Σκέψεις ...

 

Στην πορεία της ζωής μας , δεν μπορούμε να είμαστε πάντα μαζί με τους ανθρώπους που αγαπάμε . Είναι φορές που οι δρόμοι πέρνουν άλλες κατευθύνσεις . Τα παιδιά ανοίγουν τα φτερά τους για να πετάξουν στους δικούς τους ορίζοντες . Άνθρωποι αναγκάζονται να χωριστούν από αγαπημένα τους πρόσωπα , από φίλους , γνωστούς , συγγενείς , για διάφορους λόγους και απρόσμενες συγκυρίες που φέρνει η ζωή , και έτσι δεν μπορούμε πάντα να έχουμε δίπλα μας , όλους αυτούς που μας κάνουν να νοιώθουμε όμορφα , που μας κάνουν να χαμογελάμε , που αισθανόμαστε ότι αυτοί που πραγματικά μας αγαπούν συμπορεύονται μαζί μας .
Ένα όμως είναι το σίγουρο ! Όλοι είμαστε κάτω από τον ίδιο Ουρανό . Όλοι είμαστε παιδιά Του Ίδιου Θεού Πατέρα , που μας αγαπά και φροντίζει για μας , και στοργικά μας έχει στην Αγκαλιά Του .
Μπορούμε να συναντιώμαστε όλοι μεταξύ μας , όσο κι΄ αν οι αποστάσεις μας χωρίζουν , στα μυστικά και όμορφα μονοπάτια της προσευχής και της συνάντησης με Το Θεό ! Στο μαγικό χαλί των σκέψεων μας , που μας ταξιδεύει πέρα απ΄ τα σύνορα , και ανταμώνουμε με ψυχές αγαπημένες ...
Εύχομαι σε τέτοιες συναντήσεις να ανταμώνουμε όλοι μας κάποιες φορές ...

Εύχομαι μια όμορφη κι΄ ευλογημένη μέρα σε κάθε Διαβάτη και Οδοιπόρο της ζωής , είτε κοντά είτε μακρυά , σε κάθε γωνιά της γης μας . Ο Θεός να χαρίζει σε όλους Το Θείο Φως της Αγάπης Του !

Διαβάτης

***