Πόνος, θρήνος και σπαραγμός

 

 

Πώς δεν τους προσέξαμε

Αόρατοι ήλθανε οι κολασμένοι

βάλανε φωτιά στον παράδεισο της γης

χάθηκαν,

μόνο το φεγγάρι μπορεί να τους μαρτυρήσει

ο ήλιος αύριο, ζημιές και θύματα θα μετρήσει

κάηκαν πατεράδες, μάνες, παιδιά

πολλοί καήκαν από τον χαλασμό

Κάηκε κι' ένα αντρόγυνο 85 χρονών

Αγκαλιά λένε το βρήκαν

Ώ τι φρίκη τι ευτυχία!!

με αγάπη κλείσανε την τελετουργία

Ο χάρος πισωκάπουλα δένει τις ψυχές

Ίσα για τον παράδεισο είναι αυτοί, λογιάζει

την κόλαση την έζησαν στην γη

τους πάει καλοτάξιδους σε τόπους χλοερούς

άφησε χάρε άχαρε νερό να πιούν

είναι διψασμένοι από την κάψα της πυρκαγιάς

είναι ρημαγμένοι

Τα πνευμόνια γεμάτα καπνό

Στο μυαλό οι δικοί τους

Χάρε πως σε γέλασαν αυτοί οι κολασμένοι

Ύπουλα με μια δάδα σου φύγανε

βάλανε φωτιά, σ’ όλη την Ελλάδα

βρέξε, θεέ μου βρέξε, να σβήσουν οι φωτιές

ν’ ανθίσει η ελπίδα, να τους ανάψουμε κερί

για να ξαναγεννηθεί η Αττική.

 

 

Πηγή : http://www.sophia-ntrekou.gr/2018/07/kaiomenh-ellada2018.html

Λόγια δεν υπάρχουν να περιγράψουν τον πόνο
τη θλίψη , τον σπαραγμό .
Πώς να παρηγορήσεις …
Με ποιες λέξεις …
Και πώς να παρηγορηθείς μάνα, πατέρα, παππού , γιαγιά...
Βαρρύς κι' ασήκωτος ο πόνος κι' ο σταυρός σας...
Αχ Ελλάδα μου σε ζήλεψαν πολύ οι εχθροί σου
και βάλαν φωτιά για να σε κάψουνε …
Κράτα γερά !
Γίναμε όλοι μας μια αγκαλιά να σε παρηγορήσουμε…

                                                                          Διαβάτης