Ξεχείλισμα μιας ψυχής . . .

...

Πλησιάζουμε... στην Βηθλεέμ της καρδιάς μας.

Σε ένα απο τα μέρη των Αγίων Τόπων που αγάπησα τόσο πολύ..
Ήταν δύσκολος ο δρόμος..

Κουράστηκα.. και δυστυχώς πολλές φορές έχανα και το αστέρι που μου έδειχνε τον δρόμο για να φτάσω εκεί..

Ανάξιες μέριμνες που με κρατούσαν πίσω..
Μα η θύμησή Του...

.

.

.

Το σκίρτημα της καρδιάς μου, όταν ως προσκυνήτρια έφτανα κουρασμένη εκεί που γεννήθηκε ο Χριστός.

Τα καυτά δάκρυα στα μάτια μου..

Η σιωπή που σήμαινε τόσα πολλά..

και μετά η προσευχή, η πρώτη φορά αγνή, ανόθευτη, ανιδιοτελής, καρδιακή προσευχή..

και τότε μου χαμογέλασε...

Ο μικρός Χριστός μίλησε στην ψυχή μου.

-Μην φοβάσαι!, μου είπε.. Όσο και αν κουραστείς, όσο και αν αργήσεις

θα είμαι εδώ και θα σε περιμένω.. Να έρχεσαι πάντα..

.
-Ναι, του υποσχέθηκα.. θα έρχομαι.. πάντα.. Θα αφήσω την καρδιά μου εδώ..

Γιατί χωρίς καρδιά δεν θα μπορώ να ζώ! Έτσι θα γυρίσω σύντομα..

.
Τα χρόνια πέρασαν.. Ξέχασα την υπόσχεσή μου..

Ζούσα βέβαια χωρίς καρδιά, αλλά βρήκα άλλες μηχανικές καρδιές

και έβαλα στην θέση της πραγματικής καρδιάς μου.

.
Όμως η θύμισή Του προσώπου του μικρού Ιησού,

η αγάπη Του με έκανε να ψάξω τον δρόμο της επιστροφής..

Τον δρόμο που θα με πάει Εκεί.. Στη Βηθλεέμ..

.
Πόσο ταλαιπωρήθηκα απο τις κακουχίες του ταξιδιού..

Τα πόδια μου μάτωσαν..

Κρύωνα, πείνασα..

Έχανα το άστρο..

Εχθροί μου έκλειναν τον δρόμο..

Μα έπρεπε να φτάσω.

Να ευχαριστήσω τον Χριστό που φύλαξε ως θησαυρό την καρδιά μου.

.
Και να ! Τρεις ημέρες πριν γεννηθεί ο Χριστός , το αστρο με οδηγεί στη Φάτνη.

Πόσο χαίρομαι που πλησιάζω..

Δεν κρυώνω, δεν φοβάμαι πια..

Η αγάπη καταργεί τον φόβο..

Χαίρομαι γιατί θα βρώ τη Βηθλεέμ της καρδιας μου!

Μα χαίρομαι επίσης γιατί θα συναντήσω και όλους εσάς εκεί !

Ας κρατηθούμε χέρι με χέρι !

Ας ψάλλουμε όλοι μαζί για να δοξάσουμε τον Βασιλιά της καρδιάς μας !

.
Ακυλίνα.

.

..

( Το πιο πάνω ξεχείλισμα ήταν από μια μια γλυκιά , ευγενική ψυχή ,

που το άφησε ως σχόλιο στην χθεσινή μου ανάρτηση " Πλησιάζουμε " .
Μετά από άδεια της φίλης αυτής , το μετατρέπω σε ανάρτηση ,

γιατί άγγιξε βαθιά πολύ βαθιά τη ψυχή μου , και την ευχαριστώ πολύ

που μου το επέτρεψε . Ευλογημένα Χριστούγεννα ! )

.

.