Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2013

Θείο Δώρο !

 
 
Τάμα που περίμενα πολύ καιρό να εκπληρώσω ...
και η στιγμή έφθασε ...
Χάρη σε μια ευλογημένη ύπαρξη ,
που ο Θεός έφερε στο δρόμο μου ,
μια γλυκιά κι΄ ευγενική ψυχούλα ,
πλημμυρισμένη κι΄ αυτή με Θείο Πόθο
για ν΄ ακουμπήσει τα Ουράνια ,
πήραμε χθες το δρόμο για τη Μαλακάσα
και το Μήλεσι Αττικής .
 

« ΙΕΡΟ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟ
Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ »
 
ήταν η επιγραφή στην είσοδο του Μοναστηριού .
Ολόλευκο στην κορυφή του λόφου ,
μέσα στην αρμονία της φύσης ,
στην ησυχία και τη γαλήνη της περιοχής ,
που η αίσθηση που μας έδωσε ήταν :
« Παράδεισος ! »
Πρώτο μας πέρασμα από το Ναό του Ησυχαστηρίου ,
ν΄ ανάψουμε ένα κεράκι ,
και ν΄ αφήσουμε τη ψυχή μας να ξεχειλίσει
από μια δοξολογία Προς Τον Ύψιστο !
Μετά ... το Τάμα !
Ανεβήκαμε στο κελλάκι του γέροντα Πορφύριου ,
και η συγγίνηση ήταν απερίγραπτη , με λόγια ανθρώπινα .
Κανείς άλλος δεν ήταν εκεί ...
Η Θεία Παρουσία έντονη ...
Κατάνυξη και προσευχή ! Αυτή ήταν η ατμόσφαιρα .
Αν και το είχα τάμα , δεν περίμενα ότι θα 'ρχόταν τόσο
σύντομα η στιγμή της εκπλήρωσής του ...
Η καρδιά μου πλημμύρισε χαρά , απο Θείο Φως ,
από κάτι ξεχωριστό που δύσκολα μπορώ να περιγράψω .
Αν διαβάσατε το βιβλίο Βίος και Λόγοι ,
Γέροντος Πορφύριου Καυσοκαλυβήτη ,
θα καταλάβετε τι θέλω να πω ...
Τα μάτια μας βουρκωμένα από τη συγγίνηση ,
από αυτό που ζούσαμε .
Αισθανόσουν ότι ο παππούλης ήταν εκεί ,
και σίγουρα ήταν ,
αλλιώς αυτά τα συναισθήματα δεν θα υπήρχαν .
Προσκυνήσαμε Το ευλογημένο Πετραχείλι του γέροντα Πορφύριου ,
ακουμπήσαμε το ταπεινό και απλό κρεβάτι του ,
καθίσαμε στην καρέκλα του ,
ακουμπήσαμε για λίγο τις καρδιές μας στα πόδια του ,
και προσευχηθήκαμε για λίγο στο χώρο
όπου η προσευχή του γέροντα αντηχούσε ασταμάτητα ,
εναποθέτοντας εκεί κάθε πόθο της ψυχής μας .
Δεν ήθελα να φύγω απ΄ εκεί , κάτι σαν μαγνήτης με τραβούσε ...
Δόξα τω Θεώ γι΄ αυτή την ευλογία που μας χάρισε .
Εκείνο Το Φως που πλημμύρισε τις ψυχές μας ,
θέλω σαν φυλακτό να το κρατήσω για πάντα εντός μου ...
Εύχομαι η χάρις και η ευλογία του γέροντα Πορφύριου
να σκεπάζουν τον καθένα μας σε κάθε βήμα της ζωής μας ,
και Το Θείο Φως Του Ουρανού
να πλημμυρίζει παντοτεινά τις ψυχές μας .
Ο Θεός μαζί σας !
Διαβάτης
***
( Η πιο πάνω εμπειρία , και ξεχείλισμα ψυχής ,
αφιερωμένη στην ευλογημένη ύπαρξη που συνέτεινε στην εκπλήρωση του τάματος την οποία ολόθερμα ευχαριστώ !!! )
 
 
Αθήνα , 4 Μαρτίου 2013

 
***
 
Λευκωσία , 27 Νοεμβρίου 2013 ,
 
Πριν από λίγο η ίδια Αγγελιοφόρος , η ευλογημένη αυτή ψυχούλα
μου μετέδωσε το πιο όμορφο και χαρμόσυνο νέο που άκουσα αυτές τις μέρες ...
Την Αγιοκατάταξη του γέροντα Πορφύριου !
Το Οικουμενικό Πατριαρχείο , σε σημερινή του σύνοδο , ανακήρυξε ,
επίσημα πλέον , σε Άγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας ,
τον γέροντα Πορφύριο ... τον Άγιο της Ομόνοιας ...
Τώρα πια , καλή μου φίλη , θα μιλώ και επίσημα σ΄ έναν Άγιο !
Όχι μόνο στον καλό μου παππούλη ...
Στον αγαπημένο γέροντα της καρδιάς μου .
Το πολυαγαπημένο μου γέροντα Πορφύριο !
 
Τώρα πια ξανακάνω το τάμα μου ...
να ξαναβρεθώ εκεί ...
να με αξιώσει να τον ξανασυναντήσω
σε μια νέα ξεχωριστή συνάντηση ... όπως την πρώτη φορά !
 
 
( Η φωτογραφία στο κελλάκι του γέροντα , από τον προσωπικό μου φακό )
 
Διαβάτης
 





Μια γλυκιά αφήγηση του γέροντα Πορφύριου ... του γλυκύτατου παππούλη !

 
 
" Μια μέρα, ένα πρωινό προχώρησα μόνος μου στο παρθένο δάσος. Όλα, δροσισμένα από την πρωινή δροσιά, λαμπύριζαν στον ήλιο. Βρέθηκα σε μια χαράδρα. Την πέρασα. Κάθισα σ’ ένα βράχο. Δίπλα μου κρύα νερά κυλούσαν ήσυχα κι έλεγα την ευχή. Ησυχία απόλυτη. Τίποτα δεν ακουγόταν. Σε λίγο, μέσα στην ησυχία ακούω μια γλυκιά φωνή, μεθυστική, να ψάλλει, να υμνεί τον Πλάστη. Κοιτάζω, δεν διακρίνω τίποτα. Τελικά, απέναντι σ’ ένα κλαδί βλέπω ένα πουλάκι· ήταν αηδόνι. Κι ακούω το αηδονάκι να κελαηδάει, να σχίζεται· μάλλιασε, που λέμε, η γλώσσα του, φούσκωσε απ’ τους λαρυγγισμούς ο λαιμός του. Αυτό το πουλάκι το μικροσκοπικό να κάνει κατά πίσω τα φτερά του, για να έχει δύναμη και να βγάζει αυτούς τους γλυκύτατους τόνους, αυτή την ωραία φωνή και να φουσκώνει ο λάρυγγάς του! Πω, πω, πω! Να ‘χα ένα ποτηράκι με νερό, για να πηγαίνει να πίνει και να ξεδιψάει!Μου ήρθαν δάκρυα στα μάτια. Τα ίδια εκείνα δάκρυα της χάριτος που κυλούσαν αβίαστα και τα οποία απέκτησα απ’ τον Γερο-Δημά. Ήταν η δεύτερη φορά που το δοκίμαζα.Δεν μπορώ να σας μεταφέρω αυτά που ένιωσα. Αυτά που αισθάνθηκα. Σας φανέρωσα, όμως, το μυστήριο... "
                                                                            
γέροντας Πορφύριος

***

Σήμερα , η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου προχώρησε στην αγιοκατάταξη του Γέροντος Πορφυρίου .Σε πολλές ενορίες οι καμπάνες χτυπούν χαρμόσυνα και η ορθοδοξία γιορτάζει την ένταξη ενός ακόμα μεγάλου και σύγχρονου Αγίου στο αγιολόγιο της.
Ο γέροντας Πορφύριος ήταν ήδη άγιος στις καρδιές όλων όσων τον γνώρισαν αλλά και σε όλων των Ορθόδοξων Χριστιανών.

 
Άγιε Πορφύριε Πρέσβευε υπέρ της σωτηρίας των ψυχών ημών.

Ας έχουμε την ευχούλα του !
 
 

Παππούλη την ευχούλα σου !

 

Στην αγιοκατάταξη του Γέροντος Πορφυρίου προχώρησε η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, κατά την σημερινή συνεδρίασή της, υπό τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο.
Ο Γέρων Πορφύριος γεννήθηκε το 1906 στο χωριό Άγιος Ιωάννης του σημερινού Δήμου Ταμιναίων της Εύβοιας. Το κοσμικό όνομά του ήταν Ευάγγελος Μπαϊρακτάρης και από πολύ νωρίς έδειξε έφεση προς το μοναχισμό. Έτσι, σε ηλικία 13 χρόνων και έχοντας τελειώσει μόνο την Β' Δημοτικού, μετέβη στη Σκήτη της Αγίας Τριάδος, τα γνωστά "Καυσοκαλύβια" του Αγίου Όρους, όπου έζησε τα επόμενα 6 περίπου χρόνια, ως υποτακτικός σε δύο γέροντες μοναχούς, λαμβάνοντας το όνομα Νικήτας. Κατόπιν, λόγω σοβαρής ασθένειας, αναγκάστηκε να επιστρέψει στην Εύβοια, όπου και εγκαταστάθηκε στην Ιερά Μονή Αγίου Χαραλάμπους Λευκών Ευβοίας, στο Αυλωνάρι της Εύβοιας.Σε ηλικία 20 ετών συναντήθηκε με τον Αρχιεπίσκοπο του Σινά Πορφύριο, ο οποίος αναγνωρίζοντας σε αυτόν πνευματικά χαρίσματα, τον χειροτόνησε πρεσβύτερο, δίνοντάς του και το όνομα με το οποίο έμελλε να γίνει γνωστός. Τα επόμενα χρόνια, επειδή το μοναστήρι του Αγίου Χαραλάμπους Λευκών έγινε γυναικείο, ο πατήρ Πορφύριος εγκαταστάθηκε στο μοναστήρι του Αγίου Νικολάου, στην Άνω Βάθεια του σημερινού Δήμου Αμαρυνθίων, επίσης στην Εύβοια.Το 1940, σε ηλικία 34 ετών, μετέβη στην Αθήνα, όπου διορίστηκε εφημέριος στην εκκλησία του Αγίου Γερασίμου, στην Πολυκλινική Αθηνών, δίπλα στην Ομόνοια.Το 1973 έλαβε τη σύνταξή του από τη θέση του εφημερίου του Αγίου Γερασίμου, για να εγκατασταθεί αρχικά στον Άγιο Νικόλαο, στα Καλίσσια (σημερινή Καλλιθέα) της Πεντέλης και μετά από μερικά χρόνια στο Μήλεσι της Μαλακάσας, όπου και οικοδόμησε το Ιερό Ησυχαστήριο της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος. Απέκτησε σημαντική φήμη και πολλοί πιστοί τον επισκέπτονταν στον τόπο διαμονής του.Το Νοέμβριο του 1991 μετέβη στο παλαιό κελί του, στα Καυσοκαλύβια του Αγίου Όρους, όπου και πέθανε στις 2 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους.

http://www.amen.gr

 

Λυπήσου Κύριε τούτη τη γενιά ...

 
 
" Λυπήσου τη γενιά μας, Κύριε, τούτη τη δυστυχή γενιά την οργισμένη. Τα πρώτα φώτα πού είδαν τα μάτια μας ήτανε λάμψεις όπλων φονικών.
Οί πρώτοι ήχοι πού άκουσαν τ' αυτιά μας ήτανε τρομαγμένα ουρλιαχτά,
βροντές καί θρήνοι. Το πρώτο μας λίκνο το στρώσανε μέσα σ'ένα σκοτεινό καταφύγιο. Ή πρώτη δροσιά πού μας ράντισε ήτανε δάκρυ.
Μαζί με το γάλα της μάνας ρουφούσαμε τ' αλαφιασμένο γοργοχτύπι της καρδίας της.
Στου πατέρα την ηλιοκαμένη όψη διαβάσαμε την αγωνία,στο χαραγμένο του μέτωπο,στα πονεμένα του μάτια.
Πήγαμε να γελάσουμε καί μας φράξαν με βιάση το στόμα.
Ξεχαστήκαμε~κάπου να παίζουμε καί μας τράβηξαν φοβισμένοι άπ' το χέρι.
Ζητήσαμε να ρίξουμε ψίχουλα στα πεινασμένα πετεινά του ουρανού
καί τότε μάθαμε πώς δεν περίσσευε ψωμί.
Οί πρώτες προσευχές πού ψελίσσαμε μιλούσαν για πόλεμο, τα πρώτα τραγούδια μας
σα λυγμοί αντήχησαν.
Μάθαμε πρώτες-πρώτες κάτι λέξεις παράξενες, πού όμως ξέραμε καλά τη σημασία τους.
Παραμύθια έμεϊς δεν ακούσαμε κι είμαστε άπ' τα πρώτα χρόνια μας μεγάλοι.
Κι υστέρα είναι να ρωτάς γιατί γίναμε έτσι στ' αλήθεια παράξενοι,δίχως τίποτα πια να πιστεύουμε καί ξεχάσαμε πια ν' αγαπάμε.
Κοιτάμε μοναχά μυωπικά όλο γύρω μας, λησμονώντας την τιμή σ' εκείνους πού φύγανε .
καί το χρέος σ' εκείνους πού θάρθουν.
Στριγμωμένοι σ' ένα πλήθος ξένο κι άγνωστο,με κλειδαριά ασφαλείας στην καρδιά μας
σαν σε ψυχρό σιδερένιο χρηματοκιβώτιο
Μετράμε καί ξαναμετράμε τ' αγαθά μας στα κρυφά καί τα βρίσκουμε λίγα.
Κι είμαστε μέσα εμείς φτωχοί και πένητες.
Πηγή στερεμένη από συμπόνια ή καρδιά μας.

Δεν ταΐζουμε πια τα πουλιά τ' ουρανού.
Δεν γελάμε πια κι ούτε κλαίμε.
Κι είναι να μας λυπάται κανείς στη συνοφρυωμένη αυτή κι εναγώνια
καί δίχως νόημα πορεία μας.
Για τούτο, Κύριε, σπλαχνίσου τη γενιά μας,τούτη την άμοιρη κι απόκληρη γενιά
πού γεννήθηκε σ' ένα κόσμο γεμάτον ερείπια καί πασχίζοντας να τα χτίση
έρειπώθηκε μέσα της.
Που κάθε άνθρωπος σε τούτη τη γενιά μας,είναι ένα όραμα ολόκληρο,είναι μια τραγική ιστορία.
Κι είναι εικόνα του Προσώπου Σου,Κύριε. "
 
***
 
 
 

Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2013

Πέντε χρόνια " Οδεύοντας ! " ...

 
 
Πόσο στ΄ αλήθεια γρήγορα περνάνει ο καιρός !
 
Σαν νάταν χθες που ξεκινήσαμε αυτή τη συμπόρευση ...
 
" Κύριε , από Σένα ζητάμε ικετευτικά να συμπορεύεσαι μαζί μας
στο ταξίδι της ζωής ... "
 
Καλή συνέχεια και καλή δύναμη σε όλους μας ...
 
Σας ευχαριστώ με όλη μου την καρδιά για την αγάπη σας !

                                                                                                                           Διαβάτης
 
***
 
 

 

Τετάρτη 20 Νοεμβρίου 2013

Προσευχή !



 
 
 

Η καρδιά μου σφίγγεται τόσο δυνατά.

Τα μάτια μου γίνονται τόσο θαμπά.

Ο αναστεναγμός μου πιο βαθύς.
 

Κύριε, στις δύσκολες στιγμές μη μ΄ αφήνεις.
 
Παρουσιάσου. Έλα στο πλάϊ μου ...

Μίλησέ μου μυστικά, όπως Σύ γνωρίζεις.

Σε θέλω, Ιησού μου, πολύ κοντά μου.

Κύριε, πρόφθασε Σύ τα σφάλματά μου...

 
Εσύ γνωρίζεις το καλύτερο για τον καθένα μας .
 
Δώσε τις λύσεις Κύριε ,
 
Φώτισέ μας στις ορθές αποφάσεις ...
.
Το έλεος Σου ας με καταδιώξει.



( + π.Νικόλαος Σελέντης )



 

Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2013

Αγγελάκι ...

 
 

 

Περπατάει πάνω στα νερά.
Έχει και στους ώμους του φτερά.
Παίζει με τ’ αστέρια μουσική
και χορεύει στη βροχή.

Βγαίνει απ’ τα μάτια του το φως
κι είναι η καρδιά του ουρανός.
Αγγελάκι, σαν τα σκαλιστά,
κάθε βράδυ σε φυλά.

Κάθε βράδυ σε φυλά,
κοιμάσαι και ξυπνά,
να μη φοβάσαι πια.
Είν’ αυτός, είμαι κι εγώ,
φυλάμε και οι δυο
το ίδιο « σ’ αγαπώ ».

Τρέχει μες στους κήπους της Εδέμ,
τραγουδάει χίλια τεριρέμ.
Παίζει με το φως κυνηγητό,
με τον άνεμο κρυφτό.

Έχει μια μεγάλη αγκαλιά,
έχει κι έναν ήλιο στα μαλλιά,
Αγγελάκι, σαν τα σκαλιστά,
κάθε βράδυ σε φυλά.
 
***


Μυστικά και τρυφερά ,  σήμερα σε θυμάμαι γιασεμάκι μου ...


 
 
 
 
 

 

Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2013

Προσευχή !

 
 
" Κύριε, άκουσε τη δέηση μας , και γίνε σε όλους βοηθός και συμπαραστάτης. Μη μας αφήνεις να δοκιμαζόμαστε περισσότερο από τη δύναμή μας. Μη στρέψεις το πρόσωπό σου μακριά από μας. Προφύλαξέ μας από δυσάρεστα και ανεπιθύμητα περιστατικά. Σε Σένα αναθέτουμε όλη μας την ελπίδα. Σε γίνε βοηθός και συμπαραστάτης, και κατεύθυνε με ειρήνη τη ζωή μας. Συ ο οποίος παρηγορείς τους ταπεινούς και εξουθενημένους. Συ ο φιλόστοργος και πανάγαθος Θεός μας, στήριζέ μας. Οδήγησέ μας στο άγιο θέλημά σου. Λάλησε στις ψυχές μας « λόγους παρακλήσεως », ενίσχυσέ μας με υπομονή , σε όλα τα δύσκολα των ημερών μας , κράτησε μας κοντά Σου , θέρμανε τις καρδιές μας με πίστη ,  ώστε αγόγγυστα να Σε δοξάζουμε και να Σου αναπέμπουμε ολοκάρδια ευχαριστία. Αμήν "
 
Καλή Σαρακοστή , Ευλογημένη Πορεία προς τα Χριστούγεννα !
 
***
 
 
 
 

Τετάρτη 13 Νοεμβρίου 2013

Προσευχή για του άνεργους των ημερών μας !

 
 
Aς πούμε μια ευχή για τους άνεργους των ημερών μας.
Νέους και μεγαλύτερους.
Που νιώθουν άχρηστοι, ανίκανοι, ανασφαλείς, αβέβαιοι.
Που νιώθουν τα όνειρά τους να μαραίνονται,
και τις ελπίδες τους να σβήνουν.

Που δεν μπορούν να δημιουργήσουν κάτι,
να ζήσουν την αγάπη τους,
να ολοκληρώσουν τον έρωτά τους,
να κάνουν το σπίτι τους....


Που τρελαίνονται απ' το άγχος.
Που νιώθουν ανάξιοι, ανίκανοι, ένα μηδενικό.

Που ντρέπονται να βγουν στη γειτονιά
και να κυκλοφορήσουν.

Που ώρες ώρες σκέφτονται να δώσουν ένα τέλος σ' όλα αυτά,
και στη ζωή την ίδια.
Μελαγχολία φουλ.

Σ' αυτούς, Κύριε, δώσε το Φως Σου.
Να νιώσουν άξιοι και σπουδαίοι, έστω και χωρίς δουλειά.
Δεν είναι η δουλειά η αξία σου, αδερφέ μου!!
Η αξία σου είναι η ύπαρξή σου!!
Τα μάτια και το βλέμμα σου και το χαμόγελό σου!

Να νιώσουν ελπίδα, μόνο και μόνο επειδή αναπνέουν.
Δεν τέλειωσαν όλα!!
Να νιώσουν δυνατοί, ότι μπορούν να βρουν λύση.
Να κάνουν κάτι, να μη συμβιβαστούν!!

Θέλω μια προσευχή να βγει με την αναπνοή μου σήμερα.

Γι' αυτούς που απολύονται, τόσο άδοξα και τραγικά.
Κι έχουν και παιδιά..

Για τους άνεργους.
Που κλαίνε.
Κι ας είναι κι άντρες...

Κύριε, κάνε κάτι.
Κύριε, εργάσου.

( π . Ανδρέας Κονάνος - 24/10/2013)
 
 

 

Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2013

" Έλα στο σπίτι μου ... "

 
 
***
 
« Τίποτα δὲν εἶναι μεγαλύτερο ἀπὸ τὴν καθαρὴ καρδιά, γιατὶ μία τέτοια καρδιὰ γίνεται θρόνος τοῦ Θεοῦ. Καὶ τί εἶναι ἐνδοξότερο ἀπὸ τὸ θρόνο τοῦ Θεοῦ; Ἀσφαλῶς τίποτα. Λέει ὁ Θεὸς γι᾿ αὐτοὺς ποὺ ἔχουν καθαρὴ καρδιά: «Θὰ κατοικήσω ἀνάμεσά τους καὶ θὰ πορεύομαι μαζί τους. Θὰ εἶμαι Θεός τους, κι αὐτοὶ θὰ εἶναι λαός μου».
Ποιοὶ λοιπὸν εἶναι εὐτυχέστεροι ἀπ᾿ αὐτοὺς τοὺς ἀνθρώπους; Καὶ ἀπὸ ποιὸ ἀγαθὸ μπορεῖ νὰ μείνουν στερημένοι; Δὲν βρίσκονται ὅλα τ᾿ ἀγαθὰ καὶ τὰ χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στὶς μακάριες ψυχές τους; Τί περισσότερο χρειάζονται; Τίποτα, στ᾿ ἀλήθεια, τίποτα! Γιατὶ ἔχουν στὴν καρδιά τους τὸ μεγαλύτερο ἀγαθό: τὸν ἴδιο τὸ Θεό!

Ἀγρυπνεῖτε καὶ προσεύχεστε, γιὰ νὰ μὴν μπεῖτε σὲ πειρασμό. Μὴν ἀπελπίζεστε, ἂν πέφτετε συνέχεια σὲ παλιὲς ἁμαρτίες. Πολλὲς ἀπ᾿ αὐτὲς εἶναι καὶ ἀπὸ τὴ φύση τους ἰσχυρὲς καὶ ἀπὸ τὴ συνήθεια. Μὲ τὴν πάροδο τοῦ χρόνου, ὅμως, καὶ μὲ τὴν ἐπιμέλεια νικιοῦνται. Τίποτα νὰ μὴ σᾶς ἀπελπίζει.

Ἐμπιστευτεῖτε στὸ Θεὸ τὸν Ἀγαθό, τὸν Ἰσχυρό, τὸν Ζῶντα, καὶ Αὐτὸς θὰ σᾶς ὁδηγήσει στὴν ἀνάπαυση. Μετὰ τὶς δοκιμασίες ἀκολουθεῖ ἡ πνευματικὴ χαρά. Ὁ Κύριος παρακολουθεῖ ὅσους ὑπομένουν τὶς δοκιμασίες καὶ τὶς θλίψεις γιὰ τὴ δική Του ἀγάπη. Μὴ λιποψυχεῖτε λοιπὸν καὶ μὴ δειλιάζετε.

Ἐπιδιώκετε τὴν ἀγάπη. Ζητᾶτε καθημερινὰ ἀπὸ τὸ Θεὸ τὴν ἀγάπη. Μαζὶ μὲ τὴν ἀγάπη ἔρχεται καὶ ὅλο τὸ πλῆθος τῶν ἀγαθῶν καὶ τῶν ἀρετῶν. »

( Από τις διδαχές του Αγίου Νεκταρίου που τιμούμε αύριο τη μνήμη του . )


Εύχομαι η Χάρις και η Ευλογία του Αγίου Νεκταρίου να μας σκεπάζει στου βίου την πορεία ...
 
***
 

Φωτογραφία : Το οπισθόφυλλο του βιβλίου  "  Στην Αυλή ενός Αγίου  " 



Πέμπτη 7 Νοεμβρίου 2013

Προσευχή είναι ...

 
 


οι γλυκύτατοι μυστικοί χτύποι τής καρδιάς μας,
οι ολάνθιστοι μυστικοί κήποι της...
 
Καλό σας βράδυ !
 
 

Τετάρτη 6 Νοεμβρίου 2013

Οι προστάτες των Αγγέλων !




 
 
" ... Κι όμως τους είδα προχθές βράδυ. Φαίνεται πως μέσα στη νύχτα φανερώνονται. Ήμουν σε αγρυπνία στον άγιο Δημήτριο. Στάθηκα μπροστά, εκεί, στο παρεκλήσι του αγίου Ευθυμίου. Πίσω μου άκουγα πότε πότε βογηκητά παράξενα. Αλλόκοτες φωνές, κραυγές άναρθρες, τι ήταν αυτό, δεν ήξερα. Πήγα να το ερμηνέψω. Ευτυχώς που το απέφυγα. Και την ώρα της Μεταλήψεως προχώρησα στην Ωραία Πύλη. Και τότε τους είδα! Άγγελοι καθησμένοι σε αναπηρικά καρότσια περίμεναν να μεταλάβουν. Δεκάδες άγγελοι που δε θα τους δεις ποτέ Κυριακή πρωί στην εκκλησία, ίσως γιατί οι "πιστοί" μπορεί και να ενοχληθούν… Εκεί είδα και τους προστάτες τους. Αυτούς που στέκονταν στο πλάι τους, φύλακες αρχάγγελοι των αγγέλων τους. Ένιωσα την ανάσα τους κολλημένη στην ανάσα των προστατευόμενών τους. Τα μάτια τους ένα με τα μάτια των αγγέλων τους, τα χέρια και τα πόδια τους, των αγγέλων τους φτερά. Η καρδιά τους ατόφιο μάλαμα και χρυσάφι και διαμάντι, ένα με τις καρδιές όλων αυτών που εμείς ονομάζουμε νοητικώς καθυστερημένους, αυτιστικούς κι άλλα, κι άλλα πολλά. Γιατί εμείς μέχρι εκεί ξέρουμε. Να χαρακτηρίζουμε, να διαχωρίζουμε, να απέχουμε...."
 
                                                                                 ( Βασιλική Νευροκοπλή )
 
 
***
 
Καλό βράδυ σε όλους μας . Πάντα υπό την Σκέπη Τ΄ Ουρανού !
 
 

Σάββατο 2 Νοεμβρίου 2013

Καλό Μήνα !

 
 
 
Καλό Μήνα !!!
 
Ο Θεός να ευλογεί του καθενός την πορεία !
 
Μην στεναχωριέστε με τις δυσκολίες που βιώνουμε ...
 
Ας τα κάνουμε όλα προσευχή μπροστά Στα Πόδια Του Κυρίου ,
 
και δεν θα επιτρέψει τίποτα περισσότερο ,
 
απ΄ ότι μπορούμε να αντέξουμε ...
 
Ας Τον εμπιστευθούμε ...
 
 
***