Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου 2014
Τρίτη 25 Φεβρουαρίου 2014
Κύριε Εισάκουσον . . .
Ας μην ξεχνάμε την προσευχή μας
αγαπημένοι μου Διαβάτες και Οδοιπόροι της ζωής .
Ο Κύριος είναι πάντα εκεί ,
και περιμένει να Του μιλήσουμε ...
Να ακουπήσουμε κάθε μας έγνοια ,
κάθε θλίψη και καημό Στα Πόδια Του ,
και να Τον παρακαλέσουμε ταπεινά
να δώσει Αυτός τις λύσεις
στα όποια άλυτα , και αβάστακτα προβλήματα της ζωής ...
Μας βλέπει που αγωνιούμε τόσο ,
και θέλει τόσο πολύ να μας πει :
Παιδί μου μην αγχώνεσαι ...
Μοιράσου μαζί μου όλες σου τις ανησυχίες ,
και όλα τα φορτία θα γίνουν ελαφρύτερα ,
γιατί θα τα σηκώσω εγώ στους ώμους μου ,
αντί για σένα ...
όπως τότε ...
που σήκωσα Το Σταυρό ,
φορτωμένο με τις αμαρτίες όλης της οικουμένης ...
Ακούμπα πάνω μου και μη φοβάσαι ,
κανένα βοριά και καμιά τρικυμία ...
Μονάχα αφέσου μ΄ εμπιστοσύνη
Στα δικά μου Χέρια ...
...
Δική μας η απόφαση φίλοι μου ...
Εύχομαι σε όλους ένα όμορφο κι΄ ευλογημένο βράδυ !
✿ Διαβάτης ✿
( υγ . Σκέψεις από το προσωπικό μου ημερολόγιο )
Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου 2014
Η ομορφιά της ζωής !
" Είναι όμορφη η ζωή.. Πίστεψέ με..
Αξίζει να τη ζει κανείς, έστω κι αν κάποτε γεμίζει πληγές..
Σε νιώθω.. Λες να μην τα ξέρω όλ' αυτά;
Μα να θυμάσαι πάντα, φιλαράκο, πως αύριο ξημερώνει μια καινούργια μέρα..
Δε σταματάει πουθένα η ζωή.
Μη σε μπερδέψουνε κάτι κακομοίρηδες, που σφίγγουν σαν το παραδοσάκουλο της ψυχής τους.
Κι ο άνθρωπος σαν τα δέντρα είναι. Ανθίζει, κάνει καρπούς, μαδάει, και πάλι από την αρχή..
Τώρα έχεις φουρτούνα εσύ, και δεν καταλαβαίνεις τίποτα..
Φύλαξέ τα όμως στο μυαλό σου αυτά που ακούς.. Δεν σου κάνω το δάσκαλο...
Ένας γερό - ξεκούτης είμαι.. Μα αυτά τα πράγματα έτσι γίνονται..
Το ξέρω καλά.. Αν θέλεις να φύγεις, φύγε...
Κανείς δεν μπορεί να σε κρατήσει.. Προχώρα όρθιος όμως.. Έτσι;
Αύριο θα 'ναι μια καινούργια μέρα, αγόρι μου..
Πλύσου, χτενίσου, ψιθύρισε ένα τραγουδάκι και ξεκίνα..
Δεν ξέρω τίποτα άλλο να σου πω, έζησα τόσα χρόνια σ' αυτή τη γη..
Δεν αρνήθηκα ποτέ τα λάθη μου..
Δε γουστάρω τους ανθρώπους που είναι ατσαλάκωτοι.
Αξίζει να ζεις μέσα στη γυάλα, από φόβο μην πληγωθείς;
Ζήσε τη ζωή σου ελεύθερα..
Κι όταν τσακίζεσαι, να 'χεις το θάρρος να λες: Με γεια μου, με χαρά μου..
Φτου κι από την αρχή τώρα.. Όχι κακομοιριές και κλαψούρες.
Η ζωή είναι όμορφη, παλικάρι μου, μόνο όταν την ζεις...
Όταν κυλιέσαι μαζί της..
Πότε σε λασπουριές και πότε σε ροδοπέταλα..
Κρατάς τις αναμνήσεις σου και προχώρα..
Μια περιπλάνηση είναι το διάβα μας σ' αυτό το κόσμο..
Μια περιπλάνηση ανάμεσα ουρανού και γης... "
Αξίζει να τη ζει κανείς, έστω κι αν κάποτε γεμίζει πληγές..
Σε νιώθω.. Λες να μην τα ξέρω όλ' αυτά;
Μα να θυμάσαι πάντα, φιλαράκο, πως αύριο ξημερώνει μια καινούργια μέρα..
Δε σταματάει πουθένα η ζωή.
Μη σε μπερδέψουνε κάτι κακομοίρηδες, που σφίγγουν σαν το παραδοσάκουλο της ψυχής τους.
Κι ο άνθρωπος σαν τα δέντρα είναι. Ανθίζει, κάνει καρπούς, μαδάει, και πάλι από την αρχή..
Τώρα έχεις φουρτούνα εσύ, και δεν καταλαβαίνεις τίποτα..
Φύλαξέ τα όμως στο μυαλό σου αυτά που ακούς.. Δεν σου κάνω το δάσκαλο...
Ένας γερό - ξεκούτης είμαι.. Μα αυτά τα πράγματα έτσι γίνονται..
Το ξέρω καλά.. Αν θέλεις να φύγεις, φύγε...
Κανείς δεν μπορεί να σε κρατήσει.. Προχώρα όρθιος όμως.. Έτσι;
Αύριο θα 'ναι μια καινούργια μέρα, αγόρι μου..
Πλύσου, χτενίσου, ψιθύρισε ένα τραγουδάκι και ξεκίνα..
Δεν ξέρω τίποτα άλλο να σου πω, έζησα τόσα χρόνια σ' αυτή τη γη..
Δεν αρνήθηκα ποτέ τα λάθη μου..
Δε γουστάρω τους ανθρώπους που είναι ατσαλάκωτοι.
Αξίζει να ζεις μέσα στη γυάλα, από φόβο μην πληγωθείς;
Ζήσε τη ζωή σου ελεύθερα..
Κι όταν τσακίζεσαι, να 'χεις το θάρρος να λες: Με γεια μου, με χαρά μου..
Φτου κι από την αρχή τώρα.. Όχι κακομοιριές και κλαψούρες.
Η ζωή είναι όμορφη, παλικάρι μου, μόνο όταν την ζεις...
Όταν κυλιέσαι μαζί της..
Πότε σε λασπουριές και πότε σε ροδοπέταλα..
Κρατάς τις αναμνήσεις σου και προχώρα..
Μια περιπλάνηση είναι το διάβα μας σ' αυτό το κόσμο..
Μια περιπλάνηση ανάμεσα ουρανού και γης... "
Αλκυόνη Παπαδάκη
Το χρώμα του φεγγαριού
Το χρώμα του φεγγαριού
Εύχομαι ένα όμορφο κι΄ ευλογμένο σαββατοκυρίακο
σε κάθε Διαβάτη και Οδοιπόρο της ζωής ...
Ήδη οι πρώτες αμυγδαλιές άνθισαν
και μας προμηνύουν την Άνοιξη !
Δόξα τω Θεώ !
Ας αφήσουμε τις ψυχές μας
να ξεχειλίσουν από ευγνωμοσύνη
προς Τον Δημιουργό μας !
✿ Διαβάτης ✿
Πέμπτη 20 Φεβρουαρίου 2014
Προσοχή στα μεγάλα !
« Να τα προσέχεις τα μεγάλα κομποσχοίνια !
Όλα τα μεγάλα να τα προσέχεις.
Τα μεγάλα λόγια,
τα μεγάλα δώρα,
Όλα τα μεγάλα να τα προσέχεις.
Τα μεγάλα λόγια,
τα μεγάλα δώρα,
τις μεγάλες ευχές,
τις μεγάλες μετάνοιες,
τους μεγάλους κανόνες,
τις μεγάλες ευλάβειες,
τις μεγάλες αρετές.
Και πριν απ’ όλα,
και πάνω απ’ όλα,
τις μεγάλες σιγουριές ! »
(Μητροπολίτη Προικονήσου Ιωσήφ )
τις μεγάλες μετάνοιες,
τους μεγάλους κανόνες,
τις μεγάλες ευλάβειες,
τις μεγάλες αρετές.
Και πριν απ’ όλα,
και πάνω απ’ όλα,
τις μεγάλες σιγουριές ! »
(Μητροπολίτη Προικονήσου Ιωσήφ )
***
Εύχομαι ένα όμορφο κι΄ ευλογημένο βράδυ
σε κάθε Διαβάτη και Οδοιπόρο της ζωής
υπό την Σκέπη Της Γλυκιάς μας Παναγιάς
και Του Γλυκύτατου Ιησού Χριστού !
Διαβάτης
Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου 2014
Άδεια ψυχή ...
« Μεθύσι ολόγυρα μου της ζωής. Ανάσταση!
Κι όμως μία λόγχη φως με ταξιδεύει απρόσμενα
στον κήπο της αγωνίας...
Το νιόφυτρο μπουμπούκι δε θα λουλουδίσει ποτέ.
Απ' το κουκούλι ή πεταλούδα δε θα βγει στη γιορτή της Ανοιξης
καί το φτωχό χελιδόνι δε θα τιτιβίσει στα γαλανά τα πλάτη τ' ουρανού.
Τούτη ή Γεσθημανή είναι σιωπηλή σαν το θάνατο
και μονάχα ένα θρόισμα μυστικό σαν το βουβό πόνο της Παναγιάς ,
κεντάει τίς άδειες στιγμές.
Είναι τραγούδι απόκοσμο του παιδιού πού δεν θα γεννηθεί ποτέ .
Σωπαίνω κι αφουγκράζομαι.
«Θεέ μου. σύρε το δοξάρι της συμπόνιας στίς ανθρώπινες χορδές
για ν' ακουστεί ή αδύναμη φωνή μου: Χάνομαι!
Βάρβαρα εισβάλλουν στη φωλιά μου. Πού να κουρνιάσω;
Ή ατσάλινη ρομφαία βηματίζει απειλητικά εναντίον μου. Τρομάζω!
Αλλά κι ή παγερή καταχνιά του καταψύκτη πιο σκληρή κι άπ' το θάνατο. Κρυώνω!
Περνώ τα σύνορα της οδύνης. Ή ψυχή μου αδειάζει. Ή φωνή μου σβήνει. Πεθαίνω!
Τώρα πού σφύζει ολόγυρα μου ή ζωή στους ρυθμούς της "Ανοιξης,
δε ζητώ παρά μια χούφτα ήλιο ν' ανακουφίσει το παράπονο μου.
Ήλθα, τραγούδι άπ' τ' άπειρο, να γλυκάνω μια άδεια αγκαλιά καί με φίμωσαν.
Κρατούσα στα μάτια την ανατολή καί με βύθισαν στο πιο αποτρόπαιο σκοτάδι.
Άπλωσα δειλά το χέρι στην αγάπη καί με πλήγωσαν θανάσιμα
-παράξενο- όσοι τραγουδούσαν τη ζωή, την ελπίδα, το δίκαιο.
Για μένα τώρα όλο το σύμπαν ένα δάκρυ
στα γαλήνια μάτια του λευκόφτερου αγγέλου μου...»
Φτωχό χελιδόνι, δες. Πάνω άπ' τον κήπο της αγωνίας δύο μάτια γεμάτα ήλιους,
μια αγκαλιά ανοιχτή σαν ουρανός,
για να φτερουγίσεις ολόχαρο,
καί μια καμπάνα πού σημαίνει στη σιγαλιά...
Χριστός Ανέστη ! »
( Ποίηση Βασιλικής Γούση - 1ο Πανελλήνιο βραβείο της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών)
Κι όμως μία λόγχη φως με ταξιδεύει απρόσμενα
στον κήπο της αγωνίας...
Το νιόφυτρο μπουμπούκι δε θα λουλουδίσει ποτέ.
Απ' το κουκούλι ή πεταλούδα δε θα βγει στη γιορτή της Ανοιξης
καί το φτωχό χελιδόνι δε θα τιτιβίσει στα γαλανά τα πλάτη τ' ουρανού.
Τούτη ή Γεσθημανή είναι σιωπηλή σαν το θάνατο
και μονάχα ένα θρόισμα μυστικό σαν το βουβό πόνο της Παναγιάς ,
κεντάει τίς άδειες στιγμές.
Είναι τραγούδι απόκοσμο του παιδιού πού δεν θα γεννηθεί ποτέ .
Σωπαίνω κι αφουγκράζομαι.
«Θεέ μου. σύρε το δοξάρι της συμπόνιας στίς ανθρώπινες χορδές
για ν' ακουστεί ή αδύναμη φωνή μου: Χάνομαι!
Βάρβαρα εισβάλλουν στη φωλιά μου. Πού να κουρνιάσω;
Ή ατσάλινη ρομφαία βηματίζει απειλητικά εναντίον μου. Τρομάζω!
Αλλά κι ή παγερή καταχνιά του καταψύκτη πιο σκληρή κι άπ' το θάνατο. Κρυώνω!
Περνώ τα σύνορα της οδύνης. Ή ψυχή μου αδειάζει. Ή φωνή μου σβήνει. Πεθαίνω!
Τώρα πού σφύζει ολόγυρα μου ή ζωή στους ρυθμούς της "Ανοιξης,
δε ζητώ παρά μια χούφτα ήλιο ν' ανακουφίσει το παράπονο μου.
Ήλθα, τραγούδι άπ' τ' άπειρο, να γλυκάνω μια άδεια αγκαλιά καί με φίμωσαν.
Κρατούσα στα μάτια την ανατολή καί με βύθισαν στο πιο αποτρόπαιο σκοτάδι.
Άπλωσα δειλά το χέρι στην αγάπη καί με πλήγωσαν θανάσιμα
-παράξενο- όσοι τραγουδούσαν τη ζωή, την ελπίδα, το δίκαιο.
Για μένα τώρα όλο το σύμπαν ένα δάκρυ
στα γαλήνια μάτια του λευκόφτερου αγγέλου μου...»
Φτωχό χελιδόνι, δες. Πάνω άπ' τον κήπο της αγωνίας δύο μάτια γεμάτα ήλιους,
μια αγκαλιά ανοιχτή σαν ουρανός,
για να φτερουγίσεις ολόχαρο,
καί μια καμπάνα πού σημαίνει στη σιγαλιά...
Χριστός Ανέστη ! »
( Ποίηση Βασιλικής Γούση - 1ο Πανελλήνιο βραβείο της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών)
***
Το πιο πάνω το άφησε στα σχόλια της προηγούμενης ανάρτησης
κάποια υπέροχη , υποθέτω , άγνωστη ψυχή !
Την οποία ολόθερμα ευχαριστώ !
✿ Διαβάτης ✿
( υγ . Ο τίτλος " Άδεια ψυχή " , είναι δικός μου )
Τρίτη 18 Φεβρουαρίου 2014
Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου 2014
Εμπιστοσύνη !
Πολύ δύσκολο ν΄ αφεθούμε με απόλυτη εμπιστοσύνη
Στα Πανάγια Χέρια Του Δημιουργού μας ...
Ας το κάνουμε κι΄ αυτό αίτημα στην προσευχή μας ...
Εκείνος ξέρει την κάθε μας αδυναμία ...
Ξέρει πόσο μικροί είμαστε
μπροστά Στο Μεγαλείο Της Πανσοφίας Του ...
Ξέρει πόσο αδύναμοι είμαστε
μπροστά στην αβεβαιότητα της ζωής ...
Ξέρει πόσο μικρή είναι η πίστη μας
μπροστά Στο θαύμα της ύπαρξης ...
Αυτός που όλα τα γνωρίζει ,
θ΄ ανοίξει την αγκάλη Του
και θα μας πει , όπως τότε στον Πέτρο ,
που κόντεψε να καταποντσθεί στα κύματα :
" θαρσείτε, εγώ ειμί∙ μη φοβείσθε. "
Γι' αυτό ας Τον ικευτεύσουμε ταπεινά ,
να ενισχύσει την πίστη μας ,
και να μας βοηθήσει ν΄ αφεθούμε
μ΄ εμπιστοσύνη Στα Χέρια Του ,
χωρίς άγχος και ταραχή ,
αλλά με την ακλόνητη πεποίθηση
ότι τίποτα δεν γίνεται τυχαία ,
αλλά ότι τα πάντα είναι
σύμφωνα με Το δικό Του Σχέδιο ...
Εύχομαι ένα όμορφο κι΄ ευλογημένο βράδυ
σε κάθε Διαβάτη και Οδοιπόρο της ζωής .
✿ Διαβάτης ✿
Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2014
Προσευχή προς τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν
Ο αναμάρτητος Υιός του Θεού,
που εκούσια υπέμεινες τον σταυρικό θάνατο
για τη σωτηρία μας, για να σώσεις το γένος μας,
για τη σωτηρία μας, για να σώσεις το γένος μας,
που είχε φυλακισθεί στα κατώτατά της γης,
Συ που με το θάνατό Σου επήγασες ζωή στον κόσμο,
και νέκρωσες τον θάνατο
και σαν σκηνή ξέσκισες και κατέστρεψες
το δεσμωτήριο του Άδη,
η βροχή της αφθαρσίας,
το δεσμωτήριο του Άδη,
η βροχή της αφθαρσίας,
ο ατίμητος μαργαρίτης της θείας αστραπής,
το ζωηφόρο σταφύλι
που αποστάζεις το γλυκασμό της παγκόσμιας σωτηρίας,
το αληθινό και ανέσπερο φως,
ο Λόγος, η σοφία και η δύναμη του Θεού Πατέρα,
η λάμψη της δόξας του Θεού,
ακατάληπτε και ανεξερεύνητε Χριστέ,
ο μόνος εύσπλαγχνος και συμπαθής,
δείξε και σε μένα τον αμαρτωλό την πολλή Σου αγαθότητα,
και ακούοντας τις παρακλήσεις μου,
δώρησέ μου όλα όσα σου ζητώ.
Μη με αποδοκιμάσεις τον αδιόρθωτο.
Μη με απορρίψεις τον ράθυμο και ανυπόμονο.
Μην πεις σε μένα τον άθλιο στη Δευτέρα Παρουσία Σου:
«Τι υπέμεινες για μένα;» γ
ιατί δεν υπέφερα ποτέ έστω και λίγο…
Λυπήσου, Κύριε, λυπήσου, εύσπλαγχνε,
ιατί δεν υπέφερα ποτέ έστω και λίγο…
Λυπήσου, Κύριε, λυπήσου, εύσπλαγχνε,
λυπήσου, φιλάνθρωπε, λυπήσου, μόνε αγαθέ,
και μη με κρίνεις ανάξιό της αγάπης Σου.
Μη με ελέγξεις οργισμένος
και μη θυμηθείς τις παλιές και τις πρόσφατες ανομίες μου.
Σε Σένα τον Κύριο και Θεό είναι η δικαιοσύνη
και σε μένα η ντροπή…
Σπλαγχνίσου με και ελέησέ με μόνο για την αγαθότητά Σου.
Στήριξε την ψυχή μου Συ που ανορθώνεις τους πεσμένους.
Στήριξε την ψυχή μου Συ που ανορθώνεις τους πεσμένους.
Δες, οι αμαρτίες μου είναι μεγάλες και πολλές,
και η προσευχή μου είναι αδύνατη,
και η σκληρότητα της καρδιάς μου
ξήρανε τα δάκρυα της μετάνοιας…
ξήρανε τα δάκρυα της μετάνοιας…
Βοήθησέ με, Κύριε, κατά το μέγα έλεός Σου κ
αι σώσέ με τον ασεβή χάρη στην ευσπλαγχνία Σου.
Με τις πρεσβείες της Κυρίας Θεοτόκου
και όλων των Αγίων… Αμήν.
Όσιος Εφραίμ ο Σύρος
Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2014
Ξημερώνει Κυριακή !
Ας γίνουν οι προσευχές μια όμορφη ανθοδέσμη
προς Την Γλυκιά μας Μάνα Παναγιά !
Μυστικά και όμορφα
όλοι ανταμώνουμε ενώπιών της ...
όλοι ανταμώνουμε ενώπιών της ...
Στο Πανέμορφο Εκκλησάκι της
Στην Παναγία Μακεδονίτισσα !
Σκέπασέ μας Γλυκιά μας Παναγιά
μες τη στοργική σου αγκάλη ,
και κρατησέ μας κοντά σου,
μακρυά από τους πειρασμούς
που μας κτυπούν αλύπητα ...
Γενού η ασπίδα μας ,
η προστασία μας . το στήριγμά μας ...
η προστασία μας . το στήριγμά μας ...
Κοντά σου ακουμπάμε τους πόθους
και τις ανασφάλειές μας ...
Ενίσχυσέ μας ,
και χάρισέ μας πίστη ,
ελπίδα , παρηγοριά !
Ν΄ ακουμπάμε με εμπιστοσύνη
Τον Πανάγιο Χιτώνα σου
και να πέρνουμε δύναμη
για όλα τα δύσκολα της ζωής ...
ελπίδα , παρηγοριά !
Ν΄ ακουμπάμε με εμπιστοσύνη
Τον Πανάγιο Χιτώνα σου
και να πέρνουμε δύναμη
για όλα τα δύσκολα της ζωής ...
Αμήν !
✿ Διαβάτης ✿
15η Φεβρουαρίου
" Κύριε απάλυνε των πόνο όσων παιδιών επισκέφθηκε
αυτό το θηρίο που λέγεται καρκίνος .
Μα απάλυνε και τον πόνο των γονιών τους ,
και δώσε τους υπομονή κι΄ ελπίδα Σε Σένα ,
να υπομένουν την κάθε δυσκολία και την κάθε θλίψη
που θα τους κτυπά την πόρτα σε τούτη την πορεία ...
σε τούτη την πορεία την οδυνηρή και τη δύσκολη
που οδηγά κοντά Σε Σένα
και Στο Αιώνιο Φως ! "
Καλή Δύναμη !
Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου 2014
Θείος Έρωτας !
" Ο θείος Έρωτας είναι κάτι ανώτερο από την αγάπη ... είναι τρέλλα. Αγάπη-έρως-τρέλλα ! Η ακριβή αγάπη προς τον Θεό, με τις θυσίες της, γλυκοβράζει την καρδιά, και σαν τον ατμό πετιέται ο θείος έρωτας, ο οποίος δεν μπορεί να συγκρατηθεί, και ενώνεται με τον Θεό.Ο θειος έρωτας λυγίζει τα σκληρά κόκκαλα και γίνονται τόσο μαλακά, που ο άνθρωπος δεν μπορεί να σταθεί όρθιος, πέφτει κάτω!
Γίνεται σαν την λαμπάδα που βρίσκεται σε θερμό χώρο και δεν μπορεί να σταθεί όρθια· πότε λυγίζει από εδώ, πότε λυγίζει από εκεί. Τη σιάζεις, αλλά πάλι λυγίζει, πάλι πέφτει, γιατί είναι θερμός ο χώρος, πολύ θερμός… Όταν κανείς βρίσκεται σ’ αυτή την κατάσταση και πρέπει να πάει κάπου ή να κάνει κάποια δουλειά, δεν μπορεί· παλεύει, προσπαθεί να βγει από αυτή την κατάσταση…
Ο άνθρωπος που βιώνει Τον Θείο Έρωτα , ζει σε μια θεία αφηρημάδα και δεν θέλει να σκέφτεται τίποτε εκτός από το Θεό, τα θεία, τα πνευματικά, τα ουράνια. Ερωτευμένος πια θεϊκά, καίγεται εσωτερικά, γλυκά, και ξεσπάει εξωτερικά, παλαβά, μέσα στο θείο χώρο της σεμνότητος, δοξολογώντας σαν Άγγελος μέρα-νύχτα το Θεό και Πλάστη του.
Είναι μια απερίγραπτη έκστασις . Είναι εκτός εαυτού τότε ο άνθρωπος, με την καλή έννοια. Αυτό είναι… « εκστηθί φρίττων ουρανέ ».Η θεία τρέλλα βγάζει τον άνθρωπο έξω από την έλξη της γης· τον ανεβάζει στο θρόνο Του Θεού ... "
(Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, «Λόγοι. Ε΄», απόσπασμα- . Εκδ. Ι. Ησυχαστηρίου Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος, Σουρωτή Θεσ/νίκης)
Τετάρτη 12 Φεβρουαρίου 2014
Διψώ ...
" Δίψησον διὰ Tὸν Χριστόν, ἵνα σὲ μεθύσῃ ἐκ τῆς ἀγάπης Του. "
(Άγιος Ἰσαὰκ ὁ Σῦρος)
(Άγιος Ἰσαὰκ ὁ Σῦρος)
Διψασμένος Οδοιπόρος στο ταξίδι της ζωής
Εσένα Κύριε διψά η ψυχή μου
για να ξεδιψάσει ...
" ✿⊱╮Διψά η ψυχή μου τον Κύριο και με δάκρυα τον ζητώ! "
" Πώς να μην σε ζητώ; Εσύ με ζήτησες πρώτος και μου έδωσες να γευθώ την γλυκύτητα του Αγίου Πνεύματος και η ψυχή μου σε αγάπησε έως τέλους.
Βλέπεις Κύριε την λύπη και τα δάκρυα μου… Αν δεν με προσείλκυες με την αγάπη σου, δεν θα σε ζητούσα όπως σε ζητώ. Αλλά το Πνεύμα Σου το Άγιο μου έδωσε το χάρισμα να σε γνωρίσω και χαίρεται η ψυχή μου, γιατί Εσύ είσαι ο Θεός μου και ο Κύριός μου και σε διψώ μέχρι δακρύων. "
(Από το βιβλίο: Ο Άγιος Σιλουανός Αθωνίτης, Κεφ. Δίψα Θεού Α)" Πώς να μην σε ζητώ; Εσύ με ζήτησες πρώτος και μου έδωσες να γευθώ την γλυκύτητα του Αγίου Πνεύματος και η ψυχή μου σε αγάπησε έως τέλους.
Βλέπεις Κύριε την λύπη και τα δάκρυα μου… Αν δεν με προσείλκυες με την αγάπη σου, δεν θα σε ζητούσα όπως σε ζητώ. Αλλά το Πνεύμα Σου το Άγιο μου έδωσε το χάρισμα να σε γνωρίσω και χαίρεται η ψυχή μου, γιατί Εσύ είσαι ο Θεός μου και ο Κύριός μου και σε διψώ μέχρι δακρύων. "
" Όπως το ελάφι πάντα
μέσα στα βουνά ποθεί
ψάχνοντας νερό για νάβρει
λίγο να ξεδιψαστει ... "
Κύριε , δρόσισε τις διψασμένες ψυχές μας
από τη δίψα που μας προκαλούν τα πάθη ,
κι΄ ο εγωισμός μας ...
Οδήγησέ μας στα γάργαρα ρυάκια Του Άπειρου
και Αστείρευτου Ελέους Σου ...
Κύριε , χάνουμε το δρόμο στης ζωής
το αχανές πέλαγο ...
Φώτισε το δρόμο μας και τις ψυχές μας ,
και κράτησε μας στα μονοπάτια Τα δικά Σου
Γλυκύτατε κι΄ Αγαπημένε Ιησού Χριστέ ...
***
Εύχομαι μια όμορφη κι΄ ευλογημένη
συνέχεια στην πορεία του κάθε Διαβάτη
και Οδοιπόρου της ζωής ...
Καντά Του μόνο θα ξεδιψάσουμε ...
" Κύριε Ιησού Χριστέ , Ελέησόν με "
Διαβάτης
" ✿ Διψά η ψυχή μου τον Κύριο και με δάκρυα τον ζητώ ! ✿ "
Σε νοσταλγεί η ψυχή μου Κύριε
Και με δάκρυα Σε ζητώ ...
Και με δάκρυα Σε ζητώ ...
Τρίτη 11 Φεβρουαρίου 2014
Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου 2014
Αγκάλιασμα ...
Με πόση στοργή και τρυφερότητα
αγκάλιασαν αυτά τα κυπαρίσσια
Τον Οίκο Σου Κύριε ...
Έτσι αισθάνομαι και Τη δική Σου Αγάπη
να με περιβάλλει
και να με προστατεύει
από κάθε κίνδυνο και πειρασμό ...
Αφήνομαι Στα Χέρια Σου Κύριε ,
Κι΄ Εσύ ο Πάνσοφος Δημιουργός μου
βάζεις φραγμό στο δρόμο μου
όταν υπάρχει κίνδυνος ...
κι΄ ανοίγεις διάπλατα δρόμους καινούριους
για να φανεί το ξέφωτο κι΄ οι πεδιάδες ...
Γλυκύτατε Ιησού Χριστέ , Σ΄ ευχαριστώ !
Διαβάτης
Ετικέτες
Όλες οι Αναρτήσεις,
Προσωπική Ποίηση
Κυριακή 9 Φεβρουαρίου 2014
Σάββατο 8 Φεβρουαρίου 2014
Σαββατόβραδο !
Ξημερώνει Κυριακή !
Μέρα Κυρίου !
Καιρός για Μετάνοια και περισυλλογή ...
Ξεκινάει το Τριώδιο ...
Διανύουμε δύσκολους καιρούς ...
Χρειάζεται πολλή υπομονή και πίστη ,
και όλα έχουν το σκοπό τους ...
Εκείνος που κυβερνά τα σύμπαντα
ξέρει γιατί επιτρέπει όλα αυτά
να συμβαίνουν στο πλάσμα Του ...
Λίγο πολύ , κι΄εμείς ξέρουμε ...
Τον ξεχάσαμε ...
Απομακρυνθήκαμε ...
Τον έχουμε σε δεύτερη θέση , ένώ έπρεπε
να έχει την πρώτη θέση στις καρδιές μας ...
Όμως είναι εκεί , και περιμένει ...
περιμένει την μετάνοιά μας
και την επιστροφή μας ...
Όπως ο Σπλαχνικός Πατέρας
τον άσωτο Υιό Του ...
Καλή Μετάνοια
Ευλογημένο Τριώδιο ...
" Κύριε , Ιησού Χριστέ , Ελέησον με ! "
Εύχομαι σε κάθε Διαβάτη και Οδοιπόρο της ζωής
μιαν όμορφη κι΄ ευλογμένη πορεία ...
Πάντα υπό την Σκέπη Της Οικοδέσποινας Τ΄ Ουρανού
και Του Μονογενή Υιού Της ...
Να συναντιώμαστε όμορφα και μυστικά
στης προσευχής τα μονοπάτια ...
Ας μην ξενχάμε αυτά τα ξεχωριστά ραντεβού μας ...
" Της Μετανοίας άνοιξον μοι , πύλας Ζωοδότα ! "
Ας μην ξενχάμε αυτά τα ξεχωριστά ραντεβού μας ...
" Της Μετανοίας άνοιξον μοι , πύλας Ζωοδότα ! "
Καλό βράδυ !!!
Διαβάτης
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)