Υπομονή , η αρετή που μας χρειάζεται για να επιβιώσουμε

...

Υπομονή, πόσο δύσκολη είσαι, πόσο επώδυνη, μα πάντα η μόνη, η αναγκαστική, η σωτήρια διέξοδος. Όποιος έχει πονέσει, έχει πληγωθεί, έχει δοκιμαστεί, καταλαβαίνει τι συνεπάγεται αυτή η στάση ζωής. Πόση εγκαρτέρηση κρύβει, πόση ελπίδα, πόση ταπείνωση, πόσα δάκρυα και πόσες προσευχές.
Συχνά στη ζωή αντιμετωπίζουμε καταστάσεις που ξεφεύγουν τα όριά μας. Άλλοτε, δεν ξέρουμε πώς να τις χειριστούμε, πώς να τις αντιμετωπίσουμε και άλλοτε βρισκόμαστε μπροστά σε τετελεσμένα γεγονότα, χωρίς καμιά δυνατότητα επεμβάσεως ή αλλαγής.
Το ξάφνιασμα, τον πόνο, την άρνηση, την απογοήτευση διαδέχεται η παραδοχή, η συγκατάβαση και η υπομονή.
Η αγιαστική υπομονή, που ‘ναι υπομονή χωρίς διαμαρτυρίες, χωρίς φωνές, χωρίς κλάματα, χωρίς διεκδικήσεις, χωρίς παράπονα.
Υπομονή, με την ελπίδα πως ο Θεός που κρατά στα χέρια Του τη ζωή μας, ο Θεός που δεν αφήνει να πέσει μια τρίχα της κεφαλής μας χωρίς να το γνωρίζει, επιτρέπει τη δοκιμασία, για να ωφεληθούμε πνευματικά।Να δούμε πιο βαθιά μέσα μας, ν’ αναθεωρήσουμε συμπεριφορές και στάσεις ζωής, να ωριμάσουμε, να ταπεινωθούμε και να κρεμαστούμε κυριολεκτικά από τον Σταυρό Του, αφού όλα γύρω τα ανθρώπινα μας πονούν και μας πληγώνουν…

Δανείστηκα το πιο πάνω κείμενο από το ιστολόγιο μιας καλής μου φίλης , το ΣΥΝΑΞΑΡΙ ,

θέλοντας για μιλήσω σήμερα για την Υπομονή !

Προσευχή μου , για μένα και για όλους μας :

" Χάρισε μας Κύριε Υπομονή

μπροστά σε κάθε δυσκολία , θλίψη , πόνο και στενοχώρια της ζωής .

Η δική σου ζωή στη γη μας , μια πορεία Υπομονής ...

Μονάχοι μας είναι τόσο δύσκολο να διαβούμε αυτή την πορεία .

Χάρισέ μας αυτήν την ισχυρή πανοπλία της Υπομονής ,

και συμπορεύσου μαζί μας , Κύριε των δυνάμεων " . Αμήν

Διαβάτης

,