Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2010

Κύριε , Ιησού Χριστέ , ελέησόν με .

...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Κύριε Ιησού Χριστέ , ελέησόν με , τον αμαρτωλό ...
.
Κύριε Ιησού Χριστέ , ελέησόν με , τον αμαρτωλό ...
.
Κύριε Ιησού Χριστέ , ελέησόν με , τον αμαρτωλό ...
.
Κύριε Ιησού Χριστέ , φώτισε της καρδιάς μου το σκοτάδι ,
.
άνοιξέ μου τα μάτια , να βλέπω Τα Θεία Σου Μηνύματα ,
.
και να αισθάνομαι Την Θείαν Σου Βούληση ...
.
Κύριε Ιησού Χριστέ , ελέησόν με , τον αμαρτωλό ...
.
Καθοδήγησε Κύριε τα διαβήματά μου προς εργασίαν των εντολών Σου .
.
Κύριε Ιησού Χριστέ , ελέησόν με , τον αμαρτωλό ...
.
Κύριε Ιησού Χριστέ , ελέησόν με , τον αμαρτωλό ...
.
Κύριε Ιησού Χριστέ , ελέησόν με , τον αμαρτωλό ...
.
.
Ας γίνει η μονολόγιστή " ευχή " το οξυγόνο της ψυχής μας ,
.
ας γίνει το όπλο μας ενάντια στην κάθε παγίδα , και κάθε πειρασμό ,
.
που φέρνει ο πονηρός στο δρόμο μας ...
.
Ας επικαλούμαστε , με ευλάβεια Το Πανάγιο Όνομα
.
Του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού ,
.
και ας γίνει το κομποσχοίνι μας , η ασπίδα της ψυχής μας ,
.
το όπλο μας ενάντια στο κακό και την αμαρτία .
.
Ο Θεός να σκεπάζει και να καθοδηγεί τον κάθε Διαβάτη και Οδοιπόρο της ζωής .
.
Ας έχουμε όλοι μας ένα ευλογημένο , ειρηνικό , και όμορφο σαββατοκυρίακο .
.
.
Διαβάτης
.
.

Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010

" Η εντός ημών Βασιλεία ! "

...
" Βιάσου να εισέλθεις στο ταμείο εντός σου ,

και εκεί θα δεις το ταμείο το Ουράνιο ,

γιατί δεν υπάρχει παρά μία είσοδος και για τα δύο .

Η Κλίμακα Της Βασιλείας των Ουρανών βρίσκεται μέσα σου ,

κρυμμένη στη ψυχή σου ...

Βυθίσου στον εαυτό σου , φύγε μακριά από την αμαρτία ,

και θα βρεις εκεί τα σκαλοπάτια με τα οποία θα ανεβείς " .

Βαθιά κρυμμένο μέσα μας βρίσκεται ένα μυστικό θησαυροφυλάκιο ,

ένα εσσωτερικό βασίλειο , θαυμαστό σε βάθος και σε ποικιλία .

Είναι ένας τόπος θάμβους και χαράς , ένας τόπος ένδοξος ,

ένας τόπος συνάντησης και διαλόγου .

Αν " βυθιζόμασταν " μέσα μας , θα ανακαλύπταμε την αιωνιότητα στην καρδιά μας .

Η κλίμακα του Ιακώβ αρχίζει από το σημείο όπου βρίσκομαι τούτη ακριβώς τη στιγμή .

Η πύλη του Ουρανού είναι παντού . Και αυτό το εσσωτερικό Βασίλειο ,

παρόν μέσα μου , εδώ και τώρα , είναι ταυτοχρόνως η Βασιλεία του Αιώνος που είναι να έρθει... "

.
Απόσπασμα από τον πρόλογο του βιβλίου " Η εντός ημών Βασιλεία " ,
του Επίσκοπου Διοκλείας Κάλλιστου Ware .

.

.

Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010

Πανταχού Θεία Παρουσία !

...
Αν ο Θεός βρίσκεται παντού , τότε βρίσκεται και δίπλα στο πρόσωπο πού πολύ αγαπούμε και πού τώρα είναι στο κρεβάτι του πόνου.
Δεν θα κάνει το καλύτερο γι΄ αυτόν ;...
Δεν θα κάνει αυτό που τούτη τη ψυχούλα θα την ωφελέσει ;...

Αν ο Θεός βρίσκεται παντού , δεν θα βρίσκεται δίπλα στο πρόβλημά μας , που μας βασανίζει και δεν μας αφήνει να ησυχάσουμε , και δεν μας αφήνει να κλείσουμε μάτι το βράδυ ; ...

Αν ο Κύριος μας βρίσκεται παντού, τότε δεν θα είναι και δίπλα στο παιδί μας που βγαίνει έξω τα βράδια και δεν ξέρουμε πού πάει , με ποιους είναι , τι κάνει , τι ώρα θα γυρίσει ; ...

Δεν θα βρίσκεται δίπλα στον δύσκολο σύζυγο πού αργά επιστρέφει , που δεν δίνει λογαριασμό , που έχει τις ιδιοτροπίες του ;...

Δεν θα βρίσκεται δίπλα στην έφηβο κόρη πού αντιδρά , και δεν ξέρει τι ακριβώς ψάχνει ...

Βρίσκεται δίπλα σ΄ όλους ...

Αρκεί εμείς με την προσευχή μας να τους θωρακίζουμε.

Είμαστε πάντα και παντού κάτω από το στοργικό βλέμμα τον Θεού Πατέρα.
Τον Θεόν Πατέρα πού μας αγαπά πιο πολύ από ό,τι εμείς τον εαυτό μας .
Πού αγαπά τους δικούς μας πιο πολύ από ό,τι εμείς οι ίδιοι .

Λοιπόν, θα παραχωρούσε κάτι πού δεν θα απέβλεπε στην σωτηρία τους , που δεν θάταν για το καλό τους ;...

Είναι πανταχού παρών και αγαπά.
Είναι πανταχού παρών και προνοεί.
Είναι πανταχού παρών και συγχωρεί.
Είναι πανταχού παρών και περιμένει.
Είναι πανταχού παρών και μακροθυμεί.
Είναι πανταχού παρών και προλαβαίνει.
Είναι πανταχού παρών και σκέπει.

Είναι πανταχού παρών, στα σκοτάδια μας και στο φως,
στις πτώσεις μας και στους αγώνες μας.
Στις αδυναμίες και τις αντοχές μας,
στις αρνήσεις μας και τις ομολογίες μας.
Στους πόνους και στις χαρές μας.
Κοντά μας στις μοναξιές και τις απογοητεύσεις μας,
στις γκρίνιες και τις δοξολογίες μας.

.
Ό,τι κι αν έχουμε, όπως και αν είμαστε,
μας έχει ο Θεός μας μέσα στη χούφτα του την πατρική.
Μέσα στην πληγωμένη από την αχαριστία μας καρδιά Του.

Αν αυτό το συνειδητοποιήσουμε, αλήθεια, τότε δεν θα γέμισει η καρδιά η δική μας από εμπιστοσύνη, από διάθεση αγωνιστική, από ευγνωμοσύνη, από δοξολογίες και αγάπη ; ...

.
Εύχομαι μια όμορφη και ευλογημένη μέρα και βδομάδα
στου κάθε Διαβάτη και Οδοιπόρου την πορεία .
Ας εναποθέσουμε τους πάντες και τα πάντα ,
και τους ίδιους τους εαυτούς μας , με εμπιστοσύνη ,
Στα Χέρια Του Δημιουργού μας .
Είναι πανταχού παρών , και νοιάζεται για το κάθε πλάσμα Του ξεχωριστά ,
τι πλέον πρέπει να μας φοβίζει ; ...

.

Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2010

Πνευματικές Νουθεσίες !

...
" ... θυμήσου, θυμήσου αγαπημένο μου παιδί όλα τα συμβάντα της ζωής μας είναι μέρος της παντελώς άγνωστης οικονομίας του Θεού. Τώρα δεν καταλαβαίνουμε τη σημασία τους, αλλά πιο αργά θα τα καταλάβουμε. Τώρα αισθανόμαστε ότι είμαστε αδικημένοι και λοιδορούμενοι. Αργότερα θα καταλάβουμε ότι από τα πάντα θα μπορούσαμε να έχουμε ένα τεράστιο όφελος : τον ταπεινό λογισμό.
.
Εσύ τώρα να προσπαθήσεις να πλησιάσεις το Θεό όσο πιο πολύ μπορείς με τη προσευχή και τη άσκηση. Τήρησε το κανόνα που σου έχει δώσει ο πνευματικός σου και προσπάθησε να αισθανθείς το Θεό.
.
Κάνε οτιδήποτε για να Τον ζήσεις να Τον βάλεις στη καρδιά σου. Να μαλακώσει η καρδούλα σου, παιδί μου, από το άγγιγμα της χάρης, κάθε στιγμή όταν σκέφτεσαι πόσο πολύ σε αγαπάει ο Θεός και πόσο σε προστάτεψε από το ψυχικό θάνατο, προστατεύοντας σε από τις βρωμιές που φέρνουν οι δαίμονες στο μυαλό των ανθρώπων...
.
Ο γλυκύτατος Ιησούς να είναι πάντα στις σκέψεις σου, να είναι ένα λιμάνι στο οποίο θα επανέρχεσαι ξανά και ξανά ...
Επίσης μη διστάσεις να καλείς τη Παναγία σε βοήθεια όποτε έχεις ανάγκη και όχι μόνο.
.
Να συνεχίσεις το δρόμο σου με θάρρος με πολύ θάρρος. Χάρισε τη καρδιά σου στο Κύριο και Εκείνος θα της δώσει όλες τις βιταμίνες και όλη τη ενέργεια που χρειάζεται για να μη καταρρεύσει. Τίποτε να μη σου φαίνεται δύσκολο.
.
Κάποιος Άλλος αδερφέ κυβερνάει το σύμπαν και όχι οι μεγάλοι του κόσμου τούτου...
Θάρρος, θάρρος , το βλέμμα ψηλά και θα δεις τον Κύριο, όταν θα κλάψεις , όταν θα ψάξεις με λαχτάρα, όταν θα ματώσεις , ίσως θα Τον δεις πως σου απλώνει το στέφανο με το Αγαπητικό και Παρηγορητικό χέρι Του.
.
Μην θλίβεσαι , μη λυπάσαι πιο πολύ από όσο πρέπει, γιατί έτσι δίνεις δικαιώματα στο πονηρό να σε χτυπάει με δύναμη...
.
Κάνε τη καρδιά σου μοναστήρι. Χτύπα εκεί το σήμαντρο, κάλεσε εκεί για αγρυπνία, θυμίασε και ψιθύρισε ακατάπαυτα προσευχές. Ο Θεός είναι δίπλα σου ... "
.
( Απόσπασμα από ανέκδοτες επιστολές Αγίου Λουκά Κριμαίας προς πνευματικό του παιδί )


.

Τετάρτη 20 Οκτωβρίου 2010

Κάθε καινούργια μέρα !

...
.
"Αυτή η μέρα είναι ευλογημένη από το Θεό, ανήκει στο Θεό, ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, να μπούμε μέσα σ΄αυτή. Προχωρείς αυτή τη μέρα σαν αγγελιοφόρος του Θεού. Όποιον συναντάς, τον συναντάς με τον τρόπο του Θεού. Βρίσκεσαι εκεί για να είσαι η παρουσία του Κυρίου και Θεού, η παρουσία του Χριστού, η παρουσία του Αγίου Πνεύματος, η παρουσία του Ευαγγελίου. Αυτό είναι το καθήκον σου αυτή τη συγκεκριμένη μέρα."

( Αρχιεπίσκοπος Anthony Bloom )
.
.
1. Τό πρῶτο πού θά σκεφθεῖς, ὅταν ξυπνᾶς εἶναι ἡ σκέψη τοῦ Χριστοῦ. Νά στρέψουμε τόν νοῦ μας στόν Χριστό. Ὁ Γέρων Πορφύριος ἔλεγε: "Μήν ἀσχολεῖσαι μέ τό σκοτάδι, ἄνοιξε τό παράθυρο στό φῶς".

2. Προσευχή. Μπορεῖς νά προσεύχεσαι ἀκόμη κι ὅταν κάνεις ἁπλά καθημερινά πράγματα. Γιά παράδειγμα, ὅπως ἔλεγε ἕνας μοναχός ὅταν κατέβαινε τά σκαλιά τοῦ μετρό, πού τοῦ θύμιζαν κατάβαση στά ἔγκατα τῆς γῆς, μπορεῖς νά λές τό "Κύριε Ἐλέησον" κατεβαίνοντας κάθε σκαλί. Τόσα πολλά σκαλιά πού εἶναι, σκέψου πόσες φορές θά τό ἔχεις πεῖ!

3. Κάθε μέρα νά μήν τήν βλέπουμε σάν ρουτίνα. Ἡ κάθε μέρα ἔχει μία ἔκπληξη γιά τούς Χριστιανούς. Ὡς τό βράδυ κάτι θά γίνει καί ὁ Θεός κάποιο μήνυμα θά σοῦ στείλει. Ἡ ζωή δέν κυλάει ἐπίπεδα καί μονότονα σάν καρδιογράφημα...

4. Νά πλησιάσουμε λίγο περισσότερο τήν ἀγάπη τῶν ἀνθρώπων. Ὅποιος ἀγαπάει , γιά νά τοῦ ποῦν εὐχαριστῶ, θά ἔχει πάντα ἄγχος.

5. Κάθε μέρα νά βρίσκεις λίγο χρόνο νά ἡρεμεῖς. Ἔστω καί δέκα λεπτά. Νά δεῖς λίγο τή ζωή χωρίς τήν βιασύνη της. Καί τότε θά ἀκούσεις τή φωνή τοῦ ἐσωτερικού σου κόσμου. Γιατί "ὅταν ὑπάρχει τρικυμία, δέν μπορεῖς νά δεῖς τό βυθό τῆς θάλασσας".

6. Τό ἄγχος φεύγει μέ τήν μνήμη θανάτου. Ἅμα σκεφθεῖς τό τέλος, ἀποφορτίζεις τήν ζωή σου ἀπό τά ἀσήμαντα. Αὐτή ἡ σκέψη μᾶς προσγειώνει καί μᾶς ἀπογειώνει ταυτόχρονα. Προσγειώνεσαι καί ταπεινώνεσαι καί τό ἄγχος φεύγει.

7. Νά σκεφτόμαστε ὅτι δέν εἴμαστε μόνοι. Ἔχουμε τούς Ἁγίους. Μποροῦμε νά προσευχόμαστε καί νά τούς ἐπικαλούμαστε. "Ἅγιοι Πάντες, πρεσβεύσατε ὑπέρ ἡμῶν". Κάποιος προσευχόταν στούς Ἀγίους Σαράντα Μάρτυρες. Καί τότε ἕνα δαιμόνιο ἀκούστηκε νά λέει, "ἄ, ὄχι σ' αὐτούς, αὐτοί μᾶς μαστιγώνουν περισσότερο ἀπ' ὅλους".

8. Νά σκεφτόμαστε πῶς κυλάει ἡ ζωή μας κάθε μέρα, γιά νά κάνουμε ἕναν ἀπολογισμό τῆς ἡμέρας. Ὅπως ὁ Ἅγιος Δωρόθεος, πού κατέγραφε κάθε μέρα ποιόν πλήγωσε , και προσπαθούσε να επανορθώσει.

9. Κάθε μέρα βλέπε τά δῶρα τοῦ Θεοῦ καί λέγε "Εὐχαριστῶ" στόν Θεό.
Ἔλεγε ὁ π. Παΐσιος, "Εὐχαριστεῖς τόν Θεό πού μπορεῖς νά περπατᾶς;".
Ακόμα και αυτό το απλό , υπάρχουν άλλοι που δεν το έχουν.

10. Κάθε μέρα νά σκεφτόμαστε ὅτι Κάποιος πρίν ἀπό 2000 χρόνια σταυρώθηκε γιά μᾶς.
Σοῦ δίνει τήν αἴσθηση ὅτι κάποιος σέ ἀγαπᾶ πάρα πολύ. Ἄν ἡρεμήσει ἡ ψυχή σου καί ταπεινωθεῖ, ἔστω καί στό παρά πέντε, θά φανερωθεῖ καί θά σε βοηθήσει ὁ Χριστός.

" Όσο για τη μέρα που αρχίζει, αν αποδεχτείς ότι είναι ευλογημένη από το Θεό, διαλεγμένη από το ίδιο Του το χέρι, τότε κάθε πρόσωπο που συναντάς είναι δώρο του Θεού, κάθε περίσταση που θα συναντήσεις είναι δώρο του Θεού, έστω και αν είναι πικρή ή γλυκιά, αν σου αρέσει ή δεν σου αρέσει. Είναι δώρο του Θεού σε σένα και αν το πάρεις μ΄αυτό τον τρόπο, τότε μπορείς να αντιμετωπίσεις οποιαδήποτε κατάσταση.
Να την δεχτείς με την ετοιμότητα ότι μπορεί να σου συμβεί οτιδήποτε ευχάριστο ή δυσάρεστο."

( Αρχιεπίσκοπος Anthony Bloom )
.
...............................................................................
.
.
Εύχομαι σε κάθε Διαβάτη και Οδοιπόρο της ζωής ,
μια όμορφη , ειρηνική , ευλογημένη μέρα ,
πλούσια γεμάτη με έργα αγάπης ,
και πλημμυρισμένη από Το Θείο Φως της παρουσίας
Του Ιησού Χριστού στη ζωή μας .
.
Οι γέροντες και οι πατέρες της Ορθοδοξίας μας , μας άφησαν πλούσια
παρακαταθήκη από συμβουλές και νουθεσίες για την πνευματική μας πρόοδο,
και σωτηρία της ψυχής μας . Ας είναι πηγή φωτισμού για τον καθένα μας.
Καλή μέρα να έχουμε.
.
.
Διαβάτης
.
.

Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2010

Γιασεμάκι μου . . .

...
Στα μονοπάτια Τ΄ Ουρανού

βγήκα να περπατήσω ,

και γιασεμάκι μου λευκό ,

εσέ να συναντήσω .

.
Ποιά Άγια άραγε Μορφή ,

μικρό μου σε φροντίζει ;

Μήπως η Μάνα Παναγιά ,

μες Τη Θερμή Αγκαλιά Της ; ...

.

Η Αγιά Μαρίνα άραγε ;

που στοργικά και τρυφερά ,

όλου του κόσμου τα παιδιά ,

κοιμίζει στην ποδιά της ; ...

.
Ή μήπως οι Αρχάγγελοι ,

με τα λευκά φτερά τους ;

Κι΄ ο Άγιος Στυλιανός

μέσα στην αγκαλιά του ; ...


Η σκέψη σου παρηγοριά ,

ευφραίνει τη ψυχή μου ,

κι΄ ένα χαμόγελο γλυκό

μου δίνει η θύμισή σου !

.
Διαβάτης

.

Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2010

Μην κάνεις, αυτό που δεν θα ήθελες, να σου κάνουν.

...
Είναι μια πολύ όμορφη ανάρτηση , κάποιου πολύ καλού κι΄ ευγενικού Οδοιπόρου , η οποία πρωτογράφτηκε πριν τρία χρόνια , στις 12 Οκτωβρίου 2007 , στο Ιστολόγιο "Αναζητώντας Το Μόνο Φως " , ( σήμερα μετονομασμένο κάπως αλλιώς http://entiodo.pblogs.gr/ ) , την οποία κράτησα στο αρχείο μου , και μετά από την άδεια του συγγραφέα , θα ήθελα να την μοιραστώ μαζί σας .
.
"Ο Γλυκύτατος μας Ιησούς, μας έδωσε τον Χρυσό Κανόνα.
.
« Μην κάνεις αυτό που δεν θα ήθελες να σου κάνουν » !
.
.
Για παράδειγμα :
αν δεν θέλουμε να μας στεναχωρήσουν, ας μην στεναχωρήσουμε τον άλλο εμείς πρώτοι,
αν θέλουμε να μας κατανοήσουνε σε αυτό που πρεσβεύουμε, ας κατανοήσουμε τους άλλους πρώτοι,
αν θέλουμε να μας σέβονται, ας σεβαστούμε εμείς τους άλλους πρώτα,
αν θέλουμε να μην μας κρίνουν, ας μην κρίνουμε εμείς τους αλλούς πρώτα,
αν θέλουμε να μας φροντίζουν, ας φροντίζουμε εμείς τους άλλους πρώτα,
αν θέλουμε να μας νοιάζονται, ας νοιαζόμαστε εμείς πρώτα για τους άλλους,
αν θέλουμε καλούς γονείς, ας είμαστε εμείς πρώτα καλά παιδιά,
αν θέλουμε καλά παιδιά, ας είμαστε εμείς πρώτα καλοί γονείς,
αν θέλουμε να έχουμε φίλους, ας είμαστε εμείς πρώτα φίλοι,
αν θέλουμε να έχουμε καλούς συντρόφους, ας είμαστε εμείς πρώτα εμείς καλοί σύντροφοι,
αν θέλουμε καλούς συναδέλφους, ας είμαστε εμείς πρώτα καλοί συνάδελφοι,
αν θέλουμε ο ερωτικός μας σύντροφος να μας σέβεται, ας τον σεβαστούμε εμείς πρώτα.
αν θέλουμε ο ερωτικός μας σύντροφος να μας είναι πιστός, ας είμαστε πιστοί εμείς πρώτα.
αν θέλουμε να μην μας θυμώνουν οι άλλοι, ας μην θυμώνουμε εμείς πρώτα με τους άλλους,
αν θέλουμε να μας συγχωρούνε, ας ζητάμε εμείς πρώτοι συγγνώμη,
αν θέλουμε να μας χαμογελάνε, ας χαμογελάμε εμείς πρώτοι,
αν θέλουμε να μας αγαπάνε, ας αγαπάμε εμείς πρώτοι...
.
Για αυτό,
.
"Θου Κύριε, φυλακή τω στόματι μου" ...
.
Να μην πω, η γράψω αυτή τη λέξη, γιατί πληγώνει.
Να μην υπενθυμίζω εκείνο το γεγονός, γιατί στεναχωρεί.
Να μην μιλήσω απότομα, γιατί θα μετανιώσω.
Να μην πω κακό για τον άλλο, γιατί είναι κουτσομπολιό.
Να μην διακόψω τον άλλο, όταν μιλάει, γιατί είναι αγενές.
Να μην πω αυτό το αστείο, γιατί είναι χυδαίο.
Να μην πετιέμαι σαν τον κόρακα, γιατί αυτό λέγεται προπέτεια.
Να μη φλυαρώ, γιατί αυτό δείχνει ελαφρότητα.
Να μη μεταφέρω μια ανεξέλεγκτη πληροφορία, γιατί υπάρχει φόβος να
μην είναι αληθινή και οι άλλοι να την πιστέψουν.
Να μη χρησιμοποιώ υπονοούμενα, γιατί αυτό δεν είναι ευθύ.
Να μη μιλάω, και να μην γράφω όταν είμαι θυμωμένος, γιατί θα μετανιώσω για όσα πω.
Να φροντίζω να μιλάω και να γράφω, όταν πρέπει και όσο πρέπει.
Να λέω εύκολα κάτι καλό για τον άλλο.
Να δικαιολογώ κάπως τους διπλανούς μου στο φταίξιμό τους.
Να βρίσκω πάντα ένα ενισχυτικό λόγο για τους μειονεκτικούς,
αδύναμους, τους πονεμένους.
Να προσπαθώ να μιλάω, και να γράφω ευγενικά σε όλους.
Να κάνω ότι μπορώ για να δημιουργώ ευχάριστη ατμόσφαιρα.
Να μιλάω με ειλικρίνεια, καθαρά, σταράτα, αθόρυβα.
Να αγωνιστώ να ακούω περισσότερο και να μιλάω και να γράφω λιγότερο.
Να μην πω αυτή τη λέξη η λόγο, η να μην γράψω κάτι, γιατί ότι
λέμε και γράφουμε δεν μπορούμε να το πάρουμε πίσω.
Να προσπαθώ να μιλάω και με τη σιωπή μου. Και όχι με τα γραπτά μου.
Να εκφράζομαι πάντοτε με γλυκύτητα, με μετριοφροσύνη, με σύνεση, με αγάπη.
Ποτέ με θυμό, με νεύρα, με φθόνο, με φιληδονία, με εξ-ουσιαστικότητα, με αυτό δικαίωση.
Με το λόγο και την γραφή, άλλες φορές χτίζουμε γέφυρες,
και άλλες φορές τις γκρεμίζουμε.
Να σκέφτεσαι με Αγάπη, να μιλάς με Αγάπη, να βλέπεις με Αγάπη,
να αισθάνεσαι με Αγάπη, να ενεργείς με Αγάπη προς όλα όσα σε περιβάλλουν,
σε οποιοδήποτε βασίλειο της δημιουργίας και αν ανήκουν. "
.
.
Ευχαριστώ τον καλό φίλο του ιστολογίου μας , για την άδεια της αναδημοσίευσης της πιο πάνω ανάρτησης , και εύχομαι όμορφο φθινοπορινό δειλινό σε κάθε Διαβάτη και Οδοιπόρο της ζωής ,
σε κάθε απλή κι΄ ευγενική ψυχούλα .

.

.

Ψιθιριστά !

...

Μια μέρα, ένας σοφός έκανε την παρακάτω ερώτηση στους μαθητές του:
.
-"Γιατί οι άνθρωποι ουρλιάζουν όταν εξοργίζονται;"

-"Γιατί χάνουν την ηρεμία τους" , απάντησε ο ένας.

-"Μα γιατί πρέπει να ξεφωνίζουν παρότι ο άλλος βρίσκεται δίπλα τους;" , ξαναρωτά ο σοφός.

-" Ξεφωνίζουμε, όταν θέλουμε να μας ακούσει ο άλλος " , είπε ένας άλλος μαθητής .
.
.
Και ο δάσκαλος επανήλθε στην ερώτηση:

-"Μα τότε δεν είναι δυνατόν να του μιλήσει με χαμηλή φωνή;

Διάφορες απαντήσεις δόθηκαν αλλά... καμιά δεν ικανοποίησε τον δάσκαλο...

-"Ξέρετε γιατί ουρλιάζουμε κυριολεκτικά όταν είμαστε θυμωμένοι;

Γιατί όταν θυμώνουν δυό άνθρωποι, οι καρδιές τους απομακρύνονται πολύ...
και για να μπορέσει ο ένας να ακούσει τον άλλο θα πρέπει να φωνάξει δυνατά, για να καλύψει την απόσταση..

Όσο πιο οργισμένοι είναι, τόσο πιό δυνατά θα πρέπει να φωνάξουν για ν'ακουστούν.

Ενώ αντίθετα τι συμβαίνει όταν είναι ερωτευμένοι;

Δεν έχουν ανάγκη να ξεφωνήσουν, κάθε άλλο, μιλούν σιγανά και τρυφερά..

Γιατί; Επειδή οι καρδιές τους είναι πολύ πολύ κοντά.

Η απόσταση μεταξύ τους είναι ελάχιστη. Μερικές φορές είναι τόσο κοντά που δεν χρειάζεται ούτε καν να μιλήσουν... παρά μονάχα ψιθυρίζουν.

Και όταν η αγάπη τους είναι πολύ δυνατή δεν είναι αναγκαίο ούτε καν να μιλήσουν, τους αρκεί να κοιταχθούν.

Έτσι συμβαίνει όταν δυό άνθρωποι που αγαπιούνται πλησιάζουν ο ένας προς τον άλλον.

Στο τέλος ο Σοφός είπε συμπερασματικά:

-"Οταν συζητάτε μην αφήνετε τις καρδιές σας να απομακρυνθούν,
μην λέτε λόγια που σαν απομακραίνουν,
γιατί θα φτάσει μια μέρα που η απόσταση θα γίνει τόσο μεγάλη
που δεν θα βρίσκουν πιά τα λόγια σας το δρόμο του γυρισμού"
.
.
Εύχομαι σε κάθε Διαβάτη και Οδοιπόρο της ζωής ,
μιαν όμορφη , ειρηνική και ευλογημένη μέρα .
.
.
Διαβάτης
.
.

.

Τετάρτη 13 Οκτωβρίου 2010

Καθώς τελειώνει η μέρα . . .

...
"...Ύστερα από τον κόπο της ημέρας, τις λησμοσύνες τα πηγαινέλα, σιγή.
Μόνος με μόνο τον Θεό. Μια μέρα ακόμα προστέθηκε στη ζωή και μια αφαιρέθηκε.
Τι πρόσθεσε και τι αφαίρεσε; Μόνος ενώπιον της σιγής.

Μόνος αλλά όχι μόνος. Φτωχός αλλά όχι φτωχός. Ασθενής. Κουρασμένος αλλά όχι κουρασμένος. Επαναλαμβάνοντας αποστηθισμένους στίχους και ενούμενος έτσι με τα στίφη των πιστών, των προκατόχων, τον μετανοούντων, των μετανοησάντων, των οσίων και των δικαίων.
.
Είναι ωραία αυτή η μοναξιά, η φτώχεια, η κόπωση, η σιγή, η νύχτα. Την ώρα που ένας κόσμος πάσχει, να επικοινωνείς με τον Θεό και να σε γεμίζει η επικοινωνία με αυτό που λέγεται εύκολα χαρά, μα εκφράζεται δύσκολα και μετριέται δυσκολότερα και μεταφέρεται στο χαρτί ακόμα δυσκολότερα.
Η δημιουργία είναι σε βάρος της αδράνειας. Η δεύτερη δεν πρέπει εύκολα να αναθερμαίνεται...
...κλείνει και αυτή η μέρα και γεμίζει η καρδιά μου ελπίδα και κουράγιο για το αύριο..."
.

(Απόσπασμα από το βιβλίο του μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου
Αθωνικό Απόδειπνο εκδόσεις Αρμός)

.

.

Τρίτη 12 Οκτωβρίου 2010

Αγαπημένε μου . . .

...
Αγαπημένε μου ...

Έψαξα σε όλον τον κόσμο ...

πουθενά δεν βρήκα χαρά μακρυά Σου .

Είδα του κόσμου τα θαύματα ,

αλλά ποτέ ένα θαύμα σαν Εσένα .

Έστησα το αυτί της ψυχής μου ,

πίσω από αμέτρητες πόρτες ,

αλλά ποτέ δεν άκουσα λόγια

τρυφερά σαν Τα δικά Σου .

Ζήτησα απεγνωσμένα ένα καταφύγιο ,

αλλά καμιά αγκαλιά δεν με δέκτηκε

σαν Τη δική Σου !

Αναζήτησα το Φως ,

και τίποτα δεν μπόρεσε να φωτίσει τη ψυχή μου

εκτός απ΄ τη δική Σου παρουσία .

Συνοδοιπόρε Αγαπημένε ,

όλοι οι δρόμοι φτάνουν σ΄ αδιέξοδα ,

αν δεν συμπορευφθείς μαζί μας Εσύ !

..
Διαβάτης

.

.

Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2010

Ενάντια στους πειρασμούς . . .

...
Νουθετώντας μας ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος
για την αντιμετώπιση των καθημερινών πειρασμών
που δεχόμαστε ασταμάτητα στη ζωή μας , μας λέει :

"Όπως πλησιάζουν τα βλέφαρα το ένα το άλλο, έτσι και οι πειρασμοί είναι κοντά στους ανθρώπους. Και αυτό το οικονόμησε ο Θεός να είναι έτσι, με σοφία, για να έχουμε ωφέλεια. Για να κρούεις δηλαδή επίμονα, εξαιτίας των θλίψεων, τη θύρα του ελέους του Θεού και για να μπει μέσα στον νου σου, με το φόβο των θλιβερών πραγμάτων, ο σπόρος της μνήμης του Θεού, ώστε να πας κοντά Του με τις δεήσεις, και να αγιασθεί η καρδιά σου με τη συνεχή ενθύμησή Του. Και ενώ εσύ θα Τον παρακαλείς, Αυτός θα σε ακούσει.

Ο πορευόμενος στον δρόμο του Θεού πρέπει να Τον ευχαριστεί για όλες τις θλίψεις που τον βρίσκουν, και να κατηγορεί και να ατιμάζει τον αμελή εαυτό του, και να ξέρει ότι ο Κύριος, που τον αγαπά και τον φροντίζει, δεν θα του παραχωρούσε τα λυπηρά, για να ξυπνήσει τον νου του, αν δεν έδειχνε κάποια αμέλεια. Ακόμη μπορεί να επέτρεψε ο Θεός κάποια θλίψη, διότι ο άνθρωπος έχει υπερηφανευθεί, οπότε ας το καταλάβει και ας μην ταραχθεί κι ας βρίσκει την αιτία στον εαυτό του, ώστε το κακό να μη γίνει διπλό, δηλαδή να υποφέρει και να μη θέλει να θεραπευθεί. Στον Θεό που είναι η πηγή της δικαιοσύνης, δεν υπάρχει αδικία. Αυτό να μην περάσει από το νου μας.

Μην αποφεύγεις τις θλίψεις, διότι βοηθούμενος απ' αυτές μαθαίνεις καλά την αλήθεια και την αγάπη του Θεού.Και μη φοβηθείς τους πειρασμούς, διότι μέσα από αυτούς βρίσκεις θησαυρό. Να προσεύχεσαι να μην εισέλθεις στους ψυχικούς πειρασμούς, όσο για τους σωματικούς, να ετοιμάζεσαι να τους αντιμετωπίσεις με όλη τη δύναμή σου, γιατί χωρίς αυτούς δεν μπορείς να πλησιάσεις τον Θεό. Μέσα σ' αυτούς εμπεριέχεται η θεία ανάπαυση. Όποιος αποφεύγει τους σωματικούς πειρασμούς, αποφεύγει την αρετή.

Χωρίς πειρασμούς η πρόνοια του Θεού για τον άνθρωπο δεν φανερώνεται, και είναι αδύνατον, χωρίς αυτούς, να αποκτήσεις παρρησία στον Θεό, και να μάθεις τη σοφία του αγίου Πνεύματος και, ακόμη, δεν θα μπορέσει να στεριωθεί μέσα στην ψυχή σου ο θεϊκός πόθος. Προτού να έρθουν οι πειρασμοί, ο άνθρωπος προσεύχεται στον Θεό σαν ξένος. Από τότε όμως που θα εισέλθει σε πειρασμούς για την αγάπη του Θεού, και δεν αλλάξει γνώμη, έχει τον Θεό, να πούμε, υποχρεωμένο απέναντί του, και ο Θεός τον λογαριάζει για γνήσιο φίλο του. Διότι πολέμησε και νίκησε τον εχθρό του, για να εκπληρώσει το θέλημα του Θεού.

Ο Θεός δεν δίνει μεγάλο χάρισμα χωρίς να προηγηθεί μεγάλος πειρασμός γιατί ανάλογα με την σφοδρότητα των πειρασμών ορίσθηκαν τα χαρίσματα από τη σοφία του Θεού, την οποία όμως δεν καταλαβαίνουν συνήθως οι άνθρωποι. Από το μέγεθος των μεγάλων θλίψεων που σου στέλνει η πρόνοια του Θεού, καταλαβαίνεις πόση τιμή σου κάνει η μεγαλοσύνη του. Διότι ανάλογη με τη λύπη που δοκιμάζεις είναι και η παρηγοριά που δέχεσαι.

Αν με ρωτήσεις ποια είναι η αιτία για όλα αυτά, σου απαντώ: Η αμέλεια σου, γιατί δεν φρόντισες να βρεις τη γιατρειά τους. Η γιατρειά όλων αυτών είναι μία, και μ' αυτήν ο άνθρωπος βρίσκει αμέσως στην ψυχή του την παρηγοριά που ποθεί. Και ποια λοιπόν είναι αυτή η γιατρειά; Είναι η ταπεινοφροσύνη της καρδιάς. Χωρίς αυτήν είναι αδύνατο να χαλάσεις τον φράχτη των πειρασμών, απεναντίας μάλιστα βρίσκεις ότι οι πειρασμοί είναι ισχυρότεροι και σε εξουθενώνουν.

Κατά το μέτρο της ταπεινοφροσύνης, σου δίνει ο Θεός και τη δύναμη να υπομένεις τις συμφορές σου. Και κατά το μέτρο της υπομονής σου, το βάρος των θλίψεών σου γίνεται ελαφρύ και, έτσι, παρηγοριέσαι. Και όσο παρηγοριέσαι, τόσο η αγάπη σου προς τον Θεό αυξάνει. Και όσο αγαπάς τον Θεό, τόσο μεγαλώνει η χαρά που σου χαρίζει το άγιο Πνεύμα. Ο εύσπλαχνος Πατέρας μας, θέλοντας να βγάλει σε καλό τους πειρασμούς των πραγματικών του παιδιών, δεν τους παίρνει, παρά τους δίνει τη δύναμη να τους υπομείνουν. Όλα αυτά τα αγαθά (την παρηγοριά, την αγάπη, τη χαρά) τη δέχονται οι αγωνιστές ως καρπό της υπομονής, για να φτάσουν οι ψυχές τους στην τελειότητα.

Οι αγωνιστές, λοιπόν, πειράζονται για να αυξήσουν τον πνευματικό τους πλούτο, οι αμελείς, για να φυλαχθούν απ’ ό,τι τους βλάπτει, οι κοιμισμένοι, για να ξυπνήσουν. Οι απομακρυσμένοι, για να πλησιάσουν στον Θεό και οι φίλοι του Θεού, για να εισέλθουν στον άγιο οίκο του με παρρησία. Ένας γιος, άβγαλτος στη ζωή, δεν μπορεί να διαχειρισθεί τον πλούτο του πατέρα του και να βοηθηθεί απ’ αυτόν. Γι' αυτό λοιπόν, στην αρχή στέλνει δυσκολίες και βάσανα ο Θεός στα παιδιά του και, μετά, τους φανερώνει τι τους χαρίζει.
Δόξα τω Θεώ που, με πικρά φάρμακα, μας χαρίζει την απόλαυση της πνευματικής υγείας.

Αν σκύψουμε το κεφάλι, τότε ό,τι καλό και ωφέλιμο ζητήσουμε από τον Θεό στην προσευχή μας με ταπείνωση, με διαρκή πόθο και με υπομονή, όλα θα μας τα δώσει.

Όπως τα μικρά παιδιά τρομάζουν από τα φοβερά θεάματα, και τρέχουν και πιάνονται από τα φορέματα των γονέων τους, και ζητούν τη βοήθειά τους, έτσι και η ψυχή: όσο στενοχωριέται και θλίβεται από το φόβο των πειρασμών, προστρέχει και κολλάει στον Θεό, και τον παρακαλεί με ακατάπαυτες δεήσεις. Και όσο οι πειρασμοί πέφτουν επάνω της, ο ένας μετά τον άλλο, τόσο και παρακαλεί περισσότερο. Αλλά όταν σταματήσουν και ξαναβρεί την ανάπαυσή της, συνήθως χάνει την επαφή της με την πραγματικότητα και απομακρύνεται από τον Θεό.

Άφησε λοιπόν τη φροντίδα σου στον Θεό, και σε όλες τις δυσκολίες σου κατάκρινε τον εαυτό σου, ότι εσύ ο ίδιος είσαι ο αίτιος για όλα.

Όλες οι λυπηρές περιστάσεις και οι θλίψεις, αν δεν έχουμε υπομονή, μας διπλοβασανίζουν. Γιατί ο άνθρωπος με την υπομονή του διώχνει την πίκρα των συμφορών, ενώ η μικροψυχία γεννά την απελπισία της κόλασης. Η υπομονή είναι μητέρα της παρηγοριάς, είναι μια δύναμη ψυχική, που γεννιέται από την πλατιά καρδιά. Αυτή τη δύναμη ο άνθρωπος δύσκολα τη βρίσκει πάνω στις θλίψεις του, αν δεν έχει τη θεία χάρη, που την αποκτά με την επίμονη προσευχή και με δάκρυα."

.......................................................................................
.
.
Γράφοντας όλα αυτά ο Άγιος Ισαάκ , θέλει να μας δώσει να καταλάβουμε
πώς αντιλαμβανόμενοι την παρουσία πειρασμών στην ζωή μας ,
δεν πρέπει να μας κυριεύει ο πανικός , αλλά πρέπει να συναισθανόμαστε
πως ο Κύριος παραχωρεί όλα αυτά να μας συμβαίνουν για να νοιώσουμε
και τη Δική Του Παρουσία δίπλα μας .

Ας μένουμε άγρυπνοι και προσευχόμενοι , για να μπορούμε να αντιμετωπίζουμε
νηφάλια όλους αυτούς τους πειρασμούς , που καθημερινά συναντούμε στο δρόμο μας ,
ικετεύοντας Τον Κύριο , να γίνεται Ασπίδα και Πανοπλία για την ψυχή μας ,
για να μην λυγίσουμε και να μην υποκύψουμε σε καμιά από τις παγίδες του πονηρού .


Εύχομαι σε κάθε Διαβάτη και Οδοιπόρο της ζωής ,
να έχουμε όλοι μιαν όμορφη κι΄ ευλογημένη μέρα ,
και Καλή Δύναμη στου βίου την πορεία ,
και στην αντιμετώπιση κάθε θλίψης και κάθε πειρασμού.

.
Διαβάτης

.

Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2010

Δακρύζει η Μάνα Παναγιά !

...
Δεν είν΄ η πρώτη της φορά που χύνει δάκρυα!
.
Για αιώνες τώρα κλαίει και πονά μαζί μας ...
.
Κι΄ ας μην τα βλέπουμε συχνά τα δάκρυά της...
.
.
Πονάει τόσο για το πλάσμα της , όσο πόνεσε για Τον Υιό της ! ...
.
Παίρνει τον πόνο μας , την θλίψη μας , την στεναχώρια μας ,
τα κάνει ικεσία Στα Πόδια Του Ιησού Χριστού .
Μεσιτεύει και προσεύχεται ,
γίνεται Σκέπη και παρηγοριά και προστασία και καταφυγή ,
για όποιον τρέξει κοντά Της ,
για όποιον αρπακτεί απ΄ τον χιτώνα Της ,
για όλους εμάς , που είναι Μάνα Στοργική και μας καταλαμβαίνει .
.
Οι πιο πάνω εικόνες δάκρυσαν , και τα δάκρυά της θέλησε να τα δούμε.
Η μια στη σκήτη Χούτα της Ρουμανίας ,
και η άλλη στις γυναικείες φυλακές του Αλατίρ στη Ρωσσία ,
σε διάστημα 24 ημερών η μια από την άλλη ,
τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο .
.
Άραγε ποιός πόνος Της προκάλεσε Αυτά τα δάκρυα ; . . .
.
.
" Υπεραγία Θεοτόκε , σώσων ημάς .
.
Πολλοίς συνεχόμενος πειρασμοίς ,
προς Σε καταφεύγω , σωτηρίαν επιζητών,
Ω Μήτερ Του Λόγου και Παρθένε ,
των δυσχερών και δεινών με διάσωσον .
.
Υπεραγία Θεοτόκε , σώσων ημάς.
.
Παθών με ταράττουσι προσβολαί ,
πολλής αθυμίας εμπιπλώσε μου την ψυχήν ,
ειρήνευσον Κόρη , τη γαλήνη ,
τη Του Υιού και Θεού σου , Πανάμωμε . "
.
.
Εύχομαι να έχουμε όλοι μας ένα όμορφο , ευλογημένο , ειρηνικό σαββατοκυρίακο ,
υπό Την Σκέπη και Την προστασία Της Γλυκιάς μας Παναγιάς .
.
Διαβάτης
.

Μαράθηκε η ζωή μας ...

...
Για κάποια λόγια που δεν ειπώθηκαν . . .

Για κάποιες σκέψεις που δεν εκφράστηκαν . . .

Για κάποια συναισθήματα που δεν εκδηλώθηκαν . . .

Για κάποια λουλούδια που δεν στάληκαν . . .
.

Για κάποια λάθη που κάναμε και δεν επανορθώσαμε . . .

Για όλα τα χρόνια που πέρασαν

και δεν μπορέσαμε να κλείσουμε τον κύκλο . . .

και δεν μπορέσαμε εκείνο το χρέος να ξοφλήσουμε . . .

. . . μαράθηκε η ζωή μας . . .

.
Τώρα πια , του βίου οι δρόμοι μας παράλληλοι . . .

ας μην στερηθούμε το δικαίωμα

μιας όμορφης , αγνής , γλυκιάς ανάμνησης !

.
Διαβάτης

.

.

Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 2010

Απορίες . . .

...
Είναι φορές που ΄ ναι πυκνό
Χριστέ μου το σκοτάδι ,
κι΄ είναι στιγμές κατάνυξης
που μοιάζουν μ΄ ένα χάδι .

..
Ποιός ο σκοπός Σου Ιησού ,
μ΄ αυτά όλα που συμβαίνουν
κι΄ άλλα μας πνίγουν την καρδιά
κι΄ άλλα την ανασταίνουν ; ...
.

.

Μήπως μας βάζεις δύσκολα
να δεις αν τα περνούμε,
και αν κοντά Χριστέ Σ΄ Εσέ ,
αξίζει να βρεθούμε ; ...

.
Ή μήπως εκ του πονηρού
έρχονται οι παγίδες ,
και μας ταράζουν την ζωή
σεισμοί και καταιγίδες ; ...

.
Όπως κι΄ αν είναι Ιησού
μείνε πάντα κοντά μας ,
πραότητα κι΄ υπομονή
χάριζε στην καρδιά μας !

.
Διαβάτης

( Από το ημερολόγιο της προσωπικής μου ποίησης )
.

.

Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2010

Η Σιωπή !

...
« Το να σιωπά κανείς δεν σημαίνει οπωσδήποτε ότι είναι αδιάφορος, αδρανής, νωχελής κι απρόσεκτος. Η εσκεμμένη σιωπή, η προσεγμένη ολιγολογία και η απόρριψη της φλυαρίας και του κουτσομπολιού αποτελεί προτίμηση σιγής κι αποφυγή της κουραστικής πολυλογίας, από την οποία συνήθως προέρχονται διάφορα προβλήματα, όπως φιλονικίες, ψυχρότητες και θόρυβοι. Οι σιωπηλοί άνθρωποι μιλούν με τη σοβαρή σιωπή τους. Δεν μιλούν όχι γιατί δεν γνωρίζουν να μιλήσουν, όχι από ακαταδεκτικότητα και κρυφή οίηση ότι δεν συμμετέχουν σε υψηλού επιπέδου συζητήσεις, αλλά από την ταπεινή αίσθηση ότι δεν έχουν κάτι σημαντικό να πουν. Όταν μάλιστα μιλούν, καταθέτουν λόγο μεστό περιεχομένου.

Ο Άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ λέει: «Απόκτησε την εσωτερική σου γαλήνη και χιλιάδες άνθρωποι θα σωθούν γύρω σου, χωρίς εσύ να το ξέρεις». Δεν χρειάζεται συνέχεια να μιλάμε. Ο κόσμος κουράστηκε από τα πολλά, τα παχιά, τα αδιαφανή, τα υποκριτικά, τα ξύλινα λόγια. Οι άλλοι δεν βρίσκονται πάντοτε πλάι μας για να μας ακούνε, αλλά και για να τους ακούμε. Λέει ένας σοφός: «ο Θεός μας έδωσε δύο αυτιά και ένα στόμα – περισσότερο ν’ ακούμε και λιγότερο να μιλάμε». Εμείς κυκλοφορούμε σαν να έχουμε δέκα στόματα και κανένα αυτί. Μιλά ο άλλος και δεν τον ακούμε και σκεφτόμαστε τι θα πούμε εμείς.»

Απόσπασμα από το βιβλίο :
Η εύλαλη σιωπή, εκδ. Εν πλω,
Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου
.
.

Τρίτη 5 Οκτωβρίου 2010

Θεία Πρόνοια !

...
"Για αύριο Θεέ μου, Σύ έχεις προνοήσει
.
Για μιας ημέρας μάννα έχεις Εσύ φροντίσει
.
Η δύναμη κι η Χάρη, το θάρρος και η πίστη
.
Ειν' αρκετά για μένα μέχρι να έρθει η δύση.
.
Ν' ανησυχώ, το ξέρω, δεν είναι θέλημά Σου
.
Όλα ασφαλή ευρίσκονται στα χέρια τα δικά Σου
.
Τώρα που βλέπω κύματα γύρω μου αφρισμένα
.
Τώρα είν' η ώρα Κύριε να εμπιστευτώ Εσένα!
.
Για σήμερα, Πατέρα, τα μάτια άνοιξέ μου
.
Κράτησε την καρδιά μου σε υπακοή Θεέ μου
.
Βοήθα με να κάνω μ' απλότητα και χάρη
.
Αυτό που Εσύ μ' αγάπη μπροστά μου έχεις βάλει ! "


.
Την καλημέρα μου σε κάθε Διαβάτη και Οδοιπόρο της ζωής ,

εναποθέτωντας Στα Πανάγια Χέρια Του την κάθε μας

μέριμνα κι΄ ανησυχία ...

Αρκούν για σήμερα , τα της σημερινής ημέρας γεγονότα ,

για αύριο ... έχει ο Θεός ! ...


.
Διαβάτης



.

Δευτέρα 4 Οκτωβρίου 2010

Τα σύννεφα των λογισμών , σαν μαύρα πουλιά που πετούν πάνω από το κεφάλι μας !

...
" Από τους πονηρούς λογισμούς που πολεμούν τον άνθρωπο, τρεις είναι οι πιο σκληροί:
της απιστίας, της βλασφημίας και της πορνείας.
Για να κοπάσει αυτός ο πόλεμος, πρέπει πρώτα να γνωρίζεις πότε αμαρτάνεις και πότε όχι:
Δεν αμαρτάνεις όταν ο νους, η βούληση, δε συγκατατίθεται στους λογισμούς, πολύ περισσότερο όταν τους αποστρέφεται ή τους περιφρονεί.
Αμαρτάνεις, κάποτε και θανάσιμα, όταν ο νους αυτοπροαίρετα συγκρατεί τους λογισμούς και η καρδιά ηδύνεται και ευχαριστείται μ’ αυτούς.
.
Όποιος πολεμείται από πονηρούς λογισμούς και δεν τους αποδέχεται, ταράσσεται όμως νομίζοντας ότι αμάρτησε, αυτός είναι μικρόψυχος, εμπαίζεται από το διάβολο και δε γνωρίζει να διακρίνει μεταξύ προσβολής και συγκαταθέσεως.

Μην παραξενεύεσαι που οι ίδιοι λογισμοί φέρνουν μαζί τους και θάνατο και ζωή, αιώνιο θάνατο ή αιώνια ζωή. Σ’ εκείνον που τους αποδέχεται προκαλούν θάνατο. Σ’ εκείνον που τους αποστρέφεται και τους πολεμά χαρίζουν ζωή, και αυξάνουν το μισθό του στον ουρανό.

Συμβαίνει κάποτε να έρχονται λογισμοί απιστίας ή βλασφημίας κατά του Θεού, της Υπεραγίας Θεοτόκου ή των αγίων. Καμιά φορά, αντικρίζοντας τα άχραντα και θεία Μυστήρια ή τις άγιες εικόνες, πέφτουν επάνω σου σαν μαύρο σύννεφο βλάσφημες σκέψεις. Περιφρόνησε αυτούς τους λογισμούς. Αδιαφόρησε. Μην ανησυχείς και μη θλίβεσαι, γιατί έτσι χαροποιείς το διάβολο.
Του αρκεί να σε βλέπει θλιμμένο και συγχυσμένο, αν δεν κατορθώσει κάτι χειρότερο. Θα επαυξήσει τότε τους λογισμούς σου, για να εξουθενώσει τελείως τη συνείδησή σου. Όταν όμως σε δει να περιφρονείς τους βλάσφημος λογισμούς, θα απομακρυνθεί ντροπιασμένος.

Πρόσεξε, και θα διαπιστώσεις ότι και τα τρία είδη των λογισμών γεννιούνται συχνά από την κατάκριση. Μην κατακρίνεις τον αδελφό σου και θα καταφέρεις γενναίο πλήγμα στους πονηρούς λογισμούς. Επειδή όμως ο πόλεμος των λογισμών ταλαιπωρεί συνήθως τους υπερηφάνους και φθονερούς, ο πιο σίγουρος τρόπος για ν’ απαλλαγείς απ’ αυτόν είναι να καλλιεργήσεις μέσα σου την ταπείνωση και την ακακία.

Οι άγιοι Πατέρες διδάσκουν και υποδεικνύουν τα μέσα και τους τρόπους που θα χρησιμοποιήσεις για να νικήσεις τους λογισμούς και να καταισχύνεις τους δαίμονες που τους σπέρνουν μέσα σου:

Να τους φανερώνεις στον πνευματικό σου με την εξομολόγηση.
Να προσεύχεσαι στον Κύριο με θέρμη, αναθέτοντας σ’ Εκείνον την ασθένειά σου και ομολογώντας την αδυναμία σου.
Να καλλιεργείς μέσα σου τη συντριβή του νου, την αυτομεμψία και, γενικά, ταπεινό φρόνημα.
Ν’ αγαπήσεις τη νηστεία, που θανατώνει προ παντός τους σαρκικούς λογισμούς.
Ν’ αγαπήσεις τους σωματικούς κόπους και μόχθους, που ταπεινώνουν το σώμα και πνίγουν μέσα στον ιδρώτα σου τις πανουργίες των δαιμόνων.
Να ζεις συνέχεια με τη μνήμη του θανάτου και της φοβερής κρίσεως του Θεού.
Ν’ αντιπαραθέτεις στους ρυπαρούς λογισμούς άλλους λογισμούς, υγιείς και θεάρεστους.
Τέλος, αν είσαι δυνατός, περιφρόνησε και περιγέλασε τους λογισμούς, κι ύστερα προσπέρασέ τους αδιάφορα.
Ο τελευταίος αυτός τρόπος εξευτελίζει τελείως τους δαίμονες. "

Από το βιβλίο : Πνευματικό Αλφάβητο,
του Αγίου Δημητρίου του Ροστώφ ,
Εκδόσεις Ιεράς Μονής Παρακλήτου
.
...................................
.
Ο αγώνας μας , αγαπημένοι μου Διαβάτες και Οδοιπόροι της ζωής
δεν είναι εύκολος . Έχουμε ένα πολύ ισχυρό αντίπαλο να πολεμήσουμε,
τον πονηρό , που δεν τα βάζει κάτω με τίποτα , ώσπου να δει ότι μας
έχει στο χέρι του και μας κάνει ότι θέλει ...
Ταυτόχρονα όμως δεν είματε μόνοι . Έχουμε πολύ ισχυρότερο Συνοδοιπόρο
από τον εχθρό μας . Έχουμε για πανοπλία και Ασπίδα μας Τον Ιησού Χριστό.
Έχουμε Σκέπη και Προστασία την Γλυκειά μας Μάνα Παναγιά ,
έχουμε τον φύλακά μας Άγγελο , αχώριστο σύντροφο .
Έχουμε τους Αγίους και τους μάρτυρες της Ορθοδοξίας μας ,
όποτε τους φωνάζουμε είναι δίπλα μας και πολεμούν μαζί μας ...
Τα όπλα μας είναι ισχυρά . Ας μην τα αποχωριζόμαστε .
Κι΄ ας μην λυγίζουμε στις παγίδες του εχθρού .
Καλή δύναμη σε όλους μας .
.
.
Διαβάτης
.
.

Παρασκευή 1 Οκτωβρίου 2010

Καλό Μήνα !

...
Εύχομαι ένα όμορφο κι΄ ευλογημένο μήνα
σε κάθε Διαβάτη και Οδοιπόρο της ζωής .
.
Εύχομαι η Γλυκειά μας Παναγιά , η Γοργοϋπήκοος
που γιορτάζουμε σήμερα , να στήριγμα , προστασία
και παρηγοριά για τον καθένα μας .
.
Να μας στηρίζει και να μας παρηγορεί ,η
σε κάθε μας θλίψη , και στεναχώρια ,
και να μεσιτεύει Στον Μονογεννή Υιό Της ,
να μας δέχεται με κατανόηση μετά από
κάθε μας πτώση και κάθε μας ολίσθημα ,
όπως τα άτακτα παιδιά που γυρίζουν στο
σπίτι και πέφτουν στην ανοικτή αγκαλιά
του πατέρα τους.
.
Εύχομαι ο καινούργιος μήνας , νάναι για
τον καθένα μας και μια καινούργια αρχή
στην πνευματική μας πορεία .
.
Ας ξεχάσουμε κάτι που μας πονάει και μας στενοχωρεί ,
ας ανοίξουμε την καρδιά μας στην αγάπη και στην κατανόηση ,
και ας αφήσουμε Τον Κύριο να δουλέψει μέσα μας ...
.
Εμείς απλά , ας κάνουμε αυτό για το οποίο είμαστε πλασμένοι .
Ας δίνουμε αγάπη Στον Θεό μας και στον αδελφό μας .
.
Καλό Μήνα !
.
.
Διαβάτης
.
.