Είναι καιρός να σιωπήσουμε λιγάκι . . .

...

Είναι καιρός να σιωπήσουμε λιγάκι ,
να βυθιστούμε λίγο στης ψυχής μας τα κατάβαθα , και να κάνουμε μια αναδρομή .
Aναδρομή από το περσινό καλοκαίρι στο φετεινό .
-Έγινα καλύτερος άνθρωπος από πέρσι ;
-Διόρθωσα λάθη και ελαττώματά μου τον τελευταίο χρόνο ;
-Ανέχομαι περισσότερο τυχών δυσκολίες και ιδιοτροπίες από τους γύρω μου ;
-Ή γκρινιάζω και παραπονιέμαι περισσότερο απ΄ αυτούς ;
-Αγαπώ περισσότερο , νοιάζομαι για τον αδελφό μου , για τον διπλανό μου , το παιδί μου , τον σύντροφό μου ;
-Συγχωρώ με ευκολία , ή κρατώ έχθρες και κακίες μέσα μου ;
-Έχω απλότητα και καλοσύνη , ή με βασανίζει ακόμα το θηρίο του εγωϊσμού μου;

Είναι τόσα πολλά αυτά που πρέπει να αναλογιστούμε και να ψάξουμε μέσα μας . . .
γι΄ αυτό , ας κλείστουμε για λίγο στο καλυβάκι της ψυχούλας μας ,
κι΄ ας κάνουμε την αυτοκριτική μας .
Ας πάψουμε ν΄ ασχολούμαστε με όλους τους άλλους ,
και ας δούμε πρώτα το δικό μας κελλί .
.
Ας πετάξουμε ό,τι βρώμικο και περιττό υπάρχει μέσα σ΄ αυτό ,
και μετά ας ανοίξουμε πόρτες και παράθυρα να μπεί μέσα Το Φως .
Και όλα θα γίνουν φωτεινά , και όμορφα και χαρούμενα .
.
Ας προσπαθήσουμε να χαλαρώσουμε , να ηρεμήσουμε , να ξεκουραστούμε.
Οι ρυθμοί της ζωής μας είναι τόσο τρελλοί .
Ας προσπαθήσουμε να βιώσουμε καλο-καίρι εντός μας , και ακολούθως :
.
Ας σκεφτούμε πώς μπορούμε να κάνουμε τις διακοπές μας πιο ευχάριστες και δημιουργικές:
.
-Οι ημέρες των διακοπών είναι μέρες ξεκούρασης. Ας προσπαθήσουμε όσο το δυνατόν να αποφύγουμε τις υπερβολές σε ό,τι κι΄ αν έχουμε προγραμματίσει .
.
-Ας μην πάρουμε μαζί μας όπου και αν πάμε , έννοιες και σκοτούρες της καθημερινότητας .
.
-Ας μην πάρουμε στις αποσκευές μας ένταση και θυμούς .
.
Αλλά ας κουβαλήσουμε ηρεμία και ειρήνη στις ψυχές μας ... ενδύματα ελαφρυά και δροσερά για το καλοκαίρι , και για της ψυχής την αναζωογόνηση και την ξεκούραση .
-Ας ξέχασουμε κάθε τι που μπορεί να μας πάρει τη ηρεμία και την καλή διάθεση.
.
-Όσο περισσότερο περιορίσουμε τις μετακινήσεις μας τόσο περισσότερο θα ξεκουράσουμε το σώμα μας.
.
-Ας απόλαυσουμε την όμορφη φύση που έχει δημιουργήσει ο Θεός. Οι παραλίες και τα δάση είναι δοσμένα από τον Δημιουργό για να τα χαρούμε.
.
-Ας δώσουμε αρκετό χρόνο στον εαυτό μας για περισυλλογή. Οι προσωπικές ώρες χαλάρωσης, ιδιαίτερα τις ήσυχες ώρες του βραδινού ή του πρωινού θα μας βοηθήσουν σ' αυτό.
.
-Ας διάβασουμε ένα καλό χριστιανικό βιβλίο. Οι σκέψεις και οι εμπειρίες ενός χριστιανού συγγραφέα είναι πάντα χρήσιμες στην πνευματική μας πορεία.
.
-Ας μην ξεχνάμε να μελετάμε καθημερινά την Αγία Γραφή. Η πνευματική μας τροφή δεν πρέπει να κάνει διακοπές!
.
-Η προσευχή στις ήσυχες ώρες των διακοπών θα ανεβάσουν το πνεύμα μας ψηλά. Ας μην αμελήσουμε να έχουμε ώρες πνευματικής περισυλλογής και επικοινωνίας με Τον Θεό .
.
-Ας χαρίσουμε ένα χαμόγελο, ας πούμε δύο λόγια σε κάποιον, ας δώσουμε τη χριστιανική μας μαρτυρία. Το πιθανότερο είναι να μην μας δοθεί ποτέ η ευκαιρία να ξαναδούμε κάποιους.
.
-Ας οραματιστούμε και ας σχεδιάσουμε για το μέλλον. Μετά τις διακοπές η ζωή συνεχίζεται. Και θα είναι τόσο όμορφη και δημιουργική η συνέχεια εάν στις διακοπές μας δεν ξεχάσουμε Τον Θεό.

Εύχομαι και κάθε διαβάτη και οδοιπόρο της ζωής όμορφο , ειρηνικό και ευλογημένο καλοκαίρι , πλημμυρισμένο από Φως Ουράνιο !

Ο Ιησούς Χριστός και η Γλυκειά μας Παναγιά , που θα την επικαλούμαστε στις Αυγουστιάτικες Παρακλήσεις, νάναι συνοδοιπόροι με όλους μας .

Όμορφες καλοκαιρινές διαδρομές ας έχει ο καθένας μας .
.
Και σαν η ψυχή νοιώσει έτοιμη και ξεκούραστη θα τα ξαναπούμε και πάλιν .
Μέχρι τότε θα επικοινωνούμε μ΄ ένα τρόπο ξεχωριστό και αλλιώτικο .
Σε κάποια μονοπάτια προσευχών ίσως , μυστικά και σιωπηλά θα συναντιώμαστε .
Να ευχόμαστε όλοι για όλους . . .
Η πορεία μας , από τη γη Στον Ουρανό συνεχίζεται !
.
Καλή ξεκούραση , και στο σώμα και στην ψυχή .


Διαβάτης

,

Παναγία μου ...

...

Δεν Σου ζητώ Παναγιά μου ,
να σηκώσεις κανένα βάρος
από τους ώμους μου ...

Σου ζητώ μονάχα να με στηρίξεις
και να με κρατήσεις γερά
να μην λυγίσω ,
υπό το όποιο βάρος αποφασίσει
ο Υιός Σου να εναποθέσει
στους ώμους μου ...

,

και να με αφήσεις να Σε κρατώ
απ ΄ Τον Άγιο Χιτώνα Σου ,
για να παραμείνω κοντά Σου ,
υπό την Άγια Σκέπη Σου ,
σε όλη την πορεία της ζωής μου.

Διαβάτης

,

Επισκέπτης . . .

...

… Τον είδα να έρχεται. Βάδιζε γοργά. Ήξερα ή μάλλον ένιωθα ότι ερχόταν σπίτι μου και απομακρύνθηκα βιαστικά από το παράθυρο για να μη με δει. Γιατί δεν ήμουν βέβαιη πως θα Του άνοιγα.
Οι επισκέψεις Του μου δημιουργούν μιαν εντύπωση αμφίβολη, αντιφατική. Γνωριζόμαστε από καιρό πολύ. Ήτανε εποχές που συνδεόμαστε στενά. Ύστερα οι σχέσεις ξεμάκρυναν. Από τη μία αισθανόμουν τιμή και ευτυχία που Τον είχα κοντά μου. Απ’ την άλλη αισθανόμουν συχνά ενοχλημένη. Μου έκανε ερωτήσεις προσωπικές, κάπως απότομες που τις ένιωθα σαν εγκαύματα. Προσπαθούσα να γυρίσω τη συζήτηση στην περιοχή των ιδεών και των θεωριών.
Όμως, πάντα την ξανάφερνε προς τα ιδιαίτερα πράγματα για τα οποία φοβόμουν να μιλήσω. Πολλές φορές ήρθε, κι αντί ν’ ανοίξω κρύφτηκα, όχι χωρίς ντροπή, όχι χωρίς τύψεις…
Να που τώρα ήρθε στη θύρα μου. Όχι στην κύρια είσοδο του σπιτιού μου. Στέκεται αυτή τη στιγμή εμπρός σε μια μικρότερη πίσω θύρα μου.
,

Στην αρχή των στενών μας σχέσεων, όταν δεν ήθελα να έχω μυστικά από Αυτόν, τον είχα παρακαλέσει να έρχεται πάντα απ’ αυτή την πίσω θύρα, αφήνοντας τη μεγάλη θύρα για τους ξένους, για τις τυπικές επισκέψεις. Ύστερα, άρχισα να δοκιμάζω στενοχώρια, γιατί χρησιμοποιούσε αυτή την ιδιαίτερη θύρα. Μπαίνοντας από πίσω περνούσε κι έβλεπε οικογενειακά δωμάτια ασυγύριστα. Φαινόταν να νοιάζεται για την τραπεζαρία μου, το μαγειρείο μου, τον κοιτώνα μου. Η αταξία και η σκόνη δεν του ξέφευγαν. Έκανε μάλιστα και νύξεις, διακριτικές μαζί και ευθείες. Απάντησα με προφάσεις: «ω! είναι τόσο δύσκολο… δεν προλαβαίνω!». Μου λέει τότε: «Αν προσπαθούσαμε μαζί και οι δύο;». Αλλά φοβόμουν, φοβόμουν μήπως ανακάλυπτε πόσο μερικά πράγματα δεν ήταν όπως έπρεπε να είναι. Καθυστερούσα, προφασιζόμουν επείγουσες απασχολήσεις. Για να δώσω τέλος, κατάργησα την πίσω θύρα. Τον έβαλα από τότε από τη θύρα της πρόσοψης. Τον δέχτηκα στο σαλόνι. Οι επισκέψεις Του έγιναν ολοένα πιο ψυχρές, πιο τυπικές…
,Ήρθε λοιπόν, στην πίσω θύρα। Είναι κλειστή. Από τότε που η θύρα Του καταργήθηκε μια άγρια βλάστηση άρχισε να την σκεπάζει. Ο κισσός μεγαλώνει ελεύθερα. Στο κατώφλι φυτρώνουν φυτά δηλητηριώδη. Η κλειδωνιά σκούριασε. Στάθηκε μπροστά στη θύρα Του και την κοιτάζει. Θα χτυπήσει; Θέλει λοιπόν να μπει απ’ αυτήν τη θύρα και να δείξει έτσι ότι επιθυμεί ν’ ανανεώσει τις αλλοτινές στενές μας σχέσεις;; Αλλά να που χτυπά!!! Θα Του ανοίξω;; Τίποτα δεν είναι έτοιμο για να Τον δεχτώ. Μια αταξία φοβερή απλώνεται παντού. Και που είναι το κλειδί αυτής της θύρας;; Χτυπά ακόμη… Τον παρατηρώ από μακριά. Χτυπά σιγά. Δεν δίνει γροθιές. Κρούει αργά τη θύρα με το μεγάλο δάχτυλο. Βλέπω πως το βλέμμα Του δεν πηγαίνει ίσια στην πόρτα. Χτυπώντας κοιτά στο πλάι και ψηλά κατά τον ουρανό. Η έκφρασή Του είναι σοβαρή, προσεκτική αλλά όχι ανυπόμονη. Μοιάζει να συγκεντρώνεται, όχι στην θύρα και στην απόκρισή μου αλλά στη χάρη που ο Πατέρας μπορεί να δώσει, στην απόφαση που ο Πατέρας μπορεί να εμπνεύσει. Χτυπά ολοένα. Τι να κάνω;; Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς την παρουσία Του και δεν μπορώ να υποφέρω την παρουσία Του. Αν ανοίξω θα μου κάνει παρατηρήσεις. Θα προσπαθήσω να δικαιολογηθώ. Δεν μπορώ να ανοίξω παρά αν Του παραδοθώ χωρίς όρους. Τότε δεν θα υπάρχουν προβλήματα॥ Εμπρός! Πηγαίνω προς την θύρα. Ανοίγω αυτή την θύρα, που τρίζει και την εμποδίζουν τα παράσιτα φυτά.

,
Χάνομαι: «Κύριε, έμπα। Κύριε, ξέρεις…»Θα έλεγα «ξέρεις πως μ’ όλα ταύτα Σ’ αγαπώ!» .

Δεν τολμώ όμως να συνεχίσω την φράση κι ένας λυγμός πνίγει τη φωνή μου. : «Ξέρω… θα δειπνήσω μαζί σου». Φωνάζω: «Κύριε, δεν ετοίμασα δείπνο. Δεν έχω τίποτα απ’ ότι χρειάζεται». Απαντά: «Εγώ σε καλώ στο δείπνο μου, θέλω στο σπίτι σου να εορτάσω το δείπνο μου».

Αναδημοσίευση από το ιστολόγιο Σ Υ Ν Α Ξ Α Ρ Ι , μιας πολύ καλής φίλης από την Θεσσαλονίκη , την οποία θερμά ευχαριστώ .

,Εύχομαι ένα όμορφο και ευλογημένο σαββατοκυρίακο

σε κάθε Διαβάτη και Οδοιπόρο της ζωής .

,

,

Τουρκική εισβολή

...

Τη θλίψη σου, παππούλη μου, καταλαβαίνω,
μα αυτές τις μπότες σου τις λασπωμένες
τι τις φυλάς τόσο πολύτιμα;
Να τη φιλήσεις έμεινε
τη λάσπη που παρέμεινε.
Τουλάχιστο δεν τις ξεπλένεις;
Σε βλέπω και λυπάμαι έτσι που μένεις
και ξεχασμένος τις κοιτάς ώρες πολλές.
,

Να τις ξεπλύνω, γιε μου; Τι μου λες !
Μ' αυτές είν' τις αγαπημένες μου
που πότισα πορτοκαλιές
για τελευταία φορά.
,

Η λάσπη τους είναι του Μόρφου χώμα
που σαν να πρόβλεπε τον χωρισμό
όσο περσότερο μπορούσε κόλλησε και μένει ακόμα.
Τις μπότες μου, παιδάκι μου, θα καθαρίσω
όταν στου Μόρφου το περβόλι μου
θα πάω ξανά να το ποτίσω

Κώστας Μόντης

,

Της Εισβολής . . .

...

Είναι δύσκολο να πιστέψω
πως μας τους έφερε η θάλασσα της Κερύνειας
είναι δύσκολο να πιστέψω
πως μας τους έφερε η αγαπημένη θάλασσα της Κερύνειας
,
Πικρή θάλασσα της Κερύνειας
που πρέπει ν’ αποσύρουμε πια
τους στίχους που σου γράψαμε ...

(Α, 229)

από το “ΠΙΚΡΑΙΝΟΜΕΝΟΣ ΕΝ ΕΑΥΤΩ”

Κώστας Μόντης

,

.

,

Το Ρολόϊ ...

...

"Τα βήματα οδηγούν Εκεί.
Θα οδηγούν πάντα Εκεί.
Στο ρολόι του Ιουνίου.
Στους λεπτοδείκτες.
Εκεί που ξεριζώθηκε
Τα βήματα θα οδηγούν πάντα Εκεί
που είναι η Μουσική.
Καίει η φλόγα το Τριαντάφυλλο.
Η Μουσική ακούγεται Πάντα. "

(Το κείμενο αυτό προέρχεται από: Δίχτυα από παλιά δαντέλα: Το ρολόι του Ιουνίου http://anemondixtia.blogspot.com/2011/06/blog-post_08.html#ixzz1SX7bbC4J
είναι πνευματική ιδιοκτησία κατοχυρωμένη )

Διάβασα το πιο πάνω ποίημα από το πιο πάνω φιλικό ιστολόγιο .

Το αναδημοσιεύω , παραπέμποντας στην αρχική πηγή .
Για μένα είπε πολλά ...

Καλή συνέχεια σε κάθε Διαβάτη και Οδοιπόρο της ζωής.

Διαβάτης

Θρήνος . . .

...

Άλλος ένας μαύρος Ιούλης για την Κύπρο μας !

Στο πένθος βύθισε ολόκληρη την Κύπρο η ανείπωτη τραγωδία που προκάλεσε η πολύνεκρη έκρηξη που σημειώθηκε χθες στη Ναυτική Βάση «Ευάγελλος Φλωράκης» στο Ζύγι.

Μαύρη Δευτέρα ξημέρωσε χθες για την Κύπρο, με μια ακόμη ανείπωτη τραγωδία να χτυπά τη χώρα μας. Δώδεκα νεκροί και 62 τραυματίες, εκ των οποίων οι δύο σε κρίσιμη κατάσταση, είναι ο τραγικός απολογισμός της ισχυρής έκρηξης πυρομαχικών που σημειώθηκε στη Ναυτική Βάση «Ευάγελλος Φλωράκης» στο Μαρί, βυθίζοντας στο πένθος ολόκληρο το νησί.

Η φοβερή έκρηξη σημειώθηκε στις 5:50 τα ξημερώματα σε 98 εμπορευματοκιβώτια, τα οποία περιείχαν πυρίτιδα. Τα εμπορευματοκιβώτια βρίσκονταν σε ανοικτό χώρο στη Ναυτική Βάση, σε μια απόσταση περίπου 300 μέτρων από τις εγκαταστάσεις του ηλεκτροπαραγωγού σταθμού Βασιλικού, ο οποίος υπέστη σοβαρές ζημιές με αποτέλεσμα να τεθεί εκτός λειτουργίας.

Αυτόπτες μάρτυρες έκαναν λόγο για μια τεράστια λάμψη που βγήκε σε μεγάλη απόσταση στον ουρανό αμέσως μετά την έκρηξη, ενώ για μερικά λεπτά έπεφταν αντικείμενα, μικρά και μεγάλα, από τον ουρανό. Ο αυτοκινητόδρομος και τα γύρω χωριά γέμισαν με μεταλλικά κομμάτια από τα εμπορευματοκιβώτια, αρκετά από τα οποία έπληξαν αυτοκίνητα και οικίες, ενώ ένα τεράστιο μανιτάρι σχηματίστηκε στον ουρανό.

Στη σκηνή της έκρηξης σχηματίστηκε κρατήρας αρκετών μέτρων. Προηγήθηκε εκδήλωση φωτιάς στο χώρο των εμπορευματοκιβωτίων, ενώ το σχετικό σήμα στην Πυροσβεστική Υπηρεσία λήφθηκε στις 4.27 τα χαράματα. Για κατάσβεσή της έσπευσαν συνολικά 14 οχήματα, με περίπου εξήντα πυροσβέστες. Το τι προκάλεσε τη φωτιά αποτελεί αντικείμενο έρευνας, με πιο πιθανή εκδοχή, αυτή να ξεκίνησε, όχι από άγρια βλάστηση, αλλά από τα ίδια τα εμπορευματοκιβώτια με την πυρίτιδα.

Λόγω της ισχυρής έκρηξης ολόκληρη η περιοχή σε έκταση αρκετών τετραγωνικών χιλιομέτρων έμοιαζε με βομβαρδισμένο τοπίο. Εικόνες βιβλικής καταστροφής καταγράφονταν όχι μόνο στο Σταθμό Βασιλικού, αλλά και στα περίχωρα, ιδιαίτερα στο Μαρί, όπου πολλά σπίτια κατέστησαν ακατοίκητα. Ζημιές υπέστησαν οικίες στον Ψεματισμένο, το Μαρώνι, το Πεντάκωμο, την Τόχνη και την Καλαβασό.

Οι υλικές ζημιές επανορθώνονται, όσο μεγάλες κι αν είναι. Οι ζωές δεν επιστρέφουν πίσω .

Ποιός απ΄ όσους ευθύνονται μπορεί να σταθεί μπροστά στις μάνες που έχασαν τα παιδιά τους χθες ....
μπροστά στα παιδιά που έχασαν τους πατεράδες τους ...

Κύριε , απάλυνε όλον αυτό τον ανθρώπινο πόνο , αυτή την τραγωδία ...

,

,

Τα ωραιότερα έρχονται !

...

" Οι ωραιότερες θάλασσες ,

είναι αυτές , που δεν αρμενίσαμε ακόμα ...

Τα πιο όμορφα παιδιά ,

δεν έχουν μεγαλώσει ακόμα ...

Το πιο όμορφο τραγούδι ,

δεν έχει ακόμη τραγουδηθεί ...

Τις πιο όμορφες μέρες μας ,

δεν τις έχουμε ακόμα ζήσει ...
.
Κι αυτό που θέλω να σου πω ,
.
το πιο όμορφο απ' όλα,
.
δεν στο 'χω πει ακόμα ...

Μάθε να περιμένεις με υπομονή,

τα ωραιότερα , ειν΄ αυτά που έρχονται ! ... "


( Ναζίμ Χικμέτ )


Η πιο πάνω ανάρτηση έχει για σήμερα , μιαν εξαιρετική φίλη για αποδέκτη.
.
Καλή συνέχεια στον κάθε διαβάτη και οδοιπόρο της ζωής.

Εύχομαι όλοι μας να βιώσουμε ένα όμορφο , ειρηνικό ,

καλοκαιρινό σαββατοκυρίακο , αντικρύζοντας με αισιοδοξία τη ζωή .
.
Συνοδοιπόρος με τον καθένα είναι πάντα ο Χριστός μας .

Ποτέ , μα ποτέ δεν είμαστε μόνοι !
.
.
Διαβάτης

,

« Κάνε τη καρδιά σου μοναστήρι , xτύπα εκεί το σήμαντρο ... »

...

" ... θυμήσου, θυμήσου αγαπημένο μου παιδί όλα τα συμβάντα της ζωής μας είναι μέρος της παντελώς άγνωστης οικονομίας του Θεού. Τώρα δεν καταλαβαίνουμε τη σημασία τους, αλλά πιο αργά θα τα καταλάβουμε. Τώρα αισθανόμαστε ότι είμαστε αδικημένοι και λοιδορούμενοι. Αργότερα θα καταλάβουμε ότι από τα πάντα θα μπορούσαμε να έχουμε ένα τεράστιο όφελος : τον ταπεινό λογισμό.
.
Εσύ τώρα να προσπαθήσεις να πλησιάσεις το Θεό όσο πιο πολύ μπορείς με τη προσευχή και τη άσκηση. Τήρησε το κανόνα που σου έχει δώσει ο πνευματικός σου και προσπάθησε να αισθανθείς το Θεό.
.
Κάνε οτιδήποτε για να Τον ζήσεις να Τον βάλεις στη καρδιά σου. Να μαλακώσει η καρδούλα σου, παιδί μου, από το άγγιγμα της χάρης, κάθε στιγμή όταν σκέφτεσαι πόσο πολύ σε αγαπάει ο Θεός και πόσο σε προστάτεψε από το ψυχικό θάνατο, προστατεύοντας σε από τις βρωμιές που φέρνουν οι δαίμονες στο μυαλό των ανθρώπων...
.
Ο γλυκύτατος Ιησούς να είναι πάντα στις σκέψεις σου, να είναι ένα λιμάνι στο οποίο θα επανέρχεσαι ξανά και ξανά ...
Επίσης μη διστάσεις να καλείς τη Παναγία σε βοήθεια όποτε έχεις ανάγκη και όχι μόνο.
.
Να συνεχίσεις το δρόμο σου με θάρρος με πολύ θάρρος. Χάρισε τη καρδιά σου στο Κύριο και Εκείνος θα της δώσει όλες τις βιταμίνες και όλη τη ενέργεια που χρειάζεται για να μη καταρρεύσει. Τίποτε να μη σου φαίνεται δύσκολο.
.
Κάποιος Άλλος αδερφέ κυβερνάει το σύμπαν και όχι οι μεγάλοι του κόσμου τούτου...
Θάρρος, θάρρος , το βλέμμα ψηλά και θα δεις τον Κύριο, όταν θα κλάψεις , όταν θα ψάξεις με λαχτάρα, όταν θα ματώσεις , ίσως θα Τον δεις πως σου απλώνει το στέφανο με το Αγαπητικό και Παρηγορητικό χέρι Του.
.
Μην θλίβεσαι , μη λυπάσαι πιο πολύ από όσο πρέπει, γιατί έτσι δίνεις δικαιώματα στο πονηρό να σε χτυπάει με δύναμη...
.
Κάνε τη καρδιά σου μοναστήρι. Χτύπα εκεί το σήμαντρο, κάλεσε εκεί για αγρυπνία, θυμίασε και ψιθύρισε ακατάπαυτα προσευχές. Ο Θεός είναι δίπλα σου ... "
.
( Απόσπασμα από ανέκδοτες επιστολές Αγίου Λουκά Κριμαίας προς πνευματικό του παιδί )
,,

,