Είναι καιρός να σιωπήσουμε λιγάκι . . .

...
Είναι καιρός να σιωπήσουμε λιγάκι ,
να βυθιστούμε λίγο στης ψυχής μας τα κατάβαθα ,
και να κάνουμε μια αναδρομή .
Aναδρομή από το περσινό καλοκαίρι στο φετεινό .
.
-Έγινα καλύτερος άνθρωπος από πέρσι ;
-Διόρθωσα λάθη και ελαττώματά μου τον τελευταίο χρόνο ;
-Ανέχομαι περισσότερο τυχών δυσκολίες και ιδιοτροπίες από τους γύρω μου ;
-Ή γκρινιάζω και παραπονιέμαι περισσότερο απ΄ αυτούς ;
-Αγαπώ περισσότερο , νοιάζομαι για τον αδελφό μου , για τον διπλανό μου , το παιδί μου , τον σύντροφό μου ;
-Συγχωρώ με ευκολία , ή κρατώ έχθρες και κακίες μέσα μου ;
-Έχω απλότητα και καλοσύνη , ή με βασανίζει ακόμα το θηρίο του εγωϊσμού μου;

Είναι τόσα πολλά αυτά που πρέπει να αναλογιστούμε και να ψάξουμε μέσα μας . . .
.
γι΄ αυτό , ας κλείστουμε για λίγο στο καλυβάκι της ψυχούλας μας ,
κι΄ ας κάνουμε την αυτοκριτική μας .
Ας πάψουμε ν΄ ασχολούμαστε με όλους τους άλλους ,
και ας δούμε πρώτα το δικό μας κελλί .
.
Ας πετάξουμε ό,τι βρώμικο και περιττό υπάρχει μέσα σ΄ αυτό ,
και μετά ας ανοίξουμε πόρτες και παράθυρα να μπεί μέσα Το Φως .
Και όλα θα γίνουν φωτεινά , και όμορφα και χαρούμενα .
.
Ας προσπαθήσουμε να χαλαρώσουμε , να ηρεμήσουμε , να ξεκουραστούμε.
Οι ρυθμοί της ζωής μας είναι τόσο τρελλοί .
Ας προσπαθήσουμε να βιώσουμε καλο-καίρι εντός μας , και ακολούθως :
.
Ας σκεφτούμε πώς μπορούμε να κάνουμε τις διακοπές μας πιο ευχάριστες και δημιουργικές:
.
-Οι ημέρες των διακοπών είναι μέρες ξεκούρασης. Ας προσπαθήσουμε όσο το δυνατόν να αποφύγουμε τις υπερβολές σε ό,τι κι΄ αν έχουμε προγραμματίσει .
.
-Ας μην πάρουμε μαζί μας όπου και αν πάμε , έννοιες και σκοτούρες της καθημερινότητας .
.
-Ας μην πάρουμε στις αποσκευές μας ένταση και θυμούς .
.
Αλλά ας κουβαλήσουμε ηρεμία και ειρήνη στις ψυχές μας ... ενδύματα ελαφρυά και δροσερά για το καλοκαίρι , και για της ψυχής την αναζωογόνηση και την ξεκούραση .
.
-Ας ξέχασουμε κάθε τι που μπορεί να μας πάρει τη ηρεμία και την καλή διάθεση.
.
-Όσο περισσότερο περιορίσουμε τις μετακινήσεις μας τόσο περισσότερο θα ξεκουράσουμε το σώμα μας.
.
-Ας απόλαυσουμε την όμορφη φύση που έχει δημιουργήσει ο Θεός. Οι παραλίες και τα δάση είναι δοσμένα από τον Δημιουργό για να τα χαρούμε.
.
-Ας δώσουμε αρκετό χρόνο στον εαυτό μας για περισυλλογή. Οι προσωπικές ώρες χαλάρωσης, ιδιαίτερα τις ήσυχες ώρες του βραδινού ή του πρωινού θα μας βοηθήσουν σ' αυτό.
.
-Ας διάβασουμε ένα καλό χριστιανικό βιβλίο. Οι σκέψεις και οι εμπειρίες ενός χριστιανού συγγραφέα είναι πάντα χρήσιμες στην πνευματική μας πορεία.
.
-Ας μην ξεχνάμε να μελετάμε καθημερινά την Αγία Γραφή. Η πνευματική μας τροφή δεν πρέπει να κάνει διακοπές!
.
-Η προσευχή στις ήσυχες ώρες των διακοπών θα ανεβάσουν το πνεύμα μας ψηλά. Ας μην αμελήσουμε να έχουμε ώρες πνευματικής περισυλλογής και επικοινωνίας με Τον Θεό .
.
-Ας χαρίσουμε ένα χαμόγελο, ας πούμε δύο λόγια σε κάποιον, ας δώσουμε τη χριστιανική μας μαρτυρία. Το πιθανότερο είναι να μην μας δοθεί ποτέ η ευκαιρία να ξαναδούμε κάποιους.
.
-Ας οραματιστούμε και ας σχεδιάσουμε για το μέλλον. Μετά τις διακοπές η ζωή συνεχίζεται. Και θα είναι τόσο όμορφη και δημιουργική η συνέχεια εάν στις διακοπές μας δεν ξεχάσουμε Τον Θεό.

Εύχομαι και κάθε διαβάτη και οδοιπόρο της ζωής όμορφο , ειρηνικό και ευλογημένο καλοκαίρι !

Ο Ιησούς Χριστός και η Γλυκειά μας Παναγιά , που θα την επικαλούμαστε στις Αυγουστιάτικες Παρακλήσεις, νάναι συνοδοιπόροι με όλους μας .

Όμορφες καλοκαιρινές διαδρομές ας έχει ο καθένας μας .
.
Και σαν η ψυχή νοιώσει έτοιμη και ξεκούραστη θα τα ξαναπούμε και πάλιν .
Μέχρι τότε θα επικοινωνούμε μ΄ ένα τρόπο ξεχωριστό και αλλιώτικο .
Σε κάποια μονοπάτια προσευχών ίσως , μυστικά και σιωπηλά θα συναντιώμαστε .
Να ευχόμαστε όλοι για όλους . . .
Η πορεία μας , από τη γη Στον Ουρανό συνεχίζεται !
.
Καλή ξεκούραση , και στο σώμα και στην ψυχή .


Διαβάτης
.
.

Ας πλησιάσουμε ο ένας τον άλλο !

...
" Φροντίστε όσο μπορεί ο καθένας να ενωθείτε μεταξύ σας.

Γιατί όσο ενώνεται κανείς με τον πλησίον, τόσο ενώνεται και με το Θεό.

Και για να καταλάβετε τη σημασία αυτού του λόγου θα σας πω ένα παράδειγμα από τους Πατέρες.

.

Φανταστείτε ένα κύκλο πάνω στη γη, σαν ένα σχήμα στρογγυλό που χάραξε κάποιος με διαβήτη από ένα κέντρο.

.

Κέντρο λέγεται το μέσο του κύκλου. Προσέξτε τώρα. Υποθέστε ότι ο κύκλος αυτός είναι ο κόσμος και ότι το κέντρο του κύκλου είναι ο Θεός. Οι ακτίνες του κύκλου από την περιφέρεια προς το κέντρο είναι οι δρόμοι για το Θεό, δηλαδή οι τρόποι ζωής των ανθρώπων.

Προχωρούν λοιπόν οι άγιοι προς το εσωτερικό του κύκλου επιθυμώντας να πλησιάσουν το Θεό. Και όσο προχωρούν προς το κέντρο τόσο πλησιάζουν και το Θεό και μεταξύ τους. Το ίδιο σκεφθείτε και για το χωρισμό. Γιατί όταν μακραίνουν από το Θεό και στρέφονται προς τα έξω, είναι φανερό πως όσο βγαίνουν και απομακρύνονται από το Θεό τόσο απομακρύνονται και από τους άλλους. Και αντίστοιχα, όσο απομακρύνονται από τους άλλους τόσο απομακρύνονται και από το Θεό.

Να λοιπόν ποια είναι η φύση της αγάπης. Όταν είμαστε έξω και δεν αγαπάμε το Θεό, τότε είμαστε και απομακρυσμένοι ο καθένας από τον πλησίον. Αν όμως αγαπήσουμε το Θεό, όσο πλησιάζουμε το Θεό με την αγάπη για Kείνον, τόσο ενωνόμαστε με την αγάπη για τον πλησίον, και όσο ενωνόμαστε με τον πλησίον, τόσο ενωνόμαστε και με το Θεό. "

Αββάς Δωρόθεος, Έργα Ασκητικά, ΣΤ΄Διδασκαλία

.

Συναπάντημα . . .

...
Συνηθισμένος πρωϊνός περίπατος ,
.
κι΄ όμως τόσο αλλιώτικος τούτη τη φορά ,

κι΄ απ΄ την παρουσία Του Θεού πλημμυρισμένος . . .

Ξεκινώντας τούτη τη μέρα μου ,

όλα τα έβλεπα ανάποδα και απεσιόδοξα ,

και χωρίς ακτίδα φωτός , να τους χαρίζει λίγη ελπίδα .

Ήταν απ΄ αυτές τις μέρες , που ο εαυτός σου σε πολεμά ,

οι πειρασμοί , και τα βέλη του πονηρού σε κτυπούν από παντού ,

και στην ψυχή επικρατεί θλίψη , συννεφιά κι΄ απεσιοδοξία .

Ήταν απ΄ αυτές τις μέρες που νοιώθεις έντονη τη μοναξιά ,

βουνό τα προβλήματα ενώπιών σου , χωρίς λύσεις ,

σαν όλα να συνωμοτούν εναντίων σου , να σε λυγίσουν ,

να σε κλωνίσουν , να σε απελπίσουν ,

σαν να σου λεν : " που είν΄ ο Θεός σου , δεν υπάρχει , σ΄ εγκατέλειψε ... "


Και ξαφνικά , συναντώ στο δρόμο μου , μιαν ευλογημένη μορφή .

Γύρω στα 90 του , ένα ταπεινό ρασοφορεμένο γεροντάκι ,

καμπουριασμένο , ολόασπρη μακρυά γενειάδα ,

κάτασπρα σαν το χιόνι τα μαλλιά του ,

με ένα καλογερικό σκουφάκι στο κεφάλι του ,

ακουμπησμένο στο μπαστούνι του ,

πορευόταν στην αντίθετη κατεύθυνση με μένα .


Τον καλημέρισα , ζήτησα την ευχή του , του φίλησα το χέρι .

Ο ίδιος ένοιωσε τόση χαρά ! Μου είπε " ευχαριστώ " , δεν ξέρω γιατί ,

ίσως για την καλημέρα , ίσως για τα δυο λόγια που του είπα ,

" Πήγα και προσκύνησα , μου λέει , τα λείψανα του Αγίου Παντελεήμονα ,

από τις πέντε . Δεν μπορώ τη ζέστη , λόγω της ηλικίας μου ,

δεν είμαι από δω , είμαι από την Πάφο , και ήρθα να δω κάποιους συγγενείς .

Να έχεις την ευχή Του Χριστού και της Παναγίας . "

Με ρώτησε τ΄ όνομά μου , του τό ΄πα .

Ένοιωσα τόση συγκίνηση ...


Κι΄ εκείνη τη στιγμή , ήταν σαν να ξυπνούσε κάτι μέσα μου ,

σαν να μου έλεγε μια φωνή " Εδώ είμαι , δίπλα σου , σε κάθε σου βήμα ,

σε κάθε στιγμή της ζωής σου , σε κάθε σου πρόβλημα , σε κάθε σου δυσκολία ,

σε κάθε σου στεναχώρια . Μην απελπίζεσαι . Είμαι πάντα εδώ !

Κι΄ εκείνη τη στιγμή , ένοιωθα πως μέσα απ΄ τα μάτια

τούτης της Άγιας ευλογημένης μορφής , μου μιλούσε ο Ίδιος ο Θεός :

Εδώ είμαι ! ! !


Δεν ήθελα μεγαλύτερο και ομορφότερο δώρο τούτο το πρωί ,

από τούτη την ευχή :

" Να έχεις την ευχή Του Χριστού και της Παναγίας ! "


Ευλογημένο γεροντάκι ! Βρίσκεσαι ήδη στον Παράδεισο από τούτη τη ζωή !


Σ΄ ευχαριστώ Θεέ μου , που δεν μας εγκαταλείπεις ποτέ ,

ακόμα και τις στιγμές που εμείς φεύγουμε κι΄ απομακρυνόμαστε από κοντά Σου !

Κράτα στις ψυχές μας άσβεστη της φλόγας της Αγάπης Σου ,

και της γλυκειάς , ταπεινής , θεϊκής παρουσίας Σου !


Διαβάτης


.

Ένα παιδί για την αιωνιότητα

...
Απόσπασμα από το βιβλίο : " Ένα παιδί για την Αιωνιότητα … "

«Μαθαίνοντας ότι ο Εμμανουήλ, το παιδί που περιμένει, έχει προσβληθεί από θανάσιμη χρωμοσωμική ανωμαλία, η Ιζαμπέλ ντε Μεζεράκ αποφάσισε να αντιμετωπίσει την κατάσταση।

Υπήρχε λύση, την οποία ο νόμος επιτρέπει και οι γιατροί προτείνουν: διακοπή της εγκυμοσύνης για σοβαρούς ιατρικούς λόγους।

Λόγω της βαθιάς εσωτερικής σχέσης που είχε με το κυοφορούμενο παιδί της, αισθάνθηκε ότι η λύση αυτή θα αποτελούσε πηγή οδύνης … ότι υπό το πρόσχημα της εξάλειψης του προβλήματος, η λύση αυτή θα μεγέθυνε και θα διαιώνιζε τη δοκιμασία της…

…κι έτσι μπόρεσε να αντισταθεί στις πιέσεις του ιατρικού κατεστημένου και να φέρει στον κόσμο το παιδί της, να το δει να ζει, να αναπνέει και να πεθαίνει, ύστερα από μια σύντομη ζωή, που μπορεί να κράτησε κάτι περισσότερο από μία ώρα, έριξε όμως μια αχτίνα φωτός στη δοκιμασία της και της επέτρεψε όχι να σβήσει τη θλίψη, αλλά να βρει τη γαλήνη…

Η ίδια η μητέρα λέει: «Παραμείναμε ταπεινοί συνοδοιπόροι στον πονεμένο προορισμό του, χωρίς να γίνουμε αυτουργοί του προαγγελθέντος θανάτου του… Σταθήκαμε απέναντι στο παιδί μας με τον σεβασμό που αξίζει κάθε ανθρώπινο πρόσωπο, ως ταπεινοί οφειλέτες και όχι ως τύραννοι-κυρίαρχοι…

Μπορούσα να παραμείνω διαθέσιμη γι αυτό το μωρό, μπορούσα να το συνοδεύσω μέχρι το τέλος της μικρής του ζωής, όπως αυτή είχε προγραμματιστεί… Θα ζούσε ολόκληρη τη ζωή του συντροφευμένο από τη στοργή μας και θα αποκοιμιόταν γλυκά για την άλλη… στην ώρα του, αμέσως μετά τον τοκετό ή αργότερα, ανάλογα με τις φυσικές του δυνατότητες να ζήσει αυτόνομα…

Θέλαμε να του αφήσουμε ολόκληρη τη μικρή ζωή του, το μόνο και μοναδικό πλούτο του, για να μπορέσει να ανακαλύψει την αγάπη μας… Παρά τη λύπη που μας διακατείχε, να μπορέσουμε να αγαπήσουμε μέχρι τέλους αυτόν, τον πληγωμένο της ζωής, να επιλέξουμε να τον κρατήσουμε έτσι όπως είναι, με τον πλούτο της παρουσίας του και το βάρος της αναπηρίας του… Εμείς ήμασταν εκεί για να τον συνοδεύσουμε όσο καλύτερα μπορούσαμε στη ζωή του… Έπρεπε να τον αφήσουμε να φύγει…

Αποδεχτήκαμε το γεγονός ότι δεν μπορούσαμε να τον σώσουμε। Προετοιμάσαμε κι αυτόν γι αυτό που τον περίμενε, του είπαμε να μην φοβάται, τον βεβαιώσαμε ότι ποτέ δεν θα ήταν μόνος, αλλά ότι η αγάπη που ξεχείλιζε από την καρδιά μας θα τον ακολουθούσε μέχρι το δικό του «μετά»…

Ο Εμμανουήλ απόκτησε την υπόσταση του προσώπου γιατί κάποιοι τον αγάπησαν, γιατί σε κάποιων το βλέμμα παρέμεινε ένα ζωντανό πλάσμα, μία προσωπική ύπαρξη που δεν μηδενίστηκε και δεν εξισώθηκε με την ασθένειά του. "

.

Συγγραφέας Βιβλίου : Ιζαμπέλ Ντε Μεζεράκ

Μετάφραση : Πολυξένη Τσαλίκη Κιοσόγλου

Εκδόσεις Ακρίτας

.

Αλλάζω τον κόσμο . . .

...
.
Αλλάζω τον κόσμο ξεκινώντας πρώτα από τον δικό μου εαυτό .

Μαθαίνω να ανέχομαι και να υπομένω , το διπλανό μου ,
τον αδελφό μου , το παιδί μου , τον σύντροφό μου .

Μαθαίνω να κατανοώ , την θέση που βρίσκεται ο άλλος , τις δυσκολίες και τις στεναχώριες που περνά , και που τον οδηγούν στη όποια αντίδραση .
.
.

Μαθαίνω να ακούω , να αφουγκράζομαι , να καταλαμβαίνω .

Τα δικά μου προβλήματα είναι τα μικρότερα απ΄ όλων των άλλων ,

γι΄ αυτό δοξάζω Τον Θεό , και Τον παρακαλώ να στηρίξει τον καθένα

στην όποια δυσκολία περνά , και να στηρίξει και εμένα ,

σε όποιο δικό μου πρόβλημα , χαρίζοντάς μου υπομονή , πίστη , επλίδα ...

Βλέπω στον αδελφό μου Την Εικόνα Του Θεού ,

και κάνοντας ό,τιδήποτε γι' αυτόν ,

το κάνω με όλη μου την καλή διάθεση , σαν να το κάνω για Τον Ίδιο Τον Θεό .

Δεν παραπονιέμαι , δεν γογγύζω , δεν μεμψιμοιρώ . . .

Βλέπω τα πάντα μέσα Στο Πάνσοφο σχέδιο Του Θεού ,

για την ολοκλήρωση και την σωτηρία μου .

Γίνομαι μια ανοικτή αγκαλιά για τον καθένα ,

πανέτοιμη να θυσιαστώ , να πονέσω , να κλάψω , να δακρύσω ,

με μοναδικό σκοπό να απαλύνω έστω και στο ελάχιστο ,

τον πόνο και την στεναχώρια του αδελφού μου ,

να στηρίξω όπου χρειάζεται ,

να ενθαρρύνω όπου απαιτείται ,

να εμψυχώσω όπου μπορώ . . .

Ξεχνώ για λίγο τον εαυτό μου ,

τα δικά μου προβλήματα και δυσκολίες της ζωής ,

βλέποντάς τα , απλά και μόνο , σαν τα εφόδια

που θα σμιλέψουν την ψυχή μου , για νάναι έτοιμη

όταν θα συναντήσει Τον Δημιουργό της .


Εύχομαι να μην σας κούρασα με τις σημερινές μου σκέψεις ,

όμως πολλά ερεθίσματα των ημερών με οδήγησαν σε όλες αυτές ,

και τις μοιράζομαι μαζί σας , διαβάτες και οδοιπόροι της ζωής .


Ένας και μοναδικός τρόπος υπάρχει ν΄ αλλάξουμε τον κόσμο ,

να τον κάνουμε ομορφότερο , φωτεινότερο , ιδανικότερο . . .

αν ξεκινήσουμε την πορεία προς την αλλαγή ,

απ΄ το καλυβάκι της δικής μας ψυχής ο καθένας .


Ας ξεκινήσουμε από σήμερα , χωρίς αναβολή .

Η σκυτάλη είναι στα δικά μας χέρια .
.
Ο κήπος της ψυχής μας θα ομορφύνει , άμα ανθίσει πρώτο το δικό μας λουλούδι ,
.
άμα κλαδέψουμε πρώτα τα δικά μας ξερόκλαδα ,
.
άμα ξεριζώσουμε πρώτα τα δικά μας αγκάθια και αγριόχορτα .
.
Μετά , όλος ο κόσμος θάναι ένα όμορφο , ολάνθιστο περιβόλι .
.

Όμορφη καλοκαιρινή μέρα , σε κάθε Διαβάτη και Οδοιπόρο της ζωής .


Διαβατης


( Προσωπικές σκέψεις του ημερολογίου μου)
.

36 χρόνια από τότε . . .

...

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Μου λείπεις . . .

.......

.

.

.

.

.

.

.

.

.

" Μπορεί να μην είδα ποτέ

το γέλιο το δικό σου,

.

όμως άλλο δεν ένοιωσα

σαν το χαμογελό σου ! "

Ευχή μου , νάσαι μες το φως

κι΄ ολόλευκο ν΄ ανθίζεις ,

και στον Παράδεισο δροσιά

κι΄ άρωμα να σκορπίζεις . . .

.

.

Το Γράμμα . . .

...

Μητέρα, αν το βρεις βαρύ το γράμμα μου,
είναι που σκύβει απάνω του ο Πενταδάκτυλος φορτωμένος Τούρκο,

αν το βρεις ασήκωτο,
είναι που γονατίζει απάνω του ο Πενταδάκτυλος φορτωμένος Τούρκο.

.

Είναι ένα μεγάλο πρόβλημα ο Πενταδάκτυλος, μητέρα.

Στο κάτω-κάτω το Μόρφου δεν το βλέπουμε,

στο κάτω-κάτω την Κερύνεια δεν τη βλέπουμε,

την Αμμόχωστο δεν τη βλέπουμε,

όμως αυτός είν' εκεί απέναντί μας ,

όμως αυτός είναι διαρκώς εκεί απέναντί μας ,

και μας κοιτάζει , και μας κοιτάζει μ' ένα τρόπο ...

και κάθεται βραχνάς και μολύβι στο στήθος μας,

όμως αυτός είν' εκεί απέναντί μας ,

και δεν μπορεί να κρυβεί σαν το Μόρφου,

και δε μπορεί να κρυβεί σαν την Κερύνεια

και σαν την Αμμόχωστο.

Και λέει: "Λοιπόν";

και μας ρωτά: "Λοιπόν";

(Κώστας Μόντης)

.......
.
Ανασήκωσε την πλάτη κι΄ απόσισέ τους , Πενταδάκτυλέ μου...

Μη στέκεις άλλο βουβός , και σιωπηλός . . .

αυτή η σιωπή σου μας πνίγει .

.......

Την καλημέρα μου σε κάθε διαβάτη , οδοιπόρο και συνοδοιπόρους της ζωής,

σε κάθε γωνιά της γης μας .

Χωρίς να ξεχνάμε , πως για 36 χρόνια

η Κύπρος συνεχίζει ακόμα να στενάζει ...

.

Διαβάτης

.

.

Φωτογραφίες . . .

...
" Αυτές οι φωτογραφίες ήταν απλώς
για να βγει το διαβατήριό τους
τότε που θα ‘φευγαν για σπουδές.
Πού να φανταζόντουσαν πως θα παρέμεναν
να τις σφίγγουν έτσι νυχτοήμερα
τα χέρια της μάνας τους,
πού να φανταζόντουσαν πως θα παρέμεναν
να τις σφίγγουν έτσι νυχτοήμερα
τα χέρια της αρραβωνιαστικιάς τους,
τα χέρια της γυναίκας τους,
νάν’ στις σχολικές τσάντες των παιδιών τους;
Πού να φανταζόντουσαν να μην έβαζαν τουλάχιστο
έτσι στραβά το σκουφί να επιτείνει,
να μη χαμογελούσαν αυτό το χαμόγελο
να επιτείνει ; . . .

.

Κώστας Μοντης

(Ανθ. 101)

.

15 Ιουλίου 1974 - 15 Ιουλίου 2010

36 χρόνια μετά . . .

και θάβουμε ακόμα τους νεκρούς μας ...

θυμόμαστε την προδωσία ...

πονάμε για την κατοχή . . .

αγανακτούμε για την απάθεια ...

.

Ξεθώριασαν όμως οι μνήμες ,

ο ζήλος για την απελευθέρωση δεν είναι όπως παλιά .

Τώρα απλά περιμένουμε μια λύση ,

για να μην διαιωνίζονται τα γεγονότα . . .

.

Εκτός από κείνη τη μάνα που στέγνωσαν τα δάκρυά της

36 χρόνια για το χαμένο της παιδί .

Εκτός απ΄ εκείνες τις ψυχές των εγκλωβισμένων

που φυλάνε τις θερμοπύλες των κατεχομένων μας ,

εκτός από κείνους τους στρατιώτες που έδωσαν τη ζωή τους

για τα ευλογημένα χώματα της πατρίδας . . .

Όλοι εμείς οι άλλοι απλά περιμένουμε μια λύση . . .

.

.

Διαβάτης

.

.

Είκοσι κανόνες για τη Ζωή !

...
1. Ο μεγαλύτερος και καλύτερος φίλος: Ο Θεός.
2. Οι καλύτεροι σύντροφοι: Οι γονείς.
3. Το καλύτερο σπίτι: Το σπίτι σου.
4. Ο μεγαλύτερος ηρωισμός: Το θάρρος να είσαι καλός και να μη παρασύρεσαι από τους άλλους σε ό,τι δεν πρέπει.

.

.

5. Η μεγαλύτερη χαρά: Το εκπληρωμένο καθήκον.
6. Το καλύτερο σπόρ: Να κάνεις το καλό.
7. Η καλύτερη ευδαιμονία: Η καλή συνείδηση.
8. Η πλουσιότερη συλλογή: Η συλλογή των καλών πράξεων.
9. Ο καλύτερος χρόνος: Τώρα.
10. Η καλύτερη ασχολία: H εργασία.
11. Ο πιο εύκολος δρόμος για να είσαι ευτυχής: Η ευθεία οδός.
12. Η χειρότερη φτώχεια: Η οκνηρία.
13. Η μεγαλύτερη καταστροφή: Η αποθάρρυνση.
14. Η καλύτερη συμπεριφορά: Η φιλοφροσύνη.
15. Η καλύτερη διασκέδαση: Η μελέτη.
16. Ο μεγαλύτερος εχθρός: Το κακό.
17. Το μεγαλύτερο σφάλμα: Το ψέμμα.
18. Η μεγαλύτερη δύναμη: Το καλό.
19. Η καλύτερη μέθοδος για να νικήσεις: Η πειθαρχία.
20. Η ωραιότερη ημέρα: Η σημερινή.

.

Εύχομαι σε κάθε Διαβάτη και Οδοιπόρο της ζωής

μιαν όμορφη κι΄ ευλογημένη μέρα , πλούσια γεμάτη

από την Χάρη και την Ευλογία Του Παναγίου Πνεύματος .

.

Διαβάτης

.

Τα βάσανα και οι σκοτούρες της ζωής !

...

Πέρασα όλη μου τη ζωή με άγχος , θλίψη , στενοχώριες ...

.

Πέρασαν τα χρόνια , έφυγε η νιότη , έγινα ένας γέρος άνθρωπος ,

.

κουβαλόντας στην πλάτη μου και στο μυαλό μου πολλά βάσανα και σκοτούρες ,

.

από τα οποία . . . τα περισσότερα δεν συνέβηκαν ποτέ !!!

.

.

Υστερόγραφο :

.

Διαβάζοντας τα σχόλια της παρούσης ανάρτησης ,

ένα από αυτά ξεχώρισε και μίλησε περισσότερο στην καρδιά μου.

Έτσι το μεταφέρω εδώ , γιατί πιστεύω έχει να προσθέσει

περισσότερα σ΄ αυτά που έχω γράψει εδώ , και ακόμα πιο πολλά .

Σ΄ ευχαριστούμε Greenwich για όσα όμορφα κατάθεσες ενώπιών μας .

.

" Πέρασα τη ζωή μου με άγχος , προβλήματα , συκοφαντίες , θλίψεις ...

Τώρα στην ηλικία που είμαι κατάλαβα ότι πολλά από αυτά θα μπορούσα

να τα αποφύγω , αλλά τότε υπήρξα ανώριμος .

Τώρα βλέπω τα πράγματα πιο καθαρά , λογικά .

Το συναίσθημα έχει φύγει .

Μπήκε στη ζωή μου Ο Χριστός .

Τώρα πια συμπορεύομαι μ΄ Αυτόν .

Βλέπω πως ακόμη και στα λάθη μου μπορώ να δώσω μια άλλη διάσταση .

Στα λάθη των άλλων , το ίδιο !

Έτσι λοιπόν , βαδίζω στο μονοπάτι της ζωής , γιατί να ,

από μακρυά πια αντικρύζω κάτι που πριν χρόνια δεν έβλεπα .

Κι΄ αυτό το κάτι είναι ο προορισμός μου , ο προορισμός σου , ο προορισμός μας ...

Τα χρόνια περνούν ... "

.

.

Βοήθεια Εγκατάστασης Προγράμματος " Αγάπη " !

...
Τεχνική Υποστήριξη: Παρακαλώ, πως μπορώ να βοηθήσω;
Πελάτης: Μετά από μεγάλη πορεία, αποφάσισα να εγκαταστήσω το πρόγραμμα που λέγεται "Αγάπη".
Μπορείτε να με καθοδηγήσετε πώς να το κάνω;
Τ.Υ. : Φυσικά μπορώ. Είστε έτοιμος να ξεκινήσουμε;
Π: Είμαι λίγο άσχετος από τεχνολογία, αλλά ας προσπαθήσουμε. Τι πρέπει να κάνω;
Τ.Υ.: Το πρώτο βήμα είναι να εντοπίσετε και να ανοίξετε το παράθυρο "Η Καρδιά μου".
Μπορείτε να την εντοπίσετε;
Π: Ναι, αλλά υπάρχουν άλλα τόσα προγράμματα που τρέχουν αυτή τη στιγμή. Υπάρχει πρόβλημα να εγκαταστήσω το "Αγάπη" ενώ τρέχουν τα άλλα;
Τ.Υ: Ποια προγράμματα τρέχουν τώρα;
Π: Μισό λεπτό να δω... υπάρχει ένα που λέγεται "Παλιά Τραύματα", "Χαμηλή Αυτοεκτίμηση", και κάποια άλλα "Μνησικακία" ,"Εκδίκηση", «Μοναξιά», «Ξεχωριστότητα».
Τ.Υ.: Δεν υπάρχει πρόβλημα. Μόλις εγκαταστήσετε το πρόγραμμα 'Αγάπη', θα διαγράψει βαθμιαία αυτά τα προγράμματα αυτά από το λειτουργικό σύστημα.
Μπορεί να παραμείνουν στη μνήμη αλλά δεν θα εμποδίζουν τη λειτουργία άλλων προγραμμάτων.
Το πρόγραμμα "Αγάπη" θα αντικαταστήσει το "Χαμηλή αυτοεκτίμηση" με μια άλλη ενότητα που λέγεται "Υψηλή αυτοεκτίμηση".
Όμως, θα πρέπει να διαγράψετε οριστικά τα υπόλοιπα προγράμματα: "Μνησικακία", "Εκδίκηση", «Μοναξιά», «Ξεχωριστότητα».
Αυτά τα δύο εμποδίζουν την εγκατάσταση του προγράμματος 'Αγάπη'.
Π: Πως γίνεται να τα διαγράψω; Μπορείτε να μου πείτε;
Τ.Υ.: Με χαρά. Πηγαίνετε με το ποντίκι στην οθόνη σας κάτω αριστερά, εκεί που λέει 'Εκκίνηση' και επιλέξτε το πρόγραμμα "Συγχώρεση" και κάνετε ένα κλικ.
Επαναλάβετε τη διαδικασία όσες φορές χρειαστεί μέχρι να διαγράψετε τελείως τα δύο προγράμματα.
Π: Α, ωραία! Έγινε κιόλας. Ώχ... όμως το πρόγραμμα "Αγάπη" ξεκίνησε μόνο του την εγκατάσταση. Είναι φυσιολογικό αυτό;
Τ.Υ.: Ναι, αλλά να θυμάστε ότι έχετε μόνο τη πρώτη έκδοση του βασικού προγράμματος Θα χρειαστεί να συνδεθείτε με άλλες "Καρδιές" για να κάνετε αναβάθμιση.
Π: Ωχ! Μου εμφανίζεται ένα μήνυμα λάθους που λέει: 'Error - Το πρόγραμμα δεν μπορεί να λειτουργήσει με εξωτερικές παρεμβάσεις'... τι είναι αυτό;
Τ.Υ.: Μην ανησυχείτε. Αυτό σημαίνει ότι το πρόγραμμα "Αγάπη" έχει φτιαχτεί για να τρέχει με εσωτερικές "Καρδιές" αλλά δεν έχει ακόμα τρέξει στη δική σας "Καρδιά".
Σε μη-τεχνική γλώσσα, σημαίνει ότι πρέπει πρώτα να αγαπήσετε τον εαυτό σας πριν είστε έτοιμος να αγαπήσετε τους άλλους.
Π: Δηλαδή; Τι κάνω τώρα;
Τ.Υ.: Κατεβάστε το πρόγραμμα "Αποδοχή εαυτού" και κάντε κλικ στα παρακάτω αρχεία: "Συγχώρεση εαυτού", "Συνειδητοποίηση της αξίας μου", "Αναγνώριση των ορίων μου".
Π: Εντάξει, το έκανα.
Τ.Υ.: Ωραία. Τώρα αντιγράψτε αυτά τα αρχεία στο βασικό σας φάκελο "Η Καρδιά μου".
Το σύστημα θα διαγράψει οποιοδήποτε ασύμβατο αρχείο και θα επιδιορθώσει τα όλα τα λανθασμένα αρχεία.
Επίσης, χρειάζεται να διαγράψετε τα "Αρνητική Κριτική", "Φλυαρία", «Άσκοπες σκέψεις». Μετά πηγαίνετε στο Κάδο ανακύκλωσης και διαγράψτε τα οριστικά και από εκεί.
Π: Έγινε. Ωπ!! O φάκελος "Η Καρδιά μου" αρχίζει να γεμίζει με νέα αρχεία. Τα "Γαλήνη" και "Πληρότητα" αντιγράφουν μόνα τους τα αρχεία στο φάκελο "Η Καρδιά μου".
Είναι φυσιολογικό αυτό;
T. Y.: Ναι. Αυτό δείχνει ότι το πρόγραμμα "Αγάπη" έχει εγκατασταθεί και ήδη τρέχει. Κάτι τελευταίο πριν κλείσουμε το τηλέφωνο.
Το πρόγραμμα "Αγάπη" είναι free, δεν χρειάζεστε κωδικό ενεργοποίησης, γι' αυτό δώστε το σε όσους μπορείτε.
Μπορεί να σας ανταποδώσουν μερικά καλά αρχεία για αναβάθμιση.
Π: Σας ευχαριστώ με όλη μου την καρδιά !

.

Καλό σου ταξίδι . . .

...
Ένα μήνυμα στο κινητό , και η καρδιά συννέφιασε !
Μια φίλη και συμμαθήτρια , έφυγε .
Πέταξε για τους Ουρανούς ,
μόλις στα 42 της χρόνια .
Άφησε πίσω τόσο πόνο .
Τον πόνο που βίωσε κι΄ η ίδια τα τελευταία 10 χρόνια ,
και που τώρα εναποθέτει στους ώμους του συζύγου,
και Λειτουργού Του Υψίστου !

.
Ο χαμός της , μας θύμισε τη ματαιότητα του κόσμου , και την παροδικότητα τούτης της ζωής .
Βούρκωσε η καρδιά μου ... έκλαψαν τα μάτια μου ...

Αναλογίζομαι ...
Ώρα αναχωρήσεως απ΄ αυτή τη ζωή « άγνωστη » , για όλους μας .
Πόσο έτοιμοι είμαστε για τούτο το ταξίδι το Ουράνιο ;

Πόσο μακρινό μας φαίνεται για να συμβεί σε μας , κι΄ όμως τόσο δίπλα μας .

Η ίδια τώρα , συντροφιά με τους Αγγέλους ,
οδεύει προς τον Ουρανό !
γιατί πάλεψε αγόγγυστα , αγωνίστηκε ... γιατί Σ΄ Αγαπησε Χριστέ μου ,

κι΄ έτσι την κάλεσες νωρίς κοντά Σου .

.
Πήρε το υπέροχο ταξίδι της αιωνιότητας ,
κι΄ εμείς εδώ πονάμε ...

« Αιωνία σου η μνήμη αγαπημένη Στέλα ,

συμμαθήτρια , διπλανή στο ίδιο θρανίο .

Αναπαυμένη νάναι η ψυχούλα σου κοντά Στο Λυτρωτή σου .»

.
ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ,
ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ ΣΤΟΥΣ ΟΥΡΑΝΟΥΣ
ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ .

.
.
Διαβάτης
.

Μια Γλυκειά προσευχή !

...
" Κύριε ελέησον !

Χορταράκι ελέησον!

Πουλάκι ελέησον!

Τα πάντα μέσα μου και γύρω μου, και τα μικρά και τα μεγάλα,

τα περασμένα και τα άπειρα, και τα απλά και τα αινιγματώδη,

και τα σκοτεινά και τα φωτεινά, και το ορατό και το αόρατο,

και το θνητό και το αθάνατο, και το καλό και το κακό,

το παν και τα πάντα σε όλους τους κόσμους που γνωρίζω

και αισθάνομαι, με υποκινούν σε κραυγαλέα προσευχή.

Κύριε ελέησον !

Οι πόνοι μας συνοψίζουν όλες τις ανθρώπινες λέξεις

σε μια προσευχή και σε μια κραυγή:

Κύριε ελέησον !

Στραμμένοι προς Εσέ βρίσκουμε ξεχειλισμένο σ΄ όλο το είναι μας,

μόνο ένα στεναγμό:

Κύριε ελέησον !

Θα θέλαμε να Σου πούμε τον εαυτό μας,

αλλά χύνονται τα δάκρυά μας

και Σου λέμε όλη την ψυχή μας μέσα σ΄ αυτά τα δυο λόγια:

Κύριε ελέησον !

Το κάθε κτίσμα έχει την καρδιά του.

Και η καρδιά είναι με τούτο καρδιά,

γιατί αναστενάζει και τείνει προς Εσέ:

Κύριε ελέησον !

Σ΄ αυτό το λυπημένο κόσμο ο άνθρωπος

δεν έχει μεγαλύτερη ανάγκη από το να ελεηθεί πρώτιστα από Σένα,

Κύριε ελέησον !

Και μαζί με Σένα και πίσω από Σένα

να τον ελεήσουν όλα τα όντα και όλη η κτίση:

Κύριε ελέησον !

Μητέρα ελέησον!

Φίλε ελέησον!

Χορταράκι ελέησον!

Πουλάκι ελέησον!

Όλα τα όντα σε όλους τους κόσμους:

Ελεήστε !!! Ελεήστε !!! Ελεήστε !!! "

(προσευχή του οσίου Ιουστίνου Πόποβιτς)

.

.

Για σένα που τόσο ξαφνικά στράφηκες μέσα σου σιωπηλά ,

την ώρα που το πέταγμά σου έσχιζε τους αιθέρες . . .

Τα καντυλάκια ανάβουν στην ψυχούλα σου ,

και το φως τους θα σε γλυκάνει και θα σου δώσει δύναμη .

Υπάρχει εκεί στα κατάβαθα , δύναμη απ΄ τον Ουρανό ψυχούλα μου ...

την μάζευες χρόνια τώρα , για τέτοιες δύσκολες στιγμές

που η ψυχή τα χάνει , και δεν ευρίσκει πρόχειρο στον πόνο της βοτάνι .

Θάρρος η Άγια Χάρις Του , ψυχούλα μου , ας σου δίνει ,

κι΄ ας λέμε μ΄ εγκαρτέρηση " Το θέλημά Του ας γίνει ! "

.

.

Διαβάτης

.

.

Πηγή Προσευχής : Το Σταυροδρόμι

( Η φωτογραφία μου θύμισε λιγάκι την κατακόμβη

στον Άγιο Ηρακλείδιο )

.

.

Ενώπιων μιας πραγματικότητας . . .

..
(Είναι μια ιστορία που διδάσκει , ελπίδα , πίστη , υπομονή , και θα ήθελα να την μοιραστώ μαζί σας.)

". . . Σύρθηκα μέχρι το παράθυρο…Έξω η βροχή πέφτει ορμητικά, λες και θέλει να ξεπλύνει τις ανομίες μας πάνω στη γη…Ο πόνος στο στομάχι αβάσταχτος…Πέρασε η επήρεια της ψευδαίσθησης των αισθήσεων που προκαλεί το παυσίπονο…Το επόμενο σε μία ώρα…Μετράω το χρόνο με τον πόνο, μόνιμο σύντροφο μου…Ο καρκίνος στο στομάχι μου, είναι η κλεψύδρα μου, και ο πόνος κόκκοι άμμου στο νευρικό μου σύστημα…
Η ανακοίνωση από το γιατρό της ύπαρξης του καρκίνου, μου γκρέμισε τον κόσμο μου…Αυτόν που ιδανικά έφτιαχνα στο μυαλό μου για το αύριο…Σίγουρα αλλιώτικο από αυτό που ήρθε…Όνειρα, λεφτά, δόξα, επιτυχία, καριέρα…Από την άλλη ο καρκίνος…Ο φονέας των ονείρων…Ο φονέας του πόνου μου…Γιατί σε μένα Θεέ μου; Γιατί τόσο νέος;
Τελικά γίναμε φιλαράκια, εγώ και ο πόνος…Αυτός που έγινε ο δάσκαλος μου…Ο δάσκαλος της ζωής…Δύσκολη η μετεξέλιξη…Όποιος δεν πονέσει δεν ξέρει…Όποιος δεν πονέσει δεν ξέρει από ζωή…Τελικά γιατί όχι σε μένα; Γιατί να ήταν κάποιος άλλος στη θέση μου; Μήπως ο πόνος κάποιου άλλου θα σήμαινε τη δική μου χαρά; Κι αν η χαρά είναι κρυμμένη κάπου αλλού…
Πλησιάζει Πάσχα…Κάποιοι θα το ζήσουν και κάποιοι όχι…Ποιος ξέρει; Ίσως να μην προλάβω το φετινό Πάσχα…Ίσως, όμως να το ζήσω ολοκληρωτικά, παντοτινά…Ποιος ξέρει; Η ζωή μου όμορφη, με χαμόγελα και χαρές…Είχε και στενάχωρες στιγμές και άλλες με πίκρα…Χαίρομαι για ότι έζησα…Πικραίνομαι για ότι μπορούσα και δεν το έζησα…Προσμένω το Πάσχα…Όχι το φετινό…Εκείνο της αιώνια Ανάστασης…
Η βροχή σταμάτησε…Ένα ουράνιο τόξο πάνω από το απέναντι βουνό…Τώρα το φως, πριν τα μαύρα σύννεφα…Το φως απλωμένο με όλα του τα χρώματα, σημάδι ελπίδας…Πρέπει να ξαπλώσω, να ξαποστάσω, ίσως κοιμηθώ λίγο…Μέσα στο δωμάτιο μόνο το φως του καντηλιού…Η φλόγα του τρεμοπαίζει μπροστά στο πρόσωπο του Εσταυρωμένου…η μόνη μου ελπίδα…Όχι για τον πόνο…Αυτός είναι, είμαι…εγώ. Μαζί πορευόμαστε…Μόνη μου ελπίδα κι αποκούμπι η Χάρις Του…Αυτός ξέρει από πόνο…Με καταλαβαίνει, με νοιώθει…Μόνη ελπίδα η γνώση του σταυρού…Ο δικός μου είναι βαρύς! Τον αντέχω όμως, γιατί τον σηκώνει Εκείνος…
Εκείνος είναι η ελπίδα για τη στιγμή που θα ξαναρχίσει να βρέχει, μέσα μου…Έξω η βροχή ξανάρχισε τον χορό της…Τα μάτια μου κλείνουν…Το νέο παυσίπονο έδρασε…Ας κοιμηθώ λίγο…

Υ.Γ. Μπορεί να είναι μια σκηνή από το παρόν μπορεί να είναι και μία σκηνή από το αύριο.
Ποιος ξέρει ; . . .
Καλη Ανασταση !!! "

( π.Βασίλειος Θερμός )

Πηγή: Τεύχος "Ενορία.gr "& "Πέρασμα στη απέναντι όχθη",
Αναδημοσίευση από
http://ilizol.blogspot.com/2010/02/blog-post_04.html
http://otheosagapiesti.blogspot.com/2010/02/blog-post_03.html

.

.

Πορεία . . .

..

" Δεν μπορείς να ρυθμίσεις τον άνεμο

.
να πνέει όπως τον θέλεις,

.
μπορείς όμως να ρυθμίσεις
.

τα πανιά του ιστιοφόρου σου

.
για να σε πάνε εκεί που θέλεις. "

.

.

Καλό Μήνα !

...

Ό,τι έχεις μέσα σου παιδιάστικο
σαν θησαυρό να το φυλάξεις ,
τους λογισμούς , τους πόθους σου άλλαξε ,
μ΄ αυτό ποτέ μην το αλλάξεις .

Κι΄ όταν χλωμοφυλιάσει η όψη σου ,
και στα μαλιά σου πέσουν χιόνια ,
μόνο ό,τι φύλαξες παιδιάστικο ,
θα μείνει απείρακτο απ΄ τα χρόνια !

( Γ. Δροσίνης )

.

.

.

.

.

Εύχομαι σε κάθε Διαβάτη και Οδοιπόρο της ζωής

όμορφο κι΄ ευλογημένο μήνα.

Αν και σε καλοκαιρινή πορεία , εύχομαι δροσερές διαδρομές

κι΄ ενα ταξίδι της ψυχής προς το Φως , την προσφορά και την Αγάπη !

.

Καλό Μήνα !

.

Διαβάτης

.

.