Δευτέρα 19 Απριλίου 2010

Πνευματική Όαση στη Ψυχή μου ! ( 6 )

.............................
Μετά από το νόστιμο δείπνο που μας προσφέρθηκε από τη Μονή ,
θα επιχειρούσαμε την ανάβαση στην Αγία Κορυφή .

Η Αγία Κορυφή ή το Όρος του Μωυσέως , είναι ο ιερός τόπος όπου ο Μωυσής έλαβε από τον Θεό τις Δέκα Εντολές και συνομίλησε επανειλημμένα με Αυτόν.

Έχει ύψος 2.240 μέτρων και απέχει από τη Μονή τρισίμισι ώρες περίπου με τα πόδια.

Η προσέγγιση στο χώρο γίνεται ως ένα σημείο και με καμήλες τις οποίες οδηγούν Βεδουίνοι. Υπάρχουν δύο δρόμοι προς την Αγία Κορυφή. Ο παραδοσιακός αποτελείται από 3.750 περίπου πέτρινα σκαλοπάτια. Ο άλλος είναι πιο ομαλός, αυτόν τον οποίον ακολουθήσαμε, ο οποίος στο τελευταίο μέρος του ,για την Αγία Κορυφή έχει 750 πέτρινα σκαλοπάτια.

Συνήθως η ανάβαση στην Αγία Κορυφή γίνεται κατά τις πρώτες πρωινές ώρες, προ της Ανατολής του Ηλίου, ώστε οι προσκυνητές να βλέπουν την υπέροχη θέα της Ανατολής.
Η ιστορία της Αγίας Κορυφής και η ευλάβεια των προσκυνητών ανά τους αιώνες αποτυπώνεται στο Παρεκκλήσιο της Αγίας Τριάδος όπου βρίσκεται στην Αγία Κορυφή .
.
Εμείς όμως ξεκινήσαμε την ανάβασή μας , γύρω στις 8.30 μμ , γιατί θέλαμε να προλάβουμε και την Θεία Λειτουργία το πρωί στη Μονή .

Το σκοτάδι ήταν πολύ πυκνό . Πήραμε τα φανάρια μας , και με την συνοδεία ενόε Βεδουίνου , για να μας δείχνει το δρόμο ξεκινήσαμε .

Η οδοιπορία δεν ήταν και τόσο εύκολη . Υπήρχαν πολλές μεγάλες πέτρες , και έπρεπε να ήμαστε πολύ προσεκτικοί . Στην μισή ώρα χρειάστηε να σταματήσουμε να ξεκουραστούμε λιγάκι . Ήδη το μονοπάτι είχε αρχίσει να γίνεται ανηφορικό και πιο κακοτράχαλο .
Ξεκουραστήκαμε με μερικούς ψαλμούς και λίγη προσευχή , και ξαναξεκινήσαμε την ανάβαση.

Ήδη , πολλοί από τους οδοιπόρους προχώρησαν αρκετά πιο μπροστά από μας ,
και βλέπαμε το φως των φαναριών τους που ανηφόριζε κι΄ αυτό πάνω στο βουνό .
.
Καθώς προχωρήσαμε ακόμα λίγο είδαμε σε ένα βουνό στα αριστερά μας ένα φως .
Ο Βεδουϊνος που μας συνόδευε , ο οποίος ήξερα αρκετά καλά αγγλικά ,
μας εξήγησε ότι εκεί ήταν μια σκήτη στην οποία ασκήτευε για περισσότερα από 17 χρόνια,
ένας γέροντας από τη Μονή της Αγίας Αικατερίνας , ο γέροντας Μωϋσής .
Στον οποίο πέρνουν τροφή μια φορά τη βδομάδα περίπου , οι Βεδουϊνοι ,
και ο ίδιος δεν κατεβαίνει σχεδόν καθόλου κάτω στο μοναστήρι .
.
Μας είπε επίσης ότι η Σκήτη αυτή , ήταν η Σκήτη στην οποία ασκήτεψε
ο γέροντας Παϊσιος όταν ήταν στο Σινά .
Καθήσαμε λίγο εκεί , κοιτάζοντας εκείνο το γλυκό φως πάνω στο βουνό ,
σκεφτόμενοι όλοι μας , πόσες προσευχές κατευθήνθηκαν προς Τον Ουρανό
σ΄ εκείνο το μέρος , τόσα χρόνια , τόσα βράδια . . .
Το νοιώσαμε σαν μια άσβεστη φλόγα προσευχής για όλους μας .
Σιωπήσαμε για λίγο , και κάναμε όλοι μας τη δική μας προσευχή ,
σ΄ αυτόν τον Άγιο χώρο , που ήταν τόσο έντονη η παρουσία Του Θεού γύρω .
.
Αφού προχωρήσαμε ακόμα λίγο , είδαμε ότι οι δυνάμεις μας και οι αντοχές μας
δεν μας βοηθούσαν για την ανάβαση .
Αποφασίσαμε να πάρουμε το δρόμο της επιστροφής , προς το μοναστήρι .
Η πρώτη ομάδα των οδοιπόρων συνέχισε , εμείς επιστρέψαμε .
Ήταν πραγματικά μια όμορφη , γλυκειά εμπειρία , που άφησε
αξέχαστες και μοναδικές στιγμές στις ψυχές όλων μας .
Οι οδοιπόροι που κατάφεραν και έφτασαν στην Αγία κορυφή ,
επέστρεψαν πίσω στο Μοναστήρι , γύρω στις τρεις τα ξημερώματα ,
και οι εμπειρίες τους ήταν μοναδικές !
.
.
( συνεχίζεται ...)

.

2 σχόλια:

Διψασμένη ψυχή είπε...

Οι στιγμές που ζήσαμε εκεί στην μέση της ανάβασης προς την Αγία Κορυφή χαραγμένες βαθιά μέσα στην καρδιά μου. Με καλούν να κάνω ξανά το ίδιο ταξίδι με στόχο όμως αυτή τη φορά ..... την Αγία Κορυφή!!!!

Διαβάτης είπε...

@ Διψασμένη ψυχή ,

Εύχομαι και την επόμενη φορά να ξαναβρεθούμε , και να μπορέσουμε να κτυπήσουμε κι΄ εμείς την καμπάνα στο παρεκκλήσι της Αγίας Τριάδας Στην Αγία Κορυφή !

Ως τότε , ας ανεβαίνουμε μυστικά τα σκαλοπατάκια της δικής μας ψυχής , προς κάποιες πνευματικές,εσσωτερικές αναβάσεις, να φτάσουμε λίγο Στο Σινά της δικής μας ψυχής !

Ας αγωνιστούμε τον αγώνα τον καλόν.

Την αγάπη μου