"Λυπούμαι γιατί άφησα να περάσει ένα πλατύ ποτάμι μέσα από τα δάχτυλά μου
χωρίς να πιώ ούτε μια στάλα.
Τώρα βυθίζομαι στην πέτρα.
Ενα μικρό πεύκο στο κόκκινο χώμα,
δεν έχω άλλη συντροφιά.
Οτι αγάπησα χάθηκε μαζί με τα σπίτια
που ήταν καινούργια το περασμένο καλοκαίρι και γκρέμισαν με τον αγέρα του φθινοπώρου."
χωρίς να πιώ ούτε μια στάλα.
Τώρα βυθίζομαι στην πέτρα.
Ενα μικρό πεύκο στο κόκκινο χώμα,
δεν έχω άλλη συντροφιά.
Οτι αγάπησα χάθηκε μαζί με τα σπίτια
που ήταν καινούργια το περασμένο καλοκαίρι και γκρέμισαν με τον αγέρα του φθινοπώρου."
Γιώργος Σεφέρης - Μυθιστόρημα
Καλό κι΄ ευλογημένο σαββατοκυρίακο σε κάθε Διαβάτη
και Οδοιπόρο της ζωής .
,
4 σχόλια:
Θα μπορούσαμε να το ερμηνεύσουμε με τον τρόπο που ο Θεός μάς δίνει καθημερινά ευκαιρίες να μετανοήσουμε, να τον πλησιάσουμε, να κάνουμε το καλό και το ωφέλιμο...
Αργυρούλα μου,
Όταν αγαπάμε κάτι, ποτέ δε χάνεται!
Και μη φοβάσαι: τα καλύτερα θα'ρθουν!
@ The blogger ,
Σ΄ ευχαριστώ . Ας γίνει έτσι .
Αμήν .
Καλή Κυριακή.
@ ΑΝΘΗ ,
Σ΄ ευχαριστώ πολύ , πολυαγαπημένη μου φίλη .
"Όταν αγαπάμε κάτι, ποτέ δε χάνεται! "
Σ΄ ευχαριστώ για την αγάπη σου .
Ευλογημένη Κυριακή .
Ο Θεός μαζί σου.
Δημοσίευση σχολίου