Πνευματική Όαση στη Ψυχή μου ! ( 7 )

........................................................
.
Το βράδυ πέρασε ήσυχα και γαλήνια μέσα στο Μοναστήρι .

Άλλες σκέψεις δεν μας επισκέφθηκαν τούτο το βράδυ .

Μονάχα η παρουσία Του Θεού ήταν αρκετά για να χαρίσουν ανάπαυση και ειρήνη στη ψυχή μας .

Νωρίς το πρωί , προτού ακόμα χαράξει το φως ,

μια αόρατη δύναμη μας έλκυσε , και αφού ετοιμαστήκαμε , πήγαμε στον Ναό , όπου ήδη ο Όρθρος είχε κιόλας αρχίσει .

.

Το λιγοστό φως των καντυλιών και των κεριών ,

οι χαμηλόφωνες και γλυκύτατες ψαλμωδίες των Σιναϊτών Μοναχών ,

γέμιζαν τον Ναό με κατάνυξη και δέος ,

και ωθούσαν την κάθε ψυχή στο ξεκίνημα της δικής της προσευχής ,

της δικής της ακατάπαυστης ευχαριστίας και δοξολογίας προς

Τον Ουράνιο Θεό Πατέρα , προς Της Παναγία Μητέρα όλων μας ,

προς Την Αγία Νύμφη Του Χριστού Αικατερίνα .

Δεν υπήρχε περίπτωση να μην ξεχειλίσει η ψυχή από μιαν ανέκφραστη

Ουράνια χαρά , που ήταν το απόσταγμα Της Θείας Χάριτος που έπλεε

πλουσιοπάροχα μέσα στο πάνσεμνο Μοναστήρι της Αγίας Αικατερίνας .

.

Με μια μοναδική Αναστάσιμη χαρά στο πρόσωπό του ,

ο Αρχιεπίσκοπος Σινά , Φαράν και Ραϊθώ , κ. Δαμιανός ,

μας κάλεσε όλους στην Αγάπη Του Χριστού , στην συγχώρεση , στην ενότητα ,

όχι στην κατάκριση , όχι στην καταλαλιά , όχι στην αμαρτία .

Με δέος , σιωπή , συγκίνηση και κατάνυξη παρακολουθήσαμε τον κάθε του λόγο ,

παρακολουθήσαμε την Μοναδική τούτη Θεία Λειτουργία ,

με το Πανάκριβο Δώρο για όλους όσους κοινωνήσαμε . . .

Το Θείο Μάννα Τ΄ Ουρανού , Την Θεία Κοινωνία ,

να τρέφει και να ξεδιψά για ακόμη μια φορά τις πεινασμένες

και διψασμένες μας ψυχές και υπάρξεις .
Ίσως απ΄ όλα ήταν τον πιο Μοναδικό και το πιο πανάκριβο

απ΄ όλα τα Δώρα που πήραμε απ΄ αυτό το προσκύνημα .

.

Τέλειωσε η Θεία Λειτουργία , και δεν θέλαμε να φύγουμε απ΄ Τον Ναό .

Εκείνη η κατάνυξη που γέμισε τις ψυχές μας τούτο το πρωινό ,

έτρεφε κάθε μας ανάγκη , και ό,τιδήποτε άλλο δεν μας ήταν απαραίτητο

αυτή τη στιγμή .

Μονάχα τη Χάρη να τα κρατήσουμε όλα αυτά που πήραμε .

Τα Άγια τούτα Θεία Δώρα , που τόσο πλουσιοπάροχα ο Κύριος , μας χάρισε .

.

Γλυκειά ευγνωμοσύνη , ευχαριστία και δοξολογία ανάβλυζαν από τις ψυχές μας

προς τα Ουράνια .

.

Πήραμε Το Αντίδωρο και την Ευλογία του γέροντα και Αρχιεπισκόπου Δαμιανού ,

και αναχωρήσαμε από αυτό το πανέμορφο πνευματικό περιβόλι της Ερήμου Του Σινά ,

προς τον τελευταίο προορισμό της εκδρομής μας , άλλη μια γλυκειά Όαση της Ερήμου ,

μα και της ψυχής μας , το Μοναστήρι Του Αγίου Γεωργίου Ραϊθώ .

.

.

( συνεχίζεται ... )

.