" Σε αγαπώ Κύριε , ο Θεός μου ,
και επιθυμώ να Σε αγαπώ πάντα και πιο πολύ .
Γιατί Εσύ είσαι πράγματι ,
απ΄ το καλύτερο μέλι Γλυκύτερος ,
απ΄ το εκλεκτότερο γάλα θρεπτικότερος ,
κι΄ απ ΄ όλο το φως αστραφτότερος .
Γι΄ αυτό είσαι για μένα
κι΄ από το χρυσάφι , κι΄ από το ασήμι ,
κι΄ απ΄ όλα τα πολύτιμα πετράδια πολυτιμότερος ...
Ω ! Αγάπη που πάντα είσαι παραπάνω από ολολόθερμη ,
και δεν καταπέφτεις ποτέ σε χλιαρότητα .
Περίφλεξέ με ! ...
Σ΄ αγαπώ Κύριε , γιατί Εσύ πρώτος μ΄ αγάπησες .
Και πού να βρω λόγια αρκετά ,
ώστε να περιγράψω όλα τα δείγματα
της μεγίστης αγάπης Σου για μένα ; ...
Με καταλάμπρυνες προσέτι
και με του προσώπου Σου Το Φως ,
που το ΄βαλες επιγραφή
πάνω στο ανώφλι της καρδιάς μου ... "
( " Φλογερός πόθος ψυχής " , Ιερού Αυγουστίνου , Κεκραγάριον σ. 93-94 )