Μιὰ νύχτα κάποιος ἄνθρωπος εἶδε ἕνα ὄνειρο.
Ὀνειρεύτηκε ὅτι βάδιζε σὲ μία ἀκρογιαλιὰ μαζί με τὸν Κύριο.
Στὸν οὐρανὸ ἐμφανίζονταν σκηνὲς ἀπ' τὴ ζωή του.
Γιὰ κάθε σκηνὴ ποὺ ἔβλεπε, παρατηροῦσε καὶ δυὸ ζευγάρια
ἀποτυπώματα ποδιῶν πάνω στὴν ἄμμο:
τὸ ἕνα ἦταν δικό του καὶ τὸ ἄλλο τοῦ Κυρίου.
.
Ἀφοῦ ἄστραψε καὶ ἡ τελευταία σκηνὴ μπροστά του κοίταξε πίσω τ' ἀποτυπώματα στὴν ἄμμο. Πρόσεξε τότε ὅτι πολλὲς φορὲς στὸ μονοπάτι τῆς ζωῆς τοῦ ὑπῆρχε μονάχα ἕνα ζευγάρι ἀποτυπώματα.
Ἀφοῦ ἄστραψε καὶ ἡ τελευταία σκηνὴ μπροστά του κοίταξε πίσω τ' ἀποτυπώματα στὴν ἄμμο. Πρόσεξε τότε ὅτι πολλὲς φορὲς στὸ μονοπάτι τῆς ζωῆς τοῦ ὑπῆρχε μονάχα ἕνα ζευγάρι ἀποτυπώματα.
Παρατήρησε ἀκόμα ὅτι αὐτὸ συνέβαινε στὶς πιὸ δύσκολες καὶ θλιβερὲς στιγμὲς τῆς ζωῆς του.
Αὐτὸ τὸν ἔκανε νὰ ἀπορήσει καὶ ρώτησε τὸν Κύριο:
Αὐτὸ τὸν ἔκανε νὰ ἀπορήσει καὶ ρώτησε τὸν Κύριο:
«Κύριε, εἶπες ὅτι ἀπ' τὴ στιγμὴ ποὺ ἀποφάσισα νὰ σ' ἀκολουθήσω θὰ βάδιζες μαζί μου σὲ ὅλη τὴν πορεία. Εἶδα ὅμως ὅτι στὶς πιὸ ταραγμένες στιγμὲς τῆς ζωῆς μου ὑπῆρχε μόνο ἕνα ζευγάρι ἀποτυπώματα. Δὲν καταλαβαίνω γιατί ὅταν σὲ χρειαζόμουν περισσότερο ἀπὸ κάθε ἄλλη φορὰ ἐσὺ μὲ εἶχες ἐγκαταλείψει».
Ὁ Κύριος ἀπάντησε:
Ὁ Κύριος ἀπάντησε:
«Υἱέ μου, πολύτιμό μου παιδί, σὲ ἀγαπῶ καὶ ποτὲ δὲν θὰ σὲ ἐγκαταλείψω. Τὸν καιρὸ ποὺ δοκιμαζόσουν καὶ ὑπέφερες, ὅπου εἶδες μόνο ἕνα ζευγάρι ἀποτυπώματα, ἦταν τότε ποὺ σὲ σήκωνα στους ώμουςμου».
.
..........................
.
Ίσως σε όλους να είναι γνωστό το πιο πάνω κείμενο .
.
Όμως , πόσες φορές νοιώθουμε, πως στις δύσκολες στιγμές της ζωής μας,
.
είμαστε εντελώς μόνοι ...
.
Ακριβώς , όμως , σ΄ εκείνες τις στιγμές ,
.
είναι που έχουμε όσο πιο κοντά μας Τον Κύριο ! ...
.
Εύχομαι μιαν όμορφη κι΄ ευλογημένη μέρα ,
.
σε κάθε διαβάτη και οδοιπόρο της ζωής .
.
11 σχόλια:
Υ Π Ε ΡΟ Χ Η ιστορία.
Για μια ακόμη φορά ευχαριστούμε!!!
@ Kostas Kastaniotis ,
Κώστα , καλημέρα . Χριστός Ανέστη !
Ναί , είναι πραγματικά πολύ όμορφη ιστορία , αν και όνειρο , μας λέει τόσα πολλά ! ...
Εγώ σ΄ ευχαριστώ , που περνάς απ΄ το σοκάκι μου .
Κάθε καλό για το σαββατοκυρίακο !
Ο αληθινά λογικός άνθρωπος ένα μόνο ζήλο έχει: να πείθεται και να αρέσει στο Θεό των όλων.
Σ' αυτό και μόνον πρέπει να εκπαιδεύει την ψυχή του, ώστε ν' αρέσει στο Θεό, ευχαριστώντας για την τόσο μεγάλη Του πρόνοια και ρύθμιση των όλων, οτιδήποτε κι' αν του τύχη στη ζωή του.
Γιατί είναι άτοπο, τους μεν Ιατρούς, που μας δίδουν και πικρά και δυσάρεστα φάρμακα, να τους ευχαριστούμε για την υγεία του σώματός μας, προς τον Θεόν δε να είμαστε αχάριστοι, για τα πράγματα που μας φαίνονται δυσάρεστα και δύσκολα και να μην ξέρομαι ότι όλα γίνονται όπως πρέπει και προς το συμφέρον μας κατά την Πρόνοιά Του.
Η γνώσης (του θελήματος του Θεού) και η πίστη στο Θεό, είναι η σωτηρία και η τελειότης της ψυχής.
@ sinodiporos ,
Την ευχή σας , και για όλα όσα μας γράφετε , σας ευχαριστούμε .
Ένας Γέροντας , ένας πνευματικός , ένας μοναχός , ίσως βλέπει τα πράγματα πιο αυστηρά .
Για μας του κόσμου τους διαβάτες κι΄ οδοιπόρους , δύσκολα τα μονοπάτια για Τ΄ Ουρανού τ΄ ανέβασμα . Γι΄ αυτό και θέλουμε να νοιώθουμε πιο αισθητή την παρουσία Του Θεού πάντα δίπλα μας .
Να έχετε ένα όμορφο και ειρηνικό σαββατοκυρίακο .
Ο Ιησούς Χριστός πάντα συνοδοιπόρος σας.
Με σεβασμό και εκτίμηση από τη μεγαλόνησο.
Καταπληκτικο! Ευχαριστω που το μοιραστικατε...! ελπιζω να μην υπαρχει προβλημα αν το αναδημοσιευσω στο μπλογκ μου, με την πηγη βεβαια!! :)
@ Γωγω Καλουδη ,
Σ΄ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Μπορείς , και βέβαια να το αναδημοσιεύσεις .
Καλό σαββατοκυρίακο , με κάθε χαρά γεμάτο .
Ναί, είναι γνωστή η ιστορία. Αλλά κάθε φορά την διαβάζεις σαν νάναι η πρώτη φορά. Ευχαριστούμε.
@ Cummulus ,
Καλή μέρα να έχεις , και μια όμορφη κι΄ευλογημένη βδομάδα .
Σ΄ ευχαριστώ που περνάς απ΄ το σοκάκι μου .
Σ΄ ευχαριστώ για το σχόλιο και τα καλά σου λόγια .
Καλή συνέχεια στην πορεία σου ...
ΕΚΛΑΨΑ... ! ! !
Σ΄ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!
χριστίνα
@ Χριστίνα ,
Αγαπημένη Χριστίνα ,
Να είσαι καλά κορίτσι μου .
έτσι είναι , δεν μας αφήνει ποτέ μόνους , και όταν χρειαστεί μας σηκώνει και στους ώμους Του .
Σε χαιρετώ με πολλή αγάπη ,
Αργυρούλα
υ.γ. να περνάς ...
Υπέροχο, σου έχω ξαναζητήσει την άδεια για αναδημοσίευση και μου απάντησες θετικά. Θεωρώ ότι και αυτή τη φορά έτσι θα έιναι. Η αναφορά στην πηγή είναι δεοντολογικά επιβεβλημένη. Τα "πλούσια" κείμενα πρέπει να σκορπίζονται στο αχανές του διαδικτύου, να φωτίζουν τις γωνιές του και να ζεσταίνουν τις καρδιές μας ... σ'ευχαριστώ
Δημοσίευση σχολίου