Τετάρτη 10 Ιουνίου 2009

Ποιός Είσαι ; ...

.

Ποιος είσαι;
Γιατί μιλάς σε μένα;
Γιατί τώρα;
Εδώ γείτονες ένα καλημέρα,
και πέρα απ αυτό κανείς δε μιλάει.
Κανείς τον πόνο του άλλου δε κοιτάει.

Δε νοιάζεται και δεν χαλά τη μέρα του για κάποιον που πονάει.
Γλυκός μου φαίνεσαι….. Θυμήθηκα!
Πάνε κάποιες μέρες τώρα ,
«ώ γλυκύ μου έαρ γλυκύτατο μου τέκνον»
Είναι δυνατόν! Όχι! Όχι! Γιατί μιλάς σε μένα;

Γιατί τώρα; Ποιος είσαι τέλος πάντων;
Ξαφνικά ένας χείμαρρος από μέσα μου πηδάει.
Τι κλάμα κι αυτό!
Σπάραξα απ΄ το κλάμα!

Ίσως τα λόγια σου, η εικόνα που σχημάτισα στο νου για σένα.
Δεν ξέρω.

Ένα ξέρω, πως ο χείμαρρος τα πήρε όλα, τα ανακάτεψε,
έφερε μνήμες και θύμησες παλιές και όχι μόνο.

Αυτές με πόνεσαν, ξανά ξανά στο κλάμα.
Παιδί του Θεού εγώ! Κάποιο λάθος κάνεις!
Εμένα η ζωή μου δεν είναι καλή,

και ξαφνικά εμφανίζεσαι Σύ κι αναρωτιέμαι γιατί μιλάς σε μένα και γιατί τώρα;
Αχ μάνα μου , πες μου ποιος είναι αυτός, εσύ ίσως Τον ξέρεις.
Έλα πατέρα μίλα μου πες μου γι αυτόν ποιος είναι.

Άγγελος μήπως, είναι ψέμα!
Βαρέθηκα, κουράστηκα, σε τούτη τη γη το ψέμα.
Τόση αγάπη, τόσο φώς, τόση ελπίδα,
δεν έχω δει ποτέ σ αυτή μου τη πατρίδα.
Χριστέ Σου άνοιξα!

Εσύ εδώ! Πως και γιατί δεν ξέρω!
.
Σ΄ευχαριστώ όμως πραγματικά για όλα σου τα δώρα!

(π.Ανδρέας Θεμιστοκλέους)

..................................................................................................

Με το πιο πάνω γλυκύτατο ποιήμα του πατρός Ανδρέα Θεμιστοκλέους

του ιερέα και ποιητή , που αινεί και υμνεί με τους στίχους του ,

τον Πλάστη και Τον Δημιουργό μας ,

εύχομαι στον κάθε διαβάτη και οδοιπόρο της ζωής ένα όμορφο

και ευλογημένο απόγευμα , με συντροφιά Την Γλυκειά μας Παναγιά.

.

2 σχόλια:

zoro είπε...

θυμήθηκα την ιστορία του γέροντα ασκητή που περίμενε με λαχταρα την ώρα που θα πάει κοντά στο θεό. όταν έφτασε και έκρουσε την θύρα ρωτάει ο Κύριος: - ποιος είναι?
- Εγώ, απαντάει ο γέροντας.
δεν του άνοιξε ο Κύριος και τον γύρισε πίσω να ασκηθεί κι άλλο. την επομενη φορα πάλι τα ίδια, ο γέροντας υπεραιωνόβιος και δεν μπορούσε να εισέλθει στον οίκο του θεού. συνεχεια ξαναγυρνούσε πίσω να ασκηθεί κι άλλο.
Την τελευταία φορα που έκρουσε την θύρα και ρωτήθηκε ποιος είναι aπάντησε:
- Εσύ Κύριε.
τότε άνοιξε η θύρα και εισήλθε ο γέροντας!

Διαβάτης είπε...

@ zoro ,

Αγαπημένε φίλε , πολύ όμορφη η ιστορία που μας περιγράφεις .
Αυτός ο εγωισμός μας , πόσα πραγματικά μας στερεί !...
Μονάχα άμα απαλλαγούμε απ΄ αυτόν θα μπορέσουμε να ελευθερωθούμε , και να πετάξουμε ελεύθερα.
Καλή λευτεριά λοιπόν , απ΄ τον εγωισμό μας και τα πάθη μας .

Καλή συνέχεια στην πορεία της ζωής σου .

Ο Θεός μαζί σου ,

Σε χαιρετώ από τη μεγαλόνησο ,

Αργυρούλα