Στο ησυχαστήριο του Οσίου Πορφυρίου ! ( μέρος β' )

 

 

Προγραμματίζαμε να παρακολουθήσουμε τους χαιρετισμούς

στο Ησυχαστήριο της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος ,

στον Όσιο Πορφύριο , στο Μήλεσι ,

μα η κακοκαιρία και κάποιες απρόβλεπτες συγκυρίες

δεν μας το επέτρεψαν .

Έτσι το προσκύνημά μας στον αγαπημένο παππούλη "αναβλήθηκε" ...

Τα πρώτα μας συναισθήματα ήταν στεναχώρια και απογοήτευση ,

μα όταν δεν εξαρτώνται τα πάντα από μας

δεν μπορούμε ν'  αλλάξουμε τα πράγματα ...

 

Και έρχεται η Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως ...

και Αυτός που κρατά το τιμόνι της ζωής μας ,

οδήγησε με τέτοιο θαυμαστό τρόπο τα πράγματα

ώστε , όχι μόνο να επισκευθούμε για ένα απλό προσκύνημα

το ησυχαστήριο του Αγίου Πορφυρίου ,

μα να παρακολουθήσουμε και την Θεία Λειτουργία εκεί !

 

Όσες φορές κι΄ αν είχα την ευλογία

να βρεθώ σ'  αυτό το Ιερό μέρος

η συγκίνησή μου είναι απερίγραπτη .

Μόνο και μόνο ότι έζησε , περπάτησε , προσευχήθηκε

εδώ ο αγαπημένος μας παππούλης

η καρδιά μου πλημμυρίζει από δέος , χαρά , δοξολογία ...

 

Η Θεία Λειτουργία με απλότητα και κατάνυξη

θεράπευσε και τα πιο μικρά τραύματα της ψυχής μας ...

Μας χάρισε ηρεμία , γαλήνη , ευγνωμοσύνη , δέος ...

Πυροδότησε μέσα μας τη φλόγα της δοξολογίας

και της ευχαριστίας προς Τον Ουρανό !

Σ'  Αυτόν που οφείλουμε και την πιο ελάχιστη μας αναπνοή !

 

Η προσκύνηση του Τιμίου Σταυρού

και η ευλογία από τον Λειτουργό Του Υψίστου

σε όλους τους πιστούς ήταν σαν θείο χάδι ,

και σαν Ιερή Υπόσχεση ότι σ΄ αυτό το ταξίδι της ζωής

δεν είμαστε ούτε μια στιγμούλα μόνοι ...

 

Και στη συνέχεια Εκεί ...

Στο ταπεινό κελλάκι του ...

Η Θεία Παρουσία έντονη ...

Κατάνυξη και προσευχή !

Αυτή ήταν η ατμόσφαιρα .

Εκεί που η αδιάλειπτη προσευχή

αντηχούσε ασταμάτητα ...

Εκεί που Το Όνομα Του Κυρίου

ακουγόταν διαρκώς από την καρδιά

του αγίου Πορφυρίου ...

Εκεί που γονάτιζε , που ανάπνεε ,

που ψέλλιζε την ευχούλα

 

« Κ ύ ρ ι ε  Ι η σ ο ύ  Χ ρ ι σ τ έ  ε λ έ η σ ό ν  μ ε ! » . . .

 

Η καρδιές μας πλημμύρισαν από χαρά , απο Θείο Φως ,

από ευωδία Ουράνια ...

Τα μάτια μας βουρκωμένα από τη συγγίνηση ,

και η αίσθηση της παρουσίας του παππούλη τόσο έντονη

για ακόμη μια φορά ...

 

Προσκυνήσαμε Το ευλογημένο Πετραχείλι του ,

ακουμπήσαμε το ταπεινό και απλό κρεβάτι του ,

καθίσαμε στην καρέκλα του ,

ακουμπήσαμε για λίγο τις καρδιές μας στα πόδια του ,

και προσευχηθήκαμε για λίγο εκεί ...

Μέσα σε λίγα λεπτά αφήσαμε σ'  εκείνο το κελλάκι

τόσα ονόματα ...

τόσες ψυχές , που θέλουν ένα χάδι

θείας παρηγοριάς ...

 

Δόξα τω Θεώ γι΄ ακόμα μια φορά ...

« Είη το όνομα Κυρίου ευλογημένο,

από του νυν και έως του αιώνος »

 

Εύχομαι η χάρις και η ευλογία του γέροντα Πορφύριου

να σκεπάζουν τον καθένα μας σε κάθε βήμα της ζωής μας ,

και Το Θείο Φως Του Ουρανού

να πλημμυρίζει παντοτεινά τις ψυχές μας .

 

Καλή δύναμη σε όλους !

 

 « Μεθ΄ ημών Ο Θεός !  »

 

 

                                                                                              ✿    Διαβάτης    ✿

 

  

 ( Για το πιο πάνω προσκύνημα η ευγνωμοσύνη μου
σε δυο υπέροχες ψυχούλες δεν μπορεί να εκφραστεί με απλά λόγια .
Εύχομαι μονάχα Στον Κύριο να πλημμυρίζει παντοτεινά

τις καρδιές τους με Το Θείο Φως Της δικής Του Αστείρευτης Αγάπης ! )
 

« Τίποτα δεν μπορεί να μας χωρίσει από Την Αγάπη Του ! »
 

Σας ευχαριστώ !!!