Στο κατώφλι της νέας χρονιάς ...

Ελάχιστες ώρες απομένουν να αποχαιρετήσουμε και αυτή τη χρονιά . Και σκέψη μου σήμερα ... όχι άλλες μέριμνες , όχι άλλα τρεχάματα , όχι άλλες σκοτούρες . Μονάχα δυό μεγάλες " συγνώμες " . Η πρώτη και σημαντικότερη , στον Πλάστη και Τον Δημιουργό μου . Για κάθε σκέψη , πράξη , λόγο , που Σε πόνεσαν. Που Σου ξανακάρφωσαν τα καρφιά στις παλάμες , που Σου ξαναλόγχισαν Την πλευρά , που Σου ξαναπότισαν το ξύδι και τη χολή , που Σου ξαναμάτωσαν Την Καρδιά . Συγνώμη ! Η δεύτερη , εξίσου σημαντική , σ΄ εσένα . Σ΄ εσένα τον σύντροφο , τον φίλο , τον αδελφό , το παιδί , τον πατέρα , την μητέρα , τον κάθε διπλανό , μα και μακρινό συνοδοιπόρο , στην πορεία της ζωής , που πίκρανα , που στεναχώρεσα , που πόνεσα , που λύπησα , είτε θεληματικά, είτε άθελά μου . Συγνώμη . Το κάθε φταίξιμο είναι δικό μου , που πηγάζει μέσα απ΄ τον ανελέητο εγωισμό μου , που καλλιεργώ , με τα πάθη και τα θέλω μες την ψυχή μου , και μου στερεί τη χαρά και την αγάπη απ΄ τη ζωή . Με την συναίσθηση της ευθύνης , απέναντι Στον Θεό , και στον αδελφό μου , με αυτές τις σκέψεις , και αυτές τις δύο μεγάλες "Συγνώμες " , θέλω να αποχαιρετήσω αυτή τη χρονιά που μας φεύγει . Ας έχει ο καθένας μιαν ευόγημένη και γεμάτη αγάπη χρονιά . ( Πολύ προσωπικές σκέψεις από το ημερολόγιό μου - Διαβάτης )