" Μέσα στα στήθεια της βαθειά,
μαχαίρι μπήκε,
το αίμα τρέχει, και κυλά,...
για ό,τι την βρήκε .
Είναι μια μάνα που θρηνεί,
για το παιδί της,
πονάει η καρδιά, μα πιό πολύ,
πονά η ψυχή της .
Παρηγοριά, κανείς ποτέ,
δεν θα της δώσει,
και το κεφάλι της ξανά,
δεν θα σηκώσει .
Είναι μιά μάνα που έχασε,
ζωής το νόημα,
τίποτα τώρα όσο ζεί,
δε θάχει χρώμα.
Μες το σκοτάδι το βαθύ,
τώρα θα ζήσει,
κι από τον χάρο θέλει πιά,
να μην αργήσει .
Είναι μιά μάνα που ζητά,
να ταξιδέψει,
εκεί που πάνε οι ψυχές,
να ξεπεζέψει .
Πέφτει στα γόνατα, ζητά
και ικετεύει,
εκεί ψηλά στον ουρανό,
θέλει να ανέβει. "
(Άνθιμος)
***
***
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου