Τρίτη 7 Ιουλίου 2009

Τα τείχη της ψυχής μας ...

.


« Κτίζουμε τοίχους …

… για να μην συναντιώμαστε ! …

...Και ταβάνια …

… για να μην βλέπουμε Ουρανό ! … »
.
.
.
.
.
..
.
.
Εύχομαι , μιαν όμορφη κι΄ ευλογημένη μέρα
.
σε κάθε διαβάτη και οδοιπόρο της ζωής.
.
Καλή δύναμη στον καθένα .
.
.

8 σχόλια:

jacki είπε...

Ας τα γκρεμίσουμε..
Πρώτα και πάνω απ όλα το ταβάνι..
Για να βλέπουμε ουρανό..
Μόνο ουρανό.

Διαβάτης είπε...

@ jacki ,

... ξέρεις πόσο θα τόθελα Ιωάννα μου , να τα γκρεμμίζαμε αυτά τα τείχη .
Όταν όμως τα κτίζουν άλλοι μπροστά σου , τι μπορείς να κάνεις ;...
Προσπαθείς , ξεφύγεις από αλλού , από κάποιο άλλο ανοικτό παράθυρο , ν΄ ανοίξεις τις φτερούγες σου , και να πετάξεις ψηλά ,
ν΄ ανασάνεις , οξυγόνο κι΄ Ουρανό!
Μακάρι να μην κτίζανε οι ανθρώποι τείχη ανάμεσά τους ...

Καλημέρα αγαπημένη μου Ιωάννα .

Πολλά πολλά φιλιά και την αγάπη μου από τη μεγαλόνησο .

Αργυρούλα

Ανώνυμος είπε...

« Κτίζουμε τοίχους …

… για να μην συναντιώμαστε ! …

Και ταβάνια …

… για να μην βλέπουμε Ουρανό ! … »

Ας γκρεμίσουμε λοιπόν τα ταβάνια για να βλέπουμε ουρανό
και τα τείχη για να μπορούμε να αγκαλιάσουμε ο ένας τον άλλον
με την Αγάπη που θα μας διοχετεύει ο Ουρανός

Νάσαι πάντα καλά Αργυρούλα μου!

Αθανασία

Διαβάτης είπε...

@ Αθανασία ,

Αγαπημένη μου Αθανασία ,
σ΄ ευχαριστώ κοπέλα μου .

Να είσαι πάντα καλά .

Τα τείχη δυστυχώς , δύσκολο να μπορέσουμε να τα γκρεμμίσουμε,
γιατί εκείνοι που τα υψώνουν ανάμεσά μας , τους βάζουν γερά θεμέλεια , και τα φρουρούν , και δεν μας αφήνουν να τα γκρεμμίζουμε.

Ο Θεός να μας φωτίζει όλους μας , και να ειρηνεύει τις ψυχές μας .

Καλή μέρα να έχεις Αθανασία μου .

Καλή Δύναμη , ο Θεός μαζί σου ,

Από τη μεγαλόνησο με την αγάπη μου,

Αργυρούλα

Ανώνυμος είπε...

Ναι έχεις δίκιο. Δεν μπορούμε να γκρεμίσουμε εμείς τα τείχη.

Μπορεί όμως ο Αρχηγός της Αγάπης να το κάνει και είναι πολύ απλό γι´Αυτόν.

"Ιησού μου γλυκύτατε, ας  έλθη η Βασιλεία Σου στις καρδιές μας!"

Αθανασία

Διαβάτης είπε...

@ Αθανασία ,

Αθανασία μου ,

Εναποθέτω τις ελπίδες μου σ΄ Αυτόν,
κοπέλα μου .

"Ιησού μου γλυκύτατε, ας έλθη η Βασιλεία Σου στις καρδιές μας!"

Ας αναλάβει Εκείνος τις ζωές μας...

Καλή συνέχεια ,

Ο Θεός μαζί σου

Αργυρούλα

Ανώνυμος είπε...

"Μακροθυμώ" σημαίνει δίνω χρόνο στη σχέση μου με το διπλανό μου, ώστε να καταλάβει αυτός το λάθος του, ή να αισθανθώ εγώ την υπαιτιότητά μου; σημαίνει πως δεν αντιδρώ βίαια και "εν βρασμώ", αλλά αφήνω το χρόνο και τον Θεό να με οδηγήσουν στην αποκάλυψη των αιτιών που προκάλεσαν μια σύγκρουση, και της ωφέλειας που μπορεί να προκύψει τελικά από αυτήν.

"Υποχωρώ" σημαίνει κάνω λίγο πίσω το εγώ μου. Αρνούμαι τον εγωκεντρισμό μου, "μεριάζω" (κάνω χώρο) στην καρδιά μου για να χωρέσουν μέσα μου όλα; η στεναχώρια που μου προξενεί ο διπλανός μας, η φιλία μας που δοκιμάζεται, η συγνώμη που του οφείλω, ο θυμός που δεν πρέπει να εκδηλωθεί, η αγάπη που δεν καλλιεργώ όσο θά ´πρεπε.

"Συγχωρώ" σημαίνει να μπορώ τελικά να χωράω μέσα στον τόπο της καρδιάς μου μαζί με τον συνάνθρωπό μου&; να έχω τόσο συστείλει το εγώ μου, ώστε όχι μόνο να έχω κάνει χώρο για το διπλανό μου, αλλά και να τον προσκαλώ στην καρδιά μου, να τον αποδέχομαι, να τον φιλοξενώ στον τόπο της...

Ο στίβος του καθημερινού μας βίου δεν ορίζεται μόνο με λόγια. Θέλει αγώνα, άσκηση και άθληση.
Αυτή είναι η δυσκολία του αυτή και η γοητεία του!

Διαβάτης είπε...

@ Ανώνυμος ,

Αγαπημένη φίλη ,

Σ΄ ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου.
Έχεις δίκαιο για όλα όσα γράφεις.
Θα το αναρτήσω στο μπλογκ , αν δεν έχεις αντίρρηση , και πιστεύω πως δεν έχεις .

Σ΄ ευχαριστώ .

Την αγάπη μου.