Παρασκευή 19 Ιουλίου 2013

Θόλος Σου , όλος ο Ουρανός !

 
 
... κι΄ ακούμπησα ενώπιών Σου , όλους ,
κάθε Διαβάτη και Οδοιπόρο της ζωής ,
κάθε ψυχούλα που μ΄ ακούμπησε
σ΄ όλη την πορεία της ζωής μου ,
σε μια αγρυπνία τόσο ξεχωριστή ,
κάτω απ΄ το Θόλο Τ'  Ουρανού ,
στου Αγίου Σραφείμ τη Χάρη !
 
Πλημμύρισαν με Φως οι καρδιές ,
μα και τα βέλη του πονηρού
δεν έπαψαν να κτυπάνε ...
 
" Κύριε , Ιησού Χριστέ , ελέησόν με " ,
 
η πανοπλία μας ...
 
Σκέπη γενού και Προστασία γλυκειά μας Παναγιά ,
και προστάτευσέ μας από κάθε παγίδα και πειρασμό ,
και χάρισε την ειρήνη εντός μας .
 
Η Χάρις και η ευλογία του Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ
να σκεπάζει τον καθένα μας .
 
Καλή σας μέρα !
 
***

 
 
 
 

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μάθε να περιμένεις …..
«Πάτερ, βρείτε μου μία λύση». Ε, τι λύση να σου πει ο άνθρωπος. Τι θες να σου πει δηλαδή. «Να κάνεις προσευχή και υπομονή». «Και πότε, πάτερ, θ’ αλλάξει το παιδί μου;». «Δεν ξέρω το πότε. Εσύ όμως θα περιμένεις». «Μα πάτερ, δεν μου δίνει σημασία. Του μιλάω και κοιτάει αλλού. Κτυπάει την πόρτα και φεύγει. Του μιλάω και με βρίζει. Πώς θα κάνω υπομονή; Πώς θα το αντέξω αυτό; Πώς θα το αντέξω; Μα μέχρι χθες, μέχρι χθες, το παιδί μου αυτό μ’ είχε πάνω απ’ όλους και απ’ όλα. Και τώρα δεν θέλει να μιλάμε. Δε θέλει να του λέω συμβουλές, δεν θέλει να με ρωτάει, δε θέλει τίποτα». «Και ξέρετε τι θυμάμαι;» μου ‘πε μια μάνα. «Θυμάμαι, πάτερ, όταν το παιδάκι μου ήτανε μικρό και έπρεπε να πάω να δω ένα θέατρο μια φορά με το σύζυγό μου, να δούμε ένα ωραίο έργο. Κι έπρεπε να το αφήσουμε το παιδάκι μας στην αδερφή μου να το κρατήσει για ένα βράδυ. Και δεν ήθελε τότε ο μικρός μου να μ’ αποχωριστεί.
Δεν ήθελε να πάει, δεν μπορούσε ν’ αντέξει, δεν καθόταν χωρίς εμένα. Κι αυτό το παιδάκι που δεν μπορούσε χωρίς εμένα, τώρα εμένα δε με θέλει . Θέλει όλους τους άλλους , τους φίλους, τους γνωστούς του, και δε θέλει εμένα. Που, κάποτε, δεν μπορούσε χωρίς εμένα. Προτιμά να λείπει από κοντά μας , απ’ το σπίτι, για ώρες και για μέρες. Η χαρά του είναι να λείπει, να φεύγει, να πηγαίνει αλλού. Και εγώ, πάτερ, πώς θ’ αντέξω; Πώς θα κάνω υπομονή να γυρίσει πίσω το παιδί μου; Περιμένω ν ακούσω το κλειδί στην πόρτα το βράδυ, να ‘ρθει, να ησυχάσω, να μπορέσω να κοιμηθώ. Και λέω «άντε να γυρίσει. Άντε να γυρίσει». Κοιτάω το ρολόι και πάει εντεκάμιση, πάει δώδεκα, πάει δωδεκάμισι, πάει δυόμιση, πάει τρεις. Και μια φορά γύρισε τεσσερισήμισι το πρωί. Κι εγώ περίμενα, περίμενα, περίμενα. Υπομονή ατέλειωτη. Τι θα κάνω; Τι να κάνω; Δε μπορώ άλλο». «Τι να κάνεις; Να περιμένεις». «Πώς να περιμένω;» . «Με πίστη. Μόνο με πίστη». Αν πιστεύεις στον Χριστό θα περιμένεις. Αν δεν πιστεύεις στο Χριστό, δεν μπορεί να περιμένεις. Γιατί μόνο ο άνθρωπος που ελπίζει στη θεϊκή επέμβαση και βοήθεια, περιμένεις. Ο άλλος κινείται ανθρώπινα και λέει «Θα κάνω τις δικές μου κινήσεις. Εγώ θα αναλάβω». Εσύ που τα δοκίμασες όλα τα δικά σου, κι απογοητεύτηκες, και μετά από τόσα λάθη που έκανες, τώρα λες , «Μπα, δε βγαίνει τίποτα. Τα δικά μου τα δοκίμασα όλα. Έτρεξα, χτύπησα, έβρισα, μίλησα απότομα, το ‘πιασα απ’ το γιακά, το χαστούκισα, το κλείδωσα, έκανα πολλά. Και ξέρεις τι πέτυχα απ’ όλ’ αυτά; Απελπίστηκα απ’ τον εαυτό μου. Απελπίστηκα απ’ τις παιδαγωγικές μου, απ’ τις τεχνικές μου, απ’ τις τακτικές μου, απελπίστηκα απ’ τα λόγια μου. Απελπίστηκα απ’ τον εαυτό μου. Τι να κάνω;»
Και ξέρεις τι έχω να πω αν απελπίστηκες ; Είσαι μακάριος. Διότι πέτυχες κάτι που άλλοι θ’ αργήσουν πολύ να καταλάβουν. Ποιο; Ότι ο άνθρωπος από μόνος του είναι μια απελπισία σκέτη. Είναι προνόμιο να έχεις απελπιστεί ως γονέας. Πρόσεξε τι θα πω, να το εξηγήσω: όταν απελπιστείς από τον εαυτό σου, είναι η πιο γόνιμη και πιο κατάλληλη στιγμή να ελπίσεις στον Θεό σου. Είναι ωραίο να απελπίζεσαι απ’ τον εαυτό σου. Τότε στρέφεσαι στο Θεό…
Από το βιβλίο : «Αγάπη για πάντα
Αθέατα Περάσματα 2»
π. Ανδρέας Κονάνος
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΠΑΝΑΓΙΑ ΓΑΛΑΞΑ
Η ΘΑΑΣΣΟΚΡΑΤΟΥΣΑ


ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2013/07/mathe-na-perimeneis.html#ixzz2ZkxF7Fk2

Σε ευχαριστώ που είσαι πάντα εκει....δίπλα μας .
Αγαπώσας,
ΈΛΕΝΑ

Διαβάτης είπε...

@ Έλενα ,

Εγώ σ΄ ευχαριστώ για όλα !

Ο πάτερ Ανδρέας Κονάνος έχει ένα λόγο , μια νουθεσία , μια συμβουλή , μια προσευχή , για όλους μας , για κάθε περίπτωση και κάθε στιγμή !

Βλέπεις ο Θεός φέρνει τους κατάλληλους ανθρώπους στην πορεία της ζωής μας ... για να μην είμαστε ποτέ μόνοι ...

Σ΄ ευχαριστώ !

Η Παναγία μαζί σας .