« Mόνο όταν εισχωρήσουμε στο παιδί που ζει κρυμμένο μέσα μας, μπορούμε να κάνουμε δικό μας το χαρμόσυνο μυστήριο του Θεού που έρχεται προς εμάς «ως παιδίον».
.
Το παιδί δε διαθέτει ούτε κύρος ούτε εξουσία, όμως η απουσία ακριβώς του κύρους το αναδεικνύει σε βασιλιά, πηγή της βαθιάς του δύναμης είναι η ανικανότητα να υπερασπιστεί τον εαυτό του και η τρωτότητά του.
.
.
Το παιδί σ’ αυτή τη μακρινή σπηλιά της Βηθλεέμ δεν έχει επιθυμία ώστε να το φοβόμαστε, εισέρχεται στις καρδιές μας χωρίς να μας εκφοβίζει, χωρίς να επιδεικνύει το κύρος και τη δύναμή του, αλλά μόνο με την αγάπη.
Μάς δίνεται ως παιδί, και μόνο ως παιδιά μπορούμε με τη σειρά μας να το αγαπήσουμε και να δοθούμε σ’ αυτό. Ο κόσμος κυβερνάται από τη δύναμη και την εξουσία, μάς απελευθερώνει απ’ όλα αυτά. Το μόνο που επιθυμεί από μας είναι η αγάπη μας, που προσφέρεται με ελευθερία και χαρά, το μόνο που επιθυμεί από μας είναι να του δώσουμε την καρδιά μας.
Και τη δίνουμε σ’ ένα ανυπεράσπιστο παιδί, που εμπνέει όμως τεράστια εμπιστοσύνη.
Με τη γιορτή των Χριστουγέννων η Εκκλησία μάς αποκαλύπτει ένα μυστήριο χαράς:
το μυστήριο μιάς ελεύθερα προσφερόμενης αγάπης που δεν επιβάλλεται σε κανένα.
Μιας αγάπης ικανής να δει, να αναγνωρίσει και να αγαπήσει το Θεό στο πρόσωπο του θείου Παιδιού, και να γίνει έτσι δώρο μιας νέας ζωής. »
.
.
( π. Αλέξανδρος Σμέμαν )
.......................................................................................
Ας ανακαλύψουμε ο καθένας μας το παιδι που ζει κρυμμένο μέσα μας ,
για μα μπορέσει να γίνει η καρδιά μας δεκτική ,
και να μπορέσουμε να υποδεχθούμε Εκείνο Το Άλλο Παιδί ,
που για άλλη μια φορά , εδώ και 2010 χρόνια ,
έρχεται να γεννηθεί και να ζεστάνει τις δικές μας
κρύες και σκοτεινές σπηλιές του σπηλαίου της ψυχής μας ,
και να τις φωτίσει με το φως της αγάπης Του ,
και να τις πλημμυρίσει με την γλυκειά πνοή της Θείας Παρουσίας Του !
.
Εύχομαι όμορφη κι΄ ευλογημένη μέρα , σε κάθε διαβάτη και οδοιπόρο της ζωής .
Καλή συνέχεια στο υπόλοιπο της πορείας προς την Βηθλεέμ και το Άγιο Σπήλαιο,
.
με καρδιές ζεστές , ταπεινές , γεμάτες αγάπη .
.
Διαβάτης
.
.
Αναρτήσεις
6 σχόλια:
O μικρουλης χριστος γεννηθηκε σε μια σπηλια και μετα την σταυρωση του,παλι σε σπηλια τον εβαλαν.Εμεις γενναμε στα καλυτερα νοσοκομεια και πεθαινουμε κανοντας την καλυτερη κηδεια και τους ακριβοτερους ταφους.Τι διαφορα ε?εχουμε γινει βασιλικοτεροι του βασιλεως.....και μετα μιλαμε για ταπεινωση....και θελουμε να λεγομαστε και χριστιανοι που δεν εμπιστευομαστε οτι ο κυριος θα μας βοηθησει και σε ενα απλο νοσοκομειο αν παμε να γεννησουμε...και απ την αλλη βαζουμε στις κηδειες διαδρομο βελουδινο και φωτα και λουλουδια μεχρι εξω και εξω απο την εκκλησια ανθρωπους να καθονται για να περασει ο αλλος να υπογραψει οτι περασε απο την κηδεια....τι ειρωνια θεε μου και ολα αυτα για να κηδευτει ο αρχοντας,ο βασιλειας...που ειναι η ταπεινωση σου αρχοντα?ο κυριος στενοχωριεται πολυ αν δεν εισαι ταπεινος να το ξερεις αυτο.....πρεπει να ξερεις οτι και αρχοντας να εισαι ,ταπεινος αρχοντας πρεπει να εισαι.Ο κυριος μας δεν ειχε δευτερο χειτωνα να βαλει ,καταδεχτηκε να γεννηθει σε μια σπηλια για να δειξει ολα αυτα...να δειξει ποσο ταπεινοι πρεπει να ειμαστε σε ολη μας τη ζωη.Γιαυτο ριμαξε η ζωη μας φιλοι μου.Γιατι ολοι μας απο την γεννηση μας την καλοπεραση επιζητουμε.πως λοιπον θα διδαξουμε τα παιδια μας αυτη την ταπεινωση?πως θα μαθουν να εχουν λιγα αλλα πολλα αφου θα εχουν πλουτο εσωτερικο? και ερχομαι στη σκεψη των αγιων μας οι οποιοι δεν ειχαν πολλα ,δεν ειχαν πληντυρια,τηλεωρασεις κ.λ.π ουτε τα παθη τους εκοψαν αλλα ειχαν μια μεγαλη αρετη ''την πιστη στο θεο'' και εμεις που τα εχουμε ολα και λεγομαστε χριστιανοι ,παλευουμε με τα παθη μας χρονια και χρονια και αερα κοπαναμε και τελικα ουτε δυνατη πιστη εχουμε.Αυτη την πιστη μεχρι θανατου που ειχαν οι αγιοι μας.Δεν εχουμε την ταπεινωση φιλοι μου απο την κουνια μας και θελουμε να σωθουμε,εχουμε και την απαιτηση να αγιασουμε με ολη αυτη την καλοπεραση....Για αυτο και ο κυριος μας ταπεινωνει μετεπειτα με αρρωστιες ,θλιψεις,βασανα...και λεμε ''γιατι θεε μου μου το εκανες αυτο?γιατι σε εμενα ? .....Γιατι οχι και σε εσενα και σε εμενα...Πρεπει να ταπεινωθουμε φιλοι μου ολοι μας.Θυμηθειτε πριν πολλα πολλα χρονια επι κατοχης πεφτανε οι βομβες και μαζευονταν ολοι στο υπογειο και κανανε παρακληση στην παναγια μας,παιδια και μανναδες.Και μετα τον πολεμο αρχισε η ανοικοδομιση και οι παπουδες μας ασχοληθηκαν να φτιαχνουν σπιτια αγνοωντας τις ψυχες των παιδιων τους.Στη συνεχεια ηρθε η μεταπολιτευση ,τα δικαιοματα (ψωμι-παιδια-ελευθερια) και ο θεος ....που χωραγε ο θεος μεσα εκει?Δεν εφτιαξαν ενα καλο προζυμι για τις επομενες γενναιες...και ετσι η καλοπεραση σε συνδιασμο με τις επιστημες(καλες δεν λεγω)κανανε τον κοσμο αδιαφορο και σκληρο και απονο.Γι αυτο και μετα αρχισαν οι αρρωστιες,τα πολλα πολλα βασανα και ερχεται ο ανθρωπος σε απογνωση γιατι επιασε πατο.Νομιζει πως μπορει χωρις θεο να τα κανει ολα μονος του γιατι εχει γινει αυτος θεος.Θεος δεν μπορεις να γινεις ολες τις επιστημες του κοσμου να ξερεις.Θεο κατα χαριν σε κανει ο θεος χαριν της δικης σου ταπεινωσης και χαριν της δικης σου αγαπης προς εκεινον και προς τους ανθρωπους.....Αυτα εξελαβα απο τις εμπειριες μου και αυτα σας τα καταθετω .
Εύχομαι ο χριστός να γεννηθεί μέσα στις καρδιές μας και να τις φωτίσει με το φως της αγάπης Του .Καλά Χριστούγεννα
Τούλα απο Κέρκυρα
Όλοι κρύβουμε μέσα μας ένα παιδί. Θα παραθέσω τους στίχους του Τόλη Νικηφόρου, όπως τους διάβασα, από τη σελίδα
http://ploigos tou-apeirou.blogspot.com
Mε το πρόσωπο κολλημένο στο τζάμι
κοιτάζω εκστατικά
πίσω απ’ τις στάλες της βροχής
ένα πολύχρωμο κόσμο
κρύβω μέσα μου ένα παιδί
με τις τσέπες γεμάτες μπίλιες
μέσα στον χειμώνα
ένα παιδί με δακρυσμένα μάτια
για το γατάκι του που πέθανε
για το λουλούδι που μαράθηκε
για όσους έφυγαν χωρίς επιστροφή
κρύβω μέσα μου ένα παιδί
με τρύπιο παλτό
που λαχταράει τα ζεστά κάστανα
τη γειτονιά και τους φίλους
την άνοιξη που θάρθει
κρύβω μέσα μου ένα παιδί
που δεν δέχεται
πως μπορώ να γελάω
όταν τη ίδια στιγμή κάποιος κλαίει
κρύβω μέσα μου ένα παιδί
απαρηγόρητο
που θάθελε να φτιάξει τη ζωή
στα μέτρα της καρδιάς του
Καλή κι ευλογημένη μέρα, Αργυρούλα!
@ πηνελόπη ,
Πηνελόπη μου καλή μέρα να έχεις.
Σ΄ ευχαριστούμε που μοιράζεσαι τις σκέψεις σου μαζί μας .
Καλό υπόλοιπο της πορείας προς την Βηθλεέμ και το Άγιο Σπήλαιο .
Την αγάπη μου.
@ Τούλα ,
Σ΄ ευχαριστώ κοπέλα μου για τις ευχές σου .
Εύχομαι Το Θείο Βρέφος να γεμίσει τις ψυχές μας με το φως της αγάπης Του.
Καλά Χριστούγεννα.
Την αγάπη μου στην Κέρκυρα και στους ανθρώπους της.
@ ΑΝΘΗ ,
Αγαπημένη μου Ανθή , σ΄ ευχαριστώ πολύ κοπέλα μου , για το πολύ όμορφο ποίημα , του Τόλη Νικηφόρου ,που μας έχεις παραθέσει .
Αυτό το κρυμμένο παιδί που έχουμε μέσα μας , ας αφήσουμε να ξεπροβάλει στη ζωή , και να ζεστάνει με το χαμόγελό του όλη την πλάση .
Όμορφη κι΄ ευλογημένη πορεία Ανθή μου , ακολουθώντας το φωτεινό αστέρι προς της Βηθλεέμ το Άγιο σπήλαιο.
Την αγάπη μου.
Δημοσίευση σχολίου