφέρον..........
Την αγάπη μου σε όλους .Η Παναγία μαζί σου.

Διαβάτης είπε...

@ Συνοδοιπόρος ,

Καλή σου μέρα αγαπημένη μου .
Δεν γίνεσαι πιεστική καθόλου .
Κι΄ εγώ στεναχωρέθηκα που τελικά δεν ήρθα σε καμιάν από τις παραστάσεις σας . Επλίζω να με συγχωρέσεις , αν και είμαι αδικαιολόγητη . Όμως αυτές τις μέρες δεν μπορούσα ...
Πολλές φορές μπορεί να θέλουμε πολλά , αλλά ο εαυτός μας δεν μας βοηθά και τόσο .

Εγώ σ΄ ευχαριστώ για την αγάπη σου και την υπομονή σου μαζί μου , αν και δεν το αξίζω και τόσο .

Σίγουρα όσα μας συμβαίνουν στην ζωή , μας ωριμάζουν και μας προετοιμάζουν να αγαπήσουμε και να εμπιστευθούμε περισσότερο Τον Κύριο.

Ας προσπαθήσουμε να απελευθερώσουμε το μυαλό μας από το άγχος και τις σκοτούρες της καθημερινότητας , για να επικρατήσει γαλήνη και ειρήνη στη ζωή μας .

Και πάλιν , σ΄ ευχαριστώ από καρδιάς για το κάθετι .

Την αγάπη μου. Η Παναγιά να σε σκεπάζει σε κάθε σου βήμα .

cummulus είπε...

Καλημέρα.
Πράγματι, πολλές φορές μεγενθύνουμε αδικαιολόγητα. πράγματα και καταστάσεις της καθημερινότητας. Κάθε τι, που "συμβαίνει" έχει την πνευματική του χροιά-πλευρά. Αυτήν πρέπει ν΄ανακαλύπτουμε, για να βλέπουμε τα γεγονότα στις σωστές τους διαστάσεις.

ANAZHTHΣH είπε...

Πόσο πιο απλή και όμορφη θα ήταν η ζωή μας αν Τον εμπιστευόμαστε κατά πάντα...
Πού θα πάει όμως, θα μάθουμε...πρώτη φορά κι εμείς διεκδικούμε ουράνια πατρίδα...
Φιλί,φιλί,φιλί!

Διαβάτης είπε...

@ cummulus ,

Έχεις δίκαιο Κώστα για την τοποθέτησή σου . Τι να κάνουμε , το ανθρώπινο μυαλό δεν μπορούμε να το κυβερνήσουμε τις περισσότερες φορές .

Ας δούμε όπως λες κι΄ εσύ τα γεγονότα με την πνευματική τους σκοπιά . Πόσο θα καλλιεργήσουν και θα σμιλέψουν τις ψυχές μας , για νάναι πιο φωτεινές ενώιων Του Δημιουργού τους .

Την αγάπη μου στην Όλγα , στην Θεσσαλονίκη και στους ανθρώπους της.

Διαβάτης είπε...

@ ANAZHTHΣH ,

Έχεις δίκαιο αγαπημένη μου Όλυ .
" πρώτη φορά κι εμείς διεκδικούμε ουράνια πατρίδα..."

Ας αφαιθούμε μ΄ εμπιστοσύνη Στα Πανάγια Χέρια Του ! Δεν θα χάσουμε το δρόμο ...

Την αγάπη μου.

Greenwich είπε...

Πέρασα τη ζωή μου με άγχος, προβλήματα, συκοφαντίες, θλίψεις.... Τώρα στην ηλικία που είμαι κατάλαβα οτι πολλά απο αυτά θα μπορούσα να τα αποφύγω αλλά τότε υπήρξα ανώριμος. Τώρα βλέπω τα πράγματα πιο καθαρά, λογικά. Το συναίσθημα έχει φύγει. Μπήκε στη ζωή μου ο Χριστός. Τώρα πια συμπορεύομαι μ΄Αυτόν. Βλέπω πως ακόμη και στα λάθη μου μπορώ να δώσω μια άλλη διάσταση. Στα λάθη των άλλων, το ίδιο! Έτσι λοιπόν βαδίζω το μονοπάτι της ζωής γιατί να, απο μακριά πια αντικρύζω κάτι που πριν απο χρόνια δεν έβλεπα. Κι αυτό το κάτι είναι ο προορισμός μου, ο προορισμός σου, ο προορισμός σας....τα χρόνια περνούν.

Διαβάτης είπε...

@ Greenwich ,

Απλά σιωπώ σε όσα καταθέτετε ενώπιών μας .

Τα μεταφέρω στην αρχική ανάρτηση .

Σας ευχαριστώ !