Σάββατο 19 Φεβρουαρίου 2011

Συνάντηση . . .

...
Eίχα την ανάγκη , όσο ποτέ άλλοτε , να Σε δεχθώ τούτη τη νύκτα τη ξεχωριστή , μες την καρδιά μου ...
,
Σιωπηλά και αθόρυβα , σαν του κεριού την τρεμάμενη φλόγα ,
να μου φωτίσεις της ψυχής μου το σκοτάδι ,
να μου ζεστάνεις της καρδιάς την παγωνιά.

Και ήρθες ...
Κι΄ ήταν γλυκειά η συνάντηση , Μοναδική !

Και ύστερα αισθάνθηκα , πως μαζί με Τον Αγαπημένο ,
συνάντησα κι΄ εσένα ...
του δικού μου κήπου το γιασεμί , με το μοναδικό άρωμα !
Σε είδα ολόλευκο εκεί ...

Εκεί , στο Άγιο Θυσιαστήριο μπροστά , ήσουν εσύ ,
πίσω από κείνο το γλυκό , τρεμάμενο φως του κεριού ,
να υμνείς και να δοξολογείς Τον Κύριο !

Και ως Αντίδωρο από Τον Ουρανό , Μοναδικό κι΄ Αιώνιο
Το Σώμα και Το Αίμα Του , απόψε .
,
Θυσία Μοναδική , για να κρατά αιώνια μαζί σου ενωμένη τη ψυχή μου ,
κάτω από τούτο το άσβεστο , τρεμάμενο φως του καντυλιού
που άναψε απόψε , μυστικά μες τη ψυχή μου !


Διαβάτης
.
( Προσωπικές σκέψεις , απαγορεύεται η αναδημοσίευση )

,

,

15 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Η χαρά σου... χαρά μας γλυκιά μας Αργυρούλα. Με αγάπη και εκτίμηση Θεώνη.

ΑΝΘΗ είπε...

Το δικό σου γιασεμί βρίσκεται πάντα εκεί όπου είναι η καρδιά σου: στον Παράδεισο!
Σου στέλνω την αγάπη μου!
Καλό απόγευμα, καλή μου φίλη!

Διαβάτης είπε...

@ θεώνη ,

Αγαπημένη μου Θεώνη ,
να είσαι καλά κοπέλα μου .
Το θείο Φως Της Αγάπης Του Ιησού Χριστού να φωτίζει το σπιτικό σου.

Την αγάπη μου.

Διαβάτης είπε...

@ ΑΝΘΗ ,

Αγαπημένη μου Ανθή ,

Ίσως γι΄ αυτό κάτι μου λείπει έντονα ... το πιο ζωτικό και ουσιαστικό όργανο για τη ζωή ,δεν βρίσκεται πλέον μέσα μου . Την έχει κλέψει ο Ουρανός ! ...

Σ΄ ευχαριστώ για την αγάπη σου.
Να σε φωτίζει παντοτεινά Το Ουράνιο Θείο Φως .

Ευλογημένο βράδυ αγαπημένη μου.

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΑΡΓΩ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΝΑ ΠΕΡΑΣΩ ΑΛΛΑ ΠΑΝΤΑ ΕΡΧΟΜΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΩ ΝΕΑ ΣΟΥ.ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΟΣΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ.

Διαβάτης είπε...

@ JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS ,

Καλέ μου SΚΡΟΥΤΖΑΚΟ , σ΄ ευχαριστώ που περνάς όποτε μπορείς .

Να είσαι πάντα καλά και να χαμογελάς .

Καλό βράδυ να έχεις .

cummulus είπε...

...................

cummulus είπε...

(ὀταν χάνονται τα λόγια)

Διαβάτης είπε...

@ cummulus ,

Εκείνες τις στιγμές που τα λόγια χάνονται , μυριάδες άγγελοι υμνούν και δοξολογούν ακατάπαυστα Τον Κύριο .

Σ΄ ευχαριστώ.

Συνοδοιπόρος είπε...

ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΟΥ ,

ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ.ΑΝ ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΜΟΥ ΝΟΗΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΜΟΥ ΕΙΜΑΙ ΚΟΝΤΑ ΣΟΥ ,ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΝΙΩΘΕΙΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΕΝΟ ΠΟΥ ΛΕΣ Η ΤΙΣ ΕΝΟΧΕΣ ΣΟΥ.
ΟΛΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟ ΛΟΓΟ ΠΑΝΤΟΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΜΑΣ.ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗ ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΨΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΓΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΝΟΔΟ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ.

ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΚΑΙ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΝΑΝΑΙ ΔΙΠΛΑ ΣΑΣ.

Διαβάτης είπε...

@ Συνοδοιπόρος ,

Σ΄ ευχαριστώ αγαπημένη μου , για την αγάπη σου , και τα καλά σου λόγια , και πιο πολύ για την παρουσία σου , και την συμπόρευσή σου μαζί μου. Γνωρίζεις ότι προσπαθώ , για το συγκεκριμένο θέμα ... είμαι σίγουρη .

Απλά κάποια γεγονότα είναι υπεράνω.
Πολλές φορές δεν εξαρτώνται κάν από μας τους ίδιους . Το μυαλό μας παίζει δύσκολα παιχνίδια πολλές φορές , και μας ταξιδεύει αυτό όπου θέλει , χωρίς να το ελέγχουμε .
Αυτός είναι ο Αόρατος Πόλεμος , που έχουμε όλοι μας .
Οι Άγιοι , κατάφεραν να τον νικήσουν . Εμείς το παλεύουμε , προσπαθούμε , αγωνιζόμαστε...
Νομίζω σε μια τέτοια μάχη με βρίσκεις !

Είναι ζήτημα αδυναμίας της ανθρώπινης φύσης μας .

Σ΄ ευχαριστώ πολύ , πολυαγαπημένη μου . Την αισθάνομαι την παρουσία σου και την προσευχή σου και σ΄ ευχαριστώ .

Η Παναγιά κι΄ ο Ιησούς Χριστός μαζί σου.

Την αγάπη μου.

Ανώνυμος είπε...

Οι σκέψεις σου αγαπητή Αργυρούλα γεμίζουν και τη δική μας καρδιά με ελπίδα.Ψάχνοντας κάποιες δικές μου απορίες πάνω στον πόνο των ανθρώπων βρήκα κάτι το πολύ ουσιαστικό από το βιβλίο ''Γράμματα από την εξορία''του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου όπου έγραφε στην διακόνισσα Ολυμπιάδα πολύ σημαντικούς λόγους βαθιάς διάκρισης.''Δε βρίσκεται μόνο στη Βασιλεία των ουρανών το έπαθλο της αρετής,αλλά και μέσα στο ίδιο το πάθημα.Βλέπουμε από αυτό λοιπόν οτι μέσα στο πάθημα είναι η αρετή.και πιο κάτω λέγει στην 15η επιστολή ΄[χειμώνας 405-406]..''Στην αρετή κληρώθηκε συνοδός ο κίνδυνος και ο πόνος γιαυτό θεωρούνται αξιοζήλευτοι αυτοί που ζούν μέσα σε αυτά..''και πιο κάτω..''Τίποτε δεν συντελεί στη χριστιανική πρόοδο όσο η υπομονή στους πόνους,επειδή αυτή είναι η βασίλισσα των αγαθών..και η κορωνίδα των στεφάνων''..πην

Διαβάτης είπε...

@ Πηνελόπη ,

Έτσι είναι Πηνελόπη μου .
Σ΄ ευχαριστώ για την τοποθέτησή σου .
Βιώνοντας κάτι , αποκτάς υπομονή , μαθαίνεις να αντέχεις , να ανέχεσαι , να δεχεσαι , να περιμένεις , να ελπίζεις , να πιστεύεις , να αγαπάς ...
Η αρετή πηγάζει μέσα από τον κάθε πόνο και κάθε δοκιμασία .

Σ΄ ευχαριστώ .

Να έχεις ένα όμορφο κι΄ ευλογημένο βράδυ .

Την αγάπη μου.

Νηφάλια Μέθη είπε...

εντελως ευαισθητο και αληθινο...οπως εσενα...να χαιρεσαι τις στιγμες στο μαζι που περιγραφεις ευχομαι απο καρδιας...

αφηνω χαμογελα

Διαβάτης είπε...

@ Νηφάλια Μέθη ,

Πολυαγαπημένη μου ,
Πόση χαρά νάξερες μου δίνει το πέρασμά σου από δω !

Σ΄ ευχαριστώ για την αγάπη σου γλυκειά μου.

Το χαμόγελό σου , από τα ομορφότερα δώρα για μένα σήμερα !

Σε φιλώ.