Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2009

Για λίγες μέρες ...

.

.
Λέω ... για μερικές μέρες ,
να μείνω για λίγο στο καλυβάκι της ψυχής μου , για λίγη ξεκούραση , περισυλλογή και ανασυγκρότηση ...
.
Μέχρι να τα ξαναπούμε ...
εύχομαι κάθε καλό κι΄ ευλογημένο
στου καθενός το δρόμο και την πορεία .
.
.
Διαβάτης
.
.
.
.
.
.
.
.
.

13 σχόλια:

ANAZHTHΣH είπε...

Να ξέρεις ότι το blog σου λειτουργεί ως "φάρος" για πολλούς.
Αγαπημένη, καλόν αγώνα και καλή δύναμη,ξεκουράσου για λίγο αδελφή μου.

Ανώνυμος είπε...

Πολλές φορές ξεχνάμε τον ΄΄εαυτό΄΄ μας με αυτά που κάνουμε, πιστεύοντας πως είναι και το σωστό.
Έχεις δίκιο.
Κοίταξε αρκετά τον εαυτό σου!!!!!

Καλόν αγώνα και καλή δύναμη σε όσα κάνεις για όλους μας

Χ.Ο.

Ανώνυμος είπε...

Διαβάτη μην τα παρατάς,
κράτα γερά και μην λυγάς,
στο δρόμο που βαδίζεις.
Θάρθουν και μπόρες και βροχές,
ίσως και δύσκολες στιγμές,
ίσως και καταιγίδες.
Μην τον φοβάσαι τον βοριά ,
ούτε την καταιγίδα.
Έχε ελπίδα Στον Χριστό ,
και στόχο σου τον Ουρανό ,
την ουράνια πατρίδα.

Καλημέρα .

Ένας άλλος διαβάτης και οδοιπόρος της ζωής .

Διαβάτης είπε...

@ ANAZHTHΣH ,

Αγαπημένη μου Ολυμπία , " φάρος " μόνο Ένας είναι , κοπέλα μου , και όλοι εμείς απ το δικό Του φως φωτιζόμαστε.
Απλά ο καθένας μας κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί για να μεταλαμπαδεύσει αυτό το φως ...
Μακάρι να το κατορθώσουμε στο ελάχιστο που μπορεί ο καθένας μας.

Σ΄ ευχαριστώ για την αγάπη σου .

Καλή δύναμη και σε σένα.

Αργυρούλα

Διαβάτης είπε...

@ X.O.

Σ΄ ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές και τα καλά σου λόγια.

Κάποια στιγμή , όλοι μας χρειαζόμαστε λιγάκι να μείνουμε στην σιωπή , και να αναθεωρήσουμε λιγάκι την πορεία μας.

Καλή δύναμη και σε σένα , και σ΄ ευχαριστώ για τα ενθαρρυντικά σου λόγια.

Αργυρούλα

Διαβάτης είπε...

@ Ανώνυμος ,

Η ποιητική σου τοποθέτηση ,
διαβάτη κι΄ εσύ της ζωής ,
πολύ με έχει συγκινήσει .

Σ΄ ευχαριστώ πολύ για τους γλυκύτατους σου στίχους .

Εύχομαι , όλοι μας να μένουμε
ακλόνητοι μπροστά στις καταιγίδες
της ζωής .
Κι΄ αγκυστρωμένοι απ΄ την Πυξίδα Του Μοναδικού καπετάνιου του καραβιού μας ο καθένας ,
όσο κι΄ αν λυσσομανούν τα κύματα , να μένουμε απείρακτοι απ΄ την μανία του πονηρού για τον καταποντισμό μας.

Καλή δύναμη και σε σένα άγνωστε φίλε ή φίλη , συνοδοιπόρε και διαβάτη της ζωής.

Αργυρούλα

Ανώνυμος είπε...

Διαβάτη , καιρός να επιστρέψεις , δεν νομίζεις ; ...
Εύχομαι να έχεις ξεκουραστεί και να είσαι σύντομα κοντά μας.

Καλημέρα.

Μαρίνα

Διαβάτης είπε...

@ Μαρίνα ,

Καλημέρα κοπέλα μου .
Σ΄ ευχαριστώ που περνάς απ΄ το σοκάκι μας .

Είναι φορές που όλοι μας αποζητούμε
να απομονωθούμε λίγο, να δούμε λιγάκι τον εαυτό μας , να ανασυγκροτηθούμε , και πάλιν πίσω , στον αγώνα και στην πορεία.
Σε κάπως τέτοια φάση , ίσως να βρίσκεται ο διαβάτης αυτές τις μέρες . Μην στεναχωριέσαι όμως ,
θα είμαι σύντομα και πάλιν πίσω.

Σ΄ ευχαριστώ για την αγάπη σου.

Ο Θεός μαζί σου,

Αργυρούλα

Δημήτριος Ευγενικός είπε...

Καλή μου Αργυρούλα,

Όλοι μας κάποια στιγμή χάνουμε τον εαυτό μας. Και όταν χάνουμε τον Εαυτό μας, χάνουμε την Ειρήνη και την γαλήνη της Ψυχής μας. Και αυτό δεν μας αφήνει να δούμε τα γεγονότα της καθημερινότητας μας, πράγματα με ψυχραιμία και νηφαλιότητα.

Εύχομαι συν το χρόνο να ξανά βρεις τον Εαυτό σου, μα ποιο πολύ σου εύχομαι όχι τόσο να ξανά γυρίσεις στο Οδεύοντας, όσο το να ξανά έρθει μόνιμα η Ειρήνη και η Χαρά του Χριστού μας, στην καρδιά σου !

Εύχομαι και ελπίζω από Δευτέρα, να σε δούμε και πάλι σου Οδεύοντας. Έστω και με αργά βήματα.

Ξέρω πόσο σου αρέσει να σου αφιερώνω κείμενα μου.
Σου αφιερώνω και ένα της σημερινής στιγμής της Ψυχής μου.
Τίτλος: Είναι τότε που η ζωή δεν σου ανήκει όταν . . .
http://stigmestispsixismou.pblogs.gr/2009/11/536765.html

Ο Χριστός, η Παναγιά και οι Άγιοι μαζί σου,
Ο αδελφικό σου φίλος
Δημήτρης

Διαβάτης είπε...

@ Δημήτριος Ευγενικός ,

Δημήτρη , σ΄ ευχαριστώ πολύ για όλα όσα μου γράφεις , και για την όμορφη , γλυκειά σου ανάρτηση !

" Είναι τότε που η ζωή δεν σου ανήκει, όταν χάνεις την Γαλήνη, την Ειρήνη της Ψυχής σου, την αγαλλίαση του Πνεύματος, και τον Εαυτό σου. "

Πολλές φορές η ζωή δεν μας ανήκει,
γιατί βγάζουμε απ΄ έξω , Αυτόν που μας χαρίζει την όντως ζωή .

Πολλές φορές η ζωή δεν μας ανήκει,
γιατί οι μέριμνες δεν μας επιτρέπουν να δούμε τα απλά και τα καθημερινά που δίνουν φως και χρώμα στη ζωή μας.

Εύχομαι , αυτές τις φορές , που χάνουμε τον εαυτό μας , και ψάχνουμε γύρω μας και μέσα μας για να ξαναβρούμε την ειρήνη της ψυχής μας , να ψάχνουμε με τα μάτια ανοικτά , για να μπορούμε να εντοπίζουμε τι είναι εκείνο που μας φέρνει την ταραχή και το σκοτάδι μέσα μας .
Με τα μάτια ανοικτά για να μπορούμε ν΄ αντικρύζουμε την Πηγή Του Φωτός , που είναι ΄ κει σαν Φάρος και οδοδείκτης για να φωτίζει το δρόμο μας και τη ψυχή μας , και να μας δείχνει τον δρόμο προς τον Ουρανό !

Σ΄ ευχαριστώ Δημήτρη που έφερες στο μυαλό μου όμορφες σκέψεις .

Σ΄ ευχαριστώ για την αγάπη και την καλοσύνη της ψυχής σου .


"Οι καλοί φίλοι και συνοδοιπόροι είναι σαν τα Αστέρια.
Δεν τους βλέπεις πάντα, αλλά ξέρεις ότι υπάρχουν." !!!

Καλή συνέχεια Δημήτρη ,
και η Παναγιά μαζί σου ,

Αργυρούλα

cummulus είπε...

καλή υπομονή!

Διαβάτης είπε...

@ Cummulus ,

Καλημέρα στην Θεσσαλονίκη και στους ανθρώπους της .

Σ΄ ευχαριστώ Κώστα που περνάς απ΄ το σοκάκι μου.

Η Παναγιά να σκεπάζει το κάθε πλάσμα της.

Αργυρούλα

πηνελοπη είπε...

αγαπημενη μου Αργυρουλα σου ευχομαι να ξεκουραστεις,να παρεις δυναμειςκαι οταν επιστρεψεις να δωσεις ο,τι καλυτερο εχεις απο το σεντουκι της ψυχης σου...Στη ζωη χρειαζεται και η ξεκουραση .