Παρασκευή 15 Μαΐου 2009

«Τα τρία δένδρα»

.

Ήταν μια φορά σ’ ένα δάσος τρία δένδρα.
Καθένα από αυτά είχε για τον εαυτό του έναν οραματισμό, μια προοπτική.
Το πρώτο επιθυμούσε να αξιωθεί να γίνει κάποια στιγμή ένα πολύτιμο μπαούλο, «ξυλόγλυπτο» όμορφα σκαλισμένο, που μέσα του θα φυλάσσεται ένας πολύτιμος θησαυρός. Αυτό ήταν το όραμα του και η προοπτική του.
Το δεύτερο δένδρο ήθελε να αξιωνόταν να γίνει στα χέρια ενός καλού ναυπηγού ένα μεγάλο καράβι «γερό σκαρί» όμορφο, μεγαλόπρεπο, που θα μετέφερε βασιλιάδες και επίσημα πρόσωπα, που θα έκανε ταξίδια υψηλών προσώπων.
Το τρίτο δένδρο έλεγε ότι το μόνο που θα ήθελε ήταν να είχε γίνει το πιο ψηλό και πιο δυνατό δένδρο του δάσους, έτσι ώστε οι άνθρωποι, που θα βλέπουν το ύψος του στην κορυφή του λόφου, να σκέπτονται τον Ουρανό και τον Θεό.
Όμως πέρασαν τα χρόνια. Και τα πράγματα εξελίχθηκαν κάπως αλλιώς.
Πήγαν υλοτόμοι.
Και έκοψαν το πρώτο δένδρο. Και ενώ σχεδίαζε και ποθούσε να γίνει όμορφο ξυλόγλυπτο μπαούλο για θησαυρούς, ο ξυλουργός το έκαμε δοχείο για την τροφή των ζώων, παχνί για τα άχυρα των ζώων.
Το δεύτερο δένδρο, που ήθελε να γίνει ωραίο καράβι, για να μεταφέρει βασιλιάδες, έγινε ένα μικρό ψαροκάικο, που τόχαν φτωχοί ψαράδες να ψαρεύουν.
Το τρίτο δένδρο, που ήθελε να μείνει το ψηλότερο του δάσους το έκοψε κάποιος ξυλοκόπος και το έβαλε στην αποθήκη του.
Περνούσαν χρόνια. Και τα δέντρα, απογοητευμένα από την εξέλιξη των πραγμάτων, ξέχασαν ακόμα και τα όνειρά τους.
Όμως κάποια μέρα ένας άνδρας και μια γυναίκα ήλθαν στον στάβλο, που ήταν εκείνο το ξύλινο παχνί με τα άχυρα και εκεί η γυναίκα γέννησε ένα αγοράκι και το τοποθέτησαν στο παχνί που είχε φτιαχτεί από το πρώτο δένδρο.
Ήταν ο Ιωσήφ και η Παναγία Θεοτόκος. Και απόθεσαν σ' εκείνο το ξύλινο παχνί όχι απλώς διαμάντια και χρυσάφια, αλλά τον ίδιο τον θεό, που είχε γίνει άνθρωπος για μας.
Στο μικρό ψαροκάικο, που είχε γίνει από το δεύτερο δένδρο, μετά από χρόνια μπήκαν κάτι ψαράδες. Ένας απ' αυτούς κουρασμένος ξάπλωσε να κοιμηθεί. Είχαν ανοιχθεί στη θάλασσα. Και ξέσπασε μια μεγάλη τρικυμία. Και το ψαροκάικο δεν ήταν αρκετά δυνατό για να κρατήσει. Και η θάλασσα ειρήνεψε αμέσως. Ήταν ο Χριστός μαζί με τους μαθητές του στη λίμνη Γεννησαρέτ. Έτσι και το δεύτερο δένδρο, που είχε φιλοδοξήσει να γίνει μεγάλο πλοίο, που θα μετέφερε υψηλά πρόσωπα και βασιλιάδες, αξιώθηκε να μεταφέρει τον βασιλέα των βασιλέων, τον ίδιο τον Χριστό με τους μαθητές Του!
Και το τρίτο δένδρο, που ήταν στην αποθήκη του ξυλουργού, μια μέρα το πήραν και έκαναν ένα σταυρό' Και σ' αυτόν τον σταυρό σταύρωσαν τον Χριστό. Έτσι το δένδρο αυτό έγινε πιο ψηλό από ό,τι είχε επιθυμήσει. Έφθασε στον ουρανό και στον θεό! Έγινε, όπως λέμε σε ένα τροπάριο, ουρανού Ισοστάσιο.
Τελικά, το κάθε ένα από τα δένδρα της ιστορίας μας απόκτησε όχι μόνο αυτό που ήθελε και ποθούσε, αλλά ασυγκρίτως περισσότερα όχι όμως με τον τρόπο που φανταζόταν και σχεδίαζε.

Δεν γνωρίζουμε ποιο είναι το θέλημα του θεού για μας.
Πρέπει όμως να μην ξεχνάμε ποτέ, ότι εκείνο που μας ετοιμάζει ο Θεός, είναι πάντα προτιμότερο και ωφελιμότερο για μας.
Εμείς πρέπει να κάνουμε όνειρα. Για το καλό. Πρέπει όμως να μην ξεχνάμε και ότι τα πράγματα δεν εξελίσσονται όπως εμείς θα θέλαμε. Και ότι ο Θεός οικονομεί και γίνονται καλύτερα από ό,τι εμείς φανταζόμαστε.
Ας έχουμε πίστη. Πίστη και εμπιστοσύνη στον Θεό.

Ας αφήσουμε τη ζωή μας όλη στα χέρια Του Πανάγαθου Θεού .

Εύχομαι μιαν όμορφη κι΄ ευλογημένη μέρα στον κάθε διαβάτη και οδοιπόρο της ζωής .

Και καλή δύναμη σε όλους μας ...

Ο αγώνας δεν σταματά ποτέ , είναι συνεχόμενος ...

και οδεύουμε ... ανεβαίνοντας ανηφοριές , και κακοτράχαλα βουνά ,

για να φτάσουμε μια μέρα , από τη γη , στον Ουρανό ! ...

.

8 σχόλια:

Συνοδοιπόρος είπε...

Aγαπημένη ,
Πολλή ευστοχό αυτό που έγραψες.Άλλωστε αν γνωρίζαμε τι θα γινόταν στη ζωή μας θα είμαστε όλοι Θεοί.ΕΝΑΣ ΕΙΝΑΙ .Ας αφαιθούμε στο θέλημα Του .Είτε αυτό είναι μέσα από τον πόνο και τη θλίψη.Δύσκολο αλλά πρέπει να προσπαθήσουμε μπορούμε και αξίζει τον κόπο να προσπαθήσουμε.
Δίπλα μας γύρω μας υπάρχουν τόσοι που υποφέρουν ας προσευχηθούμε για τους συνανθρώπους μας αλλά και για μας καθε μέρα να ΑΓΑΠΑΜΕ περισσότερο τον Κύριο μας.
Σε χαιρετώ και η Παναγία μαζίσας.
Παρακαλώ ενημέρωσε την ιστοσελίδα μας ότι η Παράκληση θα γίνει την Δευτέρα 6.30 μ.μ.

jacki είπε...

Δεν ξέρουμε γιατί μας προορίζει ο Θεός.. Αλλά θα πρέπει να περάσουμε από πολλά στάδια.. Ας κάνουμε υπομονή και ας έχουμε πίστη.. Για αυτό που μας προορίζει είμαστε φτιαγμένοι.

Διαβάτης είπε...

@ Συνοδοιπόρος ,

Αγαπημένη μου Έλενα , έχω διαπιστώσει ότι τελικά το πιο δύσκολο πράγμα στη ζωή μας , είναι να εμπιστευθούμε Τη Θεία Πρόνοια .
Άμα το πετύχουμε αυτό , έχουμε επιτύχει τα πάντα . Πρέπει να μάθουμε πως το δικό μας θέλημα , πρέπει να είναι Το Δικό Του . Αν διαφέρει , σημαίνει πως είμαστε ακόμη πολύ μακρυα από το στόχο μας .
Εγώ , αγαπημένη μου Έλενα , βρίσκομαι πάρα πολύ μακρυά .
Εύχομαι να με βοηθήσει να πλησιάσω , έστω και λίγο , γιατί μόνο Αυτός μπορεί , από μόνοι μας είμαστε ένα τεράστιο μηδενικό .

Σ΄ ευχαριστώ πολύ για όλα όσα μου λες , τα γεμάτα αγάπη και καλοσύνη λόγια σου .

Εύχομαι ο Θεός να εκπληρώσει κάθε επιθυμία και πόθο της ψυχής σου .

Εύχομαι κάθε μέρα να πλησιάζουμε και να αγαπάμε όλο και περισσότερο Τον Κύριο .

Καλή μέρα να έχεις .

Η Παναγιά να σε σκέπει πάντα και παντού .

Την αγάπη μου συνοδοιπόρε.

Διαβάτης είπε...

@ jacki ,

"... γι΄ αυτό που μας προορίζει είμαστε φτιαγμένοι ! "

Αγαπημένη μου , γλυκειά Ιωάννα , υπέροχο το σχόλιό σου .

" Ας κάνουμε υπομονή , και ας έχουμε πίστη ! "

Εύχομαι ο Κύριος να μας ενισχύσει με αυτές τις δύο πολύτιμες αρετές ,
να θωρακίσει τον εαυτό μας με υπομονή , και να μας δώσει δύναμη , να αντεπεξέλθουμε και να νικήσουμε τα κύματα και τους πειρασμούς που θα βρεθούν στο διάβα της ζωής μας .

Καλή μέρα να έχεις Ιωάννα μου, και ένα όμορφο κι΄ ευλογημένο σαββατοκυρίακο να περάσεις .

Η Παναγιά να σε συντροφεύει παντού .

Την αγάπη μου από τη μεγαλόνησο .

sinodiporos είπε...

ΨΑΛΜΟΣ 50ος

3. Ελέησόν με κατά το μέγα έλεός Σου Κύριε και με τους απείρους Σου οικτιρμούς, εξάλειψε μου Συ την ανομία.

4. Πλύνε με ολόκληρον από την ανομία μου και από την αμαρτία μου καθάρισέ με.

5. Γνωρίζω Κύριε την ανομία μου, την αμαρτία μου εγώ παντοτινά θυμάμαι.

6. Παρέβηκα την εντολήν Σου Κύριε και έτσι έκανα ενώπιόν Σου αμαρτήματα και δικαιώ¬θηκε η διδασκαλία Σου και η κρίση Σου για μένα.

7. Μέσα στον κύκλο της παράβασης και της φθοράς κι η δική μου η ζωή άρχισε, και η μητέρα μου μέσα στην αμαρτία γέννησε κι εμένα.


8. Συ όμως Κύριε, την αλήθεια αγαπάς, και τα μεγάλα και αφανή της γνώσης Σου, τα φανερώνεις και σε μένα.

9. Θα καθαρίσεις την ψυχή μου με το Πνεύμα Σου το άγιο, και με το Βάπτισμα λευκότερο από το χιόνι θα με κάνεις.

10. Το άκουσμα των λόγων Σου είναι για μένα αγαλλίαση και ευφροσύνη Κύριε, γιατί ελευθερώνει την ταπεινωμένη από την αμαρ¬τία ύπαρξή μου.

11. Μη προσμετράς τις αμαρτίες μου και τις ανομίες μου συγχώρησέ τες.

12. Ανακαίνισε την καρδιά μου Κύριε, ώστε να είναι καθαρή και δός μου Πνεύ¬μα ειλι¬κρί¬νειας και αλήθει¬ας.

13. Από τα μάτια Σου μη μ’ απορρίψεις Κύριε, και το Πνεύμα Σου το άγιο να μη το πάρεις από την ψυχή μου.

14. Δός μου την αίσθηση χαράς απ’ την αναμονή της σωτηρίας μου, και στήριξε τις ενέργειές και την πορεία μου, με το ηγεμονικό Σου Πνεύμα.

15. Όταν γίνει αυτό, το θέλη¬μά Σου θα διδάξω στους παράνομους και θα βοηθήσω ασεβείς να επιστρέψουν προς Εσέ¬να.

16. Λύτρωσέ με, από τον κίνδυνο φόνου και αιμάτων Κύριε, Συ ο Θεός της δικής μου σωτηρίας. Η γλώσσα μου θα χαίρεται να αναγγέλει το έλεός Σου.

17. Τα χείλη Κύριε και το στόμα μου για πάντα το όνομά Σου θα δοξολογούν.

18. Όλα πια θέ να προσφέρονται, σε Σένα, που πλέον δεν ευδοκείς σε αιματηρές αλόγων ζώων θυσιάσεις.

19. Θυσία για Σένα είναι η ταπεί¬νωση και η καλωσύνη Κύριε, και αγαπάς κάθε καρδιά ταπεινωμένη και συντετριμμένη.

20. Ευδόκησε να «χτιστεί» της ψυχής μου η πόλη Κύριε, και να οικοδομηθούν «τα τείχη» της, όπως της Ιερουσαλήμ.

21. Τότε στο «θυσιαστήριο της καρδιάς μου» θα δεχτείς αναφορά της ζωής μου ολό¬κληρης, σαν ολοκαύτωμα σε Σένα και σαν θυσία καλω¬σύνης.

22. Τότε θα γίνει η καρδιά μου θυσια¬στήριο που θα προσφέρει ″ολοκαύτωμα˝ σε Σένα.

Ελενα καπακιώτου είπε...

οταν σε διαβαζω με ηρεμει πολυ!!!!

νασαι καλα για οσα γραφεις....

Διαβάτης είπε...

@ sinodiporos ,

Έχουμε μεγάλη αγάγκη την ευχή σας , και τις προσευχές σας .

Με σεβασμό και εκτίμηση από τη μεγαλόνησο,

Αργυρούλα

Διαβάτης είπε...

@ zinaa kapa ,

Ζήνα μου , σ΄ ευχαριστώ για τα λόγια σου .

Να εύχεσαι αν ηρεμήσω κι΄ εγώ , γιατί βουλιάζω αυτές τις μέρες .

Κάθε καλό για το σαββατοκυρίακο .

Ο Θεός μαζί σου,

Αργυρούλα