Ο πόνος στη ζωή μας

"Ο πόνος μπορεί να μας συνδράμει να γίνουμε πιο ανεκτικοί και συμπονετικοί με τους αδελφούς μας και να γνωρίσουμε τον άγνωστο εαυτό μας. Είπαν ορθά πως όποιος έχει υποφέρει πολύ μοιάζει μ΄ εκείνον που γνωρίζει πολλές γλώσσες κι έτσι μπορεί να καταλάβει πολλούς και να τον καταλάβουν πολλοί… Είναι επίσης αλήθεια πως οι πονεμένοι λειαίνονται και αυτοί τελικά έχουν κάτι σημαντικό να πουν ως εμπειρικό και βιωματικό.

Πίσω από κάθε ανθρώπινο πόνο κρύβεται το χέρι του Θεού που ευλογεί. Ο πόνος έτσι μπορεί να γίνει γίνει αφορμή για μια πιο ουσιαστική και βαθειά γνωριμία μας με τον Θεό, μια αφορμή να αναζητήσουμε καρτερικά το κρυμμένο και βαθύ νόημα της επίσκεψής Του. Μια αφορμή να αναπτύξουμε μαζί Του ένα σημαντικό διάλογο, που να αποτελέσει σταθμό στη ζωή μας και να νοηματισθεί όλος ο βίος μας και να λάβει άλλη διάσταση και νέα προοπτική. Ο πόνος μας ζυγίζει, μας σμιλεύει, μας καλλιεργεί, μας ωριμάζει, μας ωραιοποιεί.

Ο πόνος είναι ένας σταυρός πάνω στον οποίο σταυρώνουμε τα πάθη μας. Μέσα απ΄ αυτή την εκούσια σταύρωση θα αναστηθεί ο αναγεννημένος εαυτός μας. Ο πιστός παραδίδεται ολοκληρωτικά στο θέλημα του Θεού. Λέει και εννοεί το “γεννηθήτω το θέλημά Σου” της Κυριακής προσευχής. Η πίστη στον Θεό αποτελεί έναν διάφορο πόνο. Καλείται ο πιστός να απαγκιστρωθεί από το “ίδιον θέλημα”, να μεταποιήσει τα πάθη σε αρετές και να μεταμορφώσει τη ζωή του.

Η ανάσταση ακολουθεί πάντα τη σταύρωση. Ο θάνατος μας συνοδεύει στην αιώνια και πανευφρόσυνη ζωή, όπου “ουκ έστι λύπη, πόνος και στεναγμός, αλλά ζωή ατελεύτητος”. Αυτή την άλυπη, άπονη και αγόγγυστη παραδείσια ζωή προγεύεται, κατά τον άγιο Συμεών το Νέο Θεολόγο, ο πιστός που έχει παραδώσει εκούσια όλη του τη ζωή στα χέρια του Χριστού, όπως λέμε σε κάθε Θεία Λειτουργία του σγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου.

Ο πόνος μπορεί να συνδράμει στην νοηματοδότηση της ζωής μας και να αποτελέσει την οδό για την καλλιέργεια μιας ουσιαστικής σχέσης μας με τον ζώντα Χριστό και τα Μυστήρια της Εκκλησίας μας, στην αγκαλιά της οποίας όλοι μας αναπαυόμαστε. "

(Μοναχός Μωϋσής Αγιορείτης)

.

........

.

Είναι πράγματι έτσι όπως ο γέροντας Μωϋσής μας τα λέει πιο πάνω!

Μας μεταμορφώνει ο πόνος , και αν είμαστε καλοί δέκτες , μας αναγεννά και

μας κάνει πιο φωτεινούς και καθάριους!

Χωρίς Σταύρωση δεν μπορούμε να έχουμε Ανάσταση .

Δεν ευχόμαστε και δεν επιδιώκουμε τον πόνο στη ζωή μας ,

όταν όμως ΄ρθει , τον αποδεχόμεστε σαν δώρο Θεού ,

με το οποίο θα ΄ρθούμε πιο κοντά Του και θα Τον γνωρίσουμε περισσότερο.

.....

Εύχομαι ένα όμορφο και ευλογημένο σαββατοκυρίακο στον κάθε διαβάτη ,

οδοιπόρο και συνοδοιπόρους της ζωής , και καλη συνέχεια στην πορεία μας

προς Τα Άγια Πάθη και την Ανάσταση Του Αγαπημένου μας Ιησού Χριστού.

.