Είναι δύσκολο να πιστέψω
πως μας τους έφερε η θάλασσα της Κερύνειας
είναι δύσκολο να πιστέψω
πως μας τους έφερε η αγαπημένη θάλασσα της Κερύνειας
,
Πικρή θάλασσα της Κερύνειας
που πρέπει ν’ αποσύρουμε πια
τους στίχους που σου γράψαμε ...
πως μας τους έφερε η θάλασσα της Κερύνειας
είναι δύσκολο να πιστέψω
πως μας τους έφερε η αγαπημένη θάλασσα της Κερύνειας
,
Πικρή θάλασσα της Κερύνειας
που πρέπει ν’ αποσύρουμε πια
τους στίχους που σου γράψαμε ...
(Α, 229)
από το “ΠΙΚΡΑΙΝΟΜΕΝΟΣ ΕΝ ΕΑΥΤΩ”
Κώστας Μόντης
από το “ΠΙΚΡΑΙΝΟΜΕΝΟΣ ΕΝ ΕΑΥΤΩ”
Κώστας Μόντης
,
.
,
Αναρτήσεις
6 σχόλια:
Καλή Λευτεριά Ἀργυρούλα.
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ!
Νησί πικρό,νησί γλυκό,νησί τυραγνισμένο
κάνω τον πόνο σου να πω και προσκυνώ και μένω.
Εσύ της θάλασσας ρυθμός,ολάνθιστο κλωνάρι,
πώς σου μαδήσαν τ΄άνθια σου διπλοί,τριπλοί βαρβάροι.
Τι θλιβερά που σεργιανάν τριγύρω σου τα ψάρια
κι αντίχριστοι να παίζουνε την τύχη σου στα ζάρια.
Κουράγιο,μικροκόρη μας,που μας εγίνης μάνα
Ύμνος και Θρήνος της ζωής κι ανάστασης καμπάνα.
( Γιάννη Ρίτσου, Ύμνος και θρήνος για την Κύπρο)
ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ!
Δεν ξεχνώ αυτούς που χάθηκαν
Δεν ξεχνώ τους σκοτωμένους
Δεν ξεχνώ όλο το κλάμα και τον ξεριζωμό!
Καλή Λευτεριά αδέλφια.
@ cummulus ,
37 χρόνια μετά , Κώστα , πόσο αληθινό μπορεί να είναι το " Δεν Ξεχνώ " , δεν μπορώ να είμαι σίγουρη ...
Είμαστε στα χέρια Του Θεού !
Σ΄ ευχαριστώ που περνάς.
Την αγάπη μου.
@ ΑΝΘΗ ,
Αγαπημένη μου φίλη Ανθή , σ΄ ευχαριστώ που αγαπάς τόσο την Μεγαλόνησο !
Σ΄ ευχαριστούμε για τη μελωδία που μοιράζεσαι μαζί μας , σαν ύμνο για την Κύπρο μας .
Δυστυχώς οι περισσότεροι ξεχάσαμε.
Βολευτήκαμε . Ίσως και να μην ελπίζουμε σε καμιά λύση τώρα πια ...
Ας μας χαρίσει ο Κύριος ό,τι είναι το καλύτερο για την πατρίδα μας .
Τουλάχιστον να μην επέλθει η λησμονιά στις ψυχές μας ...
Πολυαγαπημένη μου φίλη σ΄ ευχαριστώ για την αγάπη σου .
Καλό βράδυ να έχεις .
Την αγάπη μου από τη Μεγαλόνησο.
@ lllazaros ,
Καλέ μου φίλε Λάζαρε , σ΄ ευχαριστώ για το πέρασμά σου από το κυπριώτικο σοκάκι μας .
Ας προσπαθήσουμε όλοι μας να μη ξεχάσουμε ...
Γι΄ αυτό το " Δεν Ξεχνώ " , δίναμε όρκους σαν ήμασταν παιδιά ...
Ήμουν έξι χρονών σαν έγινε η τουρκική εισβολή στην Κύπρο , τέλειωνα την πρώτη δημοτικού , και φωνάζαμε " Δεν Ξεχνώ " , και μας παράσυρναν οι μεγαλύτεροι , και τους ακολουθούσαμε , και γράφαμε στους τοίχους " Δεν Ξεχνώ " ...
Εκείνο το " Δεν Ξεχνώ " , αντηχεί ακόμα εντός μου ...
Σ΄ ευχαριστώ που περνάς .
Καλό βράδυ . Την αγάπη μου.
Δημοσίευση σχολίου