Ήρθες ...

,,,

Ήρθες αργά, πολύ αργά…
Δεν έχει τόπο η καρδιά να σου χαρίσει.
Ήρθαν εδώ απ’ το πρωί
ξένοι πολλοί, περαστικοί κι έχει γεμίσει.
,

Μα στάσου…έχω μια σπηλιά
σε μιαν απόμερη γωνιά
εκεί πιο πέρα.
Μπορείς για λίγο να σταθείς,
μα άλλο πια μη μ’ ενοχλείς,
θα φτάσει η μέρα.
,

Πώς με κοιτάς; πώς να στο πω
δεν έχω μέρος πιό καλό,
πιό βολεμένο…
Άγνωστε, σήμερα στη γη
γιορτάζουνε το θείο παιδί
και δεν προφταίνω.
,

Να! θα σ’ ανάψω εδώ φωτιά
με λίγα φρύγανα ξερά…
μα Συ, δακρύζεις;
Οι ξένοι μου με καρτερούν
-δεν τους ακούς που τραγουδούν;
μη μ’ εμποδίζεις.
,

Ξένε, παράξενα κοιτάς…
Πες μου, ποιός είσαι, τί ζητάς;
Δε σε γνωρίζω.
Μια Βηθλεέμ μικρή, φτωχή
σαν τότε πούχες γεννηθεί, λες, σου θυμίζω ; …
,

Μίλησε κι άλλο, αγνή φωνή·
να φτερουγίζει μου η ψυχή
νιώθω βαθειά μου·
έλα πιο μέσα, στην καρδιά
μη φεύγεις, μη … Μορφή γλυκειά,
μείνε κοντά μου.
,

(Μ. Λαμπρινού)

Εύχομαι σε κάθε Διαβάτη και Οδοιπόρο της ζωής Ευλογημένα , Ειρηνικά Χριστούγεννα , πλημμυρισμένα Θείο Φως Του Ουρανού , ζεστές καρδιές , αγάπη , στοργή , καλοσύνη ...

Διαβάτης

,