Μήπως είσαι Εσύ ; . . .

....
« Κοιτάζω τα φύλλα της γαρδένιας,
έτοιμα τα μπουμπούκια ν' ανοίξουν
Μήπως εκεί κρύβεσαι Εσύ ; . . .
.
Περπάτησα πάνω στα βράχια
ένα κύμα ήρθε απαλά
και μου χάιδεψε τα πόδια
Μήπως ήσουν Εσύ ; . . .
.
Τα μάτια μου και όλη μου η ύπαρξη
χάθηκε μέσα στην απλάδα των δέντρων
μέσα στο πράσινο, και άκουσα
το κελάηδισμα ενός πουλιού.
Μήπως ήσουν Εσύ ; . . .
.
Άπλώσα τα χέρια να αγκαλιάσω τον Ήλιο,
να γίνω φως,
να ζεσταθεί η ψυχούλα μου . . .
.
.
Και ακούω μια φωνή
μια γλυκιά φωνή, υπέρκοσμια
να μου λέει :
.
" Εδώ είμαι , κατοικώ μες την καρδιά σου ! " »
.
................................................................
.
Την καλημέρα μου σε κάθε Διαβάτη και Οδοιπόρο της ζωής .
Αποχαιρετώντας την φετεινή Άνοιξη και τούτη τη χρονιά ,
εύχομαι οι ψυχές να μείνουν ανθισμένες ...
Εύχομαι τα μυρίπνοα λουλούδια της αγάπης , της καλοσύνης ,
της πραότητας , της υπομονής , της πίστης , της ελπίδας ,
να μην πάψουν ποτέ ν΄ ανθίζουν ,
όσα καλοκαίρια και φθινόπορα και χειμώνες κι΄ αν ρθούν .
Αλλά ολάνθιστα , να ομορφαίνουν τη ζωή μας με το άρωμα και την ομορφιά τους .
Ας είναι πάντα οι ψυχές μας ένα ολοπράσινο , ολάνθιστο περιβόλι ,
λουσμένο Στο Φως και Την Αγάπη Του Ιησού Χριστού .
.
Καλή σας μέρα
.
.
Διαβάτης
.
.

Μάθε με , Κύριε να προσεύχομαι ...

....
« Κύριε, δεν ξέρω τι να ζητιανέψω από Εσένα.
.
Μόνον Εσύ γνωρίζεις τι μου χρειάζεται.
.
Συ με αγαπάς περισσότερο από όσο εγώ ξέρω να αγαπώ τον εαυτό μου.
.
Πατέρα, δώσε στο δούλο Σου εκείνο που ούτε να ζητήσω δεν μπορώ.
.
Δεν τολμώ να σου ζητιανέψω ούτε πάθη ούτε απόλαυση παρά μόνο στέκομαι μπροστά Σου με την καρδιά μου ανοικτή απέναντί Σου.
.
Εσύ βλέπεις τις ανάγκες που εγώ δε βλέπω,
κοίταξέ με και πράξε κατά το έλεός Σου.
.
Χτύπησε και θεράπευσε, ρίξε με και ανύψωσέ με.
.
Πάλλομαι και σιωπώ μπροστά στην άγια θέλησή Σου
και μπροστά στις κρίσεις Σου για μένα.
.
Προσφέρω τον εαυτό μου ως θυσία προς Εσένα.
.
Δεν υπάρχει μέσα μου άλλη επιθυμία παρά μόνο να εκπληρώσω το θέλημά Σου.
.
Μάθε με να προσεύχομαι. Έλα Εσύ ο Ίδιος μέσα μου να προσεύχεσαι. Αμήν! »

( Μητροπολίτης Μόσχας Φιλάρετος )

.
Εύχομαι μιαν όμορφη κι΄ ευλογημένη μέρα
σε κάθε Διαβάτη και Οδοιπόρο της ζωής .
.
Εύχομαι Πάντες οι Άγιοι , να σκεπάζουν τον καθένα μας ,
και να φωτίζουν το μυαλό μας να οδεύουμε σε δρόμους όμορφους ,
δρόμους αγάπης , καλοσύνης , ειρήνης ...
.
Εύχομαι κάθε καινούργια μέρα να μας φέρνει πιο κοντά Στον Ιησού ,
να αισθανόμαστε Την Θεία Παρουσία στην καρδιά μας ,
να ξεκόβουμε λίγο από το δικό μας θέλημα ,
και να υπακούμε λίγο περισσότερο Στο Θείο Θέλημα .
Να βλέπουμε τα Ουράνια Μηνύματα που κάθε μέρα παρουσιάζονται στην
πορεία της ζωής μας , και να εναποθέτουμε το τιμόνι της ζωής μας
Στην Θεία Πρόνοια .
.
Άμα καταφέρουμε λίγα απ΄ τα πιο πάνω ,
θα ηρεμήσει κάπως η ζωή μας ,
και θα βλέπουμε τα πάντα με πιο καθαρό μυαλό ,
και με περισσότερη νηφαλιότητα και ελπίδα .
.
Την καλημέρα μου σε κάθε γωνιά της γης μας.
Όμορφο κι΄ ευλογημένο σαββατοκυρίακο σε όλους .
Είναι το τελευταίο ανοιξιάτικο σαββατοκυρίακο της φετεινής χρονιάς.
Ας το ζήσουμε όσο ανοιξιάτικα και όμορφα μπορούμε.
.
.
Διαβάτης
.
.

Οι δοκιμασίες της ζωής !

....
« Τα βάσανα σας είναι πολλά. Τα χτυπήματα πέφτουν επάνω σας αδυσώπητα απ’ όλες τις μεριές. Αλλά μην απελπίζεστε. Δοκιμασίες είναι, που σας βρίσκουν με παραχώρηση του φιλάνθρωπου Θεού, για να καθαριστείτε από τα πάθη και τις αδυναμίες σας. Παραδώστε, λοιπόν, τον εαυτό σας στα χέρια Του με εμπιστοσύνη, ευψυχία, χαρά και ευγνωμοσύνη. Μη θυμώνετε, μη δυσφορείτε, μην τα βάζετε με κανέναν άνθρωπο. Αφήστε τους ελεύθερους να επιτελούν επάνω σας και μέσα σας το έργο της πρόνοιας του Κυρίου, που, αποβλέποντας στη σωτηρία σας, πασχίζει να βγάλει από την καρδιά σας κάθε ακαθαρσία. Όπως η πλύστρα τσαλακώνει, τρίβει και χτυπάει τα ρούχα μέσα στη σκάφη, για να τα λευκάνει, ετσι και ο Θεός τσαλακώνει, τρίβει και χτυπάει εσάς, για να λευκάνει την ψυχή σας και να την ετοιμάσει για την ουράνια βασιλεία Του, όπου κανένας ακάθαρτος δεν θα μπει.

Αυτή είναι η αλήθεια. Προσευχηθείτε να σας φωτίσει το νου ο Κύριος, για να την αντιληφθείτε. Τότε με χαρά θα δέχεστε καθετί το δυσάρεστο σαν φάρμακο που σας δίνει ο επουράνιος Γιατρός. Τότε θα θεωρείτε όσους σας βλάπτουν σαν ευεργετικά όργανα Εκείνου. Και πίσω τους θα βλέπετε πάντα το χέρι του μεγάλου Ευεργέτη σας.
Για όλα να λέτε: «Δόξα σοι, Κύριε!».
Να το λέτε, αλλά και να το αισθάνεστε.

Σας συμβουλεύω να εφαρμόσετε τους παρακάτω κανόνες:

1. Κάθε στιγμή να περιμένετε κάποια δοκιμασία.
Και όταν έρχεται, να την υποδέχεστε σαν ευπρόσδεκτο επισκέπτη.

2. Όταν συμβαίνει κάτι αντίθετο στο θέλημα σας, κάτι που σας προκαλεί πίκρα και ταραχή, να συγκεντρώνετε γρήγορα την προσοχή σας στην καρδιά και ν’ αγωνίζεστε μ’ όλη σας τη δύναμη, με βία και προσευχή, ώστε να μη γεννηθεί οποιοδήποτε δυσάρεστο και εμπαθές αίσθημα μέσα σας. Αν δεν επιτρέψετε τη γέννηση τέτοιου αισθήματος, τότε όλα τελειώνουν καλά. Γιατί κάθε κακή αντίδραση ή ενέργεια, με λόγια ή με έργα, είναι συνέπεια και επακόλουθο αυτού του αισθήματος. Αν, πάλι, γεννηθεί στην καρδιά σας ένα ασθενικό εμπαθές αίσθημα, τότε τουλάχιστον ας αποφασίσετε σταθερά να μην πείτε και να μην κάνετε τίποτα, ώσπου να φύγει αυτό το αίσθημα. Άν, τέλος, είναι αδύνατο να μη μιλήσετε ή να μην ενεργήσετε με κάποιον τρόπο, τότε υπακούστε όχι στα αισθήματα σας, αλλά στον θείο νόμο. Φερθείτε με πραότητα, ηρεμία και φόβο Θεού.

3. Μην περιμένετε και μην επιδιώκετε να σταματήσουν οι δοκιμασίες. Απεναντίας, προετοιμάστε τον εαυτό σας να τις σηκώνει ως το θάνατο. Μην το ξεχνάτε αυτό! Είναι πολύ σημαντικό. Αν δεν τοποθετηθείτε έτσι απέναντι στις δοκιμασίες, η υπομονή δεν θα στερεωθεί στην καρδιά σας.

4. Εκείνους που σας χτυπούν, να τους «εκδικείστε» με την αγάπη σας και την αμνησικακία σας. Με τα λόγια σας, με τη συμπεριφορά σας, ακόμα και με το βλέμμα σας να τους δείχνετε ότι, παρ’ όλα όσα σας κάνουν, εξακολουθείτε να τους αγαπάτε. Και βέβαια, ποτέ μην τους θυμίσετε πόσο σάς αδίκησαν. »

(Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου,
από το βιβλίο : Χειραγωγία στην Πνευματική Ζωή,
Ι. Μ. Παρακλήτου, Εκδ. ε΄, 2005, σ. 10-11).
.
.

Ας μοιάσουμε για λίγο στους Αγγέλους . . .

.....

Ο γέροντας Πορφύριος μας συμβουλεύει

να μοιάσουμε λιγάκι με τους Αγγέλους τ΄ Ουρανού .

Μας λέει πιο κάτω με την γλυκύτητα της ψυχής του :

"Ο Θεός θέλει να ομοιωθούμε με τους αγγέλους.

Οι άγγελοι , μόνο δοξολογούν τον Θεό.

.
Αυτή είναι η προσευχή τους, μόνο η δοξολογία.

Είναι λεπτό πράγμα η δοξολογία· ξεφεύγει απ’ τα ανθρώπινα. …

Η δοξολογία είναι ανιδιοτελής προσευχή.

Οι άγγελοι δεν προσεύχονται, για να κερδίσουν κάτι, είναι ανιδιοτελείς.

Ο Θεός έδωσε και σ’ εμάς αυτή τη δυνατότητα,

.

να είναι η προσευχή μας μια διαρκής δοξολογία, προσευχή αγγελική.

Εδώ βρίσκεται το μεγάλο μυστικό.

Όταν μπούμε σ’ αυτή την προσευχή θα δοξολογούμε τον Θεό συνεχώς

αφήνοντας τα όλα σ’ Αυτόν, όπως εύχεται η Εκκλησία μας:

«… πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα».

Αυτά είναι τα « μανώτερα μαθηματικά » της θρησκείας μας! "

.

Ας κάνουμε λοιπόν , αγαπημένοι μου διαβάτες και οδοιπόροι της ζωής ,

μια μικρή προσπάθεια να μοιάσουμε με τους Αγγέλους .

Ας δοξολογήσουμε Τον Κύριο για όλα , και ας αφήσουμε τη ζωή μας

Στα Χέρια Του , να μας οδηγήσει Εκείνος όπου γνωρίζει πως θάναι το

καλύτερο λιμάνι για μας .

Καλή δύναμη σε όλους μας ...

Διαβάτης

.

Απλά και όμορφα !

.....

· Η μόνη πραγματική ευτυχία είναι αυτή που αισθανόμαστε, όταν κάνουμε ευτυχισμένο κάποιον άλλον.

· Ευτυχία είναι το μόνο πράγμα που πολλαπλασιάζετε όταν διαιρείται.

· Η ευτυχία είναι μια σκάλα που δεν μπορείς να την σηκώσεις με τα χέρια στις τσέπες

· Νιώθεις καλύτερα μια ευτυχία όταν για να την χαρείς πληρώνεις ακριβά.

.

· Ο Θεός δεν μετρά τα χρόνια της ζωής μας, αλλά τα ζυγίζει

· Ο Θεός αγαπά τον άνθρωπο αλλά όχι γιατί το αξίζει. Ο άνθρωπος αξίζει γιατί τον αγαπά ο Θεός.

· Ο Θεός μας βοηθάει ακόμα κι όταν δεν υπάρχει κανένας άλλος να βοηθήσει. Είναι παρών στην μεγαλύτερη ένταση, στο σημείο που λυγίζουμε, στο κέντρο της θύελλας. ( Archibishop Anthony Bloom )

· Εάν βρίσκεσαι εκεί όπου σε τοποθέτησε ο Θεός, να είσαι σίγουρος ότι θα'ρθει να σε συναντήσει.

· Το χαμόγελο είναι μια γέφυρα που ρίχνουμε στη ζωή για να ενώνει τα διεστώτα.

· Κανείς δεν είναι τόσο πλούσιος, που να μην έχει ανάγκη ένα χαμόγελο. Και κανείς δεν είναι τόσο φτωχός, που να μην μπορεί να το δώσει.

· Η ζωή είναι ένας καθρέφτης: μας κοιτάζει όπως τον κοιτάζουμε. Αν τον δούμε με χαμόγελο και καλοσύνη θα μας χαμογελάσει κι εκείνος καλοσυνάτα.

· Κάθε καινούργια μέρα είναι ένα χαμόγελο του Θεού. Από τον άνθρωπο εξαρτάται να το μεταβάλει σε γέλιο ή σε κλάμα.

· Μάθε να γελάς με τα βάσανά σου και δεν θα λείψουν ποτέ οι αφορμές.

· Η πιο χαμένη απ' όλες τις μέρες μας, είναι εκείνη που δεν γελάσαμε από προσωπική μας ευχαρίστηση, ή δεν καταφέραμε να χαμογελάσουμε σ' έναν άνθρωπο.

· Δείξε εμπιστοσύνη στους ανθρώπους και δεν θα σε γελάσουν. Αντιμετώπισέ τους με μεγαλοσύνη και θα φανούν οι ίδιοι μεγάλοι.

· Η γνώση μας κάνει περήφανους, η σοφία ταπεινούς.

· Ταπείνωση δεν είναι να κατηγορείς τον εαυτό σου, αλλά να αναγνωρίζεις το καλό των άλλων

· Από τις μικρολεπτομέρειες καταλαβαίνει κανείς τον άνθρωπο γιατί στα μεγάλα προσέχει και κρύβεται.

· Πόσο μελαγχολικός θα ήταν ο κόσμος χωρίς παιδιά και πόσο απάνθρωπος χωρίς γέροντες.

· Οι άνθρωποι έχουν ένα κοινό πράγμα: είναι διαφορετικοί.

· Όσο περισσότερα λες τόσο λιγότερα θυμούνται οι άνθρωποι.

· Τον άνθρωπο δεν πρέπει να τον κρίνουμε από τον τρόπο που μιλάει, αλλά από τον τρόπο που σωπαίνει.

· Οι άνθρωποι μοιάζουν με το κρασί. Ο χρόνος ξινίζει το άσχημο και βελτιώνει το καλό.

· Δεν χρειάζεται να είσαι μεγάλος άνθρωπος. Φτάνει και περισσεύει να είσαι μόνο άνθρωπος.

· Ο κάθε άνθρωπος ενώ δεν έχει καμία εξουσία στο γεγονός της υπάρξεώς του, έχει απόλυτη εξουσία στο νόημα που θα δώσει στην ύπαρξή του.

· Υπάρχουν άνθρωποι που σ' όλη τους την ζωή δεν κάνουν τίποτα γι' αυτό δεν κάνουν και λάθη. Αλλά όλη η ζωή τους είναι ένα λάθος

· Τον άνθρωπο πρέπει να τον γνωρίσεις για να τον αγαπήσεις. Τον Θεό πρέπει να τον αγαπήσεις για να Τον γνωρίσεις

· Η επιτυχία εξαπατά περισσότερους ανθρώπους απ' ότι η αποτυχία.

· Παίρνε από τον καθένα ότι καλύτερο έχει και μη ζητάς ανάμεσα στους ανθρώπους έναν θεό.

· Όταν φερόμαστε στους ανθρώπους με βάση αυτό που είναι παραμένουν όπως είναι. Αν όμως τους φερόμασταν με βάση αυτό που θα μπορούσαν να είναι και να γίνουν, θα γινόταν ο καλύτερος εαυτός τους.

· Αν θέλεις να γίνεις πραγματικά όμορφος να στέκεσαι πέντε λεπτά μπροστά στον καθρέφτη, δέκα λεπτά μπροστά στον εαυτό σου και δεκαπέντε λεπτά μπροστά στο Θεό

· Όταν στραφούμε προς τον Θεό, ανακαλύπτουμε ότι η ζωή είναι βαθιά, απέραντη και απείρως άξια να την ζει κανείς. ( Archibishop Anthony Bloom )

· Με την αυστηρή κρίση που κρίνετε, θα κατακριθείτε και με το ίδιο μέτρο που μετράτε θα μετρηθείτε από το Θεό

· Κανένας δεν φεύγει αδειανός από τον Θεό, εκτός από εκείνον που είναι γεμάτος από τον εαυτό του.

· Αν αναλογιστείτε το πλήθος των κενών στιγμών μέσα σε μια μέρα, οπότε κάνουμε κάτι μόνο και μόνο γιατί φοβόμαστε το κενό, φοβόμαστε να μείνουμε μόνοι με τον εαυτό μας, θα αναγνωρίσετε ότι υπάρχουν πολλά σύντομα χρονικά διαστήματα που θα μπορούσαν να ανήκουν σε μας και στο Θεό συγχρόνως.

( Archibishop Anthony Bloom )

· Μερικοί το Θεό τον έχουν σαν ομπρελά, που τη θυμούνται όταν βρέχει και την ξεχνούν σε μια γωνιά όταν ο καιρός είναι καλός.

· Σκέψου δύο πράγματα: Το πρώτο ότι εσύ ο ίδιος ανήκεις στο Θεό και το δεύτερο ότι αυτή η μέρα ανήκει επίσης στο Θεό, ότι είναι εντελώς καινούργια και ανεπανάληπτη. ( Archibishop Anthony Bloom )

· Πρέπει να αναπτύξουμε μια βαθιά λαχτάρα για τον Θεό, ένα αίσθημα «είμαι μόνος, που είναι Εκείνος;». Η αίσθηση της παρουσίας του Θεού πρέπει να είναι τόσο καθαρή όσο ένας πονόδοντος

· Τον Θεό τον βλέπουν καλύτερα και καθαρώτερα τα δακρυσμένα μάτια.

· Εμπόδια είναι εκείνα τα φοβερά πράγματα που βλέπεις όταν απομακρύνεις το βλέμμα σου από το σκοπό σου.

· Αυτός που στέκεται γονατιστός δε φοβάται μη πέσει.

· Οι μικρές μονοτονίες της καθημερινής ζωής κρύβουν μέσα τους μεγάλα καθήκοντα.

· Οι άγιοι δεν γεννήθηκαν άγιοι, αλλά έγιναν άγιοι με τη συμμετοχή τους στην αγιαστική ζωή, με την άσκηση και την προσευχή.

· Να είσαι ευχαριστημένος από τη ζωή αφού σου δίνει την ευκαιρία ν' αγαπάς, να δουλεύεις, να παίζεις και να κοιτάζεις τ' αστέρια στον ουρανό.

· Έχασες τα πλούτη σου; Δεν έχασες τίποτα. Έχασες την υγεία σου; Έχασες κάτι.

· Με το πέρασμα της ζωής μαθαίνουμε να σωπαίνουμε, αφού προηγουμένως μαθαίνουμε να μιλάμε

· Η ζωή μοιάζει με το κρεμμύδι. Όσο το ξεφλουδάει κανείς τόσο περισσότερο δακρύζει.

· Έχασες την πίστη σου στην ζωή; Έχασες τα πάντα!

· Κοίταζε πίσω σου με ευχαριστία, γύρω σου με πίστη, εμπρός σου με ελπίδα.

· Πίστη είναι να πιστεύεις σε κάτι που δεν βλέπεις. Ανταμοιβή της πίστης είναι να βλέπεις αυτά που πιστεύεις.

· Η αληθινή πίστη μοιάζει με τον χαρταετό. Οι ενάντιοι άνεμοι τη σηκώνουν ψηλά

· Η μέρα που αρχίζει χωρίς προσευχή, τελειώνει τις περισσότερες φορές χωρίς ειρήνη.

· Δεν αρκεί απλώς να μάθεις απ' έξω προσευχές. Μια προσευχή έχει νόημα μόνο όταν γίνεται βίωμα

· Καλά ξέρει να ζήσει μόνο όποιος ξέρει να προσευχηθεί. (Ιερός Αυγουστίνος)

· Για να επικρατήσει το κακό στη γη, φτάνει και μόνο οι καλοί να μην κάνουν τίποτα

· Η ελάχιστη γνώμη που αποκτήσαμε στους δρόμους της γης αυτούς τους χρόνους, μας έχει μάθει πως ο στερούμενος τα πάντα πλην του Χριστού, έχει το παν. Και ο έχων τα πάντα πλην του Χριστού, στερείται το παν.

· Γεννηθήκαμε από θαύμα, ζούμε μέσα στο θαύμα, η ύπαρξή μας είναι ένα μεγάλο, πολύπλευρο θαύμα και το μόνο που δεν πιστεύουμε είναι το θαύμα.

· Στα ουσιώδη ενότητα, στα επουσιώδη ελευθερία και σε όλα αγάπη.

· Το καθήκον μας βοηθάει να κάνουμε πράγματα σωστά, η αγάπη μας εμπνέει να τα κάνουμε ωραία.

· Θεάνθρωπος Κύριος Ιησούς Χριστός: «Εγώ θα είμαι μαζί σας, έως την συντέλεια του κόσμου», «Όλα είναι δυνατά, σε όποιον πιστεύει στον Θεό», «Οι πύλες του Άδη, δεν θα νικήσουν την Εκκλησία».

· Μεγάλη είναι η χαρά, όταν υπάρχει διάθεση αυτοθυσίας

· "Η ζωή μοιάζει με βιβλίο, που οι επιπόλαιοι και οι τεμπέληδες το φυλλομετρούν αδιάφορα, ενώ οι φρόνιμοι το διαβάζουν με προσοχή γιατί ξέρουν ότι μια μονάχα φορά επιτρέπεται να το διαβάσουν."

· Δεν θα μάθεις τίποτα για το σήμερα, αν δεν θέλεις να δεις το χθες.

· Πλούσιος δεν είναι αυτός που έχει τα πολλά....,
....αλλά ειναι αυτός που ζεί και αρκείται με τα λίγα !!!.

· Όποιος δεν συγχωρεί τους άλλους, καταστρέφει τη γέφυρα πάνω από την οποία είναι αναγκασμένος να περάσει ο ίδιος.

· Μπορούμε να φανούμε χρησιμότεροι στην κοινωνία διορθώνοντας τα δικά μας λάθη, παρά προσπαθώντας να διορθώσουμε τα λάθη των άλλων.

· Να είσαι πάντα ικανοποιημένος μ'αυτά που έχεις, αλλά ποτέ μ'αυτό που είσαι.

· Όποιος υπακούει στον Θεό, ο Θεός τον υπακούει.

· Όποιος υποτάξει τον εαυτό του στον Θεό, υποτάσσονται σ'αυτόν τα πάντα.

· Τίποτε άλλο δεν είναι φοβερότερο από τη μνήμη του θανάτου, ούτε πιο θαυμάσιο από τη μνήμη του Θεού.

· Πίστη δεν σημαίνει ότι δεν έρχονται δυσκολίες, αλλά ότι δεν μπορούν να μας βλάψουν.

· Ελεγα σε καποιον ταχατες, δεν ειμαι ετοιμοσ να μετανοησω, και ειπε: "Φίλε! μην αναβάλλεις τη μετάνοια γιατί δεν ξέρεις σαν πας να κοιμηθείς αν θα ξυπνήσεις"

· Χρησιμοποίησε το τάλαντό σου όσο μικρό κι αν είναι. Τα δάση θα ήταν βουβά αν μέσα τους κελαηδούσαν μόνο τ'αηδόνια.

· Αν κάποιος που έφτασε ψηλά θυμάται την ταπεινή καταγωγή του, την ξεχνούν οι γύρω του. Αν την ξεχάσει την θυμούνται οι άλλοι και την σχολιάζουν.

· Ελεγα σε καποιον ταχατες, δεν ειμαι ετοιμοσ να μετανοήσω, και ειπε: "Φίλε! μην αναβάλλεις τη μετάνοια γιατί δεν ξέρεις σαν πας να κοιμηθείς αν θα ξυπνήσεις"

· Ένα μεγάλο μέρος από τις έγνοιες και τις αγωνίες μας οφείλεται σε φόβους και εφιάλτες που δεν θα έλθουν ποτέ.

.

Οι Καρποί Του Παναγίου Πνεύματος !

....
Σχετικά με Το Πανάγιο Πνεύμα μας μιλά το ευαγγέλιο και τα αποστολικά αναγνώσματα .
(βλ. Ματθ. 18,18' Εφ. 5,9).
Κυρίως όμως μιλά ό απόστολος Παύλος στην προς Γαλατάς επιστολή του (κεφ. 5ο, στ. 22).
.
Εκεί απαριθμεί συγκεκριμένα εννέα καρπούς του αγίου Πνεύματος.

«Ό καρπός του Πνεύματος», λέει, είναι τα εξής :
.
• Πρώτος καρπός είναι μια λέξης γλυκύτατη, πού πάει να εξαφανιστεί από τη γη, λέξης πού εκφράζει την ουσία του χριστιανισμού. είναι ή αγάπη. Αγάπη όχι στα λόγια αλλά στην πράξη.Πρότυπο αγάπης είναι ό Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ή εσταυρωμένη Αγάπη, αγάπη πού φτάνει μέχρι θυσίας σταυρικής.


• Δεύτερος καρπός του αγίου Πνεύματος, λέει ό απόστολος Παύλος, είναι ή χαρά. Πράγματι, όπου υπάρχει αγάπη ακολουθεί ή χαρά. Ή μοχθηρά ψυχή κάνει και το πρόσωπο σκυθρωπό καί το βλέμμα ν' αποπνέει θλίψη.


Μετά τη χαρά, ως φυσικό αποτέλεσμα, έρχεται ή ειρήνη. Όποιος ζή με το Θεό, αυτός ειρηνεύει με τον ουράνιο Πατέρα, ειρηνεύει με τον πλησίον, ειρηνεύει προ παντός με τη συνείδηση του


Η Πρώτη λοιπόν Τριάς των καρπών Του Παναγίου Πνεύματος , αγία τριάς των καρπών αυτών, είναι «αγάπη, χαρά, ειρήνη».

Δευτέρα τριάς

«μακροθυμία, χρηστότης, αγαθοσύνη».

• Τι σημαίνει μακροθυμία, Όταν κάποιος σου κάνη κακό, να μην εφαρμόσεις το εβραϊκό δίκαιο «όφθαλμόν αντί οφθαλμού, οδόντα αντί οδόντος» (Εξ. 21,24), αλλά να ανέχεσαι

• και να ελπίζεις, ότι κι ό μεγαλύτερος κακούργος μπορεί να μεταβληθεί σε αγαθό άνθρωπο.

• Ό άλλος καρπός είναι ή χρηστότης, δηλαδή ή πλατειά καρδιά, σαν τον ουρανό, πού αγκαλιάζει όλο τον κόσμο ανεξαιρέτως.

• Ό τρίτος καρπός της δευτέρας τριάδος είναι ή αγαθοσύνη, δηλαδή το καλό όχι μόνο θεωρητικώς αλλά και πρακτικώς, όχι μόνο δυνάμει αλλά και ενεργεία στη ζωή μας.

Και τέλος ή τρίτη τριάδα των καρπών.

• Πίστiς. Πίστiς όχι με τη συνηθισμένη έννοια αλλά με την πρώτη σημασία. Άνθρωπος πίστεως είναι ό άξιος εμπιστοσύνης, ό αξιόπιστος. Αυτός λέει «το ναι ναι» και «το ου ου» (Ματθ.5,37 κ.ά.), το φως φως και το σκότος σκότος (πρλ. Ήσ. 5,20), την ήμερα ήμερα και τη νύχτα. Αυτός είναι σταθερός και ειλικρινής.

• Ωραίος καρπός ακόμα είναι ή πραότης, πού έχει σχέση με την ταπείνωση το ήρεμο και ησύχιο πρόσωπο, πού μοιάζει με γαλήνια θάλασσα.

• Και τελευταίος καρπός είναι ή εγκράτεια, πού την ύμνησαν οι πατέρες της Εκκλησίας, αλλά και αρχαίοι προγονοί μας πού έλεγαν Ή πιο μεγάλη νίκη δεν είναι αυτή πού κατήγαγε ό μέγας Αλέξανδρος

• είναι να νικήσουμε τον εαυτό μας, τις κακίες και τα πάθη μας.
Ιδού λοιπόν, οι εννέα καρποί, τρεις τριάδες, κατ' αντιστοιχία της αγίας Τριάδος.


Ας παρακαλέσουμε Τον Κύριο , να γίνουμε καρποφόρα δέντρα και να φέρουμε τους εννέα αυτούς καρπούς

πρώτη τριάς «αγάπη, χαρά, ειρήνη»,

δευτέρα τριάς «μακροθυμία, χρηστότης, αγαθοσύνη»,

και τρίτη τριάς «Πίστiς», «πραότης» «εγκράτεια».


Είθε, δια των πρεσβειών της Παναγίας και πάντων των αγίων, ό Παράκλητος να μας επισκίασει και ό καθένας μας να παρουσίασει στη ζωή του καλούς και πλούσιους τους καρπούς που μας χαρίζει Το Πανάγιο Πνεύμα όταν τους ποθήσουμε πραγματικά . Αμήν.

Πηγή : Πηγή Ζωής
.

Προσευχή Στο Πανάγιο Πνεύμα

......
.
Βασιλεύ ουράνιε, Παράκλητε, το Πνεύμα της αληθείας,
ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών ,
ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός , ελθέ και σκήνωσον εν ημίν,
και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος,
και σώσον αγαθέ τας ψυχάς ημών.
Αμήν .
.
.
.
.
Βασιλεύ Ουράνιε, Παράκλητε, το Πνεύμα το Άγιον, ελθέ μεθ’ ημών και αγίασον ημάς. Πνεύμα Οδηγητικόν, οδήγει ημάς επί τρίβους δικαιοσύνης. (Ιωαν. ιδ’ 17).
Πνεύμα Διδακτικόν, κατάστησον ημάς διδακτούς Θεού. (Α’ Κορ. β’ 13).
Πνεύμα Αληθείας, αποκάλυπτε εις ημάς τα μυστήρια της Βασιλείας των Ουρανών. (Ιωαν. ιδ’ 17).
Πνεύμα Σοφίας, διάνοιγε τους οφθαλμούς της διανοίας μας ίνα κατανοή τα θαυμάσια εκ του Νόμου Σου. (Α’ Κορ. ιβ 8 – Ψαλμ. 118).
Πνεύμα Συνέσεως, απομάκρυνε την αφροσύνη μας. (Β’ Τιμ. α’ 7).
Πνεύμα Υπομνηματικόν, υπενθύμιζε εις ημάς τον υψηλόν μας προορισμόν. (Ιωαν.ιδ’. 17)
Πνεύμα Παράκλητον, ενίσχυε ημάς εις τας θλίψεις του βίου τούτου. (Ιωαν. ιδ’ 17).
Πνεύμα Ευθές, εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις ημών. (Ψαλ. Ν’ 12).
Πνεύμα Δυνάμεως, ενίσχυε ημάς εις την άρσιν του καθ’ ημέραν σταυρού μας. (Πραξ. α’ 8).
Πνεύμα Φωτός, καταύγαζε τα σκότη της νυκτός της παρούσης ζωής.
Πνεύμα Ερευνητικόν, ερευνόν και ετάζον καρδίας και νεφρούς, χάριζε εις ημάς συνείδησιν αγαθήν. (Α’ Κορ. β’ 10).
Πνεύμα Λαλούν, λάλει αγαθά εις τας καρδίας ημών. (Ματθ. ι’ 20).
Πνεύμα Ζωοποιούν, ανόρθωσον τα εκ της αμαρτίας παραλελυμένα και νεκρά μας μέλη. ( Ιωαν. ς’ 63).
Πνεύμα Πληρούν, πλήρωσον τας καρδίας ημών, πίστεως, ελπίδος και αγάπης. (Λουκ. α’ 41).
Πνεύμα Προφητικόν, χάριζε εις ημάς παρρησίαν προφήτου εις τας πονηράς κα δυσκόλους ημέρας μας. (Πραξ. α’ 16).
Πνεύμα Υιοθεσίας, κάμε να κράζωμεν εκ βάθους καρδίας, Αββά ο Πατήρ. (Ρωμ. η’ 15).
Πνεύμα Ελευθερίας, ελευθέρωσον ημάς από τα σύγχρονα είδωλα . (Β’ Κορ.γ’ 17).
Πνεύμα Συναντιλήψεως, γίνου αντιλήπτωρ εις τας ασθενείας μας. (Ρωμ. η’ 26).
Πνεύμα Μεσιτικόν, μεσίτευε υπέρ ημών «στεναγμοίς αλαλήτοις». (Ρωμ. η’ 26).
Πνεύμα Αγάπης, δημιούργησε εντός ημών καρδίας παλλομένας από αγάπην και αφοσίωσιν. (Β’ Τιμ. α’ 7).
Πνεύμα Μαρτυρούν, κατάστησέ μας ζώσαν μαρτυρίαν Ιησού Χριστού εις την εποχήν μας. ( Εβρ. ι’ 15).
Πνεύμα Κύριον, αποκάλυψον εις ημάς την αληθινήν Σου λατρείαν . (Α’ Κορ. ιβ’ 5).
Πνεύμα Κατασκηνούν, ελθέ και σκήνωσον εν ημίν. (Α’ Κορ. ς’ 19).
Και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος,
Και σώσον Αγαθέ τας ψυχάς ημών.
Αμήν.
.
( Αναδημοσίευση από Ιερό Ησυχαστήριο Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου
http://www.impantokratoros.gr/291CFE75.el.aspx )
..
Το Άγιο Πνεύμα ονομάζεται και Παράκλητος (=Παρηγορητής), γιατί μπορεί να μας παρηγορεί και να μας δίνει αναψυχή. Άλλα κι ο Χριστός ονομάζεται Παράκλητος (=Παρηγορητής). Έφυγε, λοιπόν, ο Χριστός κι ήλθε άλλος Παράκλητος για μας, το Άγιο Πνεύμα. Το Άγιο Πνεύμα Το πήραμε αντί του Χριστού. Και δια του Χριστού Το έχουμε. Επίσης ονομάζεται Παράκλητος, επειδή μεσιτεύει για μας προς το Θεό με στεναγμούς πού δε μπορούν να εκφραστούν με λέξεις, γιατί είναι φιλάνθρωπο (αγαπά τους ανθρώπους) και ενδιαφέρεται για μας, ακριβώς όπως κι ο Χριστός. Γι' αυτόν υιψιρως το Λόγο και ονομάζεται «Άλλος Παράκλητος». Και λέει ο Απόστολος: «Έχουμε Παράκλητο (=μεσίτη, συνήγορο) κοντά στον Πατέρα, τον Ιησού».
..
Το Άγιο Πνεύμα υπάρχει μέσα στον Πατέρα και στον Υιό καθ' όλα. Δημιουργεί τα πάντα με τον Πατέρα και με τον Υιό. Μαζί με τον Πατέρα και τον Υιό θα κάνει την Ανάσταση, πού θα γίνει στη μέλλουσα ζωή. Το Άγιο Πνεύμα κάνει ό,τι θέλει: Αγιάζει, αφορίζει, ανανεώνει, αποστέλλει, δίδει σοφία, χρίει τους προφήτες. Με άλλα λόγια κάνει τα πάντα, γιατί είναι αυτεξούσιο, παντοδύναμο, αγαθό, ευθές, ηγεμονικό. Απ' Αυτό προέρχεται κάθε σοφία, ζωή, κίνηση και κάθε τι το όποιο έχει αγιοσύνη και ζωή. Με συντομία, λοιπόν, θα λέγαμε πώς ό,τι έχει ο Πατήρ και ο Υιός, αυτά έχει και το Άγιο Πνεύμα. Το μόνο διαφορετικό πού έχουν είναι ότι ο Πατήρ είναι αγέννητος, ο Υιός γεννητός κι Αυτό εκπορεύεται απ' τον Πατέρα.
Όταν ήλθε το Άγιο Πνεύμα, ο κόσμος πλημμύρισε απ' τα χαρίσματα Του. Όλα τα έθνη δι' Αυτού οδηγήθηκαν στη γνώση του Θεού και κάθε ασθένεια κι αδυναμία διώχθηκε μακριά.
.
( του ιερομ. Ιερωνύμου Δελημάρη
από το βιβλίο του «Τι γιορτάζουμε από το Τριώδιο έως την Πεντηκοστή;»
Εκδόσεις Αδελφότητος Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Ναυπάκτου )
.
.

Είναι κάποιες ψυχές !

......
" Είναι κάποιες ψυχές σαν μπουμπούκια τ’ Απρίλη
ταπεινές , ταπεινές , με το γέλιο στα χείλη.
Είναι κάποιες ψυχές που θαρρείς έχουν πάρει ,
από ψηλά τ' Ουρανού την ολόφωτη χάρη .

Είναι κάποιες ψυχές σαν λαμπάδες στα σκότη
φλογερές, γιορτινές και μ’ αγέραστη νιότη.
Στον αγώνα μπροστά με μια πίστη μεγάλη ,
προχωρούν, προχωρούν δυνατές σαν ατσάλι.

Είναι κάποιες ψυχές που θαρρείς έχουν πάρει
τ’ αετού τη φωτιά, την αγέρωχη χάρη.
Λουλουδένιες, απλές δείχνουν τόση αγάπη
είναι αυτές οι ψυχές του φωτός το παλάτι. "
.
.
.

Είναι αυτές οι ψυχούλες που τις νοιώθεις αθόρυβα , σιωπηλά , προσευχητικά

κοντά σου , και σαν αύρα λεπτή σου χαρίζουν το χάδι της αγάπης τους .

Είναι αυτές οι ψυχούλες που μπορούν ν΄ ακούσουν τον πόνο σου ,

την αμαρτία σου , το πρόβλημά σου , τις ανασφάλειές σου ...

να σε κατανοήσουν , χωρίς να σε κρίνουν ...

να σου πουν ένα λόγο παρηγοριάς , μια συμβουλή , χωρίς να σε καταδικάσουν ...

να σου δώσουν λίγο απ΄ το χρόνο τους , χωρίς να βιάζονται ...

να σου χαρίσουν ένα χαμόγελο , χωρίς να περιμένουν τίποτα από σένα ...

Είναι αυτές οι όμορφες , ευγενικές ψυχούλες

που σαν Θείο Δώρο έρχονται στο δρόμο μας ,

στέκουν στον πόνο μας ,

στέκουν στην θλίψη μας ,

στέκουν στις πτώσεις μας ,

στέκουν στις ανασφάλειές μας ,

και με το λυχναράκι της δικής τους ψυχής ,

με τη δύναμη που κι΄ αυτές αντλούν απ΄ Τον Αγαπημένο ,

μας φωτίζουν το δικό μας σκοτάδι ,

μας ξυπνούν απ΄ το δικό μας λήθαργο ,

μας απαλύνουν κάθε πόνο , ψυχικό και σωματικό ,

μας βοηθούν να σηκωθούμε και να σταθούμε στα πόδια μας ,

για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε την πορεία της ζωής μας ...
.

Σε όσες απ΄ αυτές τις ευγενικές ψυχές ,

έχουν σήμερα την ονομαστκή τους γιορτή ,
.
εύχομαι εκ βάθους καρδίας ,

Χρόνια πολλά , ευλογημένα , όμορφα ,
.
γεμάτα Φως Χριστού , χαμόγελο , κι΄ αγάπη .

Ο Ιησούς Χριστός να φωτίζει το δρόμο σας και τη ψυχή σας ,

και να γίνεστε φάροι φωτεινoί και για τη δική μας ζωή .


Χρόνια Πολλά !!!


Διαβάτης
.
.

Ένας δυνατός αντίπαλος . . . ο εαυτός μας !

......
Τελικά , η μνήμη και το μυαλό μας
είναι , από την πλευρά του εαυτού μας ,
ο πιο δύσκολος αντίπαλος που έχουμε .
Όσο κι΄ αν παλαίψουμε μαζί τους ,
όσο κι΄ αν τους βάλουμε στο περιθώριο ,
όσο κι΄ αν τα αγνοήσουμε ,
και προσπαθήσουμε να μην δίνουμε σημασία
στις σκέψεις και στις αναμνήσεις μας ,
τίποτα δεν μπορούμε να επιτύχουμε .
Είναι κι΄ αυτό , ένα απ΄ τα ισχυρά τεχνάσματα του πονηρού ,
να μας κρατά δέσμιους με το παρελθόν ,
να μας ρίχνει στην κατάθλιψη και την απελπισία ,
να μας κάνει να μην βλέπουμε με αισιοδοξία την πορεία της ζωής μας ,
και την σημασία του κάθε γεγονότος , του κάθε πόνου , της κάθε θλίψης ,
σαν ένα γεγονός που ο Θεός και η Θεία Του Πρόνοια ,
επέτρεψαν να μας συμβούν , με σκοπό την πνευματική μας ωφέλεια , και την προσωπική μας σωτηρία . . .
.
Ό,τι όμως και να συμβαίνει στην πορεία της ζωής μας ,
δεν είμαστε ποτέ μόνοι , στον δύσκολο τούτο αγώνα .
Έχουμε συνοδοιπόρο , και σύμμαχο σε κάθε μάχη ,
Τον Αγαπημένο μας Ιησού Χριστό .
Μας θωρακίζει με δύναμη ισχυρή ,
μας ενισχύει με υπομονή κι΄ ελπίδα ,
μας συντροφεύει και μας κρατά όρθιους
στο φύσιγμα του ανέμου , στην καταιγίδα των πειρασμών ,
στην επανάσταση του εαυτού μας , του μυαλού μας , της σάρκας μας ...
.
Γι΄ αυτό , μαζί με τον ποιητή , ψελλίζω κι΄ εγώ τους στίχους :

« Δεν σε φοβάμαι κυρ βοριά
φυσήξεις , δεν φυσήξεις ,
έχω καράβι από σκαρί ,
κατάρτια σιδερένια ,

και στο τιμόνι της ζωής

Σπουδαίο Κυβερνήτη . »
.

.

Διαβάτης

.

( Αποτυπώματα από το προσωπικό μου ημερολόγιο )

.

Η Αγκαλιά !

............

« Ό,τι δεν είναι αγκαλιά . . .

δεν είναι εκκλησία ! »

Άκουσα την πιο πάνω φρασούλα σε μιαν ομιλία

του Μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαου Χατζηνικολάου , με τίτλο " Η ζωή και Ο Θεός είναι αλλού " .

Ήταν πολύ όμορφη φράση , για να την κρατήσω μόνο για τον εαυτό μου , έτσι μοιράζομαι με όλους εσάς .

Ας έχει ο καθένας μας , μια όμορφη , ειρηνική , ευλογημένη μέρα.

.

.

Διαβάτης

.

.

Με τη σκέψη Στην Παναγία μας !

.......
« Μερικές φορές η ψυχή μου κρύβει μέσα της πολλή αγάπη
και θέλω να την στείλω και δεν γνωρίζω που να την στείλω.
Και τότε την απευθύνω εις την Μανούλα μου,
Την Παναγία και την παρακαλώ Αυτή να παρηγορήσει
όποιον υποφέρει και βασανίζεται,
όποιον τον πικραίνουν οι αυταρχικοί χαρακτήρες,
όποιον φλέγουν τα πάθη , όποιον βασανίζουν λογισμοί .
Η αγάπη προς την Παναγία μας είναι κάτι το πολύ τρυφερό και άγιο.
Δεν μπορείς να σκεφθείς την Παναγία μας ,
και να μη πλημμυρίσεις από συναισθήματα ιερά και άγια.
Η αγάπη προς την Παναγία μας οδηγεί την ψυχή μας
εις τον μέλλοντα αιώνα, δεν είναι εκ του κόσμου τούτου.
Είναι κάτι που δεν εκφράζεται,
αλλά σε κάνει να σκιρτάς από χαρά προς αυτή
που είναι η κιβωτός της σωτηρίας ,

και ταμείον των χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος.

Για τούτο η ψυχή μου ξεχειλίζει από ευχαριστία προς Την Μητέρα Του Φωτός ,

και ικεσία θερμή , Στην Κλίμακα που μας οδηγεί απ΄ τα γηϊνα στα Ουράνια ,

κι΄ απ΄ τα φθαρτά στα Αιώνια και υπερκόσμια !
Υπεραγία Θεοτόκε , σώσων ημάς . »

( μοναχός Μάρκελλος Αγιορείτης )
Εκδόσεις "Ορθόδοξος Κυψέλη" , Θεσσαλονίκη

.

« Όλα σε θυμίζουν … »

.....
Πολλές φορές , τη ζωή μας τη σημαδεύουν γεγονότα και καταστάσεις , που δεν το σκεφτήκαμε ότι θα μπορούσαν να συμβούν σε μας ...

που όσο κι΄ αν το παλαίβουμε, όσο κι΄ αν προσπαθούμε ,
.
όση δύναμη κι΄ αν εξασκήσουμε εντός ημών ,

όσο κι΄ αν λεμε ότι τα κατάφεραμε ,

τελικά τίποτα δεν μπορεί να τα σβήσει από τη ψυχή μας ,

να τα διαγράψει από το μυαλό μας ,
και μας συντροφεύουν κάθε μέρα ,
.
.
όπου κι΄ αν βρεθούμε μέσα στην καθημερινότητά μας .
.
.
Όλα ... σου τα θυμίζουν , τα γεγονότα που σε πονούν ...

Εκείνο που τελικά ίσως να καταφέρουμε , είναι να

συμφιλιωθούμε μαζί τους , ο πόνος που ίσως να μας προκαλούν

να γίνεται πιο υποφερτός , με την πάροδο του χρόνου ...

Δεν θα πάψουν ποτέ όμως να υπάρχουν , και να τα

κουβαλάμε μέσα στις αποσκευές του μυαλού και της ψυχής μας ,

ξυπνώντας τη μνήμη μας που και που , κάνοντάς μας

να φέρνουμε τα γεγονότα απ΄ την αρχή στο μυαλό μας ,

και ίσως να ψελλίζουμε μια προσευχή προς Τον Κύριο ,

και μια ικεσία προς την Γλυκειά μας Παναγιά ,

για να μας κάνει ελαφρύτερο το φορτίο του πόνου που

κουβαλάμε , και που μας προκαλούν αυτές οι αναμνήσεις ,

και να μας δώσει δύναμη για την συνέχεια της πορεία μας ,

προς Τον Ουρανό και Την Αιώνια Ουράνια μας Πατρίδα ! ...
.
Και ίσως μόνο τότε να γίνει η πραγματική συμφιλίωση μαζί τους ...
.
όταν ο Δημιουργός των πάντων , μας δώσει να καταλάβουμε τον λόγο

και την αιτία , που επέτρεψε στο κάθετι να συμβεί στη ζωή μας ...

.
Καλή συνέχεια στην μέρα σας αγαπημένοι οδοιπόροι

και διαβάτες της ζωής .
.
Όμορφο κι΄ ευλογημένο σαββατοκυρίακο σε όλους ...

Η Γλυκειά μας Παναγιά να συντροφεύει τον καθένα μας ,

και Το Φως και η Χάρις Της Αναλήψεως Του Κυρίου Ημών Ιησού

Χριστού , να πλημμυρίζει τις ψυχές ολονών μας .


Διαβάτης


.

« Άγιο πέρασμα ! »

.....
Της καρδιάς μου , κτύπησες την πόρτα .
Θέλησες να μου πεις πόσο πολύ με αγαπάς ,
χαρίζοντάς μου ένα πολύτιμο Δώρο ! ...
.
Δεν θέλησα να Σου ανοίξω ,
δεν θέλησα να δεχθώ το Δώρο Σου .
Ήμουν τυφλή ... επαναστάτησα ...
.
Κι΄ ύστερα , έφυγες ...
αφήνοντας ό,τι πολυτιμότερο
στην πόρτα της καρδιάς μου.
.
Κατάλαβα την αξία του ...
Κατάλαβα πόσο μ΄ αγάπησες ...
.
.
Μάταια προσπάθησα να το δεχθώ σαν Άγιο φυλακτο ,
σαν ό,τι καλύτερο μου είχε συμβεί .
Μάταια Σε εκλιπαρούσα να μην φύγεις ,
παρόλο που εγώ Σου έκλεινα την πόρτα ...
.
Κι΄ Εσύ , σεβόμενος την ελευθερία μου, δεν με πίεσες .
Ήρθες και πάλιν , αθόρυβα και διακριτικά ,
όπως την πρώτη φορά .
Και πήρες το Δώρο Σου μαζί Σου ,
Στο Φως , στην αγκαλιά Του Παραδείσου .
.
Χριστέ μου , δεν είχα δύναμη για να επανορθώσω.
Ερείπια γίνηκε η καρδιά μου .
Ίσως έπρεπε να πονέσω τόσο ...
για να καταλάβω πόσο μ΄ Αγαπάς !
.
.
Διαβάτης
( Απ΄ τις προσωπικές σημειώσεις του ημερολογίου μου ... )
.

Όταν αφαιθείς Στα Χέρια Του Θεού , τα πάντα είναι ευλογημένα !

.......
«Ήταν κάποτε ένας μορφωμένος άνδρας που επί οκτώ χρόνια παρακαλούσε το Θεό να του στείλει έναν άνθρωπο να τον διδάξει την αλήθεια.
Και κάποτε που ένιωσε αυτή την επιθυμία πολύ έντονη, άκουσε τη φωνή του Θεού να του λέει: ‘Πήγαινε στην εκκλησία, κι εκεί θα βρεις έναν άνθρωπο που θα σου δείξει την οδό της ευλογίας.’ Πήγε εκεί, και βρήκε έναν φτωχό, ξυπόλυτο,με πόδια γεμάτα πληγές και σκόνη, και όλα του τα ρούχα δεν άξιζαν ούτε δυό δεκάρες.
Τον χαιρέτησε, και του είπε:
‘Είθε ο Θεός να σου δώσει καλή ημέρα!’
Κι ο άλλος απάντησε : ‘Ποτέ δε μου έδωσε κακή ημέρα.’
‘Είθε ο Θεός να σου δώσει καλή τύχη!’ ‘Πάντα έχω καλή τύχη.’
‘Είθε να σε κάνει ο Θεός ευτυχισμένο! Μα γιατί απαντάς έτσι;’ ‘Ποτέ δεν είμαι δυστυχισμένος.’
‘Σε παρακαλώ, εξήγησέ το μου αυτό, γιατί δεν το καταλαβαίνω.’
‘Μετά χαράς’, αποκρίθηκε ο φτωχός.
‘Μου ευχήθηκες να έχω καλή ημέρα. Όλες μου οι ημέρες είναι καλές: γιατί αν πεινάω, δοξάζω το Θεό. Αν έχει παγωνιά, χαλάζι, χιόνι, βροχή, αν ο καιρός είναι καλός ή κακός, πάντα δοξάζω το Θεό. Είμαι άθλιος και περιφρονημένος, αλλά δοξάζω το Θεό, κι έτσι πάντα η ημέρα μου είναι καλή.
Μου ευχήθηκες να μου δώσει ο Θεός καλή τύχη. Αλλά ποτέ δεν έχω κακή τύχη, γιατί ξέρω πως να ζω με το θεό, και ξέρω πως αυτό που κάνει είναι το καλύτερο. Και ό,τι ο Θεός δίνει ή επιτρέπει γιά μένα, καλό ή κακό, το παίρνω με χαρά από το Θεό, σαν το καλύτερο που μπορεί να γίνει, κι έτσι ποτέ δεν έχω κακή τύχη.
Μου ευχήθηκες να με κάνει ο Θεός ευτυχισμένο. Μα ποτέ δεν είμαι δυστυχισμένος. Γιατί η μόνη μου επιθυμία είναι να ζω μέσα στο θέλημα του Θεού, κι έχω τόσο απόλυτα παραδοθεί στο θέλημα του Θεού, ώστε θέλω αυτό που θέλει Εκείνος.’
‘Αλλά αν ο Θεός θελήσει να σε ρίξει στην κόλαση,’ ρώτησε ο μορφωμένος, ‘τι θα κάνεις τότε;’ ‘Να με ρίξει στην κόλαση; Η αγαθότητά Του δεν θα το επιτρέψει. Αλλά ακόμα κι αν το κάνει, θα Τον αγκαλιάσω με τα δυό μου χέρια. Το ένα μου χέρι, που είναι η Ταπεινότητα, θα αγκαλιάσει την ανθρώπινη φύση Του, και το άλλο μου χέρι, η Αγάπη, θα αγκαλιάσει τη θεία φύση Του, τόσο σφιχτά, που θα πρέπει να έρθει κι Αυτός στην κόλαση μαζί μου.
Γιατί καλύτερα να είμαι στην κόλαση με το Θεό, παρά στον παράδεισο χωρίς Εκείνον.’
Τότε ο Διδάσκαλος κατάλαβε ότι η αληθινή παραίτηση με την άκρα ταπεινότητα, είναι η συντομώτερη οδός προς το Θεό...
Και τον ρώτησε: ‘Τι άνθρωπος είσαι συ;’ ‘Είμαι βασιλιάς.’ ‘Πού είναι το βασίλειό σου;’
‘Η ψυχή μου είναι το βασίλειό μου, γιατί είμαι απόλυτα κύριος των εξωτερικών και εσωτερικών μου αισθήσεων, ώστε όλες οι επιθυμίες και οι δυνάμεις της ψυχής μου βρίσκονται σε πλήρη υποταγή, και αυτό το βασίλειο είναι μεγαλύτερο από οποιοδήποτε βασίλειο επί της γης.’
‘Τι σε οδήγησε σε αυτή την τελειότητα;’ ‘Η σιωπή μου, οι υψηλές μου σκέψεις, και η ένωσή μου με το Θεό. Γιατί δε μπορούσα να αναπαυθώ σε κάτι λιγώτερο από το Θεό.
Τώρα έχω βρει το Θεό, και στο Θεό έχω βρει αιώνια ανάπαυση και ειρήνη ».

.
...................................
.
.
Εύχομαι μιαν όμορφη , ευλογημένη μέρα σε κάθε Διαβάτη ,
Οδοιπόρο και ταξιδιώτη της ζωής .
Μέσα από όλα , μπορούμε να δούμε την παρουσία Του Θεού
στη ζωή μας .
Ας μην Τον ψάχνουμε στις άφθαστες βουνοκορφές ... είναι δίπλα μας !


Ευχαριστώ μιαν ευγενική ψυχή , λειτουργό Του Υψίστου , που μου έστειλε
το πιο πάνω κείμενο .


Διαβάτης


.

Ανοιξιάτικη εξόρμηση ...

...
Είναι απ΄ αυτές τις στιγμές , που σε κάνουν να γίνεσαι κι΄ εσύ παιδί , με τα παιδιά .
Είναι απ΄ αυτές τις στιγμές που σε γεμίζουν με χαρά , που σε κάνουν να δραπετεύεις για λίγο απ΄ το άγχος και την πίεση της καθημερινότητας , και να σε οδηγούν να θαυμάζεις για λίγο τον όμορφο , αγνό , μοναδικό κόσμο των παιδιών .
Είναι απ΄ αυτές τις στιγμές που ταξιδεύεις με το μυαλό σου πολλά χρόνια πίσω , και αναπολείς τα δικά σου παιδικά χρόνια , τις δικές σου αμέριμνες μέρες , τότε που ήσουν κι΄ εσύ παιδί , και τα χρόνια των μεγάλων σου φαίνονταν τόσο μακρινά ....
Ήταν όμως τόσο κοντινά , και τώρα μεγαλώνουμε τα δικά μας παιδιά , και αυτό που μας έχει απομείνει από το παρελθόν είναι κάποιες όμορφες , γλυκειές αναμνήσεις .
Αυτές οι σκέψεις τριγύριζαν σήμερα μες το μυαλό μου , όταν έβλεπα όλα τα ξέγνοιαστα προσωπάκια των των παιδιών , στην εκδρομούλα που πήγαμε με την ομάδα του κατηχητικού μας .
Ήταν μια όμορφη , ξεκούραστη μέρα .
Ξεφύγαμε λίγο από τα καθημερινά μας τρεχάματα ,
και έστω και για λίγο γίναμε κι΄ εμείς παιδιά για λίγο !
.
Εύχομαι στον κάθε Διαβάτη και Οδοιπόρο της ζωής ,
να μην χάσει ποτέ το παιδί που ζει κρυμμένο μέσα του .
Είναι μοναδικό !
.
Γι΄ αυτό , ακολουθώντας τους στίχους του ποιητή ...
..
"Ό,τι έχεις μέσα σου παιδιάστικο
σαν θησαυρό να το φυλάξεις
τους λογισμούς , τους πόθους σου άλλαξε
μ΄ αυτό ποτέ μην το αλλάξεις .
.
Κι΄ όταν χλωμοφυλιάσει η όψη σου
και στα μαλιά σου πέσουν χιόνια
μόνο ό,τι φύλαξες παιδιάστικο
θα μείνει απείρακτο απ΄ τα χρόνια ! "
.
( Γ. Δροσίνης )
.
Διαβάτης
.
.

Ιησού μου . . .

.....

" Ιησού μου , Σύ που δημιούργησες τούς Αγγέλους, καί είσαι Κύριος αυτών των άϋλων όντων, που σε δοξολογούν ασίγητα, Σε δοξολογώ .

Ιησού, πού καλλώπισες όλα τα κτίσματα, Σ΄ευχαριστώ, γιατί με το λογικό που μου έδωσες τα βλέπω και τα χαίρομαι.
Ιησού, που μ΄ένα Σου νεύμα έφτιαξες τον ουρανό, εξομολογούμαι ότι με το βάρος των αμαρτιών μου δεν μπορώ να σηκώσω το βλέμμα να τον δω.
Ιησού, που κατασκεύασες τον ήλιο και τη σελήνη, φώτισε την ψυχή μου.
Ιησού, που διακόσμησες τον ουρανό με τ΄άστρα, κόσμησέ με, με τα χαρίσματά Σου.
Ιησού, που ζωγράφισες τη γη με τα πολύχρωμα κι ευωδιαστά λουλούδια, κάνε να βλαστάνει κι η ψυχή μου άνθη των αρετών.
Ιησού, που έκανες να βγάζουν τα δέντρα διάφορους ωραίους καρπούς, πλούτισέ με, με τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος. "

( Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης )

.

Σταλαγματιές από την " Ασκητική της Αγάπης " !

.....
«Η Αγάπη δεν διδάσκεται. Δίδεται άνωθεν όταν την ζητήσουμε με επίγνωση του Εγωϊσμού μας που θέλουμε να συντρίψουμε.
Ποτέ να μην λές «γιατί περνώ αυτό»;

Ή όταν βλέπεις τόν άλλο με τη γάγγραινα, τον καρκίνο ή την τύφλωση, να μην λές «γιατί το περνά αυτό»;

Αλλά να παρακαλείς τον Θεό να σου χαρίσει το όραμα της άλλης όχθης…

Τότε θα βλέπεις όπως οι Άγγελοι τα γινόμενα εδώ όπως πραγματικά είναι:

ΟΛΑ στο σχέδιο τού Θεού. ΟΛΑ !

.

.

Ο πνευματικά προχωρημένος άνθρωπος είναι αυτός που έφτασε να μην έχει «υπόσταση» και που έχει κατανοήσει βαθύτατα ότι ό,τι του συμβαίνει είναι είτε Θέλημα του Θεού, είτε Παραχώρηση του Θεού.

Όποιος ζει στο Παρελθόν, είναι σαν τον πεθαμένο. Όποιος ζει στο Μέλλον με την φαντασία του, είναι αφελής, γιατί το Μέλλον είναι μόνον του Θεού.

Η Χαρά του Χριστού βρίσκεται μόνο στο Παρόν. Στο Αιώνιο Παρόν του Θεού.

.
Δεν πρέπει να παραδοθούμε τυφλά στο Θέλημά Του. Αυτό το κάνουν οι στρατιώτες.

Εμείς τα Παιδιά Του, πρέπει να Του το προσφέρουμε το θέλημά μας μαζί με όλον τον εαυτό μας στο χάλι του. Και να Του πούμε: «Σου προσφέρω όλα μου τα στραβά και τα ατελή. Κάνε τα ίσια».

Δίνοντας χαρά στους άλλους, εσύ την νοιώθεις πρώτα !

.

Για να φτάσεις στο δεν υπάρχω, αγαπάς, αγαπάς, αγαπάς

κι έτσι ταυτίζεσαι απόλυτα με τόν Άλλο, τον εκάστοτε Άλλο,

και τότε στο τέλος της ημέρας αναρωτιέσαι :

Θέλω τίποτε; Όχι.

Επιθυμώ τίποτε; Όχι.

Μου λείπει τίποτε; Όχι…

Αυτό είναι!…

Είσαι ήδη γεμάτος με την γλυκειά παρουσία Του Ιησού ! »

.

Γερόντισσα Γαβριηλία

Από το βιβλίο : “Ασκητική της Αγάπης”

Η ασκητική ζωή της οικογενείας

.......
"Φύλακας άγγελος της οικογενείας είναι η άσκηση. Όταν λέµε άσκηση εννοούµε την λειτουργική ζωή της οικογενείας. Χωρίς την Εκκλησία δεν µπορεί να διατη­ρηθεί η οικογένεια. Η οικογένεια πρέπει να έχει τον πνευµατικό της σαν τον οικογενειακό της γιατρό. Όταν είναι υπό την παρακολούθηση του πνευµατικού λύνονται όλα τα προβλήµατα και οι σύζυγοι αλληλοκατανοού­νται.
Η πνευµατική αγάπη ανέχεται και τα αρνητικά στοιχεία του άλλου. Δεν επιµένει εγωϊστικά να εκπλη­ρώνονται όλα τα θελήµατά του. Η νηστεία, η προσευχή και η Θεία Λειτουργία αγιάζουν τα παιδιά και τους συ­ζύγους. Η καλυτέρη πρακτική άσκηση είναι οι µετάνοιες.
.
Η µεγαλυτέρη όµως άσκηση και ευλογία στην οικογένεια είναι η συµµετοχή στην Θεία Κοινωνία. Πρέπει να εγκρατεύεστε και να ρυθµίζετε έτσι την ζωή σας , ώστε µε την ευλογία του Πνευµατικού σας να µπορείτε τακτικά να κοινωνάτε Σώμα και Αίμα Χριστού. Όταν το επιτύχετε αυτό δεν ζείτε σαρκικά, αλλά πνευµατικά και η χάρις του Θε­ού αναπαύεται επάνω σας. Το πρόβληµα στην οικογέ­νεια προέρχεται από τον σαρκικό τρόπο ζωής, διότι σκοτίζεται ο νους και αρχίζει η εµπάθεια και ο εγωϊ­σµός. Όταν µας κατευθύνει µόνο το σώµα κάνουµε πολ­λά λάθη.
.
Αλλάζουν όµως τα κριτήρια όταν υπάρχει άσκηση και η βίωση της χριστιανικής ζωής. Τότε υπάρχει ευλο­γία και χαρά στην οικογένεια. Ο Χριστός τα δίνει όλα τα αγαθά µας και είναι όλα ευλογηµένα. Είναι κρίµα να µην αγαπάτε την οµορφιά και την ζεστασιά που φέρνει ο Χριστός στην οικογένεια ! "

(γέροντας Μάρκελλος Καρακαλληνός
Εκδόσεις «Ορθόδοξος Κυψέλη» )
.
.

Δεν χωρίζουμε ... αντάμα συνεχίζουμε !

...
.
.
Το πιο κάτω τραγουδάκι , αφιερωμένο στην αγαπημένη Ολυμπία ,
για την γλυκειά της , σιωπηλή παρουσία ,
στης ζωή μου το μονοπάτι.
Ολυμπία μου , " Σ΄ Ευχαριστώ " !
.
Διαβάτης
.
.
.
.
.
.
.
"Μαζί με Τον Χριστό μου , λαχτάρησα να ζήσω ,
μαζί με Τον Χριστό μου , ώσπου να ξεψυχήσω .
.
Στις φοβερές φουρτούνες , στα ήσυχα νερά ,
στα γαλανά Ουράνια , κυβέρνα Βασιλειά .
.
Μαζί με Τον Χριστό μου , λακτάρησα να ζήσω ,
μαζί με Τον Χριστό μου , ώσπου να ξεψυχήσω .
.
Συντρόφευε το βήμα , φλόγιζε την καρδιά ,
Γλυκειέ Ναζαρινέ μου , και κράτα με γερά.
.
Μαζί με Τον Χριστό μου , λαχτάρησα να ζήσω,
μαζί με Τον Χριστό μου , ώσπου να ξεψυχήσω ! "
.
.
***
.
Καλημέρα σε κάθε διαβάτη και οδοιπόρο της ζωής !
.
.
.

Η Αστείρευτη Πηγή !

.........
.
Η Αγάπη πήρε ένα προσωπικό όνομα. Πήρε πρό­σωπο ανθρώπου. Περπάτησε στους δρόμους μας. Έγινε ένας από μας, χωρίς να πάψει να είναι θεϊκά ο εαυτός της. «Ιησούς = Αγάπη». . .
Αυτή όμως η εξερεύνηση πού κάναμε εδώ προχωρεί πέρα από ένα Πρόσωπο ή από τα θεία Πρόσωπα. Αφο­ρά τό κοινό εσωτερικό τους, όχι αυτό πού προσιδιάζει στο καθένα. Πρόκειται αυτή τη στιγμή να ατενίσουμε την «θεία ουσία», να διακρίνουμε αυτό πού είναι «εν τω Θεώ», αυτό πού υπήρξε η πρώτη γενεσιουργός συγκίνηση. Αυτό το ονομάσαμε Αγάπη, Αγάπη χωρίς όρια.
.

Θέλουμε λοιπόν να ανέβουμε στην ίδια την Πηγή. Ασφαλώς θα βοηθούσε το να διακρίνουμε και ν' ακολου­θήσουμε σ' αυτή την Πηγή τα συγκεκριμένα αναβλύσματα· Να σταματήσουμε κοντά στις τρεις συμβολικές μορφές, εξ ίσου ωραίες και νεανικές, πού κάθονται στο τραπέζι του Αβραάμ κάτω απ' τη δρυ Μαμβρή ν' ακούσουμε τη θρη­σκευτική μελωδία με τρεις φωνές, όπου κάθε φωνή ψάλλει την ίδια Αγάπη με τη δική της μελωδικότητα. Για τις προσωπικές σχέσεις στο εσωτερικά της θείας ουσίας δεν θα γίνει λόγος εδώ. Αυτό θα ξεπερνούσε το σχέδιο μας και τις δυνατότητές μας. Θα μιλήσουμε λοιπόν για τον " Κύριο - Αγάπη " , χωρίς διαφοροποίηση.

Θα μιλήσουμε για την Αγάπη με τον πιο απλό τρόπο. Θα μιλήσουμε γι' αυτήν από τις πιο απλές απόψεις.
Σ' αυτή την πρώτη προσέγγιση, άμεση κι απαλλαγμένη από τα αισθητά κι από τις φόρμες, θα βρεθούμε στο ίδιο επί­πεδο με τόσες ψυχές, πολύ απλές κι αυτές, πού αγνοούν τις θεωρίες, ξέρουν μόνο ν' αγαπούν και στενάζουν για τη συνάντηση του αγαπημένου με τον Εραστή, της ψυχής με την Αγάπη.

— Είναι αλήθεια, παιδί μου, ότι δεν ποθείς τίποτε άλλο παρά την Αγάπη;
— Είναι αλήθεια, Κύριε.
— Αληθινά δεν ποθείς παρά να αγαπάς καί να α­γαπιέσαι ;
— Αληθινά, Κύριε.
— Λοιπόν, παιδί μου, αφού έχεις αυτή τη δίψα, έλα στο νερό.
Έλα στο αρχικό νερό. Έλα να πιείς στην Πηγή !

( π. Lev Gillet )
.

Ύδωρ Ζωής !

.......

- Νάχα τ΄ Αθάνατο νερό ,
να πιώ να ξεδιψάσω ...
για μια στιγμή Στο Θρόνο Σου ,
ενώπιων να φτάσω ...
.
- Σου δίνω Εγώ , έλα να πιεις ,
παιδί μου , μη διστάζεις ,
είναι πηγή αστείρευτη ...
μ΄ Αυτό θα ξεδιψάσεις !

.

.
.
Είναι Το Ύδωρ Της Ζωής ,
που έχω Εγώ για Σένα ,
είν΄ οξυγόνο , είναι Τροφή ,
όλα από Εμέ , για Σένα !
.
Μην αναβάλλεις να το πιεις ,
να 'ρθεις να ξεδιψάσεις ,
και Την Αιωνιότητα
από τώρα να την πιάσεις .
.
Σε περιμένω , μην αργείς
Εγώ είμαι ΄δω για σένα ,
τη δίψα πού 'χεις στη ψυχή ,
ξεδίψασε Σε Μένα !
.
Διαβάτης
.
( από τη συλλογή της προσωπικής μου ποίησης ,
για την Κυριακή της Σαμαρείτιδος )

.

Καλό Μήνα !

......
.
" Άνοιξη μπήκε για καλά,

κι΄ η αγράμπελη μοσχοβολά

κι΄ ανθίζουν κήποι εντός μου .

Πέτρες που στέκατε βαρειές

στα μνήμαντα και στις καρδιές

σας έσπασ΄ Ο Χριστός μου ! "

.

.

Καλό μήνα , σε κάθε διαβάτη και οδοιπόρο της ζωής !

.

.

Διαβάτης

.

.