Τετάρτη 18 Μαρτίου 2015

Στο ησυχαστήριο του Οσίου Πορφυρίου ! ( μέρος β' )

 
 
Προγραμματίζαμε να παρακολουθήσουμε τους χαιρετισμούς
στο Ησυχαστήριο της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος ,
στον Όσιο Πορφύριο , στο Μήλεσι ,
μα η κακοκαιρία και κάποιες απρόβλεπτες συγκυρίες
δεν μας το επέτρεψαν .
Έτσι το προσκύνημά μας στον αγαπημένο παππούλη "αναβλήθηκε" ...
Τα πρώτα μας συναισθήματα ήταν στεναχώρια και απογοήτευση ,
μα όταν δεν εξαρτώνται τα πάντα από μας
δεν μπορούμε ν'  αλλάξουμε τα πράγματα ...
 
Και έρχεται η Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως ...
και Αυτός που κρατά το τιμόνι της ζωής μας ,
οδήγησε με τέτοιο θαυμαστό τρόπο τα πράγματα
ώστε , όχι μόνο να επισκευθούμε για ένα απλό προσκύνημα
το ησυχαστήριο του Αγίου Πορφυρίου ,
μα να παρακολουθήσουμε και την Θεία Λειτουργία εκεί !
 
Όσες φορές κι΄ αν είχα την ευλογία
να βρεθώ σ'  αυτό το Ιερό μέρος
η συγκίνησή μου είναι απερίγραπτη .
Μόνο και μόνο ότι έζησε , περπάτησε , προσευχήθηκε
εδώ ο αγαπημένος μας παππούλης
η καρδιά μου πλημμυρίζει από δέος , χαρά , δοξολογία ...
 
Η Θεία Λειτουργία με απλότητα και κατάνυξη
θεράπευσε και τα πιο μικρά τραύματα της ψυχής μας ...
Μας χάρισε ηρεμία , γαλήνη , ευγνωμοσύνη , δέος ...
Πυροδότησε μέσα μας τη φλόγα της δοξολογίας
και της ευχαριστίας προς Τον Ουρανό !
Σ'  Αυτόν που οφείλουμε και την πιο ελάχιστη μας αναπνοή !
 
Η προσκύνηση του Τιμίου Σταυρού
και η ευλογία από τον Λειτουργό Του Υψίστου
σε όλους τους πιστούς ήταν σαν θείο χάδι ,
και σαν Ιερή Υπόσχεση ότι σ΄ αυτό το ταξίδι της ζωής
δεν είμαστε ούτε μια στιγμούλα μόνοι ...
 
Και στη συνέχεια Εκεί ...
Στο ταπεινό κελλάκι του ...
Η Θεία Παρουσία έντονη ...
Κατάνυξη και προσευχή !
Αυτή ήταν η ατμόσφαιρα .
Εκεί που η αδιάλειπτη προσευχή
αντηχούσε ασταμάτητα ...
Εκεί που Το Όνομα Του Κυρίου
ακουγόταν διαρκώς από την καρδιά
του αγίου Πορφυρίου ...
Εκεί που γονάτιζε , που ανάπνεε ,
που ψέλλιζε την ευχούλα
 
« Κ ύ ρ ι ε  Ι η σ ο ύ  Χ ρ ι σ τ έ  ε λ έ η σ ό ν  μ ε ! » . . .
 
Η καρδιές μας πλημμύρισαν από χαρά , απο Θείο Φως ,
από ευωδία Ουράνια ...
Τα μάτια μας βουρκωμένα από τη συγγίνηση ,
και η αίσθηση της παρουσίας του παππούλη τόσο έντονη
για ακόμη μια φορά ...
 
Προσκυνήσαμε Το ευλογημένο Πετραχείλι του ,
ακουμπήσαμε το ταπεινό και απλό κρεβάτι του ,
καθίσαμε στην καρέκλα του ,
ακουμπήσαμε για λίγο τις καρδιές μας στα πόδια του ,
και προσευχηθήκαμε για λίγο εκεί ...
Μέσα σε λίγα λεπτά αφήσαμε σ'  εκείνο το κελλάκι
τόσα ονόματα ...
τόσες ψυχές , που θέλουν ένα χάδι
θείας παρηγοριάς ...
 
Δόξα τω Θεώ γι΄ ακόμα μια φορά ...
« Είη το όνομα Κυρίου ευλογημένο,
από του νυν και έως του αιώνος »
 
Εύχομαι η χάρις και η ευλογία του γέροντα Πορφύριου
να σκεπάζουν τον καθένα μας σε κάθε βήμα της ζωής μας ,
και Το Θείο Φως Του Ουρανού
να πλημμυρίζει παντοτεινά τις ψυχές μας .
 
Καλή δύναμη σε όλους !
 
 « Μεθ΄ ημών Ο Θεός !  »
 
 
                                                                                                  Διαβάτης   

 
  



 ( Για το πιο πάνω προσκύνημα η ευγνωμοσύνη μου
σε δυο υπέροχες ψυχούλες δεν μπορεί να εκφραστεί με απλά λόγια .
Εύχομαι μονάχα Στον Κύριο να πλημμυρίζει παντοτεινά
τις καρδιές τους με Το Θείο Φως Της δικής Του Αστείρευτης Αγάπης ! )
 
« Τίποτα δεν μπορεί να μας χωρίσει από Την Αγάπη Του ! »
 
Σας ευχαριστώ !!!


 
 
 

Δεν υπάρχουν σχόλια: