Δευτέρα 22 Ιουνίου 2009

Κύριε ...

.
Κύριε Ιησού Χριστέ,
γλυκέ μου Ιησού,

Σου προσφέρω την τραυματισμένη μου ύπαρξη
μεγάλε Iατρέ Ιησού Χριστέ.

Μαλάκωσε την ψυχή μου,
απάλυνε την καρδιά μου Κύριε.

Απομάκρυνε κάθε κακή σκέψη, συναίσθημα,
βίωμα από τον έκπτωτο εαυτό μου.

Χάρισέ μου την αιώνια χαρά,
το άπειρο φως, την ατέλειωτη γλυκύτητα της Χάρις Σου.

Δώσε μου το βάλσαμο της αγάπης Σου, αγαπημένε Ιησού
και οδήγησέ με στην οδό της σωτηρίας.


Μην επιτρέψεις να με προσβάλλει το κακό Ιησού,
το οποίο με κυνηγά ,

και με τα βέλη του ο πονηρός με κατακυριεύει .
Θωράκισε με με τη δική Σου προστασία ,

και χάρισέ μου την ειρήνη και την γαλήνη
της Παρουσίας Σου.
.
Αγαπημένε Ιησού,
πλήγωσα με τον εγωισμό μου
το τερπνό φως της Αγάπης Σου
.
αλλά Εσύ απειροτέλειε Κύριε,
ξεχείλισε με το Αγιο Σου Πνεύμα την ύπαρξή μου
.
και αξίωσέ με τον ανάξιο να ενωθώ μ' Εσένα
τον ακατάληπτο και υπεράγαθο Θεό ,

μέσα από όποιονδήποτε δρόμο
ανοίξεις Εσύ μπροστά μου Κύριε .
.
.

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΕΣΥ ΚΥΡΙΕ ΠΟΥ ΓΕΜΙΖΕΙΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΕ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ,ΑΓΓΙΞΕ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟΥΣ ΠΟΝΕΜΕΝΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΔΩΣΕ ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ,ΘΕΡΑΠΕΙΑ,ΑΝΑΚΑΙΝΗΣΗ.
ΣΤΟ ΝΟΥ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΝΕΥΜΑ.
ΕΣΥ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΚΥΡΙΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΟΣΑ ΝΟΟΥΜΕ Η ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ,ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟ ΤΗΣ ΔΟΞΑΣ ΣΟΥ,ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ ΠΑΛΙ ΜΕΓΑΛΕΙΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΥΜΩΝ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΚΑΛΑΜΑΤΑ

Διαβάτης είπε...

@ jimpat ,

Σ΄ ευχαριστώ που συνέχισες την συνομιλία μου με Τον Κύριο .
Εύχομαι να εισακουστεί η κραυγή της ψυχής μας , από Τον Πλάστη και Δημιουργό μας , και να μας χαρίσει την ειρήνη και την γαλήνη στις καρδιές μας.

Καλή συνέχεια στην πορεία σου Δημήτρη .

Την αγάπη μας στην Καλαμάτα , και σε κάθε γωνιά της Ελλάδας , της Κύπρου και της γης μας .

Ο Θεός να ευλογεί τον κάθε διαβάτη και οδοιπόρο της ζωής , στην επι γης πορεία του , οδεύοντας από τη γη στον Ουρανό και στην αιωνιότητα.

Σε χαιρετώ από τη μεγαλόνησο ,

Αργυρούλα

Συνοδοιπόρος είπε...

Αγαπημένη,

Πρέπει να χαιρόμαστε την κάθε στιγμή και να είμαστε ευτυχισμένοι με αυτά που μας χαρίζει ο Κύριος .Πάντα κοιτάζουμε το μέλλον και δεν χαιρόμαστε το παρών.Εχουμε θλίψη γιατί πάντα κοιτάζουμε το μέλλον.Ζήσε το Τώρα .Εδώ είναι η ευτυχία .Να μαθουμε να χαιρόμαστε τη κάθε μέρα να την απολαβάνουμε.Εμείς είμαστε στο πρίν και στο μέτα λέει ο Πάτερ Κονάνος .Η ευτυχία μας είναι ο Κύριος .Πρέπει να ζήσουμε την ευτυχία που μας δίνει.Εμεις δεν εκτιμούμε τίποτα.......
Είμαστε όλο άγχος γκρίνια και ξεχνάμε να δοξολογούμε τον Κύριο.
Εύχομαι το χάδι του να απαλίνει το πόνο σου και να καταλάβεις ότι με αυτό που συναίβει βιώνεις την παρουσία του Κυρίου.Είναι δύσκολο όμως ξέρω ότι ήδη το κατάλαβές .Τό είδα στα μάτια σου.Εύχομαι η Παναγία να σας σκεπάζει.

αλεξια είπε...

ΟΠΟΙΟΣ κι αν είσαι, λέει ο Κύριος - Αγάπη, σε σένα αυτή τη στιγμή ακουμπάει το χέρι μου. Αυτή η κίνηση θέλει να σου πει ότι σε αγαπώ και σε καλώ με τ' όνομά σου. Ποτέ δεν έπαψα να σε αγαπώ, να σου μιλώ, να σε φωνάζω με τ' όνομά σου. Άλλοτε μέσα στη σιωπή και στη μοναξιά. Άλλοτε εκεί όπου κι άλλοι ήταν συγκεντρωμένοι στο όνομά μου. Αυτή τη φωνή πολλές φορές δεν την κατάλαβες, διότι δεν άκουγες. Άλλοτε πάλι την έπιανες, άλλα μ' ένα τρόπο αόριστο και συγκεχυμένο. Μερικές φορές πλησίαζες να μου δώσεις την απάντηση της αποδοχής. Άλλες φορές μου έδωσες αυτή την απάντηση, αλλά χωρίς μόνιμη συνέπεια. Σταματούσες στη συγκίνηση του να μ' ακούς. Οπισθοχωρούσες μπροστά στην απόφαση. Ποτέ ακόμη δεν πήρες την αποφασιστική στάση ν' ακούς, ολοκληρωτικά και απόλυτα, την Αγάπη.

Να πού και τώρα έρχομαι σε σένα. Θέλω ξανά να σου μιλήσω. Σε θέλω ολόκληρον. Το επαναλαμβάνω, η Αγάπη σε θέλει μ' ένα τρόπο ολοκληρωτικό και απόλυτο. Θα σου μιλήσω μυστικά, εμπιστευτικά, στην καρδιά. Βάζω το στόμα μου πολύ κοντά στ' αυτί σου. Άκουσε αυτό που τα χείλη μου θα σου πουν με χαμηλή φωνή, αυτό πού θέλουν να ψιθυρίσουν για σένα.
Είμαι η Αγάπη, ο Κύριός σου. Θέλεις να μπεις στη ζωή της Αγάπης; Δεν πρόκειται για μια ατμόσφαιρα χλιαρής τρυφερότητος. Πρόκειται να μπεις μεσ΄ τη φλόγα της Αγάπης. Εδώ είναι η αληθινή επιστροφή, η επιστροφή στην πυρακτωμένη Αγάπη.

Θέλεις να γίνεις άλλος από εκείνον πού ήσουν, από εκείνον πού είσαι; θέλεις να είσαι και να υπάρχεις για τους άλλους και πρώτα για κείνον τον Άλλον και μαζί με αυτόν τον Άλλον, απ' τον οποίον κάθε ον έχει την ύπαρξη; Θέλεις να είσαι ο παγκόσμιος αδελφός, ο αδελφός του σύμπαντος;

Άκουσε αυτό που η Αγάπη μου θα ήθελε να σου πει...

π. Lev Gillet (1893 - 1980)
Το κείμενο το αντεγραψα από την ιστοσελίδα των Παμμεγίστων Ταξιαρχών Μοσχάτου. Ειλικ΄ρινά μου άρεσε πολύ και θέλησα να το μοιραστώ μαζί σας!!
Αργυρούλα δεν γνωρίζω πιο δύσκολο μονοπάτι διαβαίνεις εύχομαι μόνο η χάρις του Κυρίου να σου δίνει δύναμη

Διαβάτης είπε...

@ Συνοδοιπόρος ,

Αγαπημένη μου Έλενα ,

Έχεις δίκαιο γι΄ αυτά που λες . Κι΄ εγώ δεν χάρηκα την ευτυχία που μ΄ ακούμπησε , και ο Κύριος μου την πήρε πίσω .
Πόνεσα και πονάω πολύ , και δεν ξέρω αν θα πάψω ποτέ να πονάω .
Ίσως να ήμουν αχάριστη , και να μην μου άξιζε η χαρά που μου ετοίμαζε ο Κύριος .
Η κάθε ευθύνη είναι αποκλειστικά δική μου , και σ΄ ευχαριστώ που προσπαθείς με κάθε τρόπο να με παρηγορήσεις και να απαλύνεις τον πόνο μου .
Δεν ξέρω αν αξίζω και τόσης αγάπης.

Εύχομαι και ελπίζω μονάχα στο Έλεος Του Θεού .

Ας είναι ευλογημένο Το Όνομά Του ,
και ό,τι επιτρέπει στη ζωή μας.

Μονάχα , τον ικετεύω μαζί με τον πόνο , να μας δίνει και την δύναμη να τον αντέχουμε .

Καλή σου μέρα αγαπημένη μου Έλενα ,
και η Παναγιά να σε σκέπει παντοτεινά.

Την αγάπη μου ,

Αργυρούλα

Διαβάτης είπε...

@ Αλεξία ,

Αγαπημένη μου Αλεξία ,

σ΄ ευχαριστώ για όλο αυτό το υπέροχο κείμενο που μοιράστηκες μαζί μας .

Σ΄ ευχαριστώ για την αγάπη σου , και για το σχόλιό σου .

Πραγματικά Αλεξία μου , το μονοπάτι που διαβαίνω είναι πολύ δύσκολο.
Με γέμισε πληγές , που δεν προκειται ποτέ να επουλωθούν .
Είναι πολύς ο πόνος και αβάστακτος ο σταυρός , όμως Του Κυρίου ήταν βαρύτερος , και πέρνω δύναμη απ΄ Αυτόν .
Του ζητώ απεγνωσμένα Τη βοήθειά Του για να κρατηθώ , γιατί νοιώθω να με τραβά στον πάτο ο βυθός .
Είναι δύσκολο κορίτσι μου το μαρτύριο κάθε ανθρώπου , όμως τις στιγμές που περνάς κάτι οδυνηρό δεν μπορείς να κοιτάς τους άλλους , γιατί δεν σ΄ αφήνει ο δικός σου πόνος .
Κρατιέμαι από τις προσευχές σας και τις προσευχές των ανθρώπων που βρέθηκαν δίπλα μου αυτές τις μέρες.

Έτσι κι΄ εγώ ζητιάνος πια , και αδύνατη για ό,τιδήποτε άλλο , απλά ζητιανεύω τις προσευχές σας , να μου δώσει τη δύναμη να μπορέσω να σταθώ στα πόδια μου , να βρω τον εαυτό μου , και να μπορέσω να συνεχίσω το διάβα μου σ΄ αυτό το μονοπάτι που λέγεται ζωή , μέχρι εκείνη τη μέρα που θα ανοίξουμε τα μάτια μας , σε μια νέα ζωή , κοντά Του , στον Ουρανό και στην αιωνιότητα .

Καλή σου μέρα Αλεξία μου , και η Παναγιά να σε σκέπει παντοτεινά.

Από τη μεγαλόνησο με την αγάπη μου,

Αργυρούλα

cummulus είπε...

@ Αλεξία
Το κείμενο που μας χάρισες είναι υπέροχο.
Ευχαριστώ!

Διαβάτης είπε...

@ Cummulus ,

Κώστα , σ΄ ευχαριστώ .

Και ευχαριστούμε και την Αλεξία .

Καλή δύναμη σε όλους ,

Ο Θεός μαζί σας ,

Αργυρούλα