Όταν ο άνθρωπος αποφασίσει να μετανοήσει για τα λάθη του και να επιστρέψει στην αγκαλιά του επουράνιου Πατέρα του, ο σατανάς θυμώνει πολύ. Προσπαθεί τότε με κάθε τρόπο να ρίξει τον άνθρωπο αυτό στην απελπισία ή να τον πείσει ότι δεν υπάρχει πλέον γι’ αυτόν σωτηρία.
Τότε χρειάζεται πολύ υπομονή και επιμονή στον ωραίο αυτόν αγώνα για τη σωτηρία του.
***
Ένας νέος, παρασυρμένος από την τρομερή δύναμη της κακιάς συνήθειας, έπεφτε τακτικά σε βαρύ σαρκικό αμάρτημα. Δεν εγκατέλειπε, όμως, τον αγώνα. Μετά από κάθε πτώση μετάνιωνε για το λάθος του και με δάκρυα παρακαλούσε τον Θεό με αυτά τα πονεμένα λόγια:
-Κύριε, σώσε με, είτε θέλω, είτε δεν θέλω. Εγώ σαν χωματένιος που είμαι, τραβιέμαι εύκολα από τη λάσπη της αμαρτίας. Εσύ, όμως, έχεις την δύναμη να με εμποδίσεις. Δεν είναι θαυμαστό, Θεέ μου, αν ελεήσεις τον δίκαιο, ούτε να σώσεις τον ενάρετο, γιατί αυτοί είναι άξιοι να γευτούν την αγάπη Σου. Σε μένα τον αμαρτωλό δείξε Κύριε την φιλανθρωπία Σου και το έλεος Σου και σώσε με, με θαυματουργικό τρόπο γιατί, παρά την μεγάλη μου αθλιότητα, σε Σένα μόνο καταφεύγω ο δυστυχής!
Αυτά έλεγε με συντριβή ο νέος και όταν κυριευόταν από το σατανικό πάθος του αλλά και όταν ήταν ήρεμος.
Κάποια μέρα, που είχε νικηθεί πάλι από το πάθος του, ύστερα από αγωνιώδη αντίσταση, γονάτισε και επανέλαβε τα ίδια λόγια, χύνοντας πολλά δάκρυα μετανοίας.
Η ακατανίκητη ελπίδα του στη θεϊκή ευσπλαχνία ερέθισε τόσο πολύ τον διάβολο, ο οποίος παρουσιάστηκε αμέσως μπροστά του και όλος κακία του είπε:
-Άθλιε δεν νιώθεις λίγη ντροπή, όταν με τέτοια χάλια τολμάς να προσεύχεσαι και να παίρνεις στο στόμα σου του Θεού το όνομα; Μάθε μια για πάντα, πως για σένα δεν υπάρχει σωτηρία.
Ο γενναίος αγωνιστής δεν φοβήθηκε, ούτε έχασε την ελπίδα του, όπως περίμενε ο διάβολος.
-Μάθε και συ, του αποκρίθηκε θαρρετά, ο αγώνας μου είναι σαν το σιδηρουργείο. Μια σφυριά δίνεις και μια παίρνεις. Δεν θα πάψω να σε πολεμώ με την μετάνοια και την προσευχή, ώσπου να βαρεθείς να με πολεμάς εσύ με την αμαρτία.
-Έτσι λοιπόν; φώναξε ο διάβολος με κακία. Από δω και μπρος παύω να σε πολεμώ, για να μην αυξηθούν τα βραβεία της υπομονής σου και αμέσως έγινε άφαντος.
Αρχιμανδρίτη Ελπίδιου Βαγιανάκη
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου