Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 2009

Κυριακή απόγευμα ...



Ήταν μια όμορφη βραδιά …

Κάτασπρα τα μαλλιά του σαν τα χιόνια απ΄ τα χρόνια ,
και η φωνή του βραχνή … γαλήνια … ήρεμη …

Πραότητα και αγιότητα στην όψη του , κι΄ η εμπειρία
των 45 τόσων χρόνων της ιεροσύνης του , ολοφάνερη
στους λόγους του και σε όσα η αγάπη του μας κατέθεσε ψες για το σωτήριο μυστήριο της Μετανοίας .

Και όλα αυτά , στο πρόσωπο του γέροντα Αιμιλιανού ,
και στην απλή και ταπεινή παρουσία του , σε μια φιλανθρωπική εκδήλωση εδώ στην Λευκωσία .

Η Ευχή του ας συνοδεύει όλους μας .

Την καλημέρα μου από τη μεγαλόνησο ,
Στον κάθε διαβάτη και συνοδοιπόρο σε κάθε γωνιά της γης.

Μια όμορφη κι΄ ευλογημένη βδομάδα στον καθένα .

4 σχόλια:

jacki είπε...

Υπέροχες ψυχές.. Τυχεροί είμαστε που υπάρχουν ακόμα δίπλα μας και φωτίζουν.
Καλημέρα.

Διαβάτης είπε...

@ Ιωάννα μου , πραγματικά υπέροχες ψυχές .
Στο πρόσωπό τους φαίνεται η ακτινοβολία της ψυχής τους .

Την καλημέρα μου .

Ανώνυμος είπε...

ΤΑ ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ
Μούδωσες, Κύριε, αυτή την καρδιά, όπως δίνεις
στη ροδοδάφνη το άνθος.Μου είπες:
Να δέχεσαι όλες τις θλίψεις, ν΄ακούς
τις φωνές.
Και συνάχτηκε έπειτα
κόσμος πολύς, και μου μίλησε
Και μη έχοντας άλλο έξω απ΄τον ήλιο
τον έκοψα σε νομίσματα, ανέβηκα πάνω
στην κορυφή της οδύνης κι απο κει,
με απλωμένα προς όλα τα σημεία τα χέρια μου
τους τον μοίρασα.
Ν.Βρεττάκος
Αυτό το ποιήμα νομίζω ότι έχει γραφτεί για κάποιους πνευματικούς που ζούν αυτό που διδάσκουν και τους ευχαριστούμε γι αυτό.
Μια καληνύχτα από την Αθήνα!!!

Διαβάτης είπε...

@ άλεια μου , καλή σου μέρα από τη μεγαλόνησο .

Σ΄ ευχαριστούμε πολύ για το υπέροχο αυτό ποίημα που μοιράστηκες μαζί μας .

Νάναι ευλογημένες οι υπάρξεις αυτές που φωτίζουν το δρόμο μας .

Την αγάπη μου στην Αθήνα και στους υπέροχους ανθρώπους της.

Καλημέρα.