Πλησιάζουμε ...

2008 χρόνια τώρα γεννιέται… στα σπήλαια και τις φάτνες των ταπεινών, στους δρόμους με τους ανάπηρους, τα παιδιά των κάθε λογής φαναριών, στα νοσοκομεία με τους αρρώστους, στα γηροκομεία με τους παππούδες, στις φυλακές με τους κρατουμένους, στα όνειρα του κοριτσιού με τα σπίρτα, στα καρδιές αυτών που τον κοινωνούν στις Εκκλησιές Του, σε όσους προσεύχονται, σε όσους αγαπούν, σε όσους μετανοούν… 2008 χρόνια τώρα Τον θέλουμε να γεννιέται στα ρεβεγιόν μας, στα χριστουγεννιάτικα δέντρα μας, στα φαγητά, στα άθλια σόου των διασκεδαστών μας, στις δηλώσεις των Ισχυρών, στα όπλα και τις κραυγές των πολέμων, στις θλιβερές αμαρτίες μας, σε μια Ιστορία καμωμένη από χρήμα, εγωισμούς, ψέμα, θάνατο, γεμάτη Ηρώδηδες που θέλουν να Τον θανατώσουν, για να μη χάσουν το προνόμιο να δυναστεύουν τη ζωή μας… 2008 χρόνια τώρα είναι εδώ, δίπλα μας, μαζί μας, σε ό,τι κάνουμε, σε ό,τι θα θέλαμε να κάνουμε, στο χαμόγελο που χαρίζουμε στον διπλανό μας, στο δάκρυ που κυλά απ’ τα μάτια μας για κάθε τι που πεθαίνει, στην απλότητα, στη ζεστασιά, στη σκέψη, στο άγγιγμα της καμπάνας, στο πιάτο φαγητό που δίνουμε, στην κουβέντα που θα πούμε απ’ την καρδιά μας, στην μια προσευχή που θα πούμε, στο ξεπέρασμα της αμαρτίας και του μίσους προς τους Άλλους… 2008 χρόνια τώρα ζητά να γεννηθεί σε σένα, σε μένα, σε όλους μας. Θα Του ανοίξουμε φέτος; Η απάντηση θα δοθεί χαράματα, 25 Δεκεμβρίου 2008. Και θα είναι προσωπική. Γιατί δεν παύει να είναι ο προσωπικός Θεός του καθενός μας. Ο Χριστός μας! Το δικό μας νεογέννητο Θείο Βρέφος ! …