Φως εκ Του Τάφου !

.
Ο σταυρός του Κυρίου ήταν το αποκορύφωμα του μαρτυρίου του, του πόνου, του εξευτελισμού του.
Κι ο τάφος του φαίνεται να ήταν η κατάληξή του, το Αμήν της ιστορίας του.
.
Το Ευαγγέλιο μας λέει ότι στο μέρος όπου σταυρώθηκε ο Ιησούς ήταν ένας κήπος, και μέσα στον κήπο ένα καινούριο μνήμα, όπου κανένας δεν είχε ακόμα ταφεί.
Η λεπτομέρεια αυτή αποκαλύπτει ένα φως!
.
Ο κήπος εκφράζει ομορφιά, ηρεμία, ζωή.
Πέρα από την απόγνωση τού τάφου υπάρχει η ελπίδα για νέα αρχή.
.
Δεν τελειώνουν όλα με την ταφή …
Άλλωστε ο Χριστός είναι «η Ζωή εν τάφω»
.
Ο στολισμός του Επιταφίου, καθώς και τα εγκώμια που ψάλλονται τη Μεγάλη Παρασκευή το βράδυ, που γίνεται ο όρθρος της επόμενης μέρας, δείχνουν αυτή την πραγματικότητα.
Οι ιερείς, ντυμένοι τα χρυσοΰφαντα άμφιά τους, βεβαιώνουν την πίστη της Εκκλησίας ότι η Ανάσταση του Κυρίου Ιησού Χριστού αρχίζει να τελεσιουργείται από το Μεγάλο Σάββατο. Εκεί, μέσα στον τάφο που περιτριγυρίζεται από κήπο, κυοφορείται η Ζωή.
.
Για τους πιστούς, πέρα από τον όποιο προσωπικό σταυρό, που κάποτε δείχνει να φτάνει σε οριακό σημείο, υπάρχει πάντα μια ακτίνα φωτός, που διαχέεται γύρω μας ως Χάρη κι ανάπαυση, ως ελπίδα και δύναμη.
Κι έρχεται είτε μέσω μιας ανθρώπινης παρηγορίας, είτε μέσω ενός βιβλίου, είτε μέσω άλλου τρόπου που στέλλει ο Κύριος για να βεβαιώσει την παρουσία Του.
.
Έτσι, η Μεγάλη Παρασκευή μπορεί να γίνει υπόμνηση πως στην πορεία της ζωής δεν είμαστε μόνοι.
Ο Χριστός, στον οποίο πιστεύομε, συμπορεύεται μαζί μας αθόρυβα αλλά δυναμικά.
Η υπομονή, η εμπιστοσύνη, η υπακοή και η ταπείνωση, θα μας δώσουν αυτή την εμπειρία.
Ας ενταφιάσομε, λοιπόν, στον τάφο του Κυρίου τα προβλήματά μας, τις αναπηρίες και αμαρτίες μας, καλώντας Τον να έλθει και στο δικό μας καρδιακό Άδη μεταποιώντας τον σε φως αναστάσιμο.
.
.