Η πνευματική οδός είναι διαφορετική από την πορεία που κάνει ο οδοιπόρος . Αν σταθεί ο οδοιπόρος , δεν χάνει καθόλου από το δρόμο που περπάτησε , ενώ στον πνευματικό αγώνα , αν σταματήσει ο αγωνιστής της αρετής , χάνει από κείνα που απόκτησε προηγουμενως. Επιπλέον δε , η μεν κούραση του Οδοιπόρου αυξάνει περισσότερο , καθώς συνεχίζει την πορεία , ενώ στον πνευματικό δρόμο , όσο περισσότερο περπατά κανείς μπροστά , τόσο αποκτά μεγαλύτερη πνευματική δύναμη ....( Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης , Αόρατος Πόλεμος )
........................................................................................................................................................................................................................................
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ " Οδεύοντας " , επιτρέπονται ,αφού προηγηθεί ενημέρωση του συγγραφέα , και σίγουρα με την αναφορά και την πηγή της ανάρτησης με ενεργό link ... ΧΩΡΙΣ ΤΑ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ ΑΥΣΤΗΡΑ ΟΙ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΎΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ " ΟΔΕΥΟΝΤΑΣ " !
2 σχόλια:
Χειρότερα ακόμα όταν γινόμαστε εμείς Ιούδες, Πέτροι και Πιλάτοι, αρνητές, προδότες, σταυρωτές...
@ Κύμβαλον Αλαλάζον ,
Συμφωνώ μαζί σου .
Κάποτε πέρνουμε εμείς οι ίδιοι την θέση του προδότη ,
του αρνητή , του σταυρωτή ...
Ο Θεός να μας ελεήσει !
Την αγάπη μου . Καλημέρα ! :)
Δημοσίευση σχολίου