Θα άλλαζε ο κόσμος… αν απαντούσαμε στα υπομονετικά κτυπήματα του Χριστού στη θύρα της καρδιάς μας.
Θα άλλαζε ο κόσμος… αν μικραίναμε κι εξαφανίζαμε τον εγωισμό μας.
Θα άλλαζε ο κόσμος… αν τη χαρά μας τη χαρίζαμε τους δυστυχισμένους της γης.
Θα άλλαζε ο κόσμος… αν πονούσαμε στον πόνο του συνανθρώπου μας .
Θα άλλαζε ο κόσμος…αν περιορίζαμε την πολυτέλεια και τις σπατάλες μας .
Θα άλλαζε ο κόσμος…αν κατανοούσαμε το νόημα της Σταυρικής Θυσίας.
Θα άλλαζε ο κόσμος…αν θεωρούσαμε αδελφό μας τον άρρωστο και το φυλακισμένο.
Θα άλλαζε ο κόσμος…αν νιώθαμε αδελφό μας τον ρακένδυτο και τον ξένο.
Θα άλλαζε ο κόσμος…αν προσκαλούσαμε στην οικία μας τον πεινώντα και τον διψώντα.
Θα άλλαζε ο κόσμος…αν κλαίγαμε για τα λάθη και τις παραλείψεις μας.
Θα άλλαζε ο κόσμος…αν σηκώναμε το Σταυρό μας με υπομονή και εγκαρτέρηση.
Θα άλλαζε ο κόσμος…αν γινόμαστε σαν τα μικρά παιδιά.
Θα άλλαζε ο κόσμος…αν σεβόμαστε την ανθρώπινη προσωπικότητα.
Θα άλλαζε ο κόσμος…αν σταματούσαμε να κρίνουμε ο ένας τον άλλο.
Θα άλλαζε ο κόσμος…αν νιώθαμε ότι κάποιος αδελφό μας κρυώνει.
Θα άλλαζε ο κόσμος…αν αγρυπνούσαμε για τα παιδιά που πεινάνε.
Θα άλλαζε ο κόσμος…αν παρηγορούσαμε τους απελπισμένους.
Θα άλλαζε ο κόσμος…αν υποστηρίζαμε τους αδικημένους.
Θα άλλαζε ο κόσμος…αν βοηθούσαμε τους κατατρεγμένους.
Θα άλλαζε ο κόσμος…αν μιλούσαμε με τους αποδιωγμένους της κοινωνίας.
Θα άλλαζε ο κόσμος…αν μιλούσαμε με ειλικρίνεια και ευθύτητα.
Θα άλλαζε ο κόσμος…αν οι ηγέτες των λαών μάθαιναν τι σημαίνει Αγάπη Χριστού.
Θα άλλαζε ο κόσμος…αν οι ηγέτες των λαών έβαζαν την ειρήνη στην καρδιά τους.
Θα άλλαζε ο κόσμος …αν οι μεγάλοι ηγέτες χάραζαν δρόμους αλληλεγγύης και βοήθειας.
Θα άλλαζε ο κόσμος…αν σταματούσαν οι ανόητοι εξοπλισμοί.
Θα άλλαζε ο κόσμος…αν ο πόνος και οι κραυγές των θυμάτων των πολέμων γινόταν φωνή στην συνείδηση των «μεγάλων».
Θα άλλαζε ο κόσμος…αν ακολουθούσαμε την ανηφοριά του Γολγοθά…
αν κατανοούσαμε…
αν κλαίγαμε και πονούσαμε για τον πλησίον μας…
αν ανοίγαμε την καρδιά μας και δίναμε την αγάπη μας στον άνθρωπο…
αν προστρέχαμε…
αν παρηγορούσαμε…
αν προσφέραμε από το υστέρημα μας…
.... ίσως τότε ...
Θα άλλαζε ο κόσμος…
............................................................................................................................
.
Πολύ σοφά τα πιο πάνω , όμως βέβαια και πάνω απ΄ όλα
.
απαιτείται η αρχή να γίνει από τον καθένα μας,
.
ο κόσμος θ΄ άλλαξει αν κάνουμε εμείς την αρχή ,
.
αν αλλάξουμε τον δικό μας κόσμο ο καθένας ,
.
το καλυβάκι της δικής μας ψυχής ...
.
Ας ξεκινήσουμε , ο κάθε διαβάτης και οδοιπόρος της ζωής ,
.
αυτήν την πορεία ... της αλλαγής ...
.
Ας δοκιμάσουμε , ας κάνουμε μιαν αρχή ν΄ αλλάξουμε τον κόσμο μας ,
.
να ξημερώσει μια καινούγια μέρα γεμάτη φως , αγάπη και χαμόγελο .
.
Καιρός να ξεκλειδώσουμε τις ασφικτικά κλεισμένες πόρτες της καρδιάς μας .
..
Καλή δύναμη διαβάτες ! ...
.
Αναρτήσεις
5 σχόλια:
ΨΑΛΜΟΣ 37ος
2. Κύριε, μη μ’ επιπλήξεις πάνω στο θυμό σου· και πάνω στην οργή σου μη με τιμωρήσεις.
3. Γιατί με διαπέρασαν τα βέλη σου· και με πιέζει το βαρύ σου χέρι.
4. Δεν έχει μέρος υγιές το σώμα μου, γιατί Εσένα εξόργισα· πονούν τα κόκαλά μου όλα, εξ’ αιτίας των α-μαρτιών μου.
5. Οι ανομίες μου ξεπέρασαν το ύψος και απ’ το κεφάλι μου· και σαν ασήκωτο φορτίο με πιέζουν.
6. Εβρώμισαν και σαπίσαν τα τραύματά μου από τις ανομίες.
7. Ταλαιπωρήθηκα, κυρτώθηκα εντελώς· θλιμμένος περπατώ όλη τη μέρα.
8. Τα σπλάγχνα μου είναι γεμάτα φλόγωση· και δεν υπάρχει υγεία στο κορμί μου.
9. Φθάρηκα και τσακίστηκα ολότελα· κραυγάζω από τον πόνο της καρδιάς μου.
10. Κύριε, εσύ γνωρίζεις όλη τη λαχτάρα μου, κι ο στεναγμός μου από εσέ δεν απεκρύβη.
11. Χτυπάει η καρδιά μου ανάστατη, μ’ άφησε η δύναμή μου· ως και το φως ακόμα των ματιών μου σβήνει.
12. Οι φίλοι μου και οι γνώριμοι μου δεν συμπα-ραστάθηκαν· κι οι πιο δικοί μου από μακριά κοιτάνε.
13. Αυτοί που τη ζωή μου να αφαιρέσουν θέλου-νε· αυτοί που θέλουν να με βλάψουν, με απειλούν πως θα με καταστρέψουνε, κι απάτες όλη μέρα σχεδιάζουν.
14. Όμως εγώ θα κάνω τον κουφό, ότι δεν άκουσα· και τον μουγγό, που να μιλήσει δεν μπορεί, θα παραστή-σω.
15. Είμαι σαν ένας άνθρωπος που δεν ακούει τίπο-τα· κι απόκριση στο στόμα του δεν έχει.
16. Γιατί σ’ εσένα, εγώ Κύριε ήλπισα· εσύ να μου αποκριθείς, Θεέ και Κύριε μου περιμένω.
17. Είπα, βοήθησέ με, να μη χαρούν οι εχθροί μ’ εμένα Κύριε, ούτε όταν τρεκλίζω να κομπάζουν.
18. Γιατί εγώ είμαι πρόθυμος να υποστώ τις μαστι-γώσεις για τις αμαρτίες μου, και ο πόνος μου γι’ αυτές εί-ναι παντοτινά εμπρός μου.
19. Την ανομία μου δημόσια ομολογώ και θα φρο-ντίσω την εξάλειψη της αμαρτίας.
20. Οι εχθροί μου όμως ζουν και αυξάνονται, και είναι ισχυρότεροι από εμέ αυτοί που με μισούν αδίκως.
21. Ανταποδίδουνε κακό για το καλό και με συκο-φαντούν γιατί μονίμως ψάχνω καλοσύνη.
22. Μη με εγκαταλείψεις Κύριε και μην απομα-κρύνεσαι από εμένα.
23. Τρέξε να με βοηθήσεις Κύριε, γιατί εγώ μονά-χα εσένα έχω σωτήρα.
Αργυρούλα χαίρομαι που με επισκέφτηκες και μου έδωσες τη δυνατότητα να επισκεφτώ το blog σου… είναι όμορφα αυτά τα οποία λες και αληθινά. Ακόμα και ένας αν μπορούσε να έρθει εις εαυτόν και να κινηθεί καρδιακά προς τον Θεό… αυτή η απόσταση η τόσο μικρή και τόσο μεγάλη… θα γέμιζε αγάπη και η αγάπη βλέπει με αλλά μάτια τον κόσμο. Τον μεταμορφώνει τον αλλάζει. Πόσο μάλλον αν μπορούσαμε όλοι να έρθουμε εις εαυτόν!
Καλό βράδυ
Χριστός Ανέστη.
Καλή δυναμη και σε σένα συνοδοιπόρισσα...
Προσευχή και υπομονή ...
Καλό σου ξημέρωμα...
Ο κόσμος θα άλλαζε αν είμασταν λίγο περισσότερο άνθρωποι. Αν αγαούσαμε το Δημιουργό και τα κτίσματά Του.
Καληέρα γλυκιά μου.
@ όλους ,
Απολογούμαι που δεν απαντώ στον κάθε διαβάτη ξεχωριστά , όμως σήμερα , δεν μπορώ .
Εύχομαι κάθε καλό στον καθένα σας .
Σας ευχαριστώ που περάσατε απ΄ το σοκάκι μου , και για το άρωμα των λόγων σας που μου αφήσατε .
Να εύχεσθε για τον διαβάτη ...
Καλή συνέχεια ...
Δημοσίευση σχολίου