Θείος Έρωτας !

 

" Ο θείος Έρωτας είναι κάτι ανώτερο από την αγάπη ... είναι τρέλλα. Αγάπη-έρως-τρέλλα !  Η ακριβή αγάπη προς τον Θεό, με τις θυσίες της, γλυκοβράζει την καρδιά, και σαν τον ατμό πετιέται ο θείος έρωτας, ο οποίος δεν μπορεί να συγκρατηθεί, και ενώνεται με τον Θεό.Ο θειος έρωτας λυγίζει τα σκληρά κόκκαλα και γίνονται τόσο μαλακά, που ο άνθρωπος δεν μπορεί να σταθεί όρθιος, πέφτει κάτω!

Γίνεται σαν την λαμπάδα που βρίσκεται σε θερμό χώρο και δεν μπορεί να σταθεί όρθια· πότε λυγίζει από εδώ, πότε λυγίζει από εκεί. Τη σιάζεις, αλλά πάλι λυγίζει, πάλι πέφτει, γιατί είναι θερμός ο χώρος, πολύ θερμός… Όταν κανείς βρίσκεται σ’ αυτή την κατάσταση και πρέπει να πάει κάπου ή να κάνει κάποια δουλειά, δεν μπορεί· παλεύει, προσπαθεί να βγει από αυτή την κατάσταση…

Ο άνθρωπος που βιώνει Τον Θείο Έρωτα , ζει σε μια θεία αφηρημάδα και δεν θέλει να σκέφτεται τίποτε εκτός από το Θεό, τα θεία, τα πνευματικά, τα ουράνια. Ερωτευμένος πια θεϊκά, καίγεται εσωτερικά, γλυκά, και ξεσπάει εξωτερικά, παλαβά, μέσα στο θείο χώρο της σεμνότητος, δοξολογώντας σαν Άγγελος μέρα-νύχτα το Θεό και Πλάστη του.

Είναι μια απερίγραπτη έκστασις . Είναι εκτός εαυτού τότε ο άνθρωπος, με την καλή έννοια. Αυτό είναι… « εκστηθί φρίττων ουρανέ ».Η θεία τρέλλα βγάζει τον άνθρωπο έξω από την έλξη της γης· τον ανεβάζει στο θρόνο Του Θεού ... "

(Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, «Λόγοι. Ε΄», απόσπασμα- . Εκδ. Ι. Ησυχαστηρίου Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος, Σουρωτή Θεσ/νίκης)