Πήρα στα χέρια μου αργιλόχωμα ,.
και κάνοντας τις χούφτες μου εργαλείο ,
το ζήμωσα και το έπλασα όπως ήθελα ,
κι΄ έφτιαξα ένα όμορφο αγγείο .
.
Πέρασαν μέρες , ο πηλός εσκλήρυνε ,
κι΄ όταν προσπάθησα να τον ξαναμαλάξω ,
παρέμεινε το σχήμα του αναλλείωτο
και δεν μπορούσα πια να το αλλάξω .
.
.
Πήρα ένα κομματι ζωντανού πηλού,
και πλάθοντάς το αγάλι , με φροντίδα ,
έφτιαξα την καρδιά ενός μικρού παιδιού ,
ζεστή και τρυφερή σαν ηλιακτίδα !
.
Πέρασαν χρόνια , το παιδί μεγάλωσε ,
μα τρυφερή απόμεινε η καρδιά του ,
κι΄ αν προσπαθούσα να το ξαναζύμωνα,
δεν θ' άλλαζα ποτέ τα αισθήματά του .
.
Την καλημέρα μου σε όλους
.
Διαβάτης
.
.
Αναρτήσεις
6 σχόλια:
Καλημέρα, Αργυρούλα μου!
Πανέμορφο ποίημα! Μακάρι η καρδιά μας να γίνει τόσο τρυφερή, όσο η δική σου και τόσο ευαίσθητη, όσο τα συναισθήματά σου!
Με αγάπη,από την Αθήνα!
@ ΑΝΘΗ ,
Ανθή μου ,
Η αγάπη σου , και η ευγένεια της ψυχής σου , βγάζουν απ΄ το στόμα σου όμορφα λόγια .
Σ΄ ευχαριστώ κοπέλα μου .
Εύχομαι όμορφες καλοκαιρινές διακοπές .
Την αγάπη μου από τη Μεγαλόνησο
Ο Emil Mettler ιδιοκτήτης εστιατορίου στο Λονδίνο, ήταν γνωστός για τη φιλανθρωπία του.
Συχνά πρόσφερε φαγητό σε φτωχούς ανθρώπους εντελώς δωρεάν. Αν κάποια φιλανθρωπική οργάνωση πήγαινε και του ζητούσε οικονομική βοήθεια για κάποια συγκεκριμένη ανάγκη, άνοιγε έξω το συρτάρι της ταμειακής μηχανής και έδινε το 25% του περιεχομένου του. Κάποια μέρα ο Emil άνοιξε το συστάρι του ταμείου για να δώσει πάλι μια οικονομική βοήθεια σε μία φιλανθρωπική οργάνωση.
Έκπληκτος ο εκπρόσωπος της φιλανθρωπικής οργάνωσης πρόσεξε πως ανάμεσα στα χρήματα υπήρχε ένα μεγάλο καρφί. Με απορία ρώτησε τον εστιάτορα γιατί βρισκόταν ένα τέτοιο καρφί ανάμεσα στα χρήματα και τις επιταγές.
Ο Emil πήρε στα χέρια του το μεγάλο καρφί, κοντοστάθηκε για λίγο και μετά με σχεδόν βουρκωμένα μάτια του απάντησε: "Το φυλάω εδώ ανάμεσα στις επιταγές και τα χρήματα για να μου θυμίζει το "τίμημα" που ο Χριστός πλήρωσε για τη δική μου σωτηρία.
Έτσι κάθε φορά που ανοίγω το ταμείο για να βάλω τα χρήματα και τις επιταγές που εισπράττω θυμάμαι το χρέος μου σ΄Αυτόν".
ΔΕΝ ΣΕ ΞΕΧΑΣΑ!
ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΙ ΣΤΑΘΕΡΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΟΥ.
ΣΤΑΣΟΥ...ΠΕΡΙΜΕΝΕ...ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΑΠΟΛΥΤΡΩΣΗ!
@ Ανώνυμος ,
Σ΄ ευχαριστώ γι΄ αυτό το κείμενο.
Θα το αναρτήσω στο μπλογκ .
Ο Θεός μαζί σου.
@ Ανώνυμος ,
Σ΄ ευχαριστώ .
Όχι γιατί δεν με ξεχασες , αλλά για τις προσευχές σου .
Γιατί κάθε προσευχή είναι πολύτιμη και δίνει στήριγμα στον καθένα μας.
Αν και δεν μπορώ , από την ανωνυμία , να είμαι και 100% σίγουρη ποιος είναι ο συνομιλητής μου .
Όπως και νάχει , σ΄ ευχαριστώ.
Καλή δύναμη και σε σένα.
Δημοσίευση σχολίου