Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2010

Γιασεμάκι μου . . .

...
Στα μονοπάτια Τ΄ Ουρανού

βγήκα να περπατήσω ,

και γιασεμάκι μου λευκό ,

εσέ να συναντήσω .

.
Ποιά Άγια άραγε Μορφή ,

μικρό μου σε φροντίζει ;

Μήπως η Μάνα Παναγιά ,

μες Τη Θερμή Αγκαλιά Της ; ...

.

Η Αγιά Μαρίνα άραγε ;

που στοργικά και τρυφερά ,

όλου του κόσμου τα παιδιά ,

κοιμίζει στην ποδιά της ; ...

.
Ή μήπως οι Αρχάγγελοι ,

με τα λευκά φτερά τους ;

Κι΄ ο Άγιος Στυλιανός

μέσα στην αγκαλιά του ; ...


Η σκέψη σου παρηγοριά ,

ευφραίνει τη ψυχή μου ,

κι΄ ένα χαμόγελο γλυκό

μου δίνει η θύμισή σου !

.
Διαβάτης

.

14 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

πολυ ομορφο για ξεκινημα ημερας.

Συνοδοιπόρος είπε...

Αγαπημένη,

Η σκέψη μου και η αγάπη μου μαζί σας.Δυσκολα ο πόνος να φύγει απο τη ψυχή μιας μάνας αλλά κόντα στον Χριστό μας όλα γίνονται καλύτερα.....Ας προσπαθήσουμε απλά βηματάκια .........Υπομονή ,Προσευχή ,Αγαπή Πίστη Σιωπή.Το αγγελούδι σου ευχομαι να προσευχεται και για την οικογένεια μου ......
ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ

Ανώνυμος είπε...

Όποια πίκρα Διαβάτη κι΄ αν η ζωή σου φόρτωσε , τέτοια μπορούσες να αντέξεις . Ξέρει ο Δημιουργός Το κάθε Του Πλάσμα και τις αντοχές του.
Να έχεις πίστη .

χχχ

Διαβάτης είπε...

@ meanan ,

Καλημέρα σας . Σας ευχαριστώ.

Διαβάτης είπε...

@ Συνοδοιπόρος ,

Σ΄ ευχαριστώ αγαπημένη μου , που συμπορεύθηκες όλον αυτό τον καιρό μαζί μου .

Ο Χριστός μας ,βρίσκει σίγουρα για τον καθένα μας , ένα τρόπο , που με την ανθρώπινη λογική δεν μπορούμε να καταλάβουμε , για να μας δείξει την δυνατή παρουσία Του δίπλα μας , και να μας πει πόσο πολύ μας αγαπά !

Αυτό το αισθάνομαι , και Την Παρουσία Του την νοιώθω ...
απλά την ανθρώπινη μας φύση δεν μπορούμε εύκολα να την χαλιναγωγήσουμε ...

Σ΄ ευχαριστώ για την αγάπη σου , για την κάθε σου προσευχή , για την κάθε σου συμβουλή ...

Ας μας ενισχύει με δύναμη ο Κύριος , σε όλο το διάβα της ζωής μας .

Η Παναγιά μαζί σου.
Την αγάπη μου.

Διαβάτης είπε...

@ Ανώνυμος ,

Σ΄ ευχαριστώ άγνωστε μου φίλε ή φίλη για το ενισχυτικό σου σχόλιο .
Σίγουρα Εκείνος γνωρίζει καλύτερα τι βάρος μπορεί να σήκώσει στους ώμους του ο καθένας μας .

Σ΄ ευχαριστώ !

Διψασμένη ψυχή είπε...

Καλημέρα γλυκειά μου
Δεν έτυχε να μου μιλήσεις ποτέ για τον πόνο που κρύβεις μέσα σου... το έβλεπα μέσα στά μάτια σου μου το φώναζε η καρδιά σου!
Και πέρασε στην ψυχή μου και είπα: Οποιος κι' είναι ο πόνος τον έστειλε Εκείνος που γνωρίζει τις αντοχές μας, ξέρει τις δυνάμεις μας και εκεί που θα δει οτι λυγίζουμε μας μας παίρνει στην αγκαλιά Του και σηκώνει μαζί μας το σταυρό που Εκείνος μας έδωσε.
Αγαπημένη μου Σιναϊτισσα
συνοδοιπόρε σ' ευχαριστώ που ήρθες στη ζωή μου!

ΑΝΘΗ είπε...

Αγαπημένη μου Αργυρούλα,

Το γιασεμάκι σου αναπαύεται χαρούμενο μέσα στην αγκαλιά της Παναγιάς. Κλείσε τα μάτια σου και δες το να γελά πότε στα χέρια της Αγίας Μαρίνας και πότε του Αγίου Στυλιανού. Χαμογέλασε γιατί είναι εκείνο χαρούμενο. Αλάφρυνε την ψυχή σου με το γέλιο του κι όταν θα προσκυνάς την εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου θα ξέρεις ότι το μωρό σου βρίσκεται κάπου εκεί, μέσα στον κόρφο Της ή στην αγκαλιά του μικρού Χριστού.
Καλή σου μέρα!

Διαβάτης είπε...

@ Διψασμένη ψυχή ,

Γλυκειά , κι΄ εσύ συνοδοιπόρε Σιναϊτισσα , κι΄ ευγενική ψυχούλα ,
σ΄ευχαριστώ για το βάλσαμο σχόλιό σου , σ΄ ευχαριστώ για την αγάπη σου .

Αν δεν βιώσουμε πόνο στη ζωή , πώς θα μπορέσουμε να αισθανθούμε Τον Πόνο που βίωσε Ο Λυτρωτής και Σωτήρας μας πάνω Στο Σταυρό ;...

Απλά πρέπει να είμαστε έτοιμοι να σηκώσουμε όποιο βάρος εναπωθέσει ο Κύριος στους ώμους μας , χωρίς παράπονο, με την πεποίθηση , όπως λες κι΄ εσύ , ότι θα είναι εκεί δίπλα μας , συνοδοιπόρος και σύντροφος αχώριστος , την ώρα που θα μας δει ότι δεν έχουμε άλλη αντοχή , να πάρει Αυτός το φορτίο και να μας κρατήσει Στους ώμους Του!

Σ΄ ευχαριστώ για την αγάπη σου και τα καλά σου λόγια . Και αισθάνομαι κι΄ εγώ τυχερή που ο Θεός φέρνεις στο δρόμο μου υπέροχες ψυχές...

Να έχεις μιαν όμορφη , ειρηνική , κι΄ ευλογημένη μέρα , υπό την σκέπη της Παναγιάς και Του Μονογενή Υιού Της .

Την αγάπη μου.

Διαβάτης είπε...

@ ΑΝΘΗ ,

Αγαπημένη μου Ανθή , σ΄ ευχαριστώ για την αγάπη σου , και κάθε σου προσευχούλα . Σ΄ ευχαριστώ για όσα μου γράφεις , και πιο πολύ για την κατανόησή σου .
Τα λόγια σου πλημμυρισμένα από Φως και ελπίδα Αιωνιότητος !
Σ΄ ευχαριστώ !
Ας είναι ευλογημένο Το Όνομα Του Ιησού Χριστού , γιατί δεν μας αφήνει ποτέ μονούς να βιώσουμε την όποια θλίψη και τον όποιο πόνο μας φέρει η ζωή στο διάβα μας .
Εκτός απ΄ Τον Ίδιο που είναι Συνοδοιπόρος και Σύντροφος στο πλάϊ μας , μας φέρνει άλλους ανθρώπους δίπλα μας , συνοδοιπόρους , τους δικούς μας Σίμωνες Κυρηναίους , που θα μας σκουπίσουν το μέτωπο , και θα κρατήσουν για λίγο τον δικό μας σταυρό , για να μπορέσουμε να ξαποστάσουμε , να ανασάνουμε , να πάρουμε δυνάμεις για την ανάβαση στον δικό μας γολγοθά , που θα μας φέρει στην Ανάσταση.

Αγαπημένη μου Ανθή σ΄ ευχαριστώ.
Να έχεις μιαν όμορφη , ειρηνική , κι΄ ευλογημένη μέρα , υπό την σκέπη της Παναγιάς και Του Μονογενή Υιού Της .

Την αγάπη μου.

cummulus είπε...

Δύσκολο - έως αδύνατον- να κατανοήσει κανείς τον Σταυρό που είναι σε άλλους ώμους. Μπορεί όμως κανείς να ενισχύσει τους ώμους αυτούς με μιά προσευχή, έτσι για να γίνει πράξη το, "αλλήλων τα βάρη βαστάζετε".
Καληνύχτα Αργυρούλα, καλή δύναμη.

Ανώνυμος είπε...

Ολοι και όλα ανήκουν στον Θεό!ΠΗΝΕΛΟΠΗ

Διαβάτης είπε...

@ cummulus ,

Σας ευχαριστώ Κώστα για κάθε σας προσευχή , και κάθε σας λόγο.

Εύχομαι ό,τι καλύτερο σε σας και στην οικογένειά σας.

Ο Θεός μαζί σας.

Διαβάτης είπε...

@ Πηνελόπη ,

Να είσαι καλά Πηνελόπη μου.

Ο Θεός μαζί σου.