Δευτέρα 30 Αυγούστου 2010

Στην Κατάθεση Της Αγίας Ζώνης Της Παναγίας μας !

....
Λες και χέρι ανθρώπου δεν το άγγιξε,
δεν το ζύμωσε , δεν το έπλασε .
.
Λες και Άγγελος Τ΄ Ουρανού κατέβηκε
και το ζύμωσε για τη γιορτή Σου Παναγία μου !
.
Μα μια ψυχή ευλογημένη τόφτιαξε
με προσευχή , και σιωπή και δέος ,
.
για Σένα Γλυκειά Του Κόσμου Μάνα και προστάτης , που αύριο γιορτάζουμε την Κατάθεση Της Αγίας Σου ζώνης ,
.
και θερμή Σου Στέλνουμε ικεσία Παναγιά μου :

Προστάτευσε κάθε ανθρώπινη ύπαρξη , Γλυκειά μας Μάνα ,
φύλαττέ μας , από τα ασταμάτητα βέλη του πονηρού,
και από κάθε του παγίδα , που στήνει κάθε στιγμή στο δρόμο μας .

Γενού Ασπίδα , κι΄ απ΄ τους πειρασμούς προστάτευσέ μας , Παναγιά μου ,
που στην πορεία της ζωή μας , σαν βροχή φανερώνονται στο δρόμο μας ...
.
Κάνε η Κατάθεση Της Αγίας Σου Ζώνης Παναγία μου ,
να μας θυμίσει , πως Εσύ , σαν άνθρωπος , έγινες η αιτία της σωτηρίας μας ,
δεν σ΄ άγγιξε αμαρτία , κι΄ έγινες Το Κατοικητήριο Του Υψίστου ,
για να κατέβει στην γη , να γίνει άνθρωπος ,
να ζήσει και να περπατήσει ανάμεσά μας ,
να πάθει και να Σταυρωθεί από το ίδιο το δημιούργημά Του ,
και να Σ΄ αφήσει Μεσήτρια και προστασία ,
να Τον Ικετεύεις , και να Τον παρακαλείς ,
να μας λυτρώσει , απ΄ την φθορά και την πτώση
που μόνοι μας επιλέξαμε ,
παρόλο που τόσο Σε κάναμε να πονέσεις Παναγία μου
σταυρώνοντας Τον Υιό Σου ...
.
Γλυκειά του κόσμου Παναγιά ,
η παρουσία Σου πάντα αισθητή ανάμεσά μας ,
και πάντα παρούσα σε κάθε μας δυσκολία , θλίψη και στενοχώρια της ζωής .
.
Τα λόγια μας φτωχά για να σου ψάλλουν ύμνους ,
μ΄ απ΄ την καρδιά μας ξεχειλίζει ένα μεγάλο Ευχαριστώ
για Σε Γλυκειά Μητέρα , και κάθε μας ελπίδα σε Σένα αναθέτουμε .
.
Γλυκειά Μητέρα των θλιμμένων , και στήριγμα των Χριστιανών ,
δος στις ψυχές των πονεμένων λίγη δροσιά των Ουρανών !
.
.
Εύχομαι η Παναγία , να σκέπει και να προστατεύει
όλους μας , κάθε Διαβάτη και Οδοιπόρο της ζωής ,
και όλες αυτές τις υπέροχες ψυχές που έχουν εξ΄ ολοκλήρου
αφιερωθεί Στον Θεό , και μέρα νύκτα τιμούν την Παναγιά ,
και δοξολογούν Τον Υιό Της ,
όλους τους μοναχούς και τις μοναχές ,
τους ασκητές και τις ασκήτριες ,
κάθε ψυχή που έχει αφιερωθεί με κάποιο μοναδικό τρόπο
Στον Κύριο , κάθε ιερέα , κάθε πνευματικό , κάθε γέροντα και γερόντισσα .
.
Χρόνια Ευλογημένα , πλούσια γεμάτα απ΄ την Χάρη Του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού σε κάθε ανθρώπινη ύπαρξη .
.
Η Παναγιά μαζί σας .
.
.
Διαβάτης
.
.
( η πιο πάνω φωτογραφία από την ετοιμασία για την αυριανή γιορτή ,
από τις μοναχές , στο Μοναστήρι Αρχαγγέλου Μιχαήλ στην Λευκωσία )
..
.

Παρασκευή 27 Αυγούστου 2010

Συγχωρώ . . .

...
" Συγχωρώ , σημαίνει βλέπω τον άλλο όπως είναι ,
με την αμαρτία του και την ανυπόφορη πλευρά του ,
με όλα τα βαρίδια του και τα ελαττώματά του , και λέω :
- θα σε κουβαλήσω , όπως ένα σταυρό ,
θα σε κουβαλήσω μέχρι Τη Βασιλεία Του Θεού ,
είτε το θέλεις είτε όχι .
Και είτε είσαι καλός είτε είσαι κακός ,
θα σε κουβαλήσω στους ώμους μου ,
θα σε φέρω μπροστά Στον Κύριο και θα πω :
.
.
.
.
Κύριε , όλη μου τη ζωή κουβάλησα αυτόν τον άνθρωπο ,
γιατί φοβόμουνα μήπως χαθεί .
Τώρα είναι δικό Σου το θέμα να τον συγχωρήσεις ,
στο όνομα της δικής μου συγχώρεσης ,
με Το Άπειρο Έλεός Σου , και να τον δεχθείς
στην αγκαλιά Της Αγάπης Σου ! "
.
( Αποστάγματα σκέψεων από το βιβλίο " Το Μυστήριο της ίασης " ,
του Μητροπολίτη Anthony Bloom , εκδόσεις Εν πλω )

.

Εύχομαι μιαν όμορφη κι΄ ευλογημένη μέρα σε κάθε Διαβάτη

και Οδοιπόρο της ζωής .

Έχουμε μπροστά μας το τελευταίο σαββατοκυρίακο του φετεινού

καλοκαιριού . Ας το εκμεταλλευθούμε όσο καλύτερα μπορούμε .

Ποιός ξέρει , ως την επόμενη χρονιά , τι θα μας ξημερώσει η ζωή . . .

.
Ας δείξουμε την αγάπη μας και την καλοσύνη μας στον συνάνθρωπό μας ,

κάθε καινούργια μέρα που ανοίγουμε τα μάτια μας και βλέπουμε το φως

του ήλιου , κι΄ ας πούμε με όλη μας την καρδιά " Δόξα τω Θεώ " ,

και ας παραδοθούμε Στην Θεία Πρόνοια και στο Πάνσοφο σχέδιο Του Θεού

για την πορεία της ζωής μας .
.

Καλή σας μέρα ,

.

Διαβάτης

.

.

Πέμπτη 26 Αυγούστου 2010

Το Μυστήριο της Ίασης

....
" Κάθε που έρχεται το βράδυ , στο τέλος κάθε μέρας ,

υπάρχει άραγε κανείς από μάς που να μπορεί πραγματικά

να ισχυριστεί ότι έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του ,

ή ότι ενεργοποίησε όλες τις ικανότητές του ;

Μπορεί άραγε να ισχυριστεί κανείς ότι οι σκέψεις

και τα συναισθήματά του είχαν άμεπτη καθαρότητα ;

Ότι δεν αμέλησε καμιά δραστηριότητα

που μπορούσε και όφειλε να εκπληρώσει ,

και ότι ούτε μία από τις πράξεις του

δεν στιγματίστηκε από κάποια ατέλεια ;

Ποιός είναι σε θέση να υποστηρίξει ότι οι σκέψεις του

δεν είναι συγκεχυμένες , ότι η καρδιά του δεν είναι σκοτισμένη ,

ότι θέλησή του δεν αμφιταλαντεύεται ,

ότι η συμπεριφορά του και οι επιθυμίες του

δεν χαρακτηρίζονται από αχρειότητα ; . . . "

.
( Μητρ. Anthony Bloom - Το Μυστήριο της ίασης )

.

Ποιός άραγε απ΄ όλους εμάς μπορεί να ισχυριστεί

τα πιό πάνω ; . . .

Ο καθένας μας , υπό το βάρος και την σκιά των δικών του

παθών και αδυναμιών , πορευόμαστε στη ζωή .

Η αυτοκριτική μας , στο τέλος κάθε μέρας ,

η συνειδητοποίηση των λαθών και των αμαρτιών μας ,

θα μας οδηγήσουν στην μετάνοια ,

σ΄ αυτό το δώρο που διψασμένα ζητά η ψυχή μας ,

για να μπορέσει ν΄ ανθίσει σαν ρόδο ,

για να μπορέσει να οδεύσει ανάλαφρα

για να μπορέσει να συναντήσει , σαν έρθει η ώρα Τον Δημιουργό της .

.

Διαβάτης

.
( Αποστάγματα σκέψεων από το βιβλίο " Το Μυστήριο της ίασης " ,
του Μητροπολίτη Anthony Bloom , εκδόσεις Εν πλω )

.

Δευτέρα 23 Αυγούστου 2010

Επανήλθαμε . . .

...
Σήμερα , μετά από μια ζεστή αυγουστιάτικη πορεία
.
επανήλθαμε πίσω στις δουλειές μας .

Αλλού μας κούρασαν και αλλού μας ξεκούρασαν

και οι φετεινές διακοπές .

Ήταν μια φυγή και μια απόδραση από το άγχος

και την ένταση όλης της χρονιάς ,

που χρειαζόντουσαν οι ψυχές μας

για να αναζωογονηθούν , να πάρουν μπρός ,

να συνεχίσουν το υπόλοιπο της πορείας ,

βάζοντας νέους στόχους , αφήνοντας πίσω

φθοροποιά γεγονόντα , που τις βάραιναν ,

και τις εμπόδιζαν στην συνέχιση του αγώνα

και της ανάβασης προς την κορυφή .

Δόξα τω Θεώ !

Απλόχερα ο Κύριος Του Ουρανού και της γης

μας χαριζει καθημερινά τα Δώρα Του ,

με το που ανοίγουμε τα μάτια μας κάθε πρωί .

Είτε βρισκόμαστε σε διακοπές , είτε σε αδράνεια ,

είτε στην καθημερινή συνηθισμένη μας πορεία .

Συνοδοιπόρος πιστός , και σύντροφος σταθερός στη ζωή μας ,

στην κάθε μας στιγμή συμπορεύεται μαζί μας ,

μας ενισχύει στον αγώνα μας ,

μας ενθαρρύνει στις αδυναμίες μας ,

μας στηρίζει στις πτώσεις μας ,

μας δυναμώνει στις ανασφάλειές μας ,

χαρίζοντάς μας της δική του δύναμη ,

τη δική Του πνοή , τη δική Του συμπαράσταση ,

για την συνέχιση αυτής της πορείας προς Το Φως !

.
Εύχομαι καλή συνέχεια σε κάθε διαβάτη και οδοιπόρο της ζωής .

Ανάλαφροι τώρα πια , ας συνεχίσουμε τον αγώνα ,

με συνοδοιπόρους στην ζωή μας ,

Τον Αγαπημένο μας Ιησού Χριστό , και την Γλυκειά Του Μάνα Παναγιά ,

που όλο τον Αύγουστο μας στήριζε και μας παρηγορούσε

με τις αυγουστιάτικιες παρακλήσεις που απευθύναμε προς Αυτήν ,

και τις θερμές ικεσίες που καταθέταμε ενώπιών της .

.
Ολόφωτες διαδρομές ας έχει στην δική του ψυχή ο καθένας μας .

.
Διαβάτης

.

.

Πέμπτη 19 Αυγούστου 2010

Γιασεμάκι μου . . .

...
.
Ήρθες στον ύπνο μου ψες ,

με δρόσισες με το χαμόγελό σου

με μέθυσες με το άρωμά σου,

πλημμύρισες τη ψυχή μου με το Φως ...
.
.

.
Σε χάϊδεψα με στοργή στην αγκαλιά μου

σε πότισα με τα δάκρυά μου ,

σε κράτησα τρυφερά από το χέρι

μέχρι που ήρθε η αυγή .

.
Ήσουν εκεί , ολάνθιστο και μοσχομυρισμένο

κι΄ αφήνες το γλυκό σου άρωμα

Στα πόδια Του Αγαπημένου ,

και Στην Γλυκειάς μας Παναγιά τον κήπο .

Γιασεμάκι ανθισμένο Στον Παράδεισο !
.

Διαβάτης
.
.

Δευτέρα 16 Αυγούστου 2010

Μια Παναγιά

...
Μια παναγιά μιαν αγάπη μου έχω κλείσει
σ' ερημοκλήσι αλαργινό
κάθε βραδιά της καρδιάς την πόρτα ανοίγω
κοιτάζω λίγο και προσκυνώ.
.
Πότε θα 'ρθει πότε θα 'ρθει το καλοκαίρι
πότε τ' αστέρι θ' αναστηθεί
να σου φορέσω στα μαλιά χρυσό στεφάνι
σαν πυροφάνι σ' ακρογιαλιά.
.
Μια παναγιά μιαν αγάπη μου έχω κλείσει
σ' ερημοκλήσι αλαργινό
κάθε βραδιά της καρδιάς την πόρτα ανοίγω
κοιτάζω λίγο και προσκυνώ .

.

( Στίχοι Νίκος Γκάτσος , Συνθέτης Μάνος Χατζιδάκης)
.
.

Κυριακή 15 Αυγούστου 2010

Καταφυγή και Σκέπη και Προστασία !

...
Προς τίνα καταφύγω άλλην , Αγνή ;

Πού προσδράμω λοιπόν , και σωθήσομαι ;

Πού πορευθώ ;

Ποίαν δε εύρω καταφυγήν ;

Ποίαν θερμήν αντίληψιν ;

Ποίαν εν ταις θλίψεσι βοηθόν ;

Εις Σε μόνην ελπίζω .

Eις Σε μόνην καυχώμαι ,

και επί Σε θαρρών κατέφυγον .

.

Υπεραγία Θεοτόκε σώσων ημάς .

.
( Από τον Μέγα Παρακλητικό Κανόνα προς Την Παναγία μας .

Το εικόνισμα από την Παναγία Του Κύκκου στο Θρονί Παναγιάς Του Κύκκου . )

.